Rada rodziców wniosła skargę na uchwałę rady miejskiej w sprawie likwidacji gimnazjum. W skardze zarzuciła uchwale naruszenie art. 59 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), poprzez niezawiadomienie wszystkich rodziców o zamiarze likwidacji szkoły we właściwym terminie. W uzasadnieniu rada wskazała, że nie została pouczona o prawie zaskarżenia uchwały, pomimo że bezspornie była stroną postępowania w świetle art. 22 K.p.a., gdyż ma interes prawny w tym, aby szkoła nie była zlikwidowana.
W odpowiedzi na skargę gmina wniosła o jej odrzucenie, z uwagi na brak po stronie rady rodziców zdolności sądowej.

WSA rozpatrując sprawę uznał, iż podstawy prawne działania rady rodziców zostały określone w ustawie o systemie oświaty. Zgodnie z art. 53 tej ustawy w szkołach i placówkach, z zastrzeżeniem art. 53 ust. 6 ustawy o systemie oświaty, działają rady rodziców, które reprezentują ogół rodziców uczniów. Rady te są wybierane w tajnych wyborach przez zebranie rodziców uczniów danego oddziału lub danej placówki, działają na podstawie uchwalanego przez siebie regulaminu i mogą porozumiewać się między sobą w celu współpracy. Kompetencje rady rodziców zakreśla natomiast art. 54 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, który wskazuje, że rada rodziców może występować do określonych w tym przepisie podmiotów i organów zewnętrznych w stosunku do szkoły (tj. organu prowadzącego i organu sprawującego nadzór pedagogiczny) oraz organów szkolnych (tj. dyrektora, rady pedagogicznej, rady szkoły lub placówki) z wnioskami i opiniami we wszystkich sprawach szkoły lub placówki. Przepis ten w ust. 2 stanowi, że do kompetencji rady rodziców należy uchwalanie w porozumieniu z radą pedagogiczną programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, a także opiniowanie programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania szkoły lub placówki oraz opiniowanie projektu planu finansowego składanego przez dyrektora szkoły.
Zatem, zdaniem WSA, powyższe przepisy statuują radę rodziców jako społeczny organ wewnętrzny szkoły. Rada rodziców nie podlega kontroli lub nadzorowi władzy publicznej ani wpisowi do określonego rejestru. Brak jest także przepisów określających zakres praw i obowiązków rady rodziców, a stanowiących o jej organizacyjnej odrębności i samodzielności. Rada rodziców nie jest przy tym organizacją społeczną, nie jest też jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, gdyż przepisy prawa nie dopuszczają możliwości nałożenia na radę rodziców obowiązków lub przyznania uprawnień lub skierowania do niej nakazów i zakazów, a także stwierdzenia albo uznania uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Z tych względów rada rodziców nie posiada wspomnianej zdolności sądowej. Nie jest zatem podmiotem mającym zdolność występowania przed sądem administracyjnym – uznał WSA.

Postanowienie WSA w Opolu z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Op 268/13, nieprawomocne