Według profesor Sucheckiej zasadniczym problemem poszczególnych krajów jest ustalenie takich sposobów finansowania ochrony zdrowia, aby zachowane zostały reguły polityki gospodarczej, a jednocześnie aby były przestrzegane reguły polityki zdrowotnej.
„W sektorze publicznym wydatki na usługi zdrowotne związane są z obowiązującą polityką fiskalną i gromadzonymi funduszami budżetowymi przeznaczanymi na finansowanie sfery niematerialnej. Natomiast w sektorze prywatnym opłata za usługi i dobra medyczne ponoszona jest bezpośrednio z dochodów osobistych, podobnie jak wydatki na inne dobra konsumpcyjne i oszczędności. Problem, w jaki sposób finansować opiekę zdrowotną (z uwzględnieniem finansowania innych sektorów), musi być rozwiązany z przestrzeganiem obowiązujących zasad finansowania zabezpieczenia społecznego i/lub finansowania prywatnego.
Jedną z podstaw zrozumienia tego procesu jest znajomość czynników determinujących wybory dokonywane przez ludzi w kwestii zakupu świadczeń zdrowotnych na rynku tych usług lub dostarczania ich w wyniku politycznych ustaleń. Ponadto wybór dokonany przez pryzmat finansowania opieki zdrowotnej wywiera zasadniczy wpływ na decyzje dotyczące podaży świadczeń zdrowotnych. Z ekonomicznego punktu widzenia kryterium to jest ważne dla ustalenia powiązań finansowania systemu opieki zdrowotnej z produkcją i popytem na usługi i dobra medyczne” – czytamy w opracowaniu.
Do negatywnych zjawisk zakłócających funkcjonowanie współczesnych systemów zdrowotnych autorka zalicza między innymi nieodpowiadający aktualnym potrzebom system organizacyjny i finansowy, zbyt niskie ceny i stawki dla świadczeniodawców ustalane przez płatnika, brak środków na inwestycje i niski stopień wykorzystania finansowania zewnętrznego, ograniczenia dostępności do świadczeń zdrowotnych oraz długi czas oczekiwania na usługi wysokospecjalistyczne, niską jakość oferowanych świadczeń zdrowotnych czy długi czas oczekiwania na usługę medyczną.
„Zapoczątkowany w 1999 roku proces transformacji polskiego systemu zdrowotnego trwa do chwili obecnej, a kolejne reformy mają na celu eliminowanie istotnych barier ograniczających jego efektywne funkcjonowanie. Implikuje to konieczność prowadzenia szeregu analiz, również porównawczych, mających na celu wypracowanie najlepszych i efektywnych rozwiązań. Uwzględniając powyższe rozważania, można przyjąć tezę, że specyficzny charakter i złożoność problemów występujących w ochronie zdrowia wymagają prowadzenia badań interdyscyplinarnych, porównania ich wyników oraz wyboru i adaptacji najlepszych rozwiązań” – czytamy we wprowadzeniu.
Publikacja omawia problematykę ekonomii ochrony zdrowia oraz problemy ściśle związane z organizacją i zarządzaniem w sektorze zdrowia. Obejmuje między innymi zagadnienia dotyczące reform współczesnych systemów zdrowia, gromadzenia danych w ramach Narodowych Rachunków Zdrowia oraz wprowadzenia nowych rozwiązań w zakresie finansowania i zarządzania ograniczonymi zasobami podmiotów medycznych.
Szczególnej analizie zostały poddane sposoby tworzenia funduszy publicznych przeznaczonych na ochronę zdrowia pochodzących z budżetu państwa, funduszy powszechnych ubezpieczeń zdrowotnych oraz pozyskiwanych ze środków prywatnych.
W publikacji zwrócono także uwagę na trudne problemy gospodarowania zasobami placówek medycznych w sytuacji ograniczenia środków finansowych. Omówiono szczegółowo zagadnienia związane z wprowadzeniem do systemu płatności modelu DRG (Diagnostic Related Groups) i wzorowanego na nim polskiego modelu Jednorodnych Grup Pacjentów. W zakończeniu tych rozważań zaprezentowano możliwości zastosowania teoretycznego modelu decyzyjnego do określenia ryzyka poniesienia strat z tytułu dłuższego pobytu pacjenta w szpitalu, niż długość hospitalizacji ustalona dla każdego DRG.
Książka przeznaczona jest w szczególności dla decydentów w zakresie polityki: finansowej, ekonomicznej, społecznej, zdrowotnej, a także menedżerów ochrony zdrowia oraz studentów kierunków ekonomicznych, zarządzania, nauk o zdrowiu, polityki społecznej i finansów publicznych.
O redaktorze naukowym
Prof. dr hab. Jadwiga Suchecka - jest profesorem zwyczajnym w Katedrze Ekonometrii Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego i kierownikiem Zakładu Finansowania Ochrony Zdrowia Uniwersytetu Medycznego w Łodzi oraz Katedry Ekonometrii i Statystyki Politechniki Częstochowskiej. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z ekonomii, ekonometrii i statystyki; była promotorem kilkunastu prac doktorskich. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zastosowań metod ilościowych w naukach społeczno-ekonomicznych. Jest specjalistką z zakresu ekonometrii ochrony zdrowia oraz ekonomiki zdrowia i autorką wielu publikacji i ekspertyz z zakresu statystyki i ekonometrii, ekonometrii zdrowia oraz ekonomiki zdrowia.