Obiekty i pomieszczenia magazynowe do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROZWOJU, PRACY I TECHNOLOGII 1
z dnia 5 sierpnia 2021 r.
w sprawie obiektów i pomieszczeń magazynowych do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym 2

Na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1545 oraz z 2021 r. poz. 1329) zarządza się, co następuje:
§  1. 
Rozporządzenie określa:
1)
klasyfikację rodzajów obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
2)
wymagania organizacyjne i techniczne obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym szczegółowe wymogi prowadzenia kart kwalifikacyjnych takich obiektów;
3)
szczegółowe wymagania dla pomieszczeń, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenie techniczne tych pomieszczeń oraz ich zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych wraz z zapewnieniem kontroli i ewidencjonowania dostępu do tych pomieszczeń.
§  2. 
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
załączniku A - należy przez to rozumieć załącznik A do Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 874 i 1307), zwanej dalej "Umową ADR";
2)
klasach materiałów niebezpiecznych - należy przez to rozumieć grupy materiałów niebezpiecznych wydzielone na podstawie zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska, określone w załączniku A; grupy materiałów niebezpiecznych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, obejmują:
a)
w klasie 1 "Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe" - materiały wybuchowe oraz przedmioty zawierające materiały wybuchowe, zaklasyfikowane do podklas 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 i 1.6,
b)
w klasie 3 "Materiały zapalne ciekłe" - roztwory odczulone nitrogliceryny o stężeniu do 30%,
c)
w klasie 4.1 "Materiały zapalne stałe, materiały samoreaktywne, materiały polimeryzujące i materiały wybuchowe odczulone stałe" - materiały wybuchowe w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowane do klasy 4.1 materiałów niebezpiecznych, jeśli przez wysuszenie lub przemycie mogą być im przywrócone właściwości wybuchowe,
d)
w klasie 9 "Różne materiały i przedmioty niebezpieczne" - przedmioty ratownicze zaklasyfikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, jeżeli zawierają materiały wybuchowe;
3)
podklasach materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe - należy przez to rozumieć wydzielone w klasie 1 "Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe" podklasy materiałów wybuchowych oraz przedmiotów zawierających materiały wybuchowe o podobnym zachowaniu przy spalaniu, deflagracji lub detonacji, określone w załączniku A;
4)
grupach zgodności - należy przez to rozumieć oznaczone literowo grupy zgodności materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe, określone w załączniku A;
5)
obiekcie magazynowym - należy przez to rozumieć:
a)
budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,
b)
wydzielone pomieszczenie magazynowe w budynku lub innym obiekcie budowlanym lub jego wydzielonej części, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,
c)
wydzielony, oznaczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
§  3. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w następujących rodzajach obiektów magazynowych:
1)
magazynie bazowym - stanowiącym budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość mogą podczas przechowywania stworzyć potencjalne zagrożenie dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń;
2)
magazynie podręcznym - stanowiącym pomieszczenie w budynku lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, używane w celach przemysłowych, laboratoryjnych lub handlowych, lub pomieszczenie w rusznikarni, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość nie mogą podczas przechowywania stworzyć potencjalnego zagrożenia dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń;
3)
magazynie polowym - stanowiącym wydzielony, zabezpieczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni lub wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym o rozmiarach uniemożliwiających lub znacząco utrudniających ich przechowywanie w zamkniętym obiekcie magazynowym.
§  4. 
1. 
Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
dostosowanie ilości i rodzaju przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wielkości, konstrukcji i wyposażenia obiektu magazynowego, zgodnie z wymaganiami określonymi w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1;
2)
przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, według rodzajów i typów, w sposób umożliwiający dokładną kontrolę stanu ilościowego tych wyrobów;
3)
zapewnienie warunków przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym uwzględniających wymagania w tym zakresie, określone przez wytwórców tych wyrobów;
4)
przestrzeganie terminów dopuszczalnego okresu używania przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym zgodnie z ich przeznaczeniem, ustalonych przez wytwórców tych wyrobów lub uprawnione instytucje na podstawie odrębnych przepisów;
5)
zapewnienie w obiekcie magazynowym transportu wewnątrzmagazynowego umożliwiającego bezpieczne przemieszczanie przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz opakowań z tymi wyrobami;
6)
przechowywanie i używanie w obiekcie magazynowym wyłącznie wyposażenia i narzędzi określonych w instrukcjach technicznych przechowywania oraz stanowiskowych instrukcjach bezpieczeństwa i higieny pracy w tym obiekcie;
7)
wykonywanie w obiekcie magazynowym prac remontowych oraz prac związanych z używaniem otwartego ognia lub mogących doprowadzić do pożaru lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopiero po uprzednim usunięciu przechowywanych wyrobów z obiektu magazynowego i uzyskaniu pisemnej zgody przedsiębiorcy przechowującego te wyroby na podjęcie wskazanych wyżej prac;
8)
zabezpieczenie obiektu magazynowego wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnionych, poprzez zapewnienie bezpośredniej ochrony fizycznej stałej lub doraźnej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 838 oraz z 2021 r. poz. 469);
9)
umieszczenie w widocznym miejscu na granicy strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 oraz z 2021 r. poz. 1162), lub na drzwiach wejściowych do obiektu magazynowego czytelnego napisu o zakazie palenia i używania otwartego ognia w tym obiekcie, a także związanego z tym zakazem oznakowania w formie graficznej;
10)
utrzymywanie obiektu magazynowego w czystości i porządku.
2. 
Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku przechowywania amunicji i przedmiotów zawierających materiał wybuchowy w celu ich deelaboracji lub utylizacji w sytuacji, gdy ta amunicja i przedmioty są pozbawione własnych środków inicjujących (zapalników i zapłonników) lub są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
§  5. 
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
zastosowanie odpowiedniej konstrukcji i wyposażenia obiektu magazynowego w celu zabezpieczenia przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed:
a)
oddziaływaniem czynników, które mogłyby doprowadzić przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń,
b)
zachodzeniem w przechowywanych materiałach wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobach i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym niekorzystnych przemian chemicznych lub fizycznych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo przechowywania i używania tych wyrobów,
c)
dostawaniem się wód gruntowych,
d)
opadami lub innymi niebezpiecznymi zjawiskami atmosferycznymi,
e)
przekroczeniem podczas przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopuszczalnego zakresu temperatur i wilgotności powietrza określonych w instrukcji przechowywania tych wyrobów;
2)
wyposażenie obiektu magazynowego w urządzenia elektryczne, sygnalizacyjne, chroniące od wyładowań atmosferycznych oraz inne instalacje spełniające wymagania właściwej Polskiej Normy zharmonizowanej; stan techniczny tych urządzeń i instalacji podlega kontroli przed dopuszczeniem obiektu magazynowego do eksploatacji, a następnie co najmniej raz w roku; wyniki kontroli są dokumentowane w formie protokołu przechowywanego u przedsiębiorcy;
3)
zastosowanie w obiekcie magazynowym zabezpieczeń technicznych, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, służących zabezpieczeniu tego obiektu magazynowego wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnionych;
4)
utrzymywanie obiektu magazynowego w dobrym stanie technicznym.
§  6. 
Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez:
1)
przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji w opakowaniach i oznakowanych stosownie do wymagań określonych w Umowie ADR lub w Polskich Normach zharmonizowanych, o ile takie opakowanie i oznakowanie jest wymagane na podstawie Umowy ADR lub Polskich Norm zharmonizowanych;
2)
przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji posiadających certyfikaty klasyfikacyjne dla celów przewozu, o ile posiadanie takich certyfikatów jest wymagane na podstawie Umowy ADR;
3)
przestrzeganie zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych podklas i grup zgodności, określonych w Umowie ADR;
4)
wyznaczenie i oznaczenie wokół każdego obiektu magazynowego strefy ochrony, w której nie mogą występować czynniki zwiększające ryzyko wybuchu lub pożaru przechowywanych materiałów wybuchowych oraz amunicji.
§  7. 
1. 
W jednym obiekcie magazynowym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie przechowuje się jednocześnie:
1)
materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności w ramach klasy 1;
2)
materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do klasy 1 z materiałami wybuchowymi zaklasyfikowanymi do klas 3, 4.1 i 9.
2. 
Materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grup zgodności C, D, E, G i S mogą być przechowywane razem.
3. 
Dopuszcza się jednoczesne przechowywanie w tym samym obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych oraz amunicji - zaklasyfikowanych do grup zgodności A lub B oraz materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem przechowywania materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do grupy zgodności A lub B w oddzielnym pomieszczeniu zamkniętym i skonstruowanym w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z tego pomieszczenia na pozostałe pomieszczenia obiektu magazynowego.
4. 
W magazynie podręcznym materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grupy zgodności A lub B mogą być jednocześnie przechowywane w tym samym pomieszczeniu magazynowym z materiałami wybuchowymi oraz amunicją, które zostały zaklasyfikowane do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem umieszczenia ich w skrzyni, szafie lub specjalnym pojemniku, wykonanych z metalu, zamykanych oraz skonstruowanych w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z wnętrza skrzyni, szafy lub pojemnika na inne materiały wybuchowe oraz amunicję znajdujące się w pomieszczeniu magazynowym.
§  8. 
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez:
1)
konstrukcję i wyposażenie obiektu magazynowego, które zabezpieczają przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicję przed ogrzaniem do temperatury powyżej 348 K (75°C), chyba że przechowywanie tych wyrobów w wyższej temperaturze jest dopuszczone w instrukcji technicznej ich przechowywania;
2)
wykonanie obiektu magazynowego z wyrobów budowlanych o klasie reakcji na ogień co najmniej B oraz zapewnienie elementom budynku odpowiedniej klasy odporności ogniowej według wymagań dla budynków produkcyjno - magazynowych, określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.);
3)
zapewnienie, że:
a)
powierzchnie ścian, podłóg i sufitów w obiekcie magazynowym są trwałe i gładkie, bez szpar i pęknięć, w których gromadzić się mogą trudne do usunięcia drobiny materiałów wybuchowych,
b)
okładziny sufitów oraz sufity podwieszone są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej B-d0),
c)
okładziny ścienne oraz stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej D-s1,
d)
posadzki, w tym wykładziny podłogowe, są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej Cfl-s2,
e)
podłogi i stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane w sposób uniemożliwiający gromadzenie się ładunków elektrostatycznych, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy zharmonizowanej w zakresie ochrony przed elektrycznością statyczną;
4)
zainstalowanie w obiekcie magazynowym drzwi, które otwierają się na zewnątrz obiektu i posiadają zamki rolkowe działające w wyniku pchnięcia, lub drzwi, które rozsuwają się; w przypadku zainstalowania okien służących za dodatkowe wyjścia awaryjne otwierają się one na zewnątrz, a otwory okienne posiadają wymiary nie mniejsze niż 0,75 m x 0,75 m i umożliwiają ewakuację w sposób bezpieczny bezpośrednio na zewnątrz obiektu magazynowego; różnica wysokości pomiędzy dolną krawędzią okien służących za dodatkowe wyjścia awaryjne a poziomem powierzchni, na którą następować będzie ewakuacja, nie przekracza 0,9 m;
5)
wyposażenie obiektu magazynowego w:
a)
urządzenia gaśnicze określone w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1, jeżeli wynika to z właściwości i zagrożeń stwarzanych przez przechowywane materiały wybuchowe i amunicję,
b)
system wentylacji określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1,
c)
instalację chroniącą od wyładowań atmosferycznych spełniającą wymagania Polskich Norm zharmonizowanych dotyczących ochrony odgromowej dla obiektów zagrożonych wybuchem,
d)
urządzenia do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza wewnątrz obiektu magazynowego, jeśli tego wymaga instrukcja techniczna przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji,
e)
instalację grzewczą, w której temperatura elementów i przewodów grzewczych jest co najmniej o 50°C niższa od temperatury rozkładu przechowywanego materiału wybuchowego, jednak nie wyższa niż 120°C (393 K), jeżeli wyposażenie w taką instalację jest konieczne ze względu na właściwości przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji;
6)
doprowadzenie do obiektu magazynowego drogi o utwardzonej nawierzchni, przebiegającej od innej strony niż miejsca lokalizacji powierzchni odciążających, umożliwiającej dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej, niezależnie od pory roku i warunków atmosferycznych, spełniającej wymagania określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 869);
7)
zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia obiektu magazynowego w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru obiektu magazynowego w ilości co najmniej 10 dm3/s, zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
§  9. 
1. 
Dla każdego obiektu magazynowego, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, prowadzi się kartę kwalifikacyjną obiektu magazynowego.
2. 
Szczegółowe wymogi prowadzenia karty kwalifikacyjnej, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3. 
W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe, do karty kwalifikacyjnej dołącza się aktualne karty oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa, określone w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, wystawione dla wszystkich przechowywanych w obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych.
§  10. 
Wymagania w zakresie lokalizacji oraz warunków technicznych obiektu magazynowego, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, a także dopuszczalnej ilości materiałów wybuchowych przechowywanych w obiekcie magazynowym w przypadku:
1)
materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 - określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;
2)
materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4, 1.6 oraz klasy 9 - określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§  11. 
Wymagania organizacyjne w pomieszczeniu magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w sposób uporządkowany według rodzajów i typów, zapewniający łatwy dostęp do znajdujących się na tych wyrobach lub ich opakowaniach oznaczeń lub etykiet;
2)
układanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowań z tymi wyrobami w sposób uniemożliwiający przypadkowe ich przemieszczanie się, przewracanie, deformowanie pod wpływem nadmiernego ciężaru w przypadku umieszczenia jednego wyrobu lub opakowania na drugim, a także w sposób umożliwiający łatwe manewrowanie wyrobami lub opakowaniami zgodnie z potrzebami oraz wymaganiami bezpieczeństwa i higieny pracy w pomieszczeniu magazynowym;
3)
przestrzeganie dopuszczalnego obciążenia regałów lub poszczególnych ich półek, na których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określonego przez wytwórców tych regałów;
4)
zapewnienie, że przestrzenie między ustawionymi na podłodze pomieszczenia magazynowego materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowaniami z tymi wyrobami, jak również przestrzenie między regałami, na których umieszczone są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, umożliwiają swobodne poruszanie się pracowników oraz operowanie środkami transportu wewnątrzmagazynowego, jeżeli stosowanie takich środków jest konieczne;
5)
umieszczenie na ścianie lub drzwiach pomieszczenia magazynowego w sposób trwały napisów określających:
a)
podklasy i grupy zgodności przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji,
b)
dopuszczalną ilość materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych jednocześnie w pomieszczeniu magazynowym,
c)
dopuszczalną liczbę pracowników, którzy mogą jednocześnie przebywać w pomieszczeniu magazynowym.
§  12. 
1. 
Pomieszczenie magazynowe wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym skutecznie zabezpiecza się przed dostępem osób nieuprawnionych oraz zapewnia się kontrolę i ewidencjonowanie dostępu do tego pomieszczenia.
2. 
Każdorazowe wejście osoby do pomieszczenia magazynowego, w którym przechowuje się materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, bezzwłocznie odnotowuje się w ewidencji osób wchodzących do tego pomieszczenia, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. 
Ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie prowadzi się w magazynie podręcznym, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, o którym mowa w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
4. 
Ewidencja, o której mowa w ust. 2, zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy, do którego należy pomieszczenie magazynowe, oraz jego adres;
2)
przeznaczenie pomieszczenia magazynowego;
3)
numer, którym przedsiębiorca oznaczył pomieszczenie magazynowe, określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1;
4)
datę założenia ewidencji;
5)
datę zakończenia prowadzenia ewidencji;
6)
imiona i nazwiska osób upoważnionych do wchodzenia do pomieszczenia magazynowego oraz funkcje pełnione przez te osoby w przedsiębiorstwie;
7)
datę udzielenia przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, upoważnienia do wchodzenia do pomieszczenia magazynowego.
5. 
W ewidencji, o której mowa w ust. 2, zapisuje się każdorazowo:
1)
imię i nazwisko osoby upoważnionej wchodzącej do pomieszczenia magazynowego;
2)
datę i godzinę wejścia do pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej;
3)
datę i godzinę wyjścia z pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej;
4)
imię i nazwisko osoby nieposiadającej upoważnienia wchodzącej do pomieszczenia magazynowego z osobą upoważnioną.
6. 
Ewidencję, o której mowa w ust. 2, prowadzi się w postaci papierowej lub elektronicznej.
7. 
Przepisy ust. 2 oraz ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do magazynu polowego, o którym mowa w § 3 pkt 3.
§  13. 
W zakresie warunków lokalizacyjnych, jakie muszą spełniać pomieszczenia magazynowe, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, stosuje się odpowiednio przepisy załączników nr 2 i 3 do rozporządzenia.
§  14. 
Wymagania w zakresie lokalizacji, niezbędnych warunków technicznych oraz zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych dotyczące magazynu podręcznego, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§  15. 
Obiekty magazynowe, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, funkcjonujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia, dostosowuje się do wymagań rozporządzenia w okresie nie dłuższym niż 36 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§  16. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia 3 .

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI PROWADZENIA KARTY KWALIFIKACYJNEJ OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE, BROŃ, AMUNICJA ORAZ WYROBY I TECHNOLOGIA O PRZEZNACZENIU WOJSKOWYM LUB POLICYJNYM

§  1. 
Kartę kwalifikacyjną, o której mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, sporządza zespół specjalistów posiadających odpowiednie uprawnienia budowlane, kwalifikacje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, powoływany przez przedsiębiorcę.
§  2. 
Zatwierdzona przez przedsiębiorcę karta kwalifikacyjna stanowi załącznik do książki obiektu budowlanego, o której mowa w art. 64 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
§  3. 
Karta kwalifikacyjna zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy posiadającego obiekt magazynowy, w tym: nazwę przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy, adres siedziby przedsiębiorcy albo miejsca wykonywania działalności gospodarczej, albo miejsca zamieszkania (w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną), dane kontaktowe przedsiębiorcy, a także nazwę obiektu magazynowego, numer obiektu nadany przez przedsiębiorcę oraz adres obiektu;
2)
schemat obiektu magazynowego uwzględniający w szczególności: podział na pomieszczenia, usytuowanie dróg dojazdowych, pożarowych, ewakuacyjnych, głównych ciągów ruchu pieszego, wyjść awaryjnych, instalacji technologicznych, obwałowań, powierzchni odciążających, osłon oraz sztolni;
3)
informacje o:
a)
przeznaczeniu obiektu magazynowego oraz poszczególnych pomieszczeń w tym obiekcie, jeśli występują,
b)
maksymalnej ilości materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowywanych w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach,
c)
dopuszczalnej liczbie osób, które jednocześnie mogą przebywać w obiekcie magazynowym, z podziałem na pomieszczenia pracy stałej lub czasowej;
4)
opis obiektu magazynowego uwzględniający:
a)
typ konstrukcji obiektu,
b)
parametry obwałowań, osłon i sztolni,
c)
przegrody odciążające,
d)
rodzaj okien, drzwi i szyb okiennych,
e)
rodzaj wykończenia ścian i podłóg,
f)
lokalizacje i konstrukcje drzwi ewakuacyjnych,
g)
stosowane w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach urządzenia, osprzęt i instalacje elektryczne oraz inne instalacje energetyczne,
h)
rodzaje i temperatury mediów ogrzewających lub chłodzących stosowanych w obiekcie magazynowym,
i)
stałe urządzenia gaśnicze oraz inne urządzenia przeciwpożarowe, lokalizację punktów sygnalizacji oraz uruchamiania tych urządzeń;
5)
informacje o innych elementach określonych w związku ze specyfiką obiektu magazynowego i rodzajem przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o ile występują.
§  4. 
W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, karta kwalifikacyjna zawiera także informacje o:
1)
podklasie materiałów wybuchowych i amunicji, które są przechowywane w obiekcie magazynowym i poszczególnych pomieszczeniach w tym obiekcie, jeśli występują;
2)
zakwalifikowaniu obiektu magazynowego i jego pomieszczeń do kategorii zagrożeń MW1 lub MW2, określonych w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, ze wskazaniem zagrożeń;
3)
zakwalifikowaniu obiektu magazynowego do klas UZ lub MDO w związku z ryzykiem jego zniszczenia w przypadku wybuchu lub pożaru przechowywanego materiału wybuchowego oraz amunicji, określonych w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy;
4)
występowaniu w obiekcie magazynowym lub jego pomieszczeniach zagrożenia wybuchem mieszanin substancji palnych z powietrzem oraz wyznaczeniu związanych z tym stref zagrożeń wybuchem, ustalonych zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie przeciwpożarowej;
5)
zasięgu strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, oraz o sposobie jej oznaczenia w terenie;
6)
minimalnej dopuszczalnej odległości obiektu magazynowego od innych obiektów usytuowanych w jego otoczeniu, wyznaczonej zgodnie z wymaganiami określonymi w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI ORAZ WARUNKÓW TECHNICZNYCH OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.1 I 1.5 ORAZ DO KLAS 3 I 4.1, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE

CZĘŚĆ  I.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU BAZOWEGO

§  1. 
1. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do klas 3 i 4.1, lokalizuje się wyłącznie w wolnostojącym obiekcie budowlanym, usytuowanym w bezpiecznej odległości od innych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu.
2. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do podklasy 4.1, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym.
3. 
Magazyn bazowy stanowi odrębną strefę pożarową, oddzieloną od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż 20 m.
4. 
Bezpieczna odległość, o której mowa w ust. 1, oznacza minimalną dopuszczalną odległość (Ld) między magazynem bazowym a innymi obiektami w jego otoczeniu, przy której nadciśnienie fali uderzeniowej (Pf) powstającej przy wybuchu zgromadzonych w magazynie materiałów wybuchowych i amunicji o masie (M) nie przekracza wielkości dopuszczalnych dla tych obiektów, określonych liczbowo w ust. 18 w tabeli 1.
5. 
Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 4, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
6. 
Minimalną dopuszczalną odległość, o której mowa w ust. 4, określa się z uwzględnieniem:
1)
masy netto przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego, w tym materiału wybuchowego zawartego w amunicji, oraz zdolności do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu w przypadku wybuchu tego materiału wybuchowego;
2)
konstrukcji magazynu bazowego, w tym istniejących osłon i obwałowań;
3)
ewentualnych uwarunkowań propagacji fali uderzeniowej wokół magazynu bazowego;
4)
wrażliwości materiału wybuchowego i amunicji znajdujących się w magazynie bazowym, w stosunku do którego jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość;
5)
zastosowanych dodatkowych zabezpieczeń magazynu bazowego i obiektów znajdujących się w jego otoczeniu.
7. 
Wzorcowy materiał wybuchowy, przyjmowany jako materiał odniesienia do określenia parametrów innych materiałów wybuchowych zdolnych w przypadku ich wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, stanowi heksogen krystaliczny.
8. 
Zdolność danego materiału wybuchowego i amunicji do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, określa się porównawczo w stosunku do heksogenu krystalicznego, o którym mowa w ust. 7, za pomocą współczynnika zagrożenia (Rz).

Współczynnik zagrożenia Rz wyznacza się doświadczalnie w drodze badań modelowych lub oblicza według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Q - ciepło właściwe wybuchu danego materiału wybuchowego w kJ/kg,

V - objętość właściwą produktów wybuchu danego materiału wybuchowego w dm3/kg.

9. 
Wrażliwość materiału wybuchowego, o której mowa w ust. 6 pkt 4, określa współczynnik wrażliwości (Rw) obliczany według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

RM - współczynnik wrażliwości mechanicznej danego materiału wybuchowego,

RT - współczynnik wrażliwości termicznej danego materiału wybuchowego.

10. 
Współczynniki RM i RT, o których mowa w ust. 9, oblicza się według wzorów:
1)
RM = 0,076 X (St X S,)0,5

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

St - dolną granicę wrażliwości na tarcie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w niutonach (N), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej,

Si - dolną granicę wrażliwości na uderzenie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w dżulach (J), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej;

2)
RT = 39,02 × logTR/373

gdzie TR oznacza temperaturę rozkładu danego materiału wybuchowego, wyrażoną w kelwinach (K), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej.

11. 
Do obliczenia współczynnika Rw, o którym mowa w ust. 9, dodatkowo stosuje się następujące zasady:
1)
jeżeli materiał wybuchowy ma współczynnik wrażliwości mechanicznej (RM) mniejszy lub równy 1, współczynnik wrażliwości oprócz wartości liczbowej otrzymuje znak "M";
2)
jeżeli materiał wybuchowy charakteryzuje się wrażliwością na uderzenie wyższą od 50 J i jednocześnie wrażliwością na tarcie wyższą od 353 N, do obliczenia współczynnika wrażliwości mechanicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, przyjmuje się wartości Si = 50 J i St = 353 N;
3)
jeżeli materiał wybuchowy nie ulega rozkładowi podczas ogrzewania do temperatury 673 K, do obliczania współczynnika wrażliwości termicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, przyjmuje się wartość TR = 673 K.
12. 
Równoważnik masy heksogenu (G) przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego zdolnego w przypadku wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, zwany dalej równoważnikiem heksogenowym, wyznacza się doświadczalnie, w drodze badań modelowych, lub określa według wzoru:

G = RZ × M

gdzie M oznacza masę netto materiału wybuchowego przechowywanego w magazynie, wyrażoną w kg.

W przypadku przechowywania w magazynie bazowym kilku różnych materiałów wybuchowych do obliczeń według powyższego wzoru przyjmuje się sumę równoważników heksogenowych tych materiałów.

13. 
Nadciśnienie fali uderzeniowej (Pf), wyrażone w kilopaskalach (kPa), stanowiące funkcję odległości czoła fali (L) od miejsca ewentualnego wybuchu oraz równoważnika heksogenowego (G) przechowywanych materiałów wybuchowych określa się według wzoru:

lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe.

14. 
W przypadku łącznego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 lub 1.5 z innymi materiałami wybuchowymi lub amunicją, przy wyznaczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości (Ld) uwzględnia się sumę równoważników heksogenowych przechowywanych materiałów wybuchowych.
15. 
Magazyn bazowy, w którym jest przechowywany materiał wybuchowy w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowany do klasy 3 lub 4.1, uznaje się za niestwarzający zagrożenia z powodu generowania fali uderzeniowej, jeżeli spełnione są następujące warunki:
1)
lokalizacja i konstrukcja magazynu bazowego wykluczają możliwość wybuchu przechowywanego materiału wybuchowego i amunicji w przypadku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w sąsiednim obiekcie;
2)
w trakcie przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym są przestrzegane specjalne warunki bezpieczeństwa określone przez wytwórcę tych materiałów wybuchowych i amunicji, uniemożliwiające wybuch przechowywanego materiału wybuchowego lub amunicji w przypadku pożaru w obiekcie magazynowym.
16. 
Magazyny bazowe dzieli się na:
1)
nieobwałowane;
2)
obwałowane.
17. 
Na równi z magazynem bazowym obwałowanym traktuje się magazyn bazowy:
1)
osłonięty murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, o podobnej skuteczności;
2)
posiadający elementy konstrukcyjne, które zapewniają zlokalizowanie skutków ewentualnego wybuchu przechowywanego materiału wybuchowego lub amunicji w obrębie tego obiektu, w tym zabezpieczają przed przeniesieniem detonacji na materiały wybuchowe znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach lub obiektach magazynowych, jeżeli są osłonięte odpowiednimi osłonami od strony przegród odciążających.
18. 
Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf) dla różnych obiektów, w stosunku do których jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość od magazynu bazowego, określa tabela 1.

Tabela 1. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej dla różnych obiektów

LP* Rodzaj zagrożonego obiektu, w stosunku do którego jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość (Ld) Dopuszczalna wielkość nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf) w kilopaskalach (kPa)
1 Magazyn materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych w opakowaniach transportowych; budynek służący do produkcji materiałów wybuchowych bez stałej obsady. 80 kPa
2 Budynek typu bunkrowego ze stałą obsadą, służący do produkcji materiałów wybuchowych, a także obiekt towarzyszący oraz magazyn półfabrykatów. 60 kPa
3 Budynek produkcyjny, inny niż wymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1 i 2, w tym obiekty o przeznaczeniu higieniczno-sanitarnym, laboratoryjnym, pomocniczym, a także droga dojazdowa do zakładu, ogrodzenie zewnętrzne zakładów, lokalna droga poza obszarem zabudowanym, napowietrzna linia wysokiego napięcia. 35 kPa
4 Obiekt niewymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, w tym:

1) obszar zabudowy rozproszonej;

2) obszar zabudowy zwartej;

3) autostrada i droga o dużym natężeniu ruchu;

4) pozostałe obiekty, tj. niestanowiące elementu zabudowy zwartej lub rozproszonej, a także niebędące autostradą lub drogą o dużym natężeniu ruchu.

5 kPa

3 kPa

3 kPa

5 kPa

5 Obiekt użyteczności publicznej, w którym gromadzi się duża liczba ludzi, taki jak: miejsce kultu, szpital, placówka oświatowo-wychowawcza, plac i hala targowa, obiekt rekreacyjno-sportowy itp. 1 kPa
19. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) od nieobwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach (m), określa się według wzoru:

lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1.

20. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) od obwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach, określa się według wzorów:
1)
przy odległości od 10 m do 80 m:

2)
przy odległości od 80 m do 500 m:

3)
przy odległości powyżej 500 m - według wzoru określonego w ust. 19 lub wyznacza doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1.
21. 
Za odległość między magazynem bazowym a wymienionymi w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-4 zagrożonymi obiektami przyjmuje się najmniejszą odległość między ścianami obiektów lub między ścianą magazynu a poboczem drogi.
22. 
Dla zagrożonych obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, w których przechowuje się materiał wybuchowy o współczynniku wrażliwości (Rw) nie większym niż 2 lub nie większym niż 5 ze znakiem "M", minimalna dopuszczalna odległość od magazynu stwarzającego zagrożenie wynosi:
1)
co najmniej 20 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi nie mniej niż 10 kg i nie więcej niż 1000 kg;
2)
co najmniej 60 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi ponad 1000 kg, lecz nie więcej niż 5000 kg;
3)
odległość obliczoną według wzorów podanych w ust. 19 i 20, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi ponad 5000 kg.
23. 
W przypadku gdy obiekty, o których mowa w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, są obwałowane, z uwzględnieniem ust. 17 pkt 1, obliczoną w stosunku do tych obiektów minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 30%.
24. 
W przypadku przechowywania materiału wybuchowego w wydzielonych pomieszczeniach (komorach) magazynu bazowego, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, minimalną dopuszczalną odległość oblicza się dla pomieszczenia, w którym przechowywany jest materiał wybuchowy o największym równoważniku heksogenowym (G).
25. 
W przypadku gdy w wyniku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w magazynie bazowym jest możliwy rozrzut odłamków o dużej masie, minimalna dopuszczalna odległość tego magazynu od obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3 wynosi co najmniej 180 m, w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 4 - co najmniej 275 m, a w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 5 - co najmniej 400 m. Za odłamek o dużej masie uznaje się odłamek o masie powyżej 1 kg, który uderzając w zagrożony obiekt, jest w stanie naruszyć jego konstrukcję.

CZĘŚĆ  II.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO

§  2. 
1. 
W magazynie podręcznym przechowuje się materiał wybuchowy oraz amunicję zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 w ilościach netto nieprzekraczających wielkości podanych w tabeli 2.

Tabela 2. Ilość materiału wybuchowego netto dopuszczona do przechowywania w magazynie podręcznym

Lp. Podklasa materiału wybuchowego Grupa zgodności Dopuszczalna masa netto przechowywanego materiału wybuchowego
1 1.1 A 1 kg
2 1.1 B 1 kg
3 1.1 C 25 kg
4 1.1 i 1.5 D 5 kg
5 1.1 E, F, J, K, L w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz jego otoczeniu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
6 1.1 G 25 kg
7 3 i 4.1 25 kg
2. 
W przypadku jednoczesnego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności z zachowaniem zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych i amunicji określonych w Umowie ADR, dopuszczalna ilość materiałów wybuchowych obliczona zgodnie z poniższym wzorem:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

gn - masę równoważnika heksogenowego przechowywanego materiału wybuchowego danej grupy zgodności w kg,

Gn - dopuszczalną masę równoważnika heksogenowego dla danej grupy zgodności, wyrażoną w kg, wyliczoną z dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, podanej w ust. 1 w tabeli 2,

n - liczbę porządkową (lp.) w ust. 1 w tabeli 2.

3. 
W przypadku gdy magazyn podręczny składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych pomieszczeń wewnętrznych albo komór, których konstrukcja zabezpiecza przed przeniesieniem detonacji pomiędzy tymi pomieszczeniami lub komorami, dopuszcza się przechowywanie w tym magazynie większej ilości materiału wybuchowego niż określono to w ust. 1 w tabeli 2, z tym że ilość ta nie może przekroczyć czterokrotności dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego wskazanej w ust. 1 w tabeli 2.
4. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące wymagania:
1)
jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym wykorzystywanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady;
2)
w obiekcie budowlanym, o którym mowa w pkt 1, dopuszcza się stałą obecność osób zapewniających bezpośrednią ochronę fizyczną tego obiektu;
3)
konstrukcja pomieszczenia lub pomieszczeń, w których zlokalizowany jest magazyn podręczny, oraz konstrukcja wewnętrznych komór w tym pomieszczeniu lub pomieszczeniach, o ile takie komory występują, a także wyposażenie magazynu podręcznego zapewniają zlokalizowanie i ograniczenie w istotny sposób skutków ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanego w magazynie materiału wybuchowego dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu;
4)
stanowi strefę pożarową oddzieloną elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości co najmniej 20 m;
5)
posiada powierzchnie odciążające oraz osłony przed tymi powierzchniami, ograniczające rozrzut odłamków, wyrzut produktów gazowych spalania i oddziaływanie fali uderzeniowej.
5. 
Magazynu podręcznego, o którym mowa w ust. 1, nie lokalizuje się w budynkach mieszkalnych, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach użyteczności publicznej.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI ORAZ WARUNKÓW TECHNICZNYCH OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.2, 1.3, 1.4 I 1.6 ORAZ KLASY 9, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE

CZĘŚĆ  I.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU BAZOWEGO

§  1. 
1. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2 i 1.3, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym, natomiast w przypadku przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.4 i 1.6 oraz klasy 9 dopuszcza się zlokalizowanie magazynu bazowego w wielokondygnacyjnym obiekcie budowlanym.
2. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) magazynu bazowego od obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, z zastrzeżeniem ust. 3, wyznacza się lub oblicza z uwzględnieniem masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, zgodnie z kryteriami określonymi w tabeli 1.

Tabela 1. Kryteria lokalizacji magazynu bazowego nieobwałowanego w stosunku do innych obiektów wymienionych w tabeli

Podklasa przechowywanego materiału wybuchowego Dodatkowe uwarunkowania Magazyn i obiekt produkcyjny zawierający materiał wybuchowy Obiekt produkcyjny niezawierający materiału wybuchowego Droga dojazdowa i droga lokalna Autostrada i droga o dużym natężeniu ruchu Obszar zamieszkały
1.2 przy wybuchu nie tworzą się odłamki o dużej masie odległość min. 90 m odległość min. 90 m Ld = 3 x G1/6 Ld = 58 x G1/6
1.2 przy wybuchu mogą tworzyć się odłamki o dużej masie odległość min. 135 m odległość min. 135 m Ld = 51 x G1/6 min. 90 m Ld = 76 x G1/6 min. 135 m
1.3 Masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 1000 kg nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości, muszą być jednak zachowane środki bezpieczeństwa, aby skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji zostały ograniczone do wnętrza obiektu lub były odczuwalne w otoczeniu obiektu jedynie w wybranym kierunku
1.3 Masa netto materiałów wybuchowych przekracza 1000 kg Ld = 3,2 x G1/3 odległość min. 40 m Ld = 6,4 x G1/3 odległość min. 60 m Ld = 4,3 x G1/3 odległość min. 40 m Ld = 6,4 x G1/3 odległość min. 60 m
1.4 i 1.6 Masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 1000 kg nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości
1.4 i 1.6 Masa netto materiałów wybuchowych przekracza 1000 kg odległość min. 10 m odległość min. 10 m odległość min. 15 m odległość min. 15 m odległość min. 15 m
3. 
Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 2, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
4. 
Przy ustalaniu lokalizacji magazynu bazowego przeznaczonego do przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do klasy 9 nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości.
5. 
W przypadku przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym obwałowanym, minimalną dopuszczalną odległość, wyznaczoną stosownie do ust. 2, można zmniejszyć o 30%. Jeżeli obiekt zagrożony, w stosunku do którego wyznaczana jest minimalna dopuszczalna odległość, jest obwałowany, osłonięty dodatkowymi murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 50%.
6. 
W przypadku gdy magazyn bazowy składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych wewnętrznych pomieszczeń lub komór, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, przy obliczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości, o której mowa w ust. 2, bierze się pod uwagę to pomieszczenie lub komorę, które wymaga największej odległości.

CZĘŚĆ  II.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO

§  2. 
1. 
Materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 mogą być przechowywane w magazynie podręcznym w ilości podanej w tabeli 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 dopuszczone do przechowywania w magazynie podręcznym

Podklasa materiału wybuchowego Grupa zgodności Dopuszczalna masa przechowywanych materiałów wybuchowych
1.2 B 1 kg netto
1.2 C 40 kg brutto
1.2 D 5 kg netto
1.2 G 50 kg brutto
1.2

1.3

1.4

E, F, H, J, L

H, J, L

E, F, L

w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz jego otoczeniu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.3 C 40 kg brutto
1.3 G 80 kg brutto
1.4 B 1 kg netto
1.4 C 50 kg brutto
1.4 D 50 kg brutto
1.4 G 100 kg brutto
1.4 S 100 kg brutto
1.6 N 100 kg brutto
2. 
Magazyn podręczny spełnia następujące wymagania organizacyjne i techniczne:
1)
jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady;
2)
elementy konstrukcyjne oraz dodatkowe wyposażenie magazynu w istotny sposób ograniczają skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu;
3)
jest wydzielony przeciwpożarowo ścianami wewnętrznymi i stropami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykany drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
3. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym przechowuje się przedmioty ratownicze zaklasyfikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub w odrębnym obiekcie bez stałej obsady.
4. 
W obiekcie budowlanym, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3, dopuszcza się stałą obecność osób zajmujących się bezpośrednią ochroną fizyczną tego obiektu.
5. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym prowadzona jest sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, w wydzielonej jako odrębna strefa pożarowa części obiektu budowlanego, przeznaczonej do prowadzenia działalności handlowej, jeżeli magazyn ten spełnia wymagania określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI, NIEZBĘDNYCH WARUNKÓW TECHNICZNYCH ORAZ ZABEZPIECZENIA PRZED DOSTĘPEM OSÓB NIEUPRAWNIONYCH DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO, W KTÓRYM PROWADZI SIĘ SPRZEDAŻ MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH, BRONI I AMUNICJI

§  1. 
Magazyn podręczny, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, lokalizuje się wyłącznie w budynku, w pomieszczeniu murowanym o ścianach grubości co najmniej 25 cm, wykonanych z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej i stropach o podobnej wytrzymałości na ściskanie. Dopuszcza się stosowanie ścian i stropów wykonanych z innych materiałów budowlanych o podobnej wytrzymałości na ściskanie.
§  2. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, lokalizuje się w pomieszczeniu wydzielonym ścianami wewnętrznymi i stropami o klasie odporności ogniowej odpowiednio co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykanymi drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
§  3. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, o którym mowa w § 1, w obiektach i pomieszczeniach przeznaczonych do prowadzenia działalności handlowej, jeżeli spełnia wymagania określone w niniejszym załączniku.
§  4. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, posiada:
1)
zabezpieczenie okien szybami o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie lub zamontowanymi trwale kratami stalowymi (wewnętrznymi lub zewnętrznymi) wykonanymi z prętów stalowych o średnicy co najmniej 16 mm (lub o innym przekroju, pod warunkiem że pole powierzchni przekroju nie jest mniejsze od pola przekroju pręta o średnicy 16 mm) o oczku 15 cm x 15 cm; dopuszcza się zastosowanie w miejsce kraty zamykanych stalowych żaluzji wykonanych z profili pełnych z blachy o grubości co najmniej 1,25 mm;
2)
drzwi antywłamaniowe co najmniej w klasie RC-4 według Polskiej Normy zharmonizowanej lub inne drzwi, zabezpieczone kratami albo żaluzjami określonymi w pkt 1, wyposażone w zamek lub kłódkę w klasie A Polskiej Normy zharmonizowanej;
3)
jedno wejście stanowiące jednocześnie wyjście albo odrębne wejście i wyjście, jeżeli są one przystosowane wyłącznie do ruchu jednokierunkowego.
§  5. 
W magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie:
1)
prochu czarnego, prochu bezdymnego i spłonek kapsułkowych w ilościach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2 lub w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2;
2)
amunicji do broni strzeleckiej w podklasie 1.4S i 1.4G w ilościach określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2;
3)
broni strzeleckiej.
§  6. 
1. 
Proch czarny, proch bezdymny i spłonki kapsułkowe przechowuje się w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej.
2. 
Broń i amunicję przechowuje się w szafach metalowych wykonanych z blachy stalowej grubości co najmniej 3 mm, zamykanych mechanizmem ryglowym blokowanym zamkiem w klasie A według Polskiej Normy zharmonizowanej, lub w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej.
3. 
Dopuszcza się przechowywanie broni i amunicji w gablotach szklanych w klasie co najmniej FB2 zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną, posiadających co najmniej jeden zamek w klasie A zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną.
4. 
Szafy metalowe i gabloty szklane, o których mowa w ust. 1-3, posiadają certyfikaty zgodności identyfikujące odpowiednio dany wyrób z certyfikatem.
§  7. 
W pomieszczeniu sklepowym znajdującym się w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie wyłącznie amunicji zawierającej materiał wybuchowy zaklasyfikowany do podklasy 1.4S o łącznej masie ładunku nieprzekraczającej 100 kg brutto.
§  8. 
W celu skutecznego zabezpieczenia przechowywanych materiałów wybuchowych, broni i amunicji przed osobami nieuprawnionymi zabrania się stosowania w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, systemu samoobsługowego.
1 Minister Rozwoju, Pracy i Technologii kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (Dz. U. poz. 1718 oraz z 2021 r. poz. 1472).
2 Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 25 marca 2021 r. pod numerem 2021/183/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).
3 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 27 października 2010 r. w sprawie pomieszczeń magazynowych i obiektów do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. poz. 1451), które utraciło moc z dniem 2 lutego 2021 r. zgodnie z art. 170 pkt 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1545 oraz z 2021 r. poz. 1329).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024