Sprawa C-668/19: Skarga wniesiona w dniu 15 lipca 2019 r. - Komisja Europejska/Republika Włoska.

Skarga wniesiona w dniu 15 lipca 2019 r. - Komisja Europejska/Republika Włoska

(Sprawa C-668/19)

(2019/C 363/17)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Manhaeve, L. Cimaglia, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi, aby Trybunał

orzekł, że Republika Włoska, ze względu na:

- nieprzyjęcie przepisów niezbędnych do zapewnienia, aby 166 aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 2 000 wyposażone były w system zbierania ścieków komunalnych, zgodnie z art. 3 dyrektywy Rady z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych ¹ ,

- nieprzyjęcie przepisów niezbędnych do zapewnienia, aby w 610 aglomeracjach o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 10 000 lub o równoważnej liczbie mieszkańców między 2 000 a 10 000 i z których zrzuty są odprowadzane do wód słodkich lub estuariów, ścieki komunalne przed odprowadzeniem były poddane wtórnemu oczyszczania lub innemu równie skutecznemu oczyszczaniu, zgodnie z art. 4 dyrektywy 91/271/EWG,

- nieprzyjęcie przepisów niezbędnych do zapewnienia, aby w 10 aglomeracjach o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 10 000 i z których zrzuty są odprowadzane do wód, do których odprowadzane są ścieki, uznanych za "obszary wrażliwe" w rozumieniu dyrektywy 91/271/EWG, ścieki komunalne odprowadzane do systemów zbierania zostały poddane, przed odprowadzeniem, oczyszczaniu bardziej rygorystycznemu niż oczyszczanie wtórne lub inne równie skuteczne oczyszczanie, zgodnie z art. 5 tejże dyrektywy,

- nieprzyjęcie przepisów niezbędnych do zapewnienia, aby w 5 "obszarach wrażliwych", w rozumieniu dyrektywy 91/271/EWG, minimalne zmniejszenie całkowitego ładunku ścieków doprowadzanych do wszystkich oczyszczalni ścieków komunalnych na tym obszarze wynosiło co najmniej 75 % w odniesieniu do fosforu ogólnego i co najmniej 75 % w odniesieniu do azotu ogólnego, zgodnie z art. 5 ust. 4 tejże dyrektywy,

- nieprzyjęcie przepisów niezbędnych, aby oczyszczalnie ścieków komunalnych budowane w celu spełnienia wymagań art. 4-7 były projektowane, budowane, eksploatowane i utrzymywane w sposób zapewniający wystarczającą wydajność w każdych normalnych warunkach klimatycznych, i aby przy projektowaniu oczyszczalni wzięto pod uwagę sezonowe zmiany ładunku, w 167 aglomeracjach, zgodnie z art. 10 tejże dyrektywy,

- uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 3 lub art. 4, lub art. 5, a także art. 10 dyrektywy 91/271/EWG;

- obciążył Republikę Włoską kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W swojej skardze Komisja zarzuca Republice Włoskiej, że nie wdrożyła prawidłowo, na różnych częściach swojego terytorium, dyrektywy Rady z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych.

Komisja stwierdza przede wszystkim różne naruszenia art. 3 dyrektywy, który w ust. 1 tiret drugie i w ust. 2 stanowi, że państwa członkowskie były zobowiązane zapewnić, aby najpóźniej do dnia 31 grudnia 2005 r. wszystkie aglomeracje o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 2 000 wyposażone były w systemy zbierania ścieków komunalnych spełniające wymagania załącznika I.A. W szeregu aglomeracji położonych w regionach Abruzja, Kalabria, Kampania, Friuli-Wenecja Julijska, Lombardia, Apulia, Sycylia, Dolina Aosty, i Wenecja Euganejska obowiązek ten nie został w odpowiedni sposób spełniony.

Artykuł 4 dyrektywy 91/271/EWR przewiduje między innymi, w ust. 1 i 2, że najpóźniej do dnia 31 grudnia 2005 r. w odniesieniu do zrzutów z aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 10 000 lub do zrzutów z aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców między 2 000 a 10 000 państwa członkowskie powinny były zapewnić, aby ścieki komunalne przed odprowadzeniem były poddane wtórnemu oczyszczania lub innemu równie skutecznemu oczyszczaniu, zgodnie z wymogami przewidzianymi w załączniku I.B. Komisja stwierdziła naruszenie powyższych przepisów w znacznej liczbie aglomeracji położonych w regionach Abruzja, Basilicata, Kalabria, Kampania, Friuli-Wenecja Julijska, Lacjum, Liguria, Lombardia, Marche, Apulia, Piemont, Sardynia, Sycylia, Toskania, Umbria, Dolina Aosty, i Wenecja Euganejska.

Artykuł 5 dyrektywy przewiduje, w ust. 2 i 3, że najpóźniej do dnia 31 grudnia 1998 r. państwa członkowskie powinny były zapewnić, aby w odniesieniu do wszystkich zrzutów z aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców ponad 10 000 ścieki komunalne odprowadzane do systemów zbierania, przed odprowadzeniem do obszarów wrażliwych, poddawane były bardziej rygorystycznemu oczyszczaniu niż określone w art. 4. Komisja stwierdziła naruszenie powyższych przepisów w szeregu aglomeracji położonych w regionach Basilicata, Friuli-Wenecja Julijska, Lacjum, Marche, Apulia, Sardynia i Wenecja Euganejska.

Jeśli chodzi o obszary wrażliwe, art. 5 ust. 4 dyrektywy przewiduje następnie możliwość niestosowania wymagań ustanowionych w art. 5 ust. 2 i 3 wobec poszczególnych oczyszczalni ścieków komunalnych, pod warunkiem wykazania, że minimalne zmniejszenie całkowitego ładunku ścieków na danym obszarze wynosi co najmniej 75 % w odniesieniu do fosforu ogólnego i co najmniej 75 % w odniesieniu do azotu ogólnego. Nie zostało to wykazane w odniesieniu do różnych obszarów wrażliwych położonych na terytorium włoskim.

Nieprzestrzeganie art. 4 i 5 dyrektywy 91/271/EWG skutkuje wreszcie naruszeniem również art. 10 tejże dyrektywy, zgodnie z którym oczyszczalnie ścieków komunalnych powinny być projektowane, budowane, eksploatowane i utrzymywane w sposób zapewniający wystarczającą wydajność w każdych normalnych lokalnych warunkach klimatycznych.

1 Dz.U. 1991, L 135, s. 40.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.363.10
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-668/19: Skarga wniesiona w dniu 15 lipca 2019 r. - Komisja Europejska/Republika Włoska.
• Data aktu: 28/10/2019
• Data ogłoszenia: 28/10/2019