Postępowanie celne.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 13 grudnia 1920 r.

o postępowaniu celnem.

Na podstawie art. 21 rozporządzenia Ministrów Skarbu oraz Przemysłu i Handlu o taryfie celnej z dnia 11 czerwca 1920 r. (Dz. Ust. R. P. № 51 z 1920 r. poz. 314) wprowadzam następujące:

PRZEPISY O POSTĘPOWANIU CELNEM.

Postanowienia ogólne.

§ 1. 1 Ruch towarów przez linję celną (art. 3 rozp. z dn. 11 /VI 1920 r.) odbywać się może tylko temi drogami, przy których ustanowiono urzędy celne lub posterunki celne. Drogi takie otrzymują nazwę "dróg celnych" w przeciwstawieniu do innych dróg, któremi towarów przewozić nie wolno i które nazywać należy drogami ubocznymi.

Drogi celne będą w tym celu wyraźnie wskazane przez władzę celną, przez obwieszczenie w Monitorze Polskim i w miejscowych dziennikach urzędowych.

Władza celna wyznaczy również miejsca lądowania, w których jedynie może odbywać się załadowanie i wyładowanie towarów.

Budowanie promów, przewozów, mostów, pomostów i t. p. na wodach granicznych wymaga zezwolenia władzy celnej, która może zarządzić usunięcie tego rodzaju urządzeń, jeżeli je zbudowano bez jej pozwolenia.

Oznaczania dróg celnych, miejsca ładowania, promów, miejsc przeprawy, mostów i pomostów dla przybijania statków należy do władz celnych II instancji, a na obszarze Wolnego Miasta Gdańska do najwyższej władzy celnej w Gdańsku.

§ 2. 2 Urzędy celne (art. 2 rozp. z dn. 11/VI 1920 r.) dzielą się stosownie do zakresu swego działania na urzędy pierwszej klasy przy drogach żelaznych i wodnych oraz urzędy drugiej klasy przy drogach kołowych.

Urzędy celne pierwszej klasy mają upoważnienie do odprawy wszystkich towarów bez względu na ich ilość lub wysokość przypadającego cła.

Urzędy celne drugiej klasy mają upoważnienie do odprawy towarów" wyszczególnionych w tabeli, załączonej do niniejszego rozporządzenia (załącznik i) w zakresie, tamże wskazanym.

Rozdzielania przesyłek, celem ominięcia kompetencji celnej zabrania się.

Prócz urzędów pierwszej i drugiej klasy można na drogach kołowych ustanawiać w celu przejścia podróżnych i mieszkańców pogranicza posterunki celne.

Przewóz jakichkolwiek bądź towarów przez posterunki celne jest wzbroniony.

§ 3. Towary, na których wywóz strona może składać zgłoszenia ustnie, wywozić wolno wszystkiemi drogami celnemi.

Towary, na których wywóz wymaga się zgłoszenia na piśmie, wywozić wolno tylko drogami celnemi, obsadzonemi przez urzędy klasy pierwszej.

§ 4. Odprawy towarów uskutecznia się w urzędach celnych położonych przy drogach kołowych (art. 4 rozp. z dn. 11.VI 1920 r.) w czasie od pierwszego października do pierwszego marca od godziny 8 rano do 12 w południe i od 1 do 5 po południu, w miesiącach zaś letnich od 7 rano do 12 w południe i o i 2 po południu do 7 wieczorem.

O ile z jakiegokolwiek powodu nie można odprawić towaru w dniu jego nadejścia, a urząd celny nie ma magazynu do jego przechowania, strona obowiązana jest na żądanie urzędu towar taki tego samego dnia wywieść napowrót za linję celną.

Towar, pozostający w urzędzie, należy bezwarunkowo jeszcze w dniu przywozu zapisać w odpowiednim rejestrze.

Podróżnych, zgłaszających się w urzędach celnych przy drogach kołowych, odprawiać można po za godzinami urzędowemi tylko wyjątkowo w wypadkach istotnej potrzeby.

Przejeżdżających w celu wykonania zawodu: duchownych, lekarzy, felczerów, akuszerki i straż pożarną przepuszczać należy przez granicę o każdej porze dnia i nocy.

Ustalenie godzin urzędowych w urzędach celnych przy kolejach żelaznych nastąpi w zależności od stosunków miejscowych w porozumieniu z władzami kolejowemi.

§ 5. 3 W myśl art. 6 rozporz. z dn. 11.VI 1920 r. zabrania się przywozu do obszaru celnego:

a) ze względów zdrowotnych:

1. surogatów szafranu;

2. obić papierowych (tapet), papierów drukowanych, materji i innych przedmiotów, zabarwionych farbą arszennikową;

3. farby anilinowej, zawieraiącej arszennik (fuksyny i innych nazw) w kawałkach, proszku i ciaście (nie w kryształach);

4. opium surowego, opium leczniczego, opium do palenia i jego odpadków (dross i t. p.), haszyszu, morfiny, kokainy, heroiny, wszelkich ich soli i przetworów, oraz tych pochodnych, które na podstawie badań naukowych będą uznane w drodze rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego za wywołujące szkodliwe skutki dla zdrowia;

5. zapałek, zawierających biały (żółty) fosfor.

6. fasoli z gatunków: "Phaseolus lunatus" i "Rangoon" oraz wszelkiej trującej.

b) ze względu na bezpieczeństwo publiczne: armat, pocisków, granatów, bomb i t. p.;

c) z innych względów publicznych:

1. jagód rybiej trutki (baccae cocculi indici);

2. wszelkich wyrobów i przedmiotów o charakterze bluźnierczym i obrażającym uczucia religijne, narodowe lub moralne stosownie do ograniczeń, zawartych w ustawach;

3. liści, obiarzyn i odpadków ziemniaczanych bez względu na kraj pochodzenia;

4. biletów loterji zagranicznej lub t. zw. pożyczek loteryjnych w emisjach osób prywatnych, towarzystw miast i państw; tym mieszkańcom Wolnego Miasta Gdańska, którzy udowodnią, że sprowadzali dotąd losy niemieckich loterji publicznych, zezwala się nadal na przywóz tych losów przez okres dziesięciu lat, licząc od dnia 1 stycznia 1922 r.

5. wszelkich etykiet, kapsli, korków, próżnych naczyń i t. p. z firmami zagranicznych producentów, o ile zostały dostarczone bez odpowiedniego towaru.

Wprowadzona jednocześnie z właściwym towarem etykiety, kapsle, korki, naczynia i t. p. z firmami zagranicznych producentów są wolne do przywozu w ilości odpowiadającej ilości towaru.

Jeżeli zagraniczny towar był przywieziony wcześniej, urząd celny może przepuścić odnośne etykiety, kapsle, korki i t. p. po uprzedniem stwierdzeniu, że wprowadzony towar przybył bez nich.

Etykiety, naczynia i t. p. z firmami zagranicznych producentów, adresowane bezpośrednio do urzędu patentowego R. P., podlegają przepuszczeniu bez żadnych zaświadczeń. W innych wypadkach przywozu etykiet, naczyń i t. p. celem rejestracji w urzędzie patentowym R. P. jest wymagane przedstawienie w urzędzie celnym odpowiedniego zaświadczenia urzędu patentowego R. P.

6. marek do gry oraz wszelkich przedmiotów, naśladujących monety metalowe krajowe lub zagraniczne;

7. odbitek naśladujących pieniądze papierowe, banknoty i papiery wartościowe zarówno krajowe jak zagraniczne oraz przedmiotów, ozdobionych takiemi naśladownictwami z wyjątkiem wydawnictw literackich i naukowych.

Żywe rośliny, sadzonki, szczepionki, świeże odpadki kwiatów wszelkiego rodzaju z Ameryki i Australji oraz wszelkie przedmioty, służące do ich opakowania, jakoteż świeże owoce i świeże odpadki owoców z Ameryki i Australji wraz z opakowaniem wprowadzać można przez upoważnione do tego urzędy wejściowe, o ile przy badaniu okaże się, że towary te wolne są od mszycy San Jose.

§ 6. 4 Ogranicza się przywóz i wywóz następujących towarów:

a) przywóz.

1) Towary, będące przedmiotem monopolów państwowych sprowadzać mogą z zagranicy tylko zarządy właściwych monopolów. Osoby prywatne muszą w tym celu uzyskiwać zezwolenie Ministerstwa Skarbu, które ustanawiać będzie równocześnie warunki odprawy.

Podróżni, którzy przedmioty monopolowe wiozą na własny użytek, mogą poddawać je ocleniu bez osobnego pozwolenia w ilościach nie większych jak jeden kilogram tytoniu lub wyrobów tytoniowych, jeden kilogram wyrobów spirytusowych, pięć kilogramów cukru.

2) Lekarstwa i trucizny wolno sprowadzać tylko aptekom, oraz kupcom do tego upoważnionym. W tym celu osoby prywatne muszą uzyskać zezwolenie władzy administracyjnej w miejscu swego zamieszkania, mieszkańcy pogranicza zaś powinni wykazać się receptą lekarza.

3) Przy przywozie zwierząt domowych z wyjątkiem psów, kotów i ptaków w klatkach, należy złożyć świadectwo zdrowia, wystawione przez rządowego lekarza z miejsca pochodzenia. Zwierzęta wprowadzane przez granicę podlegają nadto oględzinom rządowego lekarza weterynaryjnego.

4) surowe produkty zwierzęce z wyjątkiem jaj, mleka i jego przetworów można przywozić tylko na mocy świadectwa pochodzenia ze zwierząt zdrowych,. wystawionego przez rządowego lekarza z miejsca pochodzenia.

5) a) Przywóz wszelkiego rodzaju ziemniaków, nie wyłączając sadzeniaków, zezwala się jedynie na zasadzie pozwolenia Ministerstwa Skarbu w porozumieniu z Ministerstwem Rolnictwa i Dóbr Państwowych przez upoważnione do odprawy ziemniaków kolejowe urzędy celne.

Ziemniaki winny być przywożone w nowych nieużywanych workach zablombowanych przez nadawcę, lub też luzem w zablombowanych wagonach.

Do każdej przesyłki winien nadawca dołączyć dwa egzemplarze zaświadczenia, wystawionego przez oficjalną służbę fitopatologiczną lub zakłady ochrony roślin kraju eksportującego, że ziemniaki są wolne od choroby raka ziemniaczanego (Synchytrium endobioticum, Perć).

b) Drzewka, krzewy, sadzonki i zrazy, nie wyłączając winorośli, mogą być wprowadzone pocztą oraz przez upoważnione w tym celu kolejowe urzędy celne pod warunkiem zaopatrzenia przesyłki w dwa egzemplarze zaświadczenia oficjalnej służby fitopatologicznej lub .też zakładów ochrony roślin kraju eksportującego, że dana przesyłka jest wolna od owadów i jajek filoksery (Phylloxera vastatrix Planch), oraz mszycy wełnistej (Schisoneura lanigera, Hausm), tudzież, iż zawartość przesyłki została wyprodukowana w zakładzie wolnym od obu tych szkodników.

c) Zaświadczenia wymienione powyżej winny być wystawione w. jednym v. następujących języków: polskim, francuskim, włoskim, angielskim lub niemieckim.

Dla niezbędnych potrzeb gospodarstw rolnych, przeciętych linją graniczne), mogą być wydane pozwolenia na przywóz ziemniaków i roślin drogą kołową pod warunkiem przedstawienia w urzędzie celnym zaświadczeń zdrowotnych, wymienionych pod literą a i b:

Pozwolenia tego rodzaju bada. wydawane przez dyrekcje ceł w porozumieniu z województwem, lub też przez upoważnione do tego urzędy celne.

Spis kolejowych urzędów celnych uprawnionych do odprawy ziemniaków, drzewek, krzewów, sadzonek i zrazów będzie ogłoszony oddzielnie.

d) Zdrowotność kłąbów ziemniaczanych, roślin. żywych i sadzonek może być sprawdzana w urzędach celnych przez rzeczoznawców, upoważnionych do tego przez Ministerstwo Skarbu w porozumieniu z Ministerstwem Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

e) Przywożone z zagranicy nasiona koniczyny, lucerny, przelotu, nostrzyku, komonicy i tymotki - winny być zaopatrzony w świadectwo, wystawione przez stację oceny nasion kraju eksportującego. Spisy stacyj, upoważnionych do wydawania takich świadectw, będą ogłaszane w Monitorze Polskim. Świadectwo ma stwierdzać, że nasiona w świadectwie wymienione zostały zbadane i po zbadaniu zaplombowane przez stację oceny nasion i że są wolne od zanieczyszczenia kanianką.

Świadectwo może być wystawione w języku polskim, francuskim, angielskim lub niemieckim według załączonego wzoru (załącznik 15).

Przesyłki tych nasion mogą być przez urzędy celne poddane w Polsce ponownej analizie.

Jeżeli analiza wykaże zanieczyszczenie kanianką przesyłanych nasion, nie będą one mogły być wprowadzone do polskiego obszaru celnego.

Nasiona wymienionych wyżej roślin, niezaopatrzone w świadectwo zagranicznej stacji oceny nasion, mogą być wprowadzone do polskiego obszaru celnego dopiero po uzyskaniu świadectwa od jednej z polskich stacyj oceny nasion, że nasiona są wolne od kaniank.

f) Fasola, niezakazaną do przywozu (§ 5, ustęp a) pkt. 6) może być wpuszczana do obszaru celnego na podstawie należycie wystawionych przez zagraniczne władze państwowe, względnie organizacje rolnicze o charakterze społecznym świadectw pochodzenia.

Świadectwo pochodzenia winno podawać gatunek fasoli (nazwę botaniczną) i stwierdzać, że nie zawiera składników trujących.

Brak wymaganego świadectwa może być zastąpiony przez zaświadczenie krajowego Zakładu Państwowego badania żywności, wystawiane po zbadaniu prób, przesłanych Zakładowi przez urząd celny pod pieczęcią urzędową.

Badanie i przesyłkę prób uskutecznia się na koszt strony, t. j. osoby uprawnionej do rozporządzania towarem

6) Broń, z wyjątkiem myśliwskiej, i amunicję wolno wprowadzać na podstawie pozwolenia władzy administracyjnej miejsca zamieszkania odbiorcy. Pozwolenie takie może być dla podróżnych zawarte w dokumencie podróży (paszporcie).

7) Przywóz kart do gry w stanie luźnym.

8) Gołębie można wprowadzać z zagranicy tylko za pozwoleniem Ministerstwa Spraw Wojskowych.

9) Opium surowe, opium lecznicze, haszysz, morfina, kokaina, heroina, wszelkie ich sole i przetwory, oraz te pochodne, które na podstawie badan naukowych będą uznane w drodze rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Generalna Dyrekcja Służby Zdrowia) za wywołujące szkodliwe skutki dla zdrowia, wolno sprowadzać z zagranicy tylko za pozwoleniem Ministerstwa Skarbu wydanem w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych (Gen. Dyr. Służby Zdrowia) z zachowaniem warunków, w tem zezwoleniu zastrzeżonych.

10) Eter etylowy i jego mieszaniny ze spirytusem etylowym mogą być przywożone z zagranicy jedynie na zasadzie każdorazowego pozwolenia Ministra Skarbu, wydanego w porozumieniu: o ile chodzi o przywóz dla celów leczniczych - z Ministrem Spraw Wewnętrznych, do innych zaś celów - z Ministrem Przemysłu i Handlu.

b) wywóz.

1) Proch i środki wybuchowe, wszelkiego rodzaju broń i przybory do niej, z wyjątkiem broni myśliwskiej, oraz gołębie można wywozić zagranicą tylko za zezwoleniem Ministerstwa Spraw Wojskowych.

2) Zabytki, dzieła sztuki i kultury, jako to: obrazy i miniatury, stare sztychy, pergaminy, księgi i rękopisy, zbiory starych monet i pieczęci, rzeźby, kielichy, monstrancje, puszki, krzyże, relikwiarze, ornamenty, kapy, pasy słuckie, kontusze, makaty, gobeliny, hafty starożytne, zbroje, oręże oraz pochodzące z wykopalisk urny, narzędzia kamienne, wyroby metalowe i szklane, broń i t. p. przedmioty wywozić można tylko z zezwolenia Ministerstwa Sztuki i Kultury. (Dziennik Praw P. P. z r. 1918 № 16 poz. 36). Wywóz dzieł sztuki oraz zabytków starożytności z obszaru Wolnego Miasta Gdańska dozwolony jest jedynie za zezwoleniem Senatu W. M. Gdańska.

3) Opium surowe, opium lecznicze, opium do palenia i jego odpadki (dross i t. p.), haszysz, morfina, kokaina, heroina, wszelkie ich sole i przetwory, oraz te pochodne, które na podstawie badań naukowych będą uznane w drodze rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Gen. Dyr. Służby Zdrowia) za wywołujące szkodliwe skutki dla zdrowia, można wywozić zagranicę tylko za zezwoleniem Ministerstwa Skarbu, wydanem w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych (Gen. Dyr. Służby Zdrowia) z zachowaniem warunków, w tem zezwoleniu zastrzeżonych.

4) Wywóz dzikich ptaków śpiewających, jako to: słowików, sikor, czyżyków, szczygłów, zięb, gilów, drozdów, kosów, pliszek, skowronków, wilg, makolągw, szpaków i t. p. tępicieli szkodliwych owadów, dozwolony jest tylko na podstawie każdorazowego zezwolenia Ministerstwa Skarbu, wydawanego w porozumieniu z Ministerstwem Rolnictwa.

Prócz powyższych zasad przywóz, wywóz i przewóz towarów uzależnia się od wymagań ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. (Dz. Ust. R. P. z 1920 r. № 79, poz. 527) oraz rozporządzeń na jej podstawie wydanych.

§ 7. 5 Przy przywozie przedmiotów, wymienionych w artykule 10 poz. 2, 4. 5, 7, 8 i 13 rozporządzenia o taryfie celnej (Dz. U. R. P. № 51/20 poz. 314) zwolnienie od cła następuje jedynie na podstawie następujących dokumentów, które należy składać przy odprawie celnej:

poz. 2. na podstawie poświadczeń właściwych urzędów dyplomatycznych i konsularnych; poz. 4. na podstawie dyplomów;

poz. 5. a) na podstawie zaświadczenia zarządu właściwego monopolu lub też kierowników państwowych fabryk wytwarzających towary monopolowe, że przedmioty monopolu państwowego sprowadzone z zagranicy stanowią własność rządową i są przeznaczone dla fabryk lub składów rządowych. O ile wyroby tytoniowe i surowiec tytoniowy, sprowadzane z zagranicy przez Zarząd Monopolu Tytoniowego W. M. Gdańska, podlegają zwolnieniu od cła na zasadach, ustalonych w każdocześnie obowiązującej umowie polsko-gdańskiej, przeznaczenie wyrobów tytoniowych i surowca tytoniowego dla Gdańskiego Monopolu Tytoniowego winno być stwierdzone przez odpowiednie pismo Zarządu tegoż monopolu, zaświadczone przez Senat W. M. Gdańska.

b) na podstawie zaświadczenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, że sprowadzone z zagranicy przedmioty są przeznaczone dla potrzeb armji.

poz. 7. na podstawie zaświadczeń zarządów muzealnych i zakładów naukowych, że przedmioty są przeznaczone dla zbiorów publicznych, lub do celów naukowych; o ile chodzi o dzieła artystów polskich - za poświadczeniem Ministerstwa Sztuki i Kultury, o ile zaś chodzi o przedmioty sprowadzone dla szkół ludowych - za potwierdzeniem inspektorów szkolnych;

poz. 8. na podstawie urzędowych ogłoszeń o zawarciu umowy lub istniejącym obowiązku utrzymania granicznych torów kolejowych; poz. 13. o ile chodzi o trumny ze zwłokami lub urny z popiołami zwłok - wyłącznie na podstawie specjalnych dokumentów, wymaganych dla transportu zwłok. (Dz. Ust. R. P. z 1920 r. № 42 p. 25);

przy odprawie zaś wieńców i kwiatów - na podstawie potwierdzenia zagranicznych władz administracyjnych, że wieńce lub kwiaty przeznaczone są do złożenia na grobach poległych.

Do przedmiotów, wymienionych w artyk. 10 poz. 10, 11 12 i 14 rozporządzenia o taryfie celnej, stosuje się następujące przepisy:

poz. 10. Jako wolne od eta należy uważać umocowane na kartonach wzory wyrobów metalowych, papierowych i t. p. w pojedynczych sztukach, różniących się między sobą wielkością, kształtem, kolorem lub rysunkiem, jako to: garnitury guzików, okuć, kopert, pocztówek i t. p. Wzory wszelkiego rodzaju, nadające się i w pojedyńczych sztukach do użytku, jak np. scyzoryki nożyczki, kwiaty sztuczne, portmonetki, rękawiczki z jednej ręki i t. p, odprawiać można bez cła tylko wtedy, gdy za zgodą strony przedmioty te zostaną uczynione niezdatnemi do użytku.

Pozatem wolne są od cła i opłat wewnętrznych próbki niżej wyszczególnionych towarów, o ile są sprowadzane przez osoby i stowarzyszenia handlowe trudniące się importem odnośnych towarów, lub też są przywożone przez ajentów zagranicznych firm eksportowych oraz o ile te próbki pod względem rozmaitości gatunku towaru i sposobu opakowania nie wzbudzają wątpliwości co do ich przeznaczenia:

a) spirytualia i wina o łącznej wadze jednego naczynia z towarem nie wyżej 200 gr., pochodzące z krajów, z któremi zostały zawarte odpowiednie umowy i które przestrzegają zasad wzajemności.

b) tak zw. towary kolonjalne:

1) wanilja, szafran, kardamona, kwiat i gałka muszkatołowa, cynamon, pieprz, imbir, goździki, badjanek, majeranek o wadze próbki nie wyżej 50 gr. z bezpośredniem opakowaniem,

2) inne - jak herbata, kawa, ryż, owoce suszone i t. d. o wadze próbki nie wyżej 250 gr. z bezpośredniem opakowaniem.

Uwaga. Osoby i stowarzyszenia, otrzymujące z zagranicy próbki towarów wymienionych pod literami a - b winny na żądanie urzędu celnego przedstawić odpowiednie zaświadczenie, stwierdzające, że zajmują się eksportem względnie importem odnośnych towarów.

poz. 11. Jako rzeczy podróżnych mogą być również uwalniane od cła narzędzia rzemieślników i monterów, instrumenty lekarzy, artystów i uczonych, fotograficzne aparaty, małe (podróżne) maszyny do pisania, wózki dla dzieci i do przewożenia chorych, o ile te przedmioty są używane i służyć mają do własnego użytku lub wykonywania zawodu i nie zachodzi podejrzenie, że podróż przedsięwzięto jedynie w celu wprowadzenia i przedmiotów bez da.

Urzędy celne mają prawo, o ileby ze względu na ilość lub jakość wprowadzonych rzeczy podróży zachodziła potrzeba stwierdzenia zatrudnienia i stosunków podróżnego, żądać okazania dokumentów podróży.

W wypadkach podejrzanych lub gdy rzeczy podróżnych ze względu na swą jakość lub ilość nie odpowiadają potrzebie i sianowi podróż ego należy stosować odprawę warunkową i żądać zabezpieczenia cła.

W ruchu podróżnych zezwala się na wprowadzenie bez cła 103 szt. papierosów lub 25 szt. cygar, albo 100 gr. tytoniu. Ulgi tej jednak me należy stosować do mieszkańców pogranicza,

poz. 12. Środki transportowe, należy odprawiać bez cła, o ile z rodzaju transportu, środka transportowego, z kierunku i miejsca przeznaczenia niewątpliwie wynika, że w danym wypadku chodzi o przewiezienie osób lub towarów, a nie o wprowadzenie środka transportowego bez opłaty cła.

Od samochodów, rowerów i samolotów należy nawet przy czasowem wprowadzeniu ich dla przewiezienia osób lub towarów żądać zabezpieczenia cła, aż do chwili występu za granicę. Na wyjątki od togo może zezwolić Ministerstwo Skarbu w wypadkach godnych uwzględnienia.

Przy odprawie innych środków transportowych jako to: wozów taczek, putni i t. p. należy wymagać zabezpieczenia cła tylko w razie podejrzenia lub gdy środki te nie noszą śladów używania.

Wagony kolejowe, zaliczone do parku kolei zagranicznych i jako takie zewnętrznie oznaczone, wolne są od zabezpieczenia,

poz. 14. Wszelkie towary lub próbki, nasyłane pocztą należy dostarczać urzędom celnym do odprawy.

§ 8. 6 Przedmioty i towary, wymienione w poz. 3, 4, 5, 6, 8, 10, 11, 12, 14 i 15 art. 10 rozporządzenia z dn. 11 czerwca 1920 r. o taryfie celnej (Dz. U. R. P. Nr. 51 poz. 314), uzupełnionego rozporządzeniem Ministrów Skarbu oraz Przemysłu i Handlu z dn. 18 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. z r. 1922 Nr. 2, poz. 12), mogą urzędy celne odprawiać bez osobnego pozwolenia.

Odprawa przedmiotów, wymienionych pod poz. 1 i 16, odbywać się będzie na podstawie osobnego upoważnienia Ministerstwa Skarbu.

Pozwoleń na wolną od cła odprawę przedmiotów, wymienionych w pp. 2 i 7, będą udzielały dyrekcje ceł.

Przedmioty, wymienione w punkcie 9, odprawiane będą stosownie do brzmienia umów międzynarodowych.

Przedmioty do utrzymania grobów poległych żołnierzy państw obcych (poz. 13) odprawiać można za każdorazowem pozwoleniem Ministerstwa Skarbu.

Odprawę innych przedmiotów, w punkcie 13 wymienionych, uskuteczniają urzędy celne bez osobnego upoważnienia.

§ 9. 7 Przedmioty, wymienione w art. 11 rozporządzenia o taryfie celnej z dnia 11. VI. 1920 r. (Dz. U. R. P. № 51 poz. 314) poz. 1 - 4 zwalniać można od cła po złożeniu przy odprawie celnej właściwych pozwoleń, których udzielać się będzie na następujących podstawach:

poz. 1. Osoby, przesiedlające się, powinny dołączyć do podania szczegółowy spis ruchomości, potwierdzony przez władzę administracyjną dotychczasowego miejsca zamieszkania i uwierzytelniony przez właściwe przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej na dowód, że objęte spisem przedmioty stanowią ich własność i były przez nie używane za granicą. Narzędzia i instrumenty do wykonywania zawodu, maszyny, części składowe maszyn i urządzenia fabryczne zwolnić można od opłaty cła, o ile były używane przez przesiedlającego się, odpowiadają jego stosunkom i przeznaczone są do prowadzenia własnego przedsiębiorstwa w kraju.

Niewolno zwalniać od cła produktów spożywczych, nieprzerobionych materjałów, półfabrykatów i surowców, oraz wszelkich przedmiotów, które przy odprawie celnej będą uznane za nieodpowiadające potrzebie lub stosunkom przesiedlającego się. Przy odprawie celnej strona prócz tego ma obowiązek udowodnić, że przesiedla się do kraju na stałe, poz. 2. Wyprawy ślubne osób płci żeńskiej, zamieszkałych najmniej od trzech lat za granicą, można zwolnić od eta w razie złożenia przez osobę interesowaną podania z dołączeniem dowodu zawarcia ślubu małżeńskiego, oraz szczegółowego spisu przedmiotów, stanowiących wyprawę.

Na prośbę strony Ministerstwo Skarbu może zezwól ć na późniejsze złożenie metryki ślubnej w ściśle określonym terminie. W tym wypadku pobiera się należność celną warunkowo aż do dostarczenia dowodu ślubnego. Po upływie terminu, wyznaczonego w tym celu stronie, należność celna przechodzi na własność Skarbu.

Władze celne mogą odmówić zwolnienia od cła, o "ile uznają, że przedmioty nie odpowiadają stosunkom osoby, przewożącej lub gdy ilość ich nie odpowiada zwyczajowi albo potrzebie,

poz. 3. Celem uzyskania zwolnienia od cła przedmiotów oddziedziczonych w spadku należy do podania dołączyć urzędowy dowód spadkobrania od władz administracyjnych lub sądowych. Jako przedmioty spadku można zwalniać od cła urządzenia domowe, kuchenne, narzędzia i sprzęty fabryczne, o ile służyć mają do własnego użytku spadkobiercy i odpowiadają jego stosunkom.

poz. 4. Przedmioty takie można zwalniać od cła po złożeniu poświadczenia właściwej władzy" administracyjnej, że osoby stały się ofiarą klęsk elementarnych,

poz. 5. Nieodzownym warunkiem zwolnienia od cła przesyłek krajowych zwróconych z za granicy jest wykazanie w sposób niewątpliwy, że przedmioty te pochodzą z kraju, że za granicą nie weszły do wolnego obrotu i że przed wysłaniem za granicę znajdowały się w wolnym obrocie w kraju. Jako dowód, że przesyłki takie za granicą nie weszły do wolnego obrotu, służy poświadczenie zagranicznego publicznego przedsiębiorstwa przewozowego lub urzędu celnego na oryginalnych listach przewozowych, poz. 6. Zwrot cła od tych zagranicznych przesyłek, które po ocleniu przeznaczono do wywozu za granicę, może nastąpić pod warunkiem zgłoszenia towaru do wywozu w terminie trzymiesięcznym od chwili oclenia, stwierdzenia jego tożsamości i wykazania na żądanie władz celnych, że towaru nie sprowadzono do użytku czasowego.

Przesyłki takie, o ile są wzięte z urzędu celnego należy dostawić przed zwrotem za granicę do tego urzędu celnego, w którym zostały oclone, celem stwierdzenia ich tożsamości oraz wykonania kontroli nad ich wywozem.

Urzędy celne powinny przekazywać takie przesyłki za granicę wyłącznie koleją.

O ileby przesyłki tego rodzaju dostarczono do odprawy dopiero w granicznym urzędzie celnym, urząd obowiązany jest na wniosek przewoźnika dokonać wewnętrznej rewizji i stwierdzić tożsamość na właściwym kwicie celnym.

Towary, które na polskim obszarze celnym znajdowały się w wolnym obrocie i z obszaru tego wywiezione zostały zagranicą, może w razie ich powrotu polski centralny zarząd ceł także wówczas, gdy zagranicą weszły do wolnego obrotu, zwolnić od cła, jeżeli przemawiają za tem przeważające względy słuszności.

§ 10. 8 Pozwoleń na wolną od cła odprawę przedmiotów, wymienionych w art. 11 rozporządzenia z dn. 11 czerwca 1920 r. o taryfie celnej, udzielają dyrekcje ceł.

Na wolną od cła odprawę maszyn i narzędzi fabrycznych (art. 11 poz. 1 i 3) może zezwolić tylko Ministerstwo Skarbu.

Urzędy celne mogą zwalniać od cła bez osobnego pozwolenia krajowe przesyłki, zwrócone z zagranicy (poz. 5), o ile nadchodzą w przeciągu sześciu miesięcy od chwili wywiezienia, zagranicę i nie weszły zagranicą do wolnego obrotu a należności celne nie przekraczają 2.000 złotych.

Dyrekcje ceł mogą w takich wypadkach zezwalać na zwalnianie od opłaty cła bez względu na ilość przypadających należności celnych.

W razie wątpliwości należy wyjednywać pozwolenie Ministerstwa Skarbu.

Na zwrot uiszczonego cła (poz. 6) bez względu ha jego ilość mogą zezwalać dyrekcje ceł, o ile towar nie był jeszcze w wolnym obrocie

We wszystkich innych wypadkach na zwrot cła może zezwolić tylko Ministerstwo Skarbu.

Urzędy celne I klasy mogą nadto uwalniać od cła bez osobnego upoważnienia (art. 11 poz. 7):

a) zwrócone z zagranicy, używane i znakami zaopatrzone opakowania zewnętrzne i wewnętrzne jako to: beczki, skrzynie, kosze, kufry, wózki, flaszki, słoje, butle i t. p., pochodzące niewątpliwie z krajowych przesyłek wywozowych,

b) wymienione pod a) opakowania wywiezione w swoim czasie zagranicę w stanie próżnym do napełnienia, o ile w myśl § 25 rozporządzenia niniejszego podlegają opłacie celnej.

Przytoczone pod a) i b) opakowania mogą urzędy celne zwalniać od cła, tylko na zasadzie przedstawionych zaświadczeń wywozu według dołączonego wzoru № 11 i o ile opakowania te nadchodzą w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia ich stwierdzonego urzędownie wywozu za granicę.

Do wydawania takich zaświadczeń na żądanie strony obowiązane są graniczne urzędy celne, przez które się odbywa wywóz towaru. Prośbę o wydanie poświadczenia winna strona umieścić na deklaracji wywozowej.

Urzędy celne na wydane poświadczenia mają prowadzić zapisek według załączonego wzoru № 12.

c) Opony ochronne do przykrywania wozów kolejowych, liny, sznury, podpory, deski, zapory i t. p. urządzenia wagonów kolejowych, służące do ładowania lub umocnienia towarów w czasie transportu i stanowiące własność publicznych przedsiębiorstw kolejowych tak krajowych, jak i zagranicznych.

Podobne przyrządy, stanowiące własność prywatną, mogą urzędy celne również uwalniać od cła, o ile strona wykaże, że są pochodzenia krajowego. Wszelkie zagraniczne opakowania, z wyjątkiem używanych beczek na naftę, wprowadzone do obszaru celnego, celem napełnienia (Art. 11 poz. 8), mogą urzędy celne odprawiać w postępowaniu warunkowem na podstawie zabezpieczenia celnego. Do wywozu takich opakowań zagranicę wyznacza się termin trzech miesięcy.

Używane zagraniczne próżne beczki z nafty, przeznaczone dla krajowych rafinerji, a wprowadzone celem napełnienia i wywozu zagranicę w stanie napełnionym, odprawiają urzędy celne bez cła i zabezpieczenia celnego. Udzielanie zwolnień od cła dla towarów w ruchu pogranicznym i dla płodów z gospodarstwa rolnego i wiejskiego, pochodzących z nieruchomości, rozciągających się poza linję celną i których zarząd znajduje się w obrębie polskiego obszaru celnego (art. 13) przekazuje się władzom celnym II instancji, a na obszarze W. M. Gdańska - najwyższej władzy celnej w Gdańsku.

§ 11. Towary, przeznaczone do przerobienia lub do celów technicznych i przemysłowych, można w granicach postanowień taryfy wprowadzać za zniżonem cłem lub bez opłaty cła wyłącznie za pozwoleniem Ministerstwa Skarbu (art. 1).

Osoby lub przedsiębiorstwa, zamierzające korzystać z obrotu za takiem pozwoleniem, powinny wnieść podanie do izby handlowej lub do władzy przemysłowej tego okręgu, w którym leży przedsiębiorstwo. W podaniu takiem należy podać wysokość rocznego zapotrzebowania towaru, źródło zagraniczne, z którego towar zamierza się sprowadzać, siedzibę i rozmiar prowadzonego przedsiębiorstwa oraz wymienić urząd celny, w którym zamierza się przeprowadzić odprawę celną.

Izby handlowe lub urzędy przemysłowe badają prawdziwość przytoczonych w podaniu danych i, wraz ze swoją opinją (w szczególności co do tego, Czy zachodzi istotna potrzeba posiłkowania się towarami sprowadzonemi z zagranicy), odsyłają go do Ministerstwa Skarbu.

Pozwoleń takich udzielać się będzie tylko osobom i przedsiębiorstwom, które pod względem swego stosunku do Skarbu są nieposzlakowane, godne zaufania i które poddadzą się warunkom kontroli skarbowej.

Pozwolenia na obrót za zniżonem cłem lub z uwolnieniem od opłaty cła wydawać się będzie na okres najwyżej lat trzech. Po upływie tego terminu można na prośbę przedsiębiorcy przedłużyć pozwolenie na dalszy okres bez specjalnego uzasadnienia, lecz tylko za zgłoszeniem do Ministerstwa Skarbu, że zamierzone jest dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa.

W razie potrzeby można zarządzić zabezpieczenie cła lub różnicy cła, na czas od wprowadzenia towaru aż do jego przerobienia.

Przedsiębiorstwo na cały czas trwania pozwolenia poddaje się pod dozór skarbowy i zobowiązuje się je do utrzymywania ksiąg w celu zapisywania odbioru i zużycia towaru, wprowadzonego do przerobienia lub do celów technicznych i przemysłowych. Organom dozoru skarbowego służy wolny dostęp do wszystkich ubikacji i składów przedsiębiorstwa w tym celu, aby mogły badać zapasy towaru surowego i przerobionego i porównywać je z zapisami w księgach.

Koszta kontroli urzędowej ponosi przedsiębiorca.

Grzędy celne przy warunkowej odprawie towaru powinny na świadectwie o wydanem pozwoleniu zaznaczać pojedyncze przesyłki aż do wyczerpania dozwolonej ich ilości.

O każdej dokonanej odprawie urzędy celne zawiadamiają osobnem pismem organ celny lub skarbowy, powołany do kontroli przedsiębiorstwa.

Organy powołane do kontroli stwierdzają prawidłowe nadejście przesyłki na zawiadomieniu i po wpisaniu dat swego zapisu zwracają je właściwemu urzędowi celnemu.

W razie ujawnienia nadużycia Ministerstwo Skarbu może każdej chwili cofnąć udzielone pozwolenie niezależnie od wdrożenia postępowania karnego. Bliższe postanowienia w tym przedmiocie Ministerstwo Skarbu wydawać będzie w Każdym poszczególnym wypadku nadużycia.

I.

Przywóz.

§ 12. 9 Wszystkie towary, przywiezione z zagranicy, winny być dostawione do najbliższego urzędu celnego i tam zgłoszone (zadeklarowane) w następujących terminach:

a) w granicznych urzędach celnych nie później, niż w ciągu sześciu dni od dnia nadejścia,

b) w wewnętrznych urzędach celnych nie późnjej, niż w ciągu trzydziestu dni od dnia nadejścia.

Na przestrzeni pomiędzy linją celną a urzędem nie można towarów ani zatrzymywać, ani składać, ani przeładowywać, z wyjątkiem wypadków koniecznej potrzeby.

Zgłoszenie celne (deklaracją) powinna złożyć strona, t. j. osoba, uprawniona do rozporządzenia towarem.

Za uprawnionego do rozporządzenia towarem uważa się wymienionego w liście przewozowym odbiorcę towaru, lub tego, który swoje uprawnienie do rozporządzenia towarem udowodni wykupionym kolejowym listem przewozowym, morskim listem przewozowym (connessement) lub prawomocną cesją.

Uprawnienia ajencji celnych polskich kolei państwowych do deklarowania towarów normuje rozporządzenie Ministra Kolei Żelaznych z dnia 26 stycznia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 12, poz. 67).

O ile po upływie oznaczonych wyżej terminów strona nie zgłosi towaru, urząd celny zarządza załatwienie czynności celnych z urządu za pośrednictwem kolejowej ajencji celnej.

Również urząd celny zarządza załatwienie czynności celnych z urzędu w wypadkach, gdy strona zgłosi towar do odprawy w ustalonym terminie, lecz nie zrzekłszy się w deklaracji prawa asystowania przy rewizji celnej (§ 19), nie zjawi się do wspomnianej rewizji w ciągu trzech dni od daty zgłoszenia towaru.

Zagraniczne przesyłki kolejowe, nadane do polskiego obszaru celnego, lub też przeznaczone do tranzytowego przewozu przez polski obszar celny, z wyjątkiem przesyłek, przewożonych w tranzycie uprzywilejowanym, winny być zaopatrzone w dwa egzemplarze deklaracji celnej nadawcy według załączonego formularza (wzór № 13), wypełnionego według rubryk przez nadawcę.

Z chwilą przybycia przesyłki do polskiego obszaru ceinego, kolej wręcza wspomniane deklaracje właściwemu urzędowi celnemu

§ 13. 10 Zgłoszenia towaru można dokonać ustnie, albo na piśmie. Zgłoszenia ustne są dozwolone przy odprawie:

a) podróżnych,

b) towarów wprowadzonych przez mieszkańców pogranicza na własny użytek; a nie na handel, o ile wysokość cła nie przekracza 100 złotych,

c) wagonów wypożyczonych przez zarządy kolejowe zagranicą, oraz zapasowych części wagonowych, należących do wypożyczonych wagonów,

d) towarów, zgłaszanych do odprawy przez instytucje państwowe i naukowe.

Uwaga. Z ulg oznaczonych w tym punkcie nie mogą korzystać kolejowe ajencje celne w wypadkach zgłaszania przez nie towarów, przeznaczonych dla osób i instytucji prywatnych.

e) w poszczególnych wypadkach, za każdorazowem pozwoleniem kierownika urzędu celnego, towarów, przeznaczonych nie na handel, lecz do osobistego użytku odbiorców, zgłaszających towar do odprawy osobiście,

f) przesyłek odprawianych w ruchu pocztowym i powietrznym,

g) żywych: zwierząt, ptactwa, owadów, płazów i ryb, oraz przywożonych z połowu na łodziach rybackich ryb świeżych,

h) towarów objętych pozycjami taryfy celnej: 1; 58 p. 1 a, b, c; 52 p. 1 i 2 a; 66 p. 1; 79; z pozycji 5 - świeżych: ziemniaków i kapusty głowiastej przywożonych w okresach, w których są wolne od cła, oraz buraków cukrowych i pastewnych i korzeni cykorji,(i) towarów ulegających szybkiemu zepsuciu wolnych od cła,

k) towarów ulegających szybkiemu zepsuciu podlegających opłacie celnej,

l) towarów nadchodzących w jednogatunkowych przesyłkach całowagonowych według pozycji taryfy celnej: 4! p. 1 i 2; z pozycji 65 p. 1 - gliny; 65 p. 2 i 3; 72 p. 1 a i b; 73 p. 1 a; 74 p. 1a; 96 p. 1.

Przy ustnem zgłoszeniu towarów wymienionych w punktach k i l jest wymagane złożenie urzędowi celnemu dokumentów, ustanowionych paragrafem 16 przy pisemnem zgłoszeniu towarów.

W razie niezłożenia wspomnianych dokumentów, lub też złożenia takich, które nie odpowiadają warunkom wymienionym w paragrafie 16, pobiera się dodatkową opłatę manipulacyjną (akcydencję).

§ 14. Zgłoszenie ustne towarów polega na tem, że strona oświadcza jakiego rodzaju odprawie ma być towar poddany (odprawie ostatecznej lub warunkowej), jak również udziela na żądanie urzędu potrzebnych wyjaśnień co do wysyłającego, odbiorcy, pochodzenia i ceny towaru. Zarazem strona powinna złożyć wszelkie posiadane dokumenty handlowe i przewozowe, dotyczące zgłoszonego towaru.

§ 15. 11 Zgłoszenie na piśmie (deklaracja) sporządza się, na przepisanym formularzu (wzór № 1) za pomocą papieru indygowego w 3 jednobrzmiących egzemplarzach w jeżyku polskim.

Zgłoszenie powinno zawiereć:

a) nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy i odbiorcy;

b) ilość, rodzaj, znaki i numery sztuk (colli);

c) nazwę handlową towarów;

d) wagę surową towarów;

e) kraj pochodzenia towarów;

f) cenę zagraniczną;

g) wyszczególnienie dokumentów handlowych dołączonych do deklaracji;

h) rodzaj żądanej odprawy;

i) datę wystawienia;

j) własnoręczny podpis osoby, wystawiającej deklarację.

Jeżeli towary nadchodzą w opakowaniu, należy deklarować wagę surową każdej sztuki (colli) osobno i wymienić rodzaj opakowania według nazwy, przewidzianej w tabeli tarowej.

Opakowania, niewymienione w tabeli tarowej, deklaruje się tak, jak się one zewnętrznie przedstawiają np. kufer, konewka, blaszanka i t. p.

Całowagonowe ładunki oraz przesyłki, składające się z większej ilości sztuk (colli) można deklarować sumarycznie, o ile zawierają towar jednakowego gatunku i nadeszły w jednakowem opakowaniu.

§ 16. 12 Dokumenty handlowe, które strona obowiązana jest dołączyć do zgłoszenia towaru na piśmie, powinny być dokumentami oryginalnemi, wystawionemi przez wysyłającego, jako to: faktury, rachunki kupieckie, deklaracje pierwotne i t. p., i powinny zawierać ścisłe określenie towaru pod względem jego gatunku i rodzaju, oraz podawać tę ilość (wagę, miarę, sztuki i t. d.) każdego gatunku i rodzaju, która służy za podstawę do obliczenia cła.

W dokumentach tych należy również wskazywać rzeczywistą zagraniczną cenę towaru, za którą został sprzedany odbiorcy krajowemu. Wystarcza jednak, gdy na dokumencie handlowym lub liście przewozowym potwierdzi wartość towaru zagraniczny nadawca.

§ 17. W razie niedołączenia dokumentów, wymienionych w § 16 lub dołączenia takich, które nie odpowiadają wyżej (§ 16) wskazanym warunkom zgłoszenie uważa się za niezupełne.

Dokumenty, podające nieprawdziwą cenę towarów, uznaje się za nie- odpowiadające warunkom, przepisanym w § 16.

§ 18. Po wniesieniu zgłoszenia ustnego bądź na piśmie, urząd bada czy zachodzą warunki formalne do przeprowadzenia odprawy żądanej przez stroną, szczególnie zaś, czy przy towarach, ograniczonych w obrocie, złożone zostało potrzebne zaświadczenie na przywóz, czy urząd jest upoważniony do odprawy i t. p. Zachodzące wątpliwości i braki strona ma obowiązek jaknajśpieszniej usunąć. W przeciwnym razie urząd stosuje przepis/ § 12.

§ 19. Rewizja towaru odbywać się może jedynie w obecności strony, o ile tego prawa strona wyraźnie w deklaracji się nie zrzeknie, lub o ile przesyłka nie nastręcza podejrzenia o popełnieniu przekroczenia celnego. Strona obecna przy rewizji obowiązana jest dopełnić na własny koszt i odpowiedzialność wszelkich czynności fizycznych, jakie urząd celny uzna za potrzebne do należytego zbadania towaru. O ile urząd w tym celu posiada osobne siły pomocnicze, strona ma obowiązek posłużenia się niemi za przepisanem wynagrodzeniem.

§ 20. Po przyjęciu zgłoszenia urząd przystępuje do rewizji towaru, której celem jest stwierdzenie wszystkich danych, potrzebnych do załatwienia żądanej odprawy, w szczególności zaś przy odprawie przywozowej tych danych, które służą za podstawę do obliczenia cła.

Rewizja towaru jest zewnętrzna i wewnętrzna:

1) rewizja zewnętrzna polega na obliczeniu sztuk, zbadaniu rodzaju znaków i numerów pojedynczych opakowań i na zbadaniu ich wagi surowej;

2) rewizja wewnętrzna ma za zadanie sprawdzić ilość i gatunek towaru całej przesyłki tak, aby żadnej części jej nie uchylono od oclenia, ani też niewłaściwie nie oclono. W tym celu należy zasadniczo otworzyć i zbadać każdą sztukę, o ile o jej zawartości nie można przekonać się inaczej, np. za pomocą prętu rewizyjnego. Gdy przesyłka zawiera więcej sztuk z tym samym towarem, a sposób ich zapakowania, znaki i t. p nie nasuwają pod tym względem żadnych wątpliwości, można rewizję wewnętrzną ograniczyć do dziesiątej części przesyłki, lecz co najmniej do pięciu sztuk, na których wybór strona nie może wywierać żadnego wpływu. W razie stwierdzenia niezgodności należy rewizją objąć wszystkie sztuki.

§ 21. Przy ustaleniu ilości towaru (art 8 rozporz. o taryfje celnej), o ile taryfa jako podstawę do wymiaru cła podaje jego wagę, należy przestrzegać zasad następujących:

a) gdy taryfa celna podaje jako podstawę wagę surową (brutto), należy przez to rozumieć wagę towaru wraz ze wszystkiemi opakowaniami w tym stanie, w jakim towar do urzędu dostawiono. Waga środków transportowych (wagonów, wozów i t. p), w których towar bezpośrednio jest załadowany, do tej wagi nie wchodzi;

b) gdy taryfa do wagi towaru wlicza wagę wymienionych w niej opakowań (np. poz. 13) za podstawę do wymiaru cła bierze się wagę towaru łącznie z term opakowaniami;

c) gdy taryfa celna podaje jako podstawę tylko samą wagę (od 100 kg.) rozumieć przez nią należy czystą wagę towaru, t. j wagę samego towaru bez żadnego opakowania zarówno zewnętrznego, jak wewnętrznego.

§ 22. 13 Wagę surową towarów, wolnych od cła albo podlegających cłu w sumie nie wyższej niż 10 złotych za sto kilogramów, można przyjąć według podania strony; urząd celny jednakże ma obowiązek wagę tę od czasu do czasu sprawdzać. Wagę wszystkich innych towarów należy stwierdzać przez faktyczne odważenie. Jeżeli towary znajdują się w opakowaniach jednego rodzaju i jednej wagi, można przeprowadzać tylko próbne odważanie, które jednak musi obejmować co najmniej dziesiątą, część przesyłki, wybraną przez urząd bez wpływu strony. Jeżeli przy próbnem odważaniu okaże się niezgodność, należy odważyć całą przesyłkę.

Waga ładunków wagonowych jednogatunkowych towarów, wymienionych w osobnym spisie, wydawanym w drodze okólnika, może być obliczana zapomocą potrącenia urzędowej tary, uwidocznionej na wagonach, ze stwierdzonej wagi wagonu łącznie z towarami.

W wypadkach podejrzanych należy zarządzić zawsze rzeczywiste, odważenie, przy cysternach zaś - powtórne odważenie ich w stanie próżnym. Jeżeli z powodów miejscowych zachodzi znaczna trudność lub nawet niemożliwość faktycznego odważenia, można zadowolić się wagą, stwierdzoną oryginalnemi dokumentami handlowemi (specyfikacją fabryczną, fakturą i t. p.), o czem czyni się adnotację na potwierdzeniu odprawy.

§ 23. Jeżeli opakowanie zawiera dwa lub więcej rozmaitych towarów, podlegających opłacie cła od wagi surowej, to wagę opakowania rozkłada się na każdy z tych towarów procentowo w stosunku do ich wagi czystej. Jeżeli zaś między powyższemi towarami znajdują się również takie, które podlegają cłu od wagi czystej, to przypadającej na nie części wagi opakowania nie bierze się pod uwagę.

§ 24. 14 Waga czysta towarów, wskazanych w tabeli tarowej, ustala się na podstawie odliczenia opustu procentowego (tary) w tej tabeli wyszczególnionego, który należy stosować tylko do właściwych rodzajów opakowania. Tabelę tarową wraz z wyjaśnieniami, dotyczącemi jej stosowania, dołącza się do niniejszego rozporządzenia (załącznik II).

§ 25. Opakowania zarówno zewnętrzne, jak Wewnętrzne, które na podstawie przepisów 21-24 nie podlegają ocleniu razem z towarem wolne są od cła, o ile ze względu na swą jakość nie podlegają cłu wyższemu niż towar w nich zawarty i o ile nie są specjalnie przystosowane do wielokrotnego przewozu lub stałego przechowywania tych samych lub innych towarów.

Opakowania, które podlegają ocleniu należy clić według ich jakości taryfowej z tą wagą, jaką za nie procentowo opuszczono, lub przez wyważenie ustalono.

§ 26. Po ukończeniu rewizji urząd celny powinien sporządzić potwierdzenie odprawy, w którem podaje się:

a) nazwę urzędu;

b) № zgłoszenia (deklaracji);

c) pozycję rejestru przywozu;

d) dzień odprawy;

e) nazwisko uprawnionej do odebrania towaru strony;

f) miejsce złożenia towaru;

g) opis towaru według danych potrzebnych do obliczenia cła, a więc skróconą nazwę taryfową, pozycję taryfy celnej, wagę surową względnie wymiarową każdego gatunku towaru i stopę celną;

h) obliczenie cła i słowne określenie ostatecznej sumy należności;

i) 15 sprawdzoną cenę towaru w złotych; j) rejestr i pozycję, pod którą odprawę zapisano; k) podpis urzędnika i pieczęć urzędu.

O ile wymienione w punktach a, c, e, dane zadeklarowała piśmiennie strona zgodnie z wynikiem rewizji, to w potwierdzeniu odprawy danych tych nie powtarza się.

§ 27. 16 Potwierdzenie odprawy na towary zgłoszone ustnie wystawia się na druku według dołączonego wzoru K° 2, za pomocą papieru indygowego w 3-ch egzemplarzach, z których pierwszy dołącza się do właściwego rejestru, drugi po uiszczeniu opłat celnych i potwierdzeniu tego przez podpis urzędnika, oraz po wybiciu pieczęci urzędu wydaje się stronie na dowód legalnego uskutecznienia odprawy, trzeci zaś służy do celów statystyki handlowej.

§ 28. O ile odprawa odbyła się na podstawie deklaracji, złożonej przez stronę na piśmie (§ 15), potwierdzenie odprawy wystawia się w sposób wskazany w § 27, na trzeciej stronie deklaracji (wzór № 1) przez odpowiednie wypełnienie jej rubryk.

§ 29. 17 W wypadkach pobierania dodatkowej opłaty manipulacyjnej od towarów wolnych od cła, wartość jego rodzaju towarów, -w razie braku odpowiednich dat - od wysyłającego towar, ustala się według cen rynkowych.

§ 30. 18 Strona względnie w zastępstwie jej kolejowa ajencja celna stwierdza wynik potwierdzenia odprawy własnoręcznym podpisem. O ile się nie zgadza 2 zastosowaniem taryfy celnej, winna przy podpisie wyraźnie to zaznaczyć, wymieniając, jak zdaniem jej należy towar otaryfować,

Strona może składać wyjaśnienia w sprawia swego sprzeciwu również poza rewizją celną, aż do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez urząd celny.

Tryb postępowania co do sprzeciwów w urzędach celnych I klasy jest następujący:

a) urzędnik rewidujący, po zgłoszeniu przez stronę sprzeciwu, zaraz przy rewizji wydziela próbki towaru, które w tym samym dniu przedstawić urzędowi celnemu.

b) Na podstawie próbek oraz sprzeciwu bada zareklamowany towar osobna stała komisja, złożona z naczelnika urzędu celnego, jako przewodniczącego, i dwóch najbardziej doświadczonych w towaroznawstwie urzędników celnych tegoż urzędu jako członków. Członków tych, jak również ich zastępców wyznacza dyrekcja cel na wniosek urzędu celnego.

c) Komisja odbywa posiedzenia swoje w miarę potrzeby, codzień w godzinach urzędowych, oprócz dni świątecznych; sprawy rozstrzyga większością głosów; orzeczenie wciąga do osobnego rejestru, zaprowadzonego według dołączonego wzoru (№ 14), z podpisem wszytkich członków. W razie rozbieżności głosów każdy z członków komisji wpisuje do rejestru swą umotywowaną opinję. Treść orzeczenia oznacza się na odnośnej deklaracji celnej, a w razie rozbieżności głosów odnotowuje się na deklaracji opinję przewodniczącego komisji.

d) Deklarację celną wraz z oznaczonem na niej orzeczeniem komisji okazuje się stronie, która zgodę lub dalszy swój sprzeciw zaznacza na tejże deklaracji z podpisem swoim. W razie dalszego sprzeciwu sporządza się protokół według dołączonego wzoru (№ 3), który wraz z próbkami towaru przedstawia się Ministerstwu Skarbu do rozstrzygnięcia. Również sprawę sprzeciwu przedstawia się Ministerstwu Skarbu do decyzji w razie wspomnianej wyżej rozbieżności głosów (p. c.).

e) Komisja przeprowadza badanie towaru na najbliższem posiedzeniu, nie później jednak niż w ciągu trzech dni po dniu rewizji celnej, urząd zaś celny przedstawia sprawę Ministerstwu Skarbu nie dalej niż w ciągu siedmiu dni od dnia zakomunikowania stronie orzeczenia komisji.

f) Strona ma prawo podjąć zareklamowany towar, nie oczekując decyzji Ministerstwa Skarbu, uiściwszy należności celne według orzeczenia komisji, względnie opinji przewodniczącego w razie rozbieżności głosów. W razie podjęcia towaru, o ile decyzja Ministerstwa Skarbu wypadnie odmienna, urząd celny albo zwraca stronie należności celne, nadmiernie pobrane, albo też ściąga od niej należności niedobrane. Ze względu na tę drugą ewentualność urząd odbiera od strony odpowiednie zobowiązanie przy wydaniu towaru.

W urzędach celnych II klasy ponowne, na żądanie strony, zbadanie towaru przeprowadza sam naczelnik urzędu. O ile z ponowną rewizją strona się nie zgodzi, urząd celny winien na żądanie strony natychmiast sporządzić protokół (według wzoru № 3) i przedstawić Ministerstwu Skarbu wraz z próbkami towaru.

W trybie powyższym urzędy celne winny również rozpatrywać i orzekać sprawy taryfowania, poruszane w konkretnych przypadkach przez urzędników w rewidujących. Naczelnik urzędu lub jego zastępca obowiązany jest również bez żądania stron jaknajczęściej kontrolować odprawy, dokonywane przez urzędników, i prostować spostrzeżone nieprawidłowości.

§ 31. 19 Urząd celny bezzwłocznie przesyła protokuł do Ministerstwa Skarbu (Departamentu Ceł) wraz ze sprawozdaniem (wzór № 4), w którym należy szczegółowo uzasadnić postępowanie urzędu.

Do sprawozdania dołącza się złożone przez stronę załączniki (listy handlowe, listy przewozowe, specyfikacje, faktury i t. p.) oraz 1 próbkę towaru.

Próbki powinny być wydzielone przez rewidującego urzędnika w obecności strony w ten sposób, iżby były identyczne z kwestjonowanym towarem.

Próbki wydziela się w dwuch jednakowych egzemplarzach, z których jeden przesyła się do Ministerstwa Skarbu (Departamentu Ceł), drugi pozostaje w urzędzie celnym. Do próbek przymocowuje się kartki (wzór № 5) i przypieczętowuje lakiem w ten sposób, aby ich nie rnożna było odjąć bez uszkodzenia pieczęci.

Końce sznurka, którym przywiązane są próbki do kartek, pieczętuje się na odwrotnej stronie kartek pieczęcią strony i urzędu, pozostawiając końce sznurka dla pieczęci Departamentu Ceł przy zwrocie kartek.

Dolną część kartek urząd pozostawia niewypełnioną.

Odpowiednio wypisane kartki podpisują urzędnicy rewidujący i strona po przymocowaniu i przypieczętowaniu ich do próbek.

Przy wydzielaniu próbek należy mieć na uwadze:

1) próbki tkanin, wstążek, haftów, koronek i t. p. powinny mieć nie mniej niż 150 cm.² lub 20 cm. długości;

2) ciała sypkie i płynne powinny być wysyłane w blaszankach lub szklanych słoikach, o wadze nie mniej jak 150 - 203 gr.; spirytus i płyny, zawierające alkohol w ilości nie mniej 400 cm³; słoiki powinny być zakorkowane i zapieczętowane lakiem; do słoików przymocowuje się kartki prób w sposób wyżej podany;

3) surowce metalów w kawałkach o długości przynajmniej 10 cm.; drut i pręty o długości 40 cm.;

4) wysyłanie całych bel, skrzyń, koszy, beczek i t. p. z jednakowym towarem można uskuteczniać tylko w wypadkach rzeczywistej potrzeby, uznanej przez urząd lub właściciela towaru;

5) zamiast towarów ciężkich lub niedogodnych do przesłania można składać rysunki lub fotografje, opatrzone odpowiedniem zaświadczeniem zgodności z towarem reklamowanym i opatrzone podpisami rewidującego urzędnika i właściciela towaru oraz pieczęciami urzędu i strony.

Wogóle próby należy składać w takiej ilości i w takim stanie, aby mogły dostatecznie charakteryzować zareklamowany towar i jego przeznaczenie.

Od przedmiotów nie poddających się dzieleniu nie należy odcinać lub oddzielać prób, aby nie psuć gotowych wyrobów.

W razie nieuwzględnienia przez urząd celny zażalenia (§ 30) i przesłania prób do decyzji Ministerstwa Skarbu (Departamentu Ceł) strona ponosi koszta postępowania, które ściąga urząd celny w drodze administracyjnej. Do kosztów zalicza się: analizy, opakowanie, przesłanie próbek i t. p. W razie wątpliwości ze strony urzędu przesyłka próbek odbywa się na koszt Skarbu.

Nadesłany egzemplarz próbek odpowiednio zaświadczony zwraca Departament Ceł do urzędu wraz z rozstrzygnięciem sprawy.

Próbki, rysunki, fotografje i t. p, nadesłane z Ministerstwa Skarbu (Departamentu Ceł) pozostają w urzędzie, aż do rozstrzygnięcia sprawy, poczem o ile właściciel ich nie zażąda, powinny być należycie skolekcjonowane według poszczególnych pozycji w specjalnych szafach, jako muzeum próbek

1 wzorów. Próbki te mają służyć za wskazówki przy następnych odprawach takich samych towarów.

W razie zwrotu próbek właścicielowi, urząd celny powinien wziąć pokwitowanie odbioru.

§ 32. 20 Po wygotowaniu przez urząd potwierdzenia odprawy strona obowiązana jest przypadające cło uiścić i towar odebrać w ciągu dwudziestu czterech godzin.

W tym samym terminie na żądanie strony lub na mocy rozporządzenia władzy celnej może towar być przekazany do opłaty cła do innego urzędu celnego, do którego w tym wypadku przesyła się potwierdzenie odprawy.

O ile z powodów wymienionych w § 49, jakakolwiek pozycja deklaracji nie będzie mogła być opłacona, należy wyliczyć i pobrać cło od pozostałych towarów. Po opłaceniu cła za brakującą pozycję należy wystawić

dodatkowy kwit celny (wzór № 10). Unikat tego kwitu należy do^łączyć do właściwej deklarcji.

Cło od towarów, wyszczególnionych w rozporządzeniu Ministra Skarbu oraz Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 20-go lutego 1920 r. (Oz. Ust. R. P. z 1920 r. Ne 19 poz. 98) powinno być uiszczone w walucie złotej według postanowień, zawartych w tym rozporządzeniu, od pozostałych zaś towarów w biletach Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej z dopłatą (agio (art. 14 rozp. o taryfie celnej), której wysokość ustala osobne rozporządzenie.

Jednocześnie z cłem strona obowiązana jest uiścić dodatkowe opłaty celne, grzywny, jako też właściwe opłaty wewnętrzne. W razie gdyby wskutek zaszłej pomyłki uiszczono kwotę mniejszą lub większą od właściwie przypadającej, różnica jaka stąd wyniknie powinna być w ciągu dwuch lat wyrównana: należność skarbowa ściągnięta trybem ustanowionym, nadwyżka zaś stosownie do właściwych przepisów zwrócona stronie.

Cło należy uiszczać według tych przepisów i stawek taryfowych, jakie obowiązują w dniu, w którym towary przeznaczone na przywóz dostawione będą właściwej władzy celnej do oclenia lub do zapisania ich na wywóz.

Wolne od cła są towary, które pod urzędową kontrolą zostały zniszczone lub też w czasie transportu, przeprowadzonego pod taką kontrolą, zniszczały. Towary, które w czasie transportu przeprowadzonego pod urzędową kontrolą wskutek wpływów przyrody zmieniły swą jakość i wagę, lub też które pod kontrolą urzędową zmienione zostały, należy oclić według ich stanu w czasie odprawy.

Przy towarach, które usunięto z pod oclenia, miarodajną jest chwila i jakość ich, w której należało dostawić je do oclenia, gdy zaś tego stwierdzić nie można, chwila ich wykrycia i jakość ich w owej chwili

§ 33. 21 Towary, nieopłacone w myśl § 32 należnościami celnemi, lub po opłaceniu nieodebrane, winny być sprzedane z licytacji po upływie następujących terminów:

a) w granicznych urzędach celnych po upływie 6 dni po dokonaniu odprawy celnej,

b) w wewnętrznych urzędach celnych po upływie 14 dni po dokonaniu odprawy celnej.

Na nabywcę towaru przechodzą wszystkie w tym względzie obowiązki pierwotnego odbiorcy.

Powyższe terminy nie dotyczą jednak żywych zwierząt, świeżych roślin i towarów, podlegających szybkiemu zepsuciu, które mogą być sprzedane niezwłocznie.

Uzyskaną ze sprzedaży gotówkę w całości lub z potrąceniem należności celnych, przewozowych i innych otrzymuje pierwotny odbiorca towaru.

W wypadkach, gdy strona wniesie reklamację na piśmie z powodu wyniku rewizji celnej, powołane wyżej terminy sprzedaży towaru z licytacji liczy się od daty zawiadomienia strony o ostatecznem orzeczeniu władzy kompetentnej do rozstrzygnięcia reklamacji.

§ 34. Za towary sprowadzone z za granicy za pośrednictwem władz i instytucji państwowych opłaty celne na podstawie uzyskanego od Ministerstwa Skarbu pozwolenia mogą być kredytowane t. j. uskuteczniane w drodze perjodycznych rozrachunków z Ministerstwem Skarbu. W poszczególnych pozwoleniach będą oznaczane terminy i warunki, dotyczące załatwienia takiego rodzaju rozrachunków.

II.

Wywóz.

§ 35. 22 Towary przeznaczone na wywóz powinny być dostawione do urzędu celnego najbliższego od miejsca występu i tam do wywozu zgłoszone.

Zgłoszenie do wywozu odbywa się ustnie lub na piśmie i powinno zawierać nazwisko i miejsce zamieszkania wysyłającego, ilość, jakość, znaki i numera sztuk, wagę surową, oraz nazwę i cenę towaru.

Zgłoszenie ustne można stosować przy odprawie:

a) podróżnych,

b) zwierząt i towarów, podlegających szybkiemu zepsuciu i

c) produktów gospodarstwa wiejskiego lub drobnego przemysłu, wysyłanych przez mieszkańców pogranicza na użytek sąsiedniej pogranicznej ludności, w ilościach nie przekraczających norm handlu targowego.

Przy innych odpraw/ach strona obowiązana jest złożyć zgłoszenie (deklarację) na piśmie na formularzu według wzoru N° 6.

Przy zgłoszeniu ustnem lewą stronę formularza (wzór № 6) wypełnia sam urząd.

O ile towary, których wywóz z obszaru celnego nie jest ograniczony przepisami o postępowaniu celnem, zakazami wywozu albo też z powodów wewnętrznego opodatkowania, będą musiały być zgłaszane li tylko dla celów statystyki wywoził, natenczas będzie ustanowiony dla obrotu z okręgu pogranicznego ułatwiony sposób zgłaszania.

§ 36. Po zgłoszeniu urząd celny bada oświadczenie strony, lub złożone dokumenty, czy nie zachodzą jakiekolwiek przeszkody do żądanego wywozu, np. brak potrzebnych zaświadczeń na prawo wywozu, a następnie poddaje same towary rewizji wedle przepisów dla odprawy przywozowej (§ 19-25).

§ 37. Po zbadaniu towarów urząd celny wystawia potwierdzenie odprawy na formularzu wzór № 6 w 3-ch egzemplarzach i zaciąga do rejestru wywozu. Pierwszy egzemplarz potwierdzenia dołącza się do rejestru, drugi wydaje się stronie, trzeci zaś służy do celów statystycznych. Prócz tego wywóz towaru powinien być stwierdzony przez odbicie pieczęci urzędu i podpis odprawiającego urzędnika.

§ 38. Wywóz towarów, przywiezionych do kraju z za granicy ze zwolnieniem od opłaty cła lub za zwrotem już opłaconego cła może nastąpić na podstawie każdorazowo uzyskanego przez stronę pozwolenia. O ile towar nie wyszedł jeszcze z urzędu celnego do wolnego obrotu, pozwolenie na ulgowy wywóz z powrotem za granicę udziela władza celna. Po przejściu towaru do wolnego obrotu koniecznem, jest uzyskanie uprzednio pozwolenia organów Głównego Urzędu Przywozu i Wywozu.

Podanie o pozwolenie na powrotny wywóz towarów nieoclonych, lub oclonych, lecz nie opłaconych cłem strona składa do urzędu celnego. O ile przeciw udzieleniu pozwolenia niema przeszkód prawnych i o ile podanie to złożone zostało w terminie oznaczonym w § 33 niniejszego rozporządzenia urząd celny udziela żądanego pozwolenia, przyczem wszakże strona obowiązana jest uiścić wszelkie przypadające dodatkowe (manipulacyjne i inne) opłaty celne lub grzywny. Powrotny wywóz towarów opłaconych cłem, jak również znajdujących się w wolnym obrocie, zależny jest od uzyskania pozwolenia Ministerstwa Skarbu, lub właściwej Dyrekcji Ceł w zakresie jej kompetencji z zachowaniem co do towarów pozostających w urzędzie celnym powyżej wymienionych warunków.

Towary, przeznaczone do powrotnego wywozu, przed występem należy sprawdzić z dokumentami przywozowemi lub właściwem potwierdzeniem odprawy; faktyczny zaś ich występ, po odnotowaniu w rejestrze przywozu, stwierdza - jak w § 37 - urząd na podaniu strony lub na potwierdzeniu odprawy.

III.

Przewóz i przekazywanie towarów.

§ 39. 23 O ile zagramczne towary nieoclone przeznaczone są do przewozu przez obszar celny (właściwy przewóz) lub strona życzy sobie ich odprawy wewnątrz kraju, wreszcie w wypadkach, w których wejściowy urząd celny nie jest upoważniony do odprawy pewnego rodzaju towarów, towary te przesłać należy pod dozorem celnym (przekazywanie towarów) do innego wejściowego lub krajowego urzędu celnego. Wejściowe urzędy celne mogą towary, których rewizja wymaga długiego czasu i szczegółowego badania, przekazywać do krajowego urzędu celnego nawet wbrew wnioskowi upoważnionego do rozporządzania towarem, o ile urząd odbiorczy znajduje się w miejscu przeznaczenia lub po drodze do tego miejsca.

Przewóz towarów uzależnia się od pozwoleń, wydawanych na mocy ustawy o obrocie towarowym z zagranicą (Dz. Ust. R. P. z 1920 r. № 79 poz. 527), przekazywanie- zaś towarów na których przywóz wymaga się pozwolenia organów Głównego Urzędu Przywozu i Wywozu może nastąpić tylko po okazaniu przez stronę w wejściowym urzędzie celnym właściwych zaświadczeń Urzędów Przywozu i Wywozu.

Na przekazywanie i przewóz towarów zezwala się między urzędami mającemi nieprzerwalne połączenie kolejowe lub parostatkowe, przyczem przewóz drogą wodną odbywać się może tylko na żądanie publicznych przedsiębiorstw przewozowych, które powinny dać porębę za przewiezienie przesyłki w stanie nienaruszonym i które ponoszą odpowiedzialność do wysokości nieuiszczonego cła za zaginione towary. Przeładowywanie towaru przekazanego na obszarze celnym, wyjąwszy przypadki koniecznej potrzeby, jest wzbronione.

W razie koniecznej potrzeby przeładowania, właściwa stacja kolei zawiadamia najbliższy urząd celny, który deleguje natychmiast urzędnika, celem dopilnowania przeładunku i sporządzenia protokułu.

Przekazywanie towarów może zasadniczo odbywać się tylko w osobnych wagonach, lub oddziałach wagonów i statków, na które można nałożyć zamknięcie celne, niedopuszczające dostępu do towarów (zamknięcie wagonowe). Można pozwolić na przekazywanie pojedynczych przesyłek, o ile znajdują się one w opakowaniu, pozwalającem nałożyć na nie dostatecznie zabezpieczające zamknięcie celne (zamknięcie pakunkowe). Przesyłki te jednak powinny być we wspólnym wagonie ułożone osobno w ten sposób, by organy celne miały do nich każdej chwili wolny dostęp i możność ich sprawdzenia.

§ 40. Przesyłki przekazane prócz zamknięcia celnego muszą być jeszcze w miejscu widocznem oznaczone nalepka ni.

Nalepki te powinny być umieszczone na wagonach obok nalepek kolejwych, przy przesyłkach pojedynczych również na samych przesyłkach (wzór №° 7). Prócz tego listy przewozowe na przesyłki przekazane należy oznaczać takiemi samemi nalepkami mniejszego formatu (wzór N: 8) oraz odbijać na nich za pomocą stempli daty przekazania.

IV.

Ruch podróżnych.

§ 41. Za podróżnych w rozumieniu niniejszych przepisów uważa się osoby, które przekraczają linję celną przy przejściu lub przejeździe w celach osobistych, a nie w celu wprowadzenia przedmiotów, które mają ze sobą.

Odprawa rzeczy podróżnych, o ile nie wiozą ze sobą towarów przeznaczonych na handel, powinna się odbywać przez cały czas zajęć służbowych i ma pierwszeństwo przed innemi odprawami.

Od podróżnych wymaga się deklaracji ustnej; odprawa odbywa się na podstawie wyniku rewizji, którą należy przeprowadzać z możliwą oględnością. Do odpowiedzialności karnej pociągać można tylko tych podróżnych, u których ze szczególnego zapakowania przedmiotów (podwójne dno, ukrycie pod ubraniem i t. d.) stwierdzić można wyraźnie ich niezawodny zamiar usunięcia poszczególnych przedmiotów z pod odprawy celnej.

Cło od podróżnych pobiera się na podstawie wyniku rewizji ich rzeczy, a na pobrane kwoty wystawia się im kwity blokowe (wzór Na 2).

V.

Odprawa warunkowa.

§ 42. Jeżeli do obszaru celnego przywozi się towar zagraniczny, albo wywozi towar krajowy za granicę z zamiarem z góry powziętym, że towar ten ma być z powrotem zwrócony w przeciągu ściśle oznaczonego terminu, towar ten można poddać odprawie warunkowej, na podstawie której strona w pierwszym wypadku otrzymuje zwrot cła złożonego przy przywozie, w drugim zaś wypadku otrzymuje zwolnienie od opłaty cła przywozowego.

§ 43. Odprawa warunkowa może być dopuszczana po spełnieniu przepisanych warunków, o ile strona zgłasza swój zamiar zwrócenia towaru już

przy przywozie lub przy wywozie i o ile przy powrocie identyczność towaru można z całą pewnością stwierdzić. Zabezpieczenie cła przywozowego musi być złożone w gotówce, lub w innych walorach według specjalnych rozporządzeń Ministerstwa Skarbu.

§ 44. Na odprawę warunkową towarów w myśl art. 12 rozporządzenia o taryfie celnej z dnia 11. VI 1920 r. (Dz. Ust. №s 51 poz. 314) należy uzyskać pozwolenie. O ile chodzi o obrót uszlachetniający, t. j. o wprowadzenie materjałów z za granicy, celem wytworzenia w kraju fabrykatów, przeznaczonych do wywozu (obrót czynny) lub też o wysyłanie za granicę wyrobów krajowych i powrotny ich przywóz w stanie wykończonym (obrót bierny), pozwoleń takich udziela Ministerstwo Skarbu w porozumieniu z Ministerstwem Przemyślu i Handlu jedynie osobom godnym zaufania i nieposzlakowanym.

W podaniach, wnoszonych za pośrednictwem izb handlowych lub urzędów przemysłowych, w których okręgu leży przedsiębiorstwo, strony powinny wymienić materjały, półfabrykaty, tudzież części składowe, które zamierzają sprowadzać lub wywozić i dokładnie określić towar, który będzie wytworzony. Nadto należy podać siedzibę przedsiębiorstwa, przedstawić szczegółowo przebieg postępowania technicznego i wskazać urząd celny, w którym zamierza się przeprowadzać odprawę.

Izby handlowe, względnie urzędy; przemysłowe, odsyłają podanie do Ministerstwa Skarbu po zbadaniu prawdziwości przytoczonych danych wraz ze swoją opinią w szczególności czy możność współzawodnictwa na zagranicznych rynkach zależy istotnie od użycia zagranicznych nieoclonych materjałów, półfabrykatów lub części składowych, lub czy w kraju istotnie zachodzi brak odpowiednich zakładów, które mogłyby dokonać uszlachetnienia.

Ministerstwo Skarbu ustala po przeprowadzeniu próbnej fabrykacji pod dozorem skarbowym ilościowy stosunek wytworzonych towarów do sprowadzonych materjałów, określając równocześnie ilość odpadków lub dodatku i dopuszczalny ubytek albo przyrost materjału.

Przy przekroczeniu ustalonych norm pobiera się cło od nadwyżki według jej taryfowej jakości.

Urzędy celne o każdej dokonanej odprawie zawiadamiają osobnym pismem organ skarbowy, powołany do kontroli przedsiębiorstwa.

W wypadkach ujawnienia nadużycia Ministerstwo Skarbu może każdej chwili cofnąć udzielone pozwolenie, niezależnie od wdrożenia postępowania karnego.

§ 45. Rewizje towarów celem odprawy warunkowej, przeprowadza się podług zasad, ustalonych dla odprawy ostatecznej.

Potwierdzenie odprawy uskutecznia się na deklaracji przez zaznaczenie ha tym dokumencie rodzaju odprawy oraz dopisanie terminu wyznaczonego dla powrotu towaru. Wystawione potwierdzania zapisuje się w rejestrze odpraw warunkowych.

§ 46. Powrót towarów odprawionych warunkowo może nastąpić przez urząd celny dowolnie obrany. Przy zgłoszeniu należy również złożyć dowód odprawy warunkowej, na którego podstawie urząd stwierdza identyczność towaru i zwraca stronie złożone zabezpieczenie za osobnem pokwitowaniem. O ile zwrot zabezpieczenia nie może zaraz nastąpić, należy dokument warunkowej odprawy zaopatrzyć w potwierdzenie powrotu i zwrócić stronie, która po odbiór zabezpieczania ma się zgłosić w miejscu i czasie przez urząd wyznaczonym. Wypłatę zabezpieczenia oznacza się również na dokumencie warunkowej odprawy i ten ostatni odsyła się do urzędu, który go wystawił, celem dołączenia go do rejestru odpraw warunkowych i wykreślenia towaru z właściwego wykazu.

§ 47. Jeżeli towar, warunkowo odprawiony, nie zostanie w wyznaczonym terminie zwrócony, a strona nie postarała się o odroczenie terminu, wyznaczonego do powrotu, urząd, który odprawą uskutecznił, wykreśla ten towar z właściwego wykazu, a złożone zabezpieczenie zalicza na rachunek opłaconych ceł przywozowych.

VI.

Składy celne.

§ 48. Towary dostawione do urzędu celnego po wyładowaniu przyjmuje się do składów celnych lub kolejowo-celnych na podstawie dokumentów przewozowych i przechowuje się je aż do chwili uskutecznienia odprawy celnej oraz wydania ich stronie przy zachowaniu terminów, wskazanych w § 12 i § 33.

§ 49. W wypadkach, gdy wymagania, przepisane w §§ 12 i 33, nie mogą być dopełnione przez stroną w oznaczonym terminie z powodów od niej niezależnych, jak np. wskutek zakwestjonowania dokumentów przewozowych, pozwoleń lub stosowania taryfy celnej przy odprawie, dochodzeń karnych i t. p. towary mogą pozostawać w składach przez czas dłuższy, niezbędny do wyjaśnienia sprawy. O ile temu nie stoi na przeszkodzie brak miejsca,. urząd celny ma prawo do zezwolenia na przechowywanie w składach na prośbą strony również takich towarów, co do których nie zachodzą powyżej wspomniane okoliczności, najdłużej jednak w ciągu trzech miesięcy, przyczem urząd celny ma prawo w każdej chwili w razie potrzeby (nawał towarów, psucie się towaru i Ł p.) wezwać stroną do odebrania towaru. O ile strona w takim wypadku na wezwanie urzędu nie załatwi ostatecznie odprawy i towaru nie odbierze, urząd celny może sprzedać towar przez licytacją publiczną.

§ 50. Do magazynów celnych nie wolno przyjmować towarów wybuchowych, oraz takich, które wskutek swej natury (woń, cieknięcie i t. d.) mogą szkodzić innym towarom, znajdującym się na składzie.

§ 51. Przy przyjęciu towarów na skład poddaje się je rewizji zewnętrznej (§ 20), o ile zaś zachodzi wątpliwość co do gatunku towaru, od którego zależy przyjęcie do składu, również podlega on rewizji wewnętznej. O wyniku rewizji zewnętrznej zapisuje się w księdze składowej.

§ 52. 24 Należność składową pobiera się w zwykłej walucie w wysokości 1 marki polskiej od stu kilogramów wagi surowej za jeden dzień (art. 15), przyczem część wagi surowej mniejszą od 50 kilogramów przyjmuje się za całe 50 kilogramów. Należność składową pobiera się równocześnie z przypadającemi należnościami celnemi za tem samem potwierdzeniem odprawy. Jeżeli przy wydaniu towaru nie pobiera się żadnych należności celnych, to na należność składową powinno być wystawione osobne potwierdzenie zapłaty (wzór № 9), które zapisuje się w rejestrze poborowym na rachunek należności składowych.

Ustalenie wysokości opłat składowych w urzędowych składach celnych przekazuje się władzom celnym II instancji a na obszarze W. M. Gdańska - najwyższej władzy celnej w Gdańsku.

§ 53. Z chwilą ogłoszenia niniejszego rozporządzenia traci moc obowiązującą przepis wykonawczy do rozporządzenia o taryfie celnej z dnia 4 listopada 1919 r. (Dz. Ust. R. P. M> 95 z 1919 r. poz. 511).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1 ²⁵

TABELA towarów, dopuszczonych do odprawy celnej w urzędach celnych klasy II.

Towary wyszczególnione w następujących pozycjach taryfy celnej z dnia 4 listopada 1919 r. (Dz. Ust. R. P. z 1919 r. №95 poz. 510).

Grupa a		Grupa b		Grupa c		Grupa d		Grupa e
poz.	1 i 2	poz.	41	poz.	z. 89-102	poz.	173	Wszystkie inne towary, wskazane w pozycjach taryfy celnej, nieymienione w grupach a, b, c, d.
"	3 pkt. 1 *; 2	"	103	"	104	"	183 i 184
"	5, 6 i 7	"	105	"	106, 107	"	186, 187
"	11	"	108	"	109-119	"	i 188
"	14 pkt. 1			"	121-137	"	192
"	32			"	185	"	199 i 200
"	34			"	195-198	"	212
"	36			"	201-203	"	214
"	37 pkt. Ib, c i uwaga			"	205 pkt. 1a, b	"	215
"	37 pkt. 4			"	205 pkt. 2
"	39 i 40			"	205-211
"	47 i 48			"	213
"	53 i 54
"	58 pkt. 1
"	59
"	61 pkt. 1
"	62 pkt. 1,2,3
"	63
"	64 pkt. 1
"	65 pkt. 1,2,3
"	66 pkt, 1
"	72 pkt. 1
"	73 pkt. 1
"	74 pkt. 1,2 i 4a
"	77 pkt. 1
"	79
"	ISO i 191

Odprawę towarów, wskazanych w powyższych pozycjach taryfy celnej dopuszcza się w urzędach celnych w następującym zakresie:

1) towary wskazane w grupie a) bez względu na ich ilość,

2) towary wskazane w grupie b) bez względu na ich ilość pod warunkiem wszakże, że taryfowanie ich sprawdzi najbliższy urząd celny 1-ej klasy, któremu w tym celu przesłać należy urzędowo potwierdzone próbki,

3) towary wskazane w grupie c), o ile wiozą je ze sobą podróżni i o ile będą oclone podług najwyższej stopy celnej właściwej pozycji taryfy celnej, oraz w ilości, od której ogólna należność celna nie przekracza kwoty 50 mk. w złocie,

4) towary wskazane w grupie d) pod warunkiem oclenia ich podług najwyższej stopy danej pozycji i to w ilości, od której przypadająca ogólna należność celna nie przekracza 100 mk. w złocie,

5) towary wskazane w grupie c), o ile przychodzą w ilości od której cło nie przekracza 100 mk. w złocie.

ZAŁĄCZNIK  II

TABELA TAROWA.

Poz. taryfy	RODZAJ TOWARU	Tara w odsetkach surowej wagi
		Rozm. opakow.	Skrzyń.	Beczki	Kosze	Plecionki		Worki
						pojedyn.	podwój.	pojedyn.	podwój.	potrójn.
4	2 Wermiszel i makaron.	-	15	-	-	-	-	-	-	-
	2 arrowroot, ieiokon, dekstryna i otręby migdałowe nieperfumowane.	-	10	10	6	6	10	11/2	2	21/2
	2 Sago	-	10	10	5	6	10	2	4	6
11	3 ....	-	16	12	-	6	10	li		4ł
15	1 Wanilja w blaszankach.	14	-	-	-	-	-	-	-	-
	Szafran w blaszankach.	16	-	-	-	-	-	-	-	-
	2 ....	-	181)	18	-	6	10	2	4	-
	3 ....	-	181)	18	-	21/2	5	11/2	-	-
17	3 ....	-	10	10	-	6	-	2	4	5
18	1 ....	-	-	71/2	-	2%	4	11	11	3
	w dębowych beczkach.	11	-	-	-	-	-	-	-	-
19	2 ....	-	10	10	-	4	6		2	3
22	1 ....		15	8	-	-	8	2	4	6
	w pudelkach..	10	-	-	-	-	-	-	-	-
	2 w głowach i kawałkach	-	8	8	-	6	8	2	4	6
25	1 a, b w blaszankach.	12	-	-	-	-	-	-	-	-
26	1 ....	-	12	12		5	8	2	4	6
	w belach	4	-	-	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w Żelazn. beczk. chociażby pobiel	20	-	-	-	-	-	-	-	-

______

¹⁾ Chociażby oplecione.

35	1 ....	-	16	-	-	-	-	-	-	-
	w badjach lub beczkach	8	-	-	-	-	-	-	-	-
37	2 ....	16	-	-	-	-	i	-	-	-
43	1-b żelatyna.	-	30	12	-	-	-	1	-	-
	klej do apretury,
	mieszaniny żelatyny i
	gliceryny(klej elastyczny).	-	23	12	-	-	-	1	-	-
	2 ....	-	23	12	-		-	1	-	-
45	1 w belach	2	-	-	-	-	-	-	-	-
50	w belach	2	40	30	-	-	-	3	6	-
			-	-	-		-	-	-
53		26	-	-	-	-		-	-
60	2, 3 .	-	-	-	-	-	-	3	7	-
71	3-a, b ................	-	10	10	-	-	-	-	-	-
	4 ....		14	10	-	-	-	-	-	-
	5 a ..		20	10	-	-	-	-	-	-
73	4-c	-	10	16	20	20	-	-	-	-
74	2 c ...	-	10	16	20	20	-	-	-	-
	3 ....	-	30	30	20	20		-	-	-
75	3 ....	-	50	35	25	25		-	-	-
76	1 ....	-	23	23	25	25	-	-	-	-
	2 ....	-	41	41	25	25	-	-	-	-
	3-a-c	-	60	45	25	25	-	-	-	-
	4-a-c		10	16	20	20	-	-	-	-
77	1-b, c	-	28	34	25	25		.	,
	w klatkach	10	-	-	-	-	-	-	-
	w koszach lubianych.	12	-	-	-	-	-	-	-
	2-a	-	20	20	25	25	-	-	-
	2-b, 3, 4-a, b	-	34	34	25	25	-	-	-
	5	-	51	45	25	25	-	-
	6-b, c	-	15	-	-	-	-	-	-
	podwójne skrzynie.	25		-	-	-	-	-	-	-
	7-a	-	16	-	-	-	-	-	-	-
	7-b	-	15	-	-	-	-	-	-	-
	skrzynie wyłożone we	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	wnątrz blachą lub cynkiem	25	-	-	-	-	-	-	-	-
78	1, 2, 3, 4	-	20	-	-	-	-	-	-	-
	w podwójn. skrzyniach.	25	-	-	-	-	-	-	-
	w klatkach	15	-	-	-	-	-	-	-	-
85	3	-	-	17	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w beczkach metalowych	20	-	-	-	-	-	-	-	-
87	3 kadzidła	-	15	12		5	8	2	4	6
	asafoetida	-	13	7	-	5	8	2	4	6
	4	-	14	12	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w metalowych beczkach	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych naczyniach	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamień, naczyniach.	40	-	-	-	-	-	-	-	-
93	4	-	7	7		5	8	1	2	3
	5	-	10	10	6	-	-	-	-	-
	w belach	3	-	-	-	-	-	-	-	-
	w ochronnych beczkach	9	-	-	-	-	-	-	-	-
98	1, 2	-	8	13		5	8	1	2	3
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w żelaznych beczkach.	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych i t. d.	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych i t. d.	40	-	-	-	-	-	-	-	-
105	5-b	-	10	10	-	-	-	-	-	-
	w żelaznych bębnach.	3	-	-	-	-	-	-	-	-
	7-c	-	10	7	-	5	8	1	2	3
	w żelaznych bębnach.	3	-	-	-	-	-	-	-	-
106	2	-	10	10	-	-	-	-	-	-
107	2	-	10	10	-	-	-	-	-	-
108	4	-	10	10	-	-	-	-	-	-
	w szklanych butlach	30			-	-	-	-	-	-
	w kamiennych " it.d.	40			-	-	-	-	-	-
	5 kwas winny	-	10	7	-	5	8	1	2	3
	kwas cytrynowy	-	20	10	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach	12		-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych i t. d..	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych..	40	-	-	-	-	-	-	-	-
	6, 7, 8 oprócz taniny.	-	20	10	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	12	-	-	-4	-	-	-	-	-
	w szklanych i t. d.	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych i t. d.:	40	-	-	-	-	-	-	-	-
	Tanina	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych i t. d.	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych i t. d.	40	-	-	-	-	-	-	-	-
110	1, 2	-	10	10
111		-	13	16		5	8	1	2	3
117	1-b, 2	-	-	17	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	6	-	-	-	-	-	-	-	-
	w metal, naczyniach	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych i t. d..	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych i t. d.	40	-	-	-	-	-	-	-	-
118		-	-	17	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w metal, naczyniach.	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych naczyniach	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych..	40	-	-	-	-	-	-	-	-
120	2	-	9	-	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach..	12	-			-
121	1, 2	-	-	17	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w metal, naczyniach	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych	40	-	-	-	-	-	-	-	-
122	1	-	12	12	6	-	-	-	-	-
123		-	10	10	-	-	-	-	-	-
129	2	-	10	10		5	8	2	3	6
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych naczyniach	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych	40	-	-	-	-	-	-	-	-
130	w blaszankach	-	151)	10	-	5	8	2	4	6
		12	-	-	-	-	-	-	-	-
133		-	10	15	-	-	-	-	-	-
	w podwójnych skrzyń	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych naczyniach	30	-	-	-	-	-	-	-	-
134	2	-	10	12		5	8	2	4	6
	w blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w metalowych naczyn.	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych "	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych "	40	-	-	-	-	-	-	-	-
135		-	10	12		5	8	2	4	6
	w blaszankach opakow.	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	w drewnianych skrzyniach lub beczkach.	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	na skrzynie i beczki.	10	-	-	-	-	-	-	-	-

______

¹⁾ Skrzynie mogą być pojedyncze, podwójne, obszyte lub nieobszyte.

	na blaszanki	8	-	-	-	-	-	-	-	-
	w samych blaszankach	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	w szklanych naczyn.	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	w kamiennych "	40	-	-	-	-	-	-	-	-
136	Farby i tusz..	-	10	10	-	-	-	-	-	-
137	1-a	-	10	10	-	5	8	2	4	6
	3) tylko w blaszankach.	12	-	-	-	-	-	-	-	-
	5) tylko w szklanych na		-	-	-	-	-	-	-	-
	czyniach	30	-	-	-	-	-	-	-	-
	6) w kamiennych naczyn.	40	-	-	-	-	-	-	-	-
	4) w metalowych "	20	-	-	-	-	-	-	-	-
	1) w podwójnych skrzyń.	15	-	-	-	-	-	-	-	-
	3) " beczkach	15	-	-	-		-	-	-	-
	1-b, 2	-	10	10	-	-	-	-	-
141	3	-	6	7	-	-	-		2
143	1-b, II, III, IV	-	10	4	-	-	-	-	-	-
	2-b, 1, II, 111	-	9	4	-	-	-	-	-	-
147	3-a, b	-	7	3!;	-	-	-	-	-	-
150	3	-	23	14	-	-	-			-
151	4	-	7	7	-	-	-	-	-	-
153	1-a, b. *	-	6	6	-	-	-	-	-	-
	2 a, b, 3-a, b, 4-a, 11, III,	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	b, c, 5-a, b, 6..	-	6	6	-	-	-	-	-	-
154	1, 2, 3	-	36	30	-	_	-	-
155	1, c, d, e, f, g, h..		6	4				1	2	-
	2	-	10	5	-	-	-	1	2	-
156	1-a	-	13	-	-	-	-	1	2	-
	1-b, I, oprócz kołków dla	-	-	-	-	-	-	1		-
	forteplanów 1-b, II, 1-c	-	7	-	-	-	-		2	-
	1-b, I kołki dla fortepia	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	nów	-	4	4	-	-	-	-	-	-
	1-d	-	6	6	-	-	-	-	-	-
	1-e	-	7	5	-	-	-	1	2	-
	1-f	-	16	-	-	-	-	-	-	-
	2-a	-	12	-	-	-	-	1	2	-
	2-b	-	24	-	-	-	-	-	-	-
	2-c	-	10	5	-	-	-	1	2	-
	3 w bębnach	10	-	-	-	-	-	-	-	-
158	4 nożyce ręczne..	-	9	8	-	-	-	-	-	-
160	2 oprócz sapów..	-	9	8	-	-	-	-	-	-
	sapy żelazne..		7	7	-	-	-	-	-	-
161	1, 2, 3	-	6	8	-	-	-	-	-	-
162	1		7		-	-	-	-	-	-
164	4.	-	-	2	-	-	-	-	-	-
166		-	10	10	-	-	-	-	-	-
167	4-a Cylindry miedziane do drukowania tkanin.	-	13	-	-	-	-	-	-	-
169	1-a, c, e, 2-a, 3 a, b, e, f, g. h	-	30	-	-	-	-	-	-	-
	2 b, c	-	6	8	-	-	-	-	-	-
	3-d, I, II, III w oprawie.	-	-	65	-	-	-	-	-	-
	3 d. Uwaga. Żarówki bez oprawy		-	45	-	-	-	-	-	-
177	2-g Bibułka do papierosów, w bobinach, rulonach i arkuszach.	-	27	-	-	-	-	-	-	-
182	1 w belach	41/2
	2 w belach	3			-	-	-	-	-	*-
	3	-	10	10	-	5	8	2	4	6
	w belach	41/2	-	-	-	-	-	-	-	-
183	1	-	181)	101)	-	-	-	-		-
	w belach	3	-	-	-	-	-	-	-
	2	-	151)	151)	-	-	-	-		-
	w belach	3			-	-	-	-	-	-
	3	-	181)	151)	-	-	-	-	-	-
	w belach	3	-	-	-	-	-	-	-	-
	4	-	181)	151)	-	-	-	-	-	-
	w belach	3	-		-	-	-	-	-	-
184	1, 2, 3, 4	-	15	15	-	-	-	-	-	-
	w belach	3	-	-	-	-	-	-	-	-
185	1, 2, 3	-	22	-	-	-	-	-	-	-
	w belach	4	-	-	-	-	-	-	-	-

______

¹⁾ Chociażby namotana na tutki papierowe.

186	1	-	18	-	-	-	-	-	-	-
	w belach	2	-	-	-	-	-	-	-	-
	2 w motkach	-	18	15	-	-	-	-	-	-
	na szpulkach	-	241)	35l)	-	-		-	-	-
	na tutkach papierowych	-	241)	301)	-	-	-	-	-	-
	na krótkich papierowych tutkach	-	221)	171)	-	-	-	-	-	-
	w belach	3	-	-	-	-	-	-	-	-
	3-a/b, 4-a/b	-	22	-	-	-	-	-	-	-
	w belach...	4		-	-	-	-	-	-	-
	2, 3 wełna przędzona i nitkowana, przygotowana do osnowy i nawinięta na wały	-	30	30	-	-	-	-	-	-
214	1	-	13	10	-	-	-	-	-	-

Powyższą tabelę tarową przy ustaleniu wagi towarów stosować należy w następujący sposób:

1. Wszystkie towary wyszczególnione w' tabeli tarowej, dostarczane w opakowaniach, wymienionych w tabeli należy poddać ocleniu według wagi, która się okaże po potrąceniu od wagi surowej (brutto) odsetek wskazanych tabelą;

2. Ma określenie czystej wagi towarów, wyszczególnionych w tabeli dozwala się w następujących wypadkach:

a) o ile rewidujący urzędnik zauważy, że tara nieodpowiada rzeczywistości;

b) o ile z faktury, złożonej przez stronę przed rewizją towaru wynika, że tara nie odpowiada istotnej wadze opakowania, z tern że o ile wyważenie towaru będzie połączone z wielkiemi trudnościami lub ze szkodą dla zdrowia uczestników rewizji urząd celny może odmówić stronie wyważenia towaru;

3. Tabela tarowa nie ma zastosowania do lekkich opakowań w niej niewyszczególnionych, które służą nie do zabezpieczenia towaru w czasie przewozu, lecz do jego przechowania przed spożyciem lub podczas spożycia;

4. Torebek, pudełek, paczek z papieru, deszczułek, tekturek, wałków, zeszytów i t. p. dodatków użytych do opakowania wewnętrznego towarów, nie uwzględnia się w tabeli tarowej.

Do określenia wagi takiego opakowania dostatłecznem jest proporcjonalne wyważenie pewnej ilości opakowań, o ile one są jednakowe;

5. Na trociny w skrzyniach z towarami chemicznemi i aptecznemi, które mieszczą się w naczyniach szklanych, kamiennych lub metalowych, potrąca się dodatkowo 10%;

6. Wobec wielkiej rozmaitości opakowań, używanych w handlu do jeddnych i tych samych towarów należy posiłkować się następującemi wskazówkami:

a) tara na skrzynie stosuje się również i do beczek lub szczelnie zamkniętych dzieżek, jeżeli te nie są w tabeli osobno wymienione i odwrotnie;

b) do towaru znajdującego się w dwuch lub kilku opakowaniach, stosuje się tarę na to opakowanie, któremu służy najwyższa odsetka, o ile tabela nie uwzględnia innych jeszcze opakowań;

7. Rzeczywistą wagę płynów, wprowadzonych w cysternach i specjalnie do tego przystosowanych środkach przewozowych, ustala się w trojaki sposób:

a) przez odjęcie od wagi surowej tary urzędowej uwidocznionej na cysternie lub innym środku przewozowym;

b) przez przeważenie cysterny lub innego środka przewozowego po wypróżnieniu go i odjęciu jego ciężaru od wagi surowej;

c) za po nocą przelania płynów do próżnych naczyń już odważonych i odważenie ich następnie w stanie napełnionym. Różnica między wagą płynu z naczyniami a wagą naczyń próżnych stanowi czystą wagę płynu;

8. Za. płyny uważa się również ciała ciągliwe, które dają się przelać przy ciepłocie 12° R (13° C);

9. Gdzie na bele nie jest przewidziana tara w tabeli uwzględnia się tarę w wysokości 2%";

10. Przy odprawie towarów w pojedynczych workach i belach z juty lub zgrzebnego płótna w matach ze słomy lub w rogożach uwzględnia się również 2%, o ile na te towary nie przewiduje się w tabeli tary dla pojedynczych bel;

11. Jeżeli w tabeli na towary w belach ustanowiono tarę, przekraczającą 4%, to przez belę rozumieć należy przynajmniej podwójne opakowanie z płótna zgrzebnego, juty, mat i t. p., alBo pojedyncze opakowanie tego rodzaju, lecz z żelaznemi obręczami; o ile tych warunków niema uwzględnia się tylko połowę odsetek tary, podanych w tabeli;

12. Ustanowione w tabeli tary na bele stosować można tylko do be! powyżej 10 kg.; na bele o wadze poniżej 10 kg. nie przyznaje się żadnej tary;

13. Nie odpowiadające zwyczajom handlowym opakowania z blachy żelaznej i z innych metali należy clić osobno.

______

¹⁾ Ta sama tara i dla przędzy nitkowanej.

ZAŁĄCZNIK  III ²⁶

Wykaz towarów z oznaczeniem dopuszczalnego braku niektórych bliższych określeń w fakturze przy pisemnem zgłoszeniu, który to brak nią pociąga za sobą wymiaru dodatkowej opłaty manipulacyjnej (akcydencji).

Pozycja i punkty taryfy.	Nazwa towaru z wskazaniem, jak wystarcza je oznaczać w dokumentach handlowych.
11.	Orzechy bez wskazania czy są łuszczone lub nie.
13.	Przyprawy do potraw bez uwzględnienia uwagi 2 do tej pozycji.
21. p. 3, 5.	Tytoń krajany bez bliższego oznaczenia czy krajany grubo, czy zaś cienko.
24. p. 3.	Soki owocowe bez wskazania na ilość i % alkoholu.
28. p. 1. lit. a/b.	Wina winogronowe, owocowe i jagodowe, przywożone w beczkach i cysternach bez wskazania na moc i ilość zawartego w nich alkoholu.
37. p. 1. a/c	Ryby świeże (żywe i śnięte) bez uwzględnienia odpowiednich liter p. 1. poz. 37.
57. p. 1. a/c	Wszelkie obuwie i t. d. bez podania wagi pary obuwia.
58. p. 1. a/e	Drzewo gatunków wymienionych w p. 1. bez uwzględnienia liter tego punktu.
66. p. 3-b/c	Płyty opiłowane lub obciosane w całości lub tylko częściowo z wskazaniem gatunku kamienia, lecz bez wskazania na ich grubość.
66. p. 5-a, b. c. I/II
71. p. 5 a/b	Wyroby prasowane z węgla dla elektrotechniki bez wskazania wagi w sztuce.
76. p. 4 a/b	Wyroby dla celów elektrotechnicznych i laboratoryjnych niemontowane bez wskazania wagi w sztuce.
139.	Surowiec żelaza (surówka) w gęsiach bez uwzględnienia punktów tej pozycji.
140 p. 1, 3	Żelazo i stal sztabowe, szynowe taśmowe, profilowe z wyjątkiem blachy i szyn bez uwzględnienia punktu.
143 p. 1-b I/IV	Miedź, nikiel, kobalt, bismut, kadm i inne metale oddzielnie niewymienione w szynach, prętach i blachach chociażby szlifowanych i polerowanych lub z wytłaczanemi wzorami bez podania grubości.
143 p. 2 b I/III.	Mosiądz, tombak, argentyn (nowe srebro) brytania i inne stopy metalowe oprócz oddzielnie wymienionych w szynach, prętach i blachach, chociażby szlifowanych lub z wytłaczanemi wzorami bez podania grubości.
149 p. 1-a I/II	Rury miedziane i t. d. bez podania średnicy.
149 p. 2-b I/II	Wyroby z miedzi, stopów miedzi i innych metali i stopów, wymienionych w poz. 143 bez ozdób wypukłych lub rżniętych i t. d., wyroby oprócz oddzielnie wymienionych z metali nieszlachetnych pozłacane i posrebrzane lub też z dodatkiem kosztownych materjałów według p. 2 i 4 bez podania wagi w sztuce.
p. 4-a/b
150 p. 1-a/d.	Wyroby z żelaza lanego, oprócz oddzielnie wymienionych, nieobrobione bez podania wagi w sztuce.
151 p. 1-a/d. 151 p. 3-a/c.	Wyroby z żeliwa kowalnego (kulo-lane) i wyroby kute tłoczone i wyciskane, również z opiłowanemi brzegami i bobami lecz bez obrobienia, bez podania wagi w sztuce.
153 p. 2-a/b.	Kłódki i zamki bez podania wagi w sztuce.
153 p. 4-a, b, c I/III	Nity i bo ce bez gwintu, surowe lub doszorowane, śruby z nałożonemi na nie nakrętkami i podkładkami, śruby i bolce z gwintem, surowe lub doszorowane, nakrętki i podkładki nienałożone z gwintem lub bez, surowe li b dc szorowane bez w.-kazania średnicy niegwintowej części lub otworu.
156 p. 1-d I/II. 156 p. 1-e I/III. 156 p. 2-b I/II. 156 p. 2-c I/IV.	Łańcuchy, druty żelazne i stalowe, pokryte materjałami włóknistemi, jedwabnem lub gutaperką, tkaniny, siatki, liny i postronki druciane, żelazne i stalowe, tkaniny druciane z drutu miedzianego lub ze sto(ów miedzi oraz z metali i stopów wymienionych w poz. 143 przewodniki elektryczne izolowane, lecz niepoksyte ołowiem bez wskazania średnicy drutu.
159 p. 2-a/b.	Broń palna i pneumatyczna bez podania wagi w sztuce.
161 p. 1-a/b. 161 p. 3-a/c.	Pilniki, narzędzia stalowe, hartowane do obrabiania i t. d. w zależności od punktu bez wskazania wagi tuzina lub sztuki.
163 p. 1-a I/III	Wyroby z cynku lanego; wyroby ze stopu cynku z ołowiem.
163 p. 2-a I/II. 163 p. 3-a/b.	Wyroby z cyny, metalu brytyjskiego i innych stopów cyny bez podania wagi w sztuce.
le.7 A 1-c I/VI.	Maszyny parowe i t. d. bez podania wagi w sztuce.
167 A. 1-e I/III 167 A. 1-g I/V	Turbiny parowe i obrabiarki do metalu bez podania wagi w sztuce.
167 A. 1 K. III β ß	Armatura śpiżowa bez podania wagi w sztuce.
167, A. 2-a/b.	Aparaty bez wskazania na % zawartości miedzi.
167 A. 3 b/d.	Kotły lane bez podania wagi w sztuce.
167 B. 1 a/e.	Prądnice, silnice i t. d. bez podania wagi w sztuce.
167 B 2-f/b.	Akumulatory bez podania wagi w sztuce.
If 9 p. 2. a I/III.	Marządzia precyzyjne bez podania wagi w sztuce.
169 p. 3-a I/III.	Oporniki i rozruszniki i t. d. bez podania wagi w sztuce.
169 p. 3-c I/II.	Mierniki elektrotechniczne i t. d. bez podania wagi w sztuce.
176 p. 2-a/b. 176 p. 4-a/b,	Masa papierowa (masa drzewna), przyrządzona mechanicznie i błonnik roślinny bez wskazania na stopień zawilgocenia.
177 p. 1-e/f.	Karton brystol bez podania wagi 1 m. kw.
177-p. 2-c 1/f I	Papier, oprócz oddzielnie wymienionego biały i kolorowy i t. d. bez wskazania na zawartość masy drzewnej.
187, 188.	Tkaniny bawełniane, surowe, bielone, merceryzowane, barwione, tkane wielobarwnie i drukowana według poz. 187 i 188 bez podania ilości metrów kw. w 1 klg.
189	Bawełniane: aksamit, plusz i wstążki pluszowe, również wzorzyste - bez podania ilości metrów kwadratowych w l kg.
190 p. 1-a/d.	Liny, powrozy i t. d. bez podania wagi 10 metrów.
199 p. 1-a/b. 199 p. 2-a/c.	Tkaniny wełniane z przędzy czesankowej i wszelkie inne bez podania wagi 1 metra kw.
205 p. 1. uwaga:	Wyroby dziane bez podania, czy te wyroby są bielizną, odzieżą lub drobną konfekcją.
207 p. 2.	Tkaniny i tiul haft bez wskazania na szerokość tkanin i haftu
209 Uwagi ogólne	Przy deklarowaniu towarów, objętych poz. 183-209, zawierających domieszkę jedwabiu lub szychu bez ścisłego wskazania norm procentowych ustalonych w pp. I, II, VI a/c i VII tych uwag
210 p. 1-a/b.	Kapelu-ze wykończone i niewykończone bez ścisłego określenia.

Wzór № 1-A.

DEKLARACJA CELNA № ....

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 1-B i C.

DEKLARACJA CELNA № 21

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 2-A

WYNIK REWIZJI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 2-B

KWIT CELNY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 2-C

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

OZNAJMIENIE STATYSTYCZNE

Wzór № 3.

PROTOKÓŁ

w sprawie zastosowania taryfy

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór №4.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 5.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 6-A

DEKLARACJA CELNA № ....

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 7

ZAGRANICZNY TOWAR CELNY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 8

ZAGRANICZNY TOWAR CELNY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 9.

POKWITOWANIE № ....

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 10.

POKWITOWANIE №

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

1 § 1 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

2 § 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 września 1924 r. w sprawie tabeli towarów, dopuszczonych do odprawy celnej w urzędach celnych klasy II i w sprawie wykazu z oznaczeniem dopuszczalnego braku niektórych bliższych określeń w fakturze przy pisemnem zgłoszeniu przesyłek towarowych (Dz.U.24.82.788) z dniem 23 września 1924 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lipca 1928 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

3 § 5:

- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 stycznia 1923 r. (Dz.U.23.10.68) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 3 października 1923 r. (Dz.U.23.100.790) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 października 1923 r.

- zmieniony przez § 1 i 2 rozporządzenia z dnia 31 maja 1924 r. (Dz.U.24.50.516) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1924 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 17 września 1928 r. (Dz.U.28.90.789) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 października 1928 r.

4 § 6:

- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 i 2 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1923 r. (Dz.U.23.19.130) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 3 października 1923 r. (Dz.U.23.100.790) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 października 1923 r.

- zmieniony przez § 1 i 2 rozporządzenia z dnia 30 kwietnia 1924 r. (Dz.U.24.39.420) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 maja 1924 r.

- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 31 maja 1924 r. (Dz.U.24.50.516) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1924 r.

- zmieniony przez § 2 i 3 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1926 r. (Dz.U.26.70.407) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1928 r. (Dz.U.28.52.502) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1928 r.

- zmieniony przez § 2 i 3 rozporządzenia z dnia 17 września 1928 r. (Dz.U.28.90.789) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 października 1928 r.

5 § 7:

- zmieniony przez § 4 i 5 rozporządzenia z dnia 31 maja 1924 r. (Dz.U.24.50.516) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1924 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 września 1927 r. (Dz.U.27.83.744) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 września 1927 r.

6 § 8:

- zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

Z dniem 19 października 1923 r. uchyla się ustępy niniejszego paragrafu sprzeczne z rozporządzeniem z dnia 8 października 1923 r. w przedmiocie rozszerzenia kompetencji władz celnych II Instancji w sprawach postępowania celnego (Dz.U.23.105.830), zgodnie z jego § 2.

- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

7 § 9 zmieniony przez § 6 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

8 § 10:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 lipca 1921 r. w przedmiocie postępowania celnego przy obrocie zagranicznym opakowań zwrotnych (Dz.U.21.67.439) z dniem 13 sierpnia 1921 r.

- zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

Z dniem 19 października 1923 r. uchyla się ustępy niniejszego paragrafu sprzeczne z rozporządzeniem z dnia 8 października 1923 r. w przedmiocie rozszerzenia kompetencji władz celnych II Instancji w sprawach postępowania celnego (Dz.U.23.105.830), zgodnie z jego § 2.

- zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

9 § 12:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 maja 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 lipca 1922 r. (Dz.U.22.64.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 sierpnia 1924 r. (Dz.U.24.71.695) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 1924 r.

Z dniem 15 maja 1925 r. termin do zgłoszenia przywiezionych z zagranicy towarów do odprawy celnej przedłuża się w granicznych urzędach celnych do 6 dni od dnia nadejścia, w wewnętrznych urzędach celnych do 14 dni od dnia nadejścia, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 1 maja 1925 r. w sprawie przedłużenia terminów, wyznaczonych do zgłoszenia do oclenia oraz do sprzedaży z licytacji przesyłek celnych (Dz.U.25.49.339).

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 kwietnia 1926 r. (Dz.U.26.44.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 maja 1926 r.

10 § 13:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 września 1922 r. (Dz.U.22.78.716) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 września 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 lipca 1924 r. (Dz.U.24.68.662) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 sierpnia 1924 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 lipca 1924 r. (Dz.U.24.68.662) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lipca 1928 r.

11 § 15:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 grudnia 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 1926 r.

Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

12 § 16 zmieniony przez § 8 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

13 § 22:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 lipca 1925 r. o zmianie normy stawki celnej, do której wysokości wagę surową towarów można przyjąć według podania strony (Dz.U.25.75.531) z dniem 29 lipca 1925 r.

- zmieniony przez § 6 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

14 § 24:

- zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

- zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 stycznia 1927 r.

Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

15 § 26 lit. i) zmieniona przez § 8 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r.

16 § 27:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 grudnia 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 1926 r.

Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

17 § 29:

- zmieniony przez § 6 rozporządzenia z dnia 31 maja 1924 r. (Dz.U.24.50.516) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1924 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 września 1924 r. w sprawie tabeli towarów, dopuszczonych do odprawy celnej w urzędach celnych klasy II i w sprawie wykazu z oznaczeniem dopuszczalnego braku niektórych bliższych określeń w fakturze przy pisemnem zgłoszeniu przesyłek towarowych (Dz.U.24.82.788) z dniem 23 września 1924 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 września 1924 r. w sprawie tabeli towarów, dopuszczonych do odprawy celnej w urzędach celnych klasy II i w sprawie wykazu z oznaczeniem dopuszczalnego braku niektórych bliższych określeń w fakturze przy pisemnem zgłoszeniu przesyłek towarowych (Dz.U.24.82.788) z dniem 17 grudnia 1924 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 września 1924 r. w sprawie tabeli towarów, dopuszczonych do odprawy celnej w urzędach celnych klasy II i w sprawie wykazu z oznaczeniem dopuszczalnego braku niektórych bliższych określeń w fakturze przy pisemnem zgłoszeniu przesyłek towarowych (Dz.U.24.82.788) z dniem 16 stycznia 1925 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez § 9 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.130.937) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1926 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

18 § 30 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1926 r. (Dz.U.26.37.238) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1926 r.

19 § 31:

- zmieniony przez § 9 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1926 r. (Dz.U.26.37.238) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1926 r.

20 § 32:

- zmieniony przez § 10 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

Z dniem 13 października 1926 r. dwuletni termin do wyrównania należności celnych, omyłkowo niedobranych w swoim czasie, względnie pobranych nadmiernie, skraca się do jednego roku, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 28 września 1926 r. w sprawie skrócenia terminu, wyznaczonego do wyrównania należności celnych, omyłkowo niedobranych w swoim czasie, względnie nadmiernie pobranych (Dz.U.26.101.586).

21 § 33:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 3 października 1923 r. (Dz.U.23.100.789) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1923 r.

Z dniem 23 grudnia 1923 r. sześciodniowy termin do sprzedaży z licytacji przesyłek celnych skraca ślą do trzech dni, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1923 r. w przedmiocie skrócenia terminu wyznaczonego do sprzedaży z licytacji przesyłek celnych (Dz.U.23.131.1068).

Z dniem 8 lutego 1924 r. przywraca się brzmienie niniejszego paragrafu ustalone rozporządzeniem z dn. 3 października 1923 r (Dz.U.23.100.789), zgodnie z § 1 z dnia 30 stycznia 1924 r. w przedmiocie przywrócenia sześciodniowego terminu, wyznaczonego do sprzedaży z licytacji przesyłek celnych (Dz.U.24.13.121).

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 1 maja 1925 r. w sprawie przedłużenia terminów, wyznaczonych do zgłoszenia do oclenia oraz do sprzedaży z licytacji przesyłek celnych (Dz.U.25.49.339) z dniem 15 maja 1925 r.

22 § 35:

- zmieniony przez § 11 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 grudnia 1923 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 1926 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1926 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1923 r. (Dz.U.23.124.1005) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 1926 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

23 § 39 zmieniony przez § 12 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

24 § 52:

- zmieniony przez § 13 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1921 r. (Dz.U.22.5.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 stycznia 1922 r.

Z dniem 31 maja 1923 r. opłatę za składowe w wysokości 1 marki od stu kilogramów wagi surowej za jeden dzień podwyższa się do wysokości 300 mk. od stu kilogramów wagi surowej za jeden dzień, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 14 maja 1923 r. w sprawie podwyższenia opłaty za składowe od towarów przyjętych do składów urzędowych (Dz.U.23.53.373).

Z dniem 1 stycznia 1924 r. opłatę za składowe ustala się w wysokości 0,02 franka złotego od 100 kg. wagi surowej za jeden dzień, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 13 grudnia 1923 r. w sprawie opłaty za składowe od towarów przyjętych do składów urzędowych (Dz.U.23.132.1079).

25 Z dniem 10 maja 1922 r. uchyla się ograniczenia, dotyczące odprawy towarów przez urzędy celne drogowe o ile są sprzeczne z postanowieniami § 1 rozporządzenia z dnia 7 kwietnia 1922 r. w przedmiocie upoważnienia urzędów celnych drogowych do odprawy bez ograniczeń środków lokomocji w ruchu podróżnych i granicznym (Dz.U.22.33.271), zgodnie z jego § 2.

26 Załącznik nr III:

-zmieniony przez § 6 rozporządzenia z dnia 31 maja 1924 r. (Dz.U.24.50.516) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1924 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 listopada 1926 r. (Dz.U.26.115.668) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 listopada 1926 r.

• Identyfikator: Dz.U.1921.11.64
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Postępowanie celne.
• Data aktu: 13/12/1920
• Data ogłoszenia: 29/01/1921
• Data wejścia w życie: 29/01/1921