Powód pracował jako kierowca samochodu ciężarowego. Wykonywał transporty towarów do Rosji. Gdy doszło do rozwiązania stosunku pracy, powód zażądał od pozwanego pracodawcy m.in. zapłaty ekwiwalentu urlopowego. Powód wskazał, że poza kilkoma tygodniami w 2012 r., w latach 2010-2015 w ogóle nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. W związku z powyższym powstało po jego stronie roszczenie o zapłatę przez pozwanego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Obrona pozwanego
Pozwany twierdził natomiast, że powodowi nie przysługuje to świadczenie, gdyż wykorzystał on należne mu urlopy. Zdaniem pozwanego powód nie świadczył bowiem pracy w okresie przerwy świąteczno-noworocznej, a także w okresach oczekiwania na wizy oraz w przerwach między transportami. Zatem nie mógł on żądać wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Uwzględnione powództwo
Sąd okręgowy uwzględnił powództwo w zakresie dochodzonego ekwiwalentu urlopowego. Zasądził z tego tytułu od pozwanego na rzecz powoda ponad 9,5 tys. zł. Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 171 § 1 k.p. w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.
Czytaj też: Jak obliczyć ekwiwalent za urlop, jeśli zmieniła się wysokość wynagrodzenia i wymiar etatu? >
Niewykazane twierdzenia
Sąd okręgowy stwierdził, że pozwany nie udowodnił, aby w okresach oczekiwania przez powoda na wizę lub w czasie przerwy świąteczno-noworocznej, doszło do udzielenia powodowi urlopu wypoczynkowego. Powód nie składał bowiem wniosków urlopowych. To, że nie wykonywał w pewnych okresach czasu pracy wynikało z charakteru tej pracy, nie było jednak urlopem. Zresztą w tzw. „urlopówkach” sam pozwany nie odnotowywał, by powód przebywał na urlopie, lecz że miał czas wolny od pracy lub odpoczywał.
Apelacja pozwanego
Z wyrokiem sądu okręgowego nie zgodził się pozwany pracodawca. Zarzucił w szczególności, że doszło do naruszenia prawa. Zdaniem pozwanego powód mógł mieć w pełni uzasadnione przekonanie, że przebywa na urlopach wypoczynkowych w czasie, gdy nie świadczył pracy. Wówczas powód swobodnie dysponował swoim czasem, wykonując nawet pracę dla innych podmiotów.
Wyrok sądu apelacyjnego
Sąd apelacyjny oddalił apelację pozwanego, uznając ją za bezzasadną. Sąd ten podzielił w całości ustalenia i wnioski sądu pierwszej instancji odnoszące się do roszczenia o ekwiwalent urlopowy dla powoda.
Udzielanie urlopu
Sąd odwoławczy podkreślił, że zgodnie z art. 154(2) § 1 k.p. pracownikowi udziela się urlopu wypoczynkowego. Oznacza to, że pracownik musi wiedzieć, że przebywa na urlopie wypoczynkowym w danym okresie. Według sądu drugiej instancji, o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego nie można mówić w każdej sytuacji, gdy pracownik nie świadczy pracy. Koniecznym byłoby bowiem dopiero, aby pracownik wystąpił w tym okresie o urlop, a pracodawca w sposób niebudzący wątpliwości tego urlopu mu udzielił.
Sprawdź w LEX: Udzielanie urlopów wypoczynkowych >
Braki dowodowe
Słuszne uznał sąd okręgowy, że pozwany nie przedstawił rzetelnej dokumentacji potwierdzającej, iż we wskazywanych przez niego okresach powód przebywał na urlopie wypoczynkowym. Takich dowodów pozwany nie złożył do sądu - podkreślił sąd odwoławczy.
Niewykonywanie pracy
Zdaniem sądu apelacyjnego w okresach, w których powód faktycznie nie świadczył pracy na rzecz pozwanego, nie przebywał on na urlopie wypoczynkowym. Były to natomiast okresy pozostawania przez powoda w gotowości do świadczenia pracy. Z zeznań świadka wynikało, że nie mogli z powodem nigdzie wyjechać. Powód bowiem miał być wówczas „pod telefonem”. Pracodawca w każdej chwili mógł wezwać go do pracy - podkreślił sąd odwoławczy.
Sprawdź w LEX: Jak właściwie powinien być udzielony urlop wypoczynkowy, a jak urlop bezpłatny? >
Przerwy w pracy
Z tych względów sąd apelacyjny nie podzielił stanowiska pozwanego, jakoby - z racji samego tylko niewykonywania obowiązków pracowniczych u pozwanego - powód przebywać miał na urlopie wypoczynkowym w czasie oczekiwania na wizy oraz w okresie przerw świąteczno-noworocznych. Brak było podstaw by uznać, że w tych okresach powód miał być przekonany, że przebywa na urlopie.
Należny ekwiwalent
Wobec powyższego roszczenie powoda o zapłatę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy okazało się uzasadnione. Dlatego też sąd okręgowy nie naruszył zatem art. 171 § 1 k.p., uwzględniając to roszczenie. Skoro tak, to sąd apelacyjny uznał apelację pozwanego za niezasadną.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 11 lipca 2018 roku, III APa 11/18, LEX nr 2527013.
Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX:
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy >
Ustalenie wymiaru urlopu wypoczynkowego w sytuacji korzystania z urlopu wychowawczego >
Odwołanie pracownika z urlopu >
Jak wyliczyć wynagrodzenie za urlop okolicznościowy? >
Nie masz dostępu do tych materiałów? Sprawdź, jak go uzyskać >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
Warto przeczytać: TSUE: Pracownik nie może stracić urlopu tylko dlatego, że nie złożył wniosku
