Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej w Dźwirzynie, w gminie Kołobrzeg, czterogwiazdkowy hotel Senator, posiadający wpis w rejestrze zakładów opieki zdrowotnej jako Zakład Rehabilitacji Leczniczej i Odnowy Biologicznej oraz statut niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami stawka podatku od pomieszczeń zajmowanych przez gabinety lekarskie, lokali, w których znajdują się wanny, bicze szkockie, kriokomora i sale gimnastyczne jest objęta niższą stawką podatku od nieruchomości.

Wójt gminy Kołobrzeg nie wyrażał jednak zgody na preferencyjne opodatkowanie powierzchni basenu, sauny, sali fitness i szatni, stając na stanowisku, że powierzchnia tych pomieszczeń powinna być opodatkowana stawkami podatku właściwymi dla budynków lub ich części związanych z działalnością gospodarczą.

Sprawa trafiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Organ odwoławczy podał, że spółka jest wpisanym do rejestru zakładów opieki zdrowotnej przez wojewodę zachodniopomorskiego jako Zakład Rehabilitacji Leczniczej i Odnowy Biologicznej, jednak na wyposażeniu spółki nie ma basenu, saun ani sali fitness. Spółka jest hotelem czterogwiazdkowym i zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z 19 sierpnia 2004 roku w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których świadczone są usługi hotelarskie (Dz. U. z 2006 r., Nr 22, poz. 169), taki hotel musi posiadać zespół odnowy biologicznej: basen kąpielowy, saunę, siłownie, solarium, świadczyć masaże i inne usługi rekreacyjne.

Zdaniem organu odwoławczego oznacza to, że basen, sauna, sala fitness są urządzeniami obligatoryjnymi dla hotelu czterogwiazdkowego i służą obsłudze gości hotelowych. Według organu odwoławczego, nawet jeżeli są one wykorzystywane w jakimś stopniu dla potrzeb związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych realizowanych w ramach wyodrębnionej organizacyjnie jednostki będącej zakładem opieki zdrowotnej, to nie przesądza to o tym, że urządzenia te i związane z nimi powierzchnie budynku funkcyjnie wiążą się tylko z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Przywilej w postaci preferencyjnej stawki podatkowej wiąże się z podmiotem udzielającym świadczeń zdrowotnych, a nie z hotelem świadczącym usługi turystyczne.

Spółka złożyła skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie i wniosła o jej uchylenie.
WSA przyznał rację spółce. Wyjaśnił, że od 1 lipca 2011 roku obowiązuje znowelizowany art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.). Zgodnie z nim preferencyjna stawka podatku dotyczy powierzchni budynków lub ich części „związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych” w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń. Wcześniej przepis mówił o budynkach lub ich częściach „zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych”.