Rozporządzenie delegowane 2018/1637 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie procedur dotyczących jednostek nadzorczych oraz ich właściwości

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1637

z dnia 13 lipca 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie procedur dotyczących jednostek nadzorczych oraz ich właściwości

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 ¹ , w szczególności jego art. 5 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1011 na administratorów wskaźników referencyjnych nałożono wymóg ustanowienia stałej i skutecznej jednostki nadzorczej, której zadania są wykonywane przez wyodrębniony komitet lub są wykonywane za pomocą innych odpowiednich rozwiązań w zakresie zarządzania.

(2) Administratorzy mają swobodę uznania w zakresie opracowania jednostki nadzorczej najbardziej odpowiedniej z punktu widzenia wskaźników referencyjnych, które opracowują, tak aby spełnić wymogi art. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1011. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się niewyczerpujący wykaz odpowiednich rozwiązań w zakresie zarządzania.

(3) Powierzenie zewnętrznym zainteresowanym stronom funkcji jednostki nadzorczej może zapewnić cenną wiedzę fachową, a ich uczestnictwo może zwiększyć skuteczność jednostki nadzorczej. Konflikty interesów w ramach jednostki nadzorczej mogą powstawać na gruncie sprzecznych interesów członków tej jednostki lub w wyniku powiązań między członkami jednostki nadzorczej a ich klientami lub innymi zainteresowanymi stronami. Aby ograniczyć tego rodzaju konflikty, wśród członków sprawujących nadzór nad kluczowymi wskaźnikami referencyjnymi powinni w miarę możliwości znaleźć się niezależni członkowie wolni od konfliktów interesów, ze względu na znaczenie tych wskaźników dla integralności rynku, stabilności finansowej, konsumentów, gospodarki realnej oraz finansowania gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w państwach członkowskich. W przypadku gdy niezależni członkowie nie są wymagani zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, administratorzy powinni przyjąć inne procedury w celu zaradzenia potencjalnym konfliktom interesów, takie jak wyłączenie członków z określonych dyskusji lub pozbawienie niektórych członków praw głosu.

(4) Osoby, które są bezpośrednio zaangażowane w opracowywanie wskaźnika referencyjnego, mogą być członkami jednostki nadzorczej bez prawa głosu, ponieważ mogą one zapewnić użyteczny wgląd w pracę administratora. Ich status jako członków pozbawionych prawa głosu jest odpowiedni do tego, by zapewnić, by administrator nie wywierał nienależytego wpływu na decyzji jednostki nadzorczej.

(5) Jednostka nadzorcza może obejmować komitety o szczególnych uprawnieniach na potrzeby różnych wskaźników referencyjnych lub rodzin wskaźników referencyjnych, bądź też może obejmować wiele jednostek wykonujących różne działania, w przypadku gdy osoby posiadające odpowiednią wiedzę fachową nie są w stanie być członkami jednego komitetu, na przykład gdy pracują w różnych regionach geograficznych. W przypadku takich jednostek nadzorczych musi być jedna osoba fizyczna lub komitet, którym powierzone jest kierowanie jednostką nadzorczą i które są odpowiedzialne za kontakty z organem zarządzającym administratora i z właściwym organem w celu ułatwienia centralizacji nadzoru.

(6) W przypadku niektórych rzadziej stosowanych i mniej wrażliwych istotnych wskaźników referencyjnych możliwe jest, by funkcję jednostki nadzorczej sprawowała pojedyncza osoba fizyczna, jeżeli osoba ta może poświęcić odpowiednią ilość czasu na nadzór nad odnośnymi wskaźnikami referencyjnymi. Jeżeli funkcję jednostki nadzorczej sprawuje osoba fizyczna, jest ona zwolniona z określonych procedur, które są właściwe tylko w przypadku komitetu. Ze względu na znaczny stopień wykorzystania kluczowych wskaźników referencyjnych oraz ryzyko, które może się z nimi wiązać, kluczowe wskaźniki referencyjne nie powinny być nadzorowane przez osobę fizyczną.

(7) Aby móc wypełniać obowiązki spoczywające na jednostce nadzorczej, jej członkowie muszą posiadać wiedzę fachową na temat procesu opracowywania wskaźnika referencyjnego, jak również na temat rynku, którego pomiar jest celem tego wskaźnika. Ta wiedza fachowa może pochodzić od użytkowników i podmiotów przekazujących dane aktywnych na rynkach lub od dostawców danych regulowanych. Jednostka nadzorcza może korzystać z wiedzy fachowej podmiotów przekazujących dane, o ile zastosowano odpowiednie środki służące zapewnieniu braku konfliktów interesów, a użytkownicy mają interes w zapewnieniu solidności wskaźnika referencyjnego. Właściwe jest zatem uznanie podmiotów przekazujących dane i użytkowników za członków na potrzeby takich wskaźników referencyjnych.

(8) Jednostka nadzorcza stanowi ważne narzędzie zarządzania konfliktami interesów na poziomie administratora i w celu zapewnienia integralności tej jednostki osoby, w stosunku do których nałożono sankcje za naruszenia przepisów dotyczących usług finansowych, w szczególności za manipulację lub próbę manipulacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 ² , powinny być objęte zakazem członkostwa w jednostce nadzorczej.

(9) Zewnętrzne zainteresowane strony mogą być zainteresowane wskaźnikiem referencyjnym, jeżeli jest on szeroko wykorzystywany na ich rynkach, i mogą zapewnić dodatkową wiedzę fachową. Administratorzy mogą ustanowić procedury umożliwiające takim stronom uczestnictwo w charakterze obserwatorów w jednostce nadzorczej.

(10) Niezależne komitety nie mogą zostać całkowicie oddzielone od organizacji administratora, ponieważ ostateczne decyzje dotyczące działalności administratora leżą w gestii organu zarządzającego, a w pełni odrębny komitet mógłby podejmować decyzje bez pełnego uwzględnienia szkodliwego wpływu tych decyzji na działalność administratora. Jednostka nadzorcza stanowiąca część organizacji administratora lub jednostki dominującej grupy, do której należy administrator, jest zatem najlepszym rozwiązaniem umożliwiającym kwestionowanie decyzji administratora w odniesieniu do opracowywanych przez niego wskaźników referencyjnych.

(11) Aby jednostka nadzorcza mogła wykonywać funkcje przypisane jej rozporządzeniem (UE) 2016/1011, istotne jest, by miała ona możliwość pełnej oceny i kwestionowania decyzji organu zarządzającego administratora oraz by, w przypadku braku zgody, obrady jednostki nadzorczej poświęcone spornej kwestii były rejestrowane.

(12) Procedury dotyczące kryteriów wyboru członków i obserwatorów, zarządzania konfliktami interesów oraz, w przypadku gdy funkcje jednostki nadzorczej sprawuje komitet, procedury dotyczące rozstrzygania sporów są konieczne do zapewnienia, by jednostka nadzorcza mogła działać bez przeszkód. Mogą istnieć inne procedury odpowiednie dla jednostki nadzorczej w odniesieniu do niektórych rodzajów wskaźników referencyjnych lub administratorów, które nie są określone w niniejszym rozporządzeniu, ale które są niezbędne i właściwe dla prawidłowego zarządzania ich wskaźnikami referencyjnymi. Administratorzy mogą zatem wprowadzić alternatywne procedury, pod warunkiem że zapewniają one osiągnięcie odpowiedniego poziomu nadzoru.

(13) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(14) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, przeanalizował potencjalne związane z nimi koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ³ .

(15) Administratorzy powinni mieć wystarczająco dużo czasu na zapewnienie zgodności z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Skład jednostki nadzorczej

1. Struktura i skład jednostki nadzorczej są proporcjonalne do struktury własności i kontroli administratora oraz, co do zasady, są określane zgodnie z co najmniej jednym odpowiednim rozwiązaniem w zakresie zarządzania spośród wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Administratorzy przedstawiają właściwym organom uzasadnienie w przypadku jakiegokolwiek odstępstwa od tych rozwiązań.

2. W przypadku gdy wskaźnik referencyjny jest kluczowym wskaźnikiem referencyjnym, zadania jednostki nadzorczej wykonuje komitet, w skład którego wchodzi co najmniej dwóch niezależnych członków. Niezależni członkowie są osobami fizycznymi zasiadającymi w jednostce nadzorczej, które nie są bezpośrednio powiązane z administratorem w sposób inny niż w wyniku ich zaangażowania w jednostce nadzorczej i które nie mają żadnych konfliktów interesów, w szczególności na poziomie odpowiedniego wskaźnika referencyjnego.

3. W skład jednostki nadzorczej wchodzą członkowie, którzy łącznie posiadają umiejętności i wiedzę fachową odpowiednie dla sprawowania nadzoru nad opracowywaniem danego wskaźnika referencyjnego oraz dla zakresu obowiązków, które jednostka nadzorcza jest zobowiązana wypełniać. Członkowie jednostki nadzorczej posiadają odpowiednią wiedzę na temat rynku lub realiów gospodarczych, których pomiar jest celem danego wskaźnika referencyjnego.

4. Administratorzy wskaźników referencyjnych danych regulowanych uwzględniają jako członków jednostki nadzorczej przedstawicieli podmiotów wymienionych w definicji wskaźnika referencyjnego danych regulowanych w art. 3 ust. 1 pkt 24 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011 oraz, w stosownych przypadkach, przedstawicieli podmiotów przekazujących informacje na temat wartości aktywów netto funduszy inwestycyjnych na potrzeby wskaźników referencyjnych danych regulowanych. Administratorzy przedstawiają właściwym organom uzasadnienie w przypadku jakiegokolwiek nieuwzględnienia przedstawicieli tych podmiotów.

5. W przypadku gdy wskaźnik referencyjny opiera się na przekazywanych danych i przedstawiciele podmiotów przekazujących dane lub podmiotów nadzorowanych wykorzystujących wskaźnik referencyjny są członkami jednostki nadzorczej, administrator zapewnia, by liczba członków z konfliktem interesów była mniejsza od zwykłej większości. Przed mianowaniem członków administratorzy identyfikują również i uwzględniają konflikty wynikające ze stosunków między potencjalnymi członkami i innymi zewnętrznymi zainteresowanymi stronami, w szczególności wynikające z potencjalnych interesów na poziomie danych wskaźników referencyjnych.

6. Osoby bezpośrednio zaangażowane w opracowywanie wskaźnika referencyjnego, które mogą być członkami jednostki nadzorczej, nie mają prawa głosu. Przedstawiciele organu zarządzającego nie mogą być członkami lub obserwatorami, ale mogą być zapraszani do udziału w posiedzeniach jednostki nadzorczej bez prawa głosu.

7. Członkami jednostki nadzorczej nie mogą być osoby, na które nałożono sankcje administracyjne lub karne w dziedzinie usług finansowych, w szczególności za manipulację lub próbę manipulacji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 596/2014.

Artykuł  2

Właściwości jednostki nadzorczej oraz jej usytuowanie w strukturze organizacyjnej

1. Jednostka nadzorcza stanowi część struktury organizacyjnej administratora lub jednostki dominującej grupy, do której należy administrator, ale jest odrębna od organu zarządzającego i innych funkcji zarządzania administratora wskaźnika referencyjnego.

2. Jednostka nadzorcza ocenia i w stosownych przypadkach kwestionuje decyzje organu zarządzającego administratora dotyczące opracowywania wskaźników referencyjnych, tak aby zapewnić spełnienie wymogów rozporządzenia (UE) 2016/1011. Nie naruszając przepisów art. 5 ust. 3 lit. i) rozporządzenia (UE) 2016/1011, jednostka nadzorcza kieruje wszystkie zalecenia dotyczące nadzoru nad wskaźnikami referencyjnymi do organu zarządzającego.

3. W przypadku gdy jednostka nadzorcza poweźmie wiedzę o tym, że organ zarządzający podjął lub zamierza podjąć działanie sprzeczne z jakimikolwiek zaleceniami lub decyzjami jednostki nadzorczej, precyzyjnie odnotowuje ona ten fakt w protokole swojego kolejnego posiedzenia lub, w przypadku gdy jednostka nadzorcza została ustanowiona zgodnie z trzecim rozwiązaniem w zakresie zarządzania określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w rejestrach swoich decyzji.

Artykuł  3

Procedury regulujące funkcjonowanie jednostki nadzorczej

1. Jednostka nadzorcza posiada procedury obejmujące co najmniej następujące kwestie:

a) jej zakres uprawnień, częstotliwość jej regularnych posiedzeń, protokołowanie posiedzeń i decyzji oraz okresową wymianę informacji z organem zarządzającym administratora;

b) kryteria wyboru członków, w tym kryteria oceny wiedzy fachowej i umiejętności potencjalnych członków oraz tego, czy są oni w stanie poświęcić wystarczająco dużo czasu na pełnienie funkcji. Kryteria te uwzględniają w szczególności ewentualne zaangażowanie potencjalnych członków w innych jednostkach nadzorczych;

c) kryteria wyboru obserwatorów, którzy mogą być dopuszczeni do udziału w posiedzeniach jednostki nadzorczej;

d) wybór, mianowanie lub odwołanie oraz zastąpienie członków;

e) w stosownych przypadkach kryteria wyboru osoby lub komitetu odpowiedzialnego za ogólne kierownictwo i koordynację oraz za pełnienie roli punktu kontaktowego dla organu zarządzającego administratora i dla właściwego organu, zgodnie z określonymi w załączniku odpowiednimi rozwiązaniami w zakresie zarządzania dla jednostek nadzorczych złożonych z wielu komitetów;

f) publiczne ujawnianie zbiorczych informacji na temat jej członków, wraz z ewentualnymi deklaracjami dotyczącymi konfliktów interesów i wszelkich środków zastosowanych w celu ich uniknięcia;

g) zawieszenie praw głosu członków zewnętrznych w przypadku decyzji, które miałyby bezpośredni wpływ na działalność organizacji, które członkowie ci reprezentują;

h) zobowiązanie członków do ujawniania wszelkich konfliktów interesów przed dyskusją na temat danego punktu porządku obrad w trakcie posiedzeń jednostki nadzorczej oraz ich odnotowywanie w protokole posiedzenia;

i) wykluczenie członków z określonych dyskusji, w przypadku których mają oni konflikt interesów, oraz odnotowywanie tego wykluczenia w protokole posiedzenia;

j) jej dostęp do wszelkiej dokumentacji niezbędnej do wykonywania jej obowiązków;

k) rozwiązywanie sporów w obrębie jednostki nadzorczej;

l) środki, które mają być stosowane w przypadku naruszeń kodeksu postępowania;

m) powiadamianie właściwego organu o wszelkich podejrzeniach niewłaściwego postępowania podmiotów przekazujących dane lub administratora oraz o wszelkich nietypowych lub podejrzanych danych wejściowych;

n) zapobieganie nienależytemu ujawnianiu informacji poufnych lub szczególnie chronionych, otrzymanych, opracowanych lub omawianych przez jednostkę nadzorczą.

2. W przypadku gdy zadania jednostki nadzorczej wykonuje osoba fizyczna:

a) nie mają zastosowania przepisy ust. 1 lit. e), g), i) oraz k);

b) administrator wyznacza jako zastępcę odpowiedni organ lub osobę fizyczną, tak aby zapewnić, by obowiązki jednostki nadzorczej mogły być konsekwentnie wykonywane w przypadku nieobecności osoby odpowiedzialnej za wykonywanie zadań jednostki nadzorczej.

Artykuł  4

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 25 stycznia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Niewyczerpujący wykaz odpowiednich rozwiązań w zakresie zarządzania

1. Niezależny komitet nadzorczy, w którego skład wchodzi wyważona reprezentacja zainteresowanych stron, w tym podmiotów nadzorowanych wykorzystujących wskaźnik referencyjny, podmiotów przekazujących dane na potrzeby wskaźnika referencyjnego i innych zewnętrznych zainteresowanych stron takich jak operatorzy infrastruktury rynkowej i inne źródła danych wejściowych, jak również członkowie niezależni oraz pracownicy administratora, którzy nie są bezpośrednio zaangażowani w opracowywanie odpowiednich wskaźników referencyjnych lub jakiekolwiek powiązane działania.

2. W przypadku gdy administrator nie znajduje się w całości w posiadaniu lub pod kontrolą podmiotów przekazujących dane na potrzeby wskaźnika referencyjnego lub podmiotów nadzorowanych wykorzystujących ten wskaźnik, a na poziomie jednostki nadzorczej nie istnieje żaden inny konflikt interesów, komitet nadzorczy obejmuje:

a) co najmniej dwie osoby zaangażowane w opracowywanie odpowiednich wskaźników referencyjnych, bez prawa głosu;

b) co najmniej dwóch członków personelu reprezentujących inne części organizacji administratora, którzy nie są bezpośrednio zaangażowani w opracowywanie odpowiednich wskaźników referencyjnych lub jakiekolwiek powiązane działania; lub

c) w przypadku gdy nie ma tego rodzaju odpowiednich członków personelu - co najmniej dwóch członków niezależnych.

3. W przypadku gdy wskaźnik referencyjny nie jest kluczowym wskaźnikiem referencyjnym i o ile jego złożoność, stopień wykorzystania lub wrażliwość nie wskazują inaczej - osoba fizyczna będąca członkiem personelu administratora lub jakakolwiek inna osoba fizyczna, z której usług może korzystać administrator lub której usługi są przez niego kontrolowane i która nie jest bezpośrednio zaangażowana w opracowywanie jakiegokolwiek odpowiedniego wskaźnika referencyjnego i jest wolna od konfliktów interesów, w szczególności od konfliktów interesów wynikających z posiadania potencjalnego interesu w określonym poziomie wskaźnika.

4. Jednostka nadzorcza złożona z wielu komitetów, z których każdy jest odpowiedzialny za nadzór nad wskaźnikiem referencyjnym, rodzajem wskaźników referencyjnych lub rodziną wskaźników referencyjnych, pod warunkiem że jedną osobę lub jeden komitet wyznaczono jako odpowiedzialne za ogólne kierownictwo i koordynację jednostki nadzorczej oraz za kontakty z organem zarządzającym administratora wskaźnika referencyjnego i z właściwym organem.

5. Jednostka nadzorcza złożona z wielu komitetów, z których każdy jest odpowiedzialny za wykonywanie określonego zakresu obowiązków i zadań nadzorczych, pod warunkiem że jedną osobę lub jeden komitet wyznaczono jako odpowiedzialne za ogólne kierownictwo i koordynację jednostki nadzorczej oraz za kontakty z organem zarządzającym administratora wskaźnika referencyjnego i z właściwym organem.

1 Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2018.274.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2018/1637 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie procedur dotyczących jednostek nadzorczych oraz ich właściwości
• Data aktu: 13/07/2018
• Data ogłoszenia: 05/11/2018
• Data wejścia w życie: 25/01/2019, 25/11/2018