P7_TC1-COD(2011)0137 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lipca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2012 w sprawie egzekwowania przepisów celnych w zakresie praw własności intelektualnej.

P7_TC1-COD(2011)0137

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lipca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 w sprawie egzekwowania przepisów celnych w zakresie praw własności intelektualnej

(Dz.U.UE C z dnia 29 listopada 2013 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Inspektora Ochrony Danych ¹ ,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ² , a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji z dnia 25 września 2008 r. w sprawie europejskiego globalnego planu dotyczącego walki z podrabianiem i piractwem ³ Rada Unii Europejskiej postulowała dokonanie przeglądu rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa ⁴ .

(2) Obrót towarami naruszającymi prawa własności intelektualnej wyrządza znaczną szkodę uprawnionym oraz przestrzegającym prawa producentom i handlowcom Wprowadza on również w błąd konsumentów, a w niektórych przypadkach może zagrażać ich zdrowiu i bezpieczeństwu. Należy zapobiec, w największym możliwym zakresie, wwozowi takich towarów na obszar celny Unii i ich wprowadzaniu na rynek oraz podjąć działania umożliwiające przeciwstawienie się tej bezprawnej działalności, nie ograniczając przy tym wolności handlu prowadzonego zgodnie z prawem. Z tego względu konsumenci powinni być dobrze poinformowani o ryzyku związanym z zakupem tych towarów. [Popr. 1]

(3) Przegląd rozporządzenia (WE) nr 1383/2003 ukazał potrzebę pewnych ulepszeń ram prawnych w celu wzmocnienia egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne oraz zapewnienia odpowiedniej jasności prawa, uwzględniając przy tym zmiany w sferach ekonomicznej, gospodarczej i prawnej. [Popr. 2]

(4) Organy celne powinny mieć możliwość kontrolowania towarów, które podlegają lub powinny podlegać dozorowi celnemu na obszarze celnym Unii, w tym towarów objętych procedurą zawieszającą, w celu egzekwowania praw własności intelektualnej. Egzekwowanie praw własności intelektualnej na granicach, a także w miejscu, w którym towary znajdują się lub powinny się znajdować, pod "dozorem celnym" zdefiniowanym w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny ⁵ , stanowi dobre wykorzystanie zasobów. W przypadku zatrzymania towarów na granicy przez organy celne wymagane jest tylko jedna procedura prawna, natomiast zastosowanie takich samych środków egzekwujących przepisy w przypadku towarów ujawnionych na rynku, które zostały już rozdzielone i dostarczone sprzedawcom detalicznym, wymagałoby przeprowadzenia szeregu odrębnych procedur. Należy przewidzieć wyjątek dla towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu ze względu na ich końcowe przeznaczenie, ponieważ pozostają one pod dozorem celnym, mimo że zostały dopuszczone do swobodnego obrotu. Ponadto niniejszej rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania to towarów przewożonych w bagażu podręcznym pasażerów, o ile towary te są przeznaczone do ich własnego użytku i brak jest przesłanek wskazujących na obrót handlowy. [Popr. 3]

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1383/2003 nie obejmuje niektórych praw własności intelektualnej oraz wyłącza niektóre naruszenia. W celu wzmocnienia egzekwowania praw własności intelektualnej należy zatem rozszerzyć kontrolę celną na inne typy naruszeń takich jak naruszenia wynikające z handlu równoległego oraz inne naruszenia praw, które są już egzekwowane przez organy celne, ale nie są jeszcze objęte nieobjęte rozporządzeniem (WE) nr 1383/2003. W tym samym celu Z tego powodu należy objąć przepisami tego rozporządzenia, obok praw już objętych rozporządzeniem (WE) nr 1383/2003: nazwy handlowe, w zakresie w którym są one chronione jako wyłączne prawa własności intelektualnej w danym prawie krajowym, topografie układów scalonych, wzory użytkowe i urządzenia służące do obchodzenia środków technicznych, jak również inne wyłączne prawa własności intelektualnej ustanowione prawodawstwem unijnym. [Popr. 4]

(5a) Państwa członkowskie powinny przeznaczyć wystarczające środki dla umożliwienia organom celnym wykonywania ich zadań w rozszerzonym zakresie oraz zapewniania należytego przeszkolenia funkcjonariuszy celnych. Komisja i państwa członkowskie powinny przyjąć wytyczne, które zapewnią poprawne i jednolite wdrażanie kontroli celnych dla różnego rodzaju naruszeń objętych niniejszym rozporządzeniem. [Popr. 5]

(5b) Niniejsze rozporządzenie - po jego pełnym wdrożeniu - powinno jeszcze bardziej przyczynić się do utworzenia jednolitego rynku, który zapewnia skuteczniejszą ochronę uprawnionych, sprzyja kreatywności i innowacjom, a także daje konsumentom niezawodne produkty wysokiej jakości, co powinno z kolei usprawnić transakcje transgraniczne między konsumentami, firmami i handlowcami. [Popr. 6]

(5c) Komisja powinna podjąć wszelkie środki niezbędne do zapewnienia stosowania przez organy celne, bez zbędnej zwłoki i w zharmonizowany sposób nowych ram prawnych w całej Unii w celu zapewnienia skutecznego egzekwowania praw własności intelektualnej, co chroniłoby uprawnionych, nie utrudniając handlu. Wprowadzenie zmodernizowanego kodeksu celnego, a szczególnie interoperacyjnego systemu eCło, mogłoby w przyszłości ułatwić takie egzekwowanie praw. [Popr. 7]

(5d) Państwa członkowskie dysponują coraz bardziej ograniczonymi zasobami w obszarze ceł. Dlatego żadne nowe rozporządzenie nie powinno nakładać na organy krajowe dodatkowych obciążeń finansowych. Należy wspierać propagowanie nowych strategii i technologii zarządzania ryzykiem w celu maksymalizacji zasobów, jakimi dysponują organy krajowe. [Popr. 8]

(6) Niniejsze rozporządzenie zawiera przepisy proceduralne dla organów celnych. W związku z tym niniejsze rozporządzenie nie wprowadza nowych określa kryteriów służących do stwierdzania naruszenia prawa własności intelektualnej, które ma zastosowanie. [Popr. 9]

(7) Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać przepisów dotyczących właściwości sądów, w szczególności przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych ⁶ .

(8) Każda osoba, która może wszcząć w swoim własnym imieniu procedurę prawną dotyczącą potencjalnego naruszenia tego prawa, powinna mieć prawo - niezależnie od tego, czy jest ona uprawnionym z tytułu prawa własności intelektualnej - do złożenia wniosku o podjęcie działania przez organy celne.

(9) W celu zapewnienia egzekwowania praw własności intelektualnej w całej Unii należy przewidzieć, że jeżeli osoba uprawniona do złożenia wniosku o podjęcie działania zwraca się o egzekwowanie prawa własności intelektualnej obejmującego cały obszar Unii, osoba ta może zwrócić się z prośbą, aby organy celne państwa członkowskiego wydały decyzję zobowiązującą do podjęcia działań organy celne tego państwa członkowskiego oraz każdego innego państwa członkowskiego, w odniesieniu do którego zwrócono się o egzekwowanie prawa własności intelektualnej.

(10) W celu zapewnienia szybkiego trybu egzekwowania praw własności intelektualnej w przypadku gdy organy celne mają uzasadnione podejrzenie wystarczające powody aby podejrzewać, że towary znajdujące się pod ich dozorem naruszają prawa własności intelektualnej, należy przewidzieć możliwość zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania towarów przez organy celne, z ich własnej inicjatywy lub na wniosek, aby osoby uprawnione do złożenia wniosku o podjęcie działania przez organy celne mogły wszcząć postępowanie w celu ustalenia, czy prawo własności intelektualnej zostało naruszone. [Popr. 10]

(10a) Jeżeli zachodzi podejrzenie, że towary w tranzycie są imitacją lub kopią produktu chronionego w Unii przez prawo własności intelektualnej, ciężar udowodnienia ostatecznego miejsca przeznaczenia tych towarów powinien spoczywać na zgłaszającym lub posiadaczu towarów. Jeżeli zgłaszający towary, ich posiadacz lub właściciel nie przedstawi jasnych i przekonujących dowodów przeciwnych, zakłada się, że ostatecznym miejscem przeznaczenia tych towarów jest rynek Unii. Komisja powinna przyjąć wytyczne, które dostarczą organom celnym kryteriów służących skutecznej ocenie ryzyka skierowania towarów na rynek Unii, z uwzględnieniem odnośnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. [Popr. 11]

(11) Jeżeli towary podejrzane o naruszenie praw własności intelektualnej nie są towarami podrobionymi ani pirackimi, organom celnym może być trudno stwierdzić naruszenie prawa własności intelek tualnej na podstawie zwykłych oględzin. Należy zatem przewidzieć wymóg wszczęcia postępowania, z wyjątkiem przypadku gdy zainteresowane strony, tj. posiadacz towarów i uprawniony, zgadzają się na zrzeczenie się towarów w celu ich zniszczenia. Stwierdzenie, czy prawo własności intelektualnej zostało naruszone, i podjęcie odpowiednich decyzji w sprawie naruszeń przedmiotowych praw własności intelektualnej powinno stanowić zadanie właściwych organów prowadzących takie postępowanie. [Popr. 12]

(12) W rozporządzeniu (WE) nr 1383/2003 dopuszczono stosowanie przez państwa członkowskie procedury umożliwiającej zniszczenie towarów bez konieczności wszczynania postępowania w celu ustalenia, czy prawo własności intelektualnej zostało naruszone. Jak stwierdzono w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie wpływu podrabiania towarów na handel międzynarodowy ⁷ , procedura ta odnosi duży sukces w państwach członkowskich, w których jest dostępna. Należy zatem wprowadzić obowiązek stosowania tej procedury w przypadku oczy wistychwobec wszystkich naruszeń, które są łatwe do stwierdzenia na podstawie zwykłych oględzin przez organy celne, a procedura ta powinna być stosowana na wniosek uprawnionego, gdy uprawniony potwierdził naruszenie prawa własności intelektualnej i wyraził zgodę na zniszczenie towarów oraz gdy ani zgłaszający ani posiadacz towarów nie sprzeciwiają się ich zniszczeniu. [Popr. 13]

(13) W celu ograniczenia do minimum obciążeń i kosztów administracyjnych, bez uszczerbku dla prawa konsumentów do otrzymania w rozsądnym terminie należytych informacji o podstawie prawnej działań podjętych przez organy celne, należy wprowadzić szczególną procedurę w odniesieniu do małych przesyłek towarów podrobionych i pirackich, co pozwoliłoby na ich zniszczenie bez konieczności uzyskania zgody uprawnionego. W celu określenia progów, poniżej których przesyłki towarów są uznawane za małe przesyłki, w niniejszym rozporządzeniu należy przekazać Komisji prawo do przyjmowania aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na szczeblu ekspertów., jeżeli uprawniony zażądał zastosowania szczególnej procedury. [Popr. 14]

(14) Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równo czesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europej skiemu i Radzie. [Popr. 15]

(15) W celu zapewnienia większej jasności prawa i ochrony interesów handlowców działających zgodnie z prawem przed potencjalnymi naruszeniami przepisów dotyczących egzekwowania prawa na granicach, należy zmienić terminy zatrzymania towarów podejrzanych o naruszenie prawa własności intelektualnej, warunki dotyczące przekazywania przez organy celne uprawnionym informacji o przesyłkach towarów, oraz warunki dotyczące stosowania procedury umożliwiającej zniszczenie towarów znajdujących się pod kontrolą organów celnych w związku z podejrzeniem naruszenia praw własności intelektualnej innych niż towary podrobione i pirackie oraz. W przypadku gdy organy celne podejmują działania w następstwie uwzględnienia wniosku, należy również wprowadzić przepis dający posiadaczowi towarów możliwość przedstawienia swojego stanowiska przed wydaniem przez, zanim organy administracji celnej decyzji, która byłaby dla niego niekorzystna. zawieszą zwolnienie towarów lub zatrzymają towary podejrzane o naruszenie praw własności intelektualnej, które nie są towarami podrobionymi ani pirackimi, ponieważ organom celnym może być trudno stwierdzić naruszenie prawa własności intelektualnej na podstawie zwykłych oględzin. [Popr. 16]

(16) Biorąc pod uwagę tymczasowy i zapobiegawczy charakter środków przyjmowanych w tej dziedzinie przez organy celne oraz sprzeczne interesy stron, na które środki te wpływają, należy dostosować niektóre aspekty tych procedur, aby zapewnić sprawne wdrożenie przepisów niniejszego rozporządzenia, przy jednoczesnym poszanowaniu praw zainteresowanych stron. Dlatego też w przypadku różnych typów powiadomień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu organy celne powinny powiadamiać osobę, która wydaje się najbardziej właściwa na podstawie dokumentów dotyczących odprawy celnej lub sytuacji, w której znajdują się towary. Bieg terminów ustalonych w niniejszym rozporządzeniu na potrzeby wymaganych powiadomień powinien rozpoczynać się z chwilą wysłania przez organy celne, tak aby ujednolicić wszystkie terminy powiadomień wysyłanych do zainteresowanych stronotrzymania tych powiadomień. Okres, w którym przysługuje prawo do wysłuchania przed podjęciem niekorzystnej decyzji, zawieszeniem zwolnienia lub zatrzymaniem towarów innych niż towary podrobione lub pirackie, powinien wynosić trzy dni robocze, poniewa żod dnia otrzymania powiadomienia, jeżeli posiadacze decyzji uwzględniającej wniosek o podjęcie działania zwrócili się z własnej inicjatywy do organów celnych o podjęcie działania, a zgłaszający lub posiadacz towarów musi wiedzieć o szczególnej sytuacji swoich towarów, gdy są one obejmowane dozorem celnym. W przypadku szczególnej procedury dotyczącej małych przesyłek, gdy bezpośrednio zaangażowaną stroną są najczęściej konsumenci, od których nie można oczekiwać takiego samego poziomu staranności jak od przedsiębiorców, którzy zwykle zajmują się formalnościami celnymi, prawo do wysłuchania należy przyznać w przypadku wszystkich rodzajów towarów, a okres ten na skorzystanie z tego prawa należy znacznie wydłużyć. Biorąc pod uwagę potencjalne obciążenie pracą w zakresie egzekwowania przepisów celnych określonych w niniejszym rozporządzeniu, organy celne powinny w pierwszej kolejności zajmować się dużymi przesyłkami. [Popr. 17]

(17) Zgodnie z Deklaracją w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego przyjętą przez Konferencję Ministerialną Światowej Organizacji Handlu (WTO) w Doha w dniu 14 listopada 2001 r., Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) może i powinno być interpretowane i wdrażane w taki sposób, aby wspierać prawa członków WTO do ochrony zdrowia publicznego, a w szczególności aby ułatwiać powszechny dostęp do leków. Szcze -gólnie w odniesieniu do W związku z tym szczególnie ważne jest, aby organy celne dopilnowały, by wszelkie przyjęte przez nie środki były zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii oraz jej polityką współpracy na rzecz rozwoju prowadzoną na mocy art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, i nie zatrzymywały ani nie zawieszały zwolnienia leków generycznych, których przewóz przez obszar Unii Europejskiej, obejmujący lub nieobejmujący przeładunek, składowanie, otwarcie luków ładunkowych czy też zmiany rodzaju lub środka transportu, stanowi jedynie część łącznej trasy rozpoczynającej się i kończącej poza obszarem Unii, organy celne powinny uwzględ niać przy ocenie ryzyka naruszenia praw własności intelektualnej istotne prawdopodobieństwo zmiany przeznaczenia tych towarów i skierowania ich na rynek jeżeli brak jest wyraźnych i przekonujących dowodów uzasadniających podejrzenie, że są one przeznaczone do sprzedaży w Unii. [Popr. 109, 126 oraz 153]

(17a) Leki, na których widnieje fałszywy znak towarowy lub opis handlowy, przekazują nieprawdziwe informacje dotyczące ich pochodzenia i jakości, należy je zatem traktować jak sfałszowane leki na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/62/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. zmieniającej dyrektywę 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi - w zakresie zapobiegania wprowadzaniu sfałszowanych produktów leczniczych do legalnego łańcucha dystrybucji ⁸ . Należy przyjąć odpowiednie środki na rzecz uniemożliwienia takim produktom dotarcia do pacjentów i konsumentów, bez utrudniania tranzytu legalnych leków generycznych na obszarze celnym Unii. Do dnia ... ^* Komisja powinna przedstawić sprawozdanie analizujące skuteczność obecnych środków celnych mających na celu zwalczanie handlu sfałszowanymi lekami, a także związany z tym ewentualny negatywny wpływ na dostęp leków generycznych. [Popr. 110, 127 i 154]

(17b) Aby nasilić działania przeciwko naruszaniu praw własności intelektualnej, europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej powinno odgrywać istotną rolę, dostarczając organom celnym przydatnych informacji umożliwiajacych im szybkie i skuteczne działania. [Popr. 20]

(17c) Przeciwdziałanie naruszeniom praw własności intelektualnej na zewnętrznych granicach Unii należy połączyć z ukierunkowanym działaniem u źródła. Wymaga to współpracy zarówno z państwami trzecimi, jak i na szczeblu międzynarodowym, w ramach której Komisja i państwa członkowskie powinny wspierać poszanowanie praw własności intelektualnej i propagować wysokie standardy ich ochrony. Współpraca ta powinna obejmować popieranie włączenia postanowień dotyczących praw własności intelektualnej i ich egzekwowania do porozumień handlowych, współpracę techniczną, zachęcanie do wymiany poglądów na różnych forach międzynarodowych, komunikację i wymianę informacji, jak również dalsze kroki w operacyjnej współpracy z państwami trzecimi i zainteresowanymi sektorami przemysłu. [Popr. 21]

(17d) W celu wyeliminowania międzynarodowego handlu towarami naruszającymi prawa własności intelektualnej art. 69 porozumienia TRIPS stanowi, że zadaniem członków WTO jest propagowanie wymiany informacji między organami celnymi na temat handlu towarami naruszającymi prawa własności intelektualnej. Taka wymiana informacji powinna umożliwić zidentyfikowanie sieci przemytu w celu położenia kresu wytwarzaniu i dystrybucji towarów naruszających prawa własności intelektualnej na wczesnym stadium łańcucha dystrybucji. Z tego względu należy stworzyć warunki wymiany informacji między organami celnymi w Unii a właściwymi organami w państwach trzecich, w tym również w odniesieniu do ochrony danych. [Popr. 22]

(17e) Zgodnie z unijnym celem zacieśniania współpracy międzynarodowej w zakresie walki z podrabianiem, piractwem i nielegalnym handlem równoległym towarami naruszającymi własność intelektualną zarejestrowanych uprawnionych, europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej ma do odegrania kluczową rolę polegającą na terminowym dostarczaniu organom celnym państw członkowskich odpowiednich informacji niezbędnych do przeprowadzania właściwych kontroli autoryzowanych importerów i dystrybutorów towarów, co do których zachodzi podejrzenie naruszenia prawa własności intelektualnej na rynku wewnętrznym, a także eksporterów tych towarów na rynki zagraniczne. Do zadań obserwatorium mogłoby również należeć opracowanie bazy danych oryginalnych produktów i usług unijnych chronionych znakami towarowymi, wzorami i patentami, którą to bazę danych można by udostępnić również zagranicznym organom celnym współpracującym z Unią w dziedzinie lepszej ochrony praw własności intelektualnej i ich egzekwowania. [Popr. 23]

(18) W interesie skuteczności prawa powinny obowiązywać przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego ⁹ .

(19) Odpowiedzialność organów celnych powinna być regulowana przepisami prawa państw członkowskich, chociaż przyjęcie przez organy celne wniosku o podjęcie działania nie powinno uprawniać posiadacza decyzji do odszkodowania w przypadku gdy towary takie nie zostały wykryte przez urząd celny i zostały one zwolnione lub gdy nie podjęto działań w celu ich zatrzymania.

(20) Ponieważ organy celne podejmują działania po otrzymaniu wniosku, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek o podjęcie działania przez organy celne powinien zwrócić wszystkie koszty poniesione przez organy celne w ramach działań egzekwujących jego prawa własności intelektualnej. Niemniej jednak przepis ten nie posiadacz decyzji powinien uniemożliwiać posiadaczowi decyzji mieć prawo do ubiegania się o odszkodowanie od osoby winnej naruszenia lub innych osób, które mogą zostać uznane za odpowiedzialne na mocy ustawodawstwa danego państwa członkowskiego, takich jak niektórzy pośrednicy, np. przewoźnicy. Koszty i straty ponoszone przez osoby inne niż organy administracji celnej w wyniku działań organów celnych w przypadku zatrzymania towarów w oparciu o roszczenie osoby trzeciej na podstawie praw własności intelektualnej powinny być uregulowane szczegółowymi przepisami prawa mającymi zastosowanie w danym indywidualnym przypadku. [Popr. 24]

(20a) Niniejsze rozporządzenie umożliwia organom celnym przemieszczanie towarów, których zrzeczono się w celu ich zniszczenia, pod dozorem celnym między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii. Należy zachęcać organy celne do korzystania z tej możliwości w celu ułatwienia niszczenia tych towarów w jak najoszczędniejszy i najprzyjaźniejszy dla środowiska sposób, jak również do celów edukacyjnych i pokazowych, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich środków bezpieczeństwa. [Popr. 25]

(21) Egzekwowanie przepisów dotyczących praw własności intelektualnej przez organy celne będzie wiązać się z wymianą danych o decyzjach dotyczących wniosków o podjęcie działania. Takie przetwarzanie danych obejmuje również dane osobowe i powinno ono przebiegać zgodnie z prawem Unii, jak określono w szczególności w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych ¹⁰ i w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych ¹¹ .

(21a) W prawodawstwie Unii należy zdefiniować następujące elementy bazy danych: podmiot, który będzie kontrolował bazę danych i zarządzał nią oraz podmiot odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa przetwarzania danych zawartych w tej bazie. Wprowadzenie jakiegokolwiek rodzaju ewentualnej interoperacyjności lub wymiany powinno w pierwszej kolejności być zgodne z zasadą celowości, tj. dane powinny być wykorzystywane w takim celu, do jakiego została stworzona baza danych, i nie powinno się zezwalać na żadne dalsze wymiany lub wzajemne połączenia inne niż przeznaczone do tego celu. [Popr. 26]

(22) W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów dotyczących formularzy wniosku o podjęcie działania przez organy celne oraz wniosku o przedłużenie okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze, konkretnie uprawnienia do ustalenia standardowych formularzy. Uprawnienia te powinny byc wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parkamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję ¹² .

(23) Mimo że przedmiot przepisów niniejszego rozporządzenia, które mają być wdrażane, należy do obszaru wspólnej polityki handlowej, to z uwagi na charakter i skutki aktów wykonawczych do celu ich przyjęcia należy zastosować procedurę doradczą.

(24) Należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1383/2003,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. W niniejszym rozporządzeniu określa się warunki i procedury dotyczące działań organów celnych w przypadku gdy towary podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej podlegają lub powinny podlegać dozorowi celnemu na obszarze celnym Unii.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do towarów, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu ze względu na ich przeznaczenie w rozumieniu art. 82 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

3. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa w żaden sposób na prawo państw członkowskich ani na prawo Unii w zakresie własności intelektualnej.

4. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do towarów nieprzeznaczonych do handlu, znajdujących się w bagażu osobistym podróżnych.

4a. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do towarów w tranzycie na obszarze celnym Unii, co do których zachodzi podejrzenie naruszenia prawa własności intelektualnej. [Popr. 27]

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1. "prawa własności intelektualnej" oznaczają:

a) znak towarowy;

b) wzór;

c) prawo autorskie lub prawo pokrewne, zgodnie z przepisami państwa członkowskiego;

d) oznaczenie geograficzne,

e) patent, zgodnie z przepisami państwa członkowskiego;

f) dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 469/2009 z dnia 6 maja 2009 r. dotyczącym dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych ^{13 ;}

g) dodatkowe świadectwo ochronne dla środków ochrony roślin, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1610/96 z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczącym stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin ¹⁴ ;

h) wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrny odmian roślin ¹⁵ ;

i) prawo do ochrony odmian roślin, zgodnie z przepisami państwa członkowskiego;

j) topografię układu scalonego, zgodnie z przepisami państwa członkowskiego;

k) wzór użytkowy,-w zakresie, w jakim jest chroniony wyłącznym prawem własności intelektualnej zgodnie z przepisami państwa członkowskiego; [Popr. 28]

l) nazwę handlowa w zakresie, w którym jest chroniona wyłącznym prawem własności intelektualnej na mocy przepisów państwa członkowskiego;

m) inne prawo, które zostało ustanowione jako wyłączne prawo własności intelektualnej na mocy prawodawstwa unijnego;

2. "znak towarowy" oznacza:

a) wspólnotowy znak towarowy, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnoowego znaku towarowego ¹⁶ ;

b) znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim lub - w przypadku Belgii, Niderlandów lub Luksemburga - w Urzędzie Własności Intelektualnej Państw Beneluksu;

c) znak towarowy zarejestrowany na mocy międzynarodowych porozumień obowiązujących w państwie członkowskim;

d) znak towarowy zarejestrowany na mocy międzynarodowych porozumień obowiązujących w Unii;

3. "wzór" oznacza:

a) wzór wspólnotowy, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001

r. w sprawie wzorów wspólnotowych ¹⁷ ;

b) wzór zarejestrowany w państwie członkowskim;

c) wzór zarejestrowany na mocy międzynarodowych porozumień, które obowiązują w państwie członkowskim;

d) wzór zarejestrowany na mocy międzynarodowych porozumień obowiązujących w Unii;

4. "oznaczenie geograficzne" oznacza:

a) chronione oznaczenie geograficzne lub chronioną nazwę pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006

r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych ¹⁸ ;

b) nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne wina, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającym wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") ¹⁹ ;

c) nazwę geograficzną wina aromatyzowanego, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych ²⁰ ;

d) oznaczenie geograficzne napojów spirytusowych, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 ²¹ ;

e) oznaczenie geograficzne produktów innych niż wino, napoje spirytusowe, produkty rolne, środki spożywcze w zakresie, w którym zostało ono ustanowione jako wyłączne prawo własności intelektualnej na mocy przepisów państwa członkowskiego lub Unii;

f) oznaczenie geograficzne, zgodnie z umowami pomiędzy Unią a państwami trzecimi, i które jest wymienione jako takie w tych umowach;

5. "towary podrobione" oznaczają:

a) towary będące przedmiotem działania naruszającego znak towarowy i oznaczone bez zezwolenia znakiem towarowym, który jest identyczny ze znakiem towarowym ważnie zarejestrowanym, odnoszącym się do towarów tego samego rodzaju, lub których istotnych aspektów nie można odróżnić od takiego znaku towarowego, a także jakikolwiek symbol znaku towarowego, nawet przedstawiony oddzielnie, oraz opakowania towarów podrabianych oznaczone znakiem towarowym; [Popr. 29]

b) towary będące przedmiotem działania naruszającego oznaczenie geograficzne i opatrzone albo opisane nazwą lub określeniem, które są chronione w odniesieniu do tego oznaczenia geograficznego;

6. "towary pirackie" oznaczają towary będące przedmiotem działania naruszającego prawo autorskie lub prawo pokrewne lub wzór i które są kopią lub zawierają kopię wykonaną bez zgody uprawnionego z tytułu prawa autorskiego lub prawa pokrewnego lub wzoru, bez względu na to czy został on zarejestrowany zgodnie z prawem krajowym, czy też nie, lub osoby upoważnionej przez tego uprawnionego w kraju produkcji;

7. "towary podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej" oznaczają towary, w odniesieniu do których organy celne mają uzasadnione podejrzenie wystarczające powody, aby podejrzewać, że w państwie członkowskim, w którym ujawniono te towary, są one prima facie: [Popr. 30]

a) towarami będącymi przedmiotem działania naruszającego prawo własności intelektualnej zgodnie z prawem Unii lub tego państwa członkowskiego w państwie członkowskim, w którym ujawniono te towary; [Popr. 31]

b) urządzeniami, produktami lub częściami składowymi służącymi do obchodzenia technologii, urządzeń lub części składowych, które przy normalnym funkcjonowaniu są przeznaczone do powstrzymania lub ograniczenia działań w odniesieniu do utworów objętych ochroną, które nie są dozwolone przez uprawnionego z tytułu prawa autorskiego lub prawa pokrewnego prawu autorskiemu i które naruszają prawo własności intelektualnej zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego;

c) formą lub matrycą specjalnie zaprojektowaną lub zaadoptowaną do celów wytwarzania towarów naruszających prawo własności intelektualnej, jeżeli takie formy lub matryce naruszają prawa uprawnionego na mocy prawa Unii lub prawa danego państwa członkowskiego w państwie członkowskim, w którym ujawniono te towary; [Popr. 32]

8. "wniosek" oznacza przedłożony organom celnym wniosek w sprawie podjęcia działań w przypadku gdy towary są podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej;

9. "wniosek krajowy" oznacza wniosek, w którym organy celne państwa członkowskiego są proszone o podjęcie działań w tym państwie członkowskim;

10. "wniosek unijny" oznacza wniosek złożony w jednym państwie członkowskim, w którym organy celne tego państwa członkowskiego i innego państwa członkowskiego lub innych państw członkowskich są proszone o podjęcie działań we własnym państwie członkowskim;

11. "wnioskodawca" oznacza osobę, która składa wniosek w swoim własnym imieniu;

12. "posiadacz towarów" oznacza osobę będącą właścicielem towarów lub osobę, która posiada podobne prawo do dysponowania tymi towarami lub sprawuje nad nimi fizyczną kontrolę;

13. "zgłaszający" oznacza zgłaszającego określonego w art. 4 ust. 18 rozporządzenia (EWG) nr 2913/ 92 osobę, która dokonuje zgłoszenia we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne; [Popr. 33]

14. "zniszczenie" oznacza fizyczne zniszczenie, recykling lub likwidację towarów w inny sposób niż kanałami handlowymi w sposób wykluczający wyrządzenie szkody posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek;

15. "dozór celny" oznacza dozór organów celnych, o którym mowa w art. 4 ust. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 ogólne działania prowadzone przez organy celne w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego i, w stosownych przypadkach, innych przepisów mających zastosowanie do towarów podlegających tym działaniom; [Popr. 34]

16. "obszar celny Unii" oznacza obszar celny Wspólnoty, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;

17. "zwolnienie towarów" oznacza czynność podjętą przez organy celne, umożliwiającą użycie towarów do celów określonych dla procedury celnej, którą zostały objęte.

17a. "mała przesyłka" oznacza pojedynczą paczkę o charakterze komercyjnym, która:

objęte.

17a. "towar łatwo psujący się" oznacza towar, którego wartość może z biegiem czasu znacznie się obniżyć lub który ze względu na swój charakter może ulec zniszczeniu. [Popr. 36]

Artykuł  3

Prawo właściwe

Nie naruszając przepisów art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 864/2007 z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ("Rzym II") ²² , prawo państwa członkowskiego, w którym towary zostały ujawnione w jednej z sytuacji, o których mowa w art. 1 ust. 1, jest stosowane w celu ustalenia, czy wykorzystanie tych towarów daje podstawy do podejrzenia naruszenia prawa własności intelektualnej lub też naruszyło prawo własności intelektualnej.

ROZDZIAŁ  II

WNIOSKI O PODJĘCIE DZIAŁANIA PRZEZ ORGANY CELNE

Sekcja  1

PRZEDKŁADANIE WNIOSKÓW O PODJĘCIE DZIAŁANIA

Artykuł  4

Osoby uprawnione do złożenia wniosku

1. Osobą uprawnioną do złożenia wniosku krajowego lub unijnego jest każda z następujących osób:

a) uprawnieni z tytułu praw własności intelektualnej;

b) organizacje zbiorowego zarządzania prawami własności intelektualnej, które są uznane za uprawnione do reprezentowania prawnymi przedstawicielami uprawnionych z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych; [Popr. 37]

c) profesjonalne organizacje zrzeszające pełnomocników, uznane za posiadające prawo do reprezentowania które są prawnymi przedstawicielami uprawnionych z tytułu praw własności intelektualnej; [Popr. 38]

d) grupy w rozumieniu art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, grupy producentów w rozumieniu art. 118e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 lub podobne grupy producentów przewidziane w prawie Unii regulującym oznaczenia geograficzne, reprezentujące producentów oznaczenia geograficznego, lub przedstawiciele takich grup; przedsiębiorcy uprawnieni do używania oznaczenia geograficznego; oraz organy kontrolne właściwe dla takiego oznaczenia geograficznego.

2. Oprócz osób wymienionych w ust. 1 do złożenia krajowego lub unijnego wniosku jest uprawniona każda z następujących osób:

a) wszelkie inne osoby uprawnione do korzystania z praw własności intelektualnej;

b) grupy producentów przewidziane w prawie państw członkowskich regulującym oznaczenia geograficzne reprezentujące producentów oznaczenia geograficznego lub przedstawiciele takich grup, przedsiębiorcy uprawnieni do używania oznaczenia geograficznego oraz organy kontrolne właściwe w związku z takim oznaczeniem geograficznym.

3. Oprócz osób wymienionych w ust. 1 do złożenia wniosku unijnego jest uprawniony posiadacz wyłącznej licencji obejmującej obszar celny Unii.

4. Wszystkie osoby uprawnione do złożenia wniosku na mocy ust. 1, 2 i 3 muszą być w stanie wszcząć postępowanie dotyczące naruszenia praw własności intelektualnej w państwie członkowskim, w którym ujawniono towary.

Artykuł  5

Prawa własności intelektualnej objęte wnioskami unijnymi

Wniosek unijny można składać w odniesieniu do każdego prawa własności intelektualnej mającego zastosowanie w całej Unii.

Artykuł  6

Składanie wniosków

1. Osoby, o których mowa w art. 4, mogą zwrócić się o podjęcie działania przez organy celne w przypadku gdy wykorzystanie towarów budzi podejrzenie o naruszenie prawa własności intelektualnej, składając wniosek do właściwych służb celnych. Wniosek składa się na formularzu, o którym mowa w ust. 3.

1a. Osoby, o których mowa w art. 4, powinny przedkładać tylko jeden wniosek w odniesieniu do każdego prawa własności intelektualnej chronionego w danym państwie członkowskim lub w Unii. [Popr. 39]

2. Każde państwo członkowskie wyznacza służby celne, które są właściwe do przyjmowania i rozpatrywania wniosków. Państwo członkowskie przekazuje odpowiednie informacje Komisji, a Komisja publikuje wykaz właściwych służb celnych wyznaczonych przez państwa członkowskie.

3. Komisja określa formularz wniosku w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 29 ust. 2. Przy wykonywaniu swoich uprawnień wykonawczych Komisja konsultuje się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych. [Popr. 40]

W formularzu wymaga się w szczególności podania przez wnioskodawcę następujących informacji:

a) danych dotyczących wnioskodawcy;

b) statusu wnioskodawcy w rozumieniu art. 4;

c) dokumentów potwierdzających, które należy przedstawić służbom celnym jako dowód, że wnioskodawca jest osobą uprawnioną do złożenia wniosku;

d) pełnomocnictwa osoby fizycznej lub prawnej reprezentującej wnioskodawcę, zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym jest składany wniosek;

e) prawa lub praw własności intelektualnej, które mają być egzekwowane;

f) w przypadku wniosku unijnego - państwa lub państw członkowskich, w których wymagane jest działanie organów celnych;

g) szczegółowych i technicznych danych dotyczących autentycznych towarów, w stosownych przypadkach także oznaczeń, takich jak kody kreskowe, oraz ilustracji; [Popr. 41]

h) informacji, które należy załączyć do formularza i które są niezbędne, aby organy celne były w stanie łatwo rozpoznać przedmiotowe towary;

i) wszelkich informacji mających znaczenie dla analizy i oceny przez organy celne ryzyka naruszenia przedmiotowego prawa lub praw własności intelektualnej, na przykład dotyczących autoryzowanych dystrybutorów; [Popr. 42]

j) nazwisk(a) i adresu(-ów) przedstawiciela(-i) wnioskodawcy zajmującego(-ych) się kwestiami prawnymi i technicznymi;

k) zobowiązania wnioskodawcy do powiadamiania właściwych służb celnych o wystąpieniu sytuacji określonej w art. 14;

l) zobowiązania wnioskodawcy do przekazywania i aktualizowania wszelkich informacji mających znaczenie dla analizy i oceny przez organy celne ryzyka naruszenia przedmiotowego prawa lub praw własności intelektualnej;

m) zobowiązania wnioskodawcy do przyjęcia odpowiedzialności na warunkach określonych w art. 26;

n) zobowiązania wnioskodawcy do poniesienia kosztów, o których mowa w art. 27, na warunkach określonych w tym artykule;

o) zobowiązania wnioskodawcy do wyrażenia zgody na to, aby Komisja przetwarzała dostarczone przez niego dane. [Popr. 43]

Wniosek zawiera informacje, których należy udzielić osobie, której dotyczą dane, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 i krajowymi przepisami wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE. [Popr. 44]

4. Jeżeli do celów otrzymywania i przetwarzania wniosków dostępne są systemy komputerowe, wnioski składa się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Państwa członkowskie udostępniają takie systemy nie później niż dnia 1 stycznia 2014 r. [Popr. 45]

5. W przypadku złożenia wniosku po tym, jak organy celne powiadomiły o zawieszeniu zwolnienia lub o zatrzymaniu towarów zgodnie z art. 17 ust. 4, wniosek ten musi spełniać następujące dodatkowe wymogi:

a) przedkłada się go właściwym służbom celnym w terminie czterech dni roboczych od powiadomienia o zawieszeniu zwolnienia lub o zatrzymaniu towarów;

b) jest to wniosek krajowy;

c) wniosek zawiera informacje wymagane w ust. 3. Wnioskodawca może jednak pominąć informacje wymienione w ust. 3 lit. g)-i).

Sekcja  2

DECYZJE DOTYCZĄCE WNIOSKÓW O PODJĘCIE DZIAŁANIA

Artykuł  7

Rozpatrywanie wniosków

1. Jeżeli po otrzymaniu wniosku właściwe służby celne stwierdzą, że nie zawiera on wszystkich informacji, które są wymagane na mocy art. 6 ust. 3, zwracają się one do wnioskodawcy o dostarczenie brakujących informacji w terminie 10 dni roboczych od wysłania powiadomienia.

W takich przypadkach termin, o którym mowa w art. 8 akapit pierwszy, zostaje zawieszony do czasu otrzymania odpowiednich informacji.

2. Jeżeli wnioskodawca nie dostarczy brakujących informacji w terminie określonym w ust. 1, właściwe służby celne odrzucają mogą odrzucić wniosek. W takim przypadku właściwe służby celne podają uzasadnienie swojej decyzji i informacje o procedurze odwoławczej. [Popr. 46]

3. Wnioskodawca nie jest obciążany opłatą na pokrycie kosztów administracyjnych powstałych w związku z rozpatrywaniem wniosku.

Artykuł  8

Powiadomienie o decyzjach uwzględniających lub odrzucających wniosek o podjęcie działania

Właściwe służby celne zawiadamiają wnioskodawcę o swojej decyzji uwzględniającej lub odrzucającej wniosek w terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku.

Jeżeli wnioskodawca został wcześniej powiadomiony o zawieszeniu zwolnienia lub o zatrzymaniu towarów przez organy celne, właściwe służby celne zawiadamiają wnioskodawcę o swojej decyzji uwzględniającej lub odrzucającej wniosek w terminie jednego dnia roboczego od otrzymania wniosku.

Artykuł  9

Decyzje dotyczące wniosków o podjęcie działania

1. Decyzje uwzględniające wniosek krajowy, decyzje o cofnięciu lub zmianie takich decyzji oraz decyzje przedłużające okres, w którym organy celne mają podjąć działanie, stają się skuteczne w państwie członkowskim, w którym złożono wniosek krajowy, od dnia ich przyjęcia.

2. Decyzje uwzględniające wniosek unijny, decyzje o cofnięciu lub zmianie takich decyzji oraz decyzje przedłużające okres, w którym organy celne mają podjąć działanie, stają się skuteczne:

a) w państwie członkowskim, w którym złożono wniosek - od dnia przyjęcia;

b) we wszystkich innych państwach członkowskich, w odniesieniu do których zwrócono się o podjęcie działania przez organy celne - od daty, w której organy celne zostały powiadomione zgodnie z art. 13 ust. 2, ale pod warunkiem że posiadacz decyzji wywiązał się z obowiązków, które spoczywają na nim na mocy art. 27 ust. 3.

Artykuł  10

Okres, w którym organy celne mają podjąć działanie

1. Uwzględniając wniosek, właściwe służby celne wyznaczają okres, w którym organy celne mają podjąć działanie.

Okres ten rozpoczyna się z dniem przyjęcia decyzji uwzględniającej wniosek i nie przekracza jednego roku.

2. Jeżeli wniosek złożony po powiadomieniu przez organy celne o zawieszeniu zwolnienia lub o zatrzymaniu towarów zgodnie z art. 17 ust. 4 nie zawiera informacji, o których mowa w art. 6 ust. 3 lit. g)-(i), jest on uwzględniany tylko w odniesieniu do zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania tych towarów.

3. W przypadku gdy prawo własności intelektualnej przestanie obowiązywać lub gdy wnioskodawca z innych przyczyn przestanie być osobą uprawnioną do złożenia wniosku, organy celne nie podejmują działania. Decyzja uwzględniająca wniosek zostaje, stosownie do przypadku, cofnięta lub zmieniona przez organy celne, które ją wydały.

Artykuł  11

Przedłużenie okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie

1. Po upływie okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie, i z zastrzeżeniem wcześniejszej spłaty wszelkich długów wobec organów celnych, jakie ciążą na posiadaczu decyzji na mocy niniejszego rozporządzenia, służby celne, które podjęły pierwotną decyzję, mogą przedłużyć ten okres na prośbę posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek.

2. Jeżeli wniosek o przedłużenie okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie, zostaje złożony później niż w terminie 30 dni roboczych przed wygaśnięciem tej decyzji, właściwe służby celne mogą odmówić przedłużenia okresu.

3. We wniosku o przedłużenie okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie, wskazuje się wszelkie zmiany dotyczące informacji dostarczonych na mocy art. 6 ust. 3.

4. Posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek jest powiadamiany przez właściwe służby celne o ich decyzji dotyczącej przedłużenia okresu w terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku o takie przedłużenie.

5. Przedłużony okres, w którym organy celne mają podjąć działanie, rozpoczyna się od dnia przyjęcia decyzji o przedłużeniu okresu, i nie przekracza jednego roku.

W przypadku gdy prawo własności intelektualnej przestanie obowiązywać lub gdy wnioskodawca z innych przyczyn przestanie być osobą uprawnioną do złożenia wniosku, organy celne nie podejmują działania. Decyzja o przedłużeniu okresu zostaje, stosownie do przypadku, cofnięta lub zmieniona przez organy celne, które ją wydały.

6. Posiadacz decyzji nie jest obciążany opłatą pokrywającą koszty administracyjne powstałe w związku z rozpatrywaniem wniosku o przedłużenie.

7. Komisja określa formularz wniosku o przedłużenie okresu w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 29 ust. 2.

Artykuł  12

Zmiana decyzji w zakresie praw własności intelektualnej

Właściwe służby celne, które przyjęły decyzję uwzględniającą wniosek, mogą, na prośbę posiadacza tej decyzji, zmienić wykaz praw własności intelektualnej zawarty w tej decyzji.

W przypadku decyzji uwzględniającej wniosek unijny wszelkie modyfikacje polegające na dodaniu praw własności intelektualnej należy ograniczyć do praw własności intelektualnej objętych art. 5.

Artykuł  13

Obowiązki właściwych służb celnych dotyczące powiadomień

1. Właściwe służby celne, do których skierowano wniosek krajowy, przekazują urzędom celnym swojego państwa członkowskiego swoje następujące decyzje, niezwłocznie po ich przyjęciu:

a) decyzje uwzględniające wniosek krajowy;

b) decyzje o cofnięciu decyzji uwzględniających wniosek krajowy;

c) decyzje o zmianie decyzji uwzględniających wniosek krajowy;

d) decyzje o przedłużeniu okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie.

2. Właściwe służby celne, do których skierowano wniosek unijny, przekazują właściwym służbom celnym państwa członkowskiego lub państw członkowskich wskazanych we wniosku unijnym swoje następujące decyzje:

a) decyzje uwzględniające wniosek unijny;

b) decyzje o cofnięciu decyzji uwzględniającej wniosek unijny;

c) decyzje o zmianie decyzji uwzględniającej wniosek unijny;

d) decyzje o przedłużeniu lub odmowie przedłużenia okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie;

e) decyzje zawieszające działania organów celnych na podstawie art. 15 ust. 2.

Następnie wskazane w unijnym wniosku właściwe służby celne państwa członkowskiego lub państw członkowskich przekazują te decyzje niezwłocznie do ich urzędów celnych.

3. Po powstaniu centralnej bazy danych Komisji, o której mowa w art. 31 ust. 3, wszystkie wymiany danych o decyzjach dotyczących wniosków o podjęcie działania, dołączonych dokumentów i powiadomień dokonywane pomiędzy organami celnymi państw członkowskich są prowadzone poprzez tę bazę danych.

Artykuł  14

Odnoszące się do powiadomień obowiązki posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek

Posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek w ciągu pięciu dni roboczych powiadamia właściwe służby celne, które przyjęły tę decyzję, o: [Popr. 47]

a) utracie mocy obowiązującej prawa własności intelektualnej objętego jego wnioskiem;

b) utracie przez wnioskodawcę statusu osoby uprawnionej do złożenia wniosku, z innych przyczyn;

c) zmianach informacji wymaganych na mocy art. 6 ust. 3.

Artykuł  15

Niewywiązanie się z obowiązków przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek

1. Jeżeli posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek wykorzystuje informacje przekazane mu przez organy celne do innych celów niż określone w art. 19, właściwe służby celne mogą:

a) zawiesić decyzję uwzględniającą wniosek w państwie członkowskim, w którym informacje te zostały przekazane lub wykorzystane, do czasu upłynięcia okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie;

b) odmówić przedłużenia okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie.

2. Właściwe służby celne mogą zadecydować o zawieszeniu działań organów celnych do czasu upłynięcia okresu, w którym organy celne mają podjąć działanie, jeżeli posiadacz decyzji:

a) nie wywiązuje się ze swoich obowiązków na mocy art. 14 dotyczących powiadomień;

b) nie stosuje się do określonych w art. 18 ust. 2 wymogów dotyczących zwrotu próbek; [Popr. 48]

c) nie wywiązuje się ze swoich obowiązków na mocy art. 27 ust. 1 i 3 w odniesieniu do kosztów i tłumaczeń;

d) nie wszczyna postępowania zgodnie z art. 20 ust. 1, art. 23 ust. 4 art. 20 ust. 4 lub art. 24 ust. 9. [Popr. 49]

W przypadku wniosku unijnego decyzja o zawieszeniu działań organów celnych jest ważna tylko w państwie członkowskim, w którym została podjęta.

ROZDZIAŁ  III

PRZEPISY DOTYCZĄCE DZIAŁAŃ ORGANÓW CELNYCH

Sekcja  1

ZAWIESZENIE ZWOLNIENIA LUB ZATRZYMANIE TOWARÓW PODEJRZANYCH O NARUSZENIE PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Artykuł  16

Zawieszenie zwolnienia lub zatrzymanie towarów po uwzględnieniu wniosku

1. W przypadku gdy organy celne państwa członkowskiego zidentyfikują, w jednej z sytuacji, o których mowa w art. 1 ust. 1, towary podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej objętego decyzją uwzględniającą wniosek o podjęcie działania, podejmują one decyzję o zawieszeniu zwolnienia zawieszają one zwolnienie towarów lub o ich zatrzymaniu zatrzymują je. [Popr. 50]

2. Przed przyjęciem decyzji o zawieszeniu zawieszeniem zwolnienia lub zatrzymaniu zatrzymaniem towarów organy celne mogą zwrócić się do posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek o dostarczenie im stosownych informacji. Organy celne mogą przekazują również przekazać posiadaczowi decyzji na jego wniosek informacje na temat faktycznej lub przypuszczalnej ilości i rodzaju towarów oraz, w stosownych przypadkach, ich ilustracje fotografie. [Popr. 51]

3. Przed przyjęciem decyzji o zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymaniu towarów Jeżeli towary, co do których zaistniało podejrzenie naruszenia praw własności intelektualnej, nie są towarami podrobionymi ani pirackimi, organy celne informują o tym zamiarze zgłaszającego lub - w przypadku zamierzonego zatrzymania towarów - posiadacza towarów. Zgłaszającemu lub posiadaczowi towarów umożliwia się przedstawienie swojego stanowiska w terminie trzech dni roboczych od wysłania dnia otrzymania takiej informacji. [Popr. 52]

3a. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że towary objęte procedurą zawieszającą są imitacją lub kopią produktu chronionego w Unii przez prawo własności intelektualnej, organy celne zwracają się do osoby zgłaszającej lub posiadającej te towary o przedstawienie w ciągu trzech dni roboczych od daty otrzymania wniosku wystarczających dowodów na to, że ostateczne miejsce przeznaczenia tych towarów znajduje się poza terytorium Unii. W braku wystarczających dowodów przeciwnych organy celne zakładają, że ostateczne miejsce przeznaczenia towarów to terytorium Unii.

Do dnia ... ^* Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiajace wytyczne dla organów celnych w celu dokonania oceny ryzyka skierowania towarów, o których mowa w akapicie pierwszym, na rynek Unii. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 29 ust. 2.[Popr. 53]

4. Organy celne powiadamiają posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek oraz zgłaszającego lub posiadacza towarów o swojej decyzji dotyczącej zawieszenia zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymania zatrzymaniu towarów w terminie jednego dnia roboczego. Alternatywnie, organy celne mogą zażądać od przyjęcia posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek, aby odpowiednio powiadomił zgłaszającego lub posiadacza towarów, jeżeli posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek gwarantuje, że dotrzyma terminów i zobowiązań przewidzianych niniejszym rozporządzeniem. [Popr. 54]

Powiadomienie kierowane do zgłaszającego lub posiadacza towarów zawiera informację o skutkach prawnych przewidzianych w art. 20 w odniesieniu do towarów innych niż towary podrobione i pirackie oraz na mocy art. 23 w odniesieniu do towarów podrobionych i pirackich. [Popr. 55]

5. Organy celne przekazują posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek oraz zgłaszającemu lub posiadaczowi towarów informacje o faktycznej lub szacunkowej ilości oraz faktycznym lub przypuszczalnym rodzaju towarów - w tym, w odpowiednich przypadkach, ich ilustracje fotografie - których zwolnienie zostało zawieszone lub które zostały zatrzymane. [Popr. 56]

6. Jeżeli za posiadacza towarów uznaje się większą liczbę osób, organy celne nie mają obowiązku informowania więcej niż jednej osoby.

Artykuł  17

Zawieszenie zwolnienia lub zatrzymanie towarów bez uwzględnienie wniosku

1. W przypadku gdy organy celne zidentyfikują, w jednej z sytuacji, o których mowa w art. 1 ust. 1, towary podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej, mogą zawiesić zwolnienie towarów lub zatrzymać je przed otrzymaniem powiadomienia o decyzji uwzględniającej wniosek dotyczący tych towarów.

2. Przed przyjęciem decyzji o zawieszeniu zawieszeniem zwolnienia lub zatrzymaniu zatrzymaniem towarów organy celne mogą, nieujawniając przy tym innych informacji niż faktyczna lub przypuszczalna ilość i rodzaj towarów oraz, w stosownych przypadkach, ich ilustracje fotografie, zwrócić się do osoby uprawnionej do złożenia wniosku dotyczącego domniemanego naruszenia praw własności intelektualnej o dostarczenie im stosownych informacji. [Popr. 57]

3. Przed przyjęciem decyzji o zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymaniu towarów organy celne informują o tym zamiarze zgłaszającego lub - w przypadku zamierzonego zatrzymania towarów - posiadacza towarów. Zgłaszającemu lub posiadaczowi towarów umożliwia się przedstawienie swojego stanowiska w terminie trzech dni roboczych od wysłania takiej informacji. [Popr. 58]

3a. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że towary objęte procedurą zawieszającą są imitacją lub kopią produktu chronionego w Unii przez prawo własności intelektualnej, organy celne zwracają się do osoby zgłaszającej lub posiadającej te towary o przedstawienie w ciągu trzech dni roboczych od daty przesłania wniosku wystarczających dowodów na to, że ostateczny miejsce przeznaczenia tych towarów znajduje się poza terytorium Unii. W braku wystarczających przeciwnych dowodów organy celne zakładają, że ostateczne miejsce przeznaczenia towarów to terytorium Unii.

Do dnia ... ^* Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wytyczne dla organów celnych w celu dokonania oceny ryzyka skierowania towarów, o których mowa w akapicie pierwszym, na rynek Unii. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 29 ust. 2. [Popr. 59]

4. Organy celne zawiadamiają o zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymaniu towarów osobę uprawnioną do złożenia wniosku dotyczącego domniemanego naruszenia praw własności intelektualnej w terminie jednego dnia roboczego od zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania tych towarów.

4a. W przypadku niemożności wskazania osoby uprawnionej do złożenia wniosku organy celne współpracują z właściwymi organami w celu zidentyfikowania osoby uprawnionej do jego złożenia. [Popr. 60]

5. Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie niezwłocznie po dopełnieniu wszystkich formalności celnych w następujących przypadkach:

a) gdy nie zidentyfikowały one osoby uprawnionej do złożenia wniosku dotyczącego domniemanego naruszenia praw własności intelektualnej w terminie jednego dnia roboczego od zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania towarów;

b) gdy nie otrzymały one wniosku lub odrzuciły ten wniosek zgodnie z art. 6 ust. 5.

Organy celne powiadamiają zgłaszającego lub posiadacza towarów o swojej decyzji dotyczącej zawieszenia zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymania zatrzymaniu towarów w terminie jednego dnia roboczego od przyjęcia tej decyzji. [Popr. 61]

6. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do towarów łatwo psujących się. [Popr. 62]

Artykuł  18

Kontrola i pobieranie próbek towarów, których zwolnienie zostało zawieszone lub które zostały zatrzymane

1. Organy celne dają posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek oraz zgłaszającemu lub posiadaczowi towarów możliwość skontrolowania towarów, których zwolnienie zostało zawieszone lub które zostały zatrzymane.

2. Organy celne mogą pobrać próbki reprezentatywne dla tych towarów jako całości oraz przekazać lub przesłać je posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek, na jego prośbę, wyłącznie do celów analizy oraz ułatwienia późniejszej procedury dotyczącej towarów podrobionych i pirackich. Wszelkie analizy tych próbek są przeprowadzane na wyłączną odpowiedzialność posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek. [Popr. 63]

Gdy pozwalają na to okoliczności, próbki są zwracane po zakończeniu analizy technicznej oraz przed zwolnieniem towarów lub zakończeniem ich zatrzymania.

3. Organy celne przekazują posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek, a także - w stosownych przypadkach - organom ścigania, na jego ich prośbę i jeżeli są one znane: nazwy lub imiona i nazwiska oraz adresy odbiorcy, nadawcy, zgłaszającego lub posiadacza towarów oraz informacje o procedurze celnej i pochodzeniu, miejscu wysyłki i miejscu przeznaczenia towarów podejrzanych o naruszenie prawa własności intelektualnej. [Popr. 64]

4. Warunki składowania towarów w okresie zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania, w tym przepisy dotyczące kosztów, są ustalane przez każde państwo członkowskie.

Artykuł  19

Dozwolone wykorzystanie określonych informacji przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek

W przypadku gdy posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek otrzymał informacje, o których mowa w art. 18 ust. 3, może on wykorzystać te informacje wyłącznie do następujących celów:

a) wszczęcie postępowania w celu ustalenia, czy naruszone zostało prawo własności intelektualnej lub w trakcie takiego postępowania; [Popr. 65]

aa) podjęcie dalszych działań w celu zidentyfikowania osoby winnej naruszenia prawa własności intelektualnej; [Popr. 66]

ab) wszczęcie postępowania karnego lub prowadzenie takiego postępowania; [Popr. 67]

b) dochodzenie odszkodowania od osoby winnej naruszenia lub innych osób, w przypadku gdy towary zostają zniszczone zgodnie z art. 20 ust. 3 lub art. 23 ust. 3. [Popr. 68]

ba) prowadzenie dochodzenia lub postępowania karnego lub czynności pozostajacych w związku z nim, w tym informacje odnoszące się do prawa własności intelektualnej. [Popr. 69]

bb) prowadzenie negocjacji w ramach pozasądowego rozstrzygania sporów. [Popr. 70]

Artykuł  19a

Wymiana informacji i danych między organami celnymi

Zgodnie z odpowiednimi zabezpieczeniami w zakresie ochrony danych Komisja może zadecydować o udostępnieniu informacji i danych zgromadzonych zgodnie z art. 18 ust. 3 organom celnym w Unii oraz właściwym organom w państwach trzecich, a także stworzyć odpowiednie warunki takiego udostępniania. [Popr. 71]

Sekcja  2

ZNISZCZENIE TOWAROW, WSZCZECIE POSTEPOWANIA I WCZESNIEJSZE ZWOLNIENIE TOWAROW [Popr. 72]

Artykuł  20

Zniszczenie towarów i wszczęcie postępowania [Popr. 73]

1. W przypadku gdy towary inne niż towary objęte art. 23 i 24 są podejrzane o naruszenie prawa własności intelektualnej, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek wszczyna postępowanie w celu ustalenia Towary, których zwolnienie zostało zawieszone lub które zostały zatrzymane zgodnie z art. 16, mogą zostać zniszczone pod kontrolą organów celnych bez konieczności ustalania, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej, w ciągu 10 dni roboczych od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym ujawniono te towary, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek na podstawie informacji dostarczonych mu zgodnie z art. 16 ust. 2 potwierdził wobec organów celnych na piśmie, że zostało naruszone prawo własności intelektualnej, wskazując które prawo zostało naruszone, w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów szybko psujących się - trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu;

b) posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek potwierdził wobec organów celnych na piśmie swoją zgodę na zniszczenie towarów w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów łatwo psujących się - trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu;

c) zgłaszający lub posiadacz towarów potwierdził wobec organów celnych na piśmie swoją zgodę na zniszczenie towarów w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów łatwo psujących się - trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu;

W przypadku łatwo psujących się towarów podejrzanych o naruszenie prawa własności intelektualnej okres na wszczęcie postępowania, o którym mowa w akapicie pierwszym, wynosi trzy dni robocze od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu. [Popr. 74]

2. Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie niezwłocznie po dopełnieniu wszystkich formalności celnych, o ile nie zostały poinformowane przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek. Jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów nie przekazał organom celnym, które podjęły decyzję o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu, potwierdzenia swojej zgody na zniszczenie towarów ani nie zgłosił sprzeciwu wobec zniszczenia towarów w terminach określonych w terminie określonym w ust. 1 o:lit. c), organy celne uznają, że zgłaszający lub posiadacz towarów zgodził się na ich zniszczenie.

a) wszczęciu postępowania w celu ustalenia, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej; lub

b) pisemnym porozumieniu pomiędzy posiadaczem decyzji uwzględniającej wniosek a posiadaczem towarów dotyczącym zrzeczenia się towarów w celu ich zniszczenia. [Popr. 75]

3. W przypadku porozumienia o zrzeczeniu się towarów w celu ich zniszczenia, o którym mowa w ust. 2 lit. b), zniszczenia Zniszczenia dokonuje się pod kontrolą organów celnych na koszt i odpowiedzialność posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek, o ile przepisy państwa członkowskiego, w którym towary są niszczone, nie stanowią inaczej. Przed zniszczeniem towarów można pobrać próbki. [Popr. 76]

4. W stosownych przypadkach organy celne mogą przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, maksymalnie o 10 dni roboczych, na wniosek posiadacza Jeżeli nie została udzielona zgoda na zniszczenie towarów lub zgłaszający lub posiadacz towarów sprzeciwiają się takiemu zniszczeniu, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosekwniosek wszczyna postępowanie w celu ustalenia, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej, w ciągu 20 dni roboczych lub - w przypadku towarów szybko psujących się - trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu.

W przypadku towarów łatwo psujących się okres, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, nie podlega przedłużeniu. [Popr. 77]

4a. Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie, stosownie do przypadku, niezwłocznie po dopełnieniu wszystkich formalności celnych, o ile nie zostały one poinformowane przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek o:

a) jego zgodzie na zniszczenie towarów w terminach, o których mowa w ust. 1 lit. b);

b) wszczęciu postępowania w celu ustalenia, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej, w terminie, o którym mowa w ust. 4. [Popr. 78]

Artykuł  21

Wcześniejsze zwolnienie towarów

1. Jeżeli organy celne zostały poinformowane o wszczęciu postępowania w celu ustalenia, czy zostały naruszone wzór, patent, wzór użytkowy lub wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin, a upłynął już termin określony w art. 20, zgłaszający lub posiadacz towarów może zwrócić się do organów celnych z wnioskiem o zwolnienie towarów lub zakończenie ich zatrzymania.

Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie jedynie wówczas, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) zgłaszający lub posiadacz towarów dostarczył zabezpieczenie;

b) organ właściwy do celów ustalenia, czy prawo własności intelektualnej zostało naruszone, nie zatwierdził środków zabezpieczających;

c) dopełniono wszystkich formalności celnych.

2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jest dostarczane przez zgłaszającego lub posiadacza towarów w terminie 10 dni roboczych od daty otrzymania przez organy celne wniosku, o którym mowa w ust. 1.

3. Organy celne określają wysokość zabezpieczenia na odpowiednio wysokim poziomie, aby chronić interesy posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek.

4. Dostarczenie zabezpieczenia nie wpływa na inne środki ochrony prawnej dostępne posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek.

Artykuł  22

Zakazane przeznaczenie celne towarów, których zrzeczono się w celu ich zniszczenia

1. Towarów, których zrzeczono się na mocy art. 20, 23 lub 24, nie wolno: [Popr. 79]

a) dopuszczać do swobodnego obrotu;

b) wyprowadzać poza obszar celny Unii;

c) wywozić;

d) powrotnie wywozić;

e) obejmować procedurą zawieszającą;

f) umieszczać w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym.

1a. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 organy celne mogą upoważnić do zastosowania środków wymienionych w ust. 1 lit. a)-f) organizacje publiczne lub prywatne, których celem jest walka z fałszowaniem i które uzyskały indywidualne upoważnienia przed przeprowadzeniem tych operacji. Przed zniszczeniem towarów, których się zrzeczono, upoważnione organizacje mogą składować je w warunkach określonych w upoważnieniu do celów analizy i stworzenia bazy danych informacji przeznaczonych do walki z fałszowaniem towarów. Upoważnione organizacje są wymienione na stronie internetowej Komisji. [Popr. 80]

2. Organy celne mogą zezwolić na przemieszczanie towarów, o których mowa w ust. 1, pod dozorem celnym między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii w celu ich zniszczenia pod kontrolą organów celnych lub wykorzystania do celów edukacyjnych i pokazowych, przy zapewnieniu należytych środków bezpieczeństwa. [Popr. 81]

Sekcja  3

TOWARY PODROBIONE I PIRACKIE [POPR. 82]

Artykuł  23

Niszczenie towarów i wszczynanie postępowania

 

a) posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek poinformował na piśmie organy celne o swojej zgodzie na zniszczenie towarów w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów łatwo psujących się - trzech dni roboczych od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu;

b) zgłaszający lub posiadacz towarów potwierdził wobec organów celnych, w formie pisemnej, swoją zgodę na zniszczenie towarów w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów łatwo psujących się - trzech dni roboczych od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu;

2. Jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów nie przekazał organom celnym, które przyjęły decyzję o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu, potwierdzenia swojej zgody na zniszczenie towarów w terminach określonych w ust. 1 lit. b) ani nie zgłosił im swojego sprzeciwu wobec zniszczenia towarów, organy celne mogą uznać, że zgłaszający lub posiadacz towarów zgodził się na ich zniszczenie.

Organy celne informują o tym posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek.

Jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów sprzeciwia się zniszczeniu towarów, organy celne informują o tym sprzeciwie posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek.

3. Zniszczenia dokonuje się pod kontrolą organów celnych na koszt i odpowiedzialność posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek, o ile nie wskazano inaczej w przepisach państwa członkowskiego, w którym towary są niszczone. Przed zniszczeniem towarów można pobrać próbki.

4. Jeżeli nie została udzielona zgoda na zniszczenie towarów, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek wszczyna postępowanie w celu ustalenia, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej, w ciągu 10 dni roboczych lub - w przypadku towarów szybko psujących się - trzech dni roboczych od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu.

W stosownych przypadkach organy celne mogą przedłużyć okres, o którym mowa w akapicie pierwszym, maksymalnie o 10 dni roboczych, na wniosek posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek.

W przypadku towarów łatwo psujących się okresy te nie są przedłużane.

5. Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie, stosownie do przypadku, niezwłocznie po dopełnieniu wszystkich formalności celnych, o ile nie zostały one poinformowane przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek o:

a) jego zgodzie na zniszczenie towarów w terminach, o których mowa w ust. 1 lit. a); lub

b) wszczęciu postępowania w celu ustalenia, czy zostało naruszone prawo własności intelektualnej, w terminie, o którym mowa w ust. 4. [Popr. 83]

Artykuł  24

Szczególna procedura w przypadku niszczenia towarów w małych przesyłkach

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do towarów, które spełniają wszystkie następujące warunki:

a) w odniesieniu do towarów zachodzi podejrzenie, że są towarami podrobionymi lub pirackimi naruszenia prawa własności intelektualnej; [Popr. 84]

b) towary nie są towarami łatwo psującymi się;

c) towary są objęte decyzją uwzględniającą wniosek;

ca) posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek wystąpił o zastosowanie szczególnej procedury; [Popr. 85]

d) towary są przewożone w małych przesyłkach.

2. Art. 16 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 18 ust. 2 nie mają zastosowania. [Popr. 86]

3. W powiadomieniu o swojej decyzji dotyczącej zawieszenia zwolnienia lub zatrzymania towarów wysyłanym w terminie jednego dnia roboczego od przyjęcia tej decyzji, organy celne informują zgłaszającego lub posiadacza towarów o:

a) zamiarze organów celnych dotyczącym zniszczenia towarów;

b) prawach zgłaszającego lub posiadacza towarów przysługujących im na mocy ust. 4 i 5.

4. Zgłaszającemu lub posiadaczowi towarów umożliwia się przedstawienie swojego stanowiska w terminie 20 pięciu dni roboczych od wysłania otrzymania informacji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub o ich zatrzymaniu. [Popr. 87]

5. Przedmiotowe towary mogą zostać zniszczone, jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów potwierdził wobec organów celnych, w ciągu 20 dni roboczych od wysłania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu, na piśmie swoją zgodę na zniszczenie towarów. Takiego zniszczenia dokonuje się pod kontrolą organów celnych na koszt posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek. [Popr. 88]

6. Jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów nie przekazał organom celnych, które przyjęły decyzję o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu, potwierdzenia swojej zgody na zniszczenie towarów w terminie określonym w ust. 5 ani nie zgłosił im swojego sprzeciwu wobec zniszczenia towarów, organy celne mogą uznać, że zgłaszający lub posiadacz towarów zgodził się na ich zniszczenie.

7. Zniszczenia dokonuje się pod kontrolą organów celnych oraz na koszt organów celnych. [Popr. 89]

7a. W stosownych przypadkach organy celne udostępniają posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek informacje na temat faktycznej lub przypuszczalnej ilości zniszczonych towarów oraz ich rodzaju. [Popr. 90]

8. Jeżeli zgłaszający lub posiadacz towarów sprzeciwia się zniszczeniu w terminie 10 dni roboczych od otrzymania decyzji o zawieszeniu zwolnienia towarów lub ich zatrzymaniu nie potwierdził zgody na zniszczenie ani nie poinformował o sprzeciwie wobec zniszczenia, organy celne informują posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek o tym o takim braku zgody lub sprzeciwie oraz o ilości i rodzaju towarów oraz, w stosownych przypadkach, przekazują mu ich ilustracje lub próbki. [Popr. 91]

9. Organy celne zwalniają towary lub kończą ich zatrzymanie, stosownie do przypadku, niezwłocznie po dopełnieniu wszystkich formalności celnych, o ile nie zostaną poinformowane przez posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek, w terminie 10 dni roboczych od wysłania informacji, o której mowa w ust. 8, o wszczęciu postępowania w celu ustalenia, czy prawo własności intelektualnej zostało naruszone.

10. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 30 w sprawie wartości progowych, który zawiera definicję małych przesyłek do celów niniejszego artykułu. [Popr. 92]

ROZDZIAŁ  IV

ODPOWIEDZIALNOŚĆ, KOSZTY I SANKCJE

Artykuł  25

Odpowiedzialność organów celnych

Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów państw członkowskich, decyzja uwzględniająca wniosek nie powinna uprawniać jej posiadacza do odszkodowania w przypadku gdy towary takie nie zostały wykryte przez urząd celny i zostały zwolnione lub gdy nie podjęto działań w celu ich zatrzymania.

Artykuł  26

Odpowiedzialność posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek

W przypadku gdy procedura wszczęta zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zostaje przerwana z powodu działania lub zaniechania posiadacza decyzji uwzględniającej wniosek lub w przypadku późniejszego uznania, że dane towary nie naruszają prawa własności intelektualnej, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek ponosi odpowiedzialność wobec osób uczestniczących w sytuacji określonej w art. 1 ust. 1 zgodnie z przepisami państwa członkowskiego, w którym ujawniono towary.

Artykuł  27

Koszty

1. Na wniosek organów celnych posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek zwraca wszystkie koszty poniesione przez administrację celną w związku z przetrzymywaniem towarów pod dozorem celnym zgodnie z art. 16 i 17 oraz zniszczeniem towarów zgodnie z art. 20 i 23.24. Na wniosek posiadacz decyzji otrzymuje od organów celnych informacje, gdzie i w jaki sposób składuje się zatrzymane towary, jakie koszty są związane z takim składowaniem, oraz ma możliwość zgłoszenia uwag na temat tego składowania. [Popr. 93]

2. Przepisy niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla przysługującego posiadaczowi decyzji uwzględniającej wniosek prawa do ubiegania się o odszkodowanie od osoby winnej naruszenia lub od innych osób zgodnie z przepisami państwa członkowskiego, w którym ujawniono towary.

2a. Jeżeli zidentyfikowanie osoby winnej naruszenia jest niemożliwe,jest ona nieuchwytna lub nie jest w stanie zapewnić odszkodowania, posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek może ubiegać się o odszkodowanie od właściciela towarów lub osoby w podobny sposób uprawnionej do dysponowania tymi towarami. [Popr. 94]

2b. Ustęp 2a nie ma zastosowania do procedury określonej w art. 24. [Popr. 95]

3. Posiadacz decyzji uwzględniającej unijny wniosek dostarcza, na swój koszt, wszelkie tłumaczenia wymagane przez organy celne, które mają podjąć działanie w sprawie towarów podejrzanych o naruszenie prawa własności intelektualnej.

Artykuł  28

Sankcje administracyjne

Państwa Bez uszczerbku dla prawa krajowego państwa członkowskie określają stosują zasady dotyczące sankcji administracyjnych mających zastosowanie w przypadku odnoszących się do przypadków naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie środki niezbędne do ich wdrożenia. Przewidziane sankcje administracyjne muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. [Popr. 96]

Państwa członkowskie zgłaszają Komisji te przepisy w terminie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i bezzwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych przepisów.

ROZDZIAŁ  V

PROCEDURA KOMITETOWA, PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ I PRZEPISY KOŃCOWE [Popr. 97]

Artykuł  29

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 247a i 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  30

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przekazuje się Komisji na warunkach określonych w tym artykule.

2. Przekazanie uprawnienia, o którym mowa w art. 24 ust. 10, obowiązuje przez czas nieokreślony od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 24 ust. 10, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja ta staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w terminie późniejszym wskazanym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 24 ust. 10 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady, w ciągu 2 miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 98]

Artykuł  31

Wymiana danych o decyzjach dotyczących wniosków o podjęcie działania pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją

1. Właściwe służby celne powiadamiają Komisję przedstawiają Komisji niezbędne informacje o:

a) wnioskach decyzjach uwzględniających wnioski, w tym wnioski o podjęcie działania, w tym oraz fotografii(-ach), ilustracji(-ach) lub broszurze(-ach);

b) decyzjach uwzględniających wnioski;

c) decyzjach przedłużających okres, w którym organy celne mają podjąć działanie, lub decyzjach o cofnięciu lub zmianie decyzji uwzględniającej wniosek;

d) zawieszeniu decyzji uwzględniającej wniosek. [Popr. 99]

2. Nie naruszając przepisów art. 24 lit. g) rozporządzenia (WE) nr 515/97, w przypadku zawieszenia zwolnienia towarów lub zatrzymania towarów, organy celne przekazują Komisji wszystkie istotne informacje, w tym szczegółowe informacje na temat towarów, prawa własności intelektualnej, procedur i transportu.

3. Wszystkie informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, są przechowywane w centralnej bazie danych Komisji. Po powstaniu centralnej bazy danych Komisji przekazywanie informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, odbywa się przez tę bazę danych. [Popr. 100]

4. Komisja udostępnia istotne informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, organom celnym państw członkowskich w formie elektronicznej niezwłocznie i nie później niż dnia 1 stycznia 2015 r.

4a. Aby zapewnić przetwarzanie informacji, o których mowa w ust. 1 i 4, centralna baza danych, o której mowa w ust. 3, jest tworzona w formie elektronicznej. Centralna baza danych zawiera informacje, w tym dane osobowe, o których mowa w art. 6 ust. 3akapit drugi, art. 13 i w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

4b. Organy celne państw członkowskich i Komisja mają dostęp do informacji zawartych w centralnej bazie danych.

4c. Organ celny wprowadza do centralnej bazy danych informacje dotyczące wniosków złożonych do właściwych służb celnych. Organ celny, który wprowadził informacje do centralnej bazy danych, w razie potrzeby zmienia, uzupełnia, poprawia lub usuwa takie informacje. Każdy organ celny, który wprowadził informacje do centralnej bazy danych, odpowiada za dokładność, adekwatność i trafność tych informacji.

4d. Komisja dokonuje i przestrzega odpowiednich ustaleń technicznych i organizacyjnych w celu zapewnienia wiarygodnego i bezpiecznego działania centralnej bazy danych. Organ celny każdego państwa członkowskiego dokonuje i przestrzega odpowiednich ustaleń technicznych i organizacyjnych w celu zapewnienia poufności i bezpieczeństwa przetwarzania danych przy uwzględnieniu operacji przetwarzania dokonywanych przez odnośne organy celne oraz terminali centralnej bazy danych zlokalizowanych na terytorium tego państwa członkowskiego.

4e. Przetwarzanie danych osobowych w centralnej bazie danych dokonywane jest zgodnie z art. 32. [Popr. 101]

Artykuł  32

Przepisy dotyczące ochrony danych

1. Przetwarzanie danych osobowych w centralnej bazie Komisji dokonywane jest zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 i pod nadzorem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. W każdym przypadku środki wykonawcze, które mają zostać przyjęte, powinny szczegółowo określać cechy funkcjonalne i techniczne bazy danych. [Popr. 102]

2. Przetwarzanie danych osobowych przez właściwe organy w państwach członkowskich dokonywane jest zgodnie z dyrektywą 95/46/WE i pod nadzorem niezależnego organu władzy publicznej, o którym mowa w art. 28 tej dyrektywy.

2a. Dane osobowe są gromadzone i wykorzystywane wyłącznie do celów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Gromadzone w ten sposób dane osobowe są dokładne i regularnie aktualizowane.

2b. Każdy organ celny, który wprowadził dane osobowe do centralnej bazy danych jest administratorem danych w odniesieniu do przetwarzania tych danych.

2c. Osobie, której dotyczą dane, przysługuje prawo wglądu do jej danych osobowych przetwarzanych w centralnej bazie danych i, w stosownych przypadkach, prawo do poprawienia, usunięcia lub zablokowania tych danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub krajowymi przepisami wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

2d. Wszystkie wnioski o skorzystanie z prawa do dostępu, poprawienia, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych służb celnych i przez nie przetwarzane. Jeżeli osoba, której dotyczą dane, złożyła wniosek o skorzystanie z prawa do dostępu, poprawienia, usunięcia lub zablokowania do innego urzędu organów celnych lub do urzędu Komisji, urząd, do którego wpłynął wniosek, przekazuje go odpowiednim służbom celnym.

2e. Dane osobowe są przechowywane maksymalnie przez sześć miesięcy od daty cofnięcia odnośnej decyzji uwzględniającej wniosek lub upłynięcia ustalonego okresu, w którym organy celne miały podjąć działania.

2f. Jeżeli posiadacz decyzji uwzględniającej wniosek wszczął postępowanie zgodnie z art. 20 ust. 1 lub art. 24 ust. 9 niniejszego rozporządzenia i powiadomił właściwe służby celne o wszczęciu takiego postępowania, dane osobowe są przechowywane przez sześć miesięcy po ostatecznym ustaleniu w postępowaniu, czy doszło do naruszenia prawa własności intelektualnej. [Popr. 103]

Artykuł  33

Okresy, daty i terminy

Stosuje się zasady dotyczące okresów, dat i terminów określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającym zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów ²³ .

Artykuł  34

Wzajemna pomoc administracyjna

Zastosowanie mają przepisy rozporządzenia (WE) nr 515/97.

Artykuł  35

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1383/2003 traci moc ze skutkiem od dnia ... ^*

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jak odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  36

Przepisy przejściowe

Wnioski o podjęcie działania uwzględnione zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1383/2003 pozostają ważne przez okres wskazany w decyzji uwzględniającej wniosek, w którym organy celne mają podjąć działanie, i okres ten nie jest przedłużany.

Artykuł  37

Wejście w życie i stosowanie sprawozdawczość [Am. 104]

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednakże art. 24 ust. 1-9 stosuje się od dnia XX.XX.20XX r. [Popr. 106]

Do dnia ... ^* Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrożenia niniejszego rozporządzenia oraz analizę wpływu niniejszego rozporządzenia na dostępność leków generycznych na obszarze Unii i w skali globalnej. W razie potrzeby sprawozdaniu temu towarzyszą odpowiednie wnioski lub zalecenia. [Popr. 121, 151 oraz 163]

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ... dnia

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

1 Dz.U. C 363 z 13.12.2011, s. 1.

2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2012 r.

3 Dz.U. C 253 z 4.10.2008, s. 1.

4 Dz.U. L 196 z 2.8.2003, s. 7.

5 Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

6 Dz.U. L 12 z 16.1.2001, s. 1.

7 Dz.U. C 45 E z 23.2.2010, s. 47.

8 Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 74.

* Dz.U.: Proszę wstawić datę: 24 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

9 Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1.

10 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

11 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

12 Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

13 Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 1.

14 Dz.U. L 198 z 8.8.1996, s. 30.

15 Dz.U. L 227 z 1.9.1994, s. 1.

16 Dz.U. L 78 z 24.3.2009, s. 1.

17 Dz.U. L 3 z 5.1.2002, s. 1.

18 Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

19 Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

20 Dz.U. L 149 z 14.6.1991, s. 1.

21 Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16.

22 Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 40.

* Dz.U.: Proszę wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* Dz.U.: Proszę wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

23 Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1.

* Dz.U.: Proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

* Dz.U.: Proszę wstawić datę: 36 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.349E.148/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-COD(2011)0137 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lipca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2012 w sprawie egzekwowania przepisów celnych w zakresie praw własności intelektualnej.
• Data aktu: 03/07/2012
• Data ogłoszenia: 29/11/2013