Przywołane rozstrzygnięcie zapadło w sprawie, w której inspektor pracy w maju 2011 r. nakazał przenieść kilku pracowników skarżącej spółki do prac niezwiązanych z napełnianiem gazem płynnym zbiorników stanowiących wyposażenie pojazdów transportowych „do czasu uzyskania przez nich niezbędnych w tym zakresie kwalifikacji potwierdzonych odpowiednim zaświadczeniem kwalifikacyjnym Transportowego Dozoru Technicznego (TDT) lub świadczeniem kwalifikacyjnym upoważniającym do prowadzenia w odpowiednim zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych”.
Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Okręgowy Inspektorat Pracy. Jak argumentowano, obowiązek poddania się szkoleniu w zakresie bhp dotyczy wszystkich pracowników, dlatego fakt odbycia przez nich „jedynie szkolenia stanowiskowego na stanowisku tankowania pojazdów nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia prawnego”.
W ocenie WSA w Białymstoku wydanie nakazu inspektora pracy uwarunkowane było wykazaniem, że dla obsługi zbiorników gazu zainstalowanych w samochodzie w zakresie ich napełniania wymagane jest posiadanie kwalifikacji, sprawdzanych przez właściwe jednostki dozoru technicznego. Podstawę prawną nakazu mogłoby stanowić rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.) – dalej r.s.k.w. W załączniku nr 2 do r.s.k.w., wyliczającym rodzaje urządzeń technicznych, przy obsłudze których wymagane jest posiadania kwalifikacji, wymieniono zbiorniki stałe z zespołami napędowymi na skroplone gazy węglowodorowe oraz zbiorniki przenośne o pojemności powyżej 350 cm3 – w zakresie ich napełniania oraz urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych.
Białostocki WSA podkreślił, że pojęcia, którymi posłużono się w załączniku do r.s.k.w. nie mogą być utożsamiane z pojęciem zbiorników gazu skroplonego do napędu samochodów, określanych jako zbiorniki paliwowe. Ustawodawca zauważając lukę w prawie, zmienił przepisy rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 20 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków technicznych, dozoru technicznego w zakresie projektowania, wytwarzania, eksploatacji, naprawy i modernizacji specjalistycznych urządzeń ciśnieniowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1496 z późn. zm.) poprzez dodanie § 15 a (z mocą obowiązującą od dnia 13 sierpnia 2011 roku) w brzmieniu: „osoby napełniające zbiorniki LPG, CNG, LNG i wodoru zamontowane w instalacjach zasilania pojazdów i statków żeglugi śródlądowej oraz osoby obsługujące kotły parowozowe powinny posiadać odpowiednie uprawnienia wydane przez TDT, potwierdzające kwalifikacje niezbędne do wykonywania tych czynności”.
W świetle powyższych ustaleń, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja PIP wydana została z naruszeniem prawa materialnego i uchylił ją na podstawie art. 145 § 1 ust. 1 lit a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).