Decyzja wykonawcza 2018/1553 w sprawie warunków uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1553

z dnia 15 października 2018 r.

w sprawie warunków uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 5370)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE L z dnia 17 października 2018 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie ¹ , w szczególności jej art. 13 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2000/29/WE stanowi, że rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty wymienione w części B załącznika V do tej dyrektywy, które pochodzą z państwa trzeciego i są przywożone na obszar celny Unii, muszą posiadać oryginał odpowiedniego wymaganego urzędowego świadectwa fitosanitarnego od momentu ich wprowadzenia na terytorium Unii. Wzór wymaganego świadectwa fitosanitarnego określono w załączniku do Międzynarodowej konwencji ochrony roślin ("IPPC").

(2) Dyrektywa 2000/29/WE stanowi, że elektroniczne świadectwa fitosanitarne mogą być uznawane, jeśli spełnione są określone warunki ustanowione przez Komisję.

(3) System TRACES, ustanowiony decyzją Komisji 2004/292/WE ²  zgodnie z dyrektywą Rady 90/425/EWG ³ , to internetowe narzędzie Komisji służące do certyfikacji wymogów sanitarnych i fitosanitarnych dotyczących handlu wewnątrzunijnego zwierzętami, nasieniem i embrionami, żywnością, paszą i roślinami oraz przywozu zwierząt, nasienia i embrionów, żywności, paszy i roślin do Unii. Umożliwia on przeprowadzenie całego procesu certyfikacji w formie elektronicznej i ułatwia wymianę informacji między właściwymi stronami transakcji i organami kontrolnymi.

(4) Za pośrednictwem systemu TRACES można zamieszczać kopie papierowych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich. Krajowe systemy certyfikacji państw członkowskich mogą zapewniać podobne funkcje.

(5) Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu (UN/CEFACT) opracowało normy techniczne służące uproszczeniu procesów transakcji, a tym samym przyczyniające się do rozwoju handlu światowego. Normy te odnoszą się do wdrażania platform do handlu elektronicznego oraz opisują formaty danych na potrzeby wymiany informacji. Format "eXtensible Markup Language" ("XML") jest powszechnie przyjętym standardowym formatem komunikatu służącym do organizacji i opisu danych w dokumentach takich jak świadectwa fitosanitarne.

(6) Przestrzeganie norm UN/CEFACT oraz stosowanie formatu XML powinno zatem stanowić warunek wstępny uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych w Unii.

(7) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 ⁴  ustanowiono przepisy dotyczące usług zaufania i określono ramy prawne w zakresie podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych, elektronicznych znaczników czasu, dokumentów elektronicznych, usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego i usług atestacyjnych na potrzeby uwierzytelniania witryn internetowych, które są niezbędne do zapewnienia określonego stopnia zaufania względem środków identyfikacji elektronicznej.

(8) W rozporządzeniu (UE) nr 910/2014 ustanowiono wymogi w zakresie bezpieczeństwa, które muszą być spełnione za pomocą różnych technologii. W szczególności określono w nim wymogi, które muszą spełniać kwalifikowani dostawcy usług zaufania oferujący kwalifikowane podpisy i pieczęci elektroniczne oraz niekwalifikowani dostawcy usług zaufania oferujący zaawansowane podpisy i pieczęci elektroniczne. Obie kategorie dostawców są w stanie jednoznacznie ustalić tożsamość podpisującego lub podmiotu składającego pieczęć.

(9) Aby utrzymać odpowiedni poziom bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej i elektronicznej certyfikacji w celu cyfryzacji procesu certyfikacji zgodnie z komunikatem Komisji z dnia 6 maja 2015 r. "Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy" ⁵  oraz aby zharmonizować normy w poszczególnych państwach członkowskich, warunki uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych powinny spełniać normy ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014, w szczególności normy ustanowione dla kwalifikowanego podpisu elektronicznego, kwalifikowanej pieczęci elektronicznej i kwalifikowanego elektronicznego znacznika czasu oraz dla zaawansowanego podpisu elektronicznego i zaawansowanej pieczęci elektronicznej.

(10) Aby jednak umożliwić stopniowe wdrażanie niniejszej decyzji i uniknąć zakłóceń w handlu, należy przez określony czas uznawać elektroniczne świadectwa fitosanitarne spełniające kryteria określone w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014 w odniesieniu do podpisu elektronicznego i pieczęci elektronicznej.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsza decyzja ustanawia warunki uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich.

Artykuł  2

Warunki uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich

1. Świadectwo fitosanitarne zawierające informacje zawarte we wzorze świadectwa fitosanitarnego określonym w załączniku do Międzynarodowej konwencji ochrony roślin ("IPPC") uznaje się za elektroniczne świadectwo fitosanitarne, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące wymogi:

a) zostało wydane przez krajową organizację ochrony roślin państwa trzeciego w ramach jednego z następujących systemów:

(i) system TRACES,

(ii) krajowy system certyfikacji państwa członkowskiego,

(iii) za pośrednictwem elektronicznego systemu certyfikacji w państwie trzecim umożliwiającego wymianę danych z systemem TRACES lub krajowym systemem certyfikacji państwa członkowskiego;

b) jest oparte na normie UN/CEFACT i sporządzono je w formacie XML;

c) zostało opatrzone przez upoważnionego urzędnika zaawansowanym lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zgodnie z definicją odpowiednio w art. 3 pkt 11 i 12 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

d) zostało opatrzone zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną, zgodnie z definicją odpowiednio w art. 3 pkt 26 i 27 rozporządzenia (UE) nr 910/2014, krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo lub zaawansowanym lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym przedstawiciela prawnego krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo;

e) zastosowano w nim kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu zgodnie z definicją w art. 3 pkt 34 rozporządzenia (UE) nr 910/2014.

2. W przypadku wydania elektronicznego świadectwa fitosanitarnego zgodnie z ust. 1 lit. a) ppkt (iii) państwa członkowskie i Komisja opracowują swój system otrzymujący w taki sposób, że uznaje on wymianę danych za pośrednictwem zaawansowanej lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo lub za pośrednictwem zaawansowanego lub kwalifikowanego podpisu elektronicznego przedstawiciela prawnego krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo. W takim przypadku warunek, o którym mowa w ust. 1 lit. c), nie ma zastosowania.

3. Na zasadzie odstępstwa od wymogów określonych w ust. 1 lit. c) i d) i przez okres 12 miesięcy kończący się w dniu 15 października 2019 r. świadectwo fitosanitarne uznaje się za elektroniczne świadectwo fitosanitarne, jeżeli jest ono podpisane przez upoważnionego urzędnika za pomocą podpisu elektronicznego zgodnie z definicją w art. 3 pkt 10 rozporządzenia (UE) nr 910/2014 oraz jeżeli jest opatrzone pieczęcią elektroniczną krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo zgodnie z definicją w art. 3 pkt 25 rozporządzenia (UE) nr 910/2014 lub podpisem elektronicznym przedstawiciela prawnego krajowej organizacji ochrony roślin wydającej świadectwo.

Artykuł  3

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Vytenis ANDRIUKAITIS
	Członek Komisji

1 Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

2 Decyzja Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/EWG (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 63).

3 Dyrektywa Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

5 COM(2015) 192 final.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2018.260.22
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2018/1553 w sprawie warunków uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich
• Data aktu: 15/10/2018
• Data ogłoszenia: 17/10/2018
• Data wejścia w życie: 01/01/1970