a także mając na uwadze, co następuje:(1) Wspólna polityka azylowa, w tym wspólny europejski system azylowy, jest integralnym elementem wytyczonego przez Unię celu, polegającego na stopniowym ustanawianiu przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości otwartej dla tych, którzy, zmuszeni okolicznościami, ubiegają się o ochronę międzynarodową w Unii.
(2) Na potrzeby stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351 4 niezbędne jest ustalanie tożsamości osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i osób zatrzymanych w związku z niedozwolonym przekroczeniem granic zewnętrznych państw członkowskich. Aby móc skutecznie stosować to rozporządzenie, każde państwo członkowskie powinno mieć również możliwość sprawdzania, czy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec uznani za przebywających nielegalnie na jego terytorium wystąpili o udzielenie ochrony międzynarodowej w innym państwie członkowskim.
(3) Ponadto na potrzeby skutecznego stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1351 niezbędne jest wyraźne zapisanie w Eurodac faktu, że nastąpiło przeniesienie odpowiedzialności między państwami członkowskimi, w tym w przypadkach relokacji.
(4) Aby móc skutecznie stosować rozporządzenie (UE) 2024/1351 i wykrywać wszelkie przypadki wtórnego przemieszczania się w obrębie Unii, konieczne jest również, aby każde państwo członkowskie miało możliwość sprawdzenia, czy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi, których uznano za przebywających nielegalnie na jego terytorium lub którzy występują o udzielenie ochrony międzynarodowej, została udzielona ochrona międzynarodowa lub został przyznany status humanitarny na mocy prawa krajowego przez inne państwo członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1350 5 lub zgodnie z krajowym programem przesiedleń. W tym celu dane biometryczne osób zarejestrowanych w celu przeprowadzenia procedury przyjmowania należy wprowadzać do Eurodac niezwłocznie po tym, jak zostanie udzielona ochrona międzynarodowa lub przyznany status humanitarny na mocy prawa krajowego, i nie później niż 72 godziny po udzieleniu takiej ochrony lub przyznaniu takiego statusu.
(5) Aby móc skutecznie stosować rozporządzenie (UE) 2024/1350, konieczne jest, aby każde państwo członkowskie miało możliwość sprawdzenia, czy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi została udzielona ochrona międzynarodowa lub został przyznany status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z tym rozporządzeniem przez inne państwo członkowskie lub czy osoba taka została przyjęta na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z krajowym programem przesiedleń. Aby móc stosować odpowiednie podstawy odmowy przewidziane w tym rozporządzeniu w kontekście nowej procedury przyjmowania, państwa członkowskie potrzebują również informacji na temat zakończenia wcześniejszych procedur przyjmowania oraz informacji na temat decyzji o udzieleniu ochrony międzynarodowej lub przyznaniu statusu humanitarnego na mocy prawa krajowego. Ponadto, informacje na temat decyzji o udzieleniu ochrony międzynarodowej lub o przyznaniu statusu humanitarnego na mocy prawa krajowego są niezbędne do zidentyfikowania państwa członkowskiego, które zakończyło procedurę, i tym samym do umożliwienia pozostałym państwom członkowskim występowania do tego państwa członkowskiego o dodatkowe informacje.
(6) Ponadto, aby właściwie odzwierciedlić obowiązki państw członkowskich w zakresie przeprowadzania operacji poszukiwawczo-ratowniczych, spoczywające na nich na mocy prawa międzynarodowego, oraz aby uzyskać dokładniejszy obraz struktury przepływów migracyjnych w Unii, niezbędne jest również zapisywanie w Eurodac - w tym na potrzeby statystyczne - faktu, że obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy zostali sprowadzeni na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych. Bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1351, zapisywanie tego faktu nie powinno skutkować zróżnicowanym traktowaniem osób zarejestrowanych w Eurodac po zatrzymaniu w związku z niedozwolonym przekroczeniem granicy zewnętrznej. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla przepisów prawa Unii mających zastosowanie do obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców sprowadzonych na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych.
(7) Ponadto, na potrzeby wspierania systemu azylowego poprzez stosowanie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351, (UE) 2024/1348 6 i (UE) 2024/1347 7 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1346 8 , niezbędne jest zapisywanie, czy, w następstwie przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, okazuje się, że dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego. Takiego zapisywania powinno dokonywać państwo członkowskie pochodzenia. Istnienie takiego zapisu w Eurodac pozostaje bez uszczerbku dla wymogu indywidualnego zbadania sytuacji przewidzianego w rozporządzeniach (UE) 2024/1347 i (UE) 2024/1348. Zapis należy usunąć, jeżeli prowadzone postępowanie wykaże, że nie ma wystarczających podstaw do uznania, że dana osoba stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego.
(8) Po przeprowadzeniu kontroli bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, w Eurodac należy wprowadzić zapis dotyczący faktu, że dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego, (zwanego dalej "markerem dotyczącym bezpieczeństwa") wyłącznie w przypadku, gdy dana osoba jest agresywna lub niezgodnie z prawem posiada broń, lub gdy istnieją wyraźne przesłanki wskazujące, że jest ona powiązana z którymkolwiek z przestępstw, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 9 , lub z którymkolwiek z przestępstw, o których mowa w decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW 10 . Oceniając, czy dana osoba posiada broń niezgodnie z prawem, państwo członkowskie musi ustalić, czy posiada ona broń palną bez ważnego zezwolenia lub pozwolenia lub czy posiada inny rodzaj broni zakazanej na mocy prawa krajowego. Oceniając, czy dana osoba jest agresywna, państwo członkowskie musi ustalić, czy zachowanie tej osoby prowadzi do wyrządzenia szkody fizycznej innym osobom, co stanowiłoby przestępstwo na mocy prawa krajowego.
(9) W dyrektywie Rady 2001/55/WE 11 przewidziano system tymczasowej ochrony, który zastosowano po raz pierwszy na mocy decyzji wykonawczej Rady (UE) 2022/382 12 w odpowiedzi na wojnę w Ukrainie. Zgodnie z tym systemem tymczasowej ochrony państwa członkowskie mają rejestrować osoby korzystające z tymczasowej ochrony na ich terytorium. Państwa członkowskie mają również obowiązek, między innymi, łączenia członków rodzin i współpracowania między sobą w odniesieniu do przenoszenia miejsca pobytu osób korzystających z tymczasowej ochrony z jednego państwa członkowskiego do innego. Należy uzupełnić przepisy dyrektywy 2001/55/WE dotyczące gromadzenia danych poprzez uwzględnienie w Eurodac osób korzystających z tymczasowej ochrony. W tym kontekście dane biometryczne są ważnym elementem ustalania tożsamości takich osób lub ich związków rodzinnych, czyli dane te służą ochronie ważnego interesu publicznego w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 13 . Ponadto, dzięki temu, że dane biometryczne beneficjentów tymczasowej ochrony zostaną uwzględnione w Eurodac, a nie w systemie obowiązującym między państwami członkowskimi na zasadzie wzajemności, osoby takie będą korzystać z zabezpieczeń i środków ochrony ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do okresów zatrzymywania danych, które powinny być jak najkrótsze.
(10) Biorąc jednak pod uwagę fakt, że Komisja, we współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 14 , i z państwami członkowskimi, już ustanowiła platformę służącą wymianie informacji niezbędnej na podstawie dyrektywy 2001/55/WE, należy wyłączyć z Eurodac osoby korzystające z tymczasowej ochrony na podstawie decyzji wykonawczej (UE) 2022/382 i równoważnej ochrony krajowej zastosowanej na podstawie tej decyzji. Takie wyłączenie powinno mieć również zastosowanie do wszelkich przyszłych zmian decyzji wykonawczej (UE) 2022/382 i przedłużeń okresu obowiązywania tej tymczasowej ochrony.
(11) Należy odroczyć gromadzenie i przekazywanie danych biometrycznych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców zarejestrowanych jako beneficjenci ochrony tymczasowej, tak aby nastąpiło to trzy lata po wejściu w życie pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia, dzięki czemu Komisja będzie miała wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie oceny funkcjonowania i skuteczności operacyjnej wszelkich systemów informatycznych wykorzystywanych do wymiany danych dotyczących beneficjentów tymczasowej ochrony oraz oceny oczekiwanych skutków stosowania takiego gromadzenia i przekazywania w przypadku zastosowania dyrektywy Rady 2001/55/WE.
(12) Dane biometryczne stanowią ważny element ustalania dokładnej tożsamości osób objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, ponieważ zapewniają wysoki poziom dokładności identyfikacji. Należy w związku z tym ustanowić system do porównywania danych biometrycznych tych osób.
(13) Należy również zapewnić, by system do porównywania danych biometrycznych funkcjonował w obrębie ram interoperacyjności ustanowionych rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 15 i (UE) 2019/818 16 zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i z rozporządzeniem (UE) 2016/679, w szczególności z zasadami konieczności i proporcjonalności oraz z zasadą ograniczenia celu określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/679.
(14) Należy zachęcać państwa członkowskie do ponownego wykorzystywania danych biometrycznych obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, które zostały już pobrane na podstawie niniejszego rozporządzenia na potrzeby przesyłania ich do Eurodac zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
(15) Ponadto należy wprowadzić przepisy, które uwzględniają dostęp jednostek krajowych europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) oraz właściwych organów wizowych do Eurodac zgodnie z, odpowiednio, rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 17 i (WE) nr 767/2008 18 .
(16) Na potrzeby wspierania kontroli imigracji nieuregulowanej i zapewniania statystyk wspierających kształtowanie polityki w oparciu o dowody, eu-LISA powinna mieć możliwość sporządzania statystyk międzysystemowych przy wykorzystaniu danych z Eurodac, wizowego systemu informacyjnego (VIS), ETIAS i systemu wjazdu/wyjazdu (EES) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 19 . Aby określić treść tych statystyk międzysystemowych, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 20 .
(17) W związku z tym należy ustanowić system o nazwie "Eurodac", składający się z systemu centralnego i wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację (CIR) ustanowionego rozporządzeniem (UE) 2019/818 - które będą obsługiwały skomputeryzowaną centralną bazę danych zawierającą dane biometryczne, dane alfanumeryczne i zeskanowane kolorowe kopie dokumentów tożsamości lub dokumentów podróży, jeżeli takie dokumenty są dostępne - a także z elektronicznych narzędzi przesyłania danych między Eurodac a państwami członkowskimi (zwanych dalej "infrastrukturą łączności").
(18) W komunikacie z dnia 13 maja 2015 r. zatytułowanym "Europejski program w zakresie migracji" Komisja odnotowała, że państwa członkowskie muszą również w pełni wdrożyć przepisy dotyczące pobierania odcisków palców od migrantów na granicach, a ponadto zaproponowała, że zbada także, w jaki sposób identyfikatory biometryczne - na przykład stosowanie techniki rozpoznawania twarzy na podstawie fotografii cyfrowych - mogą być lepiej wykorzystywane w ramach Eurodac.
(19) Aby zapewnić wysoki poziom dokładności identyfikacji, należy zawsze dawać pierwszeństwo odciskom palców przed wizerunkami twarzy. W tym celu państwa członkowskie, zanim przeprowadzą porównanie z wykorzystaniem wyłącznie wizerunku twarzy, powinny wyczerpać wszystkie możliwości pozwalające na zapewnienie pobrania odcisków palców od osoby, której dane dotyczą. Aby pomóc państwom członkowskim w pokonywaniu wyzwań w sytuacjach, w których nie jest możliwe pobranie odcisków palców od obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, ponieważ jego opuszki palców są zniszczone, celowo lub nie, albo amputowane, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać państwom członkowskim przeprowadzanie porównania z użyciem wizerunku twarzy bez pobierania odcisków palców.
(20) Ważnym elementem szeroko zakrojonych wysiłków służących zajęciu się kwestią migracji w sposób sprawiedliwy i skuteczny i, w szczególności, ograniczeniu i powstrzymaniu imigracji nieuregulowanej, jest przeprowadzanie powrotów obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie mają prawa do pobytu w Unii, z poszanowaniem praw podstawowych jako ogólnej zasady prawa Unii oraz zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym z obowiązkami w zakresie ochrony uchodźców, zasadą non-refoulement i prawami człowieka, a także zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE 21 . Zwiększenie skuteczności unijnego systemu powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jest niezbędne dla utrzymania zaufania publicznego do unijnego systemu migracyjnego i systemu azylowego; powinno towarzyszyć mu podejmowanie wysiłków na rzecz zapewnienia ochrony osobom jej potrzebującym.
(21) W tym celu należy również wyraźne zapisywać w Eurodac fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został odrzucony, w przypadku gdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie mają prawa do pozostania ani nie zezwolono im na pozostanie zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1348.
(22) Organy krajowe w państwach członkowskich mają trudności z identyfikowaniem nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców na potrzeby przeprowadzenia ich powrotu i readmisji. Należy zatem zapewnić, aby dane dotyczące obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców nielegalnie przebywających w Unii były gromadzone i przesyłane do Eurodac oraz porównywane z danymi, które są gromadzone i przesyłane na potrzeby ustalania tożsamości osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zatrzymanych w związku z niedozwolonym przekroczeniem zewnętrznych granic państw członkowskich, co ułatwi ich identyfikację oraz ponowne wydanie dokumentów, a także zapewni przeprowadzenie ich powrotu i readmisji oraz ograniczy liczbę oszustw dotyczących tożsamości. Takie gromadzenie, przesyłanie i porównywanie danych powinno przyczynić się również do ograniczenia czasu trwania procedur administracyjnych niezbędnych do przeprowadzenia powrotów i readmisji nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, w tym do skrócenia okresu, przez jaki wobec tych osób można stosować detencję administracyjną przed ich wydaleniem. Powinno także pozwolić na identyfikowanie państw trzecich będących państwami tranzytu, do których może być przeprowadzana readmisja nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.
(23) Z myślą o ułatwianiu procedur identyfikowania nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców i wydawania im dokumentów podróży na potrzeby przeprowadzania powrotów, w Eurodac należy zapisywać zeskanowaną kolorową kopię dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży, jeśli taki dokument jest dostępny, wraz z adnotacją o jego autentyczności. Jeżeli taki dokument tożsamości lub dokument podróży nie jest dostępny, w Eurodac należy zapisać wyłącznie jeden inny dostępny dokument identyfikujący obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, wraz z adnotacją o autentyczności tego dokumentu. Z myślą o ułatwianiu procedur identyfikowania nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców i wydawania im dokumentów podróży na potrzeby przeprowadzania powrotów oraz z myślą o zapobieganiu wprowadzaniu do systemu dokumentów podrobionych, w systemie należy przechowywać wyłącznie te dokumenty, których autentyczność została potwierdzona, lub dokumenty, których autentyczności nie da się potwierdzić z uwagi na brak zabezpieczeń.
(24) W swoich konkluzjach z dnia 8 października 2015 r. w sprawie przyszłości polityki powrotów Rada poparła zapowiedzianą przez Komisję inicjatywę dotyczącą zbadania możliwości rozszerzenia zakresu i celu Eurodac, a tym samym umożliwienia wykorzystywania danych na potrzeby przeprowadzania powrotów. Państwa członkowskie powinny mieć do dyspozycji niezbędne narzędzia, aby móc kontrolować nielegalną migrację do Unii oraz wykrywać przypadki wtórnego przemieszczania się w obrębie Unii i nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich oraz bezpaństwowców w Unii. Z tego względu wyznaczone organy państw członkowskich powinny mieć - zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu - dostęp do danych zawartych w Eurodac na potrzeby porównywania.
(25) Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 22 , wspiera państwa członkowskie w ich wysiłkach na rzecz skuteczniejszego zarządzania granicami zewnętrznymi i kontrolowania nielegalnej imigracji. Agencja Unii Europejskiej ds. Azylu, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 23 , zapewnia państwom członkowskim pomoc operacyjną i techniczną. W związku z tym upoważnieni użytkownicy z tych agencji, jak również upoważnieni użytkownicy z innych agencji działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych powinni mieć dostęp do centralnego repozytorium, jeżeli taki dostęp jest istotny dla wykonywania ich zadań zgodnie z odpowiednimi zabezpieczeniami w zakresie ochrony danych.
(26) Zważywszy że członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eksperci z zespołów wsparcia ds. azylu, o których mowa w rozporządzeniach, odpowiednio, (UE) 2019/1896 i (UE) 2021/2303, mogą, na wniosek przyjmującego państwa członkowskiego, pobierać i przesyłać dane biometryczne, należy opracować odpowiednie rozwiązania technologiczne, aby zapewnić przyjmującemu państwu członkowskiemu sprawną i skuteczną pomoc.
(27) Ponadto, aby Eurodac mógł stanowić skuteczną pomoc w kontrolowaniu imigracji nieuregulowanej do Unii oraz w wykrywaniu wtórnego przemieszczania się w obrębie Unii, należy zapewnić, aby system mógł liczyć osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową, jak również wnioski, poprzez powiązanie wszystkich zestawów danych dotyczących jednej osoby, niezależnie od ich kategorii, w ramach jednej sekwencji. W przypadku usunięcia zestawu danych zapisanego w Eurodac wszelkie linki do tego zestawu danych powinny być usuwane automatycznie.
(28) Jeśli organy ścigania mają wykonywać swoje zadania, istotne jest, aby w ramach zwalczania przestępstw terrorystycznych i innych poważnych przestępstw miały dostęp do jak najpełniejszych i jak najbardziej aktualnych informacji. Informacje zawarte w Eurodac są niezbędne w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym, o których mowa w dyrektywie (UE) 2017/541, lub innym poważnym przestępstwom, o których mowa w decyzji ramowej 2002/584/WSiSW, wykrywania takich przestępstw lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie. W związku z tym wyznaczone organy państw członkowskich i wyznaczony organ Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 24 powinny mieć - zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu - dostęp do danych zawartych w Eurodac na potrzeby porównywania.
(29) Uprawnienia przyznane organom ścigania w zakresie dostępu do Eurodac powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową do tego, aby jej wniosek został rozpatrzony w odpowiednim terminie zgodnie z odpowiednim prawem. Ponadto wszelkie działania następcze po uzyskaniu trafienia w Eurodac powinny również pozostawać bez uszczerbku dla tego prawa.
(30) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie zwiększenia skuteczności, interoperacyjności i efektu synergii wynikającego ze współdziałania europejskich baz danych w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych Komisja podkreśliła, że organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo wewnętrzne mogłyby mieć dostęp do Eurodac w ściśle określonych przypadkach, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że sprawca przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa wystąpił o udzielenie ochrony międzynarodowej. W komunikacie tym Komisja zaznaczyła, że zasada proporcjonalności wymaga, aby zapytań w Eurodac dokonywać w takich celach wyłącznie wtedy, gdy występują nadrzędne względy dotyczące bezpieczeństwa publicznego, to znaczy jeżeli czyn popełniony przez przestępcę lub terrorystę, który ma zostać zidentyfikowany, jest na tyle naganny, że uzasadnia przeszukanie bazy danych, w której rejestrowane są osoby niekarane; ponadto stwierdziła, że próg dostępu organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne do Eurodac w celu dokonywania w nim zapytań musi zatem zawsze być znacząco wyższy niż próg dostępu do baz danych dotyczących przestępstw.
(31) Ponadto Europol, wspierając ogólnounijne działania służące zapobieganiu przestępstwom, ich analizowaniu i prowadzeniu postępowań przygotowawczych w ich sprawie, odgrywa kluczową rolę we współpracy między organami państw członkowskich w postępowaniach przygotowawczych dotyczących przestępczości trans- granicznej. W związku z tym również Europol powinien mieć dostęp do Eurodac w ramach wykonywania swoich zadań i zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/794.
(32) Wnioski o porównanie danych Eurodac przez Europol powinny być dozwolone jedynie w szczególnych przypadkach, w szczególnych okolicznościach i po spełnieniu ściśle określonych warunków, zgodnie z zasadami konieczności i proporcjonalności zapisanymi w art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą") i zgodnie z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanego dalej "Trybunałem Sprawiedliwości") 25 .
(33) Ponieważ Eurodac został pierwotnie ustanowiony po to, aby ułatwić stosowanie Konwencji dublińskiej 26 , dostęp do niego na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie stanowi dalsze rozszerzenie pierwotnego celu Eurodac. Zgodnie z art. 52 ust. 1 Karty wszelkie ograniczenia w korzystaniu z prawa podstawowego dotyczącego poszanowania życia prywatnego osób fizycznych, których dane osobowe są przetwarzane w Eurodac, muszą być przewidziane prawem, które musi być sformułowane dostatecznie precyzyjnie, aby umożliwić osobom fizycznym dostosowanie swojego postępowania, oraz musi chronić te osoby przed arbitralnością, jak również wskazywać dostatecznie jasno zakres swobody uznania przyznanej właściwym organom oraz sposób korzystania z tej swobody. Z zastrzeżeniem zasady proporcjonalności każde takie ograniczenie musi być konieczne i musi rzeczywiście odpowiadać celom interesu ogólnego uznawanego przez Unię.
(34) Chociaż pierwotny cel ustanowienia Eurodac nie wymagał zapewnienia możliwości występowania o przeprowadzenie porównania danych z bazą danych na podstawie niewidocznych śladów linii papilarnych, czyli śladów daktyloskopijnych, które można znaleźć na miejscu popełnienia przestępstwa, funkcja ta ma fundamentalne znaczenie w dziedzinie współpracy policyjnej. Możliwość porównania niewidocznych śladów linii papilarnych z danymi daktyloskopijnymi przechowywanymi w Eurodac w przypadkach, gdy istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że sprawca lub ofiara mogą należeć do jednej z kategorii objętych niniejszym rozporządzeniem, zapewniłaby wyznaczonym organom państw członkowskich bardzo cenne narzędzie służące zapobieganiu przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywaniu lub prowadzeniu postępowań przygotowawczych w ich sprawie, na przykład gdy jedynym materiałem dowodowym dostępnym na miejscu popełnienia przestępstwa są niewidoczne ślady linii papilarnych.
(35) Niniejsze rozporządzenie określa również warunki, na jakich należy dopuścić występowanie z wnioskami o porównanie danych biometrycznych lub alfanumerycznych z danymi Eurodac na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, jak również niezbędne zabezpieczenia w celu zapewnienia ochrony prawa podstawowego dotyczącego poszanowania życia prywatnego osób fizycznych, których dane osobowe przetwarzane są w Eurodac. Rygorystyczność tych warunków wynika z faktu, iż w bazie danych Eurodac rejestrowane są dane biometryczne i alfanumeryczne osób, które nie są podejrzewane o popełnienie przestępstwa terrorystycznego ani innego poważnego przestępstwa. Jak wiadomo, organy ścigania i Europol nie zawsze dysponują danymi biometrycznymi sprawcy lub ofiary, w których sprawie prowadzą postępowanie przygotowawcze, co może ograniczać ich zdolność do sprawdzania baz danych, takich jak Eurodac, na potrzeby dopasowywania danych biometrycznych. Ważne jest, aby wyposażyć organy ścigania i Europol w narzędzia niezbędne do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, wykrywania ich oraz prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, gdy jest to niezbędne. W celu ułatwienia tym organom i Europolowi prowadzenia postępowań przygotowawczych należy umożliwić przeprowadzanie wyszukiwań w Eurodac w oparciu o dane alfanumeryczne, zwłaszcza w przypadkach gdy nie można znaleźć biometrycznego materiału dowodowego, ale te organy i Europol posiadają materiał dowodowy w postaci danych osobowych lub dokumentów tożsamości podejrzanego lub ofiary.
(36) Rozszerzenie zakresu Eurodac i uproszczenie dostępu do niego na potrzeby ochrony porządku publicznego powinno pomóc państwom członkowskim w radzeniu sobie z coraz bardziej skomplikowanymi sytuacjami operacyjnymi i sprawami dotyczącymi przestępczości transgranicznej i terroryzmu i mającymi bezpośredni wpływ na sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Unii. Warunki dostępu do Eurodac na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym oraz innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie powinny również umożliwiać organom ścigania w państwach członkowskich rozwiązywanie spraw dotyczących podejrzanych posługujących się wieloma tożsamościami. W tym celu uzyskanie trafienia w trakcie przeglądania odpowiedniej bazy danych przed uzyskaniem dostępu do Eurodac nie powinno uniemożliwiać takiego dostępu. Eurodac może być również użytecznym narzędziem reagowania na zagrożenie, jakie stanowią osoby zradykalizowane lub terroryści, którzy mogli zostać zarejestrowani w Eurodac. Szerszy i łatwiejszy dostęp organów ścigania w państwach członkowskich do Eurodac powinien, przy zachowaniu pełnego poszanowania praw podstawowych, umożliwić państwom członkowskim korzystanie z wszelkich dostępnych narzędzi w celu zapewnienia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
(37) Aby zapewnić równe traktowanie wszystkim osobom ubiegającym się o ochronę międzynarodową i beneficjentom ochrony międzynarodowej, jak również aby zapewnić spójność z obecnym dorobkiem prawnym Unii w dziedzinie azylu, w szczególności z rozporządzeniami (UE) 2024/1347, (UE) 2024/1350 i (UE) 2024/1351, niniejsze rozporządzenie obejmuje swoim zakresem stosowania osoby ubiegające się o ochronę uzupełniającą i osoby kwalifikujące się do otrzymania ochrony uzupełniającej.
(38) Niezbędne jest również, by państwa członkowskie niezwłocznie pobierały i przesyłały dane biometryczne każdej osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową, każdej osoby, w odniesieniu do której państwa członkowskie zamierzają przeprowadzić procedurę przyjmowania zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1350, każdego obywatela państwa trzeciego lub każdego bezpaństwowca, którzy zostali zatrzymani w związku z niedozwolonym przekroczeniem granicy zewnętrznej państwa członkowskiego lub w odniesieniu do których uznano, że nielegalnie przebywają w jednym z państw członkowskich, oraz każdej osoby, którą sprowadzono na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej, pod warunkiem że wymienione osoby ukończyły sześć lat.
(39) Obowiązek pobierania danych biometrycznych od nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy ukończyli sześć lat, nie wpływa na prawo państw członkowskich do przedłużenia pobytu obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca na swoim terytorium zgodnie z art. 20 ust. 2 konwencji wykonawczej do układu z Schengen 27 .
(40) Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został złożony w następstwie zatrzymania - lub w momencie, w którym doszło do zatrzymania - obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca w związku z niedozwolonym przekroczeniem granic zewnętrznych, nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku rejestracji tych osób jako osób zatrzymanych w związku z niedozwolonym przekroczeniem granicy zewnętrznej.
(41) Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został złożony w następstwie zatrzymania - lub w momencie, w którym doszło do zatrzymania - obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca nielegalnie przebywających na terytorium państw członkowskich, nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku rejestracji tych osób jako osób uznanych za nielegalnie przebywające na terytorium państw członkowskich.
(42) Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został złożony w następstwie sprowadzenia na ląd - lub w momencie, w którym doszło do sprowadzenia na ląd - obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej, nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku rejestracji tych osób jak osób sprowadzonych na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej.
(43) Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został złożony w następstwie rejestracji - lub w momencie rejestracji - beneficjenta tymczasowej ochrony, nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku rejestracji tych osób jako beneficjentów tymczasowej ochrony.
(44) Mając na względzie wzmocnienie ochrony wszystkich dzieci objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym małoletnich bez opieki, którzy nie wystąpili o udzielenie ochrony międzynarodowej, i dzieci, które mogą zostać odłączone od swoich rodzin, także w ich przypadku należy pobierać dane biometryczne na potrzeby ich przechowywania w Eurodac, aby ułatwić ustalanie tożsamości dzieci oraz aby pomóc państwom członkowskim w szukaniu członków rodzin dzieci, którzy przebywają w innym państwie członkowskim, lub w ustalaniu powiązań, jakie mogą one mieć z innym państwem członkowskim, jak również w szukaniu dzieci zaginionych, w tym na potrzeby ochrony porządku publicznego, poprzez uzupełnienie istniejących instrumentów, w szczególności systemu informacyjnego Schengen (SIS) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 28 . Skuteczne procedury identyfikacji pomogą państwom członkowskim zagwarantować odpowiednią ochronę dzieci. Ustalenie powiązań rodzinnych to zasadniczy element w przywracaniu jedności rodziny, który musi być ściśle połączony z określeniem najlepszego interesu dziecka, a w efekcie z określeniem trwałego rozwiązania zgodnie z praktykami krajowymi i w następstwie przeprowadzenia oceny potrzeb przez właściwe organy krajowe ds. ochrony dzieci.
(45) Funkcjonariusz odpowiedzialny za pobranie danych biometrycznych małoletniego powinien odbyć szkolenie służące temu, by podejmowane przez niego starania były wystarczające do zapewnienia odpowiedniej jakości danych biometrycznych małoletniego oraz by zapewnić, aby proces pobierania tych danych biometrycznych był dla dziecka przyjazny i by małoletni, a zwłaszcza bardzo młody małoletni, czuł się bezpiecznie i mógł chętnie w nim uczestniczyć.
(46) Każdemu małoletniemu, który ukończył sześć lat, powinien podczas pobierania jego danych biometrycznych towarzyszyć, jeżeli jest obecny, pełnoletni członek rodziny. Małoletniemu bez opieki powinni podczas pobierania jego danych biometrycznych towarzyszyć przedstawiciel lub, jeżeli nie wyznaczono przedstawiciela, osoba wyszkolona w zakresie ochrony najlepszego interesu dziecka i jego ogólnego dobrostanu. Taka wyszkolona osoba nie powinna być funkcjonariuszem odpowiedzialnym za pobieranie danych biometrycznych, powinna działać niezależnie i nie powinna otrzymywać poleceń ani od funkcjonariusza, ani od służby odpowiedzialnej za pobieranie danych biometrycznych. Taka wyszkolona osoba powinna być osobą wyznaczoną do tymczasowego działania jako przedstawiciel na mocy dyrektywy (UE) 2024/1346, jeżeli osoba taka jest wyznaczana.
(47) Stosując niniejsze rozporządzenie, państwa członkowskie powinny w pierwszej kolejności uwzględnić najlepszy interes dziecka. Jeżeli wnioskujące państwo członkowskie stwierdzi, że dane Eurodac dotyczą dziecka, dane te mogą być wykorzystane przez to państwo wyłącznie na potrzeby ochrony porządku publicznego - w szczególności w odniesieniu do zapobiegania handlowi dziećmi i innym poważnym przestępstwom przeciw dzieciom, wykrywania takich przestępstw lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie - i zgodnie z przepisami tego państwa mającymi zastosowanie do małoletnich oraz zgodnie z obowiązkiem uwzględnienia w pierwszej kolejności najlepszego interesu dziecka.
(48) Należy ustanowić precyzyjne przepisy regulujące przesyłanie takich danych biometrycznych i innych odpowiednich danych osobowych do Eurodac, ich przechowywanie, porównywanie z innymi danymi biometrycznymi, przesyłanie wyników takich porównań oraz oznaczanie i usuwanie zapisanych danych. Takie przepisy mogą być różne dla różnych kategorii obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców oraz powinny być dostosowane do ich sytuacji.
(49) Państwa członkowskie powinny zapewnić przekazywanie danych biometrycznych o odpowiedniej jakości, umożliwiającej ich porównywanie za pomocą skomputeryzowanego systemu rozpoznawania odcisków palców i rozpoznawania twarzy. Wszystkie organy, które mają prawo dostępu do Eurodac, powinny przeznaczyć środki finansowe na odpowiednie szkolenia oraz na niezbędny sprzęt techniczny. Organy, które mają prawo dostępu do Eurodac, powinny informować eu-LISA o konkretnych problemach związanych z jakością danych w celu ich rozwiązania.
(50) Fakt czasowego lub trwałego braku możliwości pobrania lub przesłania danych biometrycznych danej osoby - z uwagi, między innymi, na jakość danych niewystarczającą do odpowiedniego porównania, problemy techniczne, przyczyny związane z ochroną zdrowia lub wynikające ze stanu osoby, której dane dotyczą, uniemożliwiającego pobranie jej danych biometrycznych ze względu na okoliczności pozostające poza jej kontrolą - nie powinny wpływać negatywnie na rozpatrzenie wniosku tej osoby o udzielenie ochrony międzynarodowej ani na decyzję w tej sprawie.
(51) Jeżeli chodzi o obowiązek pobierania odcisków palców, państwa członkowskie powinny uwzględniać dokument roboczy służb Komisji w sprawie wykonania rozporządzenia Eurodac, o przestrzeganie którego Rada zwróciła się do państw członkowskich w dniu 20 lipca 2015 r. W dokumencie tym określono podejście oparte na najlepszych praktykach w zakresie pobierania odcisków palców. W stosownych przypadkach państwa członkowskie, aby działać zgodnie z prawami podstawowymi, powinny przy pobieraniu odcisków palców do Eurodac uwzględniać opublikowaną przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej listę kontrolną, która ma im pomagać w przestrzeganiu obowiązków w zakresie praw podstawowych przy pobieraniu odcisków palców.
(52) Państwa członkowskie powinny informować wszystkie osoby, które są zobowiązane na mocy niniejszego rozporządzenia do udostępniania danych biometrycznych, o spoczywającym na nich w tym zakresie obowiązku. Państwa członkowskie powinny również wyjaśnić tym osobom, że w ich interesie leży pełna i niezwłoczna współpraca w ramach danej procedury polegająca na udostępnianiu ich danych biometrycznych. Jeżeli na mocy prawa krajowego obowiązującego w państwie członkowskim ustanowiono środki administracyjne, które przewidują, w ostateczności, możliwość pobrania danych biometrycznych z zastosowaniem przymusu, środki te muszą być w pełni zgodne z Kartą. Wyłącznie w należycie uzasadnionych okolicznościach i w ostateczności, po wyczerpaniu innych możliwości, można zastosować proporcjonalny stopień przymusu, aby zapewnić wywiązanie się przez obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy uznawani są za osoby wymagające szczególnego traktowania, i przez małoletnich z obowiązku udostępniania danych biometrycznych.
(53) Jeżeli w celu ustalenia lub weryfikacji tożsamości obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca stosowany jest środek detencyjny, środek ten powinien być stosowany przez państwa członkowskie wyłącznie jako środek ostateczny i przy pełnym poszanowaniu Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz zgodnie z odpowiednim prawem Unii, w tym z Kartą.
(54) Jeżeli jest to niezbędne, trafienia powinny być sprawdzane przez wyszkolonego eksperta w dziedzinie daktyloskopii, po to by zapewnić dokładne ustalenie odpowiedzialności na mocy rozporządzenia (UE) 2024/1351, dokładną identyfikację obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca oraz dokładną identyfikację podejrzanego lub ofiary przestępstwa, których dane mogą być przechowywane w Eurodac. Sprawdzanie przez wyszkolonego eksperta należy uznać za niezbędne, jeżeli istnieją wątpliwości co do tego, czy wynik porównania danych daktyloskopijnych odnosi się do tej samej osoby, w szczególności gdy dane odpowiadające trafieniu dotyczącemu odcisku palca należą do osoby innej płci lub gdy dane dotyczące wizerunku twarzy nie odpowiadają cechom twarzy osoby, której dane biometryczne zostały pobrane. Trafienia uzyskane z Eurodac w oparciu o wizerunki twarzy również powinny być sprawdzane przez eksperta wyszkolonego zgodnie z praktyką krajową, jeżeli przeprowadza się porównanie wyłącznie z danymi dotyczącymi wizerunku twarzy. Jeżeli porównanie danych daktyloskopijnych i danych dotyczących wizerunku twarzy przeprowadzane jest równocześnie i uzyskano trafienia dla obydwu zestawów danych biometrycznych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość sprawdzenia wyniku porównania danych dotyczących wizerunku twarzy.
(55) Jest możliwe, że obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, którzy wystąpili o udzielenie ochrony międzynarodowej w jednym z państw członkowskich, będą próbować występować o udzielenie ochrony międzynarodowej w innym państwie członkowskim przez wiele lat. Maksymalny okres przechowywania w Eurodac danych biometrycznych obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy wystąpili o udzielenie ochrony międzynarodowej, powinien być ściśle ograniczony do tego, co jest konieczne, i powinien być proporcjonalny, zgodnie z zasadą proporcjonalności zapisaną w art. 52 ust. 1 Karty i zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości. Zważywszy, że większość obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy przebywali w Unii przez kilka lat, po upływie tego okresu uzyska status osoby osiedlonej lub nawet obywatelstwo państwa członkowskiego, za rozsądny okres przechowywania danych biometrycznych i alfanumerycznych należy uznać okres 10 lat.
(56) W konkluzjach w sprawie bezpaństwowości, przyjętych w dniu 4 grudnia 2015 r., Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich przypomnieli o zobowiązaniu Unii z września 2012 r., zgodnie z którym wszystkie państwa członkowskie mają przystąpić do Konwencji dotyczącej statusu bezpaństwowców, sporządzonej w Nowym Jorku w dniu 28 września 1954 r., i mają rozważyć przystąpienie do Konwencji o ograniczaniu bezpaństwowości, sporządzonej w Nowym Jorku w dniu 30 sierpnia 1961 r.
(57) Na potrzeby stosowania podstaw odmowy przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2024/1350 należy pobierać dane biometryczne obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zarejestrowanych w celu przeprowadzenia procedury przyjmowania przewidzianej w tym rozporządzeniu, przesyłać je do Eurodac i porównywać je z przechowywanymi w Eurodac danymi beneficjentów ochrony międzynarodowej, osób, którym udzielono ochrony międzynarodowej lub przyznano status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z tym rozporządzeniem, osób, którym odmówiono przyjęcia do państwa członkowskiego ze względu na jedną z podstaw, o których mowa w tym rozporządzeniu, to jest z uwagi na to, że istniały uzasadnione podstawy do uznania, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec stanowi zagrożenie dla społeczności, porządku publicznego, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego danego państwa członkowskiego, lub z uwagi na to, że w SIS lub w krajowej bazie danych państwa członkowskiego dokonano wpisu na potrzeby odmowy wjazdu, lub w odniesieniu do których ta procedura przyjmowania została przerwana, ponieważ nie wyraziły one zgody lub cofnęły zgodę, a także osób, które zostały przyjęte w ramach krajowego programu przesiedleń. W związku z tym te kategorie danych należy przechowywać w Eurodac i udostępniać na potrzeby porównywania.
(58) Na potrzeby stosowania rozporządzeń (UE) 2024/1350 i (UE) 2024/1351 dane biometryczne obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którym udzielono ochrony międzynarodowej lub przyznano status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1350, należy przechowywać w Eurodac przez pięć lat od daty ich pobrania. Okres taki powinien być wystarczający, biorąc pod uwagę fakt, że większość takich osób będzie zamieszkiwała w Unii przez kilka lat i uzyska status rezydenta długoterminowego lub nawet obywatelstwo państw członkowskich.
(59) Jeżeli obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi odmówiono przyjęcia do państwa członkowskiego z uwagi na jedną z podstaw określonych w rozporządzeniu (UE) 2024/1350 - to jest z uwagi na to, że istniały uzasadnione podstawy do uznania, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowca stanowi zagrożenie dla społeczności, porządku publicznego, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego danego państwa członkowskiego, lub z uwagi na to, że w SIS lub w krajowej bazie danych danego państwa członkowskiego dokonano wpisu na potrzeby odmowy wjazdu - powiązane dane należy przechowywać przez okres trzech lat, licząc od daty dokonania negatywnego rozstrzygnięcia w sprawie przyjęcia. Dane te należy przechowywać przez taki okres po to, by inne państwa członkowskie przeprowadzające procedurę przyjmowania miały możliwość otrzymywania informacji - w tym wszelkich informacji dotyczących oznaczania danych przez inne państwa członkowskie - z Eurodac w trakcie całej procedury przyjmowania, w razie potrzeby, poprzez zastosowanie podstaw odmowy określonych w rozporządzeniu (UE) 2024/1350. Ponadto dane dotyczące procedur przyjmowania, które wcześniej zostały przerwane ze względu na to, że obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy nie wyrazili zgody lub cofnęli zgodę, należy przechowywać w Eurodac przez trzy lata, tak by inne państwa członkowskie przeprowadzające procedurę przyjmowania mogły dokonać negatywnego rozstrzygnięcia, na co zezwala to rozporządzenie.
(60) Przesyłanie danych dotyczących osób zarejestrowanych w Eurodac w celu przeprowadzenia procedury przyjmowania powinno przyczyniać się do ograniczenia liczby państw członkowskich, które wymieniają dane osobowe tych osób podczas kolejnej procedury przyjmowania, i tym samym powinno przyczynić się do zapewnienia zgodności z zasadą minimalizacji danych.
(61) Jeżeli państwo członkowskie uzyskuje w Eurodac trafienie, które może być dla tego państwa członkowskiego pomocne w wykonywaniu jego obowiązków niezbędnych do stosowania podstaw odmowy na podstawie rozporządzenia (UE) 2024/1350, państwo członkowskie pochodzenia, które wcześniej odmówiło przyjęcia obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, powinno niezwłocznie wymienić - zgodnie z zasadą lojalnej współpracy i z zastrzeżeniem zasad ochrony danych - informacje uzupełniające z państwem członkowskim, które uzyskało trafienie. Dzięki takiej wymianie danych państwo członkowskie, które uzyskało trafienie, powinno móc dokonać rozstrzygnięcia w sprawie przyjęcia w terminie określonym w tym rozporządzeniu w celu zakończenia procedury przyjmowania.
(62) Obowiązek pobierania i przesyłania danych biometrycznych osób zarejestrowanych w celu przeprowadzenia procedury przyjmowania nie powinien mieć zastosowania, jeżeli dane państwo członkowskie przerwie daną procedurę, zanim dane biometryczne zostaną pobrane.
(63) Mając na uwadze skuteczne zapobieganie niedozwolonemu przemieszczaniu się obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie mają prawa do pobytu w Unii, monitorowanie takiego przemieszczania się oraz stosowanie niezbędnych środków na rzecz efektywnego przeprowadzania skutecznych powrotów i readmisji do państw trzecich zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, a także mając na uwadze prawo do ochrony danych osobowych, za niezbędny okres przechowywania danych biometrycznych i alfanumerycznych należy uznać okres pięciu lat.
(64) Z myślą o wsparciu współpracy administracyjnej państw członkowskich podczas wdrażania dyrektywy 2001/55/WE dane beneficjentów tymczasowej ochrony powinny być przechowywane w Eurodac przez okres roku od daty wejścia w życie odpowiedniej decyzji wykonawczej Rady. Okres zatrzymywania danych należy przedłużać co roku na czas trwania tymczasowej ochrony.
(65) Okres przechowywania danych biometrycznych lub wszelkich innych danych osobowych powinien być krótszy w niektórych szczególnych sytuacjach, w których nie ma potrzeby ich przechowywania przez tak długi czas. Dane biometryczne, a także wszystkie inne dane osobowe należące do obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców należy usuwać niezwłocznie - i w trwały sposób - po uzyskaniu przez obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców obywatelstwa jednego z państw członkowskich.
(66) Dane dotyczące tych osób, których dane biometryczne zostały zapisane w Eurodac w momencie składania lub rejestrowania ich wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej i którym udzielono ochrony międzynarodowej w państwie członkowskim, powinny być przechowywane, aby umożliwić porównywanie danych zapisanych w momencie rejestrowania lub składania innego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej z wcześniej zapisanymi danymi.
(67) eu-LISA powierzono zadania Komisji związane z zarządzaniem operacyjnym Eurodac zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz niektóre zadania związane z infrastrukturą łączności, począwszy od dnia 1 grudnia 2012 r., czyli od dnia podjęcia przez eu-LISA powierzonych jej obowiązków. Ponadto Europol powinien posiadać status obserwatora podczas posiedzeń zarządu eu-LISA, w przypadku gdy porządek tych posiedzeń obejmuje kwestie związane ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia i dotyczące dostępu wyznaczonych organów państw członkowskich i wyznaczonego organu Europolu do Eurodac na potrzeby jego przeglądania, na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie. Europol powinien mieć możliwość wyznaczenia przedstawiciela do grupy doradczej ds. Eurodac działającej w ramach eu-LISA.
(68) Należy wyraźne określić obowiązki Komisji i eu-LISA w odniesieniu do Eurodac i infrastruktury łączności oraz wyraźnie określić obowiązki państw członkowskich w odniesieniu do przetwarzania danych i bezpieczeństwa danych oraz dostępu do zapisanych danych i dokonywania ich sprostowania.
(69) Należy wyznaczyć właściwe organy państw członkowskich, jak również krajowy punkt dostępu, za pośrednictwem którego składane będą wnioski o porównanie z danymi Eurodac; należy również prowadzić wykaz jednostek operacyjnych w wyznaczonych organach, które będą upoważnione do występowania z takimi wnioskiem o porównanie do konkretnych celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie.
(70) Należy wyznaczyć jednostki operacyjne Europolu, które będą upoważnione do występowania z wnioskiem o porównanie z danymi Eurodac za pośrednictwem punktu dostępu Europolu, i prowadzić wykaz takich jednostek. Jednostki takie, w tym jednostki zajmujące się zwalczaniem handlu ludźmi, niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego, w szczególności gdy ofiary są małoletnimi, należy upoważnić do występowania z wnioskiem o porównanie z danymi Eurodac za pośrednictwem punktu dostępu Europolu w celu wsparcia i wzmocnienia działań państw członkowskich w zakresie zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom objętym mandatem Europolu, wykrywania takich przestępstw lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie,
(71) Wnioski o porównanie z danymi przechowywanymi w Eurodac powinny być składane przez jednostki operacyjne w wyznaczonych organach do krajowego punktu dostępu, za pośrednictwem organu weryfikującego; wnioski te należy uzasadnić. Jednostki operacyjne w wyznaczonych organach, które są upoważnione do występowania z wnioskiem o porównanie z danymi Eurodac, nie powinny działać jako organ weryfikujący. Organy weryfikujące powinny działać niezależnie od wyznaczonych organów i powinny odpowiadać za zapewnienie, w sposób niezależny, ścisłego przestrzegania warunków dostępu ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Organy weryfikujące powinny - po sprawdzeniu, czy spełnione zostały wszystkie warunki dostępu - przekazać wniosek o porównanie, bez przekazywania jego uzasadnienia, za pośrednictwem krajowego punktu dostępu, do Eurodac. W wyjątkowo naglących przypadkach, gdy szybki dostęp jest niezbędny do zareagowania na konkretne i faktyczne zagrożenie związane z przestępstwami terrorystycznymi lub innymi poważnymi przestępstwami, organ weryfikujący powinien mieć możliwość przekazania wniosku niezwłocznie i przeprowadzenia weryfikacji dopiero po jego przekazaniu.
(72) Wyznaczony organ i organ weryfikujący mogą należeć do tej samej organizacji, jeżeli zezwala na to prawo krajowe, ale organ weryfikujący powinien działać niezależnie, gdy wykonuje zadania na mocy niniejszego rozporządzenia.
(73) Na potrzeby ochrony danych osobowych oraz aby wykluczyć systematyczne porównywanie, które powinno być zabronione, przetwarzanie danych Eurodac powinno odbywać się wyłącznie w szczególnych przypadkach i wtedy, gdy jest niezbędne w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie. Szczególny przypadek zachodzi w szczególności wtedy, gdy wniosek o porównanie ma związek ze szczególną i konkretną sytuacją, ze szczególnym i konkretnym zagrożeniem związanym z przestępstwem terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwem lub z konkretnymi osobami, co do których istnieją poważne podstawy, by sądzić, że popełnią one lub popełniły takie przestępstwo. Szczególny przypadek zachodzi również wtedy, gdy wniosek o porównanie ma związek z osobą będącą ofiarą przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa. W związku z tym wyznaczone organy państw członkowskich i wyznaczony organ Europolu powinny występować z wnioskiem o porównanie z Eurodac wyłącznie wtedy, kiedy mają uzasadnione podstawy, by sądzić, że takie porównanie dostarczy informacji, które w znacznym stopniu pomogą im w zapobieżeniu przestępstwu terrorystycznemu lub innemu poważnemu przestępstwu, jego wykryciu lub prowadzeniu postępowania przygotowawczego w jego sprawie.
(74) Ponadto na dostęp należy zezwolić pod warunkiem, że przeprowadzono uprzednie wyszukiwanie w krajowych bazach danych biometrycznych danego państwa członkowskiego oraz zautomatyzowanych systemach identyfikacji daktyloskopijnej wszystkich innych państw członkowskich na mocy decyzji Rady 2008/615/WSiSW 29 , o ile z przeprowadzonego zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/818 przeglądania CIR wynika, że dane dotyczące danej osoby są przechowywane w Eurodac. Warunek ten wymaga, aby wnioskujące państwo członkowskie przeprowadziło porównania z zautomatyzowanymi systemami identyfikacji daktyloskopijnej wszystkich innych państw członkowskich na mocy decyzji 2008/615/WSiSW, gdy porównania takie są technicznie możliwe, chyba że to państwo członkowskie może wykazać, że istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, iż nie doprowadziłoby to do ustalenia tożsamości osoby, której dane dotyczą. Takie uzasadnione podstawy istnieją w szczególności, gdy w danym przypadku nie występują żadne powiązania operacyjne ani powiązania w ramach postępowania przygotowawczego z danym państwem członkowskim. Warunek ten wymaga wcześniejszego wdrożenia pod względem prawnym i technicznym decyzji 2008/615/WSiSW przez wnioskujące państwo członkowskie w zakresie danych daktyloskopijnych, ponieważ nie powinno się zezwalać na dokonywanie sprawdzeń w Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego, jeżeli nie zostały spełnione wymogi dotyczące spełnienia tego warunku. Oprócz uprzedniego sprawdzenia baz danych wyznaczone organy powinny również mieć możliwość przeprowadzenia jednoczesnego sprawdzania w VIS, o ile spełniono warunki dotyczące porównywania z przechowywanymi tam danymi, określone w decyzji Rady 2008/633/WSiSW 30 .
(75) Na potrzeby skutecznego porównywania i wymiany danych osobowych państwa członkowskie powinny w pełni wdrożyć i wykorzystywać istniejące umowy międzynarodowe oraz obowiązujące prawo Unii dotyczące wymiany danych osobowych, w szczególności decyzję 2008/615/WSiSW.
(76) Podczas gdy odpowiedzialność pozaumowna Unii w związku z funkcjonowaniem Eurodac jest regulowana odpowiednimi postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), niezbędne jest ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących odpowiedzialności pozaumownej państw członkowskich w związku z funkcjonowaniem Eurodac.
(77) Rozporządzenie (UE) 2016/679 stosuje się do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia, chyba że takiego przetwarzania dokonują właściwe wyznaczone organy lub właściwe organy weryfikujące państw członkowskich na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, ich wykrywania lub ścigania, w tym na potrzeby ochrony przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobiegania takim zagrożeniom.
(78) Przepisy krajowe przyjęte na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 31 stosuje się do przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy państw członkowskich na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, ich wykrywania lub ścigania na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(79) Rozporządzenie (UE) 2016/794 stosuje się do przetwarzania danych osobowych przez Europol na potrzeby zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie lub ich wykrywania na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(80) Przepisy ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2016/679 dotyczące ochrony praw i wolności osób fizycznych, w szczególności ich prawa do ochrony danych osobowych, które ich dotyczą, należy doprecyzować w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do odpowiedzialności za przetwarzanie danych, zabezpieczenia praw osoby, której dane dotyczą, oraz nadzoru nad ochroną danych, w szczególności w odniesieniu do niektórych sektorów.
(81) Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem należy zawsze chronić prawo danej osoby do prywatności i do ochrony danych - zarówno w odniesieniu do dostępu organów państw członkowskich, jak i do dostępu upoważnionych agencji Unii do Eurodac.
(82) Osoby, których dane dotyczą, powinny mieć prawo dostępu do swoich danych osobowych oraz do żądania dokonania ich sprostowania i usunięcia oraz prawo do ograniczenia ich przetwarzania. Z uwzględnieniem celów, w których przetworzono dane, osoby, których dane dotyczą, mają prawo do tego, by niekompletne dane osobowe zostały uzupełnione, w tym poprzez przedstawienie dodatkowego oświadczenia. Prawa te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, w dyrektywie (UE) 2016/680 i w rozporządzeniu (UE) 2016/794 w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych na potrzeby ochrony porządku publicznego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w Eurodac przez organy krajowe, każde państwo członkowskie, ze względu na pewność i przejrzystość prawa, powinno wyznaczyć organ, który ma być uznawany za administratora zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą (UE) 2016/680 i który powinien ponosić główną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie powinno przekazać Komisji dane kontaktowe tego organu.
(83) Ważne jest również dokonywanie sprostowań danych zapisanych w Eurodac, które są niezgodne ze stanem faktycznym, po to by zapewnić dokładność statystyk sporządzanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(84) Należy zakazać przekazywania danych osobowych uzyskanych przez państwo członkowskie lub Europol na podstawie niniejszego rozporządzenia z Eurodac do państwa trzeciego, organizacji międzynarodowej lub podmiotu prywatnego z siedzibą w Unii lub poza nią, aby zapewnić prawo do azylu oraz aby chronić osoby, których dane są przetwarzane na mocy niniejszego rozporządzenia, przed ujawnianiem ich danych państwu trzeciemu. Oznacza to, że państwa członkowskie nie powinny przekazywać informacji uzyskanych z Eurodac dotyczących: imienia i nazwiska (imion i nazwisk); daty urodzenia; obywatelstwa; państwa członkowskiego (państw członkowskich) pochodzenia, państwa członkowskiego relokacji lub państwa członkowskiego przesiedlenia; szczegółów odnoszących się do dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży; miejsca i daty przesiedlenia lub złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej; numeru referencyjnego użytego przez państwo członkowskie pochodzenia; daty pobrania danych biometrycznych i daty przesłania danych przez państwo(-a) członkowskie do Eurodac; numeru identyfikacyjnego operatora; oraz wszelkich informacji związanych z przekazaniem osoby, której dane dotyczą, na mocy rozporządzenia (UE) 2024/1351. Zakaz ten powinien pozostawać bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do przekazywania takich danych do państw trzecich, do których stosuje się rozporządzenie (UE) 2024/1351 zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i z krajowymi przepisami przyjętymi na podstawie dyrektywy (UE) 2016/680, tak by zapewnić państwom członkowskim możliwość współpracy z takimi państwami trzecimi na potrzeby niniejszego rozporządzenia.
(85) Na zasadzie odstępstwa od zasady, zgodnie z którą żadnych danych osobowych uzyskanych przez państwo członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia nie należy przekazywać ani udostępniać państwu trzeciemu, należy umożliwić przekazywanie takich danych osobowych państwu trzeciemu, jeżeli takie przekazanie podlega rygorystycznym warunkom i jest niezbędne w poszczególnych przypadkach w celu ułatwienia identyfikacji obywatela państwa trzeciego w związku z jego powrotem. Przekazywanie wszelkich danych osobowych powinno podlegać rygorystycznym warunkom. W przypadku przekazywania takich danych osobowych, informacji dotyczących faktu złożenia przez tego obywatela państwa trzeciego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej nie należy ujawniać państwu trzeciemu. Przekazywania danych osobowych państwom trzecim należy dokonywać zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i za zgodą państwa członkowskiego pochodzenia. Państwa trzecie powrotu często nie są objęte decyzjami stwierdzającymi odpowiedni stopień ochrony przyjmowanymi przez Komisję na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679. Ponadto pomimo szeroko zakrojonych wysiłków Unii w zakresie współpracy z głównymi państwami pochodzenia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, których zobowiązano do powrotu, nie udało się zapewnić, by te państwa trzecie systematycznie wywiązywały się z obowiązku readmisji własnych obywateli ustanowionego prawem międzynarodowym. Umowy o readmisji, zawarte lub negocjowane przez Unię lub państwa członkowskie i zapewniające odpowiednie zabezpieczenia odnośnie do przekazywania danych do państw trzecich zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2016/679, dotyczą ograniczonej liczby takich państw trzecich, a zawarcie nowych umów o readmisji pozostaje niepewne. W takich sytuacjach - i w ramach wyjątku od wymogu istnienia decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony lub istnienia odpowiednich zabezpieczeń - przekazywanie danych osobowych organom państw trzecich zgodnie z niniejszym rozporządzeniem powinno być dozwolone na potrzeby realizacji polityki powrotowej Unii i powinna istnieć możliwość stosowania odstępstwa przewidzianego w rozporządzeniu (UE) 2016/679, o ile spełnione są warunki określone w tym rozporządzeniu. Wykonywanie rozporządzenia (UE) 2016/679, w tym w odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państw trzecich zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, podlega monitorowaniu przez krajowy niezależny organ nadzorczy. Rozporządzenie (UE) 2016/679 stosuje się w odniesieniu do odpowiedzialności organów państw członkowskich jako administratorów w rozumieniu tego rozporządzenia.
(86) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 32 , w szczególności jego art. 33 dotyczący poufności i bezpieczeństwa przetwarzania, stosuje się do przetwarzania danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla rozporządzenia (UE) 2016/794, które powinno stosować się do przetwarzania danych osobowych przez Europol. Należy jednak doprecyzować niektóre kwestie związane z odpowiedzialnością za przetwarzanie danych oraz z nadzorem nad ochroną danych, mając na uwadze, że ochrona danych jest kluczowym czynnikiem sprzyjającym prawidłowemu funkcjonowaniu Eurodac oraz że bezpieczeństwo danych, ich wysoka jakość techniczna oraz zgodność ich przeglądania z prawem mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia niezakłóconego i prawidłowego funkcjonowania Eurodac i dla ułatwienia stosowania rozporządzeń (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350.
(87) Osoba, której dane dotyczą, powinna zostać poinformowana w szczególności o celu, w jakim jej dane będą przetwarzane w ramach Eurodac, w tym o celach rozporządzeń (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350, a także o tym, w jaki sposób organy ścigania mogą wykorzystywać jej dane.
(88) Krajowe organy nadzorcze, ustanowione zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679, powinny monitorować zgodność z prawem przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie, a Europejski Inspektor Ochrony Danych, ustanowiony rozporządzeniem (UE) 2018/1725, powinien monitorować działalność instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii związaną z przetwarzaniem danych osobowych w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia. Te organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych powinni współpracować ze sobą w zakresie monitorowania przetwarzania danych osobowych, w tym w kontekście komitetu skoordynowanego nadzoru ustanowionego w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych.
(89) Państwa członkowskie, Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny zapewnić krajowym organom nadzorczym i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych możliwość sprawowania odpowiedniego nadzoru nad wykorzystywaniem danych Eurodac i dostępem do nich.
(90) Należy w regularnych odstępach czasu monitorować i oceniać rezultaty działania Eurodac, w tym to, czy dostęp na potrzeby ochrony porządku publicznego nie doprowadził do pośredniej dyskryminacji osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, o czym mowa w przeprowadzonej przez Komisję ocenie zgodności niniejszego rozporządzenia z Kartą. eu-LISA powinna przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie coroczne sprawozdanie z działalności Eurodac.
(91) Państwa członkowskie powinny wprowadzić system skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, które będą stosowane w przypadku niezgodnego z prawem przetwarzania danych zapisanych w Eurodac w sposób sprzeczny z jego celem.
(92) Należy informować państwa członkowskie o stanie poszczególnych procedur azylowych z myślą o ułatwieniu odpowiedniego stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1351.
(93) Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 33 .
(94) Niniejsze rozporządzenie zapewnia poszanowanie praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności w Karcie. Niniejsze rozporządzenie ma w szczególności zapewnić pełne poszanowanie ochrony danych osobowych oraz prawa do ubiegania się o ochronę międzynarodową, jak również wspierać stosowanie art. 8 i 18 Karty. Niniejsze rozporządzenie powinno w związku z tym być odpowiednio stosowane.
(95) Zgodnie z art. 42 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinie w dniu 21 września 2016 r. i w dniu 30 listopada 2020 r.
(96) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia - a mianowicie utworzenie systemu do porównywania danych biometrycznych wspierającego wdrażanie unijnej polityki azylowej i migracyjnej - nie może zostać, ze względu na swój charakter, osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, o której mowa w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(97) Należy ograniczyć terytorialny zakres stosowania niniejszego rozporządzenia, tak by go dostosować do terytorialnego zakresu stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1351, z wyjątkiem przepisów dotyczących danych gromadzonych w celu ułatwienia stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1350 zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
(98) Zgodnie z art. 1 i 2 oraz art. 4a ust. 1 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(99) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i do TFUE, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
