Jeszcze do końca tego roku, zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy ONZ i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą; osobom, które z powodu sprawowania opieki nad członkiem rodziny spełniającym warunki do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów; obywatelom polskim wykonującym pracę za granicą w podmiotach zagranicznych oraz obywatelom polskim wykonującym pracę w podmiotach zagranicznych na terytorium Polski, jeżeli podmioty te nie posiadają w Polsce swojej siedziby ani przedstawicielstwa; studentom oraz uczestnikom studiów doktoranckich, jeżeli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu; alumnom seminariów duchownych, nowicjuszom, postulantom i juniorystom do ukończenia 25 roku życia; wnioskodawcom odbywającym na podstawie nieodpłatnych umów cywilnoprawnych staż adaptacyjny w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego lub działalności - w rozumieniu przepisów o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Nowelizacją ustawy systemowej dokonaną ustawą z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 637) zmieniono brzmienie art. 7 u.s.u.s. Od 1 stycznia 2013 r. będzie stanowił on lakonicznie, że prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje osobom, które nie spełniają warunków do objęcia tymi ubezpieczeniami obowiązkowo.
Jednocześnie zmieniono art. 10 u.s.u.s. Zgodnie z jego nowym brzmieniem, jeżeli okres dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przekracza 10 lat, nie obowiązuje gwarancja wypłaty minimalnego świadczenia, w wypadku gdy stan własnego konta ubezpieczonego nie będzie go zapewniał.
Do tej pory, przepis ten przewidywał, że osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi oraz osoby wykonujące pracę za granicą w podmiotach zagranicznych lub obywatele polscy wykonujący pracę w podmiotach zagranicznych na terytorium Polski, które przystąpiły do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych mogły po ustaniu tych ubezpieczeń kontynuować je dobrowolnie. Jednakże gdy okres tego ubezpieczenia przekraczał 10 lat, nie obowiązywała gwarancja wypłaty minimalnego świadczenia, w wypadku gdy tego nie zapewniał stan własnego konta ubezpieczonego.