Dziś obserwujemy w kulturze bardzo niebezpieczne zjawisko moralne, także religijne, pewnego zepsucia duchowego kobiety, polegającego na rozbudzeniu w kobiecie pychy, która się przejawia próżnością, zainteresowaniem wyłącznie sobą, egotyzmem, zwalczaniem obiektywnego porządku na rzecz widzenia siebie - mówił dr hab. Paweł Skrzydlewski, doradca ministra w rozmowie z "Naszym Dziennikiem". Podkreślał, że szkoła powinna zadbać o "właściwe wychowanie kobiet, a mianowicie ugruntowanie dziewcząt do cnót niewieścich".

Czytaj:
RPO: Wypowiedzi o ugruntowywaniu cnót niewieścich wbrew Konstytucji>>

Przemysław Staroń: Na etyce dzieci czują, że mają autentyczny wybór>>

 

Posłowie pytają o cnoty niewieście

Wypowiedź odbiła się szerokim echem - o definicję cnót niewieścich pytano ministra Przemysława Czarnka. - Jeśli ktoś się podśmiewa z tego, że dziewczęta powinny być bardziej wrażliwe na cnoty niewieście, no to ja się zapytam, to na jakie mają być wrażliwe, męskie? No niektórzy mogliby chcieć takich rzeczy, no ale my genderowcami nie jesteśmy - odpowiadał szef resortu edukacji i nauki.

 


Interpelację 25456 do MEiN zdecydował się wystosować poseł Krzysztof Piątkowski - pyta resort o to, czy wypowiedzi o cnotach niewieścich to oficjalne stanowisko ministerstwa.

A ponadto spytał MEiN:

  • Na czym polegają i jak się przejawiają pycha, próżność i egotyzm cechujące zdaniem Panów współczesne kobiety?
  • Jakie cechy i zachowania należą w opinii Pana Ministra do cnót niewieścich i do których z nich szkoła polska winna "dziewczynki "gruntować"? Proszę o ich enumeratywne przedstawienie.
  • Czy fakt, że nie wspominają panowie o chłopcach, oznacza, że posiadają oni w pełni ugruntowane cechy pożądane przez ministerstwo i jakie to są walory?

 

Resort o wychowanie zadba, ale jeszcze nie takie

Wiceminister edukacji Dariusz Piontkowski wszystkich wątpliwości posła w kwestii cnót niewieścich nie wyjaśnił, choć pokusił się o definicję.

- Cnota to moralnie uporządkowana postawa do realizowania dobrych czynów w określonej dziedzinie. Różne zadania życiowe wymagają różnego stopnia wydoskonalenia się w tych, a nie innych postawach moralnych. Wynikają one zarówno z wykonywanej profesji, jak również z wieku czy płci. Mówiąc o „cnotach niewieścich”, akcentuje się przede wszystkim godność kobiety, która wynika zarówno z jej człowieczeństwa, jak również ze zdolności do przekazywania życia oraz jej wpływu na formowanie i wychowanie człowieka - podkreślił.

Wiceminister zauważył przy tym, że MEN nie ujął tej kwestii w podstawowych kierunkach realizacji polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2021/2022. - Szczególnie w kontekście zadań wychowawczych, nie zostało wskazane „gruntowanie dziewczynek do cnót niewieścich” - tłumaczy. I przekazał informacje o priorytetach w tej dziedzinie. 

 

Priorytety polityki oświatowej państwa:

  • Wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny, m.in. przez właściwą organizację zajęć edukacyjnych wychowanie do życia w rodzinie oraz realizację zadań programu wychowawczo-profilaktycznego.
  • Wychowanie do wrażliwości na prawdę i dobro. Kształtowanie właściwych postaw szlachetności, zaangażowania społecznego i dbałości o zdrowie.
  • Działanie na rzecz szerszego udostępnienia kanonu edukacji klasycznej, wprowadzenia w dziedzictwo cywilizacyjne Europy, edukacji patriotycznej, nauczania historii oraz poznawania polskiej kultury, w tym osiągnięć duchowych i materialnych. Szersze i przemyślane wykorzystanie w tym względzie m.in. wycieczek edukacyjnych.
  • Podnoszenie jakości edukacji poprzez działania uwzględniające zróżnicowane potrzeby rozwojowe i edukacyjne wszystkich uczniów, zapewnienie wsparcia psychologiczno-pedagogicznego, szczególnie w sytuacji kryzysowej wywołanej pandemią COVID-19 w celu zapewnienia dodatkowej opieki i pomocy, wzmacniającej pozytywny klimat szkoły oraz poczucie bezpieczeństwa. Roztropne korzystanie w procesie kształcenia z narzędzi i zasobów cyfrowych oraz metod kształcenia wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne.
  • Wdrażanie Zintegrowanej Strategii Umiejętności – rozwój umiejętności zawodowych w edukacji formalnej i pozaformalnej, w tym uczeniu się dorosłych.
  • Wzmocnienie edukacji ekologicznej w szkołach. Rozwijanie postawy odpowiedzialności za środowisko naturalne.