a także mając na uwadze, co następuje:(1) Układ o stowarzyszeniu między Unią a Ukrainą 2 , obejmujący pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu, wszedł w życie w dniu 1 września 2017 r.
(2) W 2014 r. Ukraina rozpoczęła realizację ambitnego programu reform, których celem jest stabilizacja jej gospodarki i poprawa warunków życia jej obywateli. Głównymi priorytetami tego programu są walka z korupcją oraz reformy konstytucyjne, wyborcze i sądownicze. Wdrażanie tych reform wsparto poprzez kolejne programy pomocy makro- finansowej, w ramach których Ukraina otrzymała od Unii pomoc w formie pożyczek na łączną kwotę 6,6 mld EUR.
(3) Nadzwyczajna pomoc makrofinansowa, która została udostępniona - w kontekście rosnących napięć tuż przed rosyjską inwazją - na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/313 3 , zapewniła Ukrainie 1,2 mld EUR w formie pożyczek, wypłacone w dwóch transzach po 600 mln EUR w marcu i maju 2022 r.
(4) Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii do kwoty 1 mld EUR, udostępniona na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1201 4 , zapewniła szybkie i pilne wsparcie budżetu Ukrainy i została w pełni wypłacona w dwóch transzach 1 i 2 sierpnia 2022 r. Pomoc ta stanowiła pierwszy etap planowanej nadzwyczajnej pomocy makrofinansowej dla Ukrainy w wysokości do 9 mld EUR, zapowiedzianej przez Komisję w jej komunikacie z dnia 18 maja 2022 r. pt. "Pomoc Ukrainie i odbudowa Ukrainy" i zatwierdzonej przez Radę Europejską w dniach 23-24 czerwca 2022 r.
(5) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1628 5 stanowiła kolejny krok we wdrażaniu planowanej wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii. Ustanowiono w niej podstawę do przekazania Ukrainie dodatkowej kwoty w wysokości do 5 mld EUR w formie pożyczek na wysoce preferencyjnych warunkach, z czego 2 mld EUR wypłacono w dniu 18 października, a pozostałe 3 mld EUR mają zostać wypłacone do końca 2022 r.
(6) Niczym niesprowokowana i nieuzasadniona wojna napastnicza Rosji przeciwko Ukrainie, która rozpoczęła się dnia 24 lutego 2022 r., spowodowała utratę dostępu Ukrainy do rynków finansowych i znaczny spadek przychodów publicznych, natomiast wydatki publiczne na zaradzenie sytuacji humanitarnej i zachowanie ciągłości działania służb państwowych znacznie wzrosły. W obliczu tej wysoce niepewnej i zmiennej sytuacji najlepsze szacunki potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania dokonane przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) latem 2022 r. wskazywały na nadzwyczajną lukę w finansowaniu w wysokości około 39 mld USD w 2022 r., z czego około połowa mogłaby zostać zaspokojona dzięki pomocy międzynarodowej. Szybkie udzielenie przez Unię pomocy makrofinansowej Ukrainie na podstawie decyzji (UE) 2022/1628 było w tych nadzwyczajnych okolicznościach właściwą odpowiedzią w perspektywie krótkoterminowej na znaczne ryzyko zagrażające stabilności makrofi- nansowej Ukrainy. Kwota w postaci kolejnych 5 mld EUR wyjątkowej pomocy makrofinansowej na podstawie tej decyzji miała wesprzeć stabilizację makrofinansową Ukrainy, wzmocnić natychmiastową odporność tego kraju i przyczynić się do utrzymania jego zdolności do odbudowy, tym samym przyczyniając się do zachowania przez Ukrainę zdolności do obsługi długu publicznego, a ostatecznie - do wywiązania się z jej zobowiązań finansowych.
(7) Od początku rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie Unia, jej państwa członkowskie i europejskie instytucje finansowe uruchomiły 19,7 mld EUR na rzecz odporności gospodarczej, społecznej i finansowej Ukrainy. W skład tej kwoty wchodzi wsparcie z budżetu Unii w wysokości 12,4 mld EUR, w tym wyjątkowa pomoc makrofi- nansowa oraz wsparcie Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, w pełni lub częściowo gwarantowane z budżetu Unii, a także dalsze wsparcie finansowe ze strony państw członkowskich, w wysokości 7,3 mld EUR.
(8) Rada podjęła ponadto decyzję w sprawie środków pomocy mających na celu wsparcie ukraińskich sił zbrojnych w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju w wysokości 3,1 mld EUR na podstawie decyzji Rady (WPZiB) 2021/509 6 oraz misji w zakresie pomocy wojskowej dla Ukrainy w wysokości 0,1 mld EUR na pokrycie wspólnych kosztów na podstawie decyzji Rady (WPZiB) 2022/1968 7 . Unia i jej państwa członkowskie udzieliły również bezprecedensowej pomocy rzeczowej w sytuacjach nadzwyczajnych za pośrednictwem Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/836 8 , co stanowiło największą operację w sytuacji nadzwyczajnej od czasu utworzenia tego mechanizmu i pozwoliło na dostarczenie do Ukrainy i regionu milionów artykułów pierwszej potrzeby.
(9) W dniu 23 czerwca 2022 r. Rada Europejska postanowiła przyznać Ukrainie status kraju kandydującego. Dalsze silne wsparcie dla Ukrainy jest jednym z kluczowych priorytetów Unii. Zważywszy na olbrzymi rozmiar szkód wyrządzonych ukraińskiej gospodarce, obywatelom i przedsiębiorstwom wskutek rosyjskiej wojny napastniczej, dalsze silne wsparcie dla Ukrainy wymaga zorganizowanego zbiorowego podejścia określonego w instrumencie wsparcia dla Ukrainy (pomoc makrofinansowa +) ustanowionym niniejszym rozporządzeniem (zwanym dalej "Instrumentem").
(10) Rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie stanowi strategiczne zagrożenie geopolityczne dla całej Unii i wymaga, by państwa członkowskie wykazały się siłą i jednością. W związku z tym wsparcie Unii powinno być szybko uruchamiane i umożliwiać elastyczne i stopniowe dostosowywanie się do doraźnej pomocy i krótkoterminowej odbudowy na drodze do przyszłej rekonstrukcji.
(11) Celem ogólnym Instrumentu jest przyczynienie się do wypełnienia luki w finansowaniu Ukrainy w 2023 r., w szczególności poprzez zapewnienie wysoce preferencyjnej krótkoterminowej pomocy finansowej dla państwowego budżetu Ukrainy w sposób przewidywalny, ciągły, uporządkowany i terminowy, w tym - w stosownych przypadkach - sfinansowanie odbudowy i wstępnego wsparcia na rzecz powojennej rekonstrukcji, aby wesprzeć Ukrainę na drodze do integracji europejskiej.
(12) Aby osiągnąć cel ogólny Instrumentu, należy udzielić wsparcia na rzecz stabilności makrofinansowej w Ukrainie oraz złagodzenia ograniczeń Ukrainy w zakresie finansowania zewnętrznego. Komisja powinna wdrażać wsparcie na podstawie Instrumentu zgodnie z głównymi zasadami i celami środków wprowadzanych w różnych obszarach działań zewnętrznych oraz innych stosownych polityk Unii.
(13) Do głównych obszarów wsparcia w ramach Instrumentu należy również zaliczyć zapewnienie wsparcia na rzecz odbudowy, naprawy i utrzymania funkcji krytycznych i infrastruktury krytycznej, a także pomoc dla osób potrzebujących i najbardziej dotkniętych obszarów pod względem wsparcia materialnego i socjalnego, tymczasowego budownictwa mieszkaniowego oraz budownictwa mieszkaniowego i infrastrukturalnego.
(14) Instrument powinien też pomóc władzom Ukrainy w zwiększeniu ich zdolności do przygotowania rekonstrukcji kraju po wojnie i, w stosownych przypadkach, do wczesnej fazy przygotowawczej procesu przedakcesyjnego, obejmującego wzmocnienie instytucji Ukrainy, reformę i zwiększenie skuteczności administracji publicznej, a także przejrzystość, reformy strukturalne i dobre rządy na wszystkich poziomach.
(15) Instrument będzie wspierał politykę zewnętrzną Unii wobec Ukrainy. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny ściśle współpracować przez cały okres udzielania wsparcia w celu koordynowania zewnętrznej polityki Unii i zapewnienia spójności tej polityki. Wsparcie dla Ukrainy na podstawie Instrumentu będzie nadal stanowić znaczny wkład w zaspokajanie potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania oszacowanych przez MFW, Bank Światowy oraz inne międzynarodowe instytucje finansowe, przy uwzględnieniu zdolności Ukrainy do finansowania swoich potrzeb z zasobów własnych. Przy ustalaniu kwoty wsparcia uwzględnia się również oczekiwane wkłady finansowe darczyńców dwustronnych i wielostronnych, a także wcześniej uruchomione środki w Ukrainie w ramach innych unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego oraz wartość dodaną ogólnego zaangażowania Unii.
(16) Sytuacja Ukrainy wymaga podejścia etapowego, zgodnie z którym instrumentowi skupiającemu się na stabilności makrofinansowej, a także doraźnej pomocy i odbudowie powinno towarzyszyć stałe wsparcie w ramach Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej - "Globalny wymiar Europy" ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 9 i akcji pomocy humanitarnej prowadzonych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/96 10 .
(17) W niniejszym rozporządzeniu należy określić zasoby dostępne na potrzeby Instrumentu na okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. z ewentualnymi wypłatami do dnia 31 marca 2024 r. Udostępnić należy maksymalną kwotę 18 mld EUR w formie pożyczek. Ponadto w odniesieniu do okresu od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć dotację na spłatę odsetek. Aby zapewnić pokrycie kosztów odsetek w okresie kredytowania, wkłady państw członkowskich po 2027 r. powinny zostać odnowione i utrzymane jako zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, chyba że zostaną pokryte innymi środkami w przyszłych wieloletnich ramach finansowych. W związku z tym możliwe jest przedłużenie wkładów państw członkowskich na okres po 2027 r.
(18) Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać państwom członkowskim udostępnianie dodatkowych zasobów jako zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, które miałyby zostać wdrożone na podstawie protokołu ustaleń dotyczącego Instrumentu. Taką możliwość udostępnienia dodatkowego wkładu jako zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel należy również dać zainteresowanym państwom trzecim i stronom trzecim, zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. d) i e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 11 (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym"). Aby wspierać synergie i komplementarność, należy umożliwić udostępnianie takich dodatkowych wkładów państw członkowskich, zainteresowanych państw trzecich i stron trzecich również na rzecz programów ustanowionych na podstawie rozporządzeń (UE) 2021/947 i (WE) nr 1257/96 w celu finansowania środków przyczyniających się do osiągnięcia celów Instrumentu.
(19) Dobrowolne wkłady państw członkowskich powinny być nieodwołalne, bezwarunkowe i uruchamiane na żądanie. W tym celu państwa członkowskie powinny zawrzeć z Komisją umowę o przyznanie wkładu w rozumieniu art. 22 ust. 2 rozporządzenia finansowego. Taka umowa o przyznanie wkładu powinna obejmować wkład w dotację na spłatę odsetek, a także dodatkowe kwoty, jeżeli państwa członkowskie chcą je przekazać.
(20) Wsparcie w ramach Instrumentu powinno być udostępniane z zastrzeżeniem warunku wstępnego, zgodnie z którym Ukraina ma nadal respektować skuteczne mechanizmy demokratyczne i swoje instytucje, w tym wielopartyjny system parlamentarny i praworządność, oraz gwarantować poszanowanie praw człowieka.
(21) Wsparcie w ramach Instrumentu powinno być powiązane z warunkami dotyczącymi polityki, które mają zostać określone w protokole ustaleń. Warunki te powinny również obejmować zobowiązania do wzmocnienia wyników gospodarczych i odporności kraju, otoczenia działalności gospodarczej, ułatwienia krytycznej rekonstrukcji i sprostania wyzwaniom w sektorze energetycznym.
(22) Warunki dotyczące polityki powinny zostać uzupełnione rygorystycznymi wymogami w zakresie sprawozdawczości w celu zapewnienia, by fundusze były wykorzystywane w sposób skuteczny, przejrzysty i rozliczalny.
(23) W związku z sytuacją w Ukrainie należy zapewnić śródokresowy przegląd protokołu ustaleń.
(24) Wsparcie na podstawie Instrumentu powinno być przekazywane z zastrzeżeniem spełnienia warunków wstępnych oraz zadowalającej realizacji i postępów w realizacji warunków dotyczących polityki.
(25) Należy przewidzieć możliwość ponownej oceny potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania oraz zmniejszenia, zawieszenia lub anulowania wsparcia, jeżeli w okresie wypłacania wsparcia w ramach Instrumentu potrzeby te znacznie się zmniejszą w porównaniu z początkowymi prognozami. Należy również przewidzieć możliwość zawieszenia lub anulowania wypłat w przypadku niespełnienia wymogów dotyczących przekazania wsparcia w ramach Instrumentu.
(26) W sytuacji, gdy potrzeby finansowania Ukrainy są pilne, należy zorganizować pomoc finansową w ramach zróżnicowanej strategii finansowania, o której mowa w art. 220a rozporządzenia finansowego i ustanowionej tamże jako jednolita metoda finansowania, która ma zwiększyć płynność obligacji unijnych oraz atrakcyjność i opłacalność emisji unijnej.
(27) Biorąc pod uwagę trudną sytuację Ukrainy spowodowaną wojną napastniczą Rosji i w celu wsparcia Ukrainy na drodze do długoterminowej stabilności, należy udzielić pożyczek Ukrainie na wysoce preferencyjnych warunkach na maksymalny okres 35 lat i nie rozpoczynać spłaty kwoty głównej przed 2033 r. Należy również wprowadzić odstępstwo od art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia finansowego oraz umożliwić Unii pokrycie kosztów odsetek i umorzyć koszty administracyjne, które w przeciwnym przypadku musiałyby być poniesione przez Ukrainę. Dotacja na spłatę odsetek powinna zostać przyznana w formie instrumentu, który uznaje się za odpowiedni do zapewnienia skuteczności wsparcia w ramach Instrumentu w rozumieniu art. 220 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Powinna być ona finansowana z dodatkowych dobrowolnych wkładów państw członkowskich i powinna być stopniowo udostępniana po wejściu w życie umów z państwami członkowskimi.
(28) Ukraina powinna mieć możliwość wystąpienia każdego roku o dotację na spłatę odsetek i umorzenie kosztów administracyjnych.
(29) Na zasadzie odstępstwa od art. 31 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia (UE) 2021/947 zobowiązania finansowe z tytułu pożyczek udzielanych na podstawie niniejszego rozporządzenia nie powinny być wspierane gwarancją na działania zewnętrzne. Wsparcie w ramach Instrumentu powinno stanowić pomoc finansową w rozumieniu art. 220 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Biorąc pod uwagę ryzyko finansowe i pokrycie budżetowe, nie należy tworzyć rezerw na pomoc finansową w formie pożyczek w ramach Instrumentu, a na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 1 rozporządzenia finansowego nie należy ustalać wskaźnika zasilenia rezerw jako odsetka kwoty, o której mowa w art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.
(30) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 12 nie pozwala obecnie na pokrycie zobowiązań finansowych z tytułu pożyczek udzielanych w ramach Instrumentu. W oczekiwaniu na ewentualną zmianę tego rozporządzenia, która umożliwiłaby uruchomienie - jako gwarancji - zasobów budżetowych poza pułapami wieloletnich ram finansowych (WRF) i do wysokości pułapów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 decyzji Rady (UE, Euratom) 2020/2053 13 , należy znaleźć inne rozwiązanie zapewniające dodatkowe zasoby.
(31) Dobrowolne wkłady państw członkowskich w formie gwarancji uznano za odpowiednie narzędzie w celu zapewnienia ochrony umożliwiającej operacje zaciągania i udzielania pożyczek na mocy niniejszego rozporządzenia. Gwarancje państw członkowskich powinny stanowić odpowiednie zabezpieczenie zapewniające zdolność Unii do spłaty pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania pożyczek udzielanych w ramach Instrumentu.
(32) Gwarancje udzielane przez państwa członkowskie powinny pokrywać wsparcie udzielane w ramach Instrumentu w formie pożyczek w kwocie nieprzekraczającej 18 000 000 000 EUR. Ważne jest, aby państwa członkowskie zakończyły mające zastosowanie procedury krajowe w celu zapewnienia gwarancji w trybie priorytetowym. Ze względu na pilny charakter sytuacji czas wymagany do zakończenia takich procedur nie powinien powodować opóźnienia w wypłacie wymaganego wsparcia finansowego na rzecz Ukrainy w formie pożyczek na mocy niniejszego rozporządzenia. Jednocześnie wsparcie finansowe w formie pożyczek w ramach Instrumentu powinno być udostępniane stopniowo, w miarę wprowadzania w życie gwarancji udzielanych przez państwa członkowskie. Zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami i zasadą ostrożności Komisja powinna uruchamiać pożyczki z należytym uwzględnieniem swojej zdolności kredytowej. Jednak wsparcie powinno stać się dostępne w pełnej kwocie nieprze- kraczającej 18 000 000 000 EUR z dniem rozpoczęcia stosowania zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2093 lub zastępującego go rozporządzenia, stanowiących, że pożyczki udzielane w ramach Instrumentu są gwarantowane w ramach budżetu Unii poza pułapami WRF i do wysokości pułapów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053.
(33) Gwarancje państw członkowskich powinny być nieodwołalne, bezwarunkowe i uruchamiane na żądanie. Gwarancje te powinny zapewnić zdolność Unii do spłaty środków finansowych pożyczonych na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych. Gwarancje powinny przestać być uruchamiane na wezwanie z dniem rozpoczęcia stosowania zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2093 lub zastępującego go rozporządzenia, stanowiących, że pożyczki udzielane w ramach Instrumentu są gwarantowane w ramach budżetu Unii poza pułapami WRF i do wysokości pułapów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053. Gwarancje powinny być uruchamiane w przypadku, gdy Unia nie otrzyma od Ukrainy terminowej płatności z tytułu pożyczek w ramach Instrumentu, w tym w szczególności w przypadku zmian w harmonogramie płatności z jakiegokolwiek powodu, jak również w odniesieniu do oczekiwanych i nieoczekiwanych przypadków niewywiązania się z płatności.
(34) Kwoty odzyskane na mocy umów pożyczki w odniesieniu do pożyczek w ramach Instrumentu należy zwrócić państwom członkowskim, które wywiązały się z wezwania do uruchomienia gwarancji, na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 4 lit. c) rozporządzenia finansowego.
(35) Przed wezwaniem do uruchomienia gwarancji udzielanych przez państwa członkowskie Komisja, według swojego wyłącznego uznania i na swoją wyłączną odpowiedzialność, jako instytucja Unii, której powierzono wykonanie budżetu ogólnego Unii zgodnie z art. 317 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, powinna przeanalizować wszystkie środki dostępne w ramach zróżnicowanej strategii finansowania, określonej w art. 220a rozporządzenia finansowego, zgodnie z limitami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. W odpowiednim wezwaniu do uruchomieniu gwarancji Komisja powinna poinformować państwa członkowskie o tej analizie, stosownie do przypadku.
(36) Względny udział wkładu każdego państwa członkowskiego (klucz do ustalenia wkładu) w łącznej kwocie gwarancji powinien odpowiadać względnemu udziałowi danego państwa członkowskiego w całkowitym dochodzie narodowym brutto (DNB) Unii. Wezwania do uruchomienia gwarancji powinny być sporządzone w sposób proporcjonalny i z zastosowaniem klucza do ustalenia wkładu. Do czasu wejścia w życie wszystkich umów w sprawie gwarancji między Komisją a państwami członkowskimi klucz do ustalenia wkładu powinien zostać, na zasadzie tymczasowej, proporcjonalnie dostosowany.
(37) Komisja i Ukraina powinny zawrzeć umowę pożyczki dotyczącą wsparcia w formie pożyczki w ramach warunków określonych w protokole ustaleń. W celu zapewnienia skutecznej ochrony interesów finansowych Unii związanych ze wsparciem w ramach Instrumentu Ukraina powinna wprowadzić stosowne środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z tym wsparciem oraz w zakresie ich zwalczania. Ponadto, w umowie pożyczki i umowie w sprawie finansowania należy uwzględnić kontrole przeprowadzane przez Komisję, kontrole przeprowadzane przez Trybunał Obrachunkowy oraz możliwość wykonywania przez Prokuraturę Europejską jej uprawnień, zgodnie z art. 129 i 220 rozporządzenia finansowego.
(38) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie przyczynienie się do zamknięcia luki w finansowaniu Ukrainy w 2023 r., w szczególności poprzez zapewnienie wysoce preferencyjnej krótkoterminowej pomocy dla państwowego budżetu Ukrainy w sposób przewidywalny, ciągły, uporządkowany i terminowy, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki działań możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(39) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 14 .
(40) Z uwagi na pilną potrzebę wynikającą z wyjątkowych okoliczności spowodowanych niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojną napastniczą Rosji, należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(41) W świetle sytuacji w Ukrainie niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
