Spór w sprawie dotyczył prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu tzw. samochodów demonstracyjnych, służących jako samochody testowe do jazd próbnych.
Zdaniem podatnika samochody określone jako testowe lub demonstracyjne traktowane są jako towary handlowe i przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres krótszy niż jeden rok. Samochody te nie stanowią środków trwałych firmy, nie są również prywatną własnością podatnika. Służą do jazd próbnych, a więc wykorzystywane są w podstawowej działalności gospodarczej. Zdaniem spółki, skoro przedmiotem działalności jest dalsza odsprzedaż tych samochodów, to nie mają w tym przypadku zastosowania ograniczenia w odliczaniu podatku od samochodów osobowych i niektórych innych pojazdów samochodowych.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem i uznał, że jeżeli konkretne pojazdy zostały nabyte do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. w charakterze samochodów demonstracyjnych, to z tytułu ich nabycia podatnikowi nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku.
Odprzedaż tych samochodów nie jest bowiem ich podstawowym przeznaczeniem. Podstawowym przeznaczeniem tych pojazdów jest używanie ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast ich ewentualna późniejsza sprzedaż jest kwestią wtórną i nie ma wpływu na zmianę wysokości odliczenia podatku przy ich nabyciu, niezależnie od tego, czy będą sprzedawane przed, czy po upływie roku.
W konsekwencji organ podatkowy uznał, że podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do ich napędu.
Sprawa trafiła do WSA w Białymstoku. W opinii Sądu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do samochodów osobowych przysługuje wówczas, gdy paliwo to nabywane jest celem napędu pojazdów ściśle związanych z działalnością gospodarczą podatnika. Z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) nie wynika, aby pojazdy, które nie są od razu oferowane do sprzedaży, lecz w pierwszej kolejności spełniają funkcje tzw. pojazdów demonstracyjnych, nie były objęte dyspozycją tego przepisu.
Zdaniem Sądu nie ma żadnych podstaw, aby w takim przypadku pozbawić podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu takich pojazdów. Użyty w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy, o której mowa, termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy) są, jako towary handlowe, przeznaczone do ich dalszego zbycia. A pojazdy nabyte przez podatnika tylko czasowo używane są, jako samochody demonstracyjne, jednak zasadniczo przeznaczone są do odsprzedaży. Nie przestają być zatem traktowane jako towary handlowe. Nie są również prywatną własnością podatnika.
W konsekwencji nie ma racji bytu w stosunku do takich pojazdów ograniczenie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do ich napędu.
Takie stanowisko przedstawił WSA w Białymstoku w wyroku z 5 stycznia 2012 r., I SA/Bk 416/11.
Opracowanie: Michał Malinowski, RPE WKP
Źródło: www.nsa.gov.pl, stan z dnia 9 lutego 2012 r.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line