Osoby mające miejsce zamieszkania w miejscowości uznanej za miejscowość uzdrowiskową, które w celach zdrowotnych czasowo przebywają w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego położonym w tej miejscowości (miejscowości ich zamieszkania) nie są zobowiązane do uiszczania opłaty uzdrowiskowej. Obowiązek uiszczania takiej opłaty jest natomiast nałożony na osoby mieszkające na terenie danej gminy, ale poza obszarem, któremu nadano status uzdrowiska.

Gminy uzdrowiskowe potrzebują środków z opłaty klimatycznej>>

Wszyscy mieszkańcy gminy zwolnieni z opłaty

Po zmianach wszyscy mieszkańcy gminy korzystający z lecznictwa uzdrowiskowego na terenie tej gminy będą zwolnieni z opłaty uzdrowiskowej – bez względu na to, czy mieszkają na terenie uzdrowiskowym czy też poza nim.

 

Według autorów projektu skutki finansowe proponowanej ustawy będą relatywnie niewielkie. Gdyby przyjąć założenie, że we wszystkich tych gminach obowiązują maksymalne stawki opłaty uzdrowiskowej wynoszące w 2022 r. 4,83 zł, że w skali roku 20 mieszkańców każdej ze wspomnianych 44 gmin uczestniczy w turnusach rehabilitacyjnych w ramach lecznictwa uzdrowiskowego na terenie gminy w której mieszkają to roczny ubytek przychodów wyniósłby niecałe 120 tys. zł. Kwota utraconej dotacji z budżetu państwa byłaby identyczna. Tak więc przeciętny ubytek przychodów dla jednej gminy wyniósłby, przy tych założeniach, ok. 5500 zł.

Czytaj w LEX: Odpowiedzialność inkasentów opłaty uzdrowiskowej >>>

Czytaj w LEX: Obowiązek meldunkowy wczasowiczów i turystów a egzekwowanie poboru opłaty uzdrowiskowej >>>

Czytaj w LEX: Gmina uzdrowiskowa jako przykład gminy o specjalnym statusie >>>