Powód domagał się od towarzystwa ubezpieczeniowego przyznania mu zadośćuczynienia w kwocie 100.000 zł za krzywdę związaną ze śmiercią jego siostry. Wskazał, że jego siostra zmarła w wyniku wypadku drogowego, za który odpowiedzialność ponosi sprawca ubezpieczony w pozwanej spółce. Powód podał, że zmarła była dla niego osobą najbliższą i od czasu jej śmierci cierpi.
Zarzut przyczynienia się do wypadku
Strona pozwana domagała się oddalenia powództwa. W jej ocenie skoro obecna sytuacja życiowa powoda nie wskazuje na odchylenia od normy, to nie ma podstaw do przyjęcia odpowiedzialności cywilnej strony pozwanej. Zwrócono uwagę, że powód nie leczył się psychiatrycznie po śmierci siostry. Podkreślono, że zmarła siostra powoda wtargnęła na jezdnię na czerwonym świetle, a zatem w 90% przyczyniła się do powstania szkody. Poza tym, żądane świadczenie było znacznie wygórowane – wskazała pozwana.
Tragiczny wypadek
Z ustaleń sądu okręgowego wynikało, że siostra powoda została potrącona przez samochód. Zmarła po przewiezieniu do szpitala. Kierowca pojazdu, który potrącił pieszą został skazany za umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślne spowodowanie wypadku drogowego, w wyniku którego zmarła piesza. Z wyroku sądu karnego wynikało, że kierowca samochodu jechał z nadmierną prędkością (90km/h), nie zachował szczególnej ostrożności, potrącił pieszą, która przekraczała jezdnię na oznakowanym przejściu dla pieszych przy czerwonym świetle dla jej kierunku ruchu. Sąd ustalił również, że powód i jego siostra zamieszkiwali oddzielnie. Powód codziennie odwiedzał siostrę. Przychodził do niej na obiady. Od czasu śmierci siostry powód ma problemy ze snem. Jest on osobą samotną. Powód ma jeszcze dwóch braci, ale nie utrzymują oni ze sobą kontaktów. Powód nie leczył się u psychiatry po śmierci siostry. Nie korzystał z pomocy psychologa. Obecnie, kilka lat po wypadku, powód przepracował okres żałoby.
Zadośćuczynienie za śmierć siostry
Sąd okręgowy przyznał na rzecz powoda zadośćuczynienie w kwocie 24.000 zł. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone. Sąd wskazał, że powództwo było zasadne w części. Powód wykazał, że miał prawo żądać przyznania mu zadośćuczynienia za krzywdę związaną ze śmiercią osoby najbliższej - siostry. W ocenie sądu powód powinien uzyskać zadośćuczynienie w kwocie 80.000 zł. Zmarła była dla niego osobą najbliższą. Łączyła ich silna więź. Mieli codzienne kontakty. Powodowi przyznano jednak świadczenie niższe, po uwzględnieniu znacznego stopnia się przyczynienia zmarłej do zdarzenia. Sąd wskazał, że pokrzywdzona przyczyniła się do wypadku. Stopień przyczynienia się został przez sąd ustalony na 70%. Okoliczność ta przemawiała za zmiarkowaniem należnego świadczenia.
Miarkowanie wysokości zadośćuczynienia
Strona pozwana w apelacji domagała się obniżenia przyznanego zadośćuczynienia. Sąd apelacyjny uznał apelację za częściowo zasadną. Sąd odwoławczy uznał, że zadośćuczynienie dla powoda zostało rażąco zawyżone. Zdaniem sądu należało uznać, że bazowe zadośćuczynienie powinno wynieść 40.000 zł i od tej kwoty dokonywać miarkowania wysokości świadczenia.
Kluczowe w sprawie było to, że po śmierci siostry powód nie doznał krzywdy, która znacząco wpłynęłaby na jego funkcjonowanie. Powód poprawnie przepracował żałobę po zmarłej. Należało dostrzec, że powód był osobą dorosłą i samodzielną. Nie mieszkał ze zmarłą. Należało więc przyjąć, że powinien on uzyskać zadośćuczynienie odpowiednio niższe. Sąd podkreślił jednocześnie, że skoro powód nie założył własnej rodziny, to śmierć najbliższej siostry była dla niego źródłem krzywdy. Łączyła ich silna więź. Po dokonaniu zmiarkowania zadośćuczynienia powinien on uzyskać świadczenie w kwocie 12.000 zł.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 28.11.2019 r., VI ACa 514/18, LEX nr 2774985.
Sprawdź również książkę: Kodeks cywilny. Kodeks postępowania cywilnego. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Prawo prywatne międzynarodo >>
(XX)