COM(2014) 258 final - 2014/0136 (COD)(2014/C 458/05)
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2014 r.)
Sprawozdawca: Pierre-Jean COULON
Rada, w dniu 22 maja 2014 r., oraz Parlament Europejski, w dniu 3 lipca 2014 r., zgodnie z art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, postanowiły zasięgnąć opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie
wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie urządzeń spalających paliwa gazowe
COM(2014) 258 final - 2014/0136 (COD).
Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji, której powierzono przygotowanie prac Komitetu w tej sprawie, przyjęła swoją opinię dnia 15 lipca 2014 r.
Na 501. sesji plenarnej w dniach 10-11 września 2014 r. (posiedzenie z 10 września) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny stosunkiem głosów 142 do 1 - 3 osoby wstrzymały się od głosu - przyjął następującą opinię:
1. Wnioski i zalecenia
1.1 Wniosek jest zgodny z dążeniem Komisji, by nadać nowy impuls promowaniu swobodnego przepływu towarów.
1.2 EKES przyjmuje z zadowoleniem wybór formy rozporządzenia, które nadaje szczególnego znaczenia tej kwestii, dotyczącej przeważającej większości obywateli UE, a także konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich.
1.3 EKES stanowczo nalega, by zachowano bezkompromisowość, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo ludzi, zwierząt i własności w całym łańcuchu projektowania, wytwarzania, dystrybucji, instalacji i eksploatacji urządzeń.
1.4 Jednocześnie EKES domaga się jak największej czujności w odniesieniu do prób podrabiania, zwłaszcza urządzeń produkowanych poza UE.
1.5 Trzeba rygorystycznie stosować system kar i uściślić ich charakter, a także ich minimalną wysokość.
1.6 EKES zwraca się do Komisji, by monitorowała szczególnie postanowienia dotyczące zasilania gazem w państwach członkowskich. Monitorowanie wymaga odpowiedniej koordynacji poszczególnych dyrekcji generalnych.
2. Wniosek dotyczący rozporządzenia, jego konsekwencje i zawarte w nim przemyślenia
2.1 W dyrektywie 2009/142/WE dokonano kodyfikacji dyrektywy 90/396/EWG w sprawie urządzeń spalania paliw gazowych. Była to jedna z pierwszych dyrektyw mających na celu harmonizację, opartych na zasadach "nowego podejścia".
2.2 EKES uważa, że wniosek może zagwarantować zaufanie konsumentów do jakości produktów dostępnych na rynku, a także podkreślić znaczenie wzmocnienia nadzoru rynku.
2.3 Zebrane doświadczenia pokazują, że trzeba zaktualizować i wyjaśnić niektóre postanowienia dyrektywy, nie dokonując jednocześnie zmiany jej zakresu stosowania. Dotyczą one definicji właściwych dla sektora, formy i treści informacji przekazywanych przez państwa członkowskie w sprawie ich warunków zasilania gazem, a także powiązań z innymi aktami prawnymi, mającymi na celu harmonizację unijnych przepisów, stosującymi się do urządzeń spalających paliwa gazowe. Wniosek dotyczący rozporządzenia opiera się rzecz jasna na art. 114 Traktatu.
2.4 EKES popiera zastąpienie obecnie obowiązującej dyrektywy rozporządzeniem, które aktualizuje i wyjaśnia niektóre z jej postanowień, gwarantuje jednolite wdrażanie proponowanego prawodawstwa w całej UE, a także eliminuje różnice w traktowaniu podmiotów gospodarczych w UE.
2.5 Z drugiej strony, podstawowe obowiązkowe wymogi i procedury oceny zgodności obowiązujące producentów powinny być identyczne we wszystkich państwach członkowskich.
2.6 Celem proponowanego rozporządzenia jest uzgodnienie dyrektywy 2009/142/WE z decyzją nr 768/2008/WE dotyczącą nowych ram prawnych (NLF) oraz z przyjętym w 2008 r. "pakietem towarowym" (często zwanym "pakietem Verheugena"). Uwzględniono w nim również rozporządzenie (UE) nr 1025/2012, a także wniosek dotyczący rozporządzenia przyjęty przez Komisję 13 lutego 2013 r. w sprawie nadzoru rynku w odniesieniu do produktów. Celem tego wniosku jest stworzenie jednego instrumentu prawnego dotyczącego działań w zakresie nadzorowania rynku w dziedzinie towarów niespożywczych.
2.7 Przewiduje się zwłaszcza:
- usunięcie limitu temperatury, wynoszącego 105 oC;
- wprowadzenie definicji, których obecnie brakuje w dyrektywie 2009/142/WE, a także zharmonizowanej treści i formy dla wszystkich państw członkowskich.
Skutkiem rozporządzenia będzie większa konkurencyjność przedsiębiorstw europejskich.
2.8 W kierunku większej czytelności przepisów dotyczących zasilania państw członkowskich gazem
2.8.1 Należy odnotować, że publikowane obecnie informacje są niewystarczające. Wniosek definiuje wskaźniki, które powinny znaleźć się w powiadomieniach, by lepiej zagwarantować kompatybilność urządzeń z różnymi rodzajami gazu zasilającego państwa członkowskie, oraz przewiduje zharmonizowaną formę tych powiadomień. EKES uważa, że ta kwestia ma zasadnicze znaczenie zarówno z punktu widzenia ułatwienia konsumentom dostępu do gazu, jak i zróżnicowania źródeł zasilania gazem państw członkowskich. Wymaga ona odpowiedniej koordynacji poszczególnych dyrekcji generalnych (ds. przedsiębiorstw, energii itd.).
2.9 Wprowadzanie na rynek urządzeń gazowych i osprzętu gazowego, obowiązki podmiotów gospodarczych, oznakowanie CE, swoboda przepływu
Zgodnie z decyzją NLF wniosek zawiera powtarzające się przepisy unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego odnoszącego się do produktów oraz określa obowiązki odpowiednich podmiotów gospodarczych (producentów, upoważnionych przedstawicieli, importerów, dystrybutorów itd.).
Zachowano w nim postanowienie, zgodnie z którym osprzęt nie zostaje opatrzony oznakowaniem CE. Niemniej certyfikat towarzyszący osprzętowi został określony jako "certyfikat zgodności osprzętu", aby umożliwić bardziej wyczerpującą definicję i precyzyjniej określić jego treść.
2.10 Harmonizacja, notyfikacja i zgodność
2.10.1 Rozporządzenie (UE) nr 1025/2012 określa horyzontalne ramy prawne normalizacji. W celu zapewnienia pewności prawa we wniosku pominięto de facto te przepisy dyrektywy 2009/142/WE, które dotyczą tych samych zagadnień. Wniosek, który jest pod tym względem zgodny z NLF, poprawia kryteria notyfikacji jednostek notyfikowanych oraz wprowadza szczególne wymogi dla organów notyfikujących. Co się tyczy oceny zgodności, zachowano te same procedury. Nie można zapominać, że zgodność wiąże się z odpowiedzialnością. Dzięki niej osiąga się wysoki poziom ochrony interesów publicznych (bezpieczeństwa, racjonalnego wykorzystania energii, ochrony konsumentów itp.).
2.11 Jeżeli chodzi o obowiązki producentów, EKES postuluje:
- wymóg, a nie tylko możliwość, prowadzenia ewidencji, w której byłyby zapisywane skargi dotyczące urządzeń i przypadki odzyskania;
- inicjatywy mające na celu badanie racjonalnego wykorzystania energii. Omawiane urządzenia powinny zostać objęte bardzo istotną dla EKES-u polityką oszczędności energii i efektywności energetycznej.
2.12 Rozporządzenie będące przedmiotem wniosku zacznie obowiązywać dwa lata po jego wejściu w życie, aby dać producentom, jednostkom notyfikowanym, państwom członkowskim i europejskim organom normalizacyjnym czas konieczny do przyjęcia tych nowych przepisów.
Bruksela, 10 września 2014 r.
|
Przewodniczący |
|
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego |
|
Henri MALOSSE |
