Wywóz broni (kodeks postępowania)P6_TA(2008)0580
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 grudnia 2008 r. dotycząca Kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu broni
(2010/C 21 E/02)
(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w czerwcu 2008 r. Kodeks postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni obchodził dziesiątą rocznicę swojego istnienia,
B. mając na uwadze, że ponad trzy lata temu, 30 czerwca 2005 r., COARM (grupa robocza Rady ds. broni konwencjonalnej) osiągnęła porozumienie na poziomie technicznym co do tekstu wspólnego stanowiska w wyniku gruntownego przeglądu Kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu broni w celu przekształcenia go w skuteczny instrument kontroli wywozu broni z terytorium UE i przez przedsiębiorstwa wspólnotowe,
C. mając na uwadze, że przyjęcie powyższego wspólnego stanowiska uczyni kodeks prawnie wiążącym instrumentem kontroli wywozu broni dla wszystkich państw członkowskich UE,
D. mając na uwadze, że pomimo licznych apeli ze strony Parlamentu, Rada nie zdołała przyjąć tego wspólnego stanowiska na szczeblu politycznym od 2005 r., wskutek czego kwestia ta pozostaje nierozwiązana,
E. mając na uwadze, że kwestia ta nabrała nowego wymiaru i stała się pilna ze względu na szereg wydarzeń:
– liczne inicjatywy mające na celu harmonizację krajowych strategii politycznych w zakresie zamówień na broń oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw i sprzedaży broni,
– wznowione zainteresowanie kontrolowaniem skutków nielegalnego handlu bronią, zwłaszcza od chwili wejścia w życie przepisów UE dotyczących bezpieczeństwa lotniczego oraz wpływu, jaki wywarły one na działalność operatorów transportu lotniczego podejrzanych o zaangażowanie w destabilizację dostaw broni,
1. ponownie wyraża zdecydowaną krytykę obecnego impasu politycznego w związku z nieprzyjęciem wspólnego stanowiska w świetle dziesiątej rocznicy kodeksu;
2. nalega na prezydencję francuską, a jeśli to okaże się konieczne, także na państwa, które będą sprawować przewodnictwo w Radzie w przyszłości, aby rozwiązały tę kwestię poprzez doprowadzenie do przyjęcia wspólnego stanowiska bez dalszej zwłoki;
3. powtarza, że wkład UE w prace nad wiążącym na szczeblu międzynarodowym traktatem o handlu bronią znacznie zyska na wiarygodności, gdy tylko jej własny system wywozu broni stanie się prawnie wiążący;
4. ponownie stwierdza, że wraz z przyjęciem wspólnego stanowiska należy podjąć działania mające na celu między innymi:
a) zapobieżenie nieodpowiedzialnemu wywozowi broni poprzez ścisłe stosowanie kryteriów kodeksu, zarówno w odniesieniu do przedsiębiorstw, jak i krajowych sił zbrojnych;
b) zapobieżenie nielegalnemu handlowi bronią prowadzonemu drogą powietrzną i morską; stosowanie i poprawę kontroli pośrednictwa w handlu bronią poprzez wezwanie wszystkich państw członkowskich, które tego jeszcze nie uczyniły, do przeniesienia do ich ustawodawstwa krajowego litery i ducha wspólnego stanowiska Rady 2003/468/WPZiB z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie kontroli pośrednictwa w handlu bronią(1);
c) szybkie dochodzenie w sprawie niedawnych zarzutów naruszenia embarga na broń;
d) zapobieżenie wyprzedawaniu prywatnym pośrednikom broni zebranej w ramach EPBiO (Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obronnej), reformy sektora bezpieczeństwa oraz innych inicjatyw UE, a następnie wywozowi tej broni do regionów występowania gwałtownych konfliktów lub napięć;
e) poprawę przejrzystości i jakości danych dostarczanych przez państwa członkowskie UE w ramach rocznego sprawozdania w sprawie kodeksu postępowania;
5. jest przekonany, że przyjęcie wspólnego stanowiska dotyczącego Kodeksu postępowania w sprawie wywozu broni ma podstawowe znaczenie dla systematycznego wdrażania przyszłej dyrektywy w sprawie wewnątrzwspólnotowych dostaw produktów związanych z obronnością oraz skutecznej kontroli eksportu broni;
6. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
______
(1) Dz. U. L 156 z 25.6.2003, str. 79.
