Chodzi o ustawę z 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne.
Tymczasowe zasady zatwierdzania taryf
Ustawa umożliwia przedsiębiorstwom energetycznym skorzystanie ze szczególnej, tymczasowej i fakultatywnej regulacji w zakresie zatwierdzania taryfy skalkulowanej na podstawie części kosztów uzasadnionych paliwa gazowego, planowanych do poniesienia na okres obowiązywania taryfy.
W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że przyjęty w ustawie mechanizm gwarantuje przedsiębiorstwom energetycznym możliwość następczego odzyskania faktycznie poniesionych kosztów, których prognozowanie w sytuacji dynamicznego wzrostu cen, obarczone jest dużym ryzykiem. Możliwość doliczania takich kosztów do cen dla odbiorców w gospodarstwach domowych w dłuższym okresie tj. 36 miesięcy od dnia 1 stycznia 2023 r. zapobiegnie ryzyku skumulowanej i jednorazowej podwyżki na rok 2022.
Czytaj także: Rząd obniża VAT na gaz i prąd oraz opodatkowanie paliw by walczyć z inflacją>>
Do połowy roku taryfa na podstawie części kosztów
Zgodnie z dodawanym do ustawy – Prawo energetyczne art. 62f ust. 1 przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi będzie mogło do 30 czerwca 2022 r. przedłożyć Prezesowi URE do zatwierdzenia taryfę skalkulowaną na podstawie części kosztów uzasadnionych zakupu paliwa gazowego planowanych do poniesienia w okresie obowiązywania taryfy. Prezes URE wydając decyzję w sprawie zatwierdzenia taryfy na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego określi średni jednostkowy koszt zakupu paliwa gazowego przyjęty do kalkulacji tej taryfy. Wartość średniego jednostkowego kosztu ustalana będzie w odniesieniu do całkowitego wolumenu paliwa gazowego planowanego do dostarczenia przez przedsiębiorstwo energetyczne w okresie obowiązywania taryfy. W przypadku zatwierdzenia przez Prezesa URE taryfy skalkulowanej zgodnie z dodawanym do ustawy art. 62f ust. 1, przy zatwierdzaniu kolejnych taryf tego przedsiębiorstwa uwzględniona zostanie, jako koszty uzasadnione zakupu paliw gazowych, wartość korekty kosztów zakupu paliw gazowych.
Wartość tej korekty ustalana będzie, jako iloczyn ilości dostarczonych paliw gazowych za okres objęty korektą i różnicy pomiędzy faktycznie poniesionymi przez przedsiębiorstwo energetyczne jednostkowymi kosztami ich zakupu, udokumentowanymi zgodnie z prowadzoną przez to przedsiębiorstwo energetyczne ewidencją, a jednostkowym kosztem zakupu paliw gazowych, przyjętym przy zatwierdzeniu taryfy. Wartość korekty zostanie powiększona o koszty uzasadnione finansowania wartości tej korekty.
25 proc. limit wzortu ceny
Wzrost średniej ceny sprzedaży paliwa gazowego spowodowany uwzględnieniem rozliczenia części korekty w kolejnej taryfie ustalonej na zasadach określonych w art. 62f ust. 4–6, w okresie 12 miesięcy następujących po okresie stosowania taryfy, o której mowa w art. 62f ust. 1, nie będzie mógł przekroczyć 25 proc. poziomu średniej ceny, która zostałaby ustalona bez rozliczania tej korekty.
W przepisie przejściowym wskazano, że do taryf na obrót paliwami gazowymi zatwierdzonych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej oraz do wniosków o zatwierdzenie taryf na obrót paliwami gazowymi złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia nierozpatrzonych, będą mogły znaleźć zastosowanie dodawane do ustawy – Prawo energetyczne przepisy art. 62f, pod warunkiem złożenia przez przedsiębiorstwo energetyczne w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej wniosku o zmianę taryfy albo korekty wniosku o zatwierdzenie taryfy.
Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
