Sprawa C-618/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di L’Aquila (Włochy) w dniu 1 października 2018 r. - Gabriele Di Girolamo / Ministero della Giustizia.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di L'Aquila (Włochy) w dniu 1 października 2018 r. - Gabriele Di Girolamo / Ministero della Giustizia
(Sprawa C-618/18)

Język postępowania: włoski

(2019/C 25/19)

(Dz.U.UE C z dnia 21 stycznia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Giudice di pace di L'Aquila

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Gabriele Di Girolamo

Strona pozwana: Ministero della Giustizia

Pytania prejudycjalne

1)
Czy wykładni ogólnych zasad obowiązującego prawa Unii, takich jak zasady: pierwszeństwa prawa Unii, pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań, równości stron postępowania, skutecznej ochrony sądowej, dostępu do niezawisłego sądu i bardziej ogólnie rzetelnego procesu, o którym mowa w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w związku z art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości dotyczącego odpowiedzialności państwa włoskiego za oczywiste naruszenie prawa wspólnotowego przez sąd ostatniej instancji, wyrażonego w wyrokach [z dnia 30 września 2003 r., Köbler, C-224/01, EU:C:2003:513; z dnia 13 czerwca 2006 r., Traghetti del Mediterraneo, C-173/03, EU:C:2006:391; z dnia 24 listopada 2011 r., Komisja/ Włochy, C-379/10, EU:C:2011:775], należy dokonywać w ten sposób, że przepisy te i wyżej wymienione orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości stoją na przeszkodzie przyjęciu przez państwo członkowskie, w celu promowania siebie i swoich organów administracji publicznej, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, przepisów takich jak wprowadzone ustawą nr 18/2015 z deklarowanym zamiarem wykonania wspomnianych wyroków Trybunału Sprawiedliwości, lecz w zasadniczym celu udaremnienia ich skutków oraz uwarunkowania krajowego orzecznictwa, które w nowym brzmieniu art. 2 ust. 3 i 3-bis legge, n.117, sulla responsabilità civile dei magistrati (ustawy nr 117 z dnia 13 kwietnia 1988 r. o odpowiedzialności cywilnej sędziów) wprowadza pojęcie odpowiedzialności za winę umyślną lub poważne uchybienie "w przypadku oczywistego naruszenia przepisów ustawy oraz prawa Unii Europejskiej"? W rzeczywistości, ze względu na wspomniane przepisy krajowe sąd odsyłający musi dokonać wyboru w związku z odpowiedzialnością cywilną i dyscyplinarną państwa członkowskiego w sprawach, w których stroną jest organ administracji publicznej, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie. Wybór ten polega na tym, czy naruszyć przepisy krajowe poprzez odstąpienie od ich stosowania i zastosowanie prawa Unii Europejskiej, zgodnie z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości, czy też, przeciwnie, naruszyć prawo Unii Europejskiej poprzez zastosowanie przepisów krajowych stojących na przeszkodzie uznaniu skutecznej ochrony oraz sprzecznych z art. 1 ust. 3 i 7 dyrektywy 2003/88, z klauzulami 2 i 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony przyjętego w dyrektywie 1999/70 oraz z art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, zgodnie z wykładnią orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości wyrażoną w wyrokach [z dnia 1 marca 2012 r., O'Brien, C-393/10, EU:C:2012:110; z dnia 29 listopada 2017 r., King, C-214/16, EU:C:2017:914];
2)
W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i biorąc pod uwagę stanowisko zajęte przez włoski Corte costituzionale (trybunał konstytucyjny) [w wyroku] nr 269/2017 z dnia 14 grudnia 2017 r., wydanym po wyroku [Trybunału Sprawiedliwości z dnia 5 grudnia 2010 r., M.A.S. i M.B., C-42/17, EU:C:2017:936], w świetle art. 31 ust. 2 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 267 TFUE i art. 4 Traktatu o Unii Europejskiej, czy orzeczenie, jakie Trybunał Sprawiedliwości musi wydać w niniejszym postępowaniu prejudycjalnym, zważywszy na sprzeczność między prawem Unii Europejskiej i art. 2 ust. 3 i 3-bis ustawy nr 117 z dnia 13 kwietnia 1988 r., w ramach postępowania głównego, w którym stroną pozwaną jest organ publicznej administracji państwowej, można uznać za równoważne z przepisem prawa Unii Europejskiej, który ma bezpośrednią skuteczność i podlega bezpośredniemu zastosowaniu przez sąd krajowy, umożliwiając odstąpienie od stosowania sprzecznego przepisu prawa krajowego?
3)
W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy sędzia sądu powszechnego lub sędzia zawodowy może być uznany za pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony porównywalnego z "sędzią pokoju" będącym pracownikiem zatrudnionym na czas określony, o takim samym stażu pracy jak sędzia sądu powszechnego, do celów stosowania klauzuli 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, przyjętego dyrektywą 1999/70 1 , jeżeli funkcje związane ze sprawowaniem wymiaru sprawiedliwości są takie same, lecz różne są procedury naboru na stanowisko sędziego sądu powszechnego (pod względem kwalifikacji i egzaminów, stabilnego zatrudnienia, zasadniczej nieusuwalności stosunku pracy na czas nieokreślony, z wyjątkiem rzadkich przypadków poważnego naruszenia obowiązków służbowych) i stanowisko sędziego pokoju [pod względem kwalifikacji, zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony, która podlega uznaniowemu odnowieniu w wyniku pozytywnej oceny okresowej Consiglio superiore della magistratura (najwyższej rady sądownictwa) i natychmiastowemu wypowiedzeniu w razie negatywnej oceny pracy sędziego honorowego]?
1 Dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. 1999, L 175, s. 43).

Zmiany w prawie

Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Wymiar urlopu wypoczynkowego po zmianach w stażu pracy

Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
To będzie rewolucja u każdego pracodawcy

Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.

Grażyna J. Leśniak 18.12.2025
Są rozporządzenia wykonawcze do KSeF

Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.

Krzysztof Koślicki 16.12.2025
Od stycznia nowe zasady prowadzenia PKPiR

Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.

Marcin Szymankiewicz 15.12.2025
Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2019.25.16

Rodzaj: Ogłoszenie
Tytuł: Sprawa C-618/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di L’Aquila (Włochy) w dniu 1 października 2018 r. - Gabriele Di Girolamo / Ministero della Giustizia.
Data aktu: 21/01/2019
Data ogłoszenia: 21/01/2019