Sprawa C-360/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 29 czerwca 2016 r. - Bundesrepublik Deutschland/Aziz Hasan.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 29 czerwca 2016 r. - Bundesrepublik Deutschland/Aziz Hasan

(Sprawa C-360/16)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 343/42)

(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bundesrepublik Deutschland

Strona pozwana: Aziz Hasan

Pytania prejudycjalne

1. W przypadku, gdy obywatel państwa trzeciego po złożeniu drugiego wniosku o udzielenie azylu w innym państwie członkowskim (tutaj: Niemcy) na podstawie odrzucenia przez sąd jego wniosku o zawieszenie decyzji o przekazaniu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 ¹ z dnia 26 czerwca 2013 r. (rozporządzenie Dublin III) został przekazany do pierwotnie odpowiedzialnego za pierwszy wniosek o udzielenie azylu państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) i następnie od razu nielegalnie powrócił do drugiego państwa członkowskiego (tutaj: Niemcy):

a) Czy zgodnie z zasadami rozporządzenia Dublin III dla sądowej kontroli decyzji o przekazaniu decydujące są okoliczności faktyczne w chwili dokonania przekazania, ponieważ z chwilą dokonanego terminowo przekazania ostatecznie ustalona jest odpowiedzialność i w związku z tym nie należy już stosować określających odpowiedzialność przepisów rozporządzenia Dublin III w toku dalszego rozwoju sprawy, lub czy następująca w późniejszym okresie zmiana okoliczności zasadniczo istotnych dla kwestii odpowiedzialności - takich np. jak upływ terminów wtórnego przejęcia lub (ponownego) przekazania - powinna być uwzględniana?

b) Czy po zakończeniu ustalania odpowiedzialności decyzją o przekazaniu możliwe są kolejne przekazania do państwa pierwotnie właściwego i czy to państwo członkowskie jest dalej zobowiązane do przejęcia obywatela państwa trzeciego?

2. Jeśli w wyniku przekazania odpowiedzialność nie jest ostatecznie ustalona: którą z następujących regulacji prawnych należy zastosować w takim przypadku w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. b), c) lub d) rozporządzenia Dublin III do osoby w związku z toczącym się jeszcze postępowaniem odwoławczym w sprawie wykonanej już decyzji o przekazaniu:

a) art. 23 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii) z konsekwencją, iż w przypadku niezłożonego terminowo kolejnego wniosku o wtórne przejęcie może nastąpić przeniesienie odpowiedzialności stosownie do art. 23 ust. 2 i 3 rozporządzenia Dublin III, lub

b) art. 24 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii), lub

c) żadnego z uregulowań, wymienionych w pkt a) i b)?

3. W przypadku, gdy wobec takiej osoby nie jest możliwe (w drodze analogii) zastosowanie ani art. 23, ani art. 24 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. c): czy na podstawie zaskarżonej decyzji o przekazaniu do czasu zakończenia toczącego się w stosunku do niej postępowania odwoławczego możliwe są dalsze przekazania do pierwotnie odpowiedzialnego państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) i czy to państwo członkowskie jest zobowiązane do przejęcia tego obywatela państwa trzeciego - niezależnie od dalszych wniosków o wtórne przejęcie, złożonych bez uwzględnienia terminów przewidzianych w art. 23 ust. 3 i art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III i niezależnie od terminów na przekazanie przewidzianych w art. 29 ust. 1 i 2 rozporządzenia Dublin III?

4. W przypadku, gdyby wobec takiej osoby należało zastosować (w drodze analogii) art. 23 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. a): czy ponowny wniosek o wtórne przejęcie związany jest z nowym terminem stosownie do art. 23 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii)? Jeżeli tak: czy bieg tego nowego terminu rozpoczyna się w momencie uzyskania przez właściwe organy wiedzy odnośnie ponownego wjazdu, czy o rozpoczęciu biegu terminu decyduje inne zdarzenie?

5. W przypadku, gdyby wobec takiej osoby należało zastosować (w drodze analogii) art. 24 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. b):

a) Czy w przypadku ponownego wniosku o wtórne przejęcie obowiązuje nowy termin, przewidziany w art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii)? Jeżeli tak: to czy bieg tego nowego terminu rozpoczyna się w momencie uzyskania przez właściwe organy wiedzy odnośnie ponownego wjazdu, czy o rozpoczęciu biegu terminu decyduje inne zdarzenie?

b) Jeżeli inne państwo członkowskie (tutaj: Niemcy) nie dochowa terminu, wynikającego z art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii): czy złożenie nowego wniosku o udzielenie azylu zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia Dublin III uzasadnia bezpośrednio odpowiedzialność innego państwa członkowskiego (tutaj: Niemiec), czy też może ono, mimo nowego wniosku o udzielenie azylu, bez konieczności dochowania terminu wnioskować ponownie do pierwotnie odpowiedzialnego państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) o wtórne przejęcie lub przekazać cudzoziemca temu państwu członkowskiemu bez wniosku o wtórne przejęcie?

c) Jeżeli inne państwo członkowskie (tutaj: Niemcy) nie dochowa terminu, wynikającego z art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii): czy zawisłość wniosku o udzielenie azylu, złożonego w innym państwie członkowskim przed przekazaniem (tutaj: Niemcy), ma być traktowana na równi ze złożeniem nowego wniosku o udzielenie azylu stosownie do art. 24 ust. 3 rozporządzenia Dublin III?

d) Jeżeli inne państwo członkowskie (tutaj: Niemcy) nie dochowa terminu, wynikającego z art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii) a cudzoziemiec ani nie złoży nowego wniosku o udzielenie azylu, ani zawisłość wniosku o udzielenie azylu, złożonego w innym państwie członkowskim przed przekazaniem (tutaj: Niemcy), nie może być traktowana na równi ze złożeniem nowego wniosku o udzielenie azylu stosownie do art. 24 ust. 3 rozporządzenia Dublin III: czy inne państwo członkowskie (tutaj: Niemcy) może bez konieczności dochowania terminu wnioskować ponownie do pierwotnie odpowiedzialnego państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) o wtórne przejęcie lub przekazać cudzoziemca temu państwu członkowskiemu bez wniosku o wtórne przejęcie?

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, Dz.U. L 180, s. 31.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.343.30
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-360/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 29 czerwca 2016 r. - Bundesrepublik Deutschland/Aziz Hasan.
• Data aktu: 19/09/2016
• Data ogłoszenia: 19/09/2016