(Dz.U.UE C z dnia 13 października 2025 r.)
Strony
Strona skarżąca: Green Impact ETS (Rzym, Włochy), ODV (Rzym, Włochy), Nagy Tavak és Vizes Élohelyek Sz0vetsége (Gyor, Węgry), LNDC Animal Protection APS (Mediolan, Włochy), One Voice (Strasburg, Francja) (przedstawiciele: L. D'Agostino i M. Giovinazzo, adwokaci)
Strona pozwana: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2025/1237 1 z dnia 17 czerwca 2025 r. zmieniającej dyrektywę Rady 93/43/EWG w odniesieniu do statusu ochrony wilka (Canis lupus) oraz wszystkich aktów poprzedzających lub późniejszych, powiązanych i z niej wynikających z powodów wskazanych w niniejszej skardze
– obciążenie pozwanych instytucji kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych i uchybienia proceduralnego ze względu na błędne określenie podstawy prawnej i wypaczenie procedury głosowania.
– Skarżące powołują się na poważne uchybienie powodujące nieważność, które powinno być uwzględnione także z urzędu, wynikające z błędnego określenia podstawy prawnej dla przyjęcia zaskarżonej dyrektywy. Zamiast specjalnej procedury przewidzianej w art. 19 akapit drugi dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory 2 , która wymaga jednomyślnego stanowienia przez Radę na wniosek Komisji celem zmiany załącznika IV, prawodawca europejski zastosował zwykłą procedurę ustawodawczą opartą na art. 192 ust. 1 TFUE.
Procedura "o zaostrzonym rygorze" przewidziana w art. 19 stanowi lex specialis w stosunku do przepisów ogólnych i nie można jej obejść inaczej niż w drodze uprzedniej zmiany przepisów dyrektywy siedliskowej.
Ponadto wybrana procedura miała wpływ nie tylko na warunki zatwierdzenia, ale również na formę prawną aktu, który powinien był przybrać formę decyzji, a nie dyrektywy. Wadliwość pogłębia decyzja Parlamentu Europejskiego o zastosowaniu, bez publicznego uzasadnienia, trybu pilnego przewidzianego w art. 170 jego regulaminu, co dodatkowo ogranicza gwarancje proceduralne.
2. Zarzut drugi dotyczący braku wysłuchania zainteresowanych podmiotów i naruszenia art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty 3 .
Skarżące powołują się na uchybienie proceduralne wynikające z braku wysłuchania zainteresowanych stowarzyszeń ochrony środowiska naruszającego prawo do udziału przewidziane w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006, które wdraża konwencję z Aarhus do prawa Unii. Zgodnie z orzecznictwem i ratio legis rozporządzenia stowarzyszenia ochrony środowiska mają prawo brać udział w procesie podejmowania decyzji dotyczących środowiska jako podmioty posiadające kwalifikowany i uznany interes.
Prawo do bycia wysłuchanym wiąże się z obowiązkiem zapewnienia przez instytucje europejskie skutecznego udziału zainteresowanych stron w procesie decyzyjnym, tak aby dzięki swojej wiedzy naukowej i technicznej mogły one przyczynić się do oceny oddziaływania na środowisko i wyważenia wchodzących w grę interesów.
Obowiązek ten został całkowicie zignorowany w postępowaniu, które doprowadziło do przyjęcia zaskarżonej dyrektywy. Instytucje, w szczególności Komisja, świadomie odmówiły skarżącym stowarzyszeniom wszelkiej formy dialogu, mimo że skarżące wniosły formalnie o wysłuchanie.
3. Zarzut trzeci dotyczący braku lub niewystarczającego uzasadnienia w odniesieniu do art. 191 ust. 3 TFUE i art. 19 dyrektywy siedliskowej.
Skarżące podnoszą brak lub w każdym razie niewystarczający charakter uzasadnienia zawartego w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2025/1237 z dnia 17 czerwca 2025 r. zmieniającej dyrektywę Rady 92/43/EWG w odniesieniu do statusu ochrony wilka (Canis lupus) 4 , który stanowi istotny błąd proceduralny i wymaga stwierdzenia nieważności aktu.
Artykuł 191 ust. 3 TFUE i art. 19 dyrektywy siedliskowej wymagają, aby wszelkie zmiany w wykazach gatunków chronionych opierały się na względach technicznych i naukowych; takiej podstawy zupełnie brakuje w zaskarżonym akcie.
Uzasadnienie jest również niewystarczające z punktu widzenia obowiązku udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w sprawach dotyczących środowiska, co stanowi naruszenie art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006. Dyrektywa w żaden sposób nie wyjaśnia, w jaki sposób instytucje wywiązały się z tego obowiązku, ani też nie uzasadnia zaniechania.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 i prawa udziału skarżących stowarzyszeń
Skarżące podnoszą naruszenie obowiązku zapewnienia udziału społeczeństwa w przygotowaniu i zmianie planów lub programów środowiskowych, nałożonego w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006.
Instytucje europejskie nie przewidziały żadnych środków w celu umożliwienia skutecznego udziału zainteresowanych stowarzyszeń ochrony środowiska ani nie przedstawiły informacji na temat harmonogramu, warunków lub właściwych interlokutorów, naruszając również art. 9 ust. 3, 4 i 5.
Skarżące podkreślają, że nie uruchomiono żadnego mechanizmu dialogu, konsultacji lub dyskusji ani na etapie przygotowywania propozycji zmiany konwencji berneńskiej, ani na etapie przyjmowania dyrektywy (UE) 2025/1237.
5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, o której mowa w art. 191 ust. 3 TFUE, oraz braku aktualnej i niezależnej oceny naukowej.
Skarżące zarzucają naruszenie zasady najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, zapisanej w art. 191 ust. 3 TFUE i potwierdzonej w utrwalonym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z którą decyzje w dziedzinie środowiska muszą opierać się na wiarygodnych, aktualnych i obiektywnych danych naukowych.
Zaskarżonej dyrektywie nie towarzyszy żadna ocena naukowa, która potwierdzałaby, że na terytorium Unii został rzeczywiście osiągnięty właściwy stan ochrony wilka, ani też ze strony Komisji, Parlamentu lub Rady nie przedstawiono aktualnego i niezależnego badania.
Przeciwnie, propozycja zmiany statusu na niższy opiera się na ogólnych założeniach, których nie można zweryfikować, oraz na narracji politycznej oderwanej od jakiejkolwiek rygorystycznej analizy ekologicznej. Wynika z tego, że dyrektywa (UE) 2025/1237 opiera się na arbitralnych podstawach i jest sprzeczna z podstawowymi zasadami działań Unii w dziedzinie środowiska, w tym z zasadą ostrożności, zasadą zapobiegania, a przede wszystkim zasadą najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, która wymaga rygorystycznego uprzedniego sprawdzenia technicznej zasadności przyjętych środków.
W braku takiej weryfikacji cały proces podejmowania decyzji jest wadliwy, a zaskarżony akt należy uznać za niezgodny z prawem ze względu na naruszenie fundamentalnej zasady unijnego prawa ochrony środowiska.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.5359 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa T-563/25: Skarga wniesiona w dniu 15 sierpnia 2025 r. - Green Impact i in./Parlament i in |
| Data aktu: | 13/10/2025 |
| Data ogłoszenia: | 13/10/2025 |