Jeden z nauczycieli zwrócił się z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej w postaci kserokopii korespondencji pomiędzy dyrektorem, a radą rodziców. Korespondencja dotyczyła wniosku o interwencję w sprawie jednego z nauczycieli placówki w związku ze zgłaszanymi przez dzieci i rodziców zarzutami wobec jakości jego pracy.
W odpowiedzi dyrektor uznał, iż pismo do dyrektora szkoły od rady rodziców w sprawie nauczania nie dotyczy wnioskodawcy. Organ podkreślił, iż zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) żądana informacja podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej. Informacje dotyczące indywidualnego stosunku pracy są informacjami, których ujawnienie może naruszyć ich dobra osobiste. Ujawnienie takiej informacji innym pracownikom mogłoby spowodować naruszenie godności, naruszenie dobrego imienia nauczyciela czy zmianę stosunku innych pracowników do wykonywanej przez nauczyciela pracy. Informacja o pracy nauczyciela, która może zagrażać jego dobrom osobistym, nie powinna zostać ujawniona przez dyrektora szkoły innym członkom rady pedagogicznej.
WSA rozpatrując sprawę zwrócił uwagę, iż korespondencja pomiędzy organami szkoły lub przedszkola (tj. pomiędzy dyrektorem a radą rodziców), której treścią jest wniosek o interwencję w sprawie jednego z nauczycieli placówki w związku ze zgłaszanymi przez dzieci i rodziców zarzutami wobec jakości jego pracy oraz wniosek o ustalenia przez dyrektora placówki czy nauczyciel realizuje rzetelnie zadania dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze (tj. wniosek w sprawie realizacji obowiązków służbowych, podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków których nauczyciel korzysta z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych) jest pismem zawierającym treści stanowiące informację publiczną. Informacja publiczna podlega zaś udostępnieniu każdemu, a więc również innemu nauczycielowi tej samej szkoły i przedszkola.
Odrębnym zagadnieniem jest natomiast to, czy i w jakim zakresie informacja publiczna może zostać udostępniona z uwagi na ochronę przewidzianą w art. 5 ustawy dostępie do informacji publicznej. Stanowcze (nie zaś hipotetyczne) stwierdzenie przeszkód w udostępnieniu informacji publicznej wymaga wydania decyzji, która winna spełnić wymogi określone w art. 107 § 3 k.p.a. oraz przepisach szczególnych. WSA podkreślił, iż dyrektor szkoły ani nie udostępnił wnioskodawcy informacji publicznej, ani nie wydał decyzji. W związku z tym WSA uznał, że stwierdzona bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Rażącym naruszeniem prawa będzie stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można powiedzieć, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy, że naruszono prawo w sposób oczywisty.

Wyrok WSA w Krakowie z 7 czerwca 2013 r., sygn. akt II SAB/Kr 47/13, nieprawomocny