Rozdział 1.
Wprowadzenie
Farmaceuci, podobnie jak osoby wykonujące inne zawody zaufania publicznego, np. lekarze czy radcowie prawni, mają obowiązek doskonalenia zawodowego. Trzy przykładowo wymienione profesje mają bowiem jedną podstawową i wspólną cechę. Ich prawidłowe wykonywanie w dużej mierze zależy od znajomości najnowszych doniesień i wiedzy o aktualnych prawidłowych praktykach. We wszystkich tych zawodach notujemy bowiem olbrzymi i szybki postęp, za którym trzeba nadążać i nie pozostawać jedynie przy wiedzy zdobytej w trakcie nauki akademickiej, na specjalizacji czy aplikacji. Doskonalenie zawodowe ma na celu przede wszystkim przybliżyć farmaceutom wiedzę na temat nowych terapii i standardów leczenia czy interakcji między lekami. Aptekarz jest bowiem osobą, która jest w stanie zweryfikować prawidłowość wydania pacjentowi określonego leku i jego zażywanie wspólnie z innymi specyfikami.
Rozdział 2.
Regulacje prawne
Zgodnie z art. 89e ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.) – dalej pr. farm. – zatrudniony w aptece lub hurtowni zobowiązany jest do podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez uczestnictwo w ciągłym szkoleniu, celem aktualizacji posiadanego zasobu wiedzy oraz stałego dokształcania się w zakresie nowych osiągnięć nauk farmaceutycznych.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie ciągłych szkoleń farmaceutów zatrudnionych w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych (Dz. U. Nr 132, poz. 1238) ramowy program ciągłych szkoleń obejmuje zakres wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych dotyczący zagadnień z zakresu opieki farmaceutycznej, rozumianej jako udział farmaceuty w zapewnieniu prawidłowego przebiegu farmakoterapii zmierzającej do wyleczenia, wyeliminowania lub złagodzenia objawów choroby, wstrzymania lub opóźnienia procesu patologicznego lub zapobieżenia chorobie oraz postępu nauk farmaceutycznych.
Szkolenia mogą odbywać się w różnych formach:
1) wykłady;
2) kursy internetowe;
3) kursy odbywane w ramach specjalizacji;
4) referaty;
5) udział w posiedzeniach naukowo-szkoleniowych;
6) udział w kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
7) przygotowanie rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej;
8) publikacje;
9) opieka nad studentem odbywającym staż w aptece lub praktyki wakacyjne;
10) pełnienie funkcji kierownika specjalizacji.
Wspomniane kursy prowadzone są zgodnie z programami opracowanymi przez zespół ekspertów powołanych przez Dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego („Centrum"), legitymujących się odpowiednim dorobkiem naukowym lub zawodowym. Programy są opiniowane przez konsultanta krajowego w dziedzinie farmacji i Naczelną Radę Aptekarską oraz zatwierdzane przez dyrektora Centrum. Pełny wykaz zatwierdzonych kursów dostępny jest na stronie internetowej Centrum (http://www.cmkp.edu.pl).
Fakt brania udziału w doskonaleniu zawodowym potwierdzany jest przyznaniem określonej liczby punktów edukacyjnych. Te z kolei rozliczane są w okresach pięcioletnich. Okres jest uznawany za zaliczony w przypadku zdobycia w nim co najmniej 100 punktów edukacyjnych za udział w wybranych formach ciągłych szkoleń, w tym co najmniej 50 punktów edukacyjnych musi być uzyskanych w ramach zakończonych testem kursów. Określone kursy mają różną liczbę punktów, w zależności od tego, ile zostało im przyznane. Za jedną godzinę na kursie można uzyskać tylko jeden punkt, ale przy bardzo długim kursie może być ich nawet 25. Dla odmiany za napisanie książki naukowej przysługuje aż 50 punktów. Co istotne, nadmiaru uzyskanych punktów edukacyjnych ponad wymaganą minimalną liczbę w danym okresie edukacyjnym nie przenosi się na następny okres edukacyjny.
Dla farmaceutów, którzy ukończyli studia na kierunku farmacja i uzyskali prawo wykonywania zawodu farmaceuty w danym roku, okres edukacyjny rozpoczyna się z dniem 1 stycznia roku następnego po uzyskaniu tego prawa. Z kolei dla farmaceutów, którzy zobowiązani są do odbycia przeszkolenia uzupełniającego, okres edukacyjny rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przeszkolenie zostało zakończone.
Osobie rozpoczynającej ciągłe szkolenie okręgowa izba aptekarska, której jest członkiem, wydaje kartę ciągłego szkolenia, w której dokonuje się odpowiednich wpisów stanowiących dowód odbycia szkoleń i podstawę do ich zaliczenia. Sam wpis nie jest jednak wystarczającym potwierdzeniem. Okręgowa izba aptekarska potwierdza w karcie ciągłego szkolenia uzyskanie właściwej liczby punktów edukacyjnych po przedstawieniu przez farmaceutę certyfikatu lub innego właściwego dokumentu. W przypadku uzyskania przez farmaceutę w okresie edukacyjnym wymaganej liczby punktów farmaceuta zgłasza się do okręgowej izby aptekarskiej, której jest członkiem, w celu potwierdzenia dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Informacja o dopełnieniu obowiązku odbycia ciągłego szkolenia umieszczana jest w rejestrze farmaceutów, do którego farmaceuta został wpisany.
(...)
Fragment komentarza zamieszczonego w całości w publikacji Serwis Prawo i Zdrowie