uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE 3 przyjęto w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa zabawek i ich swobodnego przepływu na rynku wewnętrznym.
(2) Dzieci to szczególnie wrażliwa grupa społeczna. Niezbędne jest zapewnienie dzieciom wysokiego poziomu bezpieczeństwa podczas zabawy zabawkami. Dzieci, w tym dzieci z niepełnosprawnościami, należy odpowiednio chronić przed potencjalnym ryzykiem związanym z zabawkami, w tym przed substancjami chemicznymi, które zabawki mogłyby zawierać. Jednocześnie powinien być możliwy swobodny przepływ w Unii zabawek, które spełniają wymogi, bez konieczności spełnienia dodatkowych wymogów. W związku z tym niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do wzmocnienia rynku wewnętrznego i poprawy jego funkcjonowania, a jednocześnie zapewniać wysoki poziom ochrony konsumentów. Ponadto zabawki adaptacyjne, czyli zmodyfikowane wersje zabawek, które mają umożliwiać zabawę osobom z ograniczeniami fizycznymi lub poznawczymi, to sektor nowy i szybko rozwijający się, co sprawia, że również konieczne jest, aby podczas zabawy takimi zabawkami dzieci miały zapewniony wysoki poziom bezpieczeństwa. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zatem zastosowanie także do zabawek adaptacyjnych.
(3) Z oceny dyrektywy 2009/48/WE przeprowadzonej przez Komisję wynika, że dyrektywa ta jest odpowiednia i co do zasady skuteczna, jeśli chodzi o ochronę dzieci. Wskazano jednak również na pewne problemy, które pojawiły się podczas praktycznego stosowania dyrektywy od momentu jej przyjęcia w 2009 r. W szczególności w ramach oceny stwierdzono pewne niedociągnięcia w odniesieniu do ewentualnego ryzyka wynikającego ze stosowania szkodliwych chemikaliów w zabawkach. W wyniku oceny stwierdzono również, że na rynku Unii jest nadal wiele zabawek, które nie spełniają wymogów i nie są bezpieczne.
(4) W swoim komunikacie z dnia 14 października 2020 r. zatytułowanym "Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności" Komisja wezwała do zwiększenia ochrony konsumentów przed najbardziej szkodliwymi chemikaliami oraz do rozszerzenia ogólnego podejścia - opartego na ogólnych zakazach zapobiegawczych - na szkodliwe chemikalia w celu zapewnienia większej spójności ochrony konsumentów, słabszych grup społecznych i środowiska. W ramach strategii zobowiązano się w szczególności do wzmocnienia przepisów dyrektywy 2009/48/WE dotyczących ochrony przed ryzykiem związanym z najbardziej szkodliwymi chemikaliami oraz możliwymi skutkami połączonego oddziaływania chemikaliów.
(5) Ponieważ przepisy określające wymogi dla zabawek, a w szczególności zasadnicze wymogi bezpieczeństwa i procedury oceny zgodności, muszą być stosowane w sposób jednolity w całej Unii oraz nie mogą przewidywać możliwości ich rozbieżnego wdrażania przez państwa członkowskie, dyrektywę 2009/48/WE należy zastąpić rozporządzeniem.
(6) Zabawki są również przedmiotem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/988 4 , które stosuje się w sposób uzupełniający w kwestiach nieobjętych szczegółowym prawodawstwem sektorowym dotyczącym produktów konsumenckich. W szczególności rozdział III sekcja 2 i rozdział IV, które dotyczą sprzedaży przez internet, rozdział VI, który dotyczy systemu wczesnego ostrzegania Safety Gate i portalu Safety Business Gateway oraz rozdział VIII, który dotyczy prawa do informacji i do środków ochrony prawnej, tego rozporządzenia, mają również zastosowanie do zabawek. W związku z tym niniejsze rozporządzenie nie zawiera przepisów szczegółowych dotyczących zgłaszania wypadków przez podmioty gospodarcze ani prawa do informacji i do środków ochrony prawnej, ale zobowiązuje się w nim raczej podmioty gospodarcze, które przekazują informacje na temat kwestii bezpieczeństwa dotyczących zabawek do informowania organów i konsumentów lub innych użytkowników końcowych zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2023/988.
(7) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 5 określono przepisy dotyczące akredytacji jednostek oceniających zgodność oraz ogólne zasady oznakowania CE. Rozporządzenie to powinno mieć zastosowanie do zabawek w celu zapewnienia, aby zabawki będące przedmiotem swobodnego przepływu towarów w Unii spełniały wymogi zapewniające wysoki poziom ochrony zdrowia i bezpieczeństwa osób, w szczególności dzieci.
(8) Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE 6 ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być stosowane w prawodawstwie sektorowym dotyczącym produktów, aby zapewnić spójne podstawy dla tego prawodawstwa. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem w jak największym stopniu zgodne z tymi wspólnymi zasadami i przepisami odniesienia.
(9) W niniejszym rozporządzeniu należy określić zasadnicze wymogi bezpieczeństwa dotyczące zabawek w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dzieci podczas zabawy zabawkami, a także zapewnienia swobodnego przepływu zabawek w Unii. Niniejsze rozporządzenie należy stosować z należytym uwzględnieniem zasady ostrożności.
(10) Aby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, należy jasno określić jego zakres stosowania. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wszystkich produktów zaprojektowanych lub przeznaczonych do użytku podczas zabawy przez dzieci poniżej 14 roku życia. Produkt można uznać za zabawkę, nawet jeżeli nie jest przeznaczony wyłącznie do zabawy i posiada inne dodatkowe funkcje. To, czy produkt ma wartość zabawową, zależy od zastosowania przewidzianego przez producenta lub od zastosowania produktu możliwego do przewidzenia w sposób rozsądny przez rodzica lub opiekuna. Jednocześnie konieczne jest wyłączenie z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia niektórych zabawek, które nie są przeznaczone do użytku domowego, takich jak wyposażenie publicznych placów zabaw lub automaty przeznaczone do użytku publicznego, lub inne zabawki wyposażone w silniki spalinowe i parowe, ponieważ zabawki takie mogą stwarzać ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa dzieci, które nie jest objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. Należy ponadto przewidzieć wykaz produktów, które mogą być mylone z zabawkami, ale których w rozumieniu niniejszego rozporządzenia nie należy uznawać za zabawki.
(11) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do nowych zabawek wytwarzanych przez producenta mającego siedzibę na terytorium Unii oraz do zabawek, zarówno nowych, jak i używanych, przywożonych z państwa trzeciego i wprowadzanych do obrotu w Unii. Bezpieczeństwo innych zabawek używanych, które znajdowały się już na rynku Unii, jest objęte zakresem stosowania rozporządzenia (UE) 2023/988.
(12) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony dzieci i innych osób niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wszystkich form dostawy zabawek, w tym do sprzedaży na odległość, o której mowa w art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 7 .
(13) Zasadnicze wymogi bezpieczeństwa dotyczące zabawek powinny zapewniać ochronę użytkowników i innych osób przed wszelkimi istotnymi zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa stwarzanymi przez zabawki. Zakres szczegółowych wymogów bezpieczeństwa powinien obejmować właściwości fizyczne i mechaniczne, palność, właściwości chemiczne i elektryczne, higienę i radioaktywność zabawek, aby zapewnić odpowiednią ochronę bezpieczeństwa dzieci przed tymi konkretnymi zagrożeniami. Z uwagi na fakt, iż możliwe jest, że istnieją lub są w trakcie opracowywania zabawki, które stwarzają zagrożenia nieobjęte szczegółowymi wymogami bezpieczeństwa, w celu zapewnienia ochrony dzieci w odniesieniu do takich zabawek konieczne jest utrzymanie ogólnych wymogów bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo zabawek powinno być określane w odniesieniu do zamierzonego użycia danej zabawki, przy jednoczesnym uwzględnieniu przewidywanego użycia oraz mając na względzie zachowanie dzieci, które na ogół nie zachowują takich samych środków ostrożności, jak przeciętny dorosły użytkownik. Ogólne wymogi bezpieczeństwa wraz ze szczegółowymi wymogami bezpieczeństwa powinny stanowić zasadnicze wymogi bezpieczeństwa dotyczące zabawek. Spoczywający na podmiotach gospodarczych obowiązek przestrzegania tych zasadniczych wymogów bezpieczeństwa nie wpływa na ich obowiązki w zakresie przestrzegania innych przepisów prawa Unii mających zastosowanie do zabawek, odnoszących się do innych aspektów, takich jak cyberbezpieczeństwo, ochrona środowiska, udostępnianie niebezpiecznych substancji i mieszanin lub sztuczna inteligencja.
(14) Wykorzystywanie technologii cyfrowych doprowadziło do powstania nowych zagrożeń związanych z zabawkami. Zabawki radiowe mają spełniać zasadnicze wymogi dotyczące ochrony prywatności, a zabawki podłączone do internetu mają mieć wbudowane systemy zabezpieczające w zakresie cyberbezpieczeństwa i ochrony przed oszustwami zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE 8 . Zabawki z elementami cyfrowymi mają spełniać wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2024/2847 9 . Zabawki wykorzystujące sztuczną inteligencję mają spełniać wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2024/1689 10 . W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu nie należy określać szczegółowych wymogów bezpieczeństwa dotyczących cyberbezpieczeństwa, ochrony danych osobowych i prywatności lub innych zagrożeń związanych z wykorzystaniem sztucznej inteligencji w zabawkach.
(15) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1689 zabawki wyposażone w systemy sztucznej inteligencji jako elementy bezpieczeństwa wymagające oceny zgodności przeprowadzanej przez stronę trzecią klasyfikuje się jako systemy sztucznej inteligencji wysokiego ryzyka. Dokonany przez producenta wybór procedur oceny zgodności takich zabawek, jeżeli istnieje możliwość rezygnacji z oceny zgodności przeprowadzanej przez stronę trzecią w przypadku zastosowania norm zharmonizowanych, nie powinien mieć wpływu na klasyfikację jako system sztucznej inteligencji wysokiego ryzyka zgodnie z art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia. Ponadto zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/2847 zabawki podłączone do internetu, które mają interaktywne funkcje społeczne, takie jak mówienie lub filmowanie, lub które mają funkcję śledzenia lokalizacji, uznaje się za ważne produkty z elementami cyfrowymi (klasa I) i wymaga się, aby ich ocenę zgodności przeprowadziła strona trzecia, chyba że producent zastosował odpowiednie normy zharmonizowane, wspólne specyfikacje lub europejskie programy certyfikacji cyberbezpie- czeństwa co najmniej na "istotnym" poziomie uzasadnienia.
(16) Ocena bezpieczeństwa powinna w stosownych przypadkach uwzględniać zagrożenie dla zdrowia, które stwarzają zabawki podłączone do internetu, w tym wszelkie zagrożenia dla zdrowia psychicznego. W związku z tym w ramach oceny bezpieczeństwa zabawek podłączonych do internetu, które mogłyby mieć wpływ na dzieci, producenci powinni zapewniać, aby zabawki, które udostępniają na rynku, już w fazie projektowania spełniały najwyższe normy bezpieczeństwa, ochrony i prywatności w najlepszym interesie dzieci.
(17) Zabawki powinny spełniać wymogi fizyczne i mechaniczne, dzięki którym dzieci nie będą odnosić obrażeń fizycznych podczas zabawy zabawkami, oraz nie powinny stwarzać ryzyka, że dzieci zadławią się lub uduszą. Zabawki, ich części lub ich opakowania, co do których można zasadnie oczekiwać, że w przypadku ich zastosowania w zwykłych lub możliwych do przewidzenia warunkach będą wchodzić w kontakt z żywnością lub że ich składniki będą migrować do żywności, są przedmiotem rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 11 . Należy ponadto określić szczegółowe wymogi bezpieczeństwa, aby objąć potencjalne szczególne zagrożenie, które mogłoby wynikać z zabawek znajdujących się w żywności, ponieważ dołączenie zabawki do żywności może spowodować ryzyko zadławienia się, które jest czym innym niż ryzyko powodowane przez samą zabawkę, i w związku z tym nie jest objęte jakimikolwiek szczególnymi środkami na poziomie Unii. Należy ustanowić szczegółowe wymogi bezpieczeństwa, aby uwzględnić potencjalne zagrożenie związane z połknięciem mocnych magnesów lub rozszerzającego się materiału zabawki, które mogą powodować perforację lub niedrożność jelit. Należy również zapewnić wystarczającą ochronę w zakresie palności lub właściwości elektrycznych zabawek, w szczególności w celu zapobiegania oparzeniom lub porażeniu prądem. Zabawki powinny ponadto spełniać określone normy higieny, aby uniknąć ryzyka mikrobiologicznego lub innego ryzyka zakażenia lub zanieczyszczenia.
(18) Niektóre zabawki są zaprojektowane tak, by emitować dźwięk, na przykład zabawki perkusyjne, kapiszonowce, grzechotki i zabawki, które odtwarzają muzykę lub wydają dźwięki. W celu ochrony dzieci przed ryzykiem uszkodzenia słuchu należy określić maksymalne wartości zarówno w odniesieniu do hałasu impulsowego, jak i dźwięku ciągłego, emitowanego przez zabawki zaprojektowane do wydawania dźwięku. Jednakże zabawki, które nie są wyraźnie zaprojektowane do emitowania dźwięku, ale emitują powtarzalny dźwięk, gdy dziecko aktywuje mechanizm, taki jak spust pistoletu zabawki, powinny być również zaprojektowane w taki sposób, aby chronić dzieci przed ryzykiem uszkodzenia słuchu. Obecna wiedza naukowa nie daje wystarczająco precyzyjnych wskazań co do wpływu dźwięku emitowanego przez zabawki na zdrowie i bezpieczeństwo dzieci, ale badania prowadzone w ramach Światowej Organizacji Zdrowia wykazały ogólną podatność dzieci na uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem oraz szkodliwość ubytku słuchu dla rozwoju dzieci. Chociaż dopuszczalne poziomy hałasu mające zastosowanie w kontekście zawodowym odnoszą się do innego narażenia na hałas niż dźwięk emitowany przez zabawki, należy jednak zapewnić, aby zabawki nie narażały dzieci na poziom dźwięku wyższy niż poziom, który wymaga od pracodawców przyjęcia środków ochrony pracowników zgodnie z dyrektywą 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 12 . Maksymalne wartości hałasu ciągłego i hałasu impulsowego w zabawkach powinny uwzględniać rodzaj zabawki i dźwięku wytwarzanego przez zabawkę, a równocześnie zamierzone i racjonalnie przewidywalne zastosowanie.
(19) Chemikalia sklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość (zwane dalej "substancjami CMR"), chemikalia wpływające na układ hormonalny lub układ oddechowy oraz chemikalia, które są toksyczne dla konkretnego narządu, są szczególnie szkodliwe dla dzieci, a ich zastosowanie w zabawkach należy wyraźnie uregulować. Biorąc pod uwagę zasadniczą rolę układu hormonalnego w rozwoju człowieka, wczesne narażenie na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w okresach krytycznych, takich jak wczesne dzieciństwo, może prowadzić do niekorzystnych skutków nawet przy bardzo niskich dawkach oraz wpływać na zdrowie w późniejszych etapach życia. Substancje działające uczulająco na drogi oddechowe mogą prowadzić do wzrostu zachorowań na astmę dziecięcą, a substancje o działaniu neurotoksycznym są szczególnie szkodliwe dla rozwijającego się mózgu dzieci, który jest z natury bardziej podatny na toksyczne uszkodzenia niż mózg osoby dorosłej. Dzieci należy również odpowiednio chronić przed działaniem substancji wywołujących alergię i określonych metali. Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać uaktualnione i zaostrzone wymogi dotyczące substancji chemicznych, zastępujące wymogi określone w dyrektywie 2009/48/WE. Zabawki mają być zgodne z ogólnym prawodawstwem w zakresie chemikaliów, w szczególności z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 13 . W celu zapewnienia dalszej ochrony dzieci, które są szczególnie wrażliwą grupą konsumentów, oraz ochrony innych osób, te ramy prawne należy uzupełnić ogólnymi zakazami dotyczącymi niektórych niebezpiecznych chemikaliów w zabawkach, sklasyfikowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 14 . Te ogólne zakazy powinny mieć zastosowanie do substancji CMR, substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, substancji działających uczulająco na drogi oddechowe, substancji ukierunkowanych na konkretny narząd oraz substancji o działaniu uczulającym na skórę, po sklasyfikowaniu tych substancji jako niebezpieczne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.
(20) Aby zapewnić bezpieczeństwo zabawek, występowanie substancji zakazanych powinno być dopuszczalne w ilościach śladowych, w tym w materiałach z recyklingu, tylko jeżeli takie ilości są z technicznego punktu widzenia nieuniknione według dobrej praktyki wytwarzania oraz jeżeli zabawka jest bezpieczna. Niezamierzony poziom występowania powinien być zgodny z zasadą "na najniższym racjonalnie osiągalnym poziomie" (ALARA). Ogólne stężenia graniczne skutkujące klasyfikacją mieszanin ustalono w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 na poziomie 1 000 mg/kg w przypadku substancji rakotwórczych lub mutagennych kategorii 1A lub 1B, 3 000 mg/kg w przypadku substancji działających szkodliwie na rozrodczość kategorii 1A lub 1B lub na poziomie 100 000 mg/kg w przypadku substancji działających szkodliwie na narządy docelowe kategorii 1. Te wartości dopuszczalne nie zapewniają wystarczającej ochrony dzieci i nie powinny być wykorzystywane jako podstawa egzekwowania ogólnych zakazów.
(21) Aby zapewnić elastyczność, w przypadku gdy bezpieczeństwo dzieci nie jest zagrożone, powinna istnieć możliwość całkowitego lub częściowego zwolnienia substancji zakazanej z ogólnych zakazów dotyczących występowania substancji w zabawkach. Zwolnienia z ogólnych zakazów zezwalające na występowanie substancji zakazanych powinny mieć zastosowanie ogólne i być możliwe tylko wtedy, gdy występowanie danej substancji jest uważane za bezpieczne dla dzieci. Ponadto nie powinno być żadnych odpowiednich alternatyw dla występowania substancji w zabawkach. W ocenie odpowiedniości substancji alternatywnych należy rozważyć, czy eliminacja lub zastąpienie takiej substancji zakazanej są możliwe, w tym czy substancje alternatywne jest dostępna i czy istnieje techniczna możliwość zastąpienia substancji zakazanej substancjami alternatywnymi lub spełniania w zabawce funkcji danej substancji zakazanej, a także czy ewentualne zidentyfikowane substancje alternatywne są bezpieczne. Ponadto zwolnienia powinny być możliwe tylko wtedy, gdy stosowanie danej substancji w artykułach konsumpcyjnych nie jest zakazane na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
(22) Ocenę bezpieczeństwa stosowania danej substancji w zabawkach oraz dostępności odpowiednich substancji alternatywnych powinny przeprowadzić odpowiednie komitety naukowe w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) w celu zapewnienia spójności i skutecznego wykorzystania zasobów w ocenie substancji w Unii. W celu zapewnienia, aby zwolnienia z ogólnych zakazów uwzględniały wszelką nową wiedzę techniczną lub naukową, ECHA powinna przeprowadzać okresowy przegląd swoich opinii. Ten okresowy przegląd należy dostosować do konkretnej substancji i przyznanego zwolnienia dotyczącego zabawek. ECHA powinna zwrócić się do osoby, która złożyła pierwotny wniosek, lub do jakiejkolwiek innej strony trzeciej, o przekazanie informacji, które uważa za niezbędne do celów okresowego przeglądu.
(23) Podmioty gospodarcze, stowarzyszenia branżowe lub inne zainteresowane strony powinny mieć możliwość złożenia do ECHA wniosku o ocenę dozwolonego zastosowania w odniesieniu do określonej substancji objętej ogólnym zakazem. ECHA powinna opracować i udostępnić format składania wniosków o ocenę. Ponadto, mając na względzie przejrzystość i przewidywalność, ECHA powinna wydać wytyczne techniczne i naukowe dotyczące takich wniosków o ocenę.
(24) W ostatnich latach ECHA powierzono nowe zadania określone w szeregu aktach prawnych i porozumieniach ad hoc. Z uwagi na ważną i centralną rolę przewidzianą dla ECHA w niniejszym rozporządzeniu, ECHA powinna dysponować odpowiednimi zasobami, aby zapewnić terminowe i wiarygodne dane i oceny naukowe wspierające proces decyzyjny dotyczący bezpieczeństwa chemicznego zabawek.
(25) Komitet Naukowy ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska oraz Pojawiających się Zagrożeń, ustanowiony decyzją Komisji (UE) 2024/1514 15 , uznał, że występowanie niklu i kobaltu w stali nierdzewnej i elementach przesyłających prąd elektryczny w zabawkach jest bezpieczne i że powinno być dozwolone. Należy zezwolić na stosowanie w zabawkach innych substancji, które są niezbędne do przesyłania prądu elektrycznego, aby umożliwić udostępnianie na rynku zabawek elektrycznych, jeżeli takie substancje są całkowicie niedostępne dla dziecka bawiącego się zabawką i tym samym nie stwarzają ryzyka.
(26) Ponieważ kwestię baterii uregulowano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 16 , wymogi dotyczące substancji chemicznych stosowanych w zabawkach nie powinny mieć zastosowania do baterii zawartych w zabawkach. Zabawki zawierające baterie należy jednak projektować w taki sposób, aby dzieci miały utrudniony dostęp do baterii. W sytuacjach, w których ze względu na charakter, wielkość lub kształt zabawki lub zawartej w niej małej elektroniki nie byłoby możliwe takie zaprojektowanie zabawki, aby użytkownik końcowy był w stanie usunąć i wymienić baterię wewnętrzną, i aby jednocześnie zapewnione były bezpieczeństwo dziecka i bezpieczne dalsze używanie tej zabawki, zabawka może być zaprojektowana w taki sposób, aby usunąć i wymienić baterię mogły jedynie niezależne podmioty.
(27) Obowiązujące wartości dopuszczalne dotyczące określonych substancji chemicznych i odpowiadające im metody badań okazały się odpowiednie dla ochrony dzieci w odniesieniu do tych substancji i należy je utrzymać. W celu dostosowania się do nowej wiedzy naukowej Komisja powinna być uprawniona do zmiany tych wartości dopuszczalnych w razie potrzeby. W odniesieniu do arsenu, kadmu, chromu (VI), ołowiu, rtęci i cyny organicznej, które są szczególnie toksyczne, a w związku z czym nie należy ich celowo stosować w zabawkach, należy ustanowić wartości dopuszczalne na poziomie odpowiadającym połowie wartości uznawanej za bezpieczną przez właściwy organ naukowy, aby sprawić, że w zabawce obecne będą jedynie śladowe ilości zgodne z zasadami dobrej praktyki wytwarzania.
(28) W dyrektywie 2009/48/WE uwzględniono wartości dopuszczalne dla określonych substancji stosowanych w zabawkach przeznaczonych do użytku przez dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy lub przeznaczonych do wkładania do ust. Wykazano, że substancje te stwarzają również ryzyko dla starszych dzieci, ponieważ mogą one w równym stopniu być narażone na działanie takich chemikaliów przez kontakt ze skórą lub wdychanie. Te wartości dopuszczalne powinny zatem mieć zastosowanie do wszystkich zabawek. Od czasu przyjęcia wartości dopuszczalnych w odniesieniu do bisfenolu A określonych w dyrektywie 2009/48/WE pojawiły się nowe dane naukowe. W kwietniu 2023 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ponownie ocenił ryzyko dla zdrowia publicznego wynikające z narażenia z dietą na działanie bisfenolu A i stwierdził, że narażenie na działanie bisfenolu A stanowi zagrożenie dla zdrowia konsumentów we wszystkich grupach wiekowych. EFSA określiła nowe tolerowane dzienne pobranie bisfenolu A, które jest znacząco niższe niż wcześniejsze. W świetle tych dowodów naukowych bisfenol A powinien podlegać ogólnemu zakazowi stosowania substancji CMR w zabawkach. W celu sprawdzenia zgodności z tym zakazem oraz zapewnienia, aby nie dochodziło do narażenia na kontakt z jakimkolwiek niezamierzonym występowaniem bisfenolu A w zabawkach, należy określić limit migracji. Limit migracji należy ustalić na podstawie granicy oznaczalności z wykorzystaniem istniejących metod badania. Z podobnych powodów należy również wprowadzić limity migracji dla niektórych najczęściej stosowanych w produkcji tworzyw sztucznych monomerów.
(29) Aby uniknąć sytuacji zastąpienia jednego niebezpiecznego bisfenolu innym, który może być równie szkodliwy, ECHA oceniła dostępne dowody na obecność bisfenoli jako grupy. Aby chronić ludzi i środowisko, ECHA stwierdziła, że ze względu na ich potencjał w zakresie zakłócania funkcjonowania układu hormonalnego i wpływu na rozrodczość 34 bisfenole będą wymagać dalszego zarządzania ryzykiem regulacyjnym w ramach przepisów prawodawstwa Unii dotyczącego chemikaliów. Liczba ta może ulegać zmianie wraz z pojawianiem się nowych informacji na temat tych 34 bisfenoli, a także innych bisfenoli, w odniesieniu do których dowody dostępne obecnie są niejednoznaczne. Biorąc pod uwagę, że zabawki są przeznaczone dla grupy szczególnie wrażliwej, która powinna być chroniona przed narażeniem na szkodliwe bisfenole, te 34 bisfenole zidentyfikowane przez ECHA nie powinny być obecne w zabawkach. Niektóre z tych bisfenoli podlegają zharmonizowanej klasyfikacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 jako działające szkodliwie na rozrodczość lub jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego. W związku z tym podlegają już ogólnemu zakazowi stosowania szkodliwych chemikaliów w zabawkach określonemu w niniejszym rozporządzeniu. Należy zakazać występowania pozostałych bisfenoli zidentyfikowanych przez ECHA, ale nieobjętych jeszcze innymi przepisami niniejszego rozporządzenia zakazującymi ich stosowania. Gdy dostępne będą nowe informacje, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące bisfenoli powinny zostać zaktualizowane.
(30) Substancje per- i polifluoroalkilowe (PFAS) to duża rodzina ponad 10 000 substancji chemicznych wytwarzanych przez człowieka. PFAS są stosowane w coraz szerszej gamie produktów, w tym w produktach konsumenckich. Głównym problemem jest trwałość wszystkich PFAS, co prowadzi do wzrostu stężeń w środowisku. Narażenie na kontakt z tymi PFAS, które najczęściej są przedmiotem badań, powiązano z wieloma niekorzystnymi skutkami dla zdrowia. Celowe stosowanie PFAS w zabawkach, częściach składowych zabawek lub mikrostrukturalnie odrębnych częściach zabawek powinno być zakazane.
(31) Aby zapewniać odpowiednią ochronę przed określonymi substancjami chemicznymi w miarę pojawiania się nowej wiedzy naukowej, Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych ustanawiających szczegółowe wartości dopuszczalne dla każdej substancji chemicznej stosowanej w zabawkach. Jeżeli jest to uzasadnione w przypadku zabawek wiążących się z wyższym stopniem narażenia, w tych aktach delegowanych należy określić szczegółowe wartości dopuszczalne w odniesieniu do zabawek przeznaczonych dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy oraz innych zabawek przeznaczonych do wkładania do ust, z uwzględnieniem wymogów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1935/2004 oraz różnic między zabawkami i materiałami stykającymi się z żywnością lub wyrobami, które mogą wiązać się z ryzykiem wynikającym z kontaktu z jamą ustną poprzez ich zastosowanie jako materiału przeznaczonego do kontaktu z żywnością. Obecność substancji zapachowych w zabawkach wiąże się ze szczególnym ryzykiem dla zdrowia ludzi. W związku z tym należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące stosowania substancji zapachowych w zabawkach, w tym zakazu zamierzonego stosowania w zabawkach niektórych substancji zapachowych mogących powodować alergie, w szczególności w zabawkach przeznaczonych dla dzieci poniżej 36 miesiąca życia lub innych zabawkach przeznaczonych do wkładania do ust, a także przepisy dotyczące etykietowania niektórych substancji zapachowych mogących powodować alergie. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu zmiany tych przepisów, aby umożliwić ich dostosowywanie do postępu naukowo-technicznego.
(32) W przypadku gdy całkowite wyeliminowanie zagrożeń, jakie może stwarzać zabawka, jest niemożliwe na etapie projektowania, ryzyko szczątkowe należy uwzględnić w informacjach na temat produktu skierowanych do opiekunów dzieci w formie ostrzeżeń, z uwzględnieniem zdolności tych opiekunów do podejmowania niezbędnych środków ostrożności. Ostrzeżenia powinny być zawsze umieszczane na przymocowanej etykiecie lub na opakowaniu oraz, w stosownych przypadkach, w instrukcji używania dołączonej do zabawki. Do zabawek sprzedawanych bez opakowania powinny być przymocowane odpowiednie ostrzeżenia, jeżeli pozwala na to powierzchnia zabawki. Jeżeli nie jest to możliwe, ostrzeżenia powinno umieszczać się na etykiecie. Producenci powinni mieć również możliwość umieszczania ostrzeżeń w formacie cyfrowym w cyfrowym paszporcie produktu.
(33) Aby zapobiec wykorzystywaniu ostrzeżeń do obchodzenia mających zastosowanie wymogów bezpieczeństwa, ostrzeżenia przewidziane dla określonych kategorii zabawek nie powinny być dozwolone, jeżeli są one sprzeczne z zamierzonym lub racjonalnie przewidywalnym zastosowaniem zabawki. W celu zapewnienia, aby opiekunowie byli świadomi wszelkich czynników ryzyka związanych z zabawką, ostrzeżenia muszą być wyraźnie zrozumiałe, czytelne i widoczne.
(34) W celu zapewnienia wiedzy o wszelkich ryzykach związanych z zabawką, zwłaszcza w przypadku gdy zakup odbywa się na odległość i przez internet, należy zapewnić, aby ostrzeżenia w internecie były wyraźnie czytelne i widoczne.
(35) Przy wprowadzaniu zabawek do obrotu lub udostępnianiu na rynku zabawek podmioty gospodarcze powinny postępować w sposób odpowiedzialny oraz w pełni zgodny z mającymi zastosowanie wymogami prawnymi.
(36) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dzieci oraz uczciwą konkurencję na rynku wewnętrznym, podmioty gospodarcze powinny odpowiadać za zgodność zabawek z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z ich rolą w łańcuchu dostaw.
(37) Z uwagi na fakt, że niektóre zadania mogą być wykonywane wyłącznie przez producenta, zachodzi konieczność wyraźnego rozróżnienia między obowiązkami producenta i obowiązkami podmiotów stanowiących dalsze ogniwa łańcucha dystrybucji. Ponadto konieczne jest dokonanie wyraźnego rozróżnienia między obowiązkami importera a obowiązkami dystrybutora, ponieważ to importer wprowadza do obrotu w Unii zabawki z państw trzecich. Importer powinien zapewniać, aby te zabawki spełniały mające zastosowanie wymogi unijne.
(38) Aby ułatwić komunikację między podmiotami gospodarczymi, organami nadzoru rynku i konsumentami lub innymi użytkownikami końcowymi, producenci i importerzy powinni podać oprócz adresu pocztowego również adres strony internetowej, adres e-mail lub inne cyfrowe dane kontaktowe.
(39) Producent, jako posiadający szczegółową wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest odpowiedzialny za zapewnienie zgodności zabawki z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i jest najlepiej przygotowany do przeprowadzenia pełnej procedury oceny zgodności w odniesieniu do zabawek. W związku z tym ocena zgodności powinna pozostać wyłącznie obowiązkiem producenta.
(40) Aby ułatwić producentom wypełnianie ich obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu, producenci powinni mieć możliwość wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela, który będzie wykonywał określone zadania w ich imieniu. Co więcej, aby zapewnić jasny i proporcjonalny podział zadań między producentem a upoważnionym przedstawicielem, konieczne jest określenie wykazu zadań, które producenci powinni móc powierzyć upoważnionemu przedstawicielowi. Ponadto, aby zapewnić egzekwowalność niniejszego rozporządzenia i zgodność z nim, w przypadku gdy producent mający siedzibę poza Unią wyznacza upoważnionego przedstawiciela, pełnomocnictwo powinno obejmować zadania określone w art. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1020.
(41) Podmioty gospodarcze mające udział w łańcuchu dostaw i dystrybucji powinny podejmować odpowiednie środki, aby zabawki wprowadzane przez nie do obrotu nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia lub bezpieczeństwa dzieci w warunkach zamierzonego i racjonalnie przewidywalnego użytkowania, a także, aby udostępniały na rynku jedynie zabawki zgodne z mającymi zastosowanie przepisami prawa Unii.
(42) Niezbędne jest zapewnienie, aby zabawki z państw trzecich wprowadzane na rynek Unii spełniały wszystkie mające zastosowanie wymogi unijne, a w szczególności, aby producenci przeprowadzili już w odniesieniu do tych zabawek odpowiednie procedury oceny zgodności. Importerzy powinni zatem zapewnić, aby zabawki wprowadzane przez nich do obrotu spełniały mające zastosowanie wymogi, aby przeprowadzono procedury oceny zgodności oraz aby oznakowanie i dokumentacja produktu sporządzone przez producenta były dostępne do celów kontroli przeprowadzanej przez właściwe organy nadzoru rynku.
(43) Wprowadzając zabawkę do obrotu, importerzy powinni umieścić na niej swoje imię i nazwisko lub swoją nazwę i adres kontaktowy, pod którym można się z nimi skontaktować. Należy wprowadzić wyjątki od tej zasady, w przypadku gdy wielkość lub charakter zabawki nie pozwalają na takie oznaczenie, w tym w przypadku gdy importerzy musieliby otworzyć opakowanie, aby umieścić na zabawce swoją nazwę i adres. W takich przypadkach nazwę i adres należy podać na opakowaniu lub w dokumencie towarzyszącym.
(44) Ponieważ dystrybutor udostępnia na rynku zabawkę po jej wprowadzeniu do obrotu przez producenta lub importera, powinien on z należytą starannością obchodzić się z zabawką, tak aby nie miało to negatywnego wpływu na zgodność zabawki z niniejszym rozporządzeniem.
(45) Dystrybutorzy i importerzy mają bliski związek z rynkiem, a zatem powinni być zaangażowani w zadania związane z nadzorem rynku wykonywane przez właściwe organy krajowe, a także powinni być zobowiązani do aktywnego udziału w wykonywaniu tych zadań i dostarczania tym organom wszelkich niezbędnych informacji dotyczących danej zabawki.
(46) Aby zwiększyć stopień wypełniania obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz poprawić nadzór rynku, w przypadku gdy dostawcy usług realizacji zamówień mają powody, by na podstawie informacji przekazanych przez organy lub podmioty gospodarcze sądzić, że zabawka nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, nie powinni przyczyniać się do udostępniania danej zabawki na rynku, dopóki nie zostanie zapewniona jej zgodność. Na podstawie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług realizacji zamówień nie ponoszą odpowiedzialności za ocenę zgodności zabawki. Powinni jednak działać z należytą starannością oraz zapewniać, aby warunki podczas magazynowania, pakowania, adresowania lub wysyłki nie wpływały negatywnie na zgodność zabawki z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa. Komisja może wydać wytyczne, aby pomóc dostawcom usług realizacji zamówień w wypełnianiu obowiązków, którym podlegają na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(47) Osobę fizyczną lub prawną, która wprowadza zabawkę do obrotu pod nazwą tej osoby lub znakiem towarowym tej osoby albo w znacznym stopniu modyfikuje zabawkę już wprowadzoną do obrotu w sposób, który mógłby wpłynąć na zgodność produktu z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, należy uznać za producenta do celów niniejszego rozporządzenia i należy nałożyć na nią obowiązki producenta. Konsument lub inny użytkownik końcowy, który dokonuje znacznej modyfikacji swojej zabawki, nie powinien być uznawany za producenta do celów niniejszego rozporządzenia i nie powinien podlegać obowiązkom producenta.
(48) Informacje odnoszące się do oferty zabawek wprowadzanych do obrotu lub udostępnianych na rynku, które nie są zgodne z niniejszym rozporządzeniem, należy uznać za nielegalne treści w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 17 oraz nałożyć na dostawców usług pośrednich w internecie szczególne obowiązki w zakresie należytej staranności określone w tym rozporządzeniu. Istotna rola, jaką odgrywają dostawcy internetowych platform handlowych, pośrednicząc w sprzedaży produktów między podmiotami gospodarczymi a konsumentami, uzasadnia ustanowienie najnowszych zbiorów przepisów nakładających na internetowe platformy handlowe nowe obowiązki w zakresie należytej staranności. Po pierwsze, rozporządzenie (UE) 2022/2065 reguluje odpowiedzialność i rozliczalność dostawców usług pośrednich w internecie w odniesieniu do nielegalnych treści, w tym do produktów niebezpiecznych. Po drugie, w rozporządzeniu (UE) 2023/988 ustanowiono szczególne obowiązki w zakresie zwalczania sprzedaży produktów niebezpiecznych przez internet. W oparciu o horyzontalne ramy prawne przewidziane w tych rozporządzeniach, w niniejszym rozporządzeniu należy określić wymogi dotyczące bezpieczeństwa zabawek, które mają spełniać dostawcy internetowych platform handlowych w celu zapewnienia zgodności z niektórymi przepisami rozporządzenia (UE) 2022/2065. Wymogi te powinny być spójne z horyzontalnymi ramami dotyczącymi internetowych platform handlowych na podstawie rozporządzeń (UE) 2022/2065 i (UE) 2023/988. Ponadto wymogi te nie powinny wpływać na stosowanie rozporządzenia (UE) 2022/2065, które nadal ma zastosowanie do dostawców internetowych platform handlowych.
(49) Zapewnienie identyfikowalności zabawki w całym łańcuchu dostaw pomaga uprościć działania nadzoru rynku oraz zwiększyć ich skuteczność. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku realizację zadania polegającego na identyfikowaniu podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku zabawki niespełniające wymogów.
(50) Aby zapewnić skuteczny rynkowy nadzór zabawek udostępnianych na rynku, podmioty gospodarcze powinny być zobowiązane do przechowywania informacji i dokumentacji dotyczących zgodności zabawki przez okres 10 lat po jej wprowadzenia do obrotu. Uznaje się, że ten ogólny okres trwa do upływu 10 lat po wprowadzeniu do obrotu ostatniego egzemplarza tego modelu zabawki.
(51) W celu ułatwienia oceny zgodności z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć domniemanie zgodności w przypadku zabawek, które są zgodne z mającymi zastosowanie normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 18 i opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(52) W przypadku braku odpowiednich norm zharmonizowanych Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych ustanawiających wspólne specyfikacje dotyczące zasadniczych wymogów bezpieczeństwa określonych w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że nie narusza przy tym roli i funkcji organizacji normalizacyjnych; rozwiązanie takie należy traktować jako wyjątkowe rozwiązanie awaryjne służące ułatwieniu wypełnienia przez producenta obowiązku polegającego na przestrzeganiu zasadniczych wymogów bezpieczeństwa w przypadku gdy zablokowany zostanie proces normalizacji, lub gdy wystąpią opóźnienia w ustanowieniu odpowiednich norm zharmonizowanych. Jeżeli takie opóźnienie wynika ze złożoności technicznej danej normy, Komisja powinna rozważyć tę kwestię, zanim rozpocznie analizę dotyczącą ustanowienia wspólnych specyfikacji. Aby jak najskuteczniej ustanowić wspólne specyfikacje obejmujące zasadnicze wymogi bezpieczeństwa określone w niniejszym rozporządzeniu, Komisja powinna w ramach procedury zasięgnąć opinii odpowiednich zainteresowanych stron.
(53) Oznakowanie CE wskazujące na zgodność zabawki z wymogami jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić szczegółowe zasady regulujące umieszczanie oznakowania CE na zabawkach. Zasady te powinny zapewniać wystarczającą widoczność oznakowania CE, ułatwiając tym samym nadzór rynku nad zabawkami.
(54) Producenci powinni stworzyć cyfrowy paszport produktu, który będzie zawierał informacje o zgodności zabawek z niniejszym rozporządzeniem oraz z wszelkimi innymi przepisami Unii mającymi zastosowanie do zabawek. Powinni oni aktualizować cyfrowy paszport produktu i w razie potrzeby wprowadzać wszelkie niezbędne zmiany. Cyfrowy paszport produktu powinien zastąpić deklarację zgodności UE na podstawie dyrektywy 2009/48/WE oraz powinien zawierać elementy niezbędne do oceny zgodności zabawki z mającymi zastosowanie wymogami i normami zharmonizowanymi lub innymi specyfikacjami. Ponadto, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne, należy umożliwić korzystanie z cyfrowego paszportu produktu na podstawie niniejszego rozporządzenia w celu wypełnienia obowiązku sporządzenia deklaracji zgodności UE w odniesieniu do zabawek, które wchodzą w zakres stosowania innych przepisów prawa Unii wymagających deklaracji zgodności UE. W przypadku gdy cyfrowy paszport produktu jest wykorzystywany jako deklaracja zgodności UE zgodnie z innymi przepisami prawa Unii mającymi zastosowanie do zabawki, należy uznać, że producenci i inne podmioty gospodarcze wypełniają swoje odpowiednie obowiązki w odniesieniu do deklaracji zgodności UE zgodnie z tymi innymi przepisami prawa Unii.
(55) Aby ułatwić kontrole zabawek przez organy nadzoru rynku oraz umożliwić uczestnikom łańcucha dostaw i konsumentom dostęp do informacji na temat zabawki i kanałów komunikacyjnych, informacje zawarte w cyfrowym paszporcie produktu powinny być dostarczane w formie cyfrowej i w bezpośrednio dostępny sposób, za pomocą nośnika danych umieszczonego na zabawce, na jej opakowaniu lub w dołączonej do niej dokumentacji. Zależnie od uprawnień, organy nadzoru rynku, organy celne, podmioty gospodarcze i konsumenci powinni mieć natychmiastowy dostęp do odpowiednich informacji na temat zabawki za pośrednictwem nośnika danych.
(56) Aby uniknąć powielania inwestycji w cyfryzację przez wszystkie zaangażowane podmioty, w tym producentów, organy nadzoru rynku i organy celne, w przypadku gdy w innych przepisach prawa Unii wymaga się cyfrowego paszportu produktu w odniesieniu do zabawek, powinien być dostępny jeden cyfrowy paszport produktu zawierający informacje wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz innych przepisów prawa Unii. Cyfrowy paszport produktu powinien być ponadto w pełni interoperacyjny z każdym cyfrowym paszportem produktu wymaganym na podstawie innych przepisów Unii.
(57) W szczególności w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1781 19 określono wymogi i specyfikacje techniczne dotyczące cyfrowego paszportu produktu, a także przewidziano utworzenie przez Komisję cyfrowego rejestru (zwanego dalej "rejestrem"), w którym przechowywane są informacje dotyczące cyfrowych paszportów produktów, oraz wzajemne połączenie rejestru z unijnym systemem jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw (zwanym dalej "systemem EU CSW-CERTEX"), ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2399 20 . Rozporządzenie (UE) 2024/1781 mogłoby w perspektywie średnioterminowej objąć swoim zakresem stosowania zabawki, co wymagałoby udostępnienia dla nich cyfrowego paszportu produktu. W przyszłości powinno być zatem możliwe włączenie do cyfrowego paszportu produktu dokładniejszych informacji, w szczególności tych dotyczących zrównoważenia środowiskowego. Cyfrowy paszport produktu dla zabawek sporządzany na podstawie niniejszego rozporządzenia powinien zatem spełniać te same wymogi i posiadać te same elementy techniczne, które określono w rozporządzeniu (UE) 2024/1781, w tym jego techniczne, semantyczne i organizacyjne aspekty łączności typu koniec-koniec i przekazywania danych.
(58) Ponieważ cyfrowy paszport produktu ma zastąpić deklarację zgodności UE, kluczowe jest wyraźne wskazanie, że opracowanie cyfrowego paszportu produktu dla zabawki i umieszczenie oznakowania CE jest równoznaczne z zadeklarowaniem przez producenta, że zabawka jest zgodna z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i że producent ponosi za taką zgodność pełną odpowiedzialność.
(59) W przypadku gdy w formie cyfrowej przekazywane są inne informacje niż elementy wymagane na potrzeby cyfrowego paszportu produktu, należy wyjaśnić, że poszczególne rodzaje informacji muszą być przekazywane oddzielnie i wyraźnie odróżnione od siebie, ale za pośrednictwem jednego nośnika danych. Ułatwi to pracę organom nadzoru rynku, ale także zapewni konsumentom lub innym użytkownikom końcowym jasność co do poszczególnych rodzajów informacji, które są dla nich dostępne w postaci cyfrowej.
(60) Większość producentów zabawek, którzy podlegają wymogom niniejszego rozporządzenia, to mikroprzedsiębior- stwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP). Komisja powinna udzielić MŚP dodatkowego wsparcia, aby pomóc im w spełnieniu nowych wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu. W tym celu Komisja powinna opublikować praktyczne wytyczne dotyczące sposobu przeprowadzania ocen bezpieczeństwa i tworzenia cyfrowego paszportu produktu dla zabawek produkowanych przez te przedsiębiorstwa.
(61) Rozdział VII rozporządzenia (UE) 2019/1020, w którym ustanowiono zasady kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii, ma zastosowanie do zabawek. Organy odpowiedzialne za kontrole, którymi w niemal wszystkich państwach członkowskich są organy celne, mają je przeprowadzać na podstawie analizy ryzyka, zgodnie z art. 46 i 47 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 21 , jego przepisami wykonawczymi oraz odpowiednimi wytycznymi. Niniejsze rozporządzenie w żaden sposób nie zmienia zatem rozdziału VII rozporządzenia (UE) 2019/1020, ani sposobu, w jaki organy odpowiedzialne za kontrole produktów wprowadzanych na rynek Unii organizują się i prowadzą swoje działania.
(62) Oprócz ram kontroli ustanowionych w rozdziale VII rozporządzenia (UE) 2019/1020 organy celne powinny mieć możliwość automatycznej weryfikacji, czy dla przywożonych zabawek podlegających niniejszemu rozporządzeniu istnieje cyfrowy paszport produktu, aby wzmocnić kontrole na granicach zewnętrznych Unii oraz zapobiec wprowadzaniu na rynek Unii zabawek niespełniających wymogów.
(63) Gdy zabawki pochodzące z państw trzecich poddawane są procedurze celnej dopuszczenia do obrotu, podmiot gospodarczy powinien udostępnić organom celnym odniesienie do cyfrowego paszportu produktu dla tych zabawek. Odniesienie do cyfrowego paszportu produktu powinno odpowiadać niepowtarzalnemu identyfikatorowi rejestracji przekazanemu podmiotowi gospodarczemu przez rejestr. Organy celne powinny co najmniej zweryfikować, czy ważne odniesienie do niepowtarzalnego identyfikatora rejestracji i odpowiedni kod towaru dostarczonej lub udostępnionej im zabawki odpowiadają danym przechowywanym w rejestrze. Umożliwiłoby to organom celnym weryfikację istnienia cyfrowego paszportu produktu dla przywożonych zabawek. Aby przeprowadzić tę automatyczną weryfikację, należy wykorzystać wzajemne połączenie między rejestrem a systemem EU CSW-CERTEX zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2024/1781.
(64) Dane zawarte w cyfrowym paszporcie produktu mają na celu umożliwienie organom celnym usprawnienie i ułatwienie zarządzania ryzykiem oraz umożliwienie lepszego ukierunkowania kontroli na granicy. Organy celne powinny mieć zatem możliwość wyszukiwania i wykorzystywania danych zawartych w cyfrowym paszporcie produktu i rejestrze do wykonywania swoich zadań zgodnie z przepisami prawa Unii, w tym do zarządzania ryzykiem zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 952/2013.
(65) Automatyczna weryfikacja przez organy celne odniesienia do cyfrowego paszportu produktu dla zabawek wprowadzanych na rynek Unii nie powinna zastępować ani modyfikować obowiązków organów nadzoru rynku, lecz jedynie uzupełniać ogólne ramy kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii. Rozporządzenie (UE) 2019/1020 powinno mieć w dalszym ciągu zastosowanie do zabawek, tak aby zapewnić, by organy nadzoru rynku prowadziły kontrole informacji zawartych w cyfrowych paszportach produktów oraz kontrole zabawek znajdujących się na rynku zgodnie z tym rozporządzeniem, a także - w przypadku zawieszenia dopuszczenia do obrotu przez organy wyznaczone do kontroli na granicach zewnętrznych Unii - by określały zgodność i ryzyko związane z zabawkami zgodnie z rozdziałem VII rozporządzenia (UE) 2019/1020.
(66) Każdego dnia dzieci są narażone na działanie szerokiego zakresu różnych substancji chemicznych pochodzących z różnorodnych źródeł i mających negatywny wpływ jako pojedyncze substancje lub mieszaniny, ale także przez narażenie łączne. Poczyniono znaczące postępy w celu zlikwidowania pewnych luk w wiedzy na temat skutków połączonego oddziaływania tych substancji chemicznych. Bezpieczeństwo substancji chemicznych ocenia się jednak obecnie zazwyczaj na podstawie oceny pojedynczych substancji, a w niektórych przypadkach mieszanin celowo dodanych do konkretnych zastosowań. Potrzebne są dalsze wysiłki, aby lepiej zrozumieć wpływ połączonego oddziaływania substancji chemicznych. Aby zapewnić najwyższy poziom ochrony dzieci, należy ogólnie zakazać stosowania najbardziej szkodliwych substancji w zabawkach w celu zapewnienia, aby zabawki nie były źródłem narażenia na te substancje. Konkretne wartości dopuszczalne dotyczące substancji chemicznych w zabawkach powinny uwzględniać narażenie łączne pochodzące z różnych źródeł na kontakt z tą samą substancją chemiczną. Producenci powinni ponadto być zobowiązani do przeprowadzenia analizy poszczególnych zagrożeń, jakie mogłaby stwarzać zabawka, oraz oceny potencjalnego narażenia na takie zagrożenia, a także - w ramach oceny zagrożeń chemicznych - do uwzględnienia znanych efektów kumulacji lub efektów synergicznych substancji chemicznych obecnych w zabawce, aby zapewnić uwzględnienie ryzyka wynikającego z jednoczesnego narażenia na wiele substancji chemicznych. Ponadto zabawki muszą być zgodne z ogólnym prawodawstwem dotyczącym chemikaliów, w szczególności z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, a niniejsze rozporządzenie nie zmienia obowiązków w zakresie oceny bezpieczeństwa samych substancji lub mieszanin chemicznych, które mają zastosowanie na podstawie tego rozporządzenia.
(67) Producenci powinni przygotować dokumentację techniczną opisującą wszystkie istotne aspekty zabawek, w tym ocenę bezpieczeństwa w odniesieniu do wszystkich zagrożeń, jakie mogłaby stwarzać zabawka, oraz sposoby, w jakie odpowiedziano na te zagrożenia, aby umożliwić organom nadzoru rynku skuteczne wykonywanie ich zadań. Producent powinien być zobowiązany do udostępnienia tej dokumentacji technicznej na wniosek organów krajowych lub jednostek notyfikowanych w kontekście odpowiednich procedur oceny zgodności.
(68) W ramach oceny bezpieczeństwa producenci powinni oceniać substancje chemiczne występujące w zabawce oraz ewentualne niezamierzone występowanie substancji podlegających ogólnym zakazom lub innym ograniczeniom, a także ustalić, czy ich występowanie na takich poziomach jest technicznie nieuniknione przy zastosowaniu dobrej praktyki wytwarzania oraz czy zabawka jest bezpieczna. W ramach oceny należy określić zakres możliwych badań, w szczególności w odniesieniu do tych substancji, co do których można zasadnie, i przy zastosowaniu dobrej praktyki wytwarzania, oczekiwać, że pojawią się w zabawce, w tym w śladowych ilościach.
(69) Aby zapewnić zgodność zabawek z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa, należy ustanowić odpowiednie procedury oceny zgodności, które mają być przestrzegane przez producenta. Wewnętrzna kontrola produkcji przeprowadzana na odpowiedzialność producenta w odniesieniu do oceny zgodności jest odpowiednia w przypadku, gdy zastosował on normy zharmonizowane, do których odniesienie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub wspólne specyfikacje obejmujące wszystkie szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dla zabawki. W przypadku braku takich norm zharmonizowanych lub wspólnych specyfikacji zabawka powinna być poddana weryfikacji przez stronę trzecią, w tym przypadku badaniu typu UE. To samo ma zastosowanie jeżeli normy lub jedna z nich zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z zastrzeżeniem lub jeżeli producent nie zastosował się do takich norm lub specyfikacji lub zastosował się do nich jedynie częściowo. Producent powinien poddać zabawkę badaniu typu UE, w przypadku gdy uważa, że charakter, projekt, konstrukcja lub przeznaczenie zabawki wymagają weryfikacji przez stronę trzecią.
(70) Z uwagi na fakt, że konieczne jest zapewnienie jednolicie wysokiego poziomu realizacji zadań przez jednostki dokonujące oceny zgodności zabawek w całej Unii, oraz na fakt, że wszystkie takie organy powinny wykonywać swoje zadania na tym samym poziomie i zgodnie z warunkami uczciwej konkurencji, należy ustanowić wymogi dla jednostek oceniających zgodność, które chciałyby stać się jednostkami notyfikowanymi świadczącymi usługi w zakresie oceny zgodności zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(71) Jeżeli jednostka oceniająca zgodność wykaże, że spełnia kryteria określone w normach zharmonizowanych, domniemywa się, że dana jednostka oceniająca zgodność spełnia odpowiednie wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.
(72) System określony w niniejszym rozporządzeniu należy uzupełnić o system akredytacji przewidziany w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Ponieważ akredytacja stanowi istotny środek weryfikacji kompetencji jednostek oceniających zgodność, powinno się ją stosować do celów notyfikacji. W szczególności jedyną metodą wykazywania technicznych kompetencji jednostek oceniających zgodność powinna być przejrzysta akredytacja zgodna z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, zapewniająca niezbędny poziom zaufania do certyfikatów zgodności.
(73) Jednostki oceniające zgodność często zlecają wykonywanie części zadań związanych z oceną zgodności podwykonawcom lub korzystają z usług spółek zależnych. W celu zapewnienia poziomu bezpieczeństwa wymaganego w przypadku zabawek, które mają zostać wprowadzone do obrotu, istotne jest, aby w ramach wykonywania zadań oceny zgodności podwykonawcy i spółki zależne spełniali te same wymogi co jednostki notyfikowane. W związku z tym ważne jest, aby ocena kompetencji i działalności jednostek, które mają stać się jednostkami notyfikowanymi, oraz monitorowanie jednostek już notyfikowanych obejmowały również działania prowadzone przez podwykonawców i spółki zależne. Należy unikać w szczególności zbyt częstego powierzania tych zadań podwykonawcom i spółkom zależnym, co mogłoby kwestionować kompetencje jednostki notyfikowanej lub sprawowanie nadzoru nad nią przez organ notyfikujący.
(74) W celu zapewnienia spójnego poziomu jakości w dokonywaniu oceny zgodności zabawek, konieczna jest nie tylko konsolidacja wymogów, które mają spełniać jednostki oceniające zgodność, jeżeli chcą stać się jednostkami notyfikowanymi, lecz także jednoczesne ustalenie wymogów, które mają spełniać organy notyfikujące i inne organy zaangażowane w ocenę, notyfikowanie i monitorowanie jednostek notyfikowanych.
(75) Ponieważ jednostki notyfikowane mogą oferować swoje usługi w całej Unii, pozostałym państwom członkowskim i Komisji należy zapewnić możliwość wnoszenia sprzeciwu wobec danej jednostki notyfikowanej. Ważne jest zatem ustalenie terminu, w jakim możliwe będzie wyjaśnienie wszelkich wątpliwości lub obaw co do kompetencji jednostek oceniających zgodność, zanim zaczną one prowadzić działalność jako jednostki notyfikowane. Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych, zobowiązać notyfikujący organ do podjęcia niezbędnych środków naprawczych w odniesieniu do jednostki notyfikowanej, która nie spełnia wymogów swojej notyfikacji.
(76) Z punktu widzenia konkurencyjności kluczowe jest, aby jednostki notyfikowane stosowały procedury oceny zgodności bez tworzenia zbędnego obciążenia dla podmiotów gospodarczych. Z tego samego powodu oraz w celu zapewnienia równego traktowania podmiotów gospodarczych należy zapewnić spójność stosowania procedur oceny zgodności pod względem technicznym. Najlepszym sposobem na osiągnięcie takiej spójności jest odpowiednia koordynacja jednostek notyfikowanych oraz współpraca między nimi. Taka koordynacja i współpraca powinny odbywać się z poszanowaniem unijnych zasad konkurencji.
(77) Nadzór rynku jest instrumentem istotnym o tyle, że zapewnia on właściwe i jednolite stosowanie przepisów prawa Unii. W rozporządzeniu (UE) 2019/1020 określono ramy nadzoru rynku dla produktów podlegających unijnemu prawodawstwu harmonizacyjnemu, w tym dla zabawek. Ponieważ niniejsze rozporządzenie zastępuje dyrektywę 2009/48/WE, zasady nadzoru rynku i kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii określone w rozporządzeniu (UE) 2019/1020, w tym szczególne wymogi określone w art. 4 tego rozporządzenia, zgodnie z którymi zabawki można wprowadzić do obrotu, tylko jeżeli istnieje podmiot gospodarczy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii, który jest odpowiedzialny za zadania określone w tym artykule, w dalszym ciągu mają zastosowanie do zabawek. W związku z tym państwa członkowskie powinny organizować i wykonywać nadzór rynku zabawek zgodnie z tym rozporządzeniem.
(78) Dyrektywa 2009/48/WE przewiduje procedurę ochronną, umożliwiającą Komisji i innym państwom członkowskim zbadanie zasadności środka podjętego przez państwo członkowskie w związku z zabawkami uznanymi przez to państwo członkowskie za niespełniające wymogów. Procedura ta zapewnia przekazywanie zainteresowanym stronom informacji na temat środków, które mają zostać podjęte w odniesieniu do zabawek stwarzających ryzyko dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób oraz spójne traktowanie takich zabawek przez wszystkie organy nadzoru rynku na rynku Unii. Należy zatem utrzymać tę procedurę.
(79) W przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja osiągną porozumienie co do zasadności środka przyjętego przez państwo członkowskie, nie należy wymagać dalszego zaangażowania Komisji. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń do tego środka Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych, stwierdzić, czy podjęcie takiego środka krajowego w odniesieniu do zabawki jest uzasadnione.
(80) Z doświadczeń związanych z dyrektywą 2009/48/WE wynika, że nowe zabawki dostępne na rynku, które po wprowadzeniu do obrotu były zgodne z mającymi zastosowanie szczegółowymi wymogami bezpieczeństwa, w szczególnych przypadkach stwarzały jednak ryzyko względem dzieci, nie były zatem zgodne z ogólnym wymogiem bezpieczeństwa. Z tego względu niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić, aby organy nadzoru rynku mogły podejmować działania w odniesieniu do zabawek stanowiących ryzyko dla dzieci, nawet w przypadku gdy spełniają one szczegółowe wymogi bezpieczeństwa.
(81) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/1020 organy nadzoru rynku są zobowiązane do przekazywania, za pośrednictwem systemu informacyjnego i komunikacyjnego do celów nadzoru rynku, informacji na temat zabawek, w odniesieniu do których przeprowadzono szczegółową kontrolę, w tym na temat przyjętych środków lub przeprowadzonych działań naprawczych, a także dostępnych informacji na temat obrażeń spowodowanych przez takie zabawki. Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2023/988, producenci są zobowiązani do powiadamiania, za pośrednictwem portalu Safety Business Gateway, o wszelkich obrażeniach związanych używaniem produktu. Takie informacje powinny być brane pod uwagę w ramach procesu oceny do celów oceny skuteczności niniejszego rozporządzenia.
(82) W celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego lub nowych dowodów naukowych należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez dostosowywanie ostrzeżeń szczegółowych, które mają być umieszczane na zabawkach, dostosowywanie szczegółowych wymogów dotyczących substancji chemicznych w zabawkach oraz przyznawanie odstępstw w celu dopuszczenia w zabawkach określonych zastosowań substancji objętych ogólnymi zakazami.
(83) W celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego, a także poziomu gotowości cyfrowej organów nadzoru rynku oraz dzieci i ich opiekunów należy również przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE dotyczących uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie wymogów technicznych w odniesieniu do cyfrowego paszportu produktu oraz zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do informacji, które należy włączyć do cyfrowego paszportu produktu, a także informacji, które należy włączyć do rejestru.
(84) W celu ułatwienia pracy organom celnym w odniesieniu do zabawek i ich zgodności z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmiany wykazu kodów towarów i opisów produktów wykorzystywanych do celów kontroli celnych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na podstawie załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 22 .
(85) Przyjmując akty delegowane na podstawie niniejszego rozporządzenia szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym konsultacje na ekspertów i zainteresowanych stron, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytu- cjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 23 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(86) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w celu ustalenia, czy do celów niniejszego rozporządzenia konkretny produkt lub konkretną grupę produktów należy uznać za zabawkę. W wyjątkowych przypadkach, gdy jest to konieczne w celu uwzględnienia nowego pojawiającego się ryzyka, które nie jest odpowiednio uwzględnione w szczegółowych wymogach bezpieczeństwa, Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych ustanawiających szczegółowe środki w odniesieniu do zabawek lub kategorii zabawek udostępnianych na rynku, które stwarzają ryzyko dla dzieci. Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, jeżeli - w należycie uzasadnionych przypadkach związanych z ochroną zdrowia i bezpieczeństwa osób - jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.
(87) Uprawnienia wykonawcze powierzane Komisji na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 24 .
(88) Państwa członkowskie powinny przewidzieć sankcje za naruszenia niniejszego rozporządzenia. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
(89) W celu zapewnienia producentom i innym podmiotom gospodarczym wystarczającego czasu na dostosowanie się do wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu niezbędne jest przyjęcie okresu przejściowego, w którym możliwe będzie wprowadzanie do obrotu zabawek zgodnych z dyrektywą 2009/48/WE.
(90) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zapewnienie bezpieczeństwa zabawek z myślą o zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dzieci, przy jednoczesnym zagwarantowaniu funkcjonowania rynku wewnętrznego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki, możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.6468 |
| Rodzaj: | Stanowisko |
| Tytuł: | Stanowisko Rady (UE) nr 12/2025 w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa zabawek oraz uchylającego dyrektywę 2009/48/WE Przyjęte przez Radę w dniu 13 października 2025 r. |
| Data aktu: | 03/12/2025 |
| Data ogłoszenia: | 03/12/2025 |