Prawo.pl

Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria C
Dz.U.UE.C.2019.384I.1

Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

UMOWA

o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(2019/C 384 I/01)

(Dz.U.UE C z dnia 12 listopada 2019 r.)

PREAMBUŁA

UNIA EUROPEJSKA I EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ

ORAZ

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ UWZGLĘDNIAJĄC,

że w dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwane dalej "Zjednoczonym Królestwem"), w wyniku referendum przeprowadzonego w Zjednoczonym Królestwie i podjętej przez nie suwerennej decyzji o wystąpieniu z Unii Europejskiej, notyfikowało zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej (zwanej dalej "Unią") i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej "Euratom") zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), który ma zastosowanie do Euratomu na mocy art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (zwanego dalej "Traktatem Euratom"),

PRAGNĄC określić warunki wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu przy uwzględnieniu ram ich przyszłych stosunków,

ODNOTOWUJĄC określone przez Radę Europejską wytyczne z dnia 29 kwietnia 2017 r. i 15 grudnia 2017 r. oraz z dnia 23 marca 2018 r., w świetle których Unia ma zawrzeć umowę określającą warunki wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu,

PRZYPOMINAJĄC, że zgodnie z art. 50 TUE w związku z art. 106a Traktatu Euratom oraz z zastrzeżeniem uzgodnień zawartych w niniejszej Umowie całość prawa Unii Europejskiej i Euratomu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od daty wejścia w życie niniejszej Umowy,

PODKREŚLAJĄC, że celem niniejszej Umowy jest zapewnienie uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu,

UZNAJĄC, że konieczne jest zapewnienie, na zasadzie wzajemności, ochrony obywatelom Unii i obywatelom Zjednoczonego Królestwa, a także członkom ich rodzin, w przypadku gdy przed datą określoną w niniejszej Umowie korzystali oni z prawa do swobodnego przemieszczania się, jak również zapewnienie, by ich prawa wynikające z niniejszej Umowy były egzekwowalne i oparte na zasadzie niedyskryminacji; uznając również, że należy chronić prawa wynikające z okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu,

ZDECYDOWANE zapewnić uporządkowane wystąpienie poprzez różnorakie dotyczące go postanowienia mające na celu zapobiegnięcie zakłóceniom i zapewnienie pewności prawa obywatelom i podmiotom gospodarczym, jak również organom sądowym i administracyjnym w Unii i Zjednoczonym Królestwie, nie wykluczając przy tym możliwości zastąpienia odpowiednich postanowień dotyczących wystąpienia przez umowę lub umowy dotyczące przyszłych stosunków,

UWZGLĘDNIAJĄC, że w interesie zarówno Unii, jak i Zjednoczonego Królestwa leży ustanowienie okresu przejściowego lub okresu wdrażania, w trakcie którego - niezależnie od wszelkich konsekwencji wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii jeżeli chodzi o udział Zjednoczonego Królestwa w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii, a w szczególności wygaśnięcie, z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, mandatów wszystkich członków instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii mianowanych, powołanych lub wybranych w związku z członkostwem Zjednoczonego Królestwa w Unii - prawo Unii, w tym umowy międzynarodowe, powinno mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium, zasadniczo z takim samym skutkiem jak w odniesieniu do państw członkowskich, w celu uniknięcia zakłóceń w okresie, w którym negocjowane będą umowa lub umowy dotyczące przyszłych stosunków,

UZNAJĄC, że nawet jeżeli w okresie przejściowym prawo Unii będzie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium, szczególna sytuacja Zjednoczonego Królestwa jako państwa, które wystąpiło z Unii, oznacza, że dla Zjednoczonego Królestwa istotna będzie możliwość podejmowania działań mających na celu przygotowanie i zawarcie nowych umów międzynarodowych we własnym imieniu, w tym w dziedzinach należących do wyłącznej kompetencji Unii, pod warunkiem że umowy te nie wejdą w życie ani nie będą stosowane w tym okresie, chyba że Unia wyrazi na to zgodę,

PRZYPOMINAJĄC, że Unia i Zjednoczone Królestwo uzgodniły wywiązanie się ze wzajemnych zobowiązań podjętych w czasie, gdy Zjednoczone Królestwo było członkiem Unii, w drodze jednolitego porozumienia finansowego,

UWZGLĘDNIAJĄC, że w celu zagwarantowania prawidłowej wykładni i stosowania niniejszej Umowy oraz wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy konieczne są postanowienia zapewniające ogólne zarządzanie wykonywaniem Umowy, w szczególności wiążące zasady rozstrzygania sporów i egzekwowania jej postanowień przy pełnym poszanowaniu autonomii odpowiednich porządków prawnych Unii i Zjednoczonego Królestwa, a także statusu Zjednoczonego Królestwa jako państwa trzeciego,

UZNAJĄC, że w celu uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii konieczne jest również przyjęcie, w odrębnych protokołach do niniejszej Umowy, trwałych uzgodnień odnoszących się do szczególnej sytuacji Irlandii / Irlandii Północnej oraz stref suwerennych na Cyprze,

UZNAJĄC ponadto, że w celu uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii konieczne jest również przyjęcie, w odrębnym protokole do niniejszej Umowy, szczególnych uzgodnień dotyczących Gibraltaru, mających zastosowanie w szczególności w okresie przejściowym,

PODKREŚLAJĄC, że podstawę niniejszej Umowy stanowi ogólna równowaga korzyści, praw i obowiązków Unii i Zjednoczonego Królestwa,

ODNOTOWUJĄC, że równocześnie z niniejszą Umową Strony uzgodniły deklarację polityczną określającą ramy przyszłych stosunków pomiędzy Unią Europejską i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

UWZGLĘDNIAJĄC, że konieczne jest, aby zarówno Zjednoczone Królestwo, jak i Unia podjęły wszelkie niezbędne kroki w celu rozpoczęcia w najwcześniejszym możliwym terminie od daty wejścia w życie niniejszej Umowy formalnych negocjacji dotyczących jednej lub większej liczby umów regulujących ich przyszłe stosunki w celu zapewnienia, aby w zakresie, w jakim będzie to możliwe, stosowanie tych umów rozpoczęło się od daty zakończenia okresu przejściowego,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

CZĘŚĆ PIERWSZA

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

Artykuł 2

Definicje

Na użytek niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

"prawo Unii" oznacza:

"państwa członkowskie" oznaczają: Królestwo Belgii, Republikę Bułgarii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Irlandię, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Republikę Chorwacji, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Rumunię, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii oraz Królestwo Szwecji;

Artykuł 3

Terytorialny zakres stosowania

O ile niniejsza Umowa lub prawo Unii mające zastosowanie na mocy niniejszej Umowy nie stanowią inaczej, każde odniesienie w niniejszej Umowie do Zjednoczonego Królestwa lub jego terytorium traktuje się jako odniesienie do:

stref suwerennych Akrotiri i Dhekelia na Cyprze w zakresie niezbędnym do zapewnienia wdrożenia ustaleń zawartych w Protokole w sprawie stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze, dołączonym do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej;

Artykuł 4

Metody i zasady odnoszące się do skuteczności, wdrożenia i stosowania niniejszej Umowy

Postanowienia niniejszej Umowy i przepisy prawa Unii mające zastosowanie na mocy niniejszej Umowy wywołują takie same skutki prawne w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, jakie wywołują w Unii i w jej państwach członkowskich.

Tym samym osoby prawne lub fizyczne mogą w szczególności powoływać się bezpośrednio na postanowienia zawarte lub przywołane w niniejszej Umowie, które spełniają warunki bezpośredniej skuteczności na mocy prawa Unii.

Artykuł 5

Dobra wiara

W duchu wzajemnego poszanowania i w dobrej wierze Unia i Zjednoczone Królestwo udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z niniejszej Umowy.

Strony podejmują wszelkie stosowne środki, ogólne lub szczególne, w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy i powstrzymują się od wszelkich środków, które mogłyby zagrozić osiągnięciu celów niniejszej Umowy.

Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla stosowania prawa Unii na podstawie niniejszej Umowy, w szczególności zasady lojalnej współpracy.

Artykuł 6

Odniesienia do prawa Unii

Artykuł 7

Odniesienia do Unii i do państw członkowskich

Na użytek niniejszej Umowy wszystkie odniesienia do państw członkowskich i właściwych organów państw członkowskich w przepisach prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszej Umowy traktuje się jako obejmujące Zjednoczone Królestwo i jego właściwe organy, z wyjątkiem przypadków, gdy dotyczą one:

CZĘŚĆ DRUGA

PRAWA OBYWATELSKIE

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 9

Definicje

Na użytek niniejszej części i bez uszczerbku dla tytułu III stosuje się następujące definicje:

"członkowie rodziny" oznaczają następujące osoby, bez względu na obywatelstwo, objęte zakresem podmiotowym przewidzianym w art. 10 niniejszej Umowy:

"państwo przyjmujące" oznacza:

"państwo miejsca pracy" oznacza:

Artykuł 10

Zakres podmiotowy

Bez uszczerbku dla tytułu III niniejsza część ma zastosowanie do następujących osób:

członków rodzin osób, o których mowa w lit. a)-d), jeżeli spełniają jeden z następujących warunków:

(iii)

są dziećmi osób lub przysposobionymi przez osoby, o których mowa w lit. a)-d), urodzonymi lub przysposobionymi po zakończeniu okresu przejściowego, w państwie przyjmującym lub poza jego terytorium, oraz spełniają warunki określone w art. 2 pkt 2 lit. c) dyrektywy 2004/38/WE w chwili ubiegania się o pobyt na podstawie niniejszej części w celu dołączenia do osoby, o której mowa w lit. a)-d) niniejszego ustępu, oraz spełniają jeden z następujących warunków:

jedno z rodziców jest osobą, o której mowa w lit. a)-d), i sprawuje wyłączną lub wspólną pieczę nad dzieckiem, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa rodzinnego państwa członkowskiego lub Zjednoczonego Królestwa, w tym z mającymi zastosowanie przepisami prawa prywatnego międzynarodowego, zgodnie z którym piecza nad dzieckiem ustanowiona na mocy prawa państwa trzeciego jest uznawana w państwie członkowskim lub w Zjednoczonym Królestwie, w szczególności uwzględniając dobro dziecka i bez uszczerbku dla normalnego funkcjonowania takich mających zastosowanie przepisów prawa prywatnego międzynarodowego 7 ;

Bez uszczerbku dla prawa pobytu, jakie zainteresowane osoby mogą same posiadać, państwo przyjmujące zgodnie ze swoim prawodawstwem krajowym i zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/38/WE ułatwia wjazd i pobyt partnera, z którym osoba, o której mowa w ust. 1 lit. a)-d) niniejszego artykułu, pozostaje w stałym, należycie poświadczonym związku, w przypadku gdy partner ten zamieszkiwał poza państwem przyjmującym przed zakończeniem okresu przejściowego, pod warunkiem że związek ten miał stały charakter przed zakończeniem okresu przejściowego i nadal istnieje w chwili ubiegania się o pobyt przez partnera na podstawie niniejszej części.

TYTUŁ II

PRAWA I OBOWIĄZKI

Rozdzial 1

PRAWA ZWIĄZANE Z POBYTEM, DOKUMENTY POBYTU

Artykuł 13

Prawo pobytu

Artykuł 14

Prawo do wyjazdu i wjazdu

Obywatele Unii i obywatele Zjednoczonego Królestwa, członkowie ich rodzin oraz inne osoby, zamieszkujący na terytorium państwa przyjmującego zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym tytule, mają prawo do wyjazdu z państwa przyjmującego i prawo do wjazdu do niego, zgodnie z art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2004/38/ WE, z ważnym paszportem lub krajowym dokumentem tożsamości w przypadku obywateli Unii i obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz z ważnym paszportem w przypadku członków ich rodzin i innych osób, niebędących obywatelami Unii ani Zjednoczonego Królestwa.

Po upływie pięciu lat od zakończenia okresu przejściowego państwo przyjmujące może podjąć decyzję o zaprzestaniu akceptowania krajowych dokumentów tożsamości do celów wjazdu na jego terytorium lub wyjazdu z niego, jeżeli dokumenty te nie zawierają elektronicznego nośnika danych, który spełnia odpowiednie normy Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego dotyczące identyfikacji biometrycznej.

Artykuł 15

Prawo stałego pobytu

Obywatele Unii i obywatele Zjednoczonego Królestwa oraz członkowie ich rodzin, którzy legalnie zamieszkiwali w państwie przyjmującym zgodnie z prawem Unii przez nieprzerwany okres 5 lat lub przez okres określony w art. 17 dyrektywy 2004/38/WE, mają prawo stałego pobytu w państwie przyjmującym na warunkach przewidzianych w art. 16, 17 i 18 dyrektywy 2004/38/WE. Okresy legalnego pobytu lub pracy zgodnie z prawem Unii, przypadające na czas przed zakończeniem okresu przejściowego i po nim, wlicza się do wymaganego okresu uprawniającego do nabycia prawa stałego pobytu.

Artykuł 16

Łączenie okresów

Obywatele Unii i obywatele Zjednoczonego Królestwa oraz członkowie ich rodzin, którzy przed zakończeniem okresu przejściowego legalnie zamieszkiwali w państwie przyjmującym zgodnie z warunkami określonymi w art. 7 dyrektywy 2004/38/WE przez okres krótszy niż 5 lat, mają prawo do nabycia prawa stałego pobytu na warunkach określonych w art. 15 niniejszej Umowy po osiągnięciu wymaganego okresu pobytu. Okresy legalnego pobytu lub pracy zgodnie z prawem Unii, przypadające na czas przed zakończeniem okresu przejściowego i po nim, wlicza się do wymaganego okresu uprawniającego do nabycia prawa stałego pobytu.

Artykuł 17

Status i zmiany statusu

Na prawo obywateli Unii i obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków ich rodzin do powoływania się bezpośrednio na postanowienia zawarte w niniejszej części nie wpływa zmiana statusu, na przykład zmiany między statusami studenta, pracownika, osoby pracującej na własny rachunek czy biernej zawodowo. Osoby, które w dniu zakończenia okresu przejściowego korzystają z prawa pobytu jako członkowie rodziny obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, nie mogą stać się osobami, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a)-d).

Artykuł 18

Wydawanie dokumentów pobytu

Państwo przyjmujące może nałożyć na obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, członków ich rodzin oraz inne osoby, które zamieszkują na jego terytorium zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym tytule, obowiązek wystąpienia z wnioskiem o nowy status pobytu nadający prawa na podstawie niniejszego tytułu oraz o wydanie dokumentu, który może mieć formę elektroniczną, poświadczającego taki status.

Ubieganie się o taki status pobytu podlega następującym warunkom:

termin składania wniosków przez osoby zamieszkujące w państwie przyjmującym przed zakończeniem okresu przejściowego nie może być krótszy niż 6 miesięcy od daty zakończenia okresu przejściowego.

Termin składania wniosków przez osoby, które mają prawo do rozpoczęcia pobytu w państwie przyjmującym po zakończeniu okresu przejściowego zgodnie z niniejszym tytułem, wynosi 3 miesiące od ich przybycia do tego państwa przyjmującego lub przypada na datę upływu terminu, o którym mowa w akapicie pierwszym, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

Zaświadczenie o złożeniu wniosku o status pobytu wydaje się niezwłocznie;

osoby, które przed zakończeniem okresu przejściowego posiadały ważny dokument stałego pobytu wydany na podstawie art. 19 lub 20 dyrektywy 2004/38/WE lub ważny krajowy dokument imigracyjny nadający prawo stałego pobytu w państwie przyjmującym, mają prawo do wymiany tego dokumentu w terminie, o którym mowa w lit. b) niniejszego ustępu, na nowy dokumentu pobytu, na wniosek i po sprawdzeniu ich tożsamości, kontroli karalności i kontroli bezpieczeństwa zgodnie z lit. p) niniejszego ustępu oraz potwierdzeniu ciągłości pobytu; takie nowe dokumenty pobytu wydaje się nieodpłatnie;

weryfikacja tożsamości wnioskodawców odbywa się na podstawie ważnego paszportu lub krajowego dokumentu tożsamości w przypadku obywateli Unii i obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz na podstawie ważnego paszportu w przypadku członków ich rodzin i innych osób, które nie są obywatelami Unii ani Zjednoczonego Królestwa; przyjęcie takich dokumentów tożsamości nie jest uzależnione od jakichkolwiek innych kryteriów poza ważnością dokumentu. Jeżeli właściwe organy państwa przyjmującego zatrzymują dokument tożsamości w czasie rozpatrywania wniosku, państwo przyjmujące niezwłocznie zwraca ten dokument na wniosek osoby zainteresowanej, przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku;

oprócz dokumentów tożsamości, o których mowa w lit. i) niniejszego ustępu, państwo przyjmujące może jedynie wymagać od obywateli Unii i obywateli Zjednoczonego Królestwa przedłożenia następujących dokumentów potwierdzających, o których mowa w art. 8 ust. 3 dyrektywy 2004/38/WE:

(iii)

jeżeli zamieszkują w państwie przyjmującym zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2004/38/WE jako uczniowie lub studenci - dowodu, że są zapisani do instytucji akredytowanej lub finansowanej przez państwo przyjmujące na podstawie przepisów prawnych lub praktyki administracyjnej tego państwa, dowodu, że są objęci pełnym ubezpieczeniem zdrowotnym, oraz oświadczenia lub innego równoważnego środka, że posiadają wystarczające zasoby dla siebie i członków rodziny, aby nie stanowić obciążenia dla systemu pomocy społecznej państwa przyjmującego w okresie ich pobytu. Państwo przyjmujące nie może wymagać, aby oświadczenie to zawierało określoną kwotę zasobów.

W odniesieniu do warunków posiadania wystarczających zasobów zastosowanie ma art. 8 ust. 4 dyrektywy 2004/38/WE;

oprócz dokumentów tożsamości, o których mowa w ppkt (i) niniejszego ustępu, państwo przyjmujące może jedynie wymagać od członków rodziny objętych art. 10 ust. 1 lit. e) pkt (i) lub art. 10 ust. 2 lub 3 niniejszej Umowy, którzy zamieszkują w państwie przyjmującym zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. d) lub art. 7 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE, przedłożenia następujących dokumentów potwierdzających, o których mowa w art. 8 ust. 5 lub art. 10 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE:

W odniesieniu do warunku posiadania wystarczających zasobów dla członków rodziny, którzy sami są obywatelami Unii lub obywatelami Zjednoczonego Królestwa, zastosowanie ma art. 8 ust. 4 dyrektywy 2004/38/WE;

oprócz dokumentów tożsamości, o których mowa w lit. i) niniejszego ustępu, państwo przyjmujące może jedynie wymagać od członków rodziny objętych art. 10 ust. 1 lit. e) pkt (ii) lub art. 10 ust. 4 niniejszej Umowy przedłożenia następujących dokumentów potwierdzających, o których mowa w art. 8 ust. 5 lub art. 10 ust. 2 dyrektywy 2004/38/ WE:

(iv)

w przypadku zstępnych poniżej 21 roku życia lub pozostających na utrzymaniu oraz w przypadku wstępnych pozostających na utrzymaniu, a także w przypadku gdy osoby takie są zstępnymi lub wstępnymi współmałżonka lub zarejestrowanego partnera - dowodu w postaci dokumentu, że osoby te były spokrewnione z obywatelem Unii lub obywatelem Zjednoczonego Królestwa przed zakończeniem okresu przejściowego oraz że spełniają warunki określone w art. 2 ust. 2 lit. c) lub d) dyrektywy 2004/38/WE odnoszące się do wieku lub pozostawania na utrzymaniu;

kontrole karalności i bezpieczeństwa dotyczące wnioskodawców można przeprowadzać systematycznie wyłącznie w celu sprawdzenia, czy mogą mieć zastosowanie ograniczenia określone w art. 20 niniejszej Umowy. W tym celu od wnioskodawców można wymagać złożenia oświadczenia w sprawie wyroków skazujących za przestępstwo, odnotowanych w rejestrze karnym zgodnie z prawem państwa skazującego, w czasie składania wniosku. Państwo przyjmujące może, jeżeli uzna to za konieczne, zastosować procedurę określoną w art. 27 ust. 3 dyrektywy 2004/38/WE w odniesieniu do kierowanych do innych państw zapytań o informacje na temat wcześniejszych przypadków notowań w rejestrach karnych;

Do chwili podjęcia przez właściwe organy ostatecznej decyzji w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz do chwili wydania orzeczenia sądowego kończącego postępowanie w sprawie środka odwoławczego od odmownego rozpatrzenia takiego wniosku przez właściwy organ administracyjny wszystkie prawa przewidziane w niniejszej części uznaje się za mające zastosowanie do wnioskodawcy, w tym art. 21 dotyczący zabezpieczeń proceduralnych i prawa do odwołania, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 20 ust. 4.

W przypadku gdy państwo przyjmujące zdecyduje, że nie będzie nakładać na obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, członków ich rodzin oraz innych osób, zamieszkujących na terytorium państwa przyjmującego zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym tytule, obowiązku wystąpienia z wnioskiem o nowy status pobytu, o którym mowa w ust. 1, jako warunku legalnego pobytu, osoby kwalifikujące się do prawa pobytu na podstawie niniejszego tytułu mają prawo do otrzymania zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie 2004/38/WE dokumentu pobytu, który może mieć formę elektroniczną, zawierającego oświadczenie, że został wydany zgodnie z niniejszą Umową.

Artykuł 19

Wydawanie dokumentów pobytu w okresie przejściowym

Artykuł 20

Ograniczenia prawa pobytu i wjazdu

Artykuł 23

Równe traktowanie

Zgodnie z art. 24 dyrektywy 2004/38/WE, z zastrzeżeniem postanowień szczególnych zawartych w niniejszym tytule i tytułach I i IV niniejszej części, wszyscy obywatele Unii lub obywatele Zjednoczonego Królestwa zamieszkujący na podstawie niniejszej Umowy na terytorium państwa przyjmującego są traktowani na równi z obywatelami tego państwa w zakresie objętym niniejszą częścią. Korzystanie z tego prawa obejmuje członków rodziny obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, posiadających prawo pobytu lub prawo stałego pobytu.

W drodze odstępstwa od ust. 1 państwo przyjmujące nie jest zobowiązane do przyznania uprawnienia do pomocy społecznej w ciągu okresów pobytu na podstawie art. 6 lub art. 14 ust. 4 lit. b) dyrektywy 2004/38/WE, ani nie jest zobowiązane - przed nabyciem przez daną osobę prawa stałego pobytu zgodnie z art. 15 niniejszej Umowy - do udzielania pomocy dla pokrycia kosztów utrzymania w czasie studiów, włącznie z kształceniem zawodowym, w postaci stypendiów lub pożyczek studenckich, dla osób niebędących pracownikami, osobami pracującymi na własny rachunek, osobami, które zachowują ten status, lub członkami ich rodzin.

Rozdzial 2

PRAWA PRACOWNIKÓW I OSÓB PRACUJĄCYCH NA WŁASNY RACHUNEK

Artykuł 24

Prawa pracowników

Z zastrzeżeniem ograniczeń określonych w art. 45 ust. 3 i 4 TFUE pracownicy w państwie przyjmującym oraz pracownicy przygraniczni w państwie lub państwach miejsca pracy korzystają z praw zagwarantowanych w art. 45 TFUE oraz praw nadanych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 8 . Prawa te obejmują:

Artykuł 25

Prawa osób pracujących na własny rachunek

Z zastrzeżeniem ograniczeń przewidzianych w art. 51 i 52 TFUE osoby pracujące na własny rachunek w państwie przyjmującym oraz pracownicy przygraniczni pracujący na własny rachunek w państwie lub państwach miejsca pracy korzystają z praw zagwarantowanych w art. 49 i 55 TFUE. Prawa te obejmują:

Artykuł 26

Wydawanie dokumentu potwierdzającego prawa pracowników przygranicznych

Państwo miejsca pracy może nałożyć na obywateli Unii i obywateli Zjednoczonego Królestwa, posiadających prawa jako pracownicy przygraniczni na podstawie niniejszego tytułu, obowiązek wystąpienia o wydanie dokumentu potwierdzającego, że takie prawa posiadają na podstawie niniejszego tytułu. W takim przypadku obywatele Unii i obywatele Zjednoczonego Królestwa mają prawo do uzyskania takiego dokumentu.

Rozdzial 3

KWALIFIKACJE ZAWODOWE

Artykuł 27

Uznane kwalifikacje zawodowe

Uznanie, przed zakończeniem okresu przejściowego, kwalifikacji zawodowych zdefiniowanych w art. 3 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/36/WE 9 obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków ich rodzin przez państwo przyjmujące lub państwo miejsca pracy zachowuje ważność w takim państwie; dotyczy to również prawa do wykonywania zawodu na takich samych warunkach jak obywatele takiego państwa, jeżeli takie uznanie kwalifikacji zawodowych nastąpiło na podstawie dowolnego z następujących postanowień:

Artykuł 28

Toczące się postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych

Art. 4, art. 4d w odniesieniu do uznawania kwalifikacji zawodowych do celów stałego prowadzenia działalności zawodowej, art. 4f i tytuł III dyrektywy 2005/36/WE, art. 10 ust. 1, 3 i 4 dyrektywy 98/5/WE, art. 14 dyrektywy 2006/43/WE i dyrektywa 74/556/EWG mają zastosowanie w odniesieniu do rozpatrywania przez właściwy organ państwa przyjmującego lub państwa miejsca pracy wniosków o uznanie kwalifikacji zawodowych złożonych przed zakończeniem okresu przejściowego przez obywateli Unii lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, a także w odniesieniu do decyzji w sprawie takich wniosków.

Art. 4a, 4b i 4e dyrektywy 2005/36/WE mają także zastosowanie w zakresie dotyczącym zakończenia postępowań w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych na potrzeby prowadzenia działalności zawodowej na podstawie art. 4d tej dyrektywy.

Artykuł 29

Współpraca administracyjna w zakresie uznawania kwalifikacji zawodowych

Zjednoczone Królestwo i państwa członkowskie współpracują w kwestiach dotyczących wniosków oczekujących na rozpatrzenie, o których mowa w art. 28, aby ułatwić stosowanie art. 28. Współpraca ta może obejmować wymianę informacji, w tym informacji na temat postępowań dyscyplinarnych lub zastosowanych sankcji karnych lub wszelkich innych poważnych i szczególnych okoliczności, które mogą mieć wpływ na prowadzenie działalności objętych zakresem dyrektyw, o których mowa w art. 28.

TYTUŁ III

KOORDYNACJA SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

Artykuł 30

Zakres podmiotowy

Niniejszy tytuł ma zastosowanie do następujących osób:

osób, które nie są objęte lit. a)-d), ale są:

Artykuł 31

Zasady koordynacji zabezpieczenia społecznego

Do osób objętych niniejszym tytułem zastosowanie mają zasady i cele określone w art. 48 TFUE, rozporządzeniu (WE) nr 883/2004 oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 15 .

Unia i Zjednoczone Królestwo należycie uwzględniają decyzje i zalecenia Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego działającej przy Komisji Europejskiej i ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 883/2004 (zwanej dalej "Komisją Administracyjną"), wymienione w części I załącznika I do niniejszej Umowy.

W odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy spełniają warunki przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 859/2003, oraz członków ich rodzin lub osób pozostałych przy życiu po ich śmierci, objętych zakresem niniejszego tytułu, odniesienia do rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia (WE) nr 987/2009 w niniejszym tytule traktuje się jako odniesienia do - odpowiednio - rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 16 i rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 17 . Odniesienia do poszczególnych przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia (WE) nr 987/2009 traktuje się jako odniesienia do odpowiadających im przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72.

Artykuł 32

Sytuacje szczególne

W następujących sytuacjach, w zakresie określonym w niniejszym artykule, zastosowanie mają następujące postanowienia, o ile dotyczą osób, które nie są lub przestały być objęte art. 30:

następujące osoby są objęte zakresem niniejszego tytułu na potrzeby uwzględniania i sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia, pracy na własny rachunek lub zamieszkania, w tym praw i obowiązków wynikających z tych okresów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 883/2004:

na potrzeby sumowania okresów uwzględnia się zgodnie z rozporządzeniem (WE) 883/2004 okresy przypadające zarówno przed zakończeniem okresu przejściowego, jak i po jego zakończeniu;

zasady określone w art. 20 i 27 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 mają w dalszym ciągu zastosowanie do osób, które przed zakończeniem okresu przejściowego wystąpiły o zezwolenie na planowane leczenie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 883/2004, aż do zakończenia leczenia. Odpowiednie procedury zwrotu kosztów mają zastosowanie również po zakończeniu leczenia. Takie osoby i towarzyszące im osoby korzystają z prawa do wjazdu do państwa, w którym odbywa się leczenie, i wyjazdu z niego zgodnie z art. 14 stosowanym odpowiednio;

zasady określone w art. 67, 68 i 69 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 mają zastosowanie - dopóki spełnione są warunki - do przyznawania świadczeń rodzinnych, do których w dniu zakończenia okresu przejściowego uprawnione są następujące osoby:

Artykuł 33

Obywatele Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii

Postanowienia niniejszego tytułu mające zastosowanie do obywateli Unii stosuje się do obywateli Islandii, Księstwa Liechtensteinu, Królestwa Norwegii i Konfederacji Szwajcarskiej, pod warunkiem że:

Artykuł 34

Współpraca administracyjna

W drodze odstępstwa od art. 7 i art. 128 ust. 1, od daty wejścia w życie niniejszej Umowy Zjednoczone Królestwo ma status obserwatora w Komisji Administracyjnej. Jeżeli punkty porządku obrad odnoszące się do niniejszego tytułu dotyczą Zjednoczonego Królestwa, może ono wysłać przedstawiciela, aby uczestniczył w charakterze doradczym w posiedzeniach Komisji Administracyjnej i w posiedzeniach organów, o których mowa w art. 73 i 74 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, na których to posiedzeniach omawiane są te kwestie.

Artykuł 35

Zwrot, odzyskiwanie należności i wyrównywanie należności

Przepisy rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 dotyczące zwrotów, odzyskiwania należności i wyrównywania należności w dalszym ciągu mają zastosowanie w związku ze zdarzeniami, o ile dotyczą one osób nieobjętych art. 30, które to zdarzenia:

Artykuł 36

Rozwój prawa i dostosowania aktów Unii

W przypadku zmiany lub zastąpienia rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 po zakończeniu okresu przejściowego odniesienia do tych rozporządzeń w niniejszej Umowie traktuje się jako odnoszące się do tych rozporządzeń z uwzględnieniem ich zmian lub do aktów, które je zastąpiły, zgodnie z aktami wymienionymi w części II załącznika I do niniejszej Umowy.

Wspólny Komitet dokonuje przeglądu części II załącznika I do niniejszej Umowy i dostosowuje ją do wszelkich aktów zmieniających lub zastępujących rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 niezwłocznie po przyjęciu tych aktów przez Unię. W tym celu niezwłocznie po ich przyjęciu Unia informuje Zjednoczone Królestwo w ramach Wspólnego Komitetu o wszelkich aktach zmieniających lub zastępujących te rozporządzenia.

W drodze odstępstwa od ust. 1 akapit drugi Wspólny Komitet dokonuje oceny skutków aktu zmieniającego lub zastępującego rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009, jeżeli akt ten:

stanowi, że świadczenie pieniężne jest eksportowane przez nieograniczony okres, w przypadku gdy to świadczenie pieniężne było eksportowane tylko przez ograniczony okres na podstawie rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w dniu zakończenia okresu przejściowego, lub stanowi, że świadczenie pieniężne jest eksportowane tylko przez ograniczony okres, w przypadku gdy to świadczenie pieniężne było eksportowane przez nieograniczony okres na podstawie tego rozporządzenia w dniu zakończenia okresu przejściowego.

Dokonując oceny, Wspólny Komitet uwzględnia w dobrej wierze skalę zmian, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, a także znaczenie dalszego prawidłowego stosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 w relacjach między Unią a Zjednoczonym Królestwem oraz ważną rolę istnienia państwa właściwego w odniesieniu do osób objętych rozporządzeniem (WE) nr 883/2004.

Część II załącznika I do niniejszej Umowy nie zostanie dostosowana do aktu, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, jeżeli taką decyzję podejmie Wspólny Komitet w terminie 6 miesięcy od otrzymania informacji przekazanej przez Unię na podstawie ust. 1.

Na użytek niniejszego ustępu:

Na użytek niniejszej Umowy decyzje i zalecenia Komisji Administracyjnej traktuje się jako obejmujące decyzje i zalecenia wymienione w części I załącznika I. Wspólny Komitet wprowadza zmiany do części I załącznika I, aby uwzględnić wszelkie nowe decyzje lub zalecenia przyjęte przez Komisję Administracyjną. W tym celu, niezwłocznie po przyjęciu decyzji i zaleceń przez Komisję Administracyjną, Unia informuje o tym Zjednoczone Królestwo w ramach Wspólnego Komitetu. Zmiany takie są wprowadzane przez Wspólny Komitet na wniosek Unii lub Zjednoczonego Królestwa.

TYTUŁ IV

INNE POSTANOWIENIA

Artykuł 38

Korzystniejsze postanowienia

CZĘŚĆ TRZECIA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WYSTĄPIENIA

TYTUŁ I

TOWARY WPROWADZONE DO OBROTU

Artykuł 40

Definicje

Na użytek niniejszego tytułu stosuje się następujące definicje:

"dostawa towaru na rynek w celu jego dystrybucji, konsumpcji lub wykorzystania" oznacza, że istniejący i możliwy do indywidualnego zidentyfikowania towar, po zakończeniu etapu produkcji, jest przedmiotem pisemnej lub ustnej umowy między co najmniej dwiema osobami prawnymi lub fizycznymi dotyczącej przeniesienia własności, dowolnych innych praw rzeczowych lub posiadania w odniesieniu do tego towaru, bądź towar ten jest przedmiotem oferty złożonej osobie prawnej lub fizycznej lub osobom prawnym lub fizycznym w celu zawarcia takiej umowy;

"warunki wprowadzania towarów do obrotu" oznaczają wymogi dotyczące cech towaru takich jak poziom jakości, wydajności, bezpieczeństwa lub wymiary, włącznie z wymaganiami mającymi zastosowanie do towaru w zakresie jego składu lub terminologii, symboli, badań i metod badania, opakowania, oznakowania i etykietowania oraz procedur oceny zgodności stosowanych w odniesieniu do takich towarów; pojęcie to obejmuje również wymogi dotyczące metod i procesów produkcji, jeżeli mają one wpływ na cechy produktu;

Artykuł 41

Ciągłość przepływu towarów wprowadzonych do obrotu

Artykuł 43

Nadzór rynku

Organy nadzoru rynku państw członkowskich i organy nadzoru rynku Zjednoczonego Królestwa niezwłocznie przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje zgromadzone w związku z towarami, o których mowa w art. 41 ust. 1, w ramach swojej działalności w zakresie nadzoru rynku. W szczególności przekazują sobie nawzajem i Komisji Europejskiej wszelkie informacje dotyczące takich towarów stanowiących poważne zagrożenie, jak również wszelkich środków wprowadzonych w odniesieniu do towarów niespełniających ustalonych wymogów, w tym odpowiednie informacje zaczerpnięte z sieci, systemów informacyjnych i baz danych ustanowionych na mocy prawa Unii lub prawa Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do tych towarów.

Państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo niezwłocznie przekazują wszelkie wnioski organów nadzoru rynku odpowiednio ze Zjednoczonego Królestwa lub państwa członkowskiego jednostce oceniającej zgodność na ich terytorium, jeżeli takie wnioski dotyczą oceny zgodności przeprowadzonej przez tę jednostkę występującą w charakterze jednostki notyfikowanej przed zakończeniem okresu przejściowego. Państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo zapewniają, aby takie wnioski były niezwłocznie rozpatrywane przez jednostkę oceniającą zgodność.

Artykuł 44

Przekazywanie akt i dokumentów dotyczących postępowań w toku

Zjednoczone Królestwo niezwłocznie przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego wyznaczonemu zgodnie z procedurami przewidzianymi w mającym zastosowanie prawie Unii wszelkie odpowiednie akta lub dokumenty doty-

czące postępowań w zakresie ocen, zatwierdzeń i pozwoleń będących w toku w dniu poprzedzającym datę wejścia w życie niniejszej Umowy i prowadzonych przez właściwy organ Zjednoczonego Królestwa zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 19 , (WE) nr 1107/2009 20 i dyrektywami Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/83/WE 21 i 2001/82/WE 22 .

Artykuł 45

Udostępnianie informacji dotyczących zakończonych postępowań w sprawie wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych

Zjednoczone Królestwo niezwłocznie udostępnia - na uzasadniony wniosek państwa członkowskiego lub Europejskiej Agencji Leków - dokumentację związaną z wnioskiem o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych, w odniesieniu do których właściwy organ Zjednoczonego Królestwa wydał pozwolenie przed zakończeniem okresu przejściowego, jeżeli dokumentacja taka jest niezbędna do oceny wniosku o dopuszczenie do obrotu zgodnie z art. 10 i 10a dyrektywy 2001/83/WE lub art. 13 i 13a dyrektywy 2001/82/WE.

Państwo członkowskie niezwłocznie udostępnia - na uzasadniony wniosek Zjednoczonego Królestwa - dokumentację związaną z wnioskiem o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych, w odniesieniu do których właściwy organ tego państwa członkowskiego wydał pozwolenie przed zakończeniem okresu przejściowego, jeżeli dokumentacja taka jest niezbędna do oceny wniosku o dopuszczenie do obrotu w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z wymogami prawnymi Zjednoczonego Królestwa w zakresie, w jakim te wymogi prawne powielają okoliczności określone w art. 10 i 10a dyrektywy 2001/83/WE lub art. 13 i 13a dyrektywy 2001/82/WE.

Artykuł 46

Udostępnianie informacji przechowywanych przez jednostki notyfikowane ustanowione w Zjednoczonym Królestwie lub w państwie członkowskim

TYTUŁ II

PROCEDURY CELNE W TOKU

Artykuł 47

Unijny status towarów

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 23 ma zastosowanie do towarów unijnych, o których mowa w art. 5 pkt 23 tego rozporządzenia, jeżeli takie towary są przemieszczane z obszaru celnego Zjednoczonego Królestwa na obszar celny Unii bądź w odwrotnym kierunku, o ile takie przemieszczenie rozpoczęło się przed zakończeniem okresu przejściowego, a zakończyło się po jego upływie. Przemieszczanie towarów, które rozpoczęło się przed zakończeniem okresu przejściowego, a kończy się po jego upływie, traktuje się jako przemieszczenie wewnątrzunijne pod względem wymogów dotyczących zezwoleń na wywóz i przywóz określonych w prawie Unii.

Na użytek ust. 1 domniemanie unijnego statusu celnego towarów, o którym mowa w art. 153 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, nie ma zastosowania. W odniesieniu do każdego przemieszczenia osoba zainteresowana jest zobowiązana wykazać status celny tych towarów jako towarów unijnych, oraz że przemieszczenie, o którym mowa w ust. 1, rozpoczęło się przed zakończeniem okresu przejściowego, za pomocą któregokolwiek ze środków, o których mowa w art. 199 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 24 . Dowodem rozpoczęcia przemieszczenia jest dokument przewozowy obejmujący dane towary.

Ust. 2 nie ma zastosowania do towarów unijnych przewożonych transportem lotniczym, które zostały załadowane lub przeładowane w porcie lotniczym znajdującym się na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa w celu przesyłania na obszar celny Unii bądź zostały załadowane lub przeładowane w porcie lotniczym znajdującym się na obszarze celnym Unii w celu przesyłania na obszar celny Zjednoczonego Królestwa, jeżeli takie towary są przewożone na podstawie jednolitego dokumentu przewozowego wydanego w dowolnym z przedmiotowych obszarów celnych, o ile przemieszczenie drogą lotniczą rozpoczęło się przed zakończeniem okresu przejściowego, a zakończyło się po jego upływie.

Ust. 2 nie ma zastosowania do towarów unijnych przewożonych transportem morskim między portami znajdującymi się na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa i portami znajdującymi się na obszarze celnym Unii przez regularną linię żeglugową, o której mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 25 , pod warunkiem że:

Jeżeli w trakcie podróży, o której mowa w ust. 4 lit. a), statek należący do regularnej linii żeglugowej zawinie do jednego portu lub większej liczby portów znajdujących się na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa po zakończeniu okresu przejściowego:

Artykuł 48

Przywozowa deklaracja skrócona i deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie

Rozporządzenie (UE) nr 952/2013 ma zastosowanie do deklaracji poprzedzających wyprowadzenie złożonych zgodnie z rozdziałem I tytułu VIII tego rozporządzenia przed zakończeniem okresu przejściowego oraz, w stosownych przypadkach, gdy towary zostały zwolnione zgodnie z art. 194 tego rozporządzenia przed zakończeniem okresu przejściowego. Deklaracje te wywołują takie same skutki prawne na obszarze celnym Unii i na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa po zakończeniu okresu przejściowego.

Artykuł 49

Zakończenie procedur czasowego składowania lub procedur celnych

Rozporządzenie (UE) nr 952/2013 ma zastosowanie do towarów nieunijnych, które były czasowo składowane w rozumieniu art. 5 pkt 17 tego rozporządzenia w dniu zakończenia okresu przejściowego, i do towarów, które były objęte którąkolwiek z procedur celnych, o których mowa w art. 5 pkt 16 tego rozporządzenia, na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa w dniu zakończenia okresu przejściowego, dopóki nie zostanie zakończone takie czasowe składowanie, nie zostanie zamknięta jedna ze specjalnych procedur celnych, towary nie zostaną dopuszczone do obrotu, lub dopóki towary nie zostaną wyprowadzone z terytorium, pod warunkiem, że takie zdarzenie będzie miało miejsce po zakończeniu okresu przejściowego, lecz nie później niż przed upływem odpowiedniego terminu, o którym mowa w załączniku III.

Art. 148. ust. 5 lit. b) i c) oraz art. 219 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 nie mają jednak zastosowania do przemieszczania towarów między obszarem celnym Zjednoczonego Królestwa i obszarem celnym Unii, jeżeli przemieszczanie to kończy się po zakończeniu okresu przejściowego.

Sekcja 1 rozdziału 1 tytułu II rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 ma zastosowanie do wniosków o skorzystanie z kontyngentów taryfowych, które zostały przyjęte przez organy celne na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa i w przypadku których organy celne na obszarze celnym Zjednoczonego Królestwa dostarczyły wymagane dokumenty potwierdzające zgodnie z art. 50 tego rozporządzenia przed zakończeniem okresu przejściowego, oraz ma zastosowanie do anulowania wniosków i zwrotów niewykorzystanych przyznanych ilości objętych takimi wnioskami.

Artykuł 50

Dostęp do odpowiednich sieci, systemów informacyjnych i baz danych

W drodze odstępstwa od art. 8 Zjednoczone Królestwo ma dostęp, w zakresie absolutnie niezbędnym do wypełnienia obowiązków określonych w niniejszym tytule, do sieci, systemów informacyjnych i baz danych wymienionych w załączniku IV. Zjednoczone Królestwo zwraca Unii koszty rzeczywiście poniesione przez Unię w związku z umożliwieniem takiego dostępu. Unia informuje Zjednoczone Królestwo o wysokości tych kosztów do dnia 31 marca każdego roku do zakończenia okresu, o którym mowa w załączniku IV. W przypadku gdy zgłoszona wysokość rzeczywiście poniesionych kosztów znacznie odbiega od kwoty określonej na podstawie najlepszego szacunku, o której Zjednoczone Królestwo zostało poinformowane przez Unię przed podpisaniem niniejszej Umowy, Zjednoczone Królestwo niezwłocznie zwraca Unii kwotę określoną na podstawie najlepszego szacunku, a Wspólny Komitet ustala, w jaki sposób potraktowana zostanie różnica między rzeczywiście poniesionymi kosztami a najlepszym szacunkiem.

TYTUŁ III

TOCZĄCE SIĘ SPRAWY ZWIĄZANE Z PODATKIEM OD WARTOŚCI DODANEJ I AKCYZĄ

Artykuł 51

Podatek od wartości dodanej (VAT)

W drodze odstępstwa od ust. 2 i art. 61 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 31 korekty deklaracji VAT złożonych zgodnie z art. 364 lub art. 369f dyrektywy 2006/112/WE w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do usług świadczonych w państwach członkowskich konsumpcji przed zakończeniem okresu przejściowego albo w państwie członkowskim w odniesieniu do usług świadczonych w Zjednoczonym Królestwie przed zakończeniem okresu przejściowego, składa się najpóźniej dnia 31 grudnia 2021 r.

Artykuł 53

Dostęp do odpowiednich sieci, systemów informacyjnych i baz danych

TYTUŁ IV

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA

Artykuł 54

Ciągłość ochrony zarejestrowanych lub przyznanych praw w Zjednoczonym Królestwie

Uprawniony do któregokolwiek z następujących praw własności intelektualnej, które zostały zarejestrowane lub przyznane przed zakończeniem okresu przejściowego, staje się - bez konieczności ponownego rozpatrzenia - uprawnionym do porównywalnego zarejestrowanego i egzekwowalnego prawa własności intelektualnej w Zjednoczonym Królestwie na mocy prawa Zjednoczonego Królestwa:

Jeżeli oznaczenie geograficzne, nazwa pochodzenia lub gwarantowana tradycyjna specjalność w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 36 , oznaczenie geograficzne, nazwa pochodzenia lub określenie tradycyjne wina w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 37 , oznaczenie geograficzne w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 38 lub oznaczenie geograficzne w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 39 są chronione w Unii ostatniego dnia okresu przejściowego na podstawie tych rozporządzeń, osobom uprawnionym do korzystania z oznaczenia geograficznego, nazwy pochodzenia, gwarantowanej tradycyjnej specjalności lub określenia tradycyjnego w przypadku wina przysługuje prawo, od zakończenia okresu przejściowego - bez konieczności ponownego rozpatrzenia - do korzystania w Zjednoczonym Królestwie z oznaczenia geograficznego, nazwy pochodzenia, gwarantowanej tradycyjnej specjalności lub określenia tradycyjnego w przypadku wina, którym nadaje się co najmniej taki sam poziom ochrony na podstawie prawa Zjednoczonego Królestwa jak poziom zapewniany na podstawie następujących przepisów prawa Unii:

w odniesieniu do oznaczenia geograficznego, nazwy pochodzenia, gwarantowanej tradycyjnej specjalności lub określenia tradycyjnego w przypadku wina - art. 13, art. 14 ust. 1, art. 24, art. 36 ust. 3, art. 38 i 44 oraz art. 45 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012; art. 90 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 41 ; art. 100 ust. 3, art. 102 ust. 1, art. 103 i 113 i art. 157 ust. 1 lit. c) ppkt (x) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013; art. 62 ust. 3 i 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 42 ; art. 15 ust. 3 akapit pierwszy, art. 16 i art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 oraz, w zakresie dotyczącym zgodności z tymi przepisami tego rozporządzenia, art. 24 ust. 1 tego rozporządzenia; lub art. 19 ust. 1 i art. 20 rozporządzenia (UE) nr 251/2014.

Jeżeli oznaczenie geograficzne, nazwa pochodzenia, gwarantowana tradycyjna specjalność lub określenie tradycyjne w przypadku wina, o których mowa w akapicie pierwszym, przestają być chronione w Unii po zakończeniu okresu przejściowego, akapit pierwszy nie ma zastosowania w odniesieniu do tego oznaczenia geograficznego, tej nazwy pochodzenia, tej gwarantowanej tradycyjnej specjalności lub tego określenia tradycyjnego w przypadku wina.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli ochrona w Unii wynika z umów międzynarodowych, których stroną jest Unia.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie, o ile i dopóki umowa określona w art. 184, która zastąpi niniejszy ustęp, nie wejdzie w życie lub nie zacznie być stosowana.

Niezależnie od ust. 1, jeżeli prawo własności intelektualnej, o którym mowa w tym ustępie, zostanie unieważnione lub zostanie stwierdzone jego wygaśnięcie, bądź, w przypadku wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, zostanie unieważnione lub uchylone, w Unii w wyniku postępowania administracyjnego lub sądowego, które było w toku w ostatnim dniu okresu przejściowego, odpowiadające mu prawo w Zjednoczonym Królestwie również zostaje unieważnione lub zostaje stwierdzone jego wygaśnięcie, bądź zostaje unieważnione lub uchylone. Unieważnienie, wygaśnięcie lub uchylenie staje się skuteczne w Zjednoczonym Królestwie w tej samej dacie jak w Unii.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego Zjednoczone Królestwo nie jest zobowiązane do unieważnienia lub stwierdzenia wygaśnięcia odpowiedniego prawa w Zjednoczonym Królestwie, jeżeli podstawa unieważnienia lub wygaśnięcia znaku towarowego Unii Europejskiej bądź zarejestrowanego wzoru wspólnotowego nie ma zastosowania w Zjednoczonym Królestwie.

W odniesieniu do znaków towarowych w Zjednoczonym Królestwie, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, obowiązują następujące zasady:

właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej, który zyskał renomę w Unii, jest uprawniony do wykonywania w Zjednoczonym Królestwie praw równoważnych prawom przewidzianym w art. 9 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001 i art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy (UE) 2015/2436 w odniesieniu do odpowiedniego znaku towarowego na podstawie renomy uzyskanej w Unii do zakończenia okresu przejściowego, a po tym okresie ciągłość renomy tego znaku towarowego opiera się na używaniu tego znaku w Zjednoczonym Królestwie.

W odniesieniu do praw do zarejestrowanych wzorów i praw do ochrony odmian roślin w Zjednoczonym Królestwie, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c), obowiązują następujące zasady:

Artykuł 55

Procedura rejestracji

Na użytek ust. 1 uprawnieni z praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 54 ust. 1, oraz osoby, które są uprawnione do korzystania z oznaczenia geograficznego, nazwy pochodzenia, gwarantowanej tradycyjnej specjalności lub określenia tradycyjnego w przypadku wina, o których mowa w art. 54 ust. 2, nie są zobowiązani do składania wniosku ani do podejmowania działań na podstawie szczególnej procedury administracyjnej. Uprawnieni z praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 54 ust. 1, nie są zobowiązani do posiadania adresu do korespondencji w Zjednoczonym Królestwie przez okres 3 lat po zakończeniu okresu przejściowego.

Artykuł 56

Ciągłość ochrony w Zjednoczonym Królestwie rejestracji międzynarodowych wskazujących Unię

Zjednoczone Królestwo wprowadza środki w celu zapewnienia, aby osoby fizyczne lub prawne, które uzyskały ochronę przed zakończeniem okresu przejściowego w odniesieniu do znaków towarowych objętych rejestracją międzynarodową lub wzorów, w odniesieniu do których wskazano Unię zgodnie z systemem madryckim dotyczącym międzynarodowej rejestracji znaków bądź zgodnie z systemem haskim dotyczącym międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych, korzystały w Zjednoczonym Królestwie z ochrony swoich znaków towarowych lub wzorów przemysłowych w odniesieniu do tych międzynarodowych rejestracji.

Artykuł 57

Ciągłość ochrony niezarejestrowanych wzorów wspólnotowych w Zjednoczonym Królestwie

Właściciel prawa do niezarejestrowanego wzoru wspólnotowego, które powstało przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 6/2002, staje się, w odniesieniu do tego niezarejestrowanego wzoru wspólnotowego, ipso iure właścicielem egzekwowalnego prawa własności intelektualnej w Zjednoczonym Królestwie, na mocy przepisów Zjednoczonego Królestwa, z którego wynika taki sam poziom ochrony, jak przewidziany w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002. Prawo to jest chronione na mocy przepisów Zjednoczonego Królestwa co najmniej przez pozostały okres ochrony odpowiedniego niezarejestrowanego wzoru wspólnotowego na podstawie art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia.

Artykuł 58

Ciągłość ochrony baz danych

Uprawniony do bazy danych w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z art. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/9/WE 43 , jeżeli jego prawo powstało przed zakończeniem okresu przejściowego, zachowuje, w odniesieniu do tej bazy danych, egzekwowalne prawo własności intelektualnej w Zjednoczonym Królestwie, na mocy przepisów Zjednoczonego Królestwa, z którego wynika taki sam poziom ochrony, jak przewidziany w dyrektywie 96/9/ WE, pod warunkiem że uprawniony nadal spełnia wymogi określone w art. 11 tej dyrektywy. Prawo to jest chronione na mocy przepisów Zjednoczonego Królestwa co najmniej przez pozostały okres ochrony na podstawie art. 10 dyrektywy 96/9/WE.

Uznaje się, że następujące osoby i przedsiębiorstwa spełniają wymogi art. 11 dyrektywy 96/9/WE:

Artykuł 59

Prawo pierwszeństwa w odniesieniu do wniosków oczekujących na rozpatrzenie dotyczących znaków towarowych Unii Europejskiej, wzorów wspólnotowych i wspólnotowych praw do ochrony odmian roślin

Jeżeli dana osoba dokonała zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej lub wzoru wspólnotowego zgodnie z prawem Unii przed zakończeniem okresu przejściowego i w odniesieniu do tego zgłoszenia stwierdzono datę wpływu, osobie tej przysługuje - w zakresie tego samego znaku towarowego w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne z towarami i usługami, dla których złożono zgłoszenie w Unii, lub które wchodzą w zakres takich towarów lub usług, bądź w odniesieniu do tego samego wzoru - prawo do dokonania zgłoszenia w Zjednoczonym Królestwie w ciągu 9 miesięcy od zakończenia okresu przejściowego. Uznaje się, że zgłoszenie dokonane na podstawie niniejszego artykułu ma taką samą datę wpływu i datę pierwszeństwa jak odpowiadające mu zgłoszenie w Unii i, w stosownych przypadkach, starszeństwo znaku towarowego Zjednoczonego Królestwa zastrzeżone na mocy art. 39 lub 40 rozporządzenia (UE) 2017/1001.

Jeżeli dana osoba dokonała zgłoszenia wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin zgodnie z prawem Unii przed zakończeniem okresu przejściowego, osobie tej przysługuje, do celów dokonania zgłoszenia tego samego prawa do ochrony odmian roślin w Zjednoczonym Królestwie, doraźne prawo pierwszeństwa w Zjednoczonym Królestwie przez okres 6 miesięcy od zakończenia okresu przejściowego. Prawo pierwszeństwa powoduje, iż za datę zgłoszenia prawa do ochrony odmian roślin w Zjednoczonym Królestwie na potrzeby ustalenia odrębności, nowości i tytułu do tego prawa uznaje się datę pierwszeństwa zgłoszenia wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin.

Artykuł 60

Oczekujące na rozpatrzenie wnioski o wydanie dodatkowego świadectwa ochronnego w Zjednoczonym Królestwie

Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1610/96 44 i (WE) nr 469/2009 45 , mają odpowiednio zastosowanie do wniosków o wydanie dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin i dla produktów leczniczych, jak również do wniosków o przedłużenie ważności takich świadectw, jeżeli takie wnioski były przekazane organowi w Zjednoczonym Królestwie przed zakończeniem okresu przejściowego w przypadkach, gdy postępowanie administracyjne w sprawie przyznania przedmiotowego świadectwa lub przedłużenia jego ważności było w toku w dniu zakończenia okresu przejściowego.

TYTUŁ V

TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA POLICYJNA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH

Artykuł 62

Postępowania w toku w ramach współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo zastosowanie mają następujące akty zgodnie z poniższym:

Konwencja, ustanowiona przez Radę zgodnie z artykułem 34 Traktatu o Unii Europejskiej, o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej 46 oraz Protokół ustanowiony przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej 47 mają zastosowanie w odniesieniu do wniosków o pomoc prawną na podstawie odpowiedniego aktu, które wpłyną do organu centralnego lub organu sądowego przed zakończeniem okresu przejściowego;

decyzja ramowa Rady 2003/577/WSiSW 49 ma zastosowanie w odniesieniu do postanowień o zabezpieczeniu, które wpłynęły przed zakończeniem okresu przejściowego do organu centralnego lub organu sądowego, do którego właściwości należy wykonanie, bądź do organu sądowego w państwie wykonującym, który nie jest właściwy do uznania lub wykonania postanowienia o zabezpieczeniu, lecz który z urzędu przekazuje postanowienie o zabezpieczeniu właściwemu organowi sądowemu w celu wykonania;

decyzja ramowa Rady 2008/909/WSiSW 52 ma zastosowanie:

Właściwe organy Zjednoczonego Królestwa mogą nadal uczestniczyć we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych, w których uczestniczyły przed zakończeniem okresu przejściowego, jeżeli zespoły te zostały utworzone zgodnie z art. 13 Konwencji, ustanowionej przez Radę zgodnie z artykułem 34 Traktatu o Unii Europejskiej, o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej albo zgodnie z decyzją ramową Rady 2002/465/WSiSW 60 .

W drodze odstępstwa od art. 8 niniejszej Umowy Zjednoczone Królestwo jest uprawnione do korzystania, przez nie dłużej niż rok po zakończeniu okresu przejściowego, z aplikacji sieci bezpiecznej wymiany informacji (SIENA) w zakresie absolutnie niezbędnym do celów wymiany informacji w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Zjednoczone Królestwo zwraca Unii koszty rzeczywiście poniesione przez Unię w związku z umożliwieniem Zjednoczonemu Królestwu korzystania z aplikacji SIENA. Unia informuje Zjednoczone Królestwo o wysokości tych kosztów do dnia 31 marca 2021 r. W przypadku gdy zgłoszona wysokość rzeczywiście poniesionych kosztów znacznie odbiega od kwoty określonej na podstawie najlepszego szacunku, o której Zjednoczone Królestwo zostało poinformowane przez Unię przed podpisaniem niniejszej Umowy, Zjednoczone Królestwo niezwłocznie zwraca Unii kwotę określoną na podstawie najlepszego szacunku, a Wspólny Komitet ustala, w jaki sposób potraktowana zostanie różnica między rzeczywiście poniesionymi kosztami a najlepszym szacunkiem.

Na wniosek Zjednoczonego Królestwa Eurojust może, z zastrzeżeniem zgodności z art. 26a ust. 7 lit. a) i art. 27 decyzji Rady 2002/187/WSiSW 61 , przekazywać informacje, w tym dane osobowe, pochodzące z jego zautomatyzowanego systemu zarządzania sprawami, jeżeli te informacje są niezbędne do zakończenia toczących się postępowań, o których mowa w ust. 1 lit. a), b), c), e) oraz l) niniejszego artykułu, lub działań wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Właściwe organy Zjednoczonego Królestwa mogą, na wniosek, przekazywać Eurojustowi informacje, które posiadają, jeżeli te informacje są niezbędne do zakończenia toczących się postępowań, o których mowa w ust. 1 lit. a), b), c), e) i l) niniejszego artykułu, lub działań wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Jeżeli stosowanie niniejszego ustępu pociągnie za sobą nadzwyczajne wydatki, Wspólny Komitet określa, w jaki sposób te wydatki zostaną potraktowane.

Artykuł 63

Postępowania w toku w ramach współpracy organów ścigania, współpraca policyjna i wymiana informacji

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo zastosowanie mają następujące akty zgodnie z poniższym:

art. 39 i 40 konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (zwanej dalej "konwencją wykonawczą do układu z Schengen") 62 , w związku z art. 42 i 43 tej konwencji mają zastosowanie do:

(i)

wniosków złożonych na podstawie art. 39 konwencji wykonawczej do układu z Schengen, które wpłynęły przed zakończeniem okresu przejściowego do centralnego organu odpowiedzialnego na terytorium Umawiającej się Strony za międzynarodową współpracę policyjną bądź do właściwych organów Strony, do której zwrócono się z wnioskiem, lub do organów policyjnych, do których zwrócono się z wnioskiem, lecz które nie są uprawnione do rozpatrzenia wniosku i przekazują go właściwym organom;

Konwencja sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi 63 ma zastosowanie do:

decyzja Rady 2007/533/WSiSW 66 ma zastosowanie w odniesieniu do wymiany informacji uzupełniających, jeżeli przed zakończeniem okresu przejściowego system potwierdzi istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, pod warunkiem, że przepisy tej decyzji mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w ostatnim dniu okresu przejściowego. W drodze odstępstwa od art. 8 niniejszej Umowy Zjednoczone Królestwo jest uprawnione do korzystania, przez nie dłużej niż 3 miesiące po zakończeniu okresu przejściowego, z infrastruktury łączności, o której mowa w art. 8 ust. 1 decyzji 2007/533/WSiSW, w zakresie absolutnie niezbędnym w celu wymiany takich informacji uzupełniających. Zjednoczone Królestwo zwraca Unii koszty rzeczywiście poniesione przez Unię w związku z umożliwieniem Zjednoczonemu Królestwu korzystania z infrastruktury łączności. Unia informuje Zjednoczone Królestwo o wysokości tych kosztów do dnia 31 marca 2021 r. W przypadku gdy zgłoszona wysokość rzeczywiście poniesionych kosztów znacznie odbiega od kwoty określonej na podstawie najlepszego szacunku, o której Zjednoczone Królestwo zostało poinformowane przez Unię przed podpisaniem niniejszej Umowy, Zjednoczone Królestwo niezwłocznie zwraca Unii kwotę określoną na podstawie najlepszego szacunku, a Wspólny Komitet ustala, w jaki sposób potraktowana zostanie różnica między rzeczywiście poniesionymi kosztami a najlepszym szacunkiem.

W drodze odstępstwa od art. 8 Zjednoczone Królestwo jest uprawnione do korzystania, przez nie dłużej niż rok po zakończeniu okresu przejściowego, z aplikacji sieci bezpiecznej wymiany informacji (SIENA) w zakresie absolutnie niezbędnym do zakończenia toczących się postępowań, o których mowa w ust. 1 lit. c), d), f) i g) niniejszego artykułu. Zjednoczone Królestwo zwraca Unii koszty rzeczywiście poniesione przez Unię w związku z umożliwieniem Zjednoczonemu Królestwu korzystania z aplikacji SIENA. Unia informuje Zjednoczone Królestwo o wysokości tych kosztów do dnia 31 marca 2021 r. W przypadku gdy zgłoszona wysokość rzeczywiście poniesionych kosztów znacznie odbiega od kwoty określonej na podstawie najlepszego szacunku, o której Zjednoczone Królestwo zostało poinformowane przez Unię przed podpisaniem niniejszej Umowy, Zjednoczone Królestwo niezwłocznie zwraca Unii kwotę określoną na podstawie najlepszego szacunku, a Wspólny Komitet ustala, w jaki sposób potraktowana zostanie różnica między rzeczywiście poniesionymi kosztami a najlepszym szacunkiem.

Artykuł 64

Potwierdzenie odbioru lub aresztowania

Właściwy organ wydający lub organ składający wniosek może zwrócić się o potwierdzenie wpływu orzeczenia sądowego lub wniosku, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. a), c)-e), art. 62 ust. 1 lit. f) ppkt (i) i art. 62 ust. 1 lit. h)-l) oraz art. 63 ust. 1 lit. a) ppkt (i) oraz (ii), art. 63 ust. 1 lit. b) ppkt (i)-(v) i (vii), (viii) i (ix) oraz art. 63 ust. 1 lit. c), d), f) i g) w ciągu 10 dni po zakończeniu okresu przejściowego, jeżeli organ ten ma wątpliwości, czy takie orzeczenie sądowe lub taki wniosek wpłynęły do organu wykonawczego lub organu wezwanego przed zakończeniem okresu przejściowego.

TYTUŁ VI

TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA SĄDOWA W SPRAWACH CYWILNYCH I HANDLOWYCH

Artykuł 66

Prawo właściwe w odniesieniu do stosunków umownych i pozaumownych

W Zjednoczonym Królestwie następujące akty mają zastosowanie w następujący sposób:

Artykuł 67

Jurysdykcja, uznawanie i wykonywanie orzeczeń sądowych oraz współpraca w tym zakresie między organami centralnymi

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo, w odniesieniu do postępowań sądowych wszczętych przed zakończeniem okresu przejściowego oraz w odniesieniu do postępowań lub spraw pozostających w związku z takim postępowaniem sądowym zgodnie z art. 29, 30 i 31 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 73 , art. 19 rozporządzenia (WE) nr 2201/2003 lub art. 12 i 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 74 zastosowanie mają następujące akty lub przepisy:

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo, w odniesieniu do uznawania i wykonywania wyroków, orzeczeń, dokumentów urzędowych, ugód sądowych i umów, zastosowanie mają następujące akty i przepisy:

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo zastosowanie mają następujące przepisy zgodnie z poniższym:

Artykuł 68

Postępowania w toku w ramach współpracy wymiarów sprawiedliwości

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo zastosowanie mają następujące akty zgodnie z poniższym:

rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1393/2007 82 ma zastosowanie do dokumentów sądowych i pozasądowych, które wpłynęły do jednego z następujących podmiotów w ramach ich doręczenia przed zakończeniem okresu przejściowego:

Artykuł 69

Inne przepisy mające zastosowanie

W Zjednoczonym Królestwie, jak również w państwach członkowskich w sytuacjach obejmujących Zjednoczone Królestwo zastosowanie mają następujące akty zgodnie z poniższym:

TYTUŁ VII

DANE I INFORMACJE PRZETWORZONE LUB UZYSKANE PRZED ZAKOŃCZENIEM OKRESU PRZEJŚCIOWEGO LUB NA PODSTAWIE NINIEJSZEJ UMOWY

Artykuł 71

Ochrona danych osobowych

Artykuł 72

Postępowanie z danymi i informacjami z zachowaniem poufności oraz ograniczone ich wykorzystywanie w Zjednoczonym Królestwie

Bez uszczerbku dla art. 71, oprócz prawa Unii dotyczącego ochrony danych osobowych, przepisy prawa Unii dotyczące poufnego traktowania, ograniczonego wykorzystania, ograniczonego przechowywania oraz wymogu usunięcia danych i informacji mają zastosowanie w odniesieniu do danych i informacji uzyskanych przez organy lub podmioty urzędowe Zjednoczonego Królestwa lub w Zjednoczonym Królestwie lub podmioty zamawiające zdefiniowane w art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE 92 , Zjednoczonego Królestwa lub w Zjednoczonym Królestwie:

Artykuł 74

Bezpieczeństwo informacji

TYTUŁ VIII

TOCZĄCE SIĘ POSTĘPOWANIA O UDZIELENIE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH I PODOBNE POSTĘPOWANIA

Artykuł 75

Definicja

Na użytek niniejszego tytułu "odpowiednie zasady" oznaczają ogólne zasady prawa Unii mające zastosowanie do udzielania zamówień publicznych, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/81/WE 93 , 2014/23/UE 94 , 2014/24/UE 95 i 2014/25/UE 96 , rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2195/2002 97 i (WE) nr 1370/2007 98 , art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92 99 , art. 11 i 12 dyrektywy Rady 96/67/WE 100 , art. 16, 17 i 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 101 , art. 6 i 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 102 oraz wszelkie inne przepisy szczególne prawa Unii regulujące postępowania o udzielenie zamówień publicznych.

Artykuł 76

Zasady mające zastosowanie do postępowań w toku

Odpowiednie zasady stosuje się:

bez uszczerbku dla lit. b), w odniesieniu do postępowań wszczętych przez instytucje zamawiające lub podmioty zamawiające z państw członkowskich lub Zjednoczonego Królestwa na podstawie tych zasad przed zakończeniem okresu przejściowego i niezakończonych w ostatnim dniu okresu przejściowego, w tym postępowań obejmujących dynamiczne systemy zakupów, jak również postępowań, w przypadku których zaproszenie do ubiegania się o zamówienie przyjmuje postać wstępnego ogłoszenia informacyjnego lub okresowego ogłoszenia informacyjnego lub ogłoszenia dotyczącego istnienia systemu kwalifikowania; oraz

w odniesieniu do postępowań, o których mowa w art. 29 ust. 2, 3 i 4 dyrektywy 2009/81/WE, art. 33 ust. 2-5 dyrektywy 2014/24/UE i art. 51 ust. 2 dyrektywy 2014/25/UE, które dotyczą realizacji następujących umów ramowych zawartych przez instytucje zamawiające lub podmioty zamawiające z państw członkowskich lub Zjednoczonego Królestwa, w tym udzielania zamówień publicznych w oparciu o takie umowy ramowe:

Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za wszczęte, gdy zaproszenie do ubiegania się o zamówienie lub jakiejkolwiek inne zaproszenie do składania wniosków zostały dokonane zgodnie z odpowiednimi zasadami. Jeżeli odpowiednie zasady dopuszczają stosowanie procedur, które nie wymagają zaproszenia do ubiegania się o zamówienie ani innych zaproszeń do składania wniosków, uznaje się, że takie postępowanie zostało wszczęte, gdy instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający skontaktowały się z podmiotami gospodarczymi w sprawie do tego konkretnego postępowania.

Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za zakończone:

TYTUŁ IX

KWESTIE DOTYCZĄCE EURATOMU

Artykuł 79

Definicje

Na użytek niniejszego tytułu stosuje się następujące definicje:

Artykuł 80

Ustanie odpowiedzialności Wspólnoty za sprawy dotyczące Zjednoczonego Królestwa

Zjednoczone Królestwo ponosi wyłączną odpowiedzialność za zapewnienie, aby obchodzenie się z wszelkimi rudami, materiałami wyjściowymi i specjalnymi materiałami rozszczepialnymi objętymi Traktatem Euratom, które znajdują się na terytorium Zjednoczonego Królestwa w dniu zakończenia okresu przejściowego były wykorzystywane zgodne z odpowiednimi mającymi zastosowanie traktatami i konwencjami międzynarodowymi, w tym między innymi traktatami i konwencjami międzynarodowymi w sprawie bezpieczeństwa jądrowego, środków bezpieczeństwa, nierozprzestrzeniania i ochrony fizycznej materiałów jądrowych oraz traktatami i konwencjami międzynarodowymi w sprawie bezpieczeństwa gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa gospodarowania odpadami promieniotwórczymi.

Artykuł 81

Środki bezpieczeństwa

Zjednoczone Królestwo wprowadza system środków bezpieczeństwa. Ten system środków bezpieczeństwa obejmuje mechanizm gwarantujący taką samą skuteczność i taki sam zakres, jak mechanizm wdrożony przez Wspólnotę na terytorium Zjednoczonego Królestwa zgodnie z Umową między Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej o wdrażaniu środków bezpieczeństwa w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej [INFCIRC/263], ze zmianami.

Artykuł 82

Zobowiązania szczególne wynikające z umów międzynarodowych

Zjednoczone Królestwo zapewnia, aby wszelkie zobowiązania szczególne wynikające z umów zawartych przez Wspólnotę z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi w odniesieniu do wszelkiego sprzętu jądrowego, materiału jądrowego lub innych produktów jądrowych znajdujących się na terytorium Zjednoczonego Królestwa w dniu zakończenia okresu przejściowego zostały wypełnione, lub w inny sposób wskazuje odpowiednie uzgodnienia w porozumieniu z zainteresowanym państwem trzecim lub zainteresowaną organizacją międzynarodową.

Artykuł 83

Własność oraz prawo eksploatacji i wykorzystywania specjalnych materiałów rozszczepialnych w Zjednoczonym Królestwie

Jeżeli prawo eksploatacji i wykorzystywania specjalnych materiałów rozszczepialnych, o których mowa w ust. 2 (zwanych dalej "przedmiotowymi materiałami"), przysługuje danemu państwu członkowskiemu lub osobom bądź przedsiębiorstwom z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego, aby chronić integralność wspólnej polityki zaopatrzeniowej, ustanowionej na podstawie rozdziału 6 tytułu II Traktatu Euratom, oraz wspólnego rynku atomowego, ustanowionego na podstawie rozdziału 9 tego tytułu, w tym w odniesieniu do poziomu środków bezpieczeństwa mającego zastosowanie wobec przedmiotowych materiałów, zastosowanie mają następujące postanowienia:

Artykuł 84

Sprzęt i pozostałe mienie związane z zapewnieniem środków bezpieczeństwa

Sprzęt i inne mienie należące do Wspólnoty mające związek z zapewnieniem środków bezpieczeństwa na podstawie Traktatu Euratom, znajdujące się w Zjednoczonym Królestwie w dniu zakończenia okresu przejściowego, jak określono w załączniku V, stają się własnością Zjednoczonego Królestwa. Zjednoczone Królestwo zwróci Unii kwotę odpowiadającą wartości tego sprzętu i innego mienia, która zostanie obliczona na podstawie wartości przypisanej temu sprzętowi i innemu mieniu w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym na 2020 r.

TYTUŁ X

UNIJNE POSTĘPOWANIA SĄDOWE I ADMINISTRACYJNE

Rozdzial 1

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Artykuł 86

Sprawy zawisłe przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Artykuł 87

Nowe sprawy przed Trybunałem Sprawiedliwości

Jeżeli Komisja Europejska uzna, że Zjednoczone Królestwo nie wypełniło obowiązku wynikającego z Traktatów lub części czwartej niniejszej Umowy przed zakończeniem okresu przejściowego, Komisja Europejska może, w ciągu 4 lat po zakończeniu okresu przejściowego, wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z wymogami określonymi w art. 258 TFUE lub art. 108 ust. 2 akapit drugi TFUE, w zależności od przypadku. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy w takich sprawach.

Jeżeli Zjednoczone Królestwo nie zastosuje się do decyzji, o której mowa w art. 95 ust. 1 niniejszej Umowy, skierowanej do osoby fizycznej lub prawnej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, lub nie zapewni skutku prawnego takiej decyzji w porządku prawnym Zjednoczonego Królestwa, Komisja Europejska może, w ciągu 4 lat od daty przyjęcia danej decyzji, wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z wymogami określonymi w art. 258 TFUE lub art. 108 ust. 2 akapit drugi TFUE, w zależności od przypadku. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy w takich sprawach.

Artykuł 89

Moc wiążąca i wykonalność wyroków i postanowień

Artykuł 90

Prawo do interwencji i uczestnictwa w postępowaniu

Dopóki nie zostaną wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyroki i postanowienia kończące postępowanie w sprawie we wszystkich postępowaniach i w odniesieniu do wszystkich wniosków o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, o których mowa w art. 86, Zjednoczone Królestwo może wstąpić w charakterze interwenienta do sprawy w taki sam sposób jak państwo członkowskie lub, w przypadku spraw wniesionych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 267 TFUE, uczestniczyć w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej w taki sam sposób jak państwo członkowskie. W tym okresie sekretarz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej powiadamia Zjednoczone Królestwo, w tym samym czasie i w ten sam sposób jak państwa członkowskie, o wszelkich sprawach skierowanych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przez sąd państwa członkowskiego w celu uzyskania orzeczenia w trybie prejudycjalnym.

Zjednoczone Królestwo może również wstąpić w charakterze interwenienta do sprawy lub uczestniczyć w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej na tych samych zasadach co państwo członkowskie:

w odniesieniu do spraw, które dotyczą niewypełnienia obowiązków wynikających z Traktatów, jeżeli Zjednoczone Królestwo podlegało tym samym obowiązkom przed zakończeniem okresu przejściowego, i jeżeli takie sprawy zostały wniesione do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 258 TFUE przed zakończeniem okresu, o którym mowa w art. 87 ust. 1, lub, w zależności od przypadku, do wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie art. 87 ust. 1, po zakończeniu tego okresu, ostatniego wyroku lub ostatniego postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;

w odniesieniu do spraw, które dotyczą aktów prawnych lub przepisów prawa Unii, które miały zastosowanie przed zakończeniem okresu przejściowego do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, i które zostały wniesione do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 267 TFUE przed zakończeniem okresu, o którym mowa w art. 87 ust. 1, lub, w zależności od przypadku, do wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie art. 87 ust. 1, po zakończeniu tego okresu, ostatniego wyroku lub ostatniego postanowienia kończącego postępowanie w sprawie; oraz

Artykuł 91

Zastępstwo procesowe przed Trybunałem

Bez uszczerbku dla art. 88, jeżeli, przed zakończeniem okresu przejściowego, prawnik uprawniony do występowania przed sądami Zjednoczonego Królestwa reprezentował stronę bądź ją wspierał w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub w odniesieniu do wniosków o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonych przed zakończeniem okresu przejściowego, prawnik ten może w dalszym ciągu reprezentować tę stronę lub ją wpierać w takich postępowaniach lub w odniesieniu do takich wniosków. Uprawnienie to przysługuje na wszystkich etapach postępowania, w tym na etapie postępowania odwoławczego przed Trybunałem Sprawiedliwości i postępowania przed Sądem po ponownym skierowaniu sprawy do Sądu.

Bez uszczerbku dla art. 88 prawnicy uprawnieni do występowania przed sądami Zjednoczonego Królestwa mogą reprezentować stronę lub ją wspierać w postępowaniach przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej, określonych w art. 87 i art. 95 ust. 3. Prawnicy uprawnieni do występowania przed sądami Zjednoczonego Królestwa mogą reprezentować Zjednoczone Królestwo lub je wspierać w postępowaniach objętych art. 90, w odniesieniu do których Zjednoczone Królestwo zdecydowało się wstąpić w charakterze interwenienta do sprawy lub uczestniczyć.

Rozdział 2

POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE

Artykuł 92

Toczące się postępowania administracyjne

Na użytek niniejszego rozdziału:

postępowania w związku z kontrolą koncentracji przedsiębiorstw regulowaną rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 111 uznaje się za wszczęte w chwili gdy:

dochodzenie Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych w sprawie rzekomego naruszenia wymienionego w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 112 lub w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 113 uznaje się za wszczęte w chwili, gdy Urząd wyznaczył niezależnego urzędnika dochodzeniowego zgodnie z art. 23e ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 lub art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

W ciągu 3 miesięcy po zakończeniu okresu przejściowego Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu wykaz wszystkich toczących się indywidualnych postępowań administracyjnych, które są objęte zakresem ust. 1. W drodze odstępstwa od zdania pierwszego w przypadku toczących się indywidualnych postępowań administracyjnych prowadzonych przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych lub Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu wykaz takich toczących się postępowań administracyjnych w ciągu miesiąca po zakończeniu okresu przejściowego.

W postępowaniach administracyjnych dotyczących pomocy państwa regulowanych rozporządzeniem (UE) 2015/1589, Komisja Europejska jest związana w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa stosownym orzecznictwem i najlepszymi praktykami, tak jakby Zjednoczone Królestwo nadal było państwem członkowskim. W szczególności Komisja Europejska przyjmuje, w rozsądnym terminie, jedną z następujących decyzji:

Artykuł 93

Nowe postępowania w sprawie pomocy państwa i postępowania prowadzone przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych

W odniesieniu do pomocy przyznanej przed zakończeniem okresu przejściowego, przez okres 4 lat po zakończeniu okresu przejściowego Komisja Europejska jest właściwa do wszczynania nowych postępowań administracyjnych dotyczących pomocy państwa regulowanych rozporządzeniem (UE) 2015/1589 w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa.

Po zakończeniu tego czteroletniego okresu Komisja Europejska zachowuje właściwość w odniesieniu do postępowań wszczętych przed zakończeniem tego okresu.

Art. 92. ust. 5 niniejszej Umowy stosuje się odpowiednio.

Komisja Europejska informuje Zjednoczone Królestwo o wszelkich nowych postępowaniach administracyjnych dotyczących pomocy państwa, wszczętych na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu, w ciągu 3 miesięcy od ich wszczęcia.

Bez uszczerbku dla art. 136 i 138 niniejszej Umowy, przez 4 lata po zakończeniu okresu przejściowego Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) jest właściwy do wszczynania nowych dochodzeń regulowanych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 114 w odniesieniu do:

Po zakończeniu tego czteroletniego okresu OLAF zachowuje właściwość w odniesieniu do postępowań wszczętych przed zakończeniem tego okresu.

OLAF informuje Zjednoczone Królestwo o wszelkich nowych dochodzeniach wszczętych na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu, w ciągu 3 miesięcy od ich wszczęcia.

Artykuł 94

Przepisy proceduralne

Artykuł 95

Moc wiążąca i wykonalność decyzji

O ile Komisja Europejska i wyznaczony krajowy organ ochrony konkurencji Zjednoczonego Królestwa nie uzgodnią inaczej, Komisja Europejska nadal będzie właściwa w sprawach monitorowania i egzekwowania podjętych zobowiązań lub nałożonych środków naprawczych w Zjednoczonym Królestwie lub w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa w związku z dowolnym postępowaniem dotyczącym stosowania art. 101 lub 102 TFUE prowadzonym przez Komisję Europejską na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1/2003 lub postępowaniem prowadzonym przez Komisję Europejską na podstawie rozporządzenia (WE) nr 139/2004 w związku z kontrolą koncentracji przedsiębiorstw. Komisja Europejska i wyznaczony krajowy organ ochrony konkurencji Zjednoczonego Królestwa mogą uzgodnić powierzenie przez Komisję Europejską monitorowania i egzekwowania takich zobowiązań lub środków w Zjednoczonym Królestwie wyznaczonemu krajowemu organowi ochrony konkurencji Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 96

Inne postępowania w toku i obowiązki w zakresie sprawozdawczości

W odniesieniu do monitorowania odpowiednich emisji dwutlenku węgla z pojazdów w ostatnim roku okresu przejściowego oraz do sprawozdawczości w tym zakresie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie zastosowanie mają art. 8 ust. 1, 2, 3 i 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 118 i załącznik II do tego rozporządzenia oraz art. 8 ust. 1, 2, 3, 8 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 119 i załącznik II do tego rozporządzenia, jak również art. 2-5, 7 i 8 ust. 2 i 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1014/2010 i art. 3-6 i 8 i art. 9 ust. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 293/2012 120 .

W odniesieniu do gazów cieplarnianych emitowanych w 2019 r. i 2020 r. do Zjednoczonego Królestwa zastosowanie mają art. 5, 7, 9 i 10, art. 11 ust. 3, art. 17 ust. 1 lit. a) i d) i art. 19, 22, i 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 121 oraz art. 3, 7 i 11 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE 122 , natomiast do daty zamknięcia drugiego okresu rozliczeniowego w ramach protokołu z Kioto do Zjednoczonego Królestwa zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 123 .

W drodze odstępstwa od art. 8 niniejszej Umowy:

w zakresie niezbędnym do zapewnienia zgodności z ust. 2, 4 i 5 niniejszego artykułu Zjednoczone Królestwo i podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mają dostęp do:

w zakresie niezbędnym do zapewnienia zgodności z ust. 3 niniejszego artykułu przedsiębiorstwa w Zjednoczonym Królestwie mają dostęp do:

Na wniosek Zjednoczonego Królestwa, przez okres kończący się rok po zakończeniu okresu przejściowego Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu informacje niezbędne do:

Artykuł 97

Reprezentacja w postępowaniach w toku przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej

Jeżeli przed zakończeniem okresu przejściowego osoba, która jest uprawniona do reprezentowania osoby fizycznej lub prawnej przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z prawem Unii, reprezentowała stronę przed tym urzędem, może ona w dalszym ciągu ją reprezentować w tym postępowaniu. Uprawnienie to przysługuje na wszystkich etapach postępowania przed tym urzędem.

Reprezentując stronę przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w postępowaniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, taki pełnomocnik jest pod każdym względem traktowany jak zawodowy pełnomocnik uprawniony do reprezentowania osoby fizycznej lub prawnej przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z prawem Unii.

TYTUŁ XI

PROCEDURY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI I ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM

Artykuł 98

Współpraca administracyjna w sprawach celnych

Artykuł 99

Współpraca administracyjna w kwestiach związanych z podatkami pośrednimi

Rozporządzenie Rady (UE) nr 389/2012 127 ma zastosowanie przez okres 4 lat po zakończeniu okresu przejściowego w odniesieniu do współpracy między właściwymi organami odpowiedzialnymi za stosowanie przepisów dotyczących akcyzy w państwach członkowskich i w Zjednoczonym Królestwie w związku z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, które nastąpiło przed zakończeniem okresu przejściowego, oraz w związku z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych objętym art. 52 niniejszej Umowy.

W drodze odstępstwa od art. 8 Zjednoczone Królestwo ma dostęp, w zakresie absolutnie niezbędnym do wykonywania swoich praw i wypełniania obowiązków określonych w niniejszym artykule, do sieci, systemów informacyjnych i baz danych wymienionych w załączniku IV. Zjednoczone Królestwo zwraca Unii koszty rzeczywiście poniesione przez Unię w związku z umożliwieniem takiego dostępu. Unia informuje Zjednoczone Królestwo o wysokości tych kosztów do dnia 31 marca każdego roku do zakończenia okresu, o którym mowa w załączniku IV. W przypadku gdy zgłoszona wysokość rzeczywiście poniesionych kosztów znacznie odbiega od kwoty określonej na podstawie najlepszego szacunku, o której Zjednoczone Królestwo zostało poinformowane przez Unię przed podpisaniem niniejszej Umowy, Zjednoczone Królestwo niezwłocznie zwraca Unii kwotę określoną na podstawie najlepszego szacunku, a Wspólny Komitet ustala, w jaki sposób potraktowana zostanie różnica między rzeczywiście poniesionymi kosztami a najlepszym szacunkiem.

Artykuł 100

Wzajemna pomoc przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń

Dyrektywa Rady 2010/24/UE 128 ma zastosowanie między państwami członkowskimi a Zjednoczonym Królestwem przez okres 5 lat po zakończeniu okresu przejściowego w odniesieniu do wierzytelności dotyczących należności, które stały się wymagalne przed zakończeniem okresu przejściowego, wierzytelności dotyczących transakcji dokonanych przed zakończeniem okresu przejściowego, które stały się wymagalne po jego zakończeniu, oraz wierzytelności dotyczących transakcji objętych art. 51 ust. 1 niniejszej Umowy lub przemieszczania wyrobów akcyzowych objętego art. 52 niniejszej Umowy.

TYTUŁ XII

PRZYWILEJE I IMMUNITETY

Artykuł 101

Definicje

Na użytek niniejszego tytułu przez "członków instytucji" rozumie się przewodniczącego Rady Europejskiej, członków Komisji Europejskiej, sędziów, rzeczników generalnych, sekretarzy i sprawozdawców pomocniczych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, członków Trybunału Obrachunkowego, członków organów Europejskiego Banku Centralnego, członków organów Europejskiego Banku Inwestycyjnego, jak również pozostałe osoby traktowane tak, jak osoby należące do dowolnej z tych kategorii osób na podstawie prawa Unii na użytek Protokołu (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanego dalej "Protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów"), niezależnie od ich obywatelstwa. Pojęcie "członkowie instytucji" nie obejmuje członków Parlamentu Europejskiego.

Rozdzial 1

MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII

Artykuł 102

Nietykalność

Art. 1. Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie do lokali, budynków, mienia i aktywów Unii w Zjednoczonym Królestwie wykorzystywanych przez Unię przed zakończeniem okresu przejściowego do chwili, gdy przestaną one być w użytku służbowym, bądź zostaną usunięte ze Zjednoczonego Królestwa. Unia powiadamia Zjednoczone Królestwo, gdy jej lokale, budynki, mienie lub aktywa przestaną być w takim użytku, bądź zostaną usunięte ze Zjednoczonego Królestwa.

Rozdzial 3

CZŁONKOWIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Artykuł 107

Zabezpieczenie społeczne

Byli członkowie Parlamentu Europejskiego, niezależnie od ich obywatelstwa, którzy pobierają emeryturę z tytułu sprawowania funkcji członka Parlamentu Europejskiego, jak również osoby uprawnione do rent rodzinnych po byłych członkach, niezależnie od ich obywatelstwa, są zwolnieni z obowiązkowej przynależności i płacenia składek do krajowych systemów zabezpieczenia społecznego w Zjednoczonym Królestwie, na takich samych warunkach, jakie obowiązywały ostatniego dnia okresu przejściowego, o ile byli członkowie Parlamentu Europejskiego byli członkami Parlamentu Europejskiego przed zakończeniem okresu przejściowego.

Artykuł 108

Unikanie podwójnego opodatkowania rent i emerytur oraz odprawy przejściowej

Art. 12, 13 i 14 decyzji Parlamentu Europejskiego 2005/684/WE, Euratom 130 mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do rent, emerytur i odpraw przejściowych wypłacanych byłym członkom Parlamentu Europejskiego, niezależnie od ich obywatelstwa, a art. 17 tej decyzji ma zastosowanie do osób uprawnionych do rent rodzinnych po byłych członkach, niezależnie od ich obywatelstwa, w zakresie, w jakim uprawnienie do renty, emerytury lub odprawy przejściowej zostało nabyte przed zakończeniem okresu przejściowego.

Rozdzial 4

PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII

Artykuł 109

Przywileje, immunitety i udogodnienia

Art. 10 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do przedstawicieli państw członkowskich i Zjednoczonego Królestwa, którzy biorą udział w pracach instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, ich doradców i ekspertów technicznych oraz członków organów doradczych Unii, niezależnie od ich obywatelstwa, jeżeli chodzi o ich udział w takich pracach:

Art. 10 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie w Unii w odniesieniu do przedstawicieli Zjednoczonego Królestwa, którzy biorą udział w pracach instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, ich doradców i ekspertów technicznych, jeżeli chodzi o ich udział w takich pracach:

Rozdzial 5

CZŁONKOWIE INSTYTUCJI, URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY

Artykuł 110

Przywileje i immunitety

Art. 11 lit. a) Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do podjętych czynności służbowych, obejmujących również wypowiedzi ustne i pisemne, przez członków instytucji, urzędników i innych pracowników Unii, w tym byłych członków, byłych urzędników i byłych innych pracowników, bez względu na ich obywatelstwo:

Art. 3 akapit pierwszy, drugi i trzeci Protokołu (nr 3) w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do sędziów Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i rzeczników generalnych do chwili, gdy decyzje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej we wszystkich postępowaniach oraz w sprawie wniosków o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, o których mowa w art. 86 i 87 niniejszej Umowy, staną się ostateczne, oraz ma zastosowanie po tej chwili, w tym w odniesieniu do byłych sędziów i byłych rzeczników generalnych, jeżeli chodzi o wszystkie ich działania w ramach czynności służbowych, obejmujące również ich wypowiedzi ustne i pisemne, podjęte przed zakończeniem okresu przejściowego, bądź w odniesieniu do postępowań, o których mowa w art. 86 i 87.

Art. 11 lit. b)-e) Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do urzędników i innych pracowników Unii bez względu na ich obywatelstwo, jak również w odniesieniu do ich współmałżonków oraz członków rodziny pozostających na ich utrzymaniu, niezależnie od ich obywatelstwa, jeżeli ci urzędnicy lub inni pracownicy rozpoczęli służbę w Unii przed zakończeniem okresu przejściowego, dopóki te osoby nie zakończą relokacji do Unii.

Artykuł 111

Podatki

Art. 12. Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do członków instytucji, urzędników i innych pracowników Unii bez względu na ich obywatelstwo, w tym byłych członków, byłych urzędników i byłych innych pracowników, jeśli ci członkowie, urzędnicy i inni pracownicy rozpoczęli pracę w służbach Unii przed zakończeniem okresu przejściowego, pod warunkiem że osoby te podlegają obowiązkowi zapłaty podatku na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń, dodatków i emerytur wypłacanych im przez Unię.

Artykuł 112

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych

Art. 13 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie do członków instytucji, urzędników i innych pracowników Unii bez względu na ich obywatelstwo, którzy rozpoczęli pracę w służbach Unii przed zakończeniem okresu przejściowego, jak również - bez względu na obywatelstwo - do ich małżonków, w zakresie, w jakim nie wykonują oni działalności zawodowej, oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką takich członków, urzędników lub innych pracowników.

Ust. 1 ma zastosowanie tylko do osób, które osiedliły się w danym państwie członkowskim wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii i które w chwili rozpoczęcia pracy w służbach Unii miały miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Zjednoczonym Królestwie, oraz w odniesieniu do osób, które osiedliły się w Zjednoczonym Królestwie wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii i które w momencie rozpoczęcia pracy w służbach Unii miały miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w państwie członkowskim.

Artykuł 113

Składki na ubezpieczenie społeczne

Członkowie instytucji, urzędnicy i inni pracownicy Unii bez względu na ich obywatelstwo, w tym byli członkowie instytucji, byli urzędnicy i byli inni pracownicy, którzy rozpoczęli pracę w służbach Unii przed zakończeniem okresu przejściowego i którzy zamieszkują na terenie Zjednoczonego Królestwa, jak również - bez względu na obywatelstwo - ich małżonkowie, w zakresie w jakim nie wykonują oni działalności zawodowej, oraz dzieci pozostające na utrzymaniu i pod opieką takich członków, urzędników i innych pracowników są zwolnieni z obowiązkowego przystąpienia do i opłacania składek w ramach systemów zabezpieczenia społecznego w Zjednoczonym Królestwie, na tych samych warunkach, jakie obowiązywały w ostatnim dniu okresu przejściowego, pod warunkiem że osoby te są objęte systemem zabezpieczenia społecznego Unii.

Artykuł 114

Przeniesienie praw do świadczeń emerytalnych

W odniesieniu do urzędników i innych pracowników Unii bez względu na ich obywatelstwo, w tym byłych urzędników i byłych innych pracowników, którzy rozpoczęli pracę w służbach Unii przed zakończeniem okresu przejściowego i którzy zamierzają przenieść prawa do świadczeń emerytalnych z lub do Zjednoczonego Królestwa na podstawie art. 11 ust. 1, 2 lub 3 i art. 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej 131 lub art. 39, 109 lub 135 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, obowiązki Zjednoczonego Królestwa są takie same jak obowiązki istniejące przed końcem okresu przejściowego.

Artykuł 115

Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia

Art. 28a, 96 i 136 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej mają zastosowanie do innych pracowników Unii bez względu na ich obywatelstwo, w tym byłych innych pracowników, którzy wnosili składki do unijnego systemu na wypadek bezrobocia przed końcem okresu przejściowego, jeżeli po zakończeniu okresu przejściowego zamieszkują oni w Zjednoczonym Królestwie i są zarejestrowani w organie właściwym w kwestiach bezrobocia w Zjednoczonym Królestwie.

Rozdział 6

INNE POSTANOWIENIA

Artykuł 116

Uchylenie immunitetów i współpraca

Artykuł 117

Europejski Bank Centralny

Art. 22 akapit drugi Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie do EBC, członków jego organów, jego pracowników, przedstawicieli krajowych banków centralnych w ESBC uczestniczących w działaniach EBC, jak również do wszelkiego mienia, wszelkich aktywów i operacji, jakie EBC posiada, jakimi zarządza lub jakie prowadzi w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z Protokołem (nr 4) w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego.

Ust. 2 ma zastosowanie do:

Artykuł 118

Europejski Bank Inwestycyjny

Niniejszy tytuł ma zastosowanie do Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), członków jego organów, jego pracowników i przedstawicieli państw członkowskich uczestniczących w jego działaniach, jak również do wszelkich spółek zależnych oraz wszelkich innych podmiotów utworzonych przez EBI przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z art. 28 ust. 1 Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, w szczególności do Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego.

Art. 21 akapit drugi Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów ma zastosowanie do EBI, członków jego organów, jego pracowników i przedstawicieli państw członkowskich uczestniczących w jego działaniach, jak również do wszelkich spółek zależnych oraz wszelkich innych podmiotów utworzonych przez EBI przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z art. 28 ust. 1 Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, w szczególności do Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego.

Ust. 2 ma zastosowanie do:

operacji pożyczania, finansowania, udzielania gwarancji, inwestowania, operacji skarbowych i pomocy technicznej - prowadzonych przez EBI i wszelkie jego spółki zależne i inne podmioty utworzone przez EBI przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z art. 28 ust. 1 Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, w szczególności przez Europejski Fundusz Inwestycyjny, w Zjednoczonym Królestwie lub z parterami ze Zjednoczonego Królestwa - oraz związanych z nimi działań pomocniczych, które były prowadzone w dniu zakończenia okresu przejściowego lub które rozpoczęto po zakończeniu okresu przejściowego jako część działań wspierających operacje prowadzone w dniu zakończenia okresu przejściowego, do czasu ich ostatecznego terminu zapadalności, zbycia lub zakończenia.

Artykuł 119

Umowy z państwem przyjmującym

Umowa w sprawie siedziby między Zjednoczonym Królestwem a Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego z dnia 8 maja 2012 r., wymiana listów w sprawie stosowania w Zjednoczonym Królestwie Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich do Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych z dnia 24 czerwca 1996 r. oraz Umowa o przyjęciu centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo z dnia 17 lipca 2013 r. mają zastosowanie, odpowiednio, do Urzędu Nadzoru Bankowego, Europejskiej Agencji Leków i centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo do czasu ukończenia procesu ich relokacji do państwa członkowskiego. Data zgłoszenia przez Unię daty ukończenia procesu relokacji stanowi datę wypowiedzenia tych umów zawartych z państwem przyjmującym.

TYTUŁ XIII

INNE KWESTIE DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII

Artykuł 120

Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej

Art. 339. TFUE i inne przepisy prawa Unii nakładające na niektóre osoby fizyczne oraz instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej mają zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie do wszelkich informacji objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej uzyskanych przed zakończeniem okresu przejściowego lub po zakończeniu okresu przejściowego w związku z działaniami Unii na podstawie niniejszej Umowy. Zjednoczone Królestwo nie narusza takich obowiązków osób fizycznych oraz instytucji, organów i jednostek organizacyjnych i zapewnia ich przestrzeganie na swoim terytorium.

Artykuł 121

Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej

Art. 19. regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i inne przepisy prawa Unii nakładające na niektóre osoby fizyczne obowiązek zachowania tajemnicy służbowej mają zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie do wszelkich informacji uzyskanych przed zakończeniem okresu przejściowego lub po zakończeniu okresu przejściowego w związku z działaniami Unii na podstawie niniejszej Umowy. Zjednoczone Królestwo nie narusza takich obowiązków osób fizycznych i zapewnia ich przestrzeganie na swoim terytorium.

Artykuł 122

Dostęp do dokumentów

Na użytek przepisów prawa Unii dotyczących dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, wszystkie odniesienia do państw członkowskich i ich władz traktuje się jako obejmujące Zjednoczone Królestwo i jego władze w odniesieniu do dokumentów sporządzonych lub otrzymanych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii:

Artykuł 123

Europejski Bank Centralny

Art. 9.1, art. 17, art. 35.1, art. 35.2 i art. 35.4 Protokołu (nr 4) w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego mają zastosowanie do EBC, członków jego organów, jego pracowników, przedstawicieli krajowych banków centralnych w ESBC uczestniczących w działaniach EBC, jak również do wszelkiego mienia, wszelkich aktywów i operacji, jakie EBC posiada, jakimi zarządza lub jakie prowadzi w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z tym Protokołem. EBC jest zwolniony z obowiązku rejestracji w Zjednoczonym Królestwie oraz z obowiązku uzyskania od Zjednoczonego Królestwa jakichkolwiek licencji, zezwoleń lub innych zatwierdzeń lub pozwoleń w celu prowadzenia swoich operacji.

Ust. 1 ma zastosowanie do:

Artykuł 124

Europejski Bank Inwestycyjny

Art. 13, art. 20 ust. 2, art. 23 ust. 1, art. 23 ust. 4 i art. 26 oraz art. 27 akapit pierwszy Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego mają zastosowanie do EBI, członków jego organów, jego pracowników i przedstawicieli państw członkowskich uczestniczących w jego działaniach, jak również do wszelkich spółek zależnych oraz wszelkich innych podmiotów utworzonych przez EBI przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z art. 28 ust. 1 tego Protokołu, w szczególności do Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego. EBI i Europejski Fundusz Inwestycyjny są zwolnione z obowiązku rejestracji w Zjednoczonym Królestwie oraz z obowiązku uzyskania od Zjednoczonego Królestwa jakichkolwiek licencji, zezwoleń lub innych zatwierdzeń lub pozwoleń w celu prowadzenia swoich operacji. Waluta Zjednoczonego Królestwa pozostaje w pełni zbywalna i wymienialna, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2 Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego w odniesieniu do wymienialności waluty Zjednoczonego Królestwa na walutę państwa nienależącego do Unii, na potrzeby takich operacji.

Ust. 1 ma zastosowanie do:

operacji pożyczania, finansowania, udzielania gwarancji, inwestowania, operacji skarbowych i pomocy technicznej -prowadzonych przez EBI i wszelkie jego spółki zależne i inne podmioty utworzone przez EBI przed zakończeniem okresu przejściowego zgodnie z art. 28 ust. 1 Protokołu (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, w szczególności przez Europejski Fundusz Inwestycyjny, w Zjednoczonym Królestwie lub z partnerami ze Zjednoczonego Królestwa - oraz związanych z nimi działań pomocniczych, które były prowadzone w dniu zakończenia okresu przejściowego lub które rozpoczęto po zakończeniu okresu przejściowego jako część działań wspierających operacje prowadzone w dniu zakończenia okresu przejściowego, do czasu ich ostatecznego terminu zapadalności, zbycia lub zakończenia.

Artykuł 125

Szkoły europejskie

CZĘŚĆ CZWARTA

OKRES PRZEJŚCIOWY

Artykuł 127

Zakres okresu przejściowego

O ile niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, w okresie przejściowym prawo Unii ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium.

Następujące postanowienia Traktatów oraz aktów przyjętych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii nie mają jednak zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium w okresie przejściowym:

postanowienia Traktatów i aktów, które zgodnie z Protokołem (nr 15) w sprawie niektórych postanowień dotyczących Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Protokołem (nr 19) w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej oraz Protokołem (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości lub zgodnie z postanowieniami Traktatów dotyczącymi wzmocnionej współpracy nie były wiążące dla Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, jak również akty zmieniające takie akty;

W okresie przejściowym art. 5 Protokołu (nr 19) w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej oraz art. 4a Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości stosuje się odpowiednio do środków, które zmieniają lub zastępują obowiązujące środki przyjęte zgodnie z częścią trzecią tytułem V TFUE lub też opierają się na nich, którymi Zjednoczone Królestwo jest związane przed wejściem w życie niniejszej Umowy. Zjednoczone Królestwo nie ma jednak prawa zgłosić zamiaru udziału w stosowaniu nowych środków zgodnie z częścią trzecią tytuł V TFUE, poza środkami, o których mowa w art. 4a Protokołu nr 21.

Aby wesprzeć dalszą współpracę między Unią i Zjednoczonym Królestwem, na warunkach określonych w odpowiednich środkach w odniesieniu do współpracy z państwami trzecimi, Unia może zaprosić Zjednoczone Królestwo do współpracy w zakresie nowych środków przyjętych zgodnie z częścią III tytuł V TFUE.

W drodze odstępstwa od ust. 6:

na użytek art. 42 ust. 6 i art. 46 TUE oraz Protokołu (nr 10) sprawie stałej współpracy strukturalnej ustanowionej na mocy artykułu 42 TUE, wszelkie odniesienia do państw członkowskich rozumie się jako odniesienia nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa. Nie wyklucza to możliwości zaproszenia Zjednoczonego Królestwa, w wyjątkowych przypadkach, do udziału jako państwo trzecie w pojedynczych projektach na warunkach określonych w decyzji Rady (WPZiB) 2017/2315 135 , lub w innych formach współpracy w zakresie i na warunkach określonych w przyszłych aktach Unii przyjętych na podstawie art. 42 ust. 6 i art. 46 TUE;

jeżeli akty Unii przewidują udział państw członkowskich, obywateli państw członkowskich lub też osób fizycznych lub prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim w wymianie informacji, postępowaniu lub programie, których wdrażanie jest kontynuowane po zakończeniu okresu przejściowego lub które rozpoczynają się po tej dacie, oraz jeśli taki udział wiązałby się z dostępem do informacji szczególnie chronionych związanych z bezpieczeństwem, o których wiedzę mogą posiadać jedynie państwa członkowskie, obywatele państw członkowskich lub osoby fizyczne lub prawne mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, w takich wyjątkowych okolicznościach odniesienia do państw członkowskich w takich aktach Unii rozumie się jako odniesienia nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa. Unia powiadamia Zjednoczone Królestwo o stosowaniu niniejszego odstępstwa;

dla potrzeb zatrudniania urzędników i innych pracowników instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii wszelkie odniesienia do państw członkowskich w art. 27 i art. 28 lit. a) regulaminu pracowniczego i w art. 1 załącznika X do tego regulaminu oraz w art. 12, 82 i 128 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej lub w odpowiednich przepisach innych uregulowań dotyczących pracowników mających zastosowanie do tych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych rozumie się jako odniesienia nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa.

Artykuł 128

Rozwiązania instytucjonalne

W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu i od art. 7, w okresie przejściowym przedstawiciele lub eksperci Zjednoczonego Królestwa lub eksperci wyznaczeni przez Zjednoczone Królestwo mogą wyjątkowo, na zaproszenie, brać udział w posiedzeniach lub częściach posiedzeń komitetów, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, posiedzeniach lub częściach posiedzeń grup ekspertów Komisji, posiedzeniach lub częściach posiedzeń innych podobnych podmiotów oraz posiedzeniach lub częściach posiedzeń organów i jednostek organizacyjnych, jeśli biorą w nich udział przedstawiciele lub eksperci państw członkowskich lub eksperci wyznaczeni przez państwa członkowskie, pod warunkiem że spełniony jest jeden z następujących warunków:

Podczas takich spotkań lub części spotkań przedstawiciele lub eksperci ze Zjednoczonego Królestwa lub eksperci wyznaczeni przez Zjednoczone Królestwo nie mają prawa głosu, a ich obecność jest ograniczona do tych punktów porządku dnia, które spełniają warunki określone w lit. a) lub b).

Artykuł 129

Szczególne ustalenia dotyczące działań zewnętrznych Unii

W okresie przejściowym przedstawiciele Zjednoczonego Królestwa nie biorą udziału w pracach jakichkolwiek organów ustanowionych na mocy umów międzynarodowych zawartych przez Unię, przez państwa członkowskie działające w jej imieniu lub przez Unię i państwa członkowskie działające wspólnie, chyba że:

Po przyjęciu przez Radę decyzji objętej zakresem tytułu V rozdział 2 TUE Zjednoczone Królestwo może złożyć na ręce Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa formalne oświadczenie, że z istotnych względów polityki krajowej, w takich wyjątkowych przypadkach nie będzie stosowało tej decyzji. W duchu wzajemnej solidarności Zjednoczone Królestwo powstrzymuje się od wszelkich działań, które mogłyby być sprzeczne z działaniami Unii podejmowanymi na podstawie tej decyzji lub mogłyby je utrudnić, a państwa członkowskie szanują stanowisko Zjednoczonego Królestwa.

W okresie przejściowym dowódcy operacji cywilnych, szefowie misji, dowódcy operacji oraz dowódcy sił dla misji lub operacji prowadzonych na podstawie art. 42, 43 i 44 TUE nie mogą pochodzić ze Zjednoczonego Królestwa, siedziby operacyjne takich misji lub operacji, nie mogą być położone w Zjednoczonym Królestwie, które nie może też być państwem ramowym dla grup bojowych Unii. W okresie przejściowym Zjednoczone Królestwo nie zapewnia kierownictwa jakichkolwiek działań operacyjnych prowadzonych na mocy art. 28 TUE.

Artykuł 130

Szczególne ustalenia dotyczące uprawnień do połowów

Artykuł 131

Nadzór i egzekwowanie

W okresie przejściowym w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa oraz do osób fizycznych i prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Zjednoczonym Królestwie instytucjom, organom i jednostkom organizacyjnym Unii przysługują kompetencje powierzone im w prawie Unii. W szczególności Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy w przypadkach przewidzianych w Traktatach.

Akapit pierwszy ma również zastosowanie w okresie przejściowym w odniesieniu do wykładni i stosowania niniejszej Umowy.

Artykuł 132

Przedłużenie okresu przejściowego

W przypadku przyjęcia przez Wspólny Komitet decyzji na mocy ust. 1, stosuje się następujące postanowienia:

w drodze odstępstwa od art. 127 ust. 1 niniejszej Umowy, art. 107, 108 i 109 TFUE nie mają zastosowania do środków stosowanych przez organy Zjednoczonego Królestwa, w tym do środków dotyczących rozwoju obszarów wiejskich, wspierających produkcję rolną i handel produktami rolnymi w Zjednoczonym Królestwie, do rocznego poziomu wsparcia, który nie przekracza łącznej kwoty wydatków poniesionych w Zjednoczonym Królestwie w ramach wspólnej polityki rolnej w 2019 r., pod warunkiem że minimalny odsetek tego wsparcia objętego wyłączeniem jest zgodny z postanowieniami załącznika 2 do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. Taki minimalny odsetek wsparcia ustala się na podstawie ostatniego dostępnego odsetka łącznych wydatków w ramach wspólnej polityki rolnej w Unii, który był zgodny z postanowieniami załącznika 2 do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. W przypadku gdy okres przejściowy zostaje przedłużony o okres, który nie jest wielokrotnością 12 miesięcy, maksymalny roczny poziom wsparcia objętego wyłączeniem zmniejsza się proporcjonalnie w roku, w którym przedłużony okres przejściowy nie liczy 12 miesięcy;

Decyzja Wspólnego Komitetu przyjęta na mocy ust. 1:

CZĘŚĆ PIĄTA

POSTANOWIENIA FINANSOWE

RozdziaL 1

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 134

Ułatwienia dla audytorów w odniesieniu do postanowień finansowych

Zjednoczone Królestwo przekazuje Unii informacje o podmiotach, którym powierzyło kontrolę wdrożenia postanowień finansowych objętych niniejszą częścią.

Na wniosek Zjednoczonego Królestwa Unia przekazuje takim podmiotom wszelkie informacje, o jakie w sposób uzasadniony mogą się one zwracać, dotyczące praw i obowiązków Zjednoczonego Królestwa na podstawie niniejszej części oraz udziela im odpowiedniej pomocy w celu umożliwienia im wykonania zadań. Przekazując informacje i udzielając pomocy na podstawie niniejszego artykułu, Unia działa zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii, w szczególności z przepisami Unii w zakresie ochrony danych.

Organy Zjednoczonego Królestwa i organy Unii mogą dokonać odpowiednich uzgodnień administracyjnych w celu ułatwienia stosowania pierwszego i drugiego akapitu.

RozdziaL 2

WKŁAD ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA DO BUDŻETU UNII I JEGO UDZIAŁ W BUDŻECIE UNII

Artykuł 135

Wkład Zjednoczonego Królestwa do budżetów Unii w latach 2019 i 2020 i jego udział w wykonaniu tych budżetów

Artykuł 136

Przepisy mające zastosowanie po dniu 31 grudnia 2020 r. w odniesieniu do zasobów własnych

Bez uszczerbku dla art. 135 ust. 2, prawo Unii, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, obejmuje w szczególności następujące akty i przepisy, włącznie z ich zmianami, bez względu na datę przyjęcia, wejścia w życie lub rozpoczęcia stosowania takich zmian:

W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, następujące zasady stosuje się do Zjednoczonego Królestwa po dniu 31 grudnia 2020 r.:

w drodze odstępstwa od art. 7 niniejszej Umowy przedstawiciele lub eksperci Zjednoczonego Królestwa lub eksperci wyznaczeni przez Zjednoczone Królestwo mogą wyjątkowo, na zaproszenie i bez prawa głosu, brać udział w posiedzeniach komitetów ustanowionych na mocy mającego zastosowanie prawa Unii, o którym mowa w art. 1 i 2 niniejszego artykułu, takich jak spotkania Komitetu Doradczego ds. Zasobów Własnych ustanowionego w art. 7 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014 lub Komitetu DNB ustanowionego w art. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1287/2003, w zakresie w jakim prace tych komitetów dotyczą lat budżetowych do 2020 r.;

do dnia 31 grudnia 2025 r. odrębny rachunek dla tradycyjnych zasobów własnych, o którym mowa w art. 6 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014 podlega całkowitemu zamknięciu. Udział w kwotach, które w dniu 31 grudnia 2025 r. wciąż znajdują się na tym rachunku i które nie są uzależnione od wyników kontroli przeprowadzonej przez Komisję Europejską, ogłoszonych przed tą datą zgodnie z przepisami dotyczącymi zasobów własnych, udostępnia się budżetowi Unii przed dniem 20 lutego 2026 r. w wysokości odpowiadającej udziałowi kwot udostępnionych Unii w kwotach zgłoszonych przez Zjednoczone Królestwo Komisji Europejskiej w ramach procedury określonej w art. 13 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014 w okresie między 1 stycznia 2014 r. a 31 grudnia 2020 r.

Artykuł 137

Udział Zjednoczonego Królestwa we wdrażaniu programów i działań Unii w latach 2019 i 2020

Zgodnie z częścią czwartą programy i działania Unii, na które przeznaczono środki zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2014-2020 (WRF 2014-2020) lub poprzednią perspektywą finansową, są wdrażane w latach 2019 i 2020 w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii.

Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 147 w brzmieniu obowiązującym w 2020 r. nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do roku składania wniosków 2020. Art. 13 tego rozporządzenia stosuje się jednak do systemu płatności bezpośrednich Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do roku składania wniosków 2020, pod warunkiem, że taki system odpowiada systemowi określonemu w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013, w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.

W drodze odstępstwa od postanowień części czwartej Zjednoczone Królestwo i projekty prowadzone na jego obszarze kwalifikują się wyłącznie do operacji finansowych prowadzonych w ramach instrumentów finansowych zarządzanych pośrednio lub bezpośrednio zgodnie z tytułem X rozporządzenia finansowego lub do operacji finansowych gwarantowa-

nych przez budżet Unii w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 148 oraz Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (EFZR) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 149 , pod warunkiem że te operacje finansowe zostały zatwierdzone przez podmioty i organy, w tym EBI i Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI), lub przez osoby, którym powierzono wdrożenie części tych działań, przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy nawet jeśli podpisanie tych operacji finansowych nastąpiło po tym dniu. W odniesieniu do operacji finansowych zatwierdzonych po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy, podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie traktuje się jak podmioty mające siedzibę poza Unią.

Artykuł 138

Prawo Unii mające zastosowanie po dniu 31 grudnia 2020 r. do udziału Zjednoczonego Królestwa w realizacji programów i działań Unii, na które przeznaczono środki zgodnie z WRF 2014-2020 lub poprzednią perspektywą finansową

Mające zastosowanie prawo Unii, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności następujące przepisy, włącznie z wszelkimi zmianami do nich, bez względu na datę przyjęcia, wejścia w życie lub rozpoczęcia stosowania zmian:

W drodze odstępstwa od art. 7 przedstawiciele lub eksperci Zjednoczonego Królestwa lub eksperci wyznaczeni przez Zjednoczone Królestwo mogą wyjątkowo, na zaproszenie i bez prawa głosu, brać udział w posiedzeniach komitetów wspierających Komisję Europejską w realizacji programów ustanowionych prawem Unii, o którym mowa w ust. 1, lub ustanowionych przez Komisję Europejską w odniesieniu do wdrażania tego prawa, a także w zarządzaniu tymi programami, w zakresie w jakim prace tych komitetów dotyczą lat budżetowych do 2020 r.

Na wniosek komitetu ds. postanowień finansowych, o którym mowa w art. 165 ust. 1 lit. f), Wspólny Komitet może przyjąć, zgodnie z zasadami określonymi w art. 166, środki techniczne w celu ułatwienia zamknięcia programów i działań Unii, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, lub w celu zwolnienia Zjednoczonego Królestwa ze zobowiązań do podejmowania działań w trakcie zamykania lub po zamknięciu tych programów i działań, które nie są odpowiednie dla byłego państwa członkowskiego, pod warunkiem że takie środki techniczne są zgodne z zasadą należytego zarządzania finansami i że nie przynoszą one Zjednoczonemu Królestwu ani beneficjentom ze Zjednoczonego Królestwa korzyści w porównaniu z państwami członkowskimi lub państwami trzecimi uczestniczącymi w tych samych programach i działaniach finansowanych z budżetu Unii.

Artykuł 139

Udział Zjednoczonego Królestwa

Udział Zjednoczonego Królestwa, o którym mowa w art. 136 ust. 3 lit. a) i c) oraz w art. 140-147, stanowi odsetek obliczony jako stosunek zasobów własnych udostępnionych przez Zjednoczone Królestwo w latach 2014-2020 do zasobów własnych udostępnionych w tym okresie przez wszystkie państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo, dostosowany o kwotę zgłoszoną państwom członkowskim przed dniem 1 lutego 2022 r. zgodnie z art. 10b ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014.

Artykuł 140

Zobowiązania pozostające do realizacji

Jeśli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, Zjednoczone Królestwo odpowiada wobec Unii za swój udział w zobowiązaniach budżetowych w odniesieniu do budżetu Unii i budżetów zdecentralizowanych agencji Unii pozostający do spłaty w dniu 31 grudnia 2020 r. oraz za swój udział w zobowiązaniach podjętych w 2021 r. dotyczących przeniesienia środków na zobowiązania z budżetu na 2020 r.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do następujących zobowiązań pozostających do spłaty w dniu 31 grudnia 2020 r.:

W odniesieniu do zdecentralizowanych agencji Unii kwotę ich zobowiązań, o których mowa w akapicie pierwszym, uwzględnia się jedynie proporcjonalnie do udziału wkładów z budżetu Unii w ich ogólnych przychodach w okresie 2014- 2020.

W odniesieniu do zobowiązań, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 marca każdego roku, poczynając od 2022 r., Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu:

Roczna kwota do zapłaty jest obliczana jako udział Zjednoczonego Królestwa w szacunkach, o których mowa w ust. 3 lit. b), dostosowana o różnicę między płatnościami dokonanymi przez Zjednoczone Królestwo w poprzednim roku a udziałem Zjednoczonego Królestwa w płatnościach dokonanych przez Unię w poprzednim roku odnośnie do zobowiązań pozostających do spłaty, o których mowa w ust. 1, pomniejszona o kwotę korekt finansowych netto odnoszących się do programów i działań finansowanych z wieloletnich ram finansowych 2014-2020 lub poprzednich perspektyw finansowych oraz pomniejszonych o wpływy z wszelkich postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących nieudostępniania przez państwo członkowskie zasobów własnych odnoszących się do lat budżetowych do roku 2020, pod warunkiem że kwoty te wpłynęły do budżetu w poprzednim roku i są ostateczne. Rocznej kwoty do zapłaty przez Zjednoczone Królestwo nie dostosowuje się w danym roku.

W 2021 r. roczną kwotę do zapłaty przez Zjednoczone Królestwo pomniejsza się o udział Zjednoczonego Królestwa w finansowaniu budżetu na 2020 r. w stosunku do kwoty środków na płatności przeniesionej z 2020 r. na 2021 r. zgodnie z art. 12 i 13 rozporządzenia finansowego oraz o udział Zjednoczonego Królestwa w całkowitej kwocie tradycyjnych zasobów własnych udostępnionych Unii w styczniu i lutym 2021 r., w odniesieniu do których w listopadzie i grudniu 2020 r. ustalono należności Unii zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014. Unia zwraca również Zjednoczonemu Królestwu jego udział w całkowitej kwocie tradycyjnych zasobów własnych udostępnionych przez państwa członkowskie po dniu 31 grudnia 2020 r. dla towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu w odniesieniu do zakończenia lub zamknięcia procedur czasowego składowania lub procedur celnych, o których mowa w art. 49 ust. 2, rozpoczętych przed tym dniem lub w tym dniu.

Na wniosek Zjednoczonego Królestwa złożony najwcześniej po dniu 31 grudnia 2028 r. Unia sporządza szacunki kwot pozostałych do zapłaty przez Zjednoczone Królestwo na mocy niniejszego artykułu, na podstawie zasady uwzględniającej kwotę zobowiązań pozostających do spłaty na koniec roku, oraz szacunki wszelkich umorzeń takich zobowiązań pozostających do spłaty, wszelkich korekt finansowych i wszelkich wpływów z postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego po końcu roku. Po potwierdzeniu przez Zjednoczone Królestwo przyjęcia wniosku przedłożonego komitetowi ds. postanowień finansowych, o którym mowa w art. 165 ust. 1 lit. f), oraz Wspólnemu Komitetowi, Zjednoczone Królestwo wpłaca oszacowaną kwotę, dostosowaną zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu, w odniesieniu do płatności dokonanych przez Zjednoczone Królestwo w poprzednim roku. Po wpłaceniu kwot, o których mowa w niniejszym ustępie, pozostałe zobowiązania Zjednoczonego Królestwa lub Unii na podstawie niniejszego artykułu wygasają.

Artykuł 141

Grzywny ustalone przed dniem 31 grudnia 2020 r. lub w tym dniu

Artykuł 142

Zobowiązania Unii na koniec 2020 r.

Zjednoczone Królestwo odpowiada wobec Unii za swój udział w finansowaniu zobowiązań Unii zaciągniętych do dnia 31 grudnia 2020 r. z wyjątkiem:

zobowiązań, którym odpowiadają aktywa, w tym: pożyczone składniki aktywów w ramach pomocy finansowej Unii i powiązane zobowiązania bilansowe, rzeczowe aktywa trwałe i rezerwy związane z likwidacją obiektów jądrowych należących do Wspólnego Centrum Badawczego oraz wszelkie zobowiązania wynikające z najmu, wartości niematerialne i prawne oraz zapasy, wszelkie aktywa i pasywa dotyczące zarządzania ryzykiem walutowym, rozliczenia międzyokresowe kosztów i przychody przyszłych okresów oraz wszelkie rezerwy poza tymi dotyczącymi grzywien, postępowań sądowych i zobowiązań z tytułu gwarancji finansowych; oraz

Do dnia 31 marca każdego roku, począwszy od 2022 r., Unia przedkłada Zjednoczonemu Królestwu specjalny dokument o emeryturach dotyczący stanu z dnia 31 grudnia poprzedniego roku w odniesieniu do zobowiązań, o których mowa w ust. 2, w którym określa się:

Dokument ten można zaktualizować do dnia 30 września tego samego roku, aby odzwierciedlić ostateczne dane za rok poprzedni.

W odniesieniu do zobowiązań Zjednoczonego Królestwa dotyczących świadczeń emerytalnych oraz uprawnień do innych świadczeń związanych z zatrudnieniem, o których mowa w ust. 2, w kontekście świadczeń emerytalnych członków i osób zajmujących wysokie stanowiska publiczne w UE objętych rozporządzeniem Rady nr 422/67/EWG, 5/67/Euratom 150 , decyzją Parlamentu Europejskiego 2005/684/WE, Euratom 151 oraz rozporządzeniem Rady (UE) 2016/300 152 , Zjednoczone Królestwo wnosi wkład w zobowiązania zapisane w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Unii w roku budżetowym 2020 w 10 transzach, począwszy od dnia 31 października 2021 r.

W odniesieniu do zobowiązań Zjednoczonego Królestwa dotyczących świadczeń emerytalnych oraz uprawnień do innych świadczeń związanych z zatrudnieniem, o których mowa w ust. 2, w kontekście świadczeń emerytalnych urzędników Unii, określonych zgodnie z art. 77 do 84 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, oraz w kontekście świadczeń emerytalnych pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i asystentów parlamentarnych, określonych odpowiednio zgodnie z art. 33-40, art. 101-114 i art. 135 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo wnosi co roku wkład w płatności netto dokonywane z budżetu Unii na rzecz każdego beneficjenta oraz w powiązane składki z budżetu Unii do wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego na każdego beneficjenta lub osobę, która jest uprawniona do świadczeń za pośrednictwem beneficjenta. Opłacanie tego wkładu rozpoczyna się dnia 30 czerwca 2022 r.

W odniesieniu do świadczeń emerytalnych, o których mowa w akapicie pierwszym, płatność wnoszona przez Zjednoczone Królestwo stanowi sumę płatności netto dokonanych przez budżet Unii w poprzednim roku na rzecz każdego beneficjenta pomnożonych przez udział Zjednoczonego Królestwa i przez specyficzną wartość procentową odpowiadającą każdemu beneficjentowi (zwaną dalej "specyficzną wartością procentową"). Specyficzne wartości procentowe są następujące:

w przypadku każdego innego beneficjenta świadczeń emerytalnych, specyficzną wartość procentową oblicza się jako stosunek między prawami do świadczeń emerytalnych nabytymi zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Unii Europejskiej, a szczególnie jego załącznikiem VIII, w dniu 31 grudnia 2020 r. lub przed tym dniem, w tym świadczeniami emerytalnymi przeniesionymi według stanu na ten dzień, a prawami do świadczeń emerytalnych nabytymi w dniu przejścia na emeryturę lub śmierci, jeśli nastąpiła wcześniej, lub w dniu opuszczenia systemu przez daną osobę;

do celów wkładu z budżetu do wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego, specyficzną wartość procentową oblicza się jako stosunek między liczbą lat, w których beneficjent opłacał składki w systemie świadczeń emerytalnych do dnia 31 grudnia 2020 r., oraz całkowitą liczbą lat w momencie przejścia na emeryturę, w których beneficjent lub osoba objęta regulaminem pracowniczym urzędników Unii Europejskiej, będąca podstawą praw wynikających ze wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego, opłacali składki w systemie świadczeń emerytalnych.

W przypadku beneficjenta renty rodzinnej lub renty sierocej określonej zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Unii Europejskiej, wartość tę oblicza się w oparciu o karierę osoby objętej tym regulaminem pracowniczym, będącej podstawą renty rodzinnej lub renty sierocej.

Do chwili wygaśnięcia zobowiązań związanych z niniejszym ustępem, w danym roku (zwanym dalej "rokiem N") Zjednoczone Królestwo może przedłożyć Unii, przed dniem 1 marca roku N, wniosek dotyczący zapłaty zobowiązań zaległych na dzień 31 grudnia roku N. Unia ustala kwotę zaległych zobowiązań w odniesieniu do świadczeń emerytalnych i wynikających ze wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego świadczeń po okresie zatrudnienia, korzystając z tej samej metodologii jak w ust. 4 lit. d). Jeśli Zjednoczone Królestwo zaakceptuje tę kwotę, wpłaci ją w pięciu transzach, przy czym pierwsza płatność ma miejsce w roku N+1. Zjednoczone Królestwo pokrywa również swoje zobowiązania za rok N według procedury określonej w niniejszym ustępie. Po dokonaniu tej płatności, oraz pod warunkiem że dokonano płatności, o których mowa w ust. 5, pozostałe zobowiązania na podstawie niniejszego artykułu wygasają. Komitet ds. postanowień finansowych, o którym mowa w art. 165 ust. 1 lit. f), oraz Wspólny Komitet powiadamia się o tej sytuacji.

Artykuł 143

Warunkowe zobowiązania finansowe związane z pożyczkami na pomoc finansową, EFIS, EFZR oraz z upoważnieniem EBI do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich

Zjednoczone Królestwo odpowiada wobec Unii za swój udział w warunkowych zobowiązaniach finansowych Unii wynikających z operacji finansowych:

w sprawie których Parlament Europejski i Rada lub Komisja Europejska podjęły decyzję przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy jeżeli takie operacje finansowe dotyczą pożyczek na pomoc finansową, w sprawie których podjęto decyzje zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 407/2010 153 , rozporządzeniem Rady (WE) nr 332/2002 154 lub decyzjami Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przyznania różnym państwom pomocy makrofinansowej na podstawie wpłat zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 155 lub rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2728/94 156 ;

zatwierdzonych przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy przez organy, podmioty lub osoby, którym bezpośrednio powierza się wykonywanie operacji finansowych w związku z gwarancjami budżetowymi, których udzielono albo na rzecz EBI za pośrednictwem EFIS zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/1017 albo w drodze upoważnienia EBI do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 480/2009 lub rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2728/94 i decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE 157 lub decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1080/2011/UE 158 , albo których udzielono na rzecz kwalifikujących się partnerów (EFZR).

W dniu 31 lipca 2019 r. Unia przekaże Zjednoczonemu Królestwu szczegółowe sprawozdanie na temat wspomnianych wyżej operacji finansowych, zawierające - dla każdego rodzaju instrumentu - informacje dotyczące:

W skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Unii za lata 2019 i 2020 płatności realizowane z rezerw, o których mowa w akapicie drugim lit. b), od daty wejścia w życie niniejszej Umowy odpowiednio do dnia 31 grudnia 2019 r. i 2020 r. wykazuje się dla tych samych operacji finansowych, o których mowa w niniejszym ustępie, ale w przypadku których decyzję podjęto w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy lub po tej dacie.

Na zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa wobec Unii w związku z operacjami finansowymi, o których mowa w niniejszym ustępie, nie ma wpływu żadna restrukturyzacja tych operacji finansowych. W szczególności ekspozycja finansowa Zjednoczonego Królestwa nie może wzrosnąć w ujęciu nominalnym w porównaniu z sytuacją bezpośrednio poprzedzającą taką restrukturyzację.

W odniesieniu do operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, Unia odpowiada wobec Zjednoczonego Królestwa za jego udział:

W odniesieniu do dochodów z zarządzania aktywami stanowiącymi rezerwy dla instrumentów, w przypadku których tworzone są rezerwy, Unia oblicza odsetek dochodów jako stosunek dochodów netto z zarządzania aktywami za poprzedni rok do łącznych rezerw istniejących na koniec poprzedniego roku. Kwota zobowiązania wobec Zjednoczonego Królestwa z tytułu dochodów z zarządzania aktywami stanowiącymi rezerwy jest równa kwocie uzyskanej w wyniku pomnożenia bieżących rezerw Zjednoczonego Królestwa, o których mowa w ust. 5, przez ten odsetek dochodów.

Do dnia 31 marca 2021 r., w odniesieniu do każdego instrumentu, o którym mowa w ust. 1, zakładającego tworzenie rezerw z budżetu Unii, Unia informuje Zjednoczone Królestwo o:

jego początkowej kwocie rezerw obliczonej jako udział Zjednoczonego Królestwa w sumie:

Dnia 31 marca każdego roku, począwszy od 2021 r., do czasu amortyzacji, wygaśnięcia lub zakończenia operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu informacje o tych operacjach finansowych. W odniesieniu do każdego rodzaju instrumentu informacje te dotyczą:

Do dnia 31 marca każdego roku, dla każdego instrumentu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli na mocy aktu podstawowego tworzy się rezerwy z budżetu Unii, Unia:

oblicza bieżący poziom rezerw Zjednoczonego Królestwa, określany jako kwota początkowych rezerw Zjednoczonego Królestwa pomniejszona o:

Każdego roku począwszy od 2022 r.:

jeżeli bieżący wskaźnik zasilenia rezerw Zjednoczonego Królestwa dla instrumentu przekracza jego domyślny wskaźnik zasilenia rezerw dla takiego instrumentu, Unia odpowiada wobec Zjednoczonego Królestwa z tytułu takiego instrumentu do wysokości kwoty uzyskanej w wyniku pomnożenia kwoty zobowiązań finansowych, o których mowa w ust. 4 lit. a), przez różnicę między bieżącym wskaźnikiem zasilenia rezerw a domyślnym wskaźnikiem zasilenia rezerw. Zobowiązanie Unii nie przekracza bieżących rezerw Zjednoczonego Królestwa obliczonych zgodnie z ust. 5;

jeżeli w danym roku bieżący wskaźnik zasilenia rezerw Zjednoczonego Królestwa dla instrumentu przyjmuje wartość ujemną, Zjednoczone Królestwo odpowiada wobec Unii z tytułu tego instrumentu za kwotę ujemnych bieżących rezerw. W następnych latach Zjednoczone Królestwo odpowiada wobec Unii z tytułu tego instrumentu za swój udział w płatnościach dokonanych zgodnie z ust. 4 lit. b) niniejszego artykułu i udział Zjednoczonego Królestwa w kwocie dokonanych w poprzednich latach umorzeń zobowiązań pozostających do spłaty, o których mowa w ust. 3 lit. a) ppkt (ii) niniejszego artykułu, zgodnie z powiadomieniem na podstawie art. 140 ust. 3.

Na użytek niniejszego artykułu, jeżeli zobowiązania finansowe, płatności, kwoty odzyskane lub inne kwoty dotyczą operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, ale wskutek zastosowania mechanizmu podziału ryzyka lub mechanizmu podporządkowania nie można bezpośrednio ustalić, czy wynikają one z danej operacji finansowej, stosowne zobowiązania finansowe, płatności, kwoty odzyskane lub inne kwoty, które należy ustalić na potrzeby stosowania niniejszego artykułu, oblicza się proporcjonalnie na podstawie stosunku kwoty operacji finansowych, co do których podjęto decyzję lub które zatwierdzono przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego obliczenia do łącznej kwoty operacji finansowych na dzień 31 grudnia.

Artykuł 144

Instrumenty finansowe objęte wykonaniem pośrednim lub bezpośrednim finansowane z programów WRF na lata 2014-2020 lub finansowanych w ramach wcześniejszych perspektyw finansowych

Od daty wejścia w życie niniejszej Umowy do czasu pełnej amortyzacji operacji finansowych, o których mowa w lit. a) niniejszego akapitu, Unia określa operacje finansowe:

W dniu 31 lipca 2019 r. Unia przedstawi w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 143 ust. 1 akapit drugi, następujące informacje dotyczące instrumentów finansowych, objętych wykonaniem pośrednim lub bezpośrednim, finansowanych z programów WRF na lata 2014-2020 lub finansowanych w ramach wcześniejszych perspektyw finansowych:

Na zobowiązanie Unii wobec Zjednoczonego Królestwa w związku z operacjami finansowymi, o których mowa w niniejszym ustępie, nie ma wpływu restrukturyzacja tych operacji finansowych w zakresie, w jakim taka restrukturyzacja nie skutkuje wzrostem ekspozycji finansowej wobec kontrahenta, w ujęciu nominalnym, w porównaniu z wartością tej ekspozycji bezpośrednio przed restrukturyzacją.

Dnia 31 marca każdego roku, począwszy od 2021 r., do czasu amortyzacji, wygaśnięcia lub zakończenia operacji finansowych, w odniesieniu do każdego instrumentu finansowego, o którym mowa w ust. 1, Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu dostępne informacje o operacjach finansowych, o których mowa w ust. 1, w sprawie których podjęto decyzję lub które zatwierdzono przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy i o tych, w sprawie których podjęto decyzję lub które zatwierdzono w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy lub po tej dacie. W przypadku każdego instrumentu informacje te dotyczą:

Na użytek niniejszego artykułu, jeżeli zobowiązania finansowe, płatności, kwoty odzyskane lub inne kwoty dotyczą operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, ale nie można bezpośrednio ustalić, czy wynikają one z konkretnej operacji finansowej wskutek zastosowania mechanizmu podziału ryzyka lub mechanizmu podporządkowania, stosowne zobowiązania finansowe, płatności, kwoty odzyskane lub inne kwoty, które należy ustalić na użytek stosowania niniejszego artykułu, oblicza się proporcjonalnie na podstawie stosunku, o którym mowa w ust. 2 lit. c).

Artykuł 147

Zobowiązania warunkowe w związku ze sprawami sądowymi

Zjednoczone Królestwo odpowiada za swój udział w płatnościach wymaganych do wywiązania się ze zobowiązań warunkowych Unii, które stają się wymagalne w związku ze sprawami sądowymi dotyczącymi interesów finansowych Unii związanych z budżetem, a w szczególności w związku z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2988/95, lub w związku ze sprawami sądowymi dotyczącymi realizacji programów i polityk Unii, pod warunkiem że stan faktyczny stanowiący przedmiot tych spraw zaistniał nie później niż dnia 31 grudnia 2020 r.

Unia odpowiada wobec Zjednoczonego Królestwa za jego udział we wszelkich kwotach odzyskanych następnie środków związanych z płatnościami, o których mowa w akapicie pierwszym.

Artykuł 148

Płatności po 2020 r.

Datami odniesienia dla płatności realizowanych przez Zjednoczone Królestwo na rzecz Unii lub przez Unię na rzecz Zjednoczonego Królestwa po dniu 31 grudnia 2020 r. są 30 czerwca i 31 października każdego roku dla kwot:

Płatności, których data odniesienia przypada na dzień 30 czerwca, są realizowane w czterech równych miesięcznych transzach, natomiast płatności, których data odniesienia przypada na dzień 31 października, są realizowane w ośmiu równych miesięcznych transzach. Wszystkie płatności są dokonywane do ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca, począwszy od daty odniesienia lub, w przypadku gdy data odniesienia przypada na dzień, który nie jest dniem roboczym, od ostatniego dnia roboczego przed datą odniesienia.

Jeżeli Unia ma wciąż do dokonania płatności na rzecz Zjednoczonego Królestwa lub jeżeli Zjednoczone Królestwo ma wciąż do dokonania płatności na rzecz Unii, dnia 16 kwietnia i 16 września każdego roku Unia przekazuje Zjednoczonemu Królestwu dokument wskazujący stosowne kwoty do zapłaty, wyrażone w euro i w funtach szterlingach, według kursu wymiany stosowanego przez Europejski Bank Centralny w pierwszym dniu roboczym danego miesiąca. Unia lub Zjednoczone Królestwo dokonują płatności kwot netto nie później niż w datach podanych w ust. 1.

Rozdzial 4

EUROPEJSKI BANK INWESTYCYJNY

Artykuł 150

Ciągłość odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa i zwrot opłaconego kapitału

Zjednoczone Królestwo jest w dalszym ciągu odpowiedzialne, zgodnie z niniejszym artykułem, za operacje finansowe zatwierdzone przez EBI przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, zgodnie z ust. 2 (zwane dalej "operacjami finansowymi EBI"), nawet jeżeli wynikająca z nich ekspozycja finansowa powstaje w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy lub po tej dacie, oraz Zjednoczone Królestwo jest w dalszym ciągu odpowiedzialne za inne rodzaje ryzyka przyjęte przez EBI, jak określono w akapicie drugim.

Zakres odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa obejmuje operacje finansowe EBI oraz ryzyko związane z zarządzaniem aktywami i pasywami oraz ryzyko operacyjne, które można przypisać operacjom finansowym EBI, zgodnie z ust. 6. W przypadku innych rodzajów ryzyka, które nie są związane z konkretnymi operacjami finansowymi i których nie można przypisać puli operacji finansowych powstałej po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy, odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa odnosi się do kwoty proporcjonalnej do stosunku pozostałej ekspozycji wynikającej z operacji finansowych EBI do łącznej kwoty operacji finansowych w chwili, gdy zgodnie z ust. 6 powstaje odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa.

Zakres stosowania niniejszego artykułu nie obejmuje wdrożenia jakiejkolwiek strategii EBI dotyczącej wzrostu w okresie po wystąpieniu.

Operacje finansowe EBI obejmują pożyczki, gwarancje, inwestycje środków, inwestycje kapitałowe, obligacje i inne produkty zastępujące pożyczki, a także wszelkie inne operacje finansowe, z udziałem kontrahentów lub dotyczące projektów na terytorium i poza terytorium państw członkowskich, w tym operacje gwarantowane przez osoby trzecie, w tym państwa członkowskie lub Unię.

Odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa z tytułu operacji finansowych EBI ma zastosowanie, w przypadku gdy ekspozycja finansowa EBI:

Dla potrzeb ustalenia granic odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa na podstawie ust. 3 i 5, uznaje się, że ekspozycja EBI z tytułu operacji finansowych EBI, które - ze względu na swój charakter - nie podlegają amortyzacji, zwłaszcza inwestycji kapitałowych, odnawialnych upoważnień przyznanych EFI oraz udziału w kapitale EFI i Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, amortyzuje się w następujący sposób: przez okres 10 lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy uznaje się, że kwota niepodlegającej amortyzacji ekspozycji z tytułu operacji finansowej EBI pozostaje na poziomie kwoty zatwierdzonej przez EBI przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, pomniejszonej o wszelkie zbycia dokonane przez EBI od tej daty. Po tym okresie uznaje się, że kwota ta zmniejsza się proporcjonalnie do amortyzacji pozostałej ekspozycji, podlegającej amortyzacji, z tytułu operacji finansowych EBI.

Na użytek ust. 1 Zjednoczone Królestwo odpowiada za swój udział w niewniesionym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy. Zjednoczone Królestwo dokonuje płatności na rzecz EBI do wysokości swojej odpowiedzialności zgodnie z niniejszym ustępem, gdy zgodnie z ust. 6 powstaje odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa.

Ta całkowita odpowiedzialność zgodnie z niniejszym ustępem nie może w żadnym momencie przekraczać kwoty udziału Zjednoczonego Królestwa w niewniesionym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy.

Jeżeli kwota pozostałej ekspozycji EBI z tytułu operacji finansowych EBI, o których mowa w ust. 1, jest niższa niż łączna kwota kapitału subskrybowanego EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, kwota odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa na podstawie niniejszego ustępu, w dowolnym czasie, jest ograniczona do kwoty uzyskanej w wyniku zastosowania stosunku udziału Zjednoczonego Królestwa w kapitale subskrybowanym EBI do łącznego kapitału subskrybowanego EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy (zwanego dalej "udziałem Zjednoczonego Królestwa w kapitale subskrybowanym") do różnicy między kwotą takiej pozostałej ekspozycji w danym czasie i łącznym opłaconym kapitałem subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy.

EBI wypłaca Zjednoczonemu Królestwu, w imieniu Unii, kwotę równą udziałowi Zjednoczonego Królestwa w opłaconym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy. Wypłaty tej dokonuje się zgodnie z Protokołem nr 5 w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Wypłaty tej dokonuje się w 12 rocznych transzach. Pierwszych 11 transz, każda w wysokości 300 000 000 EUR, jest należnych w dniu 15 grudnia każdego roku, począwszy od 2019 r. Pozostała kwota w wysokości 195 903 950 EUR jest należna dnia 15 grudnia 2030 r. Płatności dokonywane zgodnie z niniejszym ustępem nie zwalniają Zjednoczonego Królestwa z jego odpowiedzialności na mocy ust. 5.

Oprócz odpowiedzialności na mocy ust. 3, na użytek ust. 1 Zjednoczone Królestwo odpowiada za swój udział w opłaconym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy. Zjednoczone Królestwo dokonuje płatności na rzecz EBI do wysokości swojej odpowiedzialności, zgodnie z niniejszym ustępem, gdy powstaje odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa na mocy ust. 6.

Całkowita odpowiedzialność zgodnie z niniejszym ustępem nie może w żadnym momencie przekraczać kwoty udziału Zjednoczonego Królestwa w opłaconym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy.

Jeżeli kwota pozostałej ekspozycji EBI z tytułu operacji finansowych EBI, o których mowa w ust. 1, jest niższa niż łączna kwota opłaconego kapitału subskrybowanego EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, kwota odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa zgodnie z niniejszym ustępem, w dowolnym czasie, jest ograniczona do kwoty uzyskanej w wyniku zastosowania odsetka udziału Zjednoczonego Królestwa w kapitale subskrybowanym do kwoty takiej pozostałej ekspozycji w danym czasie.

Odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa zgodnie z niniejszym artykułem powstaje, na zasadzie równego traktowania w odniesieniu do państw członkowskich, gdy EBI wymaga od państw członkowskich dokonania płatności z tytułu ich niewniesionego kapitału subskrybowanego lub gdy wykorzystywany jest opłacony kapitał subskrybowany państw członkowskich.

Gdy powstaje odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa zgodnie z ust. 3, Zjednoczone Królestwo dokonuje płatności kwoty należnej EBI na tych samych warunkach, jakie mają zastosowanie wobec państw członkowskich (w tym w odniesieniu do harmonogramu i warunków płatności), zgodnie z decyzją Rady Dyrektorów EBI w stosownym czasie. Decyzja EBI wymagająca od państw członkowskich dokonania płatności z tytułu ich niewniesionego kapitału subskrybowanego może być w szczególności związana z charakterem zdarzeń niosących ryzyko i z sytuacją finansową EBI w związku z jego zobowiązaniami do płatności, stanem jego aktywów i zobowiązań, jego pozycją na rynkach finansowych i zasadami planowania awaryjnego i planowania przywrócenia zwykłego funkcjonowania obowiązującymi w danym czasie.

Gdy powstaje odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa zgodnie z ust. 5, Zjednoczone Królestwo dokonuje płatności kwoty należnej EBI w euro, w terminie 30 dni od daty pierwszego żądania EBI i z zastrzeżeniem akapitu czwartego niniejszego ustępu.

Odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa powstała zgodnie z ust. 5 jest pokrywana z udziału Zjednoczonego Królestwa w opłaconym kapitale subskrybowanym EBI według stanu bezpośrednio przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, do wysokości kwoty jeszcze niewypłaconej Zjednoczonemu Królestwu zgodnie z ust. 4. Kwota rocznych transz, których mowa w ust. 4, zostaje odpowiednio pomniejszona. Jeżeli odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa nie może zostać w pełni pokryta zgodnie z tą metodą, Zjednoczone Królestwo dokonuje na rzecz EBI płatności pozostałej należnej kwoty.

EBI, w imieniu Unii, w każdym przypadku dokonuje przypisania zdarzeń leżących u podstaw powstania odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa do stosownej puli operacji finansowych lub ryzyk oraz określa kwotę, którą Zjednoczone Królestwo jest zobowiązane zapłacić EBI, w następujący sposób:

w zakresie, w jakim zdarzenia te można przypisać operacjom finansowym EBI lub powiązanemu ryzyku związanemu z zarządzaniem aktywami i pasywami lub ryzyku operacyjnemu, Zjednoczone Królestwo wypłaca EBI odpowiednio odpowiadającą udziałowi Zjednoczonego Królestwa w kapitale subskrybowanym część łącznej kwoty, którą państwa członkowskie mają obowiązek wpłacić, lub odpowiadającą udziałowi Zjednoczonego Królestwa w kapitale subskrybowanym część łącznej kwoty, w której wykorzystuje się opłacony kapitał subskrybowany państw członkowskich;

Dnia 31 lipca 2019 r. EBI poinformuje Zjednoczone Królestwo o ekspozycji Zjednoczonego Królestwa wynikającej z operacji finansowych EBI i granicach odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa zgodnie z ust. 3 i 5, uwzględniając sytuację finansową EBI i odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa na dzień wejścia w życie niniejszej Umowy.

Dnia 31 marca każdego roku, począwszy od 2020 r., do czasu wygaśnięcia odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa zgodnie z niniejszym artykułem, EBI poinformuje Zjednoczone Królestwo o pozostałej ekspozycji Zjednoczonego Królestwa wynikającej z operacji finansowych EBI i granicach odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa zgodnie z ust. 3 i 5, uwzględniając sytuację finansową EBI i odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku. Powiadomienie to obejmuje też informacje o wszelkich istotnych zmianach, które zdaniem EBI mają znaczny wpływ na odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa. EBI przekazuje niezwłocznie informacje, jeżeli takie zmiany nastąpią w ciągu roku.

EBI niezwłocznie przekazuje Zjednoczonemu Królestwu informacje dotyczące każdego przyszłego powstania odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa na mocy niniejszego artykułu, zgodnie z informacjami przekazanymi państwom członkowskim. Informacje te obejmują informacje o charakterze zdarzenia powodującego powstanie odpowiedzialności i o obliczeniach kwot do zapłaty. Zjednoczone Królestwo traktuje te informacje jako ściśle poufne do czasu uchylenia przez EBI poufności lub do czasu powstania odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Artykuł 151

Udział Zjednoczonego Królestwa w grupie EBI po dacie wystąpienia

Począwszy od daty wejścia w życie niniejszej Umowy ani Zjednoczone Królestwo ani projekty zlokalizowane w Zjednoczonym Królestwie nie kwalifikują się do nowych operacji finansowych prowadzonych przez grupę EBI, które są zastrzeżone dla państw członkowskich, w tym operacji finansowych na mocy upoważnień Unii. Podmioty mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie są traktowane jak podmioty znajdujące się poza Unią.

Podpisanie operacji finansowych związanych ze Zjednoczonym Królestwem, z podmiotami ze Zjednoczonego Królestwa lub z projektami w Zjednoczonym Królestwie, zatwierdzonych przez grupę EBI przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy, może nastąpić po tej dacie na tej samej podstawie, na której zostały one pierwotnie zatwierdzone.

Rozdzial 5

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU I GWARANCJA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA NA MOCY UMÓW WEWNĘTRZNYCH DOTYCZĄCYCH EFR

Artykuł 152

Udział w Europejskim Funduszu Rozwoju

Zjednoczone Królestwo pozostaje stroną Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) do czasu zamknięcia 11. EFR i wszystkich poprzednich niezamkniętych EFR oraz przyjmuje w tym względzie te same zobowiązania co państwa członkowskie w ramach umowy wewnętrznej, na mocy której ustanowiono EFR (zwanej dalej "umową wewnętrzną dotyczącą 11. EFR") 159 , oraz przyjmuje zobowiązania wynikające z poprzednich EFR do czasu ich zamknięcia, w tym wszelkie takie zobowiązania wynikające z rozporządzeń Rady (UE) 2015/322 160 i (UE) 2015/323 161 , z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej Umowie. Zjednoczone Królestwo jest związane decyzjami Rady określającymi wkłady roczne państw członkowskich przyjętymi na mocy art. 21 rozporządzenia (UE) 2015/323. Beneficjenci ze Zjednoczonego Królestwa nadal kwalifikują się do udziału w projektach realizowanych w ramach 11. EFR i poprzednich EFR na tych samych warunkach co przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł 153

Ponowne wykorzystanie umorzonych środków

Jeżeli kwoty pochodzące z projektów realizowanych w ramach 10. EFR lub kwoty pochodzące z poprzednich EFR nie zostały rozdysponowane zgodnie z art. 1 ust. 3 umowy wewnętrznej dotyczącej 11. EFR lub zostały umorzone zgodnie z art. 1 ust. 4 umowy wewnętrznej dotyczącej 11. EFR w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy, nie można ponownie wykorzystać udziału Zjednoczonego Królestwa w tych kwotach.

Akapit pierwszy ma zastosowanie do udziału Zjednoczonego Królestwa w środkach, które nie zostały rozdysponowane lub zostały umorzone w ramach 11. EFR po dniu 31 grudnia 2020 r.

Artykuł 154

Gwarancja Zjednoczonego Królestwa na mocy kolejnych umów wewnętrznych dotyczących EFR

Zjednoczone Królestwo odpowiada w odniesieniu do swoich gwarancji na mocy art. 9 umowy wewnętrznej dotyczącej 4. EFR 162 , art. 8 umowy wewnętrznej dotyczącej 5. EFR 163 , 6. EFR 164 , 7. EFR 165 i 8. EFR 166 , art. 6 umowy wewnętrznej dotyczącej 9. EFR 167 i art. 4 umowy wewnętrznej dotyczącej 10. EFR 168 i 11. EFR.

Zjednoczone Królestwo zachowuje prawo do swojego udziału we wszelkich kwotach odzyskanych zgodnie z warunkami gwarancji państw członkowskich oraz prawo do salda swojego - jako państwa członkowskiego - rachunku płatnego na żądanie. Udział Zjednoczonego Królestwa, o którym mowa w niniejszym akapicie, jest proporcjonalny do jego uczestnictwa w poszczególnych umowach w sprawie gwarancji.

Rozdzial 6

FUNDUSZE POWIERNICZE I INSTRUMENT POMOCY DLA UCHODŹCÓW W TURCJI

Artykuł 155

Zobowiązania w ramach funduszy powierniczych i Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji

Zjednoczone Królestwo realizuje zobowiązania, które podjęło przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy w odniesieniu do kryzysowego funduszu powierniczego Unii Europejskiej na rzecz stabilności oraz eliminowania przyczyn migracji nieuregulowanej i wysiedleń w Afryce, ustanowionego decyzją Komisji z dnia 20 października 2015 r. 169 , w odniesieniu do wszelkich przyszłych funduszy powierniczych Unii Europejskiej ustanowionych przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy oraz w odniesieniu do Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji, ustanowionego decyzją Komisji z dnia 24 listopada 2015 r. 170 ze wszelkimi zmianami do niej przyjętymi przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy.

Rozdzial 7

AGENCJE RADY I OPERACJE W DZIEDZINIE WSPÓLNEJ POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY

Artykuł 156

Zobowiązania Zjednoczonego Królestwa od daty wejścia w życie niniejszej Umowy

Do dnia 31 grudnia 2020 r. Zjednoczone Królestwo wnosi wkład w finansowanie Europejskiej Agencji Obrony, Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem i Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej, a także wnosi wkład w pokrycie kosztów operacji w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, według kluczy do ustalenia wkładu określonych odpowiednio w art. 14 ust. 9 lit. a) decyzji Rady (UE) 2016/1353 171 , art. 10 ust. 3 decyzji Rady 2014/75/WPZiB 172 , art. 10 ust. 3 decyzji Rady 2014/401/WPZiB 173 i art. 41 ust. 2 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej i zgodnie z art. 5 niniejszej Umowy.

Artykuł 157

Zobowiązania Zjednoczonego Królestwa po dniu 31 grudnia 2020 r.

Na podstawie sprawozdań finansowych tych agencji, w zakresie, w jakim na dzień 31 grudnia 2020 nie utworzono rezerw na stosowne zobowiązania, Zjednoczone Królestwo dokonuje spłaty swojego udziału w następujących zobowiązaniach według klucza do ustalenia swojego wkładu w odniesieniu do każdej z poniższych agencji na podstawie ich zbadanych sprawozdań finansowych na dzień 31 grudnia 2020 r.:

CZĘŚĆ SZÓSTA

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I KOŃCOWE

TYTUŁ I

SPÓJNA WYKŁADNIA I STOSOWANIE

Artykuł 158

Sprawy kierowane do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące części drugiej

W przypadku gdy w sprawie rozpoczętej w pierwszej instancji w ciągu ośmiu lat od zakończenia okresu przejściowego przed sądem w Zjednoczonym Królestwie zostanie podniesione pytanie o wykładnię części drugiej niniejszej Umowy, sąd ten może, jeżeli uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku w tej sprawie, zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w sprawie takiego pytania.

Jeżeli jednak przedmiotem sprawy przed sądem w Zjednoczonym Królestwie jest decyzja w sprawie wniosku podjęta zgodnie z art. 18 ust. 1 lub 4 lub art. 19, o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym można zwrócić się tylko w przypadku, gdy sprawa rozpoczęła się w pierwszej instancji w ciągu ośmiu lat od daty, od której rozpoczęto stosowanie art. 19.

Artykuł 159

Monitorowanie wdrożenia i stosowania części drugiej

Wdrożenie i stosowanie części drugiej w Zjednoczonym Królestwie monitoruje niezależny organ (zwany dalej "organem"), który ma uprawnienia, odpowiadające uprawnieniom Komisji Europejskiej działającej na mocy Traktatów, do prowadzenia z własnej inicjatywy postępowań dotyczących zarzucanych naruszeń części drugiej przez organy administracyjne Zjednoczonego Królestwa oraz do rozpatrywania skarg obywateli Unii i członków ich rodzin na potrzeby prowadzenia takich postępowań. Organ jest również uprawniony, w następstwie tych skarg, do podejmowania działań przed właściwym sądem w Zjednoczonym Królestwie w ramach stosownego postępowania sądowego w celu znalezienia odpowiedniego środka zaradczego.

Artykuł 160

Właściwość Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w odniesieniu do niektórych postanowień części piątej

Bez uszczerbku dla art. 87 niniejszej Umowy, do wykładni i stosowania mającego zastosowania prawa Unii, o którym mowa w art. 136 i art. 138 ust. 1 i 2 niniejszej Umowy, zastosowanie mają art. 258, art. 260 i art. 267 TFUE. W tym celu wszelkie odniesienia zawarte w art. 258, art. 260 i art. 267 TFUE do państwa członkowskiego traktuje się jako odniesienia obejmujące również Zjednoczone Królestwo.

Artykuł 161

Postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Przepisy prawa Unii dotyczące postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 267 TFUE stosuje się odpowiednio do wniosków o wydanie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej składanych na podstawie art. 158 niniejszej Umowy.

Przepisy prawa Unii dotyczące postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej stosuje się do postępowań przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i wniosków o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zgodnie z art. 160 niniejszej Umowy.

W sprawach wnoszonych przed Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z ust. 1 oraz art. 158 i 160 niniejszej Umowy oraz art. 12 Protokołu dotyczącego stref suwerennych:

Artykuł 162

Udział Komisji Europejskiej w sprawach toczących się w Zjednoczonym Królestwie

Jeżeli wymaga tego spójna wykładnia i spójne stosowanie niniejszej Umowy, Komisja Europejska może przekazywać na piśmie uwagi sądom Zjednoczonego Królestwa odnoszące się do spraw w toku, które dotyczą wykładni Umowy. Komisja Europejska może również, za zgodą danego sądu, przedstawić uwagi ustnie. Przed formalnym przedstawieniem uwag Komisja Europejska informuje Zjednoczone Królestwo o takim zamiarze.

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

Artykuł 164

Wspólny Komitet

Wspólny Komitet:

Wspólny Komitet może:

do końca czwartego roku następującego po zakończeniu okresu przejściowego, przyjmować decyzje zmieniające niniejszą Umowę z wyjątkiem jej części pierwszej, czwartej i szóstej, pod warunkiem że takie zmiany są konieczne, by poprawić błędy, uzupełnić brakujące informacje lub skorygować inne niedociągnięcia, lub zaradzić sytuacjom nieprzewidzianym w chwili podpisywania niniejszej Umowy, oraz z zastrzeżeniem że takie decyzje nie mogą zmienić istotnych elementów niniejszej Umowy;

Artykuł 165

Specjalne komitety

Niniejszym ustanawia się następujące specjalne komitety:

W skład specjalnych komitetów wchodzą przedstawiciele Unii i przedstawiciele Zjednoczonego Królestwa.

Specjalne komitety funkcjonują zgodnie z regulaminem określonym w załączniku VIII niniejszej Umowy.

O ile w niniejszej Umowie nie określono inaczej lub o ile współprzewodniczący nie postanowili inaczej, specjalne komitety zbierają się na posiedzeniach co najmniej raz w roku. Dodatkowe posiedzenia mogą być organizowane na wniosek Unii, Zjednoczonego Królestwa lub Wspólnego Komitetu. Specjalnym komitetom współprzewodniczą przedstawiciele Unii i Zjednoczonego Królestwa. Specjalne komitety określają swój harmonogram posiedzeń i porządek obrad za obopólną zgodą. Specjalne komitety mogą sporządzać projekty decyzji i zaleceń oraz przedkładać je Wspólnemu Komitetowi do przyjęcia.

Artykuł 166

Decyzje i zalecenia

TYTUŁ III

ROZSTRZYGANIE SPORÓW

Artykuł 169

Konsultacje i komunikaty w ramach Wspólnego Komitetu

Artykuł 170

Wszczęcie postępowania arbitrażowego

Bez uszczerbku dla art. 160, jeżeli nie osiągnięto wspólnie uzgodnionego rozwiązania w terminie trzech miesięcy od daty przekazania Wspólnemu Komitetowi pisemnego powiadomienia zgodnie z art. 169 ust. 1, Unia lub Zjednoczone Królestwo mogą wnieść o powołanie organu arbitrażowego. Taki wniosek przekazuje się na piśmie drugiej stronie i do Biura Międzynarodowego Stałego Trybunału Arbitrażowego. We wniosku podaje się przedmiot sporu, który ma zostać wniesiony do organu arbitrażowego, oraz streszczenie argumentów prawnych na poparcie wniosku.

Artykuł 171

Powołanie organu arbitrażowego

W wykazie sporządzonym zgodnie z ust. 1 figurują wyłącznie osoby o niekwestionowanej niezależności, które mają kwalifikacje wymagane w ich odpowiednich państwach do zajmowania najwyższych stanowisk sądowych lub są prawnikami o uznanej kompetencji oraz posiadają wiedzę specjalistyczną lub doświadczenie w dziedzinie prawa Unii i prawa międzynarodowego publicznego. Wykaz nie może obejmować osób, które są członkami, urzędnikami albo innymi pracownikami instytucji Unii Europejskiej, rządu państwa członkowskiego lub rządu Zjednoczonego Królestwa.

Unia i Zjednoczone Królestwo wskazują po dwóch członków spośród osób podanych w wykazie sporządzonym zgodnie z ust. 1. Członkowie organu arbitrażowego w drodze konsensu wybierają przewodniczącego spośród osób wskazanych wspólnie przez Unię i Zjednoczone Królestwo do pełnienia funkcji przewodniczącego.

W przypadku gdy członkowie organu arbitrażowego nie mogą dojść do porozumienia w sprawie wyboru przewodniczącego w terminie określonym w ust. 4, Unia lub Zjednoczone Królestwo mogą zwrócić się do Sekretarza Generalnego Stałego Trybunału Arbitrażowego z wnioskiem o dokonanie wyboru przewodniczącego w drodze losowania spośród osób wspólnie zaproponowanych przez Unię i Zjednoczone Królestwo do pełnienia funkcji przewodniczącego.

W przypadku gdy wykaz, o którym mowa w ust. 1, nie został sporządzony przed upływem terminu określonego w ust. 4, Unia i Zjednoczone Królestwo wskazują w terminie pięciu dni po dwie osoby na członków organu arbitrażowego. Jeżeli zgodnie z ust. 1 zaproponowano osoby, członków organu arbitrażowego wskazuje się spośród tych osób. Następnie zgodnie z procedurą określoną w ust. 5. powołuje się przewodniczącego. W przypadku gdy Unia i Zjednoczone Królestwo nie zaproponowały wspólnie, w terminie kolejnych pięciu dni, co najmniej jednej osoby do pełnienia funkcji przewodniczącego, Sekretarz Generalny Stałego Trybunału Arbitrażowego proponuje, w terminie pięciu dni, po konsultacji z Unią i Zjednoczonym Królestwem, osobę do pełnienia funkcji przewodniczącego, która spełnia warunki określone w ust. 2. O ile w terminie pięciu dni Unia lub Zjednoczone Królestwo nie wniosą sprzeciwu co do tej propozycji, na przewodniczącego powołuje się osobę zaproponowaną przez Sekretarza Generalnego Stałego Trybunału Arbitrażowego.

Artykuł 173

Ramy czasowe dla postępowania przed organem arbitrażowym

W terminie 10 dni od daty powołania organu arbitrażowego Unia lub Zjednoczone Królestwo mogą przedłożyć wniosek zawierający uzasadnienie, wskazując, że sprawa jest pilna. W takim przypadku organ arbitrażowy rozstrzyga o pilnym charakterze sprawy w terminie 15 dni od daty otrzymania takiego wniosku. Jeżeli organ arbitrażowy stwierdził, że sprawa jest pilna, dokłada wszelkich starań, aby powiadomić o swoim orzeczeniu Unię i Zjednoczone Królestwo w terminie sześciu miesięcy od daty jego powołania.

Artykuł 174

Spory, w których występują kwestie dotyczące prawa Unii

W razie przekazania do arbitrażu, zgodnie z niniejszym tytułem, sporu, w którym występuje kwestia dotycząca wykładni pojęcia prawa Unii, przepisu prawa Unii, do którego niniejsza Umowa się odnosi, lub kwestia dotycząca tego, czy Zjednoczone Królestwo wypełniło swoje zobowiązania wynikające z art. 89 ust. 2, organ arbitrażowy nie może orzekać co do żadnej z tych kwestii. W takim przypadku organ arbitrażowy występuje do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wydanie orzeczenia w tej kwestii. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do wydania takiego orzeczenia, które jest dla organu arbitrażowego wiążące.

Organ arbitrażowy występuje z wnioskiem, o którym mowa w akapicie pierwszym, po wysłuchaniu Stron.

Bez uszczerbku dla ust. 1 akapit pierwszy zdanie pierwsze, jeżeli Unia lub Zjednoczone Królestwo uważa, że należy wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, Unia lub Zjednoczone Królestwo może wystąpić o to do organu arbitrażowego. W takim przypadku organ arbitrażowy przedkłada wniosek, o którym mowa w ust. 1, chyba że dana kwestia nie dotyczy wykładni pojęcia prawa Unii, wykładni przepisu prawa Unii, do którego niniejsza Umowa się odnosi, ani nie dotyczy tego, czy Zjednoczone Królestwo wypełniło swoje zobowiązania wynikające z art. 89 ust. 2. Organ arbitrażowy przedstawia uzasadnienie swojej oceny. W terminie dziesięciu dni od daty przedstawienia takiej oceny każda ze stron może zwrócić się do organu arbitrażowego o weryfikację jego oceny i w terminie 15 dni od daty wniosku zwołuje się rozprawę, podczas której następuje wysłuchanie stron. Organ arbitrażowy przedstawia uzasadnienie swojej oceny.

Artykuł 176

Rozsądny termin wykonania orzeczenia

Jeżeli Unia i Zjednoczone Królestwo nie porozumiały się co do rozsądnego terminu wykonania orzeczenia organu arbitrażowego, skarżący, w terminie 40 dni od daty powiadomienia przez pozwanego zgodnie z ust. 1, zwraca się na piśmie do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wyznaczenie rozsądnego terminu wykonania. Równocześnie skarżący powiadamia o takim wniosku pozwanego. W terminie 40 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy powiadamia Unię i Zjednoczone Królestwo o swojej decyzji w sprawie wyznaczenia terminu wykonania orzeczenia.

Artykuł 177

Przegląd wszelkich środków podjętych w celu wykonania orzeczenia organu arbitrażowego

Artykuł 178

Środki tymczasowe w razie niewykonania orzeczenia

Jeżeli w terminie miesiąca od daty wydania przez organ arbitrażowy orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, pozwany nie zapłacił nałożonej na niego kary ryczałtowej lub okresowej kary pieniężnej lub jeżeli w terminie sześciu miesięcy od daty wydania przez organ arbitrażowy orzeczenia, o którym mowa w art. 177 ust. 2, pozwany w dalszym ciągu nie wykonuje wydanego przez organ arbitrażowy orzeczenia, o którym mowa w art. 173, skarżący jest uprawniony, po powiadomieniu pozwanego, zawiesić zobowiązania wynikające z:

W powiadomieniu wskazuje się postanowienia, których stosowanie skarżący zamierza zawiesić. Przed podjęciem decyzji o zawieszeniu stosowania części umowy, o których mowa w lit. b), skarżący rozważa najpierw, czy zawieszenie stosowania postanowień niniejszej Umowy zgodnie z lit. a) stanowiłoby właściwą reakcję na naruszenie. Zawieszenie musi być adekwatne do naruszenia zobowiązania oraz uwzględniać wagę takiego naruszenia i naruszonych praw oraz, w przypadku gdy zawieszenie wynika z faktu, że pozwany nie wykonuje wydanego przez organ arbitrażowy orzeczenia, o którym mowa w art. 173, uwzględniać to, czy na pozwanego nałożono okresową karę pieniężną i czy pozwany ją zapłacił lub czy nadal ją płaci.

Skarżący może zastosować zawieszenie w każdym czasie, lecz nie wcześniej niż dziesięć dni po dacie powiadomienia, chyba że pozwany wniósł o arbitraż na mocy ust. 3.

Jeżeli pozwany uważa, że zakres zawieszenia określony w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, jest nieproporcjonalny, może zwrócić się na piśmie do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie orzeczenia w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się skarżącego przed upływem dziesięciodniowego terminu, o którym mowa w ust. 2. W terminie 60 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy powiadamia Unię i Zjednoczone Królestwo o swoim orzeczeniu. Do czasu powiadomienia przez organ arbitrażowy o swoim orzeczeniu nie wolno zawieszać zobowiązań, a każde zawieszenie powinno być zgodne z orzeczeniem organu arbitrażowego.

Artykuł 179

Przegląd wszelkich środków podjętych po zastosowaniu środków tymczasowych

Jeżeli w terminie 45 dni od daty przekazania powiadomienia Unia i Zjednoczone Królestwo nie osiągną porozumienia co do kwestii, czy środek, którego dotyczy powiadomienie, przywraca stan zgodności z postanowieniami niniejszej Umowy, każda ze stron może zwrócić się na piśmie do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie orzeczenia w tej sprawie. Równocześnie o takim wniosku powiadamia się drugą stronę. Powiadomienie Unii i Zjednoczonego Królestwa oraz Wspólnego Komitetu o orzeczeniu organu arbitrażowego następuje w terminie 75 dni od daty złożenia wniosku.

Jeżeli organ arbitrażowy orzeknie, że pozwany doprowadził do stanu zgodności z postanowieniami niniejszej Umowy lub jeżeli skarżący nie zwróci się w terminie 45 dni od daty przekazania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie orzeczenia w tej sprawie:

Artykuł 180

Decyzje i orzeczenia organu arbitrażowego

Artykuł 181

Członkowie organu arbitrażowego

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 183

Autentyczne teksty i depozytariusz

Niniejsza Umowa została sporządzona w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne.

Depozytariuszem niniejszej Umowy jest Sekretarz Generalny Rady.

Artykuł 184

Negocjacje w sprawie przyszłych stosunków

Unia i Zjednoczone Królestwo dokładają wszelkich starań, w dobrej wierze i w pełnym poszanowaniu swoich odpowiednich porządków prawnych, aby podjąć niezbędne kroki w celu szybkiego wynegocjowania umów regulujących ich przyszłe stosunki, o których mowa w deklaracji politycznej z dnia 17 października 2019 r., oraz w celu przeprowadzenia stosownych procedur związanych z ratyfikacją lub zawarciem tych umów dla zapewnienia, aby w zakresie w jakim jest to możliwe umowy te miały zastosowanie od chwili zakończenia okresu przejściowego.

Artykuł 185

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsza Umowa wchodzi w życie w jednej z następujących dat, w zależności od tego, która z nich przypadnie wcześniej:

W przypadku gdy przed upływem okresu przewidzianego w art. 50 ust. 3 TUE, przedłużonego przez Radę Europejską w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, depozytariusz niniejszej Umowy nie otrzyma pisemnych powiadomień, o których mowa w lit. a), niniejsza Umowa nie wchodzi w życie.

Sporządzając pisemne powiadomienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, Unia może, w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, które powołało się na podstawowe zasady swojego prawa krajowego, oświadczyć, że w okresie przejściowym oprócz podstaw odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania, o których mowa w decyzji ramowej 2002/584/WSiSW, wykonujące nakaz organy sądowe takiego państwa członkowskiego mogą odmówić wydawania Zjednoczonemu Królestwu swoich obywateli na podstawie europejskiego nakazu aresztowania. W takim przypadku Zjednoczone Królestwo może oświadczyć, nie później niż po upływie miesiąca od daty otrzymania oświadczenia Unii, że wykonujące nakaz organy sądowe Zjednoczonego Królestwa mogą odmówić wydawania jego obywateli takiemu państwu członkowskiemu.

Części druga i trzecia, z wyjątkiem art. 19, art. 34 ust. 1, art. 44 i art. 96 ust. 1, a także tytuł I części szóstej i art. 169-181 mają zastosowanie od chwili zakończenia okresu przejściowego.

Protokół w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej stosuje się od chwili zakończenia okresu przejściowego, z wyjątkiem następujących postanowień tego Protokołu, które stosuje się od daty wejścia w życie niniejszej Umowy:

Protokół dotyczący stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze, z wyjątkiem jego art. 11, stosuje się od chwili zakończenia okresu przejściowego.

Protokół w sprawie Gibraltaru, z wyjątkiem jego art. 1, przestaje mieć zastosowanie z zakończeniem okresu przejściowego.

Sporządzono w ...

PROTOKOŁY

PROTOKÓŁ W SPRAWIE IRLANDII / IRLANDII PÓŁNOCNEJ

Unia i Zjednoczone Królestwo,

UWZGLĘDNIAJĄC więzi historyczne oraz trwały charakter dwustronnych stosunków między Irlandią a Zjednoczonym Królestwem,

PRZYPOMINAJĄC, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii stanowi znaczne i wyjątkowe wyzwanie dla wyspy Irlandii, oraz potwierdzając, że osiągnięcia procesu pokojowego i wynikające z niego korzyści i zobowiązania będą nadal sprawą najwyższej wagi dla pokoju, stabilności i pojednania na wyspie,

UZNAJĄC, że wyjątkowa sytuacja wyspy Irlandii wymaga wyjątkowego rozwiązania w celu zapewnienia uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii,

POTWIERDZAJĄC, że należy chronić wszystkie elementy porozumienia wielkopiątkowego czyli porozumienia z Belfastu zawartego 10 kwietnia 1998 r. przez rząd Zjednoczonego Królestwa, rząd Irlandii oraz pozostałych uczestników wielostronnych negocjacji (zwanego dalej "Porozumieniem z 1998 r."), które załączono do porozumienia brytyjsko-irlandzkiego z tego samego dnia (zwanego dalej "Porozumieniem brytyjsko-irlandzkim"), z uwzględnieniem kolejnych umów i uzgodnień związanych z wdrażaniem tego porozumienia,

UZNAJĄC, że współpraca pomiędzy Irlandią Północną a Irlandią stanowi centralny element Porozumienia z 1998 r. i ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia pojednania i normalizacji stosunków na wyspie Irlandii, oraz przypominając o funkcji, zadaniach i gwarancjach rządu Irlandii Północnej, Zgromadzenia Irlandii Północnej oraz Rady Ministerialnej Północ-Południe (w tym postanowieniach dotyczących unionistów i nacjonalistów), zgodnie z Porozumieniem z 1998 r.,

ODNOTOWUJĄC, że prawo Unii zapewniło ramy wspomagające postanowienia dotyczące praw, gwarancji i równości szans zawarte w Porozumieniu z 1998 r.,

UZNAJĄC, że obywatelom irlandzkim w Irlandii Północnej, jako obywatelom Unii, będą nadal przysługiwać prawa, możliwości i korzyści, na które będą mogli się powoływać oraz z których będą mogli korzystać, a także że niniejszy Protokół powinien pozostawać bez uszczerbku dla i nie powinien naruszać praw, możliwości i tożsamości, jakie wiążą się z obywatelstwem Unii dla mieszkańców Irlandii Północnej, którzy zdecydują się powołać się na swoje prawo do obywatelstwa irlandzkiego w rozumieniu załącznika 2 do Porozumienia brytyjsko-irlandzkiego pt. "Deklaracja w sprawie postanowień art. 1 ust. (vi) w odniesieniu do obywatelstwa",

PODKREŚLAJĄC, że dla zapewnienia legitymacji demokratycznej powinna istnieć procedura zapewniająca demokratyczną zgodę w Irlandii Północnej na stosowanie prawa unijnego na podstawie niniejszego Protokołu,

PRZYPOMINAJĄC o zobowiązaniu się Zjednoczonego Królestwa do ochrony współpracy Północ-Południe i jego gwarancję uniknięcia twardej granicy, w tym wszelkiej fizycznej infrastruktury i związanych z tym kontroli,

ODNOTOWUJĄC, że żadne z postanowień niniejszego Protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby zapewnić nieograniczony dostęp do rynku dla towarów przemieszczanych z Irlandii Północnej do pozostałej części rynku wewnętrznego Zjednoczonego Królestwa,

PODKREŚLAJĄC wspólny cel Unii i Zjednoczonego Królestwa, jakim jest uniknięcie kontroli w portach i w portach lotniczych w Irlandii Północnej, w możliwie największym zakresie, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami i z uwzględnieniem odpowiednich systemów regulacyjnych Unii i Zjednoczonego Królestwa oraz ich wdrażania,

PRZYPOMINAJĄC zobowiązania Unii i Zjednoczonego Królestwa odzwierciedlone we wspólnym sprawozdaniu negocjatorów Unii Europejskiej i rządu Zjednoczonego Królestwa z dnia 8 grudnia 2017 r. z postępów poczynionych w trakcie pierwszego etapu negocjacji prowadzonych na mocy art. 50 TUE w sprawie uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej,

PRZYPOMINAJĄC, że Unia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły analizę, z której wynika, że współpraca Północ‐ Południe opiera się w dużym stopniu na wspólnych ramach prawnych i politycznych Unii,

ODNOTOWUJĄC, że w związku z tym wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii skutkuje znacznymi wyzwaniami dla utrzymania i rozwoju współpracy Północ-Południe,

PRZYPOMINAJĄC, że Zjednoczone Królestwo nadal zobowiązuje się do ochrony i wspierania stałej współpracy Północ-Południe oraz Wschód-Zachód w odniesieniu do wszystkich aspektów i ram współpracy politycznej, gospodarczej oraz w zakresie bezpieczeństwa, kwestii społecznych i rolnictwa, w tym do utrzymania działalności organów odpowiedzialnych za wdrażanie współpracy Północ-Południe,

UZNAJĄC potrzebę wdrożenia niniejszego Protokołu w celu utrzymania koniecznych warunków stałej współpracy Północ-Południe, w tym ewentualnych nowych ustaleń zgodnie z Porozumieniem z 1998 r.,

PRZYPOMINAJĄC o zobowiązaniach Unii i Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do programów finansowania PEACE i INTERREG dla Północy i Południa realizowanych w ramach obecnych wieloletnich ram finansowych oraz do utrzymania obecnych udziałów w finansowaniu w odniesieniu do przyszłych programów,

POTWIERDZAJĄC zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa do ułatwiania skutecznego i terminowego tranzytu przez jego terytorium towarów przemieszczanych z Irlandii do innego państwa członkowskiego lub do państwa trzeciego, bądź w odwrotnym kierunku,

ZDECYDOWANE zapewnić, aby stosowanie niniejszego Protokołu miało możliwie najmniejszy wpływ na codzienne życie społeczności zarówno w Irlandii, jak i w Irlandii Północnej,

PODKREŚLAJĄC swoje zdecydowane zobowiązanie do braku kontroli celnych i regulacyjnych oraz powiązanej infrastruktury fizycznej na granicy Irlandii z Irlandią Północną,

PRZYPOMINAJĄC, że Irlandia Północna stanowi część terytorium celnego Zjednoczonego Królestwa i będzie korzystać z uczestnictwa w niezależnej polityce handlowej Zjednoczonego Królestwa,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie zachowania integralnego miejsca Irlandii Północnej w rynku wewnętrznym Zjednoczonego Królestwa,

ŚWIADOME, że konieczne jest pełne przestrzeganie praw i obowiązków Irlandii wynikających z zasad unii celnej oraz rynku wewnętrznego Unii,

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które załącza się do Umowy o wystąpieniu:

ARTYKUŁ 1

Cele

ARTYKUŁ 2

Prawa osób fizycznych

ARTYKUŁ 3

Wspólna strefa podróżowania

ARTYKUŁ 4

Obszar celny Zjednoczonego Królestwa

Irlandia Północna jest częścią obszaru celnego Zjednoczonego Królestwa.

W związku z tym żadne z postanowień niniejszego Protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby włączyć Irlandię Północną w terytorialny zakres stosowania umów, jakie może zawrzeć z państwami trzecimi, pod warunkiem że umowy te nie naruszają stosowania niniejszego Protokołu.

W szczególności żadne z postanowień niniejszego Protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby zawrzeć z państwem trzecim umowę, która przyznaje towarom produkowanym w Irlandii Północnej preferencyjny dostęp do rynku tego państwa na takich samych zasadach, jak towarom produkowanym w innych częściach Zjednoczonego Królestwa.

Żadne z postanowień niniejszego Protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby włączyć Irlandię Północną w terytorialny zakres stosowania swoich list koncesyjnych załączonych do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r.

ARTYKUŁ 5

Cła, przepływ towarów

Nie pobiera się należności celnych od towaru przywiezionego do Irlandii Północnej z innej części Zjednoczonego Królestwa przez transport bezpośredni, niezależnie od ust. 3, chyba że istnieje ryzyko, że towar ten zostanie następnie przemieszczony do Unii, sam lub jako część innego towaru po przetworzeniu.

Należnościami celnymi od towaru przemieszczonego transportem bezpośrednim do Irlandii Północnej, innego niż towar z Unii lub innej części Zjednoczonego Królestwa, są należności celne mające zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie, niezależnie od ust. 3, chyba że istnieje ryzyko, że towar ten zostanie następnie przemieszczony do Unii, sam lub jako część innego towaru po przetworzeniu.

Nie pobiera się należności celnych od rezydentów Zjednoczonego Królestwa, którym przyznaje się stosowne zwolnienie, od mienia osobistego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 174 przywiezionego do Irlandii Północnej z innej części Zjednoczonego Królestwa.

Na użytek ust. 1 akapit pierwszy i drugi uznaje się, że istnieje ryzyko, iż towar przywieziony do Irlandii Północnej spoza Unii zostanie następnie przemieszczony do Unii, chyba że stwierdzono, że towar ten:

Na użytek niniejszego ustępu "przetwarzanie" oznacza wszelką modyfikację towarów, przekształcenie towarów w jakikolwiek sposób lub wszelkie poddawanie towarów czynnościom innym niż służące przechowywaniu ich w dobrym stanie lub dodaniu do nich lub umieszczeniu na nich znaków, etykiet, pieczęci lub wszelkiej innej dokumentacji w celu zapewnienia zgodności z określonymi wymogami.

Przed zakończeniem okresu przejściowego Wspólny Komitet w drodze decyzji określi warunki, na jakich uznaje się, że przetwarzanie nie jest objęte zakresem akapitu pierwszego lit. a), biorąc pod uwagę w szczególności charakter, zakres i wynik przetwarzania.

Przed zakończeniem okresu przejściowego Wspólny Komitet w drodze decyzji określi kryteria uznawania, że nie istnieje ryzyko, że towar przywieziony do Irlandii Północnej spoza Unii zostanie następnie przemieszczony do Unii. Wspólny Komitet bierze pod uwagę między innymi:

Wspólny Komitet może w dowolnym czasie zmienić decyzje przyjęte na podstawie niniejszego ustępu.

Podejmując decyzję na podstawie niniejszego ustępu Wspólny Komitet uwzględnia szczególne okoliczności w Irlandii Północnej.

Przepisy określone w art. 5 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej (z wyłączeniem wód terytorialnych Zjednoczonego Królestwa). Wspólny Komitet określi jednak warunki, również pod względem ilościowym, na jakich niektóre produkty rybołówstwa i akwakultury, określone w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 175 , wprowadzone na obszar celny Unii, zdefiniowany w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, przez statki pływające pod banderą Zjednoczonego Królestwa, których port rejestracji znajduje się w Irlandii Północnej, są zwolnione z należności celnych.

Należności celne nałożone przez Zjednoczone Królestwo zgodnie z ust. 3 nie są przekazywane Unii.

Z zastrzeżeniem art. 10 Zjednoczone Królestwo może w szczególności:

Podejmując decyzje na podstawie art. 10, Komisja Europejska odpowiednio uwzględnia okoliczności istniejące w Irlandii Północnej.

ARTYKUŁ 6

Ochrona rynku wewnętrznego Zjednoczonego Królestwa

Żadne z postanowień niniejszego Protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby zapewnić nieograniczony dostęp do rynku dla towarów przemieszczanych z Irlandii Północnej do pozostałych części rynku wewnętrznego Zjednoczonego Królestwa. Przepisy prawa Unii mające zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu, które zabraniają wywozu towarów lub go ograniczają, mają zastosowanie wyłącznie do handlu między Irlandią Północną a innymi częściami Zjednoczonego Królestwa, w ściśle wymaganym zakresie wynikającym ze zobowiązań międzynarodowych Unii. Zjednoczone Królestwo zapewnia pełną ochronę na podstawie międzynarodowych wymogów i zobowiązań, które są istotne z punktu widzenia zakazów i ograniczeń dotyczących wywozu towarów z Unii do państw trzecich, jak określono w prawie Unii.

Biorąc pod uwagę, że Irlandia Północna stanowi integralną część rynku wewnętrznego Zjednoczonego Królestwa, Unia i Zjednoczone Królestwo dokładają wszelkich starań, aby ułatwić wymianę handlową między Irlandią Północną a innymi częściami Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z mającym zastosowanie prawodawstwem i z uwzględnieniem ich odpowiednich systemów regulacyjnych oraz ich wdrażania. Wspólny Komitet dokonuje stałego przeglądu stosowania niniejszego ustępu i przyjmuje odpowiednie zalecenia w celu uniknięcia, w możliwie najszerszym zakresie, kontroli w portach i w portach lotniczych w Irlandii Północnej.

ARTYKUŁ 7

Przepisy techniczne, oceny, rejestracja, świadectwa, homologacje i zezwolenia

Jeśli przepisy prawa Unii mające zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu przewidują obowiązek wskazania państwa członkowskiego, również w formie skróconej, na nadrukach, oznakowaniach, etykietach lub za pomocą innych środków, Zjednoczone Królestwo w odniesieniu Irlandii Północnej jest oznaczane jako "UK(NI)" lub "United Kingdom (Northern Ireland)". Jeśli przepisy prawa Unii mające zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu przewidują obowiązek wskazania w formie kodu numerycznego, Zjednoczone Królestwo w odniesieniu Irlandii Północnej jest oznaczane za pomocą odróżniającego się kodu numerycznego.

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 1 niniejszego Protokołu oraz od art. 7 Umowy o wystąpieniu, w zakresie uznawania w jednym państwie członkowskim przepisów technicznych, ocen, rejestracji, świadectw, homologacji i zezwoleń wydanych lub przeprowadzonych przez organy innego państwa członkowskiego albo przez jednostkę mającą siedzibę w innym państwie członkowskim, odniesień do państw członkowskich w przepisach prawa Unii mających zastosowanie

na mocy niniejszego Protokołu nie odczytuje się jako obejmujących Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej, jeżeli chodzi o przepisy techniczne, oceny, rejestracje, świadectwa, homologacje i zezwolenia wydane lub przeprowadzone przez organy Zjednoczonego Królestwa albo jednostki mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do rejestracji, świadectw, homologacji i zezwoleń wydanych lub przeprowadzonych przez właściwe organy Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do zakładów, instalacji i pomieszczeń w Irlandii Północnej, jeśli taka rejestracja, świadectwo, homologacja lub zezwolenie mogą wymagać inspekcji zakładu, instalacji lub pomieszczenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do świadectw weterynaryjnych ani etykiet urzędowych materiału rozmnożeniowego roślin, które są wymagane przepisami prawa Unii mającymi zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu.

Akapit pierwszy pozostaje bez uszczerbku dla ważności w Irlandii Północnej ocen, rejestracji, świadectw, homologacji i zezwoleń wydanych lub przeprowadzonych, na podstawie przepisów prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu, przez właściwe organy Zjednoczonego Królestwa albo jednostki mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie. Wszelkie oznakowania zgodności, logo lub podobne elementy wymagane w przepisach prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu, które są zamieszczane przez podmioty gospodarcze na podstawie oceny, rejestracji, świadectwa, homologacji lub zezwolenia wydanego przez właściwe organy Zjednoczonego Królestwa lub jednostki mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie muszą zawierać oznaczenie "UK(NI)".

Zjednoczone Królestwo nie może wszczynać w odniesieniu do Irlandii Północnej procedur sprzeciwu, procedur ochronnych ani procedur arbitrażowych przewidzianych w przepisach prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu, o ile takie procedury dotyczą przepisów technicznych, norm, ocen, rejestracji, świadectw, homologacji lub zezwoleń wydanych lub przeprowadzonych przez właściwe organy państw członkowskich lub jednostki mające siedzibę w państwach członkowskich.

Akapit pierwszy nie stanowi przeszkody dla przeprowadzenia testów i zwolnienia w Irlandii Północnej przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje partii produktów leczniczych wwiezionych do Irlandii Północnej lub wyprodukowanych na jej terytorium.

ARTYKUŁ 8

VAT i akcyza

Przepisy prawa Unii wymienione w załączniku 3 do niniejszego Protokołu dotyczące towarów mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej.

W odniesieniu do Irlandii Północnej organy Zjednoczonego Królestwa są odpowiedzialne za stosowanie i wdrażanie przepisów wymienionych w załączniku 3 do niniejszego Protokołu, w tym za pobór VAT i akcyzy. Zgodnie z warunkami określonymi w tych postanowieniach dochody wynikające z transakcji podlegających opodatkowaniu w Irlandii Północnej nie są przekazywane Unii.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego Zjednoczone Królestwo może w odniesieniu do dostaw towarów podlegających opodatkowaniu w Irlandii Północnej zastosować zwolnienia z podatku i obniżone stawki podatkowe mające zastosowanie w Irlandii zgodnie z przepisami wymienionymi w załączniku 3 do niniejszego Protokołu.

Wspólny Komitet regularnie omawia wdrażanie niniejszego artykułu, w tym w odniesieniu do obniżek i zwolnień przewidzianych w przepisach, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz w razie potrzeby przyjmuje konieczne środki w celu ich właściwego stosowania.

Wspólny Komitet może dokonać przeglądu stosowania niniejszego artykułu, biorąc pod uwagę, że Irlandia Północna stanowi integralną część rynku wewnętrznego Zjednoczonego Królestwa, oraz może w razie potrzeby przyjąć właściwe środki.

ARTYKUŁ 10

Pomoc państwa

Niezależnie od ust. 1, przepisy prawa Unii, o których mowa w tym ustępie, nie mają zastosowania do środków wprowadzonych przez organy Zjednoczonego Królestwa w celu wsparcia produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w Irlandii Północnej do określonego maksymalnego łącznego rocznego poziomu wsparcia oraz pod warunkiem, że określony minimalny odsetek tego wsparcia objętego wyłączeniem jest zgodny z postanowieniami załącznika 2 do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. Maksymalny łączny roczny poziom wsparcia objętego wyłączeniem i ten minimalny odsetek są określane zgodnie z procedurami wskazanymi w załączniku 6.

ARTYKUŁ 11

Inne obszary współpracy Północ-Południe

Zgodnie z ustaleniami zawartymi w art. 5-10 oraz przy pełnym poszanowaniu prawa Unii niniejszy Protokół jest wdrażany i stosowany w celu utrzymania koniecznych warunków stałej współpracy Północ-Południe, w tym w dziedzinie środowiska, zdrowia, rolnictwa, transportu, edukacji i turystyki, jak również w dziedzinie energii, telekomunikacji, działalności nadawczej, rybołówstwa śródlądowego, sprawiedliwości i bezpieczeństwa, szkolnictwa wyższego i sportu.

Przy pełnym poszanowaniu prawa Unii Zjednoczone Królestwo i Irlandia mogą w dalszym ciągu dokonywać nowych ustaleń opartych na postanowieniach Porozumienia z 1998 r. w innych dziedzinach współpracy Północ‐ Południe na wyspie Irlandii.

ARTYKUŁ 12

Wdrażanie, stosowanie, nadzór i egzekwowanie

Bez uszczerbku dla ust. 4 niniejszego artykułu przedstawiciele Unii mają prawo być obecni w trakcie wszelkich działań organów Zjednoczonego Królestwa związanych z wdrażaniem i stosowaniem przepisów prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu, a także działań związanych z wdrożeniem i stosowaniem art. 5, a Zjednoczone Królestwo przedstawia, na wniosek, wszystkie odpowiednie informacje dotyczące takich działań. Zjednoczone Królestwo ułatwia taką obecność przedstawicieli Unii i dostarcza im wymaganych informacji. W przypadku gdy przedstawiciel Unii zwraca się do organów Zjednoczonego Królestwa o przeprowadzenie środków kontroli w indywidualnych przypadkach z należycie uzasadnionych powodów, organy Zjednoczonego Królestwa realizują te środki kontroli.

Unia i Zjednoczone Królestwo wymieniają co miesiąc informacje na temat stosowania art. 5. ust. 1 i 2.

W odniesieniu do ust. 2 akapit drugi niniejszego artykułu, art. 5 i art. 7-10 instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii mają - w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa, a także w odniesieniu do osób fizycznych i prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa - kompetencje powierzone im na mocy prawa Unii. W szczególności Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy na mocy Traktatów do orzekania w tym zakresie. W tym względzie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie stosuje się art. 267 akapit drugi i trzeci TFUE.

Przy reprezentowaniu strony bądź wspieraniu jej w postępowaniach administracyjnych, wynikających z wykonywania uprawnień instytucji, organów i jednostek administracyjnych Unii, o których mowa w ust. 4, prawnicy uprawnieni do występowania przed sądami Zjednoczonego Królestwa są pod każdym względem traktowani tak samo jak prawnicy uprawnieni do występowania przed sądami państw członkowskich, którzy reprezentują stronę bądź ją wspierają w takich postępowaniach administracyjnych.

W sprawach wniesionych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie ust. 4:

ARTYKUŁ 13

Postanowienia wspólne

Na użytek niniejszego Protokołu wszelkie odniesienia do Zjednoczonego Królestwa w stosownych postanowieniach Umowy o wystąpieniu odczytuje się jako odniesienia do Zjednoczonego Królestwa albo - w zależności od sytuacji - do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do Irlandii Północnej.

Niezależnie od wszelkich innych postanowień niniejszego Protokołu, wszelkie odniesienia do obszaru zdefiniowanego w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, zawarte w mających zastosowanie postanowieniach Umowy o wystąpieniu i niniejszego Protokołu oraz w przepisach prawa Unii mających na podstawie niniejszego Protokołu zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, odczytuje się jako obejmujące część terytorium Zjednoczonego Królestwa, do której stosuje się rozporządzenie (UE) nr 952/2013 na mocy art. 5 ust. 3 niniejszego Protokołu.

Tytuły I i III części trzeciej i część szóstą Umowy o wystąpieniu stosuje się bez uszczerbku dla postanowień niniejszego Protokołu.

W przypadku przyjęcia przez Unię nowego aktu, który jest objęty zakresem niniejszego Protokołu, ale nie zmienia ani nie zastępuje aktu Unii wymienionego w załącznikach do niniejszego Protokołu, Unia informuje Zjednoczone Królestwo o przyjęciu tego aktu w ramach Wspólnego Komitetu. Na wniosek Unii lub Zjednoczonego Królestwa Wspólny Komitet przeprowadza wymianę opinii na temat skutków nowo przyjętego aktu dla należytego funkcjonowania niniejszego Protokołu w ciągu 6 tygodni od daty złożenia wniosku.

Możliwie jak najszybciej po poinformowaniu Zjednoczonego Królestwa przez Unię w ramach Wspólnego Komitetu, Wspólny Komitet:

Jeżeli Wspólny Komitet nie podejmie decyzji, o której mowa w akapicie drugim, w rozsądnym terminie, Unia jest uprawniona, po powiadomieniu Zjednoczonego Królestwa, do wprowadzenia odpowiednich środków zaradczych. Środki takie stają się skuteczne najwcześniej 6 miesięcy po poinformowaniu Zjednoczonego Królestwa przez Unię zgodnie z akapitem pierwszym, jednak takie środki w żadnym przypadku nie stają się skuteczne przed datą, w której nowo przyjęty akt prawny zostanie wdrożony w Unii.

W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu oraz od art. 7 Umowy o wystąpieniu, o ile Unia nie uzna, że całkowity lub częściowy dostęp Zjednoczonego Królestwa lub - w zależności od sytuacji - Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do Irlandii Północnej jest absolutnie niezbędny, aby Zjednoczone Królestwo mogło wywiązać się ze zobowiązań wynikających z niniejszego Protokołu, w tym gdy taki dostęp jest niezbędny, ponieważ dostępu do odpowiednich informacji nie można umożliwić za pośrednictwem grupy roboczej, o której mowa w art. 15 niniejszego Protokołu, ani w żaden inny praktyczny sposób, w odniesieniu do dostępu do jakichkolwiek sieci, systemów informatycznych lub baz danych utworzonych na podstawie prawa Unii, odniesień do państw członkowskich i właściwych organów państw członkowskich w przepisach prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu nie odczytuje się jako obejmujących Zjednoczone Królestwo lub - w zależności od sytuacji - Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

We wszelkich kolejnych umowach między Unią i Zjednoczonym Królestwem wskazuje się części niniejszego Protokołu, które takie umowy zastępują. Wraz z rozpoczęciem stosowania kolejnej umowy między Unią i Zjednoczonym Królestwem po wejściu w życie Umowy o wystąpieniu, niniejszy Protokół - od daty rozpoczęcia stosowania takiej kolejnej umowy i zgodnie z postanowieniami takiej umowy określającymi skutki tej umowy dla niniejszego Protokołu - nie ma wówczas zastosowania lub przestaje mieć zastosowanie, w zależności od okoliczności, w całości lub w części.

ARTYKUŁ 14

Specjalny komitet

Komitet do spraw wdrożenia Protokołu w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej, ustanowiony na mocy art. 165 Umowy o wystąpieniu (zwany dalej "specjalnym komitetem"):

ARTYKUŁ 15

Wspólna konsultacyjna grupa robocza

W ramach grupy roboczej:

ARTYKUŁ 16

Środki ochronne

Jeżeli stosowanie niniejszego Protokołu prowadzi do poważnych trudności gospodarczych, społecznych lub środowiskowych, które mogą się utrzymywać, lub do przesunięcia handlu, Unia lub Zjednoczone Królestwo mogą zastosować jednostronnie odpowiednie środki ochronne. Takie środki ochronne są ograniczone pod względem zakresu i okresu obowiązywania do tego, co jest absolutnie niezbędne do zaradzenia sytuacji. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócą funkcjonowanie niniejszego Protokołu.

Jeżeli środek ochronny podjęty - odpowiednio do sytuacji - przez Unię lub przez Zjednoczone Królestwo, zgodnie z ust. 1, wprowadza nierównowagę między prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszego Protokołu, Unia lub Zjednoczone Królestwo - odpowiednio do sytuacji - może zastosować proporcjonalne środki równoważące, jakie są absolutnie niezbędne do usunięcia nierównowagi. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócą funkcjonowanie niniejszego Protokołu.

ARTYKUŁ 18

Demokratyczna zgoda w Irlandii Północnej

Na użytek ust. 1 Zjednoczone Królestwo dąży do demokratycznej zgody w Irlandii Północnej w sposób zgodny z Porozumieniem z 1998 r. Decyzja wyrażająca demokratyczną zgodę zostaje osiągnięta w sposób ściśle zgodny z jednostronną deklaracją dotyczącą funkcjonowania postanowień Protokołu w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej dotyczących "demokratycznej zgody w Irlandii Północnej" złożoną przez Zjednoczone Królestwo w dniu 17 października 2019 r., w tym w odniesieniu do ról Zgromadzenia Irlandii Północnej oraz jej rządu.

Jeżeli przeprowadzono proces, o którym mowa w ust. 1, i podjęto decyzję zgodnie z ust. 2, a Zjednoczone Królestwo powiadomiło Unię, że wynikiem procesu, o którym mowa w ust. 1, nie jest decyzja, zgodnie z którą artykuły niniejszego Protokołu, o których mowa w tym ustępie, mają w dalszym ciągu obowiązywać w Irlandii Północnej, wówczas te artykuły i inne postanowienia niniejszego Protokołu, w zakresie, w jakim stosowanie tych postanowień jest uzależnione od tych artykułów, przestają obowiązywać 2 lata po upływie stosownego okresu, o którym mowa w ust. 5. W takim przypadku Wspólny Komitet kieruje do Unii i Zjednoczonego Królestwa zalecenia w sprawie niezbędnych środków, uwzględniając obowiązki stron Porozumienia z 1998 r. Wspólny Komitet może przed tym zasięgać opinii instytucji utworzonych zgodnie z Porozumieniem z 1998 r.

Na użytek niniejszego artykułu początkowy okres oznacza okres upływający 4 lata po zakończeniu okresu przejściowego. Jeżeli decyzja osiągnięta w danym okresie została podjęta większością głosów obecnych i głosujących członków Zgromadzenia Irlandii Północnej, kolejny okres wynosi 4 lata od zakończenia tego okresu, tak długo, jak obowiązują art. 5-10. Jeżeli decyzja podjęta w danym okresie miała poparcie międzyspołecznościowe, kolejny okres trwa 8 lat od zakończenia tego okresu, tak długo, jak obowiązują art. 5-10.

ZAŁĄCZNIK 1

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1

ZAŁĄCZNIK 2

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 UST. 4

Ogólne aspekty celne 182

Ochrona interesów finansowych Unii

Na potrzeby stosowania aktów wymienionych w niniejszej sekcji właściwe pobieranie należności celnych przez Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej uznaje się za element ochrony interesów finansowych Unii.

Statystyki dotyczące handlu

Ogólne aspekty związane z handlem

Instrumenty ochrony handlu

Rozporządzenia dotyczące dwustronnych środków ochronnych

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 654/2014 z dnia 15 maja 2014 r. dotyczące wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu 202

Towary - przepisy ogólne

Pojazdy silnikowe, w tym ciągniki rolnicze lub leśne

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE 237

10.

Urządzenia do podnoszenia i mechanicznego przemieszczania

12.

Zbiorniki ciśnieniowe

13.

Przyrządy pomiarowe

14.

Wyroby budowlane, maszyny, koleje linowe, środki ochrony indywidualnej

15.

Urządzenia elektryczne i radiowe

16.

Tekstylia, obuwie

19.

Materiały wybuchowe i wyroby pirotechniczne

20.

Produkty lecznicze

Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi 278

Odniesień do Wspólnoty w art. 8 ust. 2 i art. 16b ust. 1 tej dyrektywy jak również odniesień do Unii w art. 104 ust. 3 akapit drugi tej dyrektywy nie należy rozumieć jako obejmujących Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej z wyjątkiem zezwoleń udzielonych przez Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

Produktu leczniczego, na który udzielono zezwolenia w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, nie uznaje się w Unii za referencyjny produkt leczniczy.

Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych 282

Odniesienia do Wspólnoty w art. 12 ust. 2 i art. 74 akapit drugi tej dyrektywy nie należy rozumieć jako obejmującego Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej, z wyjątkiem zezwoleń udzielonych przez Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

Weterynaryjnego produktu leczniczego, na który udzielono zezwolenia w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, nie uznaje się w Unii za referencyjny produkt leczniczy.

21.

Wyroby medyczne

22.

Substancje pochodzenia ludzkiego

23.

Chemikalia i produkty powiązane

24.

Pestycydy i produkty biobójcze

25.

Odpady

26.

Środowisko, sprawność energetyczna

29.

Żywność - ogólne

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 338

30.

Żywność - higiena

31.

Żywność - składniki, śladowe ilości, pozostałości, normy handlowe

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 352

32.

Materiały do kontaktu z żywnością

33.

Żywność - inne

34.

Pasze - produkty i higiena

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt 378

Odniesień do krajowych laboratoriów referencyjnych w pkt 6 załącznika II do tego rozporządzenia nie należy rozumieć jako mających zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do Irlandii Północnej. Nie uniemożliwia to krajowemu laboratoriom referencyjnemu mającemu siedzibę w państwie członkowskim pełnienia funkcji krajowego laboratorium referencyjnego w odniesieniu do Irlandii Północnej. Informacje i materiały wymieniane w tym celu między właściwymi organami Irlandii Północnej a krajowym laboratorium referencyjnym w państwie członkowskim nie podlegają dalszemu ujawnieniu przez krajowe laboratorium referencyjne bez uprzedniej zgody tych właściwych organów.

35.

Organizmy zmodyfikowane genetycznie (GMO)

Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy 381 , z wyjątkiem art. 32 akapit drugi.

Nie uniemożliwia to krajowemu laboratoriom referencyjnemu mającemu siedzibę w państwie członkowskim pełnienia funkcji krajowego laboratorium referencyjnego w odniesieniu do Irlandii Północnej. Informacje i materiały wymieniane w tym celu między właściwymi organami Irlandii Północnej a krajowym laboratorium referencyjnym w państwie członkowskim nie podlegają dalszemu ujawnieniu przez krajowe laboratorium referencyjne bez uprzedniej zgody tych właściwych organów.

Odniesień do państwa członkowskiego w art. 10 ust. 1 i art. 22 ust. 1 tego rozporządzenia nie należy rozumieć jako obejmujących Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

Odniesień do krajowych laboratoriów referencyjnych w aktach wymienionych w niniejszej sekcji nie należy rozumieć jako obejmujących laboratorium referencyjne w Zjednoczonym Królestwie. Nie uniemożliwia to krajowemu laboratoriom referencyjnemu mającemu siedzibę w państwie członkowskim pełnienia funkcji krajowego laboratorium referencyjnego w odniesieniu do Irlandii Północnej. Informacje i materiały wymieniane w tym celu między właściwymi organami Irlandii Północnej a krajowym laboratorium referencyjnym w państwie członkowskim nie podlegają dalszemu ujawnieniu przez krajowe laboratorium referencyjne bez uprzedniej zgody tych właściwych organów.

38.

Identyfikacja zwierząt

39.

Hodowla zwierząt

Art. 37 i art. 64 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/EWG i uchylającego niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt ("rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt") 416

41.

Zdrowie roślin

42.

Materiał rozmnożeniowy roślin

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/ EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) 430

44.

Przepisy sanitarne i fitosanitarne - inne

45.

Własność intelektualna

46.

Rybołówstwo i akwakultura

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 449 , w zakresie, w jakim dotyczy przepisów odnoszących się do norm handlowych

47.

Inne

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2012 z dnia 14 marca 2012 r. wdrażające art. 10 Protokołu Narodów Zjednoczonych przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (protokół NZ w sprawie broni palnej), oraz ustanawiające zezwolenia na wywóz i środki dotyczące przywozu i tranzytu dla broni palnej, jej części i komponentów oraz amunicji 466

ZAŁĄCZNIK 3

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 8

Podatek od wartości dodanej 470

Akcyza

ZAŁĄCZNIK 4

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9

Następujące akty mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do wytwarzania, przesyłu, dystrybucji i dostaw energii elektrycznej, handlu energią elektryczną w obrocie hurtowym lub transgranicznej wymiany energii elektrycznej.

Przepisy dotyczące rynków detalicznych i ochrony konsumentów nie mają zastosowania. Odniesienia do przepisu innego aktu prawnego Unii w aktach wymienionych w niniejszym załączniku nie oznaczają, że przepis ten ma zastosowanie, jeżeli nie ma on zastosowania na innej podstawie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, chyba że jest to przepis regulujący hurtowe rynki energii elektrycznej, który ma zastosowanie w Irlandii i jest konieczny do wspólnego funkcjonowania jednolitego hurtowego rynku energii elektrycznej w Irlandii i Irlandii Północnej.

ZAŁĄCZNIK 5

PRZEPISY PRAWA UNII O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 1

Rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych

3.3

Rozporządzenia w sprawie sektorowych wyłączeń grupowych

3.4

Rozporządzenia w sprawie pomocy de minimis

Przepisy proceduralne

Zasady dotyczące zgodności

5.10

Przepisy tymczasowe w odpowiedzi na kryzys gospodarczy i finansowy

5.12

Energia i Środowisko

5.15

Produkcja audiowizualna, emisja radiowa i telewizyjna oraz sieci szerokopasmowe

5.16

Transport i infrastruktura

ZAŁĄCZNIK 6

PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 2

Wspólny Komitet określa początkowy maksymalnhy łączny roczny poziom wsparcia objętego wyłączeniem oraz początkowy minimalny odsetek, o których mowa w art. 10 ust. 2, uwzględniając najnowsze dostępne informacje. Przy określaniu początkowego maksymalnego łącznego rocznego poziomu wsparcia objętego wyłączeniem uwzględnia się strukturę przyszłego systemu wsparcia rolnictwa w Zjednoczonym Królestwie oraz roczną średnią wartość łącznej kwoty wydatków poniesionych w Irlandii Północnej w ramach wspólnej polityki rolnej realizowanej na podstawie bieżących WRF na lata 2014-2020. Przy określaniu początkowego minimalnego odsetka wsparcia uwzględnia się strukturę przyszłego systemu wsparcia rolnictwa w Zjednoczonym Królestwie oraz odsetek łącznych wydatków w ramach wspólnej polityki rolnej w Unii, który był zgodny z postanowieniami załącznika 2 do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa, zgodnie z notyfikacjami dotyczącymi przedmiotowego okresu.

Wspólny Komitet dostosowuje poziom wsparcia i odsetek, o których mowa w akapicie pierwszym, określone przy uwzględnieniu struktury systemu wsparcia rolnictwa w Zjednoczonym Królestwie, do wszelkich zmian łącznej kwoty wsparcia dostępnej w ramach wspólnej polityki rolnej w Unii realizowanej na podstawie każdych kolejnych wieloletnich ram finansowych.

Jeżeli Wspólny Komitet nie zdoła określić początkowego poziomu wsparcia oraz odsetka zgodnie z akapitem pierwszym lub nie zdoła określić poziomu wsparcia oraz odsetka zgodnie z akapitem drugim do dnia zakończenia okresu przejściowego lub w ciągu roku od wejścia w życie przyszłych wieloletnich ram finansowych, w zależności od sytuacji, zawiesza się stosowanie art. 10 ust. 2 do czasu określenia lub dostosowania przez Wspólny Komitet poziomu wsparcia i odsetka.

ZAŁĄCZNIK 7

PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16 UST. 3

Unia lub Zjednoczone Królestwo, w zależności od sytuacji, nie może wprowadzić środków ochronnych przed upływem miesiąca od daty powiadomienia określonego w pkt 1, chyba że procedura konsultacji określona w pkt 2 została zakończona przed upływem tego terminu. Jeśli wyjątkowe okoliczności wymagające bezzwłocznego działania wykluczają wcześniejsze zbadanie sprawy, Unia lub Zjednoczone Królestwo, w zależności od sytuacji, może niezwłocznie zastosować środki ochronne absolutnie niezbędne do naprawy sytuacji.

PROTOKÓŁ DOTYCZĄCY STREF SUWERENNYCH ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ NA CYPRZE

Unia i Zjednoczone Królestwo,

PRZYPOMINAJĄC, że Wspólna Deklaracja w sprawie stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze dołączona do Aktu Końcowego Traktatu dotyczącego przystąpienia Zjednoczonego Królestwa do Wspólnot Europejskich stanowi, iż uzgodnienia mające zastosowanie do stosunków między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a strefami suwerennymi zostaną określone w ramach ewentualnej umowy między Wspólnotą a Republiką Cypryjską,

POTWIERDZAJĄC, że uzgodnienia mające zastosowanie do stosunków między Unią a strefami suwerennymi po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii powinny być nadal określane w ramach członkostwa Republiki Cypryjskiej w Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC postanowienia dotyczące stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa w Akrotiri i Dhekelii (zwanych dalej "strefami suwerennymi") zawarte w Traktacie dotyczącym ustanowienia Republiki Cypryjskiej i powiązanych wymianach not z dnia 16 sierpnia 1960 r. (zwanym dalej "Traktatem o ustanowieniu"),

POTWIERDZAJĄC, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii nie powinno wpłynąć na prawa i obowiązki Republiki Cypryjskiej wynikające z prawa Unii ani na prawa i obowiązki stron Traktatu o ustanowieniu,

PRZYPOMINAJĄC, że od dnia przystąpienia Republiki Cypryjskiej do Unii prawo Unii stosuje się do stref suwerennych tylko w zakresie niezbędnym do zapewnienia wdrożenia uzgodnień określonych w Protokole nr 3 w sprawie stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze, dołączonym do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz zmian do Traktatów założycielskich Unii Europejskiej (zwanym dalej "Protokołem nr 3"),

ZWRACAJĄC UWAGĘ, że Wymiana Not z dnia 16 sierpnia 1960 r. między Rządem Zjednoczonego Królestwa i Rządem Republiki Cypryjskiej dotycząca administracji stref suwerennych i dołączona do niej Deklaracja Rządu Zjednoczonego Królestwa stanowi, iż jednym z głównych celów, które mają zostać osiągnięte, jest ochrona interesów osób zamieszkałych lub pracujących w strefach suwerennych i wobec tego osoby te powinny w najszerszym możliwym zakresie być traktowane tak samo jak osoby zamieszkałe lub pracujące w Republice Cypryjskiej,

BIORĄC POD UWAGĘ, że Zjednoczone Królestwo zobowiązało się utrzymać stosowanie uzgodnień wypracowanych na podstawie Traktatu o ustanowieniu, zgodnie z którymi władze Republiki Cypryjskiej zarządzają dużą liczbą usług o charakterze publicznym w strefach suwerennych, w tym w dziedzinie rolnictwa, ceł i podatków,

MAJĄC NA UWADZE, że strefy suwerenne powinny pozostać częścią obszaru celnego Unii po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,

BIORĄC POD UWAGĘ postanowienia Traktatu o ustanowieniu dotyczące uzgodnień celnych między strefami suwerennymi i Republiką Cypryjską, a w szczególności postanowienia części I załącznika F do tego traktatu,

BIORĄC POD UWAGĘ, że Zjednoczone Królestwo zobowiązało się nie ustanawiać punktów celnych ani innych barier granicznych między strefami suwerennymi a Republiką Cypryjską oraz nie tworzyć handlowych lub cywilnych portów morskich ani lotniczych,

PRAGNĄC dokonać odpowiednich uzgodnień w celu osiągnięcia celów uzgodnień zawartych w Protokole nr 3 po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że uzgodnienia zawarte w niniejszym Protokole powinny zapewniać właściwe wdrożenie i egzekwowanie odpowiednich przepisów prawa Unii w odniesieniu do stref suwerennych po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że należy wypracować odpowiednie uzgodnienia w odniesieniu do ulg i zwolnień z ceł i podatków, które mogą nadal przysługiwać siłom zbrojnym Zjednoczonego Królestwa i powiązanemu personelowi po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,

UZNAJĄC, że konieczne jest wypracowanie szczególnych uzgodnień dotyczących kontroli towarów i osób przekraczających granice zewnętrzne stref suwerennych, jak również określenie warunków stosowania odpowiednich przepisów prawa Unii do linii między obszarami, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, i strefą suwerenną w Dhekelii, co obecnie ma swoje oparcie w Protokole nr 10 w sprawie Cypru załączonego do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz zmian do Traktatów założycielskich Unii Europejskiej (zwanym dalej "Protokołem nr 10"),

UZNAJĄC, że współpraca między Republiką Cypryjską i Zjednoczonym Królestwem jest konieczna w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia uzgodnień zawartych w niniejszym Protokole,

UWZGLĘDNIAJĄC, że na podstawie uzgodnień zawartych w niniejszym Protokole prawo Unii będzie miało zastosowanie do stref suwerennych w niektórych obszarach polityki Unii po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,

UZNAJĄC szczególne uzgodnienia dotyczące osób mieszkających i pracujących w strefach suwerennych, których podstawą są Traktat o ustanowieniu i deklaracja z 1960 r., oraz cel spójnego stosowania odpowiednich przepisów prawa Unii zarówno w Republice Cypryjskiej, jak i w strefach suwerennych w celu wsparcia tych ustaleń,

BIORĄC POD UWAGĘ w tym względzie, że w drodze niniejszego Protokołu Zjednoczone Królestwo powierza Republice Cypryjskiej, jako państwu członkowskiemu Unii, odpowiedzialność za wdrożenie i wykonanie przepisów prawa Unii w strefach suwerennych, zgodnie z niniejszym Protokołem,

PRZYPOMINAJĄC, że Republika Cypryjska jest odpowiedzialna za wdrożenie i egzekwowanie prawa Unii w odniesieniu do towarów przeznaczonych dla stref suwerennych lub z nich pochodzących, wwożonych lub wywożonych przez port lotniczy lub morski na terenie Republiki Cypryjskiej.

PODKREŚLAJĄC, że uzgodnienia zawarte w niniejszym Protokole pozostają bez uszczerbku dla art. 1 i 2 Traktatu o ustanowieniu oraz dla stanowisk Republiki Cypryjskiej i Zjednoczonego Królestwa dotyczących tego traktatu,

UWZGLĘDNIAJĄC, że jedynym celem uzgodnień zawartych w niniejszym Protokole powinno być uregulowanie szczególnej sytuacji stref suwerennych i że nie powinny one mieć zastosowania do żadnych innych terytoriów ani stanowić precedensu,

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które załącza się do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej "Umową o wystąpieniu"):

Artykuł 1

Postanowienia ogólne

Jeżeli Unia uzna, w drodze odstępstwa od art. 7 i 8 Umowy o wystąpieniu, że całkowity lub częściowy dostęp Zjednoczonego Królestwa, lub - stosownie do przypadku - Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do stref suwerennych, jest absolutnie niezbędny, aby Zjednoczone Królestwo mogło wywiązać się z zobowiązań wynikających z niniejszego Protokołu, w tym w sytuacjach, gdy taki dostęp jest niezbędny, ponieważ uzyskanie dostępu do odpowiednich informacji nie jest możliwe w żaden inny praktyczny sposób, odniesienia do państw członkowskich i właściwych organów państw członkowskich w przepisach prawa Unii mających zastosowanie na mocy niniejszego Protokołu rozumie się - stosownie do przypadku - jako odniesienia obejmujące Zjednoczone Królestwo lub Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do stref suwerennych, w zakresie dostępu do sieci, systemów informatycznych lub baz danych ustanowionych na mocy prawa Unii.

Artykuł 2

Obszar celny Unii

W drodze odstępstwa od ust. 3 i 4 oraz wyłącznie w celu wsparcia działania stref suwerennych jako baz wojskowych, uwzględniając Traktat o ustanowieniu, zastosowanie mają następujące postanowienia:

następujące towary można wwozić na wyspę Cypr lub wywozić z niej przez port lotniczy lub morski w strefach suwerennych, z zastrzeżeniem dokonania przez organy Republiki Cypryjskiej wszystkich formalności celnych, kontroli celnych i poboru ceł w związku z tymi towarami:

paczki wysyłane lub otrzymywane przez personel Zjednoczonego Królestwa lub osoby pozostające na utrzymaniu członków personelu i przewożone przez pocztę brytyjskich sił zbrojnych można wwozić na wyspę Cypr lub wywozić z niej przez port lotniczy lub morski w strefach suwerennych pod następującymi warunkami:

Na użytek niniejszego ustępu "personel Zjednoczonego Królestwa lub osoby pozostające na utrzymaniu członków personelu" oznacza osoby określone w pkt 1 części I załącznika B do Traktatu o ustanowieniu.

Zjednoczone Królestwo udostępnia Republice Cypryjskiej odpowiednie informacje w celu ścisłej współpracy na rzecz zapobiegania unikaniu opłat celnych i podatków, w tym przemytu.

Towary przybywające z obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, przekraczają linię między tymi obszarami i wschodnią strefą suwerenną zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 866/2004.

Bez uszczerbku dla art. 6 niniejszego Protokołu Zjednoczone Królestwo odpowiada za wdrożenie i egzekwowanie rozporządzenia (WE) nr 866/2004 w odniesieniu do stref suwerennych zgodnie z przepisami tego rozporządzenia. Zjednoczone Królestwo występuje do organów Republiki Cypryjskiej o przeprowadzanie wszelkich koniecznych kontroli weterynaryjnych i fitosanitarnych oraz kontroli bezpieczeństwa żywności wymaganych na mocy tego rozporządzenia.

Artykuł 3

Podatki

Artykuł 4

Zwolnienie z należności celnych

Artykuł 6

Rolnictwo, rybołówstwo oraz regulacje weterynaryjne i fitosanitarne

Postanowienia prawa Unii dotyczące rolnictwa i rybołówstwa w tytule III części trzeciej TFUE oraz akty przyjęte na podstawie tych postanowień, a także przepisy weterynaryjne i fitosanitarne przyjęte w szczególności na podstawie art. 168 ust. 4 lit. b) TFUE mają zastosowanie do i na terenie stref suwerennych.

Republika Cypryjska odpowiada za wdrożenie i egzekwowanie na terenie stref suwerennych przepisów prawa Unii, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 7

Kontrola osób przekraczających granice zewnętrzne stref suwerennych

Obywatele państw trzecich i obywatele Zjednoczonego Królestwa mogą przekraczać zewnętrzne granice stref suwerennych wyłącznie jeśli spełniają następujące warunki:

Warunek określony w lit. c) nie ma zastosowania do obywateli Zjednoczonego Królestwa przekraczających granicę, o której mowa w ust. 6.

Zjednoczone Królestwo może odstąpić od warunków, o których mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie ze względów humanitarnych, ze względu na interes narodowy lub w celu wywiązania się ze swoich zobowiązań międzynarodowych.

Członkowie sił zbrojnych, personel cywilny oraz osoby pozostające na utrzymaniu, w rozumieniu załącznika C do Traktatu o ustanowieniu, traktowani są jako osoby, które nie mają obowiązku uzyskania wizy do Republiki Cypryjskiej.

Osoba ubiegająca się o azyl, która dostała się na obszar wyspy Cypr spoza Unii pierwotnie przez jedną ze stref suwerennych, zostanie ponownie przyjęta lub podlega readmisji na terytorium stref suwerennych na wniosek państwa członkowskiego, na którego terytorium przebywa.

Republika Cypryjska kontynuuje współpracę ze Zjednoczonym Królestwem celem wypracowania praktycznych zasad i środków przestrzegania praw i zabezpieczenia potrzeb osób ubiegających się o azyl i nielegalnych migrantów w strefach suwerennych, z uwzględnieniem kwestii humanitarnych i zgodnie z właściwym ustawodawstwem administracji stref suwerennych.

Na użytek niniejszego artykułu granica między wschodnią strefą suwerenną a tymi obszarami Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, jest traktowana jak część granic zewnętrznych stref suwerennych na czas trwania zawieszenia stosowania dorobku prawnego zgodnie z art. 1 Protokołu nr 10. Granicę tę można przekraczać tylko na przejściach granicznych w Strovilii i Pergamosie. Za uprzednią zgodą oraz we współpracy z organami Zjednoczonego Królestwa Republika Cypryjska może podjąć dalsze kroki w celu zwalczania nielegalnej migracji w odniesieniu do osób, które przekroczyły tę granicę.

Organy Zjednoczonego Królestwa stosują jednostki mobilne do nadzoru granic zewnętrznych między przejściami granicznymi oraz na przejściach granicznych poza zwykłymi godzinami pracy na granicach zewnętrznych stref suwerennych oraz na granicy między strefą suwerenną w Dhekelii a obszarami, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli. Nadzór ten prowadzony jest w taki sposób, aby odwieść od obchodzenia kontroli przeprowadzanych na przejściach granicznych. Organy Zjednoczonego Królestwa rozlokowują wystarczającą liczbę odpowiednio wyszkolonych funkcjonariuszy w celu przeprowadzania tego rodzaju kontroli i nadzoru.

Artykuł 8

Współpraca

Republika Cypryjska i Zjednoczone Królestwo współpracują, aby zapewnić skuteczne wdrożenie niniejszego Protokołu, w szczególności w celu zwalczania nadużyć finansowych i wszelkich innych nielegalnych działań mających wpływ na interesy finansowe Unii lub Zjednoczonego Królestwa. Republika Cypryjska i Zjednoczone Królestwo mogą wypracować dalsze uzgodnienia dotyczące wdrożenia dowolnych postanowień niniejszego Protokołu. Republika Cypryjska informuje Komisję Europejską o takich uzgodnieniach przed ich wejściem w życie.

Artykuł 9

Specjalny komitet

Specjalny komitet do spraw wdrożenia Protokołu dotyczącego stref suwerennych na Cyprze, ustanowiony na mocy art. 165 Umowy o wystąpieniu (zwany dalej "specjalnym komitetem"):

Artykuł 10

Wspólny Komitet

Artykuł 12

Nadzór i egzekwowanie

Artykuł 13

Odpowiedzialność za wdrożenie

Zjednoczone Królestwo zachowuje wyłączne prawo do wdrażania i wykonywania niniejszego Protokołu w odniesieniu do swoich organów lub na terenie wszelkich nieruchomości należących do Ministerstwa Obrony Zjednoczonego Królestwa lub przez nie zajmowanych, a także prawo stosowania środków przymusu w ramach egzekwowania przepisów, wymagających uprawnienia do wejścia do budynku mieszkalnego lub do aresztowania. Zjednoczone Królestwo zachowuje prawo stosowania innych środków przymusu w ramach egzekwowania przepisów, o ile ustawodawstwo, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi inaczej.

PROTOKÓŁ W SPRAWIE GIBRALTARU

Unia i Zjednoczone Królestwo,

PRZYPOMINAJĄC, że Zjednoczone Królestwo odpowiada za stosunki zewnętrzne Gibraltaru i że prawo Unii ma zastosowanie do Gibraltaru w zakresie przewidzianym w Akcie przystąpienia z 1972 r. na podstawie art. 355 ust. 3 TFUE,

PRZYPOMINAJĄC, że niniejszy Protokół ma zostać wdrożony zgodnie z porządkami konstytucyjnymi Królestwa Hiszpanii i Zjednoczonego Królestwa,

PRZYPOMINAJĄC, że zgodnie z art. 50 TUE, w związku z art. 106a Traktatu Euratom, oraz z zastrzeżeniem uzgodnień zawartych w niniejszej Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej "Umową o wystąpieniu") z dniem wejścia w życie Umowy o wystąpieniu całość prawa Unii Europejskiej i Euratomu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, a tym samym do Gibraltaru,

UWZGLĘDNIAJĄC, że konieczne jest zapewnienie uporządkowanego wystąpienia z Unii w odniesieniu do Gibraltaru,

PODKREŚLAJĄC, że uporządkowane wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii w odniesieniu do Gibraltaru oznacza, że odpowiednio uwzględnia się wszelkie ewentualne negatywne skutki dla bliskich stosunków społeczno-gospodarczych między Gibraltarem i otaczającym go obszarem, zwłaszcza terytorium gmin, które tworzą związek gminny Mancomunidad de Municipios del Campo de Gibraltar w Królestwie Hiszpanii,

UWZGLĘDNIAJĄC zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa wobec Gibraltaru do rozwiązania w satysfakcjonujący sposób kwestii wypłaty świadczeń do dnia 31 grudnia 2020 r.,

DĄŻĄC do dalszego wspierania zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego na tym obszarze, zwłaszcza pod względem warunków pracy, oraz do dalszego zapewniania najwyższego poziomu ochrony środowiska zgodnie z prawem Unii, a także do dalszej poprawy bezpieczeństwa mieszkańców tego obszaru, szczególnie dzięki współpracy policji i organów celnych,

UZNAJĄC korzyści dla rozwoju gospodarczego tego obszaru wynikające ze swobodnego przepływu osób zgodnie z prawem Unii, który będzie miał w dalszym ciągu zastosowanie w okresie przejściowym,

POTWIERDZAJĄC zwłaszcza dążenie do ochrony zdrowia publicznego oraz zwracając uwagę na konieczność zwalczania poważnych skutków zdrowotnych, społecznych i gospodarczych palenia tytoniu,

PODKREŚLAJĄC ponadto konieczność walki z oszustwami i przemytem oraz potrzebę ochrony interesów finansowych wszystkich zainteresowanych stron,

PODKREŚLAJĄC, że niniejszy Protokół pozostaje bez uszczerbku dla stanowisk prawnych Królestwa Hiszpanii i Zjednoczonego Królestwa w sprawie suwerenności i jurysdykcji,

UWZGLĘDNIAJĄC protokoły ustaleń zawarte między Królestwem Hiszpanii i Zjednoczonym Królestwem w dniu 29 listo pada 2018 r. w sprawie praw obywatelskich, wyrobów tytoniowych i innych produktów, współpracy w zakresie ochrony środowiska oraz współpracy policji i organów celnych, a także porozumienie osiągnięte w dniu 29 listopada 2018 r. dotyczące zawarcia umowy w sprawie opodatkowania i ochrony interesów finansowych,

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które załącza się do Umowy o wystąpieniu:

Artykuł 1

Prawa obywatelskie

Królestwo Hiszpanii (zwane dalej "Hiszpanią") i Zjednoczone Królestwo ściśle współpracują w odniesieniu do Gibraltaru w celu przygotowania i wspierania skutecznego wdrożenia części drugiej Umowy o wystąpieniu, dotyczącej praw obywatelskich, którą to część w pełni stosuje się, między innymi, do pracowników przygranicznych mieszkających na Gibraltarze lub w Hiszpanii, w szczególności na terytorium gmin, które tworzą związek gminny Mancomunidad de Municipios del Campo de Gibraltar, i która, w art. 24 i 25, przyznaje pracownikom przygranicznym szczególne prawa.

Artykuł 2

Prawo lotnicze

Prawo Unii dotyczące transportu lotniczego, które nie miało zastosowania do portu lotniczego na Gibraltarze przed datą wejścia w życie Umowy o wystąpieniu, zacznie mieć zastosowanie do portu lotniczego na Gibraltarze dopiero od daty określonej przez Wspólny Komitet. Po powiadomieniu przez Zjednoczone Królestwo i Hiszpanię, że osiągnęły one zadowalające porozumienie w sprawie korzystania z portu lotniczego na Gibraltarze, Wspólny Komitet przyjmie decyzję w tej sprawie.

Artykuł 3

Sprawy fiskalne i ochrona interesów finansowych

Gibraltar obowiązany jest przestrzegać norm międzynarodowych grupy G-20 i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących dobrego zarządzania budżetem, przejrzystości, wymiany informacji o szkodliwych praktykach podatkowych, a w szczególności kryteriów ekonomicznego charakteru transakcji, ustanowionych przez Forum OECD ds. Szkodliwych Praktyk Podatkowych, aby Gibraltar mógł uczestniczyć w otwartych ramach OECD w zakresie erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS).

Zjednoczone Królestwo zapewnia, aby jego ratyfikacja Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, przyjętej dnia 21 maja 2003 r. w Genewie, oraz Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi, przyjętego dnia 12 listopada 2012 r. w Seulu, objęła Gibraltar do dnia 30 czerwca 2020 r.

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego Zjednoczone Królestwo zapewnia, aby system identyfikowalności i środków ochrony dotyczący wyrób tytoniowych, który spełnia wymogi i normy określone w prawie Unii, wszedł w życie na Gibraltarze do dnia 30 czerwca 2020 r. Taki system zapewnia wzajemny dostęp do informacji dotyczących identyfikowalności wyrobów tytoniowych w Hiszpanii i na Gibraltarze.

ZAŁĄCZNIK I

KOORDYNACJA ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

CZĘŚĆ I

DECYZJE I ZALECENIA KOMISJI ADMINISTRACYJNEJ

Mające zastosowanie ustawodawstwo (seria A):

Elektroniczna wymiana danych (seria E):

Świadczenia rodzinne (seria F):

Kwestie przekrojowe (seria H):

Świadczenia emerytalne (seria P):

Odzyskiwanie wierzytelności (seria R):

Decyzja nr S5 z dnia 2 października 2009 r. w sprawie wykładni pojęcia "świadczenia rzeczowe", o którym mowa w art. 1 lit. va) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004, w przypadku choroby lub macierzyństwa zgodnie z art. 17, 19, 20, 22, art. 24 ust. 1, art. 25, 26, art. 27 ust. 1, 3, 4 i 5, art. 28, 34 oraz art. 36 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz dla celów kalkulacji kwot podlegających zwrotowi na mocy art. 62, 63 i 64 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 573 ;

Świadczenia z tytułu bezrobocia (seria U):

CZĘŚĆ II

AKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT ODNIESIENIA

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, 586 zmienione przez:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego 595 , zmienione przez:

CZĘŚĆ III

DOSTOSOWANIA ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 883/2004 I ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 987/2009

Na użytek niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia (WE) nr 883/2004 dostosowuje się w następujący sposób:

w załączniku II dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-NIEMCY

a) Artykuł 7 ust. 5 i 6 konwencji z dnia 20 kwietnia 1960 r. o zabezpieczeniu społecznym (ustawodawstwo właściwe dla osób cywilnych pracujących w siłach zbrojnych).

b) Artykuł 5 ust. 5 i 6 konwencji z dnia 20 kwietnia 1960 r. o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia (ustawodawstwo właściwe dla osób cywilnych pracujących w siłach zbrojnych).

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-IRLANDIA

Artykuł 19 ust. 2 umowy z dnia 14 grudnia 2004 r. o zabezpieczeniu społecznym (dotyczący przenoszenia i zaliczania niektórych świadczeń z tytułu niepełnosprawności).";

w załączniku VI dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Zasiłek dochodowy dla osób niepracujących (ESA)

a) W przypadku przyznania przed dniem 1 kwietnia 2016 r. ESA jest pieniężnym świadczeniem z tytułu choroby na pierwsze 91 dni (etap oceny). Od 92 dnia ESA (etap główny) staje się świadczeniem z tytułu inwalidztwa;

b) w przypadku przyznania w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2016 r. ESA jest pieniężnym świadczeniem z tytułu choroby na pierwsze 365 dni (etap oceny). Od 366 dnia ESA (grupa dotycząca wsparcia) staje się świadczeniem z tytułu inwalidztwa.

Ustawodawstwo Wielkiej Brytanii: część 1 ustawy o reformie systemu opieki społecznej z 2007 r.

Ustawodawstwo Irlandii Północnej: część 1 ustawy o reformie systemu opieki społecznej (Irlandia Północna) z 2007 r.";

w załączniku VIII część 1 dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Wszystkie wnioski o przyznanie emerytur, emerytur państwowych zgodnie z częścią 1 ustawy o emeryturach i rentach z 2014 r., rent wdowich i świadczeń sierocych, z wyjątkiem tych, w odniesieniu do których w roku podatkowym rozpoczynającym się dnia 6 kwietnia 1975 r. lub później:

(i) zainteresowany spełnił okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania na podstawie ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa i innego państwa członkowskiego; oraz jeden (lub więcej) rok podatkowy nie był uważany za rok kwalifikujący w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa;

(ii) okresy ubezpieczenia spełnione na mocy ustawodawstwa obowiązującego w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do okresów sprzed 5 lipca 1948 r. byłyby brane pod uwagę na użytek art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia poprzez zastosowanie okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego.

Wszystkie wnioski o przyznanie dodatkowej emerytury lub renty zgodnie z ustawą o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia z 1992 r., sekcja 44, oraz ustawy o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia (Irlandia Północna) z 1992 r., sekcja 44.";

w załączniku X dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

a) Państwowy kredyt emerytalno-rentowy (ustawa z 2002 r. o państwowym kredycie emerytalno-rentowym i ustawa z 2002 r. o państwowym kredycie emerytalno-rentowym (Irlandia Północna));

b) Zasiłki dla osób poszukujących pracy uzależnione od wysokości dochodu (ustawa z 1995 r. o osobach poszukujących pracy i rozporządzenie z 1995 r. o osobach poszukujących pracy (Irlandia Północna));

d) Zasiłek dla osób niepełnosprawnych - część dotycząca przemieszczania się (ustawa z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia oraz ustawa z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia (Irlandia Północna));

e) Uzależniony od wysokości dochodu zasiłek dochodowy dla osób niepracujących (ustawa o reformie systemu opieki społecznej z 2007 r. i ustawa o reformie systemu opieki społecznej dla Irlandii Północnej z 2007 r.).";

w załączniku XI dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

1. W przypadku gdy zgodnie z ustawodawstwem Zjednoczonego Królestwa zainteresowany może mieć prawo do emerytury, jeżeli:

a) składki byłego współmałżonka są uwzględnione tak, jakby stanowiły własne składki zainteresowanego; lub

b) obecny lub były współmałżonek zainteresowanego spełnił odpowiednie warunki dotyczące składek, to - o ile w obu przypadkach obecny lub były współmałżonek wykonuje(-ywał) pracę lub prowadził działalność na własny rachunek oraz podlegał ustawodawstwu co najmniej dwóch państw członkowskich - do określenia praw przysługujących w ramach ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa stosuje się przepisy rozdziału 5 tytuł III niniejszego rozporządzenia. W takim przypadku zawarte we wspomnianym rozdziale 5 odniesienia do »okresów ubezpieczenia« traktuje się jako odniesienia do okresów ubezpieczenia ukończonych przez:

(i) obecnego lub byłego współmałżonka, jeżeli roszczenie zgłasza:

- mężatka, lub

- osoba, której małżeństwo przestało istnieć z powodów innych niż śmierć współmałżonka; lub (ii) byłego małżonka, jeżeli wniosek składa:

- wdowiec, który bezpośrednio przed osiągnięciem wieku emerytalnego nie jest uprawniony do zasiłku dla owdowiałego rodzica, lub

- wdowa, która bezpośrednio przed osiągnięciem wieku emerytalnego nie ma prawa do zasiłku dla owdowiałej matki, zasiłku dla owdowiałego rodzica ani renty wdowiej lub która ma prawo jedynie do renty wdowiej związanej z wiekiem obliczonej zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, gdzie »renta wdowia związana z wiekiem« oznacza rentę wdowią wypłacaną po obniżonej stawce zgodnie z sekcją 39 ust. 4 ustawy z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia.

2. Do celów stosowania art. 6 niniejszego rozporządzenia do przepisów regulujących uprawnienia do dodatku pielęgnacyjnego, zasiłku z tytułu opieki i zasiłku dla osoby niepełnosprawnej, okres zatrudnienia, pracy na własny rachunek lub zamieszkania, ukończony na terytorium państwa członkowskiego innego niż Zjednoczone Królestwo, jest uwzględniany w stopniu niezbędnym do spełnienia warunków dotyczących wymaganych okresów obecności w Zjednoczonym Królestwie, przed dniem, w którym po raz pierwszy zaistniało uprawnienie do danego świadczenia.

3. Do celów art. 7 niniejszego rozporządzenia w przypadku świadczeń pieniężnych z tytułu inwalidztwa, emerytur lub rent, rent z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz świadczeń z tytułu śmierci każdy beneficjent na mocy ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa, który przebywa na terytorium innego państwa członkowskiego, jest uznawany podczas tego pobytu za przebywającego na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

4. W przypadku gdy zastosowanie ma art. 46 niniejszego rozporządzenia, a w czasie, gdy zainteresowany podlega ustawodawstwu innego państwa członkowskiego, wystąpi u niego niezdolność do pracy prowadząca do inwalidztwa, to na użytek sekcji 30A ust. 5 ustawy z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia Zjednoczone Królestwo uwzględnia wszystkie okresy, w których ze względu na wspomnianą niezdolność do pracy zainteresowany otrzymał:

(i) świadczenia pieniężne z tytułu choroby lub zastępujące je wynagrodzenie; lub

(ii) świadczenia w rozumieniu tytuł III rozdział 4 i 5 niniejszego rozporządzenia przyznane na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego ze względu na inwalidztwo wynikające z niezdolności do pracy - tak jakby były one okresami, w których wypłacano świadczenie z tytułu krótkoterminowej niezdolności do pracy zgodnie z sekcją 30A ust. 1-4 ustawy z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia.

Stosując niniejszy przepis, uwzględnia się jedynie te okresy, w których zainteresowany był niezdolny do pracy w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa.

1) Do celów ustalenia współczynnika zarobków pozwalającego określić prawo do świadczeń na podstawie ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa za każdy tydzień pracy, który był przepracowany na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego i który rozpoczął się w odnośnym roku podatkowym w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa, uznaje się, że zainteresowany płacił składki jako pracownik lub ma zarobki, za które opłacono składki, a podstawa tych składek była równa dwóm trzecim górnego limitu zarobków w danym roku.

2) Do celów art. 52 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy:

a) w jakimkolwiek roku podatkowym rozpoczynającym się z dniem 6 kwietnia 1975 r. lub później osoba wykonująca pracę najemną ukończyła okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania wyłącznie w państwie członkowskim innym niż Zjednoczone Królestwo, a w świetle stosowania pkt 5 ust. 1 dany rok stanowi rok kwalifikujący się w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa na użytek art. 52 ust. 1 lit. b) ppkt (i) niniejszego rozporządzenia, to uznaje się, że osoba ta była ubezpieczona przez 52 tygodnie tego roku w tym innym państwie członkowskim;

b) jakikolwiek rok podatkowy rozpoczynający się z dniem 6 kwietnia 1975 r. lub później nie stanowi roku kwalifikującego się w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa na użytek art. 52 ust. 1 lit. b) ppkt (i) niniejszego rozporządzenia, to wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania ukończone w tym roku pomija się.

3) Do celów przeliczenia współczynnika zarobków na okresy ubezpieczenia, współczynnik zarobków uzyskany w odnośnym roku podatkowym w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa, dzieli się przez dolny limit zarobków w danym roku. Wynik jest przedstawiany jako liczba całkowita, z pominięciem części ułamkowych. Uznaje się, że tak uzyskana liczba przedstawia liczbę pełnych tygodni ubezpieczenia ukończonych na podstawie ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa w danym roku, ale liczba ta nie może przekraczać liczby tygodni, w których zainteresowany podlegał temu ustawodawstwu w danym roku.".

Na użytek niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dostosowuje się w następujący sposób:

w załączniku 1 dodaje się, co następuje:

"ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-BELGIA

a) Wymiana listów z dnia 4 maja i 14 czerwca 1976 r. w sprawie art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (odstąpienie od zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich)

b) Wymiana listów z dnia 18 stycznia i 14 marca 1977 r. w sprawie art. 36 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (porozumienie co do zwrotu lub rezygnacji ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na podstawie tytułu III rozdział 1 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71) zmieniona wymianą listów z dnia 4 maja i 23 lipca 1982 r. (porozumienie co do zwrotu kosztów poniesionych w związku z art. 22 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1408/71)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-DANIA

Wymiana listów z dnia 30 marca i 19 kwietnia 1977 r., zmieniona wymianą listów z dnia 8 listopada 1989 r. i z dnia 10 stycznia 1990 r., w sprawie umowy dotyczącej rezygnacji ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych, kontroli administracyjnych i badań lekarskich

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-ESTONIA

Umowa podpisana w dniu 29 marca 2006 r. między właściwymi władzami Republiki Estonii i Zjednoczonego Królestwa dotycząca art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 ustanawiająca inne metody zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielanych na podstawie tego rozporządzenia przez oba państwa począwszy od dnia 1 maja 2004 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-IRLANDIA

Wymiana listów z dnia 9 lipca 1975 r. dotycząca art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (umowa w sprawie zwrotu lub rezygnacji ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na podstawie tytułu III rozdział 1 lub 4 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71) oraz art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-HISZPANIA

Umowa z dnia 18 czerwca 1999 r. w sprawie zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 oraz (EWG) nr 574/72

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-FRANCJA

a) Wymiana listów z dnia 25 marca i 28 kwietnia 1997 r. w sprawie art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich)

b) Umowa z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie konkretnych metod określania kwot zwracanych z tytułu świadczeń rzeczowych na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i (EWG) nr 574/72

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-WŁOCHY

Umowa podpisana w dniu 15 grudnia 2005 r. między właściwymi władzami Republiki Włoskiej i Zjednoczonego Królestwa dotycząca art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 ustanawiająca inne metody zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na podstawie tego rozporządzenia przez oba państwa począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-LUKSEMBURG

Wymiana listów z dnia 18 grudnia 1975 r. i 20 stycznia 1976 r. w sprawie art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich, o których mowa w art. 105 rozporządzenia (EWG) nr 574/72)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-WĘGRY

Umowa podpisana w dniu 1 listopada 2005 r. między właściwymi władzami Republiki Węgierskiej i Zjednoczonego Królestwa na podstawie art. 35 ust. 3 i art. 41 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 883/2004 ustanawiająca inne metody zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na mocy tego rozporządzenia przez oba państwa począwszy od dnia 1 maja 2004 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-MALTA

Umowa podpisana w dniu 17 stycznia 2007 r. między właściwymi władzami Malty i Zjednoczonego Królestwa na podstawie art. 35 ust. 3 i art. 41 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 883/2004 ustanawiająca inne metody zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych na mocy rozporządzenia przez oba państwa począwszy od dnia 1 maja 2004 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-NIDERLANDY

Artykuł 3 zdanie drugie umowy administracyjnej z dnia 12 czerwca 1956 r. w sprawie wykonania konwencji z dnia 11 sierpnia 1954 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-PORTUGALIA

Umowa z dnia 8 czerwca 2004 r. ustanawiająca inne metody zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych przez oba państwa począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-FINLANDIA

Wymiana listów z dnia 1 i 20 czerwca 1995 r. w sprawie art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (zwrot lub rezygnacja ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych) i art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO-SZWECJA

Umowa z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (zwrot lub rezygnacja ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych) i art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich)".

ZAŁĄCZNIK II

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 41 UST. 4

ZAŁĄCZNIK III

TERMINY OKREŚLONE DLA SYTUACJI LUB PROCEDUR CELNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 49 UST. 1

Terminy określone w niniejszym załączniku stanowią odpowiednie daty końcowe dla stosowania rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

Sytuacja / procedura	Termin
1. Czasowe składowanie	90 dni, art. 149 rozporządzenia (UE) nr 952/2013
2. Dopuszczenie do obrotu	1 miesiąc + 10 dni po przyjęciu zgłoszenia, art. 146 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ⁽¹⁾ dotyczący zgłoszenia uzupełniającego; "rozsądny termin" w odniesieniu do weryfikacji, art. 194 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 Nie więcej niż: 60 dni
3. Procedury specjalne Termin zamknięcia procedury jest obowiązkowy w przypadku uszlachetniania czynnego, uszlachetniania biernego, końcowego przeznaczenia i odprawy czasowej (D.E. 4/17 w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446). Zamknięcie procedury celnej przez objęcie kolejną procedurą celną, wyprowadzenie poza obszar celny lub zniszczenie, art. 215 ust.1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
a)Tranzyt unijny	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zwolnieniu do procedury
b)Składowanie celne	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zakończeniu okresu przejściowego
c)Wolne obszary celne	Koniec okresu przejściowego
d)Odprawa czasowa	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zwolnieniu do procedury
e)Końcowe przeznaczenie	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zwolnieniu do procedury
f)Uszlachetnianie czynne	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zwolnieniu do procedury
g)Uszlachetnianie bierne	Nie więcej niż: 12 miesięcy po zwolnieniu do procedury
4.Wywóz	150 dni po zwolnieniu do procedury
5.Powrotny wywóz	150 dni po zwolnieniu do procedury
⁽¹⁾ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ SIECI, SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH I BAZ DANYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 50, 53, 99 I 100

Zjednoczone Królestwo uzyskuje dostęp do danej sieci, danego systemu informatycznego lub danej bazy danych na określony czas. Taki okres określa się dla każdej sieci, każdego systemu informatycznego lub każdej bazy danych. W razie konieczności wymiany informacji między organami celnymi do celów wdrożenia procedur zgodnie z art. 49, gdy elektroniczne przetwarzanie danych nie jest już możliwe zgodnie z niniejszym załącznikiem, stosuje się alternatywne środki wymiany i przechowywania informacji.

Część I: Cła

System informatyczny organów celnych	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
ICS (system kontroli importu)	Składanie deklaracji poprzedzającej przybycie ograniczone do: - otrzymywania i wysyłania danych przywozowej deklaracji skróconej (PDS) dotyczących deklaracji złożonych przed zakończeniem okresu przejściowego (w przypadku kolejnych portów lub zmiany kierunku); - otrzymywania i wysyłania danych na temat ryzyka w odniesieniu do tych deklaracji złożonych przed zakończeniem okresu przejściowego.	31 lipca 2021 r.
NCTS (nowy skomputeryzowany system tranzytowy)	Wszystkie funkcjonalności stosowane do trwających operacji tranzytowych, tj. przemieszczeń zwolnionych do tranzytu przed zakończeniem okresu przejściowego. [Brak możliwości zwalniania nowych operacji tranzytowych po zakończeniu okresu przejściowego.]	31 stycznia 2021 r.
ECS (system kontroli eksportu)	Potwierdzenie wyprowadzenia dla trwających operacji wywozu, tj. towarów zwolnionych do wywozu przed zakończeniem okresu przejściowego: - w przypadku operacji z urzędami celnymi wyprowadzenia w Zjednoczonym Królestwie w celu potwierdzenia w ECS wyprowadzenia towarów; - w przypadku operacji z urzędami celnymi wyprowadzenia w państwach członkowskich, tj. urzędy celne wywozu w Zjednoczonym Królestwie mają otrzymywać potwierdzenia wyprowadzenia od urzędów celnych wyprowadzenia w państwach członkowskich.	31 stycznia 2021 r.
INF (arkusz informacyjny)	- Dostęp z prawem do odczytu dla przedsiębiorców ze Zjednoczonego Królestwa do specjalnego portalu dla przedsiębiorców w zakresie systemu INF; - dostęp z prawem do odczytu / zapisu do aktywnych arkuszy informacyjnych INF z prawem do odczytu i zapisu w systemie INF dla urzędów celnych.	31 grudnia 2021 r.
SURV-RECAPP (system nadzorowania taryf - aplikacja odbiorcza)	Przesyłanie elementów danych przez organy celne w Zjednoczonym Królestwie do celów dopuszczenia do obrotu lub procedur wywozu: - Zapisy zgłoszeń z nadzoru (Surveillance Declaration Records, SDR) nieprzesłane jeszcze do celów dopuszczenia do obrotu lub procedur wywozu, którymi towary zostały objęte przed zakończeniem okresu przejściowego; - elementy SDR do celów dopuszczenia do obrotu kończącego lub zamykającego trwającą procedurę lub sytuację.	28 lutego 2021 r.
EBTI3 (europejski system wiążącej informacji taryfowej)	Dane wejściowe na potrzeby obliczania długu celnego: Dostęp do informacji o decyzjach dotyczących wiążącej informacji taryfowej (WIT) lub wszelkich kolejnych zdarzeń, które mogą wpływać na pierwotny wniosek lub decyzję [pełen dostęp w celach konsultacji].	8 stycznia 2021 r.
TARIC3 (zintegrowana taryfa celna wspólnoty)	Dane wejściowe na potrzeby obliczania długu celnego: Przesyłanie codziennie aktualizowanych informacji do Zjednoczonego Królestwa po zakończeniu okresu przejściowego, z wyjątkiem danych poufnych (danych dotyczących nadzoru statystycznego).	31 grudnia 2021 r.
QUOTA2 (system zarządzania kontyngentami taryfowymi, plafonami i nadzorami)	Dane wejściowe na potrzeby obliczania długu celnego: Zarządzanie kontyngentami, anulowanie zapytań o kontyngenty i zwrot niewykorzystanych ilości przyznanych w ramach kontyngentów taryfowych.	6 stycznia 2021 r.
SMS TRA, EXP (system zarządzania wzorami)	Dostęp z prawem do odczytu do bazy danych zawierającej wzory pieczęci, plomb i świadectw.	31 stycznia 2021 r.
SMS QUOTA (system zarządzania wzorami)	Dostęp z prawem do odczytu do bazy danych zawierającej świadectwa autentyczności niezbędne do korzystania z kontyngentów.	6 stycznia 2021 r.
OWNRES (narzędzie informatyczne na potrzeby zasobów własnych służące do zgłaszania przypadków nadużyć i nieprawidłowości, w przypadku gdy dotyczą one tradycyjnych zasobów własnych przekraczających kwotę 10 000 EUR, art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 608/2014)	Ograniczony dostęp tylko do spraw dotyczących Zjednoczonego Królestwa (brak dostępu do analiz globalnych).	20 lutego 2026 r.
WOMIS (system zarządzania odpisami i informacjami o odpisach do celów sprawozdań na temat spraw związanych z tradycyjnymi zasobami własnymi zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 609/2014)	Pełen dostęp, domyślnie już ograniczony do krajowych sprawozdań o przypadkach odpisania (dostęp z prawem do odczytu począwszy od dnia 1 lipca 2025 r. w ramach likwidacji odrębnego rachunku do dnia 31 grudnia 2025 r.).	30 czerwca 2025 r.

System wspierający	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
EOS/EORI (system przedsiębiorców - rejestracja i identyfikacja przedsiębiorcy)	Dostęp z prawem do odczytu dla powiązanych systemów.	31 grudnia 2021 r.
CDS (system decyzji celnych w ramach UKC)	Dostęp z prawem do odczytu dla przedsiębiorców w Zjednoczonym Królestwie i dla urzędów celnych w Zjednoczonym Królestwie.	31 stycznia 2021 r.
CS/RD2 (usługi centralne / dane referencyjne)	Dostęp z prawem do odczytu dla danych referencyjnych; Dostęp z prawem do zapisu dla urzędów celnych NAUK.	31 grudnia 2021 r.
CS/MIS (usługi centralne / system informacji zarządczej)	Dostęp z prawem do zapisu w celu załadowania niedostępności i statystyk gospodarczych.	31 lipca 2021 r.
GTP (ogólny portal dla przedsiębiorców)	Dostęp do ogólnych funkcji portalu dla przedsiębiorców w Zjednoczonym Królestwie do momentu wyłączenia ostatniego specjalnego portalu dla przedsiębiorców w Zjednoczonym Królestwie.	31 grudnia 2021 r.

Sieć i infrastruktura	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
CCN (wspólna sieć łączności)	Wiąże się z dostępem dla powiązanych systemów.	31 grudnia 2021 r. (lub dłużej, jeżeli jest to konieczne z uwagi na akcyzę lub opodatkowanie)
UUM&DS (system jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego)	Wiąże się z dostępem dla powiązanych systemów.	31 grudnia 2021 r. (lub dłużej, jeżeli jest to konieczne z uwagi na akcyzę lub opodatkowanie)
CCN2 (wspólna sieć łączności 2)	Wiąże się z dostępem dla powiązanych systemów.	31 grudnia 2021 r. (lub dłużej, jeżeli jest to konieczne z uwagi na akcyzę lub opodatkowanie)

Część II: Akcyza

System informatyczny dotyczący akcyzy	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
EMCS Core (system kontroli przemieszczania towarów akcyzowych)	Zawieszenie poboru: Przesyłanie do i ze Zjednoczonego Królestwa raportów odbioru/wywozu (IE818).	31 maja 2021 r.
EMCS Admin Coop (współpraca administracyjna dotycząca systemu kontroli przemieszczania towarów akcyzowych)	- Przesyłanie do i ze Zjednoczonego Królestwa wiadomości dotyczących niezakończonych przemieszczeń (sprawozdania ze zdarzeń, sprawozdania z kontroli, współpraca administracyjna [zapytania dotyczące niezakończonych przemieszczeń w ramach systemu kontroli przemieszczania wyrobów akcyzowych]);	31 maja 2021 r.
	- państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo prowadzą współpracę administracyjną w ramach współpracy administracyjnej dotyczącej systemu kontroli przemieszczania towarów akcyzowych w trybie online, aby umożliwić zapytania i audyty dotyczące przemieszczeń do chwili zakończenia okresu przejściowego.	31 grudnia 2024 r.

System wspierający	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
SEED (system wymiany informacji dotyczących podatku akcyzowego)	Dostęp z prawem do odczytu, przy czym uprawnienia podmiotów gospodarczych ze Zjednoczonego Królestwa tracą ważność.	31 maja 2021 r.
CS/MISE (usługi centralne / system informacji zarządczej do celów EMCS)	Użycie filtru, aby ograniczyć do przemieszczeń dotyczących Zjednoczonego Królestwa.	31 maja 2021 r.

Sieć i infrastruktura	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
CCN (wspólna sieć łączności)	Wiąże się z dostępem dla powiązanych systemów.	31 maja 2021 r. (lub dłużej, jeżeli jest to konieczne z uwagi na akcyzę lub opodatkowanie)

Część III: VAT

System informatyczny dotyczący VAT	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
VAT-VIES (system wymiany informacji o VAT)	Informacje o rejestracji podatników: Dostęp na zasadzie wzajemności do systemów informatycznych dla Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich ⁽¹⁾ w celu wymiany, do dnia 31 grudnia 2024 r., informacji drugiej strony o dokonanych rejestracjach ⁽²⁾ (dane o rejestracji podatników wprowadzone do systemu przed zakończeniem okresu przejściowego), a także informacji drugiej strony o rejestracji podatników zaktualizowanych po zakończeniu okresu przejściowego (np. zakończenie rejestracji podatnika). Transakcje - informacje o obrotach: Dostęp do systemów informatycznych dla Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich na zasadzie wzajemności w celu wymiany informacji zawartych w sprawozdaniach podsumowujących przedłożonych drugiej stronie w odniesieniu do transakcji, które miały miejsce ⁽⁴⁾ przed zakończeniem okresu przejściowego i w których uczestniczyli podatnicy strony otrzymującej; Zjednoczone Królestwo i państwa członkowskie nie mają dostępu do informacji drugiej strony o obrotach dotyczących transakcji mających miejsce po dniu 31 grudnia 2020 r.	31 grudnia 2024 r. ⁽³⁾ 31 grudnia 2024 r.
Zwrot VAT	Dostęp do systemu informatycznego w celu: - przekazywania państwom członkowskim wniosków o zwrot VAT składanych przez podatników mających siedzibę w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z dyrektywą 2008/9/WE i rozpatrywania wniosków od państw członkowskich o zwrot VAT składanych przez podatników mających siedzibę w państwie członkowskim; - rozpatrywania ⁽⁵⁾ wniosków o zwrot VAT wpływających do Zjednoczonego Królestwa, składanych przez podatników mających siedzibę w państwie członkowskim oraz wniosków o zwrot VAT wpływających do państw członkowskich, składanych przez podatników mających siedzibę w Zjednoczonym Królestwie.	30 kwietnia 2021 r.
Zwrot VAT		31 stycznia 2022 r.
MOSS (mały punkt kompleksowej obsługi)	Informacje o rejestracji: Dostęp do systemów informatycznych dla Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich na zasadzie wzajemności w celu:
	- wymiany informacji na temat rejestracji i dokonanych rejestracji;	31 grudnia 2024 r.
	- rozpowszechniania informacji dotyczycących nowych rejestracji w MOSS, w przypadku rejestracji, których data rozpoczęcia obowiązywania przypada przed dniem lub w dniu 31 grudnia 2020 r. Deklaracja VAT: Dostęp do systemów informatycznych dla Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich na zasadzie wzajemności w celu:	20 lutego 2021 r.
	- wymiany informacji na temat deklaracji złożonych za pośrednictwem systemu MOSS; dotyczy deklaracji złożonych przed dniem lub w dniu 31 stycznia 2021 r.;	20 lutego 2021 r.
	- wymiany zmian w deklaracjach VAT złożonych za pośrednictwem systemu MOSS przed dniem lub w dniu 20 stycznia 2021 r.;	20 stycznia 2022 r.
	- wymiany informacji o deklaracjach VAT dotyczących transakcji z udziałem drugiej strony; - Zjednoczone Królestwo i państwa członkowskie nie mają dostępu do informacji drugiej strony na temat deklaracji VAT dotyczących transakcji mających miejsce po dniu 31 grudnia 2020 r. Informacje na temat płatności: Dostęp do systemów informatycznych dla Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich na zasadzie wzajemności w celu:	31 grudnia 2024 r.
	- wymiany informacji na temat płatności otrzymanych od przedsiębiorstw zarejestrowanych w systemie MOSS przed dniem lub w dniu 31 stycznia 2021 r.;	20 lutego 2021 r.
	- w odniesieniu do transakcji podlegających opodatkowaniu u drugiej strony: wymiany informacji dotyczących zwrotów lub płatności z tytułu zmian w deklaracjach VAT za pośrednictwem systemu MOSS złożonych przed dniem lub w dniu 31 grudnia 2021 r.	20 stycznia 2022 r.
⁽¹⁾ Na użytek niniejszego załącznika wyrażenie "dostęp na zasadzie wzajemności" oznacza, że Zjednoczone Królestwo musi zapewnić państwom członkowskim taki sam dostęp do takich danych w Zjednoczonym Królestwie, jaki Zjednoczone Królestwo i państwa członkowskie mają do takich danych w państwach członkowskich. ⁽²⁾ Na użytek niniejszego załącznika wyrażenie "druga strona" oznacza państwo członkowskie w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa, a w odniesieniu do państwa członkowskiego - Zjednoczone Królestwo. ⁽³⁾ Do dnia 31 grudnia 2024 r. należy zaktualizować dane Zjednoczonego Królestwa dotyczące numerów identyfikacyjnych VAT jego podatników. ⁽⁴⁾ W tym transakcje, o których mowa w art. 51 ust. 1. ⁽⁵⁾ Na użytek niniejszego tiret "rozpatrywanie" oznacza wykonanie wszystkich czynności dotyczących wniosku w celu umożliwienia jego sfinalizowania, w tym zgłoszenie wszelkich niedozwolonych kwot, wraz z podaniem szczegółowych informacji o sposobie odwołania, oraz spłatę wszelkich dozwolonych kwot, wraz z wymianą wszelkich istotnych wiadomości za pośrednictwem systemu zwrotu VAT.

System wspierający

Rodzaj dostępu

Data końcowa okresu dostępu

CCN/eFCA

Współpraca administracyjna w obszarze VAT

(wspólna sieć łączności / centralny formularz zgłoszeniowy eForm)

Przesyłanie wniosków między Zjednoczonym Królestwem i państwami członkowskimi - oraz działania następcze związane z takimi wnioskami - w odniesieniu do współpracy administracyjnej do celów VAT.

31 grudnia 2024 r.

Preferencje dotyczące zwrotu VAT - Baza danych zawierająca informacje podatkowe (TIC)

Dostęp Zjednoczonego Królestwa w celu aktualizacji preferencji Zjednoczonego Królestwa dotyczących zwrotu VAT.

31 marca 2021 r.

Część IV: Pomoc przy odzyskiwaniu podatków i ceł

System wspierający	Rodzaj dostępu	Data końcowa okresu dostępu
CCN/eFCA Pomoc przy odzyskiwaniu	Przesyłanie wniosków między Zjednoczonym Królestwem i państwami członkowskimi - oraz działania następcze związane z takimi wnioskami - w odniesieniu do pomocy przy odzyskiwaniu.	31 grudnia 2025 r.

ZAŁĄCZNIK V

EURATOM

W niniejszym załączniku określa się kategorie sprzętu i pozostałego mienia należącego do Wspólnoty mającego związek z zapewnieniem zabezpieczeń na podstawie Traktatu Euratom, znajdującego się w Zjednoczonym Królestwie, które stają się własnością Zjednoczonego Królestwa w dniu zakończenia okresu przejściowego.

W dniu zakończenia okresu przejściowego Komisja Europejska przekazuje Zjednoczonemu Królestwu ostateczny wykaz przekazanego sprzętu i pozostałego mienia Euratom.

Zgodnie z art. 84 ust. 1 i art. 148 Zjednoczone Królestwo zwraca Unii kwotę odpowiadającą wartości tego sprzętu i pozostałego mienia, obliczoną na podstawie wartości przypisanej temu sprzętowi i pozostałemu mieniu w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za 2020 r. Komisja Europejska powiadamia Zjednoczone Królestwo o tej wartości po jej ostatecznym zatwierdzeniu.

Sprzęt Euratom znajduje się w następujących obiektach:

Sprzęt Euratom składa się z różnych elementów, które obejmują instalacje stałe i związane z nimi urządzenia niezbędne do obsługi tych instalacji stałych oraz tworzą integralną część całego zainstalowanego systemu:

Sprzętu do pomiaru (próba nieniszcząca):

Sprzęt laboratoryjny (tworzący część laboratorium w zakładzie w Sellafield):

Komputery i związany z nimi sprzęt (w biurach i systemach pomiaru):

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ PROCEDUR WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 98

Współpraca administracyjna w zakresie weryfikacji świadectw pochodzenia wystawionych przez organy państw trzecich lub upoważnione przez nie agencje (specjalne niepreferencyjne ustalenia dotyczące przywozu) (art. 59 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447) oraz weryfikacji dowodów pochodzenia wystawionych lub sporządzonych przez organy państw trzecich lub eksporterów z państw trzecich (uzgodnienia preferencyjne) (art. 108-111 i art. 125 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, art. 32 załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1076, art. 55 załącznika VI do decyzji Rady 2013/755/UE oraz równoważne postanowienia umów preferencyjnych).

ZAŁĄCZNIK VII

WYKAZ AKTÓW / PRZEPISÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 128 UST. 6

Tytuły III i IX dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/83/WE z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi, 618 rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1901/2006 z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie produktów leczniczych stosowanych w pediatrii, 619 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1394/2007 z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie produktów leczniczych terapii zaawansowanej, 620 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 141/2000 z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie sierocych produktów leczniczych 621 , tytuły III i VII dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/82/WE z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych, 622 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 623 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 726/2004 z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków, 624 rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 520/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie działań związanych z nadzorem nad bezpieczeństwem farmakoterapii, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 726/2004 i w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/83/WE 625 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1234/2008 z dnia 24 listopada 2008 r. dotyczące badania zmian w warunkach pozwoleń na dopuszczenie do obrotu dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i weterynaryjnych produktów leczniczych. 626

ZAŁĄCZNIK VIII

REGULAMIN WSPÓLNEGO KOMITETU I SPECJALNYCH KOMITETÓW

Postanowienie 1

Przewodniczący

Postanowienie 4

Posiedzenia

Postanowienie 6

Korespondencja

Postanowienie 7

Porządek obrad

Postanowienie 8

Protokół obrad

Postanowienie 9

Decyzje i zalecenia

Postanowienie 10

Jawność i poufność

Postanowienie 12

Koszty

Postanowienie 13

Specjalne komitety

ZAŁĄCZNIK IX

REGULAMIN

CZĘŚĆ A

REGULAMIN ROZSTRZYGANIA SPORÓW

Definicje

Na użytek niniejszego regulaminu stosuje się następujące definicje:

II.

Powiadomienia

W odniesieniu do powiadomień dokonywanych pomiędzy Stronami a organem arbitrażowym stosuje się następujące zasady:

Wszelkich powiadomień, o których mowa w pkt 2, dokonuje się pocztą elektroniczną lub, w stosownych przypadkach, za pomocą dowolnych innych środków łączności, które zapewniają rejestrację wysłania powiadomienia. Powiadomienie uznaje się za doręczone w dniu jego wysłania, chyba że zostanie udowodnione, że było inaczej. Wszelkie powiadomienia przekazuje się, odpowiednio, do służby prawnej Komisji Europejskiej i do doradcy prawnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów Zjednoczonego Królestwa.

Jeżeli ostatni dzień na dostarczenie dokumentu przypada w weekend lub w dniu ustawowo wolnym od pracy dla, stosownie do przypadku, Komisji Europejskiej lub Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów Zjednoczonego Królestwa, dokument ten można dostarczyć następnego dnia roboczego. Najpóźniej w dniu 30 września każdego roku Unia i Zjednoczone Królestwo informują się nawzajem, a w sytuacji, o której mowa w pkt 4, także Biuro Międzynarodowe Stałego Trybunału Arbitrażowego, o dniach ustawowo wolnych od pracy dla, odpowiednio, służby prawnej Komisji Europejskiej oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów Zjednoczonego Królestwa.

III.

Wyznaczanie i zastępowanie członków organu arbitrażowego

Jeżeli Strony nie dojdą do porozumienia w sprawie zastąpienia członka organu arbitrażowego innego niż przewodniczący, każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o przekazanie sprawy do rozstrzygnięcia przewodniczącemu organu arbitrażowego, którego decyzja jest ostateczna.

Jeżeli przewodniczący organu arbitrażowego uzna, że członek organu arbitrażowego nie przestrzega kodeksu postępowania, przeprowadza się wybór nowego członka organu arbitrażowego zgodnie z art. 171 Umowy.

W przypadku gdy wybrana osoba uzna, że przewodniczący nie przestrzega kodeksu postępowania dokonywany jest wybór nowego przewodniczącego zgodnie z art. 171 Umowy spośród osób, które zostały wspólnie zaproponowane przez Unię i Zjednoczone Królestwo do pełnienia funkcji przewodniczącego, z wyłączeniem tej wybranej osoby.

IV.

Kwestie finansowe

13.

W terminie 7 dni od powołania organu arbitrażowego Strony uzgadniają z nim:

VI.

Działanie organu arbitrażowego

Organ arbitrażowym może postanowić - w porozumieniu ze Stronami - o odstąpieniu od przeprowadzenia rozprawy.

IX.

Poufność

CZĘŚĆ B

KODEKS POSTĘPOWANIA CZŁONKÓW ORGANÓW ARBITRAŻOWYCH

Definicje

Obowiązki w ramach procesu

Obowiązki w zakresie ujawniania informacji

Należyta staranność członków organu arbitrażowego

Po wyborze, członkowie organu arbitrażowego w trakcie całego postępowania wykonują swoje obowiązki w sposób rzetelny i sprawny, przestrzegając przy tym zasad uczciwości i staranności. Członkowie organu arbitrażowego mają w szczególności obowiązek:

Członkowie organu arbitrażowego:

Poufność

Żaden członek lub były członek organu arbitrażowego nie może w żadnym czasie:

1 Dz.U. C 23 z 28.1.1983, s. 1.

2 Dz.U. C 306 z 17.12.2007, s. 270.

3 Anguilla, Bermudy, Brytyjskie Terytorium Antarktyczne, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kajmany, Falklandy, Montserrat, Pitcairn, Święta Helena, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha, Georgia Południowa i Sandwich Południowy oraz Turks i Caicos.

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

5 Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/ EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).

6 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338 z 23.12.2003, s. 1).

7 Pojęcie pieczy nad dzieckiem należy interpretować zgodnie z art. 2 pkt 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003. Obejmuje zatem pieczę nad dzieckiem nabytą na podstawie orzeczenia sądowego, z mocy prawa lub na podstawie porozumienie wywierającego skutki prawne.

8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii (Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 1).

9 Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22).

10 Dyrektywa 98/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. mająca na celu ułatwienie stałego wykonywania zawodu prawnika w państwie członkowskim innym niż państwo uzyskania kwalifikacji zawodowych (Dz.U. L 77 z 14.3.1998, s. 36).

11 Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).

12 Dyrektywa Rady 74/556/EWG z dnia 4 czerwca 1974 r. ustanawiająca szczegółowe przepisy dotyczące środków przejściowych odnoszących się do handlu i dystrybucji produktów toksycznych i działalności w tym zakresie, związanych z profesjonalnym wykorzystaniem tych produktów, z działalnością pośredników włącznie (Dz.U. L 307 z 18.11.1974, s. 1).

13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1).

14 Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 z dnia 14 maja 2003 r. rozszerzające przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich obywatelstwo (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1).

15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1).

16 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149 z 5.7.1971, s. 2).

17 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 74 z 27.3.1972, s. 1).

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).

19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

21 Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).

22 Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1).

23 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

24 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).

25 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

26 Decyzja Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105).

27 Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 z dnia 26 maja 2014 r. określające środki wykonawcze dotyczące systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 29).

28 Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie metod i procedury udostępniania tradycyjnych zasobów własnych, zasobów własnych opartych na VAT i zasobów własnych opartych na DNB oraz w sprawie środków w celu zaspokojenia potrzeb gotówkowych (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 39).

29 Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).

30 Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz.U L 44 z 20.2.2008, s. 23).

31 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 77 z 23.3.2011, s. 1).

32 Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).

33 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. L 154 z 16.6.2017, s. 1).

34 Rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. L 3 z 5.1.2002, s. 1).

35 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (Dz.U. L 227 z 1.9.1994, s. 1).

36 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).

37 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).

38 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).

39 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14).

40 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z dnia 16 grudnia 2015 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 1).

41 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

42 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina (Dz.U. L 193 z 24.7.2009, s. 60).

43 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20).

44 Rozporządzenie (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin (Dz.U. L 198 z 8.8.1996, s. 30).

45 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 469/2009 z dnia 6 maja 2009 r. dotyczące dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 1).

47 Dz.U. C 326 z 21.11.2001, s. 2.

48 Decyzja ramowa Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. L 190 z 18.7.2002, s. 1).

49 Decyzja ramowa Rady 2003/577/WSiSW z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie wykonania w Unii Europejskiej postanowień o zabezpieczeniu mienia i środków dowodowych (Dz.U. L 196 z 2.8.2003, s. 45).

50 Decyzja ramowa Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym (Dz.U. L 76 z 22.3.2005, s. 16).

51 Decyzja ramowa Rady 2006/783/WSiSW z dnia 7 października 2006 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty (Dz.U. L 328, 24.11.2006, p. 54).

52 Decyzja ramowa Rady 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania do wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności - w celu wykonania tych wyroków w Unii Europejskiej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 27).

53 Decyzja ramowa Rady 2008/675/WSiSW z dnia 24 lipca 2008 r. w sprawie uwzględniania w nowym postępowaniu karnym wyroków skazujących zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 220 z 15.8.2008, s. 32).

54 Decyzja ramowa Rady 2009/315/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 23).

55 Decyzja Rady 2009/316/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), zgodnie z art. 11 decyzji ramowej 2009/315/WSiSW (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 33).

56 Decyzja ramowa Rady 2009/829/WSiSW z dnia 23 października 2009 r. w sprawie stosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej zasady wzajemnego uznawania do decyzji w sprawie środków nadzoru stanowiących alternatywę dla tymczasowego aresztowania (Dz.U. L 294 z 11.11.2009, s. 20).

57 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/93/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępująca decyzję ramową Rady 2004/68/ WSiSW (Dz.U. L 335 z 17.12.2011, s. 1).

58 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/99/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego nakazu ochrony (Dz.U. L 338 z 21.12.2011, s. 2).

59 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/41/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych (Dz.U. L 130 z 1.5.2014, s. 1).

60 Decyzja ramowa Rady 2002/465/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych (Dz. U. L 162 z 20.6.2002, s. 1).

61 Decyzja Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiająca Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1).

62 Konwencja wykonawcza do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19).

63 Dz.U. C 24 z 23.1.1998, s. 2.

64 Decyzja Rady 2000/642/WSiSW z dnia 17 października 2000 r. dotycząca uzgodnień w sprawie współpracy pomiędzy jednostkami wywiadu finansowego państw członkowskich w odniesieniu do wymiany informacji (Dz.U. L 271 z 24.10.2000, s. 4).

65 Decyzja ramowa Rady 2006/960/WSiSW z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danych wywiadowczych między organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 89).

66 Decyzja Rady 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 205 z 7.8.2007, s. 63).

67 Decyzja Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103).

68 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/681 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera (danych PNR) w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i poważnej przestępczości, ich wykrywania, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie i ich ścigania (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 132).

69 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (Dz.U L 280 z 26.10.2010, s. 1).

70 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/13/UE z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie prawa do informacji w postępowaniu karnym (Dz.U. L 142 z 1.6.2012, s. 1).

71 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6).

72 Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II) (Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 40).

73 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 351 z 20.12.2012, s. 1).

74 Rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych (Dz.U. L 7 z 10.1.2009, s. 1).

75 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

76 Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18 z 21.1.1997, s. 1).

77 Rozporządzenie (WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 15).

78 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 19).

79 Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (Dz.U. L 399 z 30.12.2006, s. 1).

80 Rozporządzenie (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń (Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 1).

81 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 606/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych (Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 4).

82 Rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów) oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 79).

83 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1206/2001 z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie współpracy między sądami państw członkowskich przy przeprowadzaniu dowodów w sprawach cywilnych lub handlowych (Dz.U. L 174 z 27.6.2001, s. 1).

84 Decyzja Rady 2001/470/WE z dnia 28 maja 2001 r. ustanawiająca Europejską Sieć Sądową w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. U. L 174 z 27.6.2001, s. 25).

85 Dyrektywa Rady 2003/8/WE z dnia 27 stycznia 2003 r. w celu usprawnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sporach trans-granicznych poprzez ustanowienie minimalnych wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze (Dz.U. L 26 z 31.1.2003, s. 41).

86 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/52/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie niektórych aspektów mediacji w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 136 z 24.5.2008, s. 3).

87 Dyrektywa Rady 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, s. 15).

88 Dz.U. L 299 z 16.11.2005, s. 62.

89 Dz.U. L 300 z 17.11.2005, s. 55.

90 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

91 Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

92 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

93 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa i zmieniająca dyrektywy 2004/17/WE i 2004/18/WE (Dz.U. L 216 z 20.8.2009, s. 76).

94 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

95 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

96 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

97 Rozporządzenie (WE) nr 2195/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) (Dz.U. L 340 z 16.12.2002, s. 1).

98 Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 1).

99 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7).

100 Dyrektywa Rady 96/67/WE z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty (Dz.U. L 272 z 25.10.1996, s. 36).

101 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3).

102 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 z dnia 15 lutego 2017 r. ustanawiające ramy w zakresie świadczenia usług portowych oraz wspólne zasady dotyczące przejrzystości finansowej portów (Dz.U. L 57 z 3.3.2017, s. 1).

103 Dyrektywa Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 33).

104 Dyrektywa Rady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynująca przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do stosowania przepisów wspólnotowych w procedurach zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 14).

105 Dyrektywa Rady 2011/70/Euratom z dnia 19 lipca 2011 r. ustanawiająca ramy wspólnotowe w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi (Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 48).

106 Rozporządzenie Komisji (Euratom) nr 302/2005 z dnia 8 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zabezpieczeń przyjętych przez Euratom (Dz.U. L 54 z 28.2.2005, s. 1).

107 Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).

108 Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 9).

109 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).

110 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).

111 Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

112 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1).

113 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

114 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

115 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).

116 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195).

117 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1).

118 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1).

119 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1).

120 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 293/2012 z dnia 3 kwietnia 2012 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 (Dz.U. L 98 z 4.4.2012, s. 1).

121 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).

122 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).

123 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz.U. L 122 z 3.5.2013, s. 1).

124 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 749/2014 z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie struktury, formatu, procesu przekazywania i przeglądu informacji zgłaszanych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 23).

125 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1191/2014 z dnia 30 października 2014 r. określające format i sposób składania sprawozdania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz.U. L 318 z 5.11.2014, s. 5).

126 Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1).

127 Rozporządzenie Rady (UE) nr 389/2012 z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 2073/2004 (Dz.U. L 121 z 8.5.2012, s. 1).

128 Dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1).

129 Rozporządzenie Rady (Euratom, EWWIS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. określające kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy artykułu 12, artykułu 13 ustęp 2 i artykułu 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot (Dz.U. L 74 z 27.3.1969, s. 1).

130 Decyzja 2005/684/WE, Euratom Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. L 262 z 7.10.2005, s. 1).

131 Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej określony w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającym regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiającym specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1)

132 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

133 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Europejskiego Banku Centralnego (EBC/2004/3) (2004/258/WE) (Dz.U. L 80 z 18.3.2004, s. 42).

134 Dz.U. L 212 z 17.8.1994, s. 3.

135 Decyzja Rady (WPZiB) 2017/2315 z dnia 11 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia stałej współpracy strukturalnej (PESCO) oraz ustalenia listy uczestniczących w niej państw członkowskich (Dz.U. L 331 z 14.12.2017, s. 57).

136 Powinno to dotyczyć przede wszystkim art. 7, 30, art. 42 ust. 4, art. 48 ust. 2-6 i art. 49 TUE oraz art. 25, art. 76 lit. b), art. 82 ust. 3, art. 83 ust. 3, art. 86 ust. 1, art. 87 ust. 3, art. 135, art. 218 ust. 8, art. 223 ust. 1, art. 262, 311 i 341 TFUE.

137 Unia powiadomi pozostałe strony tych umów, że w okresie przejściowym na potrzeby tych umów Zjednoczone Królestwo ma być traktowane jak państwo członkowskie UE.

138 W przypadku przedłużenia Unia poinformuje o nim pozostałe strony umów międzynarodowych.

139 Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

140 Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 155 z 7.6.1989, s. 9).

141 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (rozporządzenie DNB) (Dz.U. L 181 z 19.7.2003, s. 1).

142 Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2018/195 z dnia 8 lutego 2018 r. ustanawiająca formularze zgłaszania nadużyć i nieprawidłowości mających wpływ na należności z tytułu tradycyjnych zasobów własnych oraz formularze sprawozdań z kontroli w odniesieniu do tradycyjnych zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 608/2014 (Dz.U. L 36 z 9.2.2018, s. 33).

143 Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2018/194 z dnia 8 lutego 2018 r. ustanawiająca wzory sprawozdań dotyczących rachunków należności z tytułu zasobów własnych oraz formularz zgłaszania wartości nieodzyskiwalnych odpowiadających należnościom z tytułu zasobów własnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 (Dz.U. L 36 z 9.2.2018, s. 20).

144 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

145 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

146 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

147 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).

148 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 - Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1).

149 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 z dnia 26 września 2017 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (EFZR), gwarancji EFZR i funduszu gwarancyjnego EFZR (Dz.U. L 249 z 27.9.2017, s. 1).

150 Rozporządzenie Rady 422/67/EWG, 5/67/Euratom z dnia 25 lipca 1967 r. określające uposażenie przewodniczącego i członków Komisji, a także prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości (Dz.U. P 187 z 8.8.1967, s. 1).

151 Decyzja 2005/684/WE, Euratom Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. L 262 z 7.10.2005, s. 1).

152 Rozporządzenie Rady (UE) 2016/300 z dnia 29 lutego 2016 r. w sprawie ustalenia uposażenia osób zajmujących wysokie stanowiska publiczne w UE (Dz.U. L 58 z 4.3.2016, s. 1).

153 Rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1).

154 Rozporządzenie Rady (WE) nr 332/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1).

155 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 z dnia 25 maja 2009 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 10).

156 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2728/94 z dnia 31 października 1994 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz.U. L 293 z 12.11.1994, s. 1).

157 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielenia gwarancji UE dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego na pokrycie strat poniesionych w związku z działaniami z zakresu finansowania wspierającymi projekty inwestycyjne poza granicami Unii (Dz.U. L 135 z 8.5.2014, s. 1).

158 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1080/2011/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie udzielenia gwarancji UE dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego na pokrycie strat poniesionych w związku z pożyczkami i gwarancjami udzielonymi na zabezpieczenie pożyczek na potrzeby projektów poza granicami Unii oraz uchylenia decyzji nr 633/2009/WE (Dz.U. L 280 z 27.10.2011, s. 1).

159 Umowa wewnętrzna między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP-UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1).

160 Rozporządzenie Rady (UE) 2015/322 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie realizacji 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 1).

161 Rozporządzenie Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17).

162 Dz.U. L 25 z 30.1.1976, s. 168.

163 Dz.U. L 347 z 22.12.1980, s. 210.

164 Dz.U. L 86 z 31.3.1986, s. 210.

165 Dz.U. L 229 z 17.8.1991, s. 288.

166 Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

167 Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

168 Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.

169 Decyzja Komisji z dnia 20 października 2015 r. w sprawie utworzenia kryzysowego funduszu powierniczego Unii Europejskiej na rzecz stabilności oraz eliminowania przyczyn migracji nieuregulowanej i wysiedleń w Afryce (C(2015) 7293).

170 Decyzja Komisji z dnia 24 listopada 2015 r. w sprawie koordynacji działań Unii i państw członkowskich przy użyciu mechanizmu koordynacji - Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji (Dz.U. C 407 z 8.12.2015, s. 8).

171 Decyzja Rady (UE) 2016/1353 z dnia 4 sierpnia 2016 r. w sprawie przepisów finansowych Europejskiej Agencji Obrony i uchylająca decyzję 2007/643/WPZiB (Dz.U. L 219 z 12.8.2016, s. 98).

172 Decyzja Rady 2014/75/WPZiB z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (Dz.U. L 41 z 12.2.2014, s. 13).

173 Decyzja Rady 2014/401/WPZiB z dnia 26 czerwca 2014 r. w sprawie Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej i uchylenia wspólnego działania 2001/555/WPZiB w sprawie ustanowienia Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej (Dz.U. L 188 z 27.6.2014, s. 73).

174 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23).

175 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).

176 Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 37.

177 Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 23.

178 Dz.U. L 180 z 19.7.2000, s. 22.

179 Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16.

180 Dz.U. L 180 z 15.7.2010, s. 1.

181 Dz.U. L 6 z 10.1.1979, s. 24.

182 Podział na sekcje i podsekcje w niniejszym załączniku służy wyłącznie celom informacyjnym.

183 Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

184 Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1.

185 Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1.

186 Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1.

187 Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.

188 Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 1.

189 Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23.

190 Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1.

191 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 34.

192 Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 1.

193 Dz.U. L 130 z 19.5.2017, s. 1.

194 Dz.U. L 328 z 15.12.2009, s. 1.

195 Dz.U. L 254 z 30.9.2017, s. 1.

196 Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

197 Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

198 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16.

199 Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33.

200 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 6.

201 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 11.

202 Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 50.

203 Dz.U. L 191 z 17.7.2015, s. 1.

204 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 1.

205 Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 57.

206 Dz.U. L 103 z 5.4.2014, s. 10.

207 Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 16.

208 Dz.U. L 17 z 19.1.2013, s. 1.

209 Dz.U. L 17 z 19.1.2013, s. 13.

210 Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 53.

211 Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 62.

212 Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 76.

213 Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 69.

214 Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 62.

215 Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 19.

* Użycie tej nazwy nie ma wpływu ma stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244

216 Dz.U. L 57 z 3.3.2017, s. 59.

217 Dz.U. L 185 z 8.7.2016, s. 1.

218 Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 1.

219 Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1.

220 Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12.

221 Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30.

222 Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82.

223 Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 21.

224 Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4.

225 Dz.U. L 337 z 12.12.1998, s. 8.

226 Dz.U. L 210 z 7.8.1985, s. 29.

227 Dz.U. L 42 z 23.2.1970, s. 16.

228 Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 131.

229 Dz.U. L 310 z 25.11.2005, s. 10.

230 Dz.U. L 161 z 14.6.2006, s. 12.

231 Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1.

232 Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1.

233 Dz.U. L 151 z 14.6.2018, s. 1.

234 Dz.U. L 35 z 4.2.2009, s. 1.

235 Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1.

236 Dz.U. L 35 z 4.2.2009, s. 32.

237 Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1.

238 Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52.

239 Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 77.

240 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

241 Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

242 Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 1.

243 Dz.U. L 335 z 5.12.1973, s. 51.

244 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 251.

245 Dz.U. L 167 z 22.6.1992, s. 17.

246 Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 99.

247 Dz.U. L 147 z 9.6.1975, s. 40.

248 Dz.U. L 165 z 30.6.2010, s. 1.

249 Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 164.

250 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 45.

251 Dz.U. L 106 z 28.4.2009, s. 7.

252 Dz.U. L 42 z 15.2.1975, s. 14.

253 Dz.U. L 46 z 21.2.1976, s. 1.

254 Dz.U. L 39 z 15.2.1980, s. 40.

255 Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 17.

256 Dz.U. L 71 z 18.3.2011, s. 1.

257 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 107.

258 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 149.

259 Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5.

260 Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 51.

261 Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 1.

262 Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 24.

263 Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 53.

264 Dz.U. L 162 z 3.7.2000, s. 1.

265 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 79.

266 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 309.

267 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357.

268 Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62.

269 Dz.U. L 272 z 18.10.2011, s. 1.

270 Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 37.

271 Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59.

272 Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1.

273 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 90.

274 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 1.

275 Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 27.

276 Dz.U. L 39 z 9.2.2013, s. 1.

277 Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

278 Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.

279 Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 1.

280 Dz.U. L 18 z 22.1.2000, s. 1.

281 Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 121.

282 Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1.

283 Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

284 Dz.U. L 121 z 1.5.2001, s. 34.

285 Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 1.

286 Dz.U. L 109 z 30.4.2009, s. 10.

287 Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 39.

288 Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.

289 Dz.U. L 331 z 7.12.1998, s. 1.

290 Dz.U. L 189 z 20.7.1990, s. 17.

291 Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 1.

292 Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 176.

293 Dz.U. L 33 z 8.2.2003, s. 30.

294 Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 48.

295 Dz.U. L 207 z 6.8.2010, s. 14.

296 Dz.U. L 304 z 21.11.2003, s. 1.

297 Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 44.

298 Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 28.

299 Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

300 Dz.U. L 104 z 8.4.2004, s. 1.

301 Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7.

302 Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60.

303 Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 1.

304 Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1.

305 Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

306 Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

307 Dz.U. L 47 z 18.2.2004, s. 1.

308 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

309 Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

310 Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

311 Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.

312 Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10.

313 Dz.U. L 330 z 10.12.2013, s. 1.

314 Dz.U. L 337 z 5.12.2006, s. 21.

315 Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35.

316 Dz.U. L 168 z 28.6.2007, s. 1.

317 Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.

318 Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58.

319 Dz.U. L 107 z 25.4.2015, s. 26.

320 Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 87.

321 Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23.

322 Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

323 Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195.

324 Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.

325 Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 1.

326 Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

327 Dz.U. L 308 z 9.11.1991, s. 1.

328 Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 36.

329 Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 1.

330 Dz.U. L 91 z 9.4.1983, s. 30.

331 Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 1.

332 Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 46.

333 Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.

334 Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 1.

335 Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 146.

336 Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44.

337 Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

338 Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18.

339 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.

340 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

341 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.

342 Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 34.

343 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 1.

344 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 7.

345 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 16.

346 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 34.

347 Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51.

348 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 26.

349 Dz.U. L 309 z 26.11.2003, s. 1.

350 Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.

351 Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.

352 Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35.

353 Dz.U. L 66 z 13.3.1999, s. 26.

354 Dz.U. L 197 z 3.8.2000, s. 19.

355 Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.

356 Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 53.

357 Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

358 Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 45.

359 Dz.U. L 307 z 24.11.2007, s. 5.

360 Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 58.

361 Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 67.

362 Dz.U. L 15 z 17.1.2002, s. 19.

363 Dz.U. L 314 z 1.12.2015, s. 1.

364 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

365 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

366 Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4.

367 Dz.U. L 277 z 20.10.1984, s. 12.

368 Dz.U. L 66 z 13.3.1999, s. 16.

369 Dz.U. L 66 z 13.3.1999, s. 24.

370 Dz.U. L 141 z 6.6.2009, s. 3.

371 Dz.U. L 164 z 26.6.2009, s. 45.

372 Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.

373 Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1.

374 Dz.U. L 13 z 20.1.2016, s. 2.

375 Dz.U. L 201 z 30.7.2008, s. 1.

376 Dz.U. L 229 z 1.9.2009, s. 1.

377 Dz.U. L 140 z 30.5.2002, s. 10.

378 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

379 Dz.U. L 92 z 7.4.1990, s. 42.

380 Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1.

381 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.

382 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 24.

383 Dz.U. L 287 z 5.11.2003, s. 1.

384 Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1.

385 Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

386 Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977.

387 Dz.U. L 46 z 19.2.1991, s. 19.

388 Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.

389 Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74.

390 Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

391 Dz.U. L 194 z 22.7.1988, s. 10.

392 Dz.U. L 302 z 19.10.1989, s. 1.

393 Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62.

394 (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 49).

395 Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14.

396 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 321.

397 Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

398 Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1.

399 Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.

400 Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.

401 Dz.U. L 145 z 13.6.1977, s. 44.

402 Dz.U. L 15 z 19.1.1978, s. 34.

403 Dz.U. L 306 z 22.11.2003, s. 1.

404 Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16.

405 Dz.U. L 316 z 1.12.2001, s. 5.

406 Dz.U. L 157 z 10.6.1992, s. 19.

407 Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27.

408 Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1.

409 Dz.U. L 260 z 5.9.1992, s. 1.

410 (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 69).

411 Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 31.

412 Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 74.

413 Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 8.

414 Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1.

415 Dz.U. L 213 z 8.8.2008, s. 31.

416 Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 66.

417 Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1.

418 Dz.U. L 303 z 18.11.2009, s. 1.

419 Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

420 Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.

421 Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2309.

422 Dz.U. L 93 z 17.4.1968, s. 15.

423 Dz.U. L 11 z 15.1.2000, s. 17.

424 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1.

425 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 12.

426 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 33.

427 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60.

428 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 74.

429 Dz.U. L 267 z 8.10.2008, s. 8.

430 Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

431 Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

432 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

433 Dz.U. L 268 z 24.9.1991, s. 56.

434 Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9.

435 Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

436 Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

437 Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 3.

438 Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.

439 Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16.

440 Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

441 Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14.

442 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

443 Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 15.

444 Dz.U. L 351 z 28.12.1985, s. 63.

445 Dz.U. L 212 z 22.7.1989, s. 79.

446 Dz.U. L 163 z 17.6.1992, s. 1.

447 Dz.U. L 334 z 23.12.1996, s. 1.

448 Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1.

449 Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

450 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1.

451 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.

452 Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

453 Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 1.

454 Dz.U. L 194 z 24.7.2010, s. 1.

455 Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 17.

456 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

457 Dz.U. L 310 z 22.12.1995, s. 5.

458 Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 1.

459 Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9.

460 Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 1.

461 Dz.U. L 39 z 10.2.2009, s. 1.

462 Dz.U. L 159 z 28.5.2014, s. 1.

463 Dz.U. L 326 z 29.12.1969, s. 36.

464 Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.

465 Dz.U. L 256 z 13.9.1991, s. 51.

466 Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 1.

467 Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 1.

468 Dz.U. L 200 z 30.7.2005, s. 1.

469 Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 28.

470 Pozycje i podpozycje w niniejszym załączniku mają charakter wyłącznie orientacyjny.

471 Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

472 Dz.U. L 44 z 20.2.2008, s. 23.

473 Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1.

474 Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1.

475 Dz.U. L 326 z 21.11.1986, s. 40.

476 Dz.U. L 346 z 29.12.2007, s. 6.

477 Dz.U. L 292 z 10.11.2009, s. 5.

478 Dz.U. L 286 z 17.10.2006, s. 15.

479 Dz.U. L 195 z 1.8.2018, s. 1.

480 Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 8.

481 Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12.

482 Dz.U. L 121 z 8.5.2012, s. 1.

483 Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1.

484 Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 21.

485 Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 29.

486 Dz.U. L 176 z 5.7.2011, s. 24.

487 Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51.

488 Dz.U. L 291 z 6.12.1995, s. 46.

489 Dz.U. L 162 z 1.7.2003, s. 5.

490 Dz.U. L 346 z 29.12.2007, s. 6.

491 Dz.U. L 286 z 17.10.2006, s. 15.

492 Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 55.

493 Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 15.

494 Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.

495 Dz.U. L 33 z 4.2.2006, s. 22.

496 Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1.

497 Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17.

498 Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.

499 Pozycje i podpozycje w niniejszym załączniku mają charakter wyłącznie orientacyjny.

500 Dz.U. C 262 z 19.7.2016, s. 1.

501 Dz.U. C 8 z 11.1.2012, s. 4.

502 Dz.U. C 155 z 20.6.2008, s. 10.

503 Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 1.

504 Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1.

505 Dz.U. L 193 z 1.7.2014, s. 1.

506 Dz.U. L 369 z 24.12.2014, s. 37.

507 Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 1.

508 Dz.U. C 92 z 29.3.2014, s. 1.

509 Dz.U. L 7 z 11.1.2012, s. 3.

510 Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 1.

511 Dz.U. L 114 z 26.4.2012, s. 8.

512 Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 9.

513 Dz.U. L 190 z 28.6.2014, s. 45.

514 Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 9.

515 Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1.

516 Dz.U. C 272 z 15.11.2007, s. 4.

517 Dz.U. C 119 z 22.5.2002, s. 22.

518 Dz.U. C 85 z 9.4.2009, s. 1.

519 Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.

520 Dz.U. c 253 Z 19.7.2019, s.14.

521 Dz.U. C 297 z 9.12.2003, s. 6.

522 Dz.U. C 188 z 20.6.2014, s. 4.

523 Dz.U. C 204 z 1.7.2014, s. 1.

524 Dz.U. C 217 z 2.7.2015, s. 1.

525 Dz.U. C 209 z 23.7.2013, s. 1.

526 Dz.U. C 198 z 27.6.2014, s. 1.

527 Dz.U. C 19 z 22.1.2014, s. 4.

528 Dz.U. C 249 z 31.7.2014, s. 1.

529 Dz.U. C 188 z 11.8.2009, s. 1.

530 Dz.U. C 188 z 11.8.2009, s. 6.

531 Dz.U. C 216 z 30.7.2013, s. 1.

532 Dz.U. C 72 z 26.3.2009, s. 1.

533 Dz.U. C 195 z 19.8.2009, s. 9.

534 Dz.U. C 392 z 19.12.2012, s. 1.

535 Dz.U. C 200 z 28.6.2014, s. 1.

536 Dz.U. C 158 z 5.6.2012, s. 4.

537 http://ec.europa.eu/competition/state_aid/legislation/stranded_costs_en.pdf

538 Dz.U. L 336 z 21.12.2010, s. 24.

539 Dz.U. C 152 z 26.6.2002, s. 5.

540 Dz.U. C 39 z 6.2.1998, s. 2.

541 Dz.U. C 332 z 15.11.2013, s. 1.

542 Dz.U. C 257 z 27.10.2009, s. 1.

543 Dz.U. C 25 z 26.1.2013, s. 1.

544 Dz.U. C 184 z 22.7.2008, s. 13.

545 Dz.U. C 13 z 17.1.2004, s. 3.

546 Dz.U. C 317 z 12.12.2008, s. 10.

547 Dz.U. C 132 z 11.6.2009, s. 6.

548 Dz.U. C 99 z 4.4.2014, s. 3.

549 Dz.U. C 8 z 11.1.2012, s. 15.

550 Dz.U. L 318 z 17.11.2006, s. 17.

551 Rozporządzenie Rady (WE) nr 866/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie systemu na podstawie art. 2 Protokołu 10 do Aktu Przystąpienia (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, s. 128).

552 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 1.

553 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 5.

554 Dz.U. C 149 z 8.6.2010, s. 3.

555 Dz.U. C 187 z 10.7.2010, s. 5.

556 Dz.U. C 152 z 20.5.2014, s. 21.

557 Dz.U. C 233 z 19.7.2017, s. 3.

558 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 11.

559 Dz.U. C 52 z 11.2.2016, s. 11.

560 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 13.

561 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 56.

562 Dz.U. 107 z 27.4.2010, s. 3.

563 Dz.U. C 149 z 8.6.2010, s. 5.

564 Dz.U. C 45 z 12.2.2011, s. 5.

565 Dz.U. C 52 z 11.2.2016, s. 13.

566 Dz.U. C 263 z 20.7.2016, s. 3.

567 Dz.U. C 279 z 27.9.2013, s. 13.

568 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 21.

569 Dz.U. C 279 z 27.9.2013, s. 11.

570 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 23.

571 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 26.

572 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 40.

573 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 54.

574 Dz.U. C 107 z 27.4.2010, s. 6.

575 Dz.U. C 262 z 6.9.2011, s. 6.

576 Dz.U. C 279 z 27.9.2013, s. 8.

577 Dz.U. C 152 z 20.5.2014, s. 16.

578 Dz.U. C 240 z 10.8.2012, s. 3.

579 Dz.U. C 46 z 18.2.2014, s. 8.

580 Dz.U. C 106, 24.4.2010, p. 42.

581 Dz.U. C 106, 24.4.2010, p. 43.

582 Dz.U. C 106, 24.4.2010, p. 45.

583 Dz.U. C 57, 25.2.2012, p. 4.

584 Dz.U. C 106, 24.4.2010, p. 49.

585 Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 51.

586 Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

587 Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 43.

588 Dz.U. L 338 z 22.12.2010, s. 35.

589 Dz.U. L 149 z 8.6.2012, s. 4.

590 Dz.U. L 349 z 19.12.2012, s. 45.

591 Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1.

592 Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 27.

593 Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 15.

594 Dz.U. L 76 z 22.3.2017, s. 13.

595 Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

596 Dz.U. L 338 z 22.12.2010, s. 35.

597 Dz.U. L 149 z 8.6.2012, s. 4.

598 Dz.U. L 349 z 19.12.2012, s. 45.

599 Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 27.

600 Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 15.

601 Dz.U. L 76 z 22.3.2017, s. 13.

602 Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977.

603 Dz.U. L 46 z 19.2.1991, s. 19.

604 Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.

605 Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74.

606 Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

607 Dz.U. L 302 z 19.10.1989, s. 1.

608 Dz.U. L 194 z 22.7.1988, s. 10.

609 Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62.

610 Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14.

611 Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1.

612 Sellafield Ltd, SELLAFIELD CA20 1PG, ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO.

613 Dounreay Site Restoration Ltd, KW14 7TZ THURSO CAITHNESS, ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO.

614 EDF Energy Nuclear Generation Limited - Sizewell B Power Station, SUFFOLK, IP16 4UR LEISTON.

615 Urenco UK Limited, Capenhurst Works, CHESTER CH1 6ER, ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO.

616 Westinghouse Springfields Fuels Ltd, SALWICK PRESTON PR4 OXJ, ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO.

617 Dz.U. L 227 z 1.9.1994, s. 1.

618 Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.

619 Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 1.

620 Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 121.

621 Dz.U. L 18 z 22.1.2000, s. 1.

622 Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1.

623 Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

624 Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

625 Dz.U. L 159 z 20.6.2012, s. 5.

626 Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 7.

627 Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

628 Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

629 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

630 Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

631 Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

632 Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 1.

633 Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25.

634 Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 11.

635 Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1.

636 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.

637 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.

638 Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35.

639 Dz.U. L 229 z 1.9.2009, s. 1.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2019.384I.1
Rodzaj:	Umowa międzynarodowa
Tytuł:	Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.
Data aktu:	12/11/2019
Data ogłoszenia:	12/11/2019

Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

UMOWA o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

CZĘŚĆ PIERWSZA POSTANOWIENIA WSPÓLNE

CZĘŚĆ DRUGA PRAWA OBYWATELSKIE

TYTUŁ I POSTANOWIENIA OGÓLNE

TYTUŁ II PRAWA I OBOWIĄZKI

Rozdzial 1 PRAWA ZWIĄZANE Z POBYTEM, DOKUMENTY POBYTU

Rozdzial 2 PRAWA PRACOWNIKÓW I OSÓB PRACUJĄCYCH NA WŁASNY RACHUNEK

Rozdzial 3 KWALIFIKACJE ZAWODOWE

TYTUŁ III KOORDYNACJA SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

TYTUŁ IV INNE POSTANOWIENIA

CZĘŚĆ TRZECIA POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WYSTĄPIENIA

TYTUŁ I TOWARY WPROWADZONE DO OBROTU

TYTUŁ II PROCEDURY CELNE W TOKU

TYTUŁ III TOCZĄCE SIĘ SPRAWY ZWIĄZANE Z PODATKIEM OD WARTOŚCI DODANEJ I AKCYZĄ

TYTUŁ IV WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA

TYTUŁ V TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA POLICYJNA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH

TYTUŁ VI TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA SĄDOWA W SPRAWACH CYWILNYCH I HANDLOWYCH

TYTUŁ VII DANE I INFORMACJE PRZETWORZONE LUB UZYSKANE PRZED ZAKOŃCZENIEM OKRESU PRZEJŚCIOWEGO LUB NA PODSTAWIE NINIEJSZEJ UMOWY

TYTUŁ VIII TOCZĄCE SIĘ POSTĘPOWANIA O UDZIELENIE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH I PODOBNE POSTĘPOWANIA

TYTUŁ IX KWESTIE DOTYCZĄCE EURATOMU

TYTUŁ X UNIJNE POSTĘPOWANIA SĄDOWE I ADMINISTRACYJNE

Rozdzial 1 POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Rozdział 2 POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE

TYTUŁ XI PROCEDURY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI I ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM

TYTUŁ XII PRZYWILEJE I IMMUNITETY

Rozdzial 1 MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII

Rozdzial 2 KOMUNIKACJA

Rozdzial 3 CZŁONKOWIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Rozdzial 4 PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII

Rozdzial 5 CZŁONKOWIE INSTYTUCJI, URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY

Rozdział 6 INNE POSTANOWIENIA

TYTUŁ XIII INNE KWESTIE DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII

CZĘŚĆ CZWARTA OKRES PRZEJŚCIOWY

CZĘŚĆ PIĄTA POSTANOWIENIA FINANSOWE

RozdziaL 1 POSTANOWIENIA OGÓLNE

RozdziaL 2 WKŁAD ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA DO BUDŻETU UNII I JEGO UDZIAŁ W BUDŻECIE UNII

Rozdzial 3 EUROPEJSKI BANK CENTRALNY

Rozdzial 4 EUROPEJSKI BANK INWESTYCYJNY

Rozdzial 5 EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU I GWARANCJA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA NA MOCY UMÓW WEWNĘTRZNYCH DOTYCZĄCYCH EFR

Rozdzial 6 FUNDUSZE POWIERNICZE I INSTRUMENT POMOCY DLA UCHODŹCÓW W TURCJI

Rozdzial 7 AGENCJE RADY I OPERACJE W DZIEDZINIE WSPÓLNEJ POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY

CZĘŚĆ SZÓSTA POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I KOŃCOWE

TYTUŁ I SPÓJNA WYKŁADNIA I STOSOWANIE

TYTUŁ II POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

TYTUŁ III ROZSTRZYGANIE SPORÓW

TYTUŁ IV POSTANOWIENIA KOŃCOWE

PROTOKÓŁ W SPRAWIE IRLANDII / IRLANDII PÓŁNOCNEJ

ZAŁĄCZNIK 1 PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1

ZAŁĄCZNIK 2 PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 UST. 4

ZAŁĄCZNIK 3 PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 8

ZAŁĄCZNIK 4 PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9

ZAŁĄCZNIK 5 PRZEPISY PRAWA UNII O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 1

ZAŁĄCZNIK 6 PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 2

ZAŁĄCZNIK 7 PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16 UST. 3

PROTOKÓŁ DOTYCZĄCY STREF SUWERENNYCH ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ NA CYPRZE

PROTOKÓŁ W SPRAWIE GIBRALTARU

ZAŁĄCZNIK I KOORDYNACJA ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

CZĘŚĆ I DECYZJE I ZALECENIA KOMISJI ADMINISTRACYJNEJ

CZĘŚĆ II AKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT ODNIESIENIA

CZĘŚĆ III DOSTOSOWANIA ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 883/2004 I ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 987/2009

ZAŁĄCZNIK II PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 41 UST. 4

ZAŁĄCZNIK III TERMINY OKREŚLONE DLA SYTUACJI LUB PROCEDUR CELNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 49 UST. 1

ZAŁĄCZNIK IV WYKAZ SIECI, SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH I BAZ DANYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 50, 53, 99 I 100

ZAŁĄCZNIK V EURATOM

ZAŁĄCZNIK VI WYKAZ PROCEDUR WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 98

ZAŁĄCZNIK VII WYKAZ AKTÓW / PRZEPISÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 128 UST. 6

ZAŁĄCZNIK VIII REGULAMIN WSPÓLNEGO KOMITETU I SPECJALNYCH KOMITETÓW

Postanowienie 1 Przewodniczący

Postanowienie 2 Sekretariat

Postanowienie 3 Udział w posiedzeniach

Postanowienie 4 Posiedzenia

Postanowienie 5 Dokumenty

Postanowienie 6 Korespondencja

Postanowienie 7 Porządek obrad

Postanowienie 8 Protokół obrad

Postanowienie 9 Decyzje i zalecenia

Postanowienie 10 Jawność i poufność

Postanowienie 11 Języki

Postanowienie 12 Koszty

UMOWA

o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

CZĘŚĆ PIERWSZA

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

CZĘŚĆ DRUGA

PRAWA OBYWATELSKIE

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

TYTUŁ II

PRAWA I OBOWIĄZKI

Rozdzial 1

PRAWA ZWIĄZANE Z POBYTEM, DOKUMENTY POBYTU

Rozdzial 2

PRAWA PRACOWNIKÓW I OSÓB PRACUJĄCYCH NA WŁASNY RACHUNEK

Rozdzial 3

KWALIFIKACJE ZAWODOWE

TYTUŁ III

KOORDYNACJA SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

TYTUŁ IV

INNE POSTANOWIENIA

CZĘŚĆ TRZECIA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WYSTĄPIENIA

TYTUŁ I

TOWARY WPROWADZONE DO OBROTU

TYTUŁ II

PROCEDURY CELNE W TOKU

TYTUŁ III

TOCZĄCE SIĘ SPRAWY ZWIĄZANE Z PODATKIEM OD WARTOŚCI DODANEJ I AKCYZĄ

TYTUŁ IV

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA

TYTUŁ V

TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA POLICYJNA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH

TYTUŁ VI

TRWAJĄCA WSPÓŁPRACA SĄDOWA W SPRAWACH CYWILNYCH I HANDLOWYCH

TYTUŁ VII

DANE I INFORMACJE PRZETWORZONE LUB UZYSKANE PRZED ZAKOŃCZENIEM OKRESU PRZEJŚCIOWEGO LUB NA PODSTAWIE NINIEJSZEJ UMOWY

TYTUŁ VIII

TOCZĄCE SIĘ POSTĘPOWANIA O UDZIELENIE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH I PODOBNE POSTĘPOWANIA

TYTUŁ IX

KWESTIE DOTYCZĄCE EURATOMU

TYTUŁ X

UNIJNE POSTĘPOWANIA SĄDOWE I ADMINISTRACYJNE

Rozdzial 1

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Rozdział 2

POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE

TYTUŁ XI

PROCEDURY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI I ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM

TYTUŁ XII

PRZYWILEJE I IMMUNITETY

Rozdzial 1

MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII

Rozdzial 2

KOMUNIKACJA

Rozdzial 3

CZŁONKOWIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Rozdzial 4

PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII

Rozdzial 5

CZŁONKOWIE INSTYTUCJI, URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY

Rozdział 6

INNE POSTANOWIENIA

TYTUŁ XIII

INNE KWESTIE DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII

CZĘŚĆ CZWARTA

OKRES PRZEJŚCIOWY

CZĘŚĆ PIĄTA

POSTANOWIENIA FINANSOWE

RozdziaL 1

POSTANOWIENIA OGÓLNE

RozdziaL 2

WKŁAD ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA DO BUDŻETU UNII I JEGO UDZIAŁ W BUDŻECIE UNII

Rozdzial 3

EUROPEJSKI BANK CENTRALNY

Rozdzial 4

EUROPEJSKI BANK INWESTYCYJNY

Rozdzial 5

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU I GWARANCJA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA NA MOCY UMÓW WEWNĘTRZNYCH DOTYCZĄCYCH EFR

Rozdzial 6

FUNDUSZE POWIERNICZE I INSTRUMENT POMOCY DLA UCHODŹCÓW W TURCJI

Rozdzial 7

AGENCJE RADY I OPERACJE W DZIEDZINIE WSPÓLNEJ POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY

CZĘŚĆ SZÓSTA

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I KOŃCOWE

TYTUŁ I

SPÓJNA WYKŁADNIA I STOSOWANIE

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

TYTUŁ III

ROZSTRZYGANIE SPORÓW

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK 1

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1

ZAŁĄCZNIK 2

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 UST. 4

ZAŁĄCZNIK 3

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 8

ZAŁĄCZNIK 4

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9

ZAŁĄCZNIK 5

PRZEPISY PRAWA UNII O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 1

ZAŁĄCZNIK 6

PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST. 2

ZAŁĄCZNIK 7

PROCEDURY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16 UST. 3

ZAŁĄCZNIK I

KOORDYNACJA ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

CZĘŚĆ I

DECYZJE I ZALECENIA KOMISJI ADMINISTRACYJNEJ

CZĘŚĆ II

AKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT ODNIESIENIA

CZĘŚĆ III

DOSTOSOWANIA ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 883/2004 I ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 987/2009

ZAŁĄCZNIK II

PRZEPISY PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 41 UST. 4

ZAŁĄCZNIK III

TERMINY OKREŚLONE DLA SYTUACJI LUB PROCEDUR CELNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 49 UST. 1

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ SIECI, SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH I BAZ DANYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 50, 53, 99 I 100

ZAŁĄCZNIK V

EURATOM

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ PROCEDUR WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 98

ZAŁĄCZNIK VII

WYKAZ AKTÓW / PRZEPISÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 128 UST. 6

ZAŁĄCZNIK VIII

REGULAMIN WSPÓLNEGO KOMITETU I SPECJALNYCH KOMITETÓW

Postanowienie 1

Przewodniczący

Postanowienie 2

Sekretariat

Postanowienie 3

Udział w posiedzeniach

Postanowienie 4

Posiedzenia

Postanowienie 5

Dokumenty

Postanowienie 6

Korespondencja

Postanowienie 7

Porządek obrad

Postanowienie 8

Protokół obrad

Postanowienie 9

Decyzje i zalecenia

Postanowienie 10

Jawność i poufność

Postanowienie 11

Języki

Postanowienie 12

Koszty

Postanowienie 13

Specjalne komitety

Postanowienie 14

Sprawozdanie roczne

ZAŁĄCZNIK IX

REGULAMIN

CZĘŚĆ A

REGULAMIN ROZSTRZYGANIA SPORÓW