Węgry-Polska. Konwencja w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie. Budapeszt.1961.07.05.

KONWENCJA
MIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A WĘGIERSKĄ REPUBLIKĄ LUDOWĄ W SPRAWIE UREGULOWANIA OBYWATELSTWA OSÓB O PODWÓJNYM OBYWATELSTWIE
podpisana w Budapeszcie dnia 5 lipca 1961 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 5 lipca 1961 r. podpisana została w Budapeszcie Konwencja między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie o następującym brzmieniu dosłownym:

KONWENCJA MIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A WĘGIERSKĄ REPUBLIKĄ LUDOWĄ W SPRAWIE UREGULOWANIA OBYWATELSTWA OSÓB O PODWÓJNYM OBYWATELSTWIE

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rada Prezydialna Węgierskiej Republiki Ludowej,

biorąc pod uwagę, że istnieje pewna ilość osób, które każda ze Stron zgodnie ze swym ustawodawstwem uważa za swoich obywateli,

kierując się pragnieniem zlikwidowania podwójnego obywatelstwa tych osób na zasadzie ich dobrowolnej decyzji,

postanowiły zawrzeć niniejszą Konwencję i w tym celu wyznaczyły swoich Pełnomocników, a mianowicie:

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - Zygfryda SZNEKA, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych,

Rada Prezydialna Węgierskiej Republiki Ludowej - Dr Vilmosta GARAMVÖLGYI, Wiceministra Spraw Wewnętrznych,

którzy po wymianie pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

Osoby, które według ustawodawstwa obu Umawiających się Stron są ich obywatelami, mogą na podstawie postanowień niniejszej Konwencji wybrać z dwóch posiadanych obywatelstw to obywatelstwo, które pragną wyłącznie zachować.

Artykuł  2
1.
Osoby określone w artykule 1, zamieszkujące na terytorium jednej z Umawiających się Stron, jeśli wybierają obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony, składają pisemne oświadczenie w Ambasadzie lub we właściwym urzędzie konsularnym tej drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Osoby określone w artykule 1, zamieszkujące na terytorium państwa trzeciego, składają pisemne oświadczenie w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo wybierają.
3.
Oświadczenia wymienione w ustępach 1 i 2 należy składać w dwóch egzemplarzach w terminie jednego roku, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
Artykuł  3
1.
Do składania oświadczeń wymienionych w artykule 2 uprawnione są tylko osoby pełnoletnie.
2.
Pełnoletnimi w rozumieniu niniejszej Konwencji są osoby, które ukończyły 18 lat lub też osoby w wieku poniżej 18 lat, o ile zawarły związek małżeński.
Artykuł  4
1.
Małoletnie dzieci posiadać będą wyłącznie obywatelstwo rodziców, jeśli rodzice zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji będą mieli jednakowe obywatelstwo.
2.
W przypadku gdy jedno z rodziców jest obywatelem jednej, a drugie drugiej Umawiającej się Strony, bądź też gdy na podstawie niniejszej Konwencji jedno z rodziców wybierze obywatelstwo jednej, a drugie drugiej Umawiającej się Strony, o obywatelstwie małoletniego dziecka posiadającego podwójne obywatelstwo rozstrzyga porozumienie rodziców. Jeżeli rodzice nie wybiorą obywatelstwa tej Umawiającej się Strony, na której terytorium dziecko zamieszkuje, wówczas porozumienie rodziców powinno być wyrażone w oświadczeniu, złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 2.
3.
W przypadku braku porozumienia rodziców małoletnie dzieci zachowują wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkują.
4.
Małoletnie dzieci, których jedno z rodziców zmarło lub pozbawione zostało władzy rodzicielskiej, zachowują wyłącznie obywatelstwo tego z rodziców, pod którego władzą rodzicielską pozostają.
5.
Małoletnie dzieci, których rodzice nie żyją lub miejsce ich pobytu jest nieznane, zachowują wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkują w ostatnim dniu roku, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
6.
Małoletnie dzieci wymienione w ustępie 2, które zamieszkują na terytorium państwa trzeciego, zachowują - w braku porozumienia między rodzicami - wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkiwały bezpośrednio przed wyjazdem za granicę, a jeśli nie miały miejsca zamieszkania na terytorium żadnej z Umawiających się Stron, zachowują wyłącznie obywatelstwo matki.
7.
Przepis ustępu 5 stosuje się również do małoletnich dzieci, które pozostają pod opieką, jeżeli opiekę ustanowiono z powodu pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej lub zawieszenia (przerwania) tej władzy, chyba że oboje rodzice wybrali dla siebie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium nie zamieszkują.
8.
Małoletnie dzieci, pozostające pod opieką ustanowioną z powodów wymienionych w ustępie 7, a zamieszkujące na terytorium państwa trzeciego, zachowują wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkiwały bezpośrednio przed wyjazdem za granicę, a jeśli nie miały miejsca zamieszkania na terytorium żadnej z Umawiających się Stron, zachowują wyłącznie obywatelstwo matki.
9.
Porozumienie rodziców przewidziane w ustępie 6 powinno być wyrażone w oświadczeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 2.
Artykuł  5
1.
Osoby, które w trybie określonym w artykule 2 złożyły oświadczenie o zachowaniu obywatelstwa jednej z Umawiających się Stron, uważane będą wyłącznie za obywateli tej Umawiającej się Strony.
2.
Jeżeli jedna z Umawiających się Stron stwierdzi, że oświadczenie o zachowaniu jej obywatelstwa zostało złożone przez osobę nie posiadającą tego obywatelstwa, wówczas osobę taką należy traktować tak, jak gdyby oświadczenia nie złożyła.
Artykuł  6
1.
Osoby, które nie złożyły oświadczenia o zachowaniu obywatelstwa, w trybie i terminie określonym w artykule 2, będą uważane wyłącznie za obywateli tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkują.
2.
Osoby zamieszkujące na terytorium państwa trzeciego, które w trybie i terminie określonym w artykule 2 nie złożyły oświadczenia o zachowaniu obywatelstwa, będą uważane wyłącznie za obywateli tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkiwały bezpośrednio przed wyjazdem za granicę.
Artykuł  7

Osoby, które zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji zachowają wyłącznie obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony, będą mogły nadal pozostawać w dotychczasowym miejscu zamieszkania.

Artykuł  8

Umawiające się Strony w terminie do osiemnastu miesięcy, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji, przekażą sobie wzajemnie wykazy osób, które w trybie określonym w artykule 2 złożyły oświadczenie o zachowaniu obywatelstwa.

Artykuł  9
1.
Rodzice dziecka urodzonego po upływie roku, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji, z których jedno jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, a drugie drugiej Umawiającej się Strony, mogą porozumieć się odnośnie obywatelstwa dziecka. W przypadku, gdy rodzice nie wybiorą obywatelstwa tej Umawiającej się Strony, na której terytorium dziecko zamieszkuje, powinni w terminie sześciu miesięcy, licząc od chwili urodzenia się dziecka, złożyć przed właściwym organem administracji państwowej miejsca zamieszkania dziecka oświadczenie o wyborze obywatelstwa dla dziecka; oświadczenie to powinno być uprzednio uwierzytelnione przez urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony.
2.
W przypadku braku oświadczenia rodziców dziecko pozostaje wyłącznie obywatelem tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkuje.
3.
Przy określaniu obywatelstwa dzieci urodzonych po upływie roku, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji, mają również odpowiednie zastosowanie postanowienia ustępów 4-9 artykułu 4, z tym że oświadczenia o wyborze obywatelstwa dla dziecka powinny być składane w terminie sześciu miesięcy od chwili jego urodzenia się. Jeżeli zaś rodzice zamieszkują na terytorium państwa trzeciego, oświadczenie o wyborze obywatelstwa należy złożyć w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo wybrano.
Artykuł  10

Umawiające się Strony będą przekazywać sobie wzajemnie po upływie każdego roku kalendarzowego w styczniu roku następnego wykazy dzieci, dla których wybrano obywatelstwo w trybie określonym w artykule 9.

Artykuł  11

Oświadczenia składane na podstawie niniejszej Konwencji i wydawane w związku z nimi dokumenty są zwolnione od opłat.

Artykuł  12

Sprawy związane z interpretacją i wykonywaniem niniejszej Konwencji będą regulowane w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  13
1.
Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w możliwie najbliższym terminie w Warszawie.
2.
Niniejsza Konwencja wejdzie w życie w trzydziestym dniu, licząc od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i obowiązywać będzie w ciągu pięciu lat, począwszy od dnia jej wejścia w życie.
3.
Niniejsza Konwencja będzie ulegać automatycznemu przedłużaniu na dalsze pięcioletnie okresy, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej co najmniej na sześć miesięcy przed upływem odpowiedniego okresu.
4.
Po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych Umawiające się Strony podadzą tekst niniejszej Konwencji do publicznej wiadomości w prasie codziennej w celu poinformowania zainteresowanych osób.

Niniejszą Konwencję sporządzono w Budapeszcie, dnia 5 lipca 1961 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 25 listopada 1961 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024