Sprawa C-808/18: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. - Komisja Europejska/Węgry.

Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. - Komisja Europejska/Węgry

(Sprawa C-808/18)

Język postępowania: węgierski

(2019/C 155/24)

(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Condou-Durande, A. Tokár i J. Tomkin, pełnomocnicy) Strona pozwana: Węgry

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi do Trybunału o:

a)stwierdzenie, że Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 3, 6, art. 24 ust. 3, art. 43 i art. 46 ust. 5 i 6 dyrektywy 2013/32/UE ¹ , art. 2 lit. h), art. 8, 9 i 11 dyrektywy 2013/33/UE ²  oraz art. 5, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2008/115/WE ³  w związku z art. 6, 28 i 47 karty praw podstawowych poprzez:

- ustanowienie, że wniosek o azyl należy złożyć do organu właściwego w dziedzinie azylu osobiście i wyłącznie na obszarach tranzytu, do których dostęp jest ograniczony do niewielkiej liczby osób;

- ogólne zastosowanie procedur szczególnych, w których nie zapewnia się spełnienia gwarancji ujętych w dyrektywie 2013/32;

- postanowienie o stosowaniu wobec wszystkich ubiegających się o azyl (z wyjątkiem nieletnich do 14 lat) postępowania, w wyniku którego wnioskodawcy muszą być obowiązkowo internowani w obszarach tranzytu, w instalacjach, w trakcie całego postępowania o udzielenie azylu, które to instalacje mogą opuścić jedynie w kierunku Serbii, przy czym internowanie to nie jest opatrzone gwarancjami przewidzianymi w dyrektywie 2013/33;

- przenoszenie na drugą stronę obszaru granicznego bez przestrzegania postępowań i gwarancji przewidzianych w art. 5, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2008/115 obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających na ich terytorium;

- brak transponowania do krajowego porządku prawnego art. 46 ust. 5 dyrektywy 2013/32 i przyjęcia przepisów, które odchodzą od ogólnej zasady automatycznego skutku zawieszającego w sytuacjach, które nie zostały zawarte w art. 46 ust. 6 tej dyrektywy;

- obciążenie Węgier kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja uważa, że Węgry naruszyły art. 3 i 6 dyrektywy 2013/32 poprzez postanowienie, że wniosek o udzielenie azylu należy złożyć do organu właściwego w dziedzinie azylu osobiście i wyłącznie w obszarach tranzytu, do których dostęp jest ograniczony do niewielkiej liczby osób. W ten sposób Węgry nie gwarantują wnioskodawcom o udzielenie ochrony międzynarodowej skutecznego dostępu do postępowania o udzielenie azylu.

Zdaniem Komisji przepisy ustawy o prawie azylu, zgodnie z którymi ubiegający się o azyl są zobowiązani do pozostawania w obszarach tranzytu do czasu rozpoznania ich wniosku o ochronę międzynarodową, prowadzą do tego, że Węgry systematycznie internują wszystkich ubiegających się o azyl, co nie jest zgodne z postanowieniami dyrektywy 2013/33.

Komisja uważa ponadto, że Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 5, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2008/115 poprzez przenoszenie na drugą stronę granicy bez przestrzegania postępowań i gwarancji przewidzianych w tej dyrektywie obywateli państw trzecich przebywających nielegalnie na ich terytorium.

Zdaniem Komisji Węgry nie transponowały do krajowego porządku prawnego ogólnej zasady ustanowionej w art. 46 ust. 5 dyrektywy 2013/32, ponieważ w przypadku wniesienia skargi administracyjnej do sądu od odmowy uznania wniosku z powodu jego bezzasadności ustawa o prawie azylu usunęła przepis, który ustanawiał automatyczny skutek zawieszający skargi sądowej.

Komisja podnosi ponadto, że Węgry naruszają art. 46 ust. 5 i 6 dyrektywy 2013/32, gdyż w przypadku odmowy uznania wniosku o ochronę międzynarodową ustawa o prawie azylu nie ustanawia wyraźnie możliwości wystąpienia o skutek zawieszający. W związku z tym nie zagwarantowano prawa wnioskodawców do pozostawania na terytorium Węgier do czasu rozstrzygnięcia skargi, ponieważ decyzja odmawiająca jest wykonywana niezależnie od wniesienia skargi do sądu.

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochron y międzynarodowej (Dz.U. 2013, L 180, s. 60).

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (Dz.U. 2013, L 180, s. 96).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. 2008, L 348, s. 98).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.155.18
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-808/18: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. - Komisja Europejska/Węgry.
• Data aktu: 06/05/2019
• Data ogłoszenia: 06/05/2019