Starosta, działając na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.)- dalej u.l., może dokonać zamiany lasu na użytek rolny zgodnie z wnioskiem właściciela lasu, uznając że zamiana wynika z uzasadnionej potrzeby właściciela lasu.
Uzasadnienie
Starosta może, ale nie musi zasięgać opinii Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska oraz wójta (może poprosić tylko o opinię jednego z tych organów). Negatywne opinie nie wiążą starosty.
Decyzja wydana przez starostę w oparciu o przepis art. 13 ust. 2 u.l. jest decyzją uznaniową. Może on zatem samodzielnie podjąć decyzje o zamianie lasu na użytek rolny, uznając że wniosek właściciela lasu jest uzasadniony (jeśli nadzór nad lasem starosta powierzył nadleśniczemu powinien swoja decyzję skonsultować z nadleśniczym i wspólnie powinni dokonać oceny, czy wniosek jest uzasadniony). Decyzja starosty o zamianie lasu na użytek rolny nie narusza przepisów prawa materialnego, gdyż ustawodawca pozostawił organowi swobodę w dokonywaniu oceny, czy dany przypadek należy do katalogu "uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów". Decyzja ta jest decyzją zaskarżalną w przypadku, gdy wnioskodawca nie będzie usatysfakcjonowany jej treścią.
Chcąc upewnić się, że orzeczenie jest słuszne starosta może zasięgnąć opinii zarówno wójta, jak i Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Opinie wyrażone przez te organy nie będą jednak wiążące i starosta, także gdy obie z nich negatywnie odniosą się do wniosku właściciela lasu, może wydać decyzję zgodną z wnioskiem.
Uzasadnienie
Starosta może, ale nie musi zasięgać opinii Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska oraz wójta (może poprosić tylko o opinię jednego z tych organów). Negatywne opinie nie wiążą starosty.
Decyzja wydana przez starostę w oparciu o przepis art. 13 ust. 2 u.l. jest decyzją uznaniową. Może on zatem samodzielnie podjąć decyzje o zamianie lasu na użytek rolny, uznając że wniosek właściciela lasu jest uzasadniony (jeśli nadzór nad lasem starosta powierzył nadleśniczemu powinien swoja decyzję skonsultować z nadleśniczym i wspólnie powinni dokonać oceny, czy wniosek jest uzasadniony). Decyzja starosty o zamianie lasu na użytek rolny nie narusza przepisów prawa materialnego, gdyż ustawodawca pozostawił organowi swobodę w dokonywaniu oceny, czy dany przypadek należy do katalogu "uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów". Decyzja ta jest decyzją zaskarżalną w przypadku, gdy wnioskodawca nie będzie usatysfakcjonowany jej treścią.
Chcąc upewnić się, że orzeczenie jest słuszne starosta może zasięgnąć opinii zarówno wójta, jak i Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Opinie wyrażone przez te organy nie będą jednak wiążące i starosta, także gdy obie z nich negatywnie odniosą się do wniosku właściciela lasu, może wydać decyzję zgodną z wnioskiem.
