Język postępowania: bułgarski
(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2025 r.)
Sąd odsyłający
Sofijski rajonen syd (Bułgaria)
Strony w postępowaniu głównym
Wnioskodawcy w postępowaniach nakazowych: "Profi Credit Bulgaria" EOOD, "Banka DSK " AD, "EOS Matrix " EOOD
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 23 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE 1 z dnia 23 kwietnia 2008 r.] w sprawie umów o kredyt konsumencki [oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG] i art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy [Rady 93/13/EWG 2 z dnia 5 kwietnia 1993 r.] w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich dopuszczają orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym sąd w jednostronnym postępowaniu nakazowym bez udziału dłużnika nie może zbadać prawidłowości wskazanej w umowie o kredyt konsumencki rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania, posługując się metodami arytmetycznymi w celu ustalenia, czy jej zastosowanie daje wynik zbliżony do oczekiwanych kosztów obliczonych przez pomnożenie kwoty kredytu przez RRSO i skorygowanych proporcjonalnie z uwzględnieniem okresu obowiązywania umowy?
2) Czy art. 23 dyrektywy 2008/48/WE oraz art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG dopuszczają
orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym - pomimo że sąd krajowy przyjął, że umowa o kredyt konsumencki, na której opiera się wierzytelność, jest nieważna ze względu na błędne określenie wysokości kosztów w tej umowie, błędne wskazanie rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania oraz rozbieżności w harmonogramie spłaty (błędy obliczeniowe) - zastosowanie mają przepisy krajowe dopuszczające natychmiastową wykonalność przeciwko konsumentowi, zanim ten ostatni miał możliwość wniesienia sprzeciwu wobec aktu dopuszczającego wykonalność - w odniesieniu do kwoty zobowiązania wynikającej z przedstawionego przez kredytodawcę wyciągu z jego ksiąg rachunkowych - bez możliwości przeprowadzenia innej weryfikacji prawidłowości kwoty wierzytelności wynikającej z owego wyciągu przed stwierdzeniem wykonalności?
3) Czy art. 23 dyrektywy 2008/48/WE oraz art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG dopuszczają, interpretowane zgodnie z wytycznymi zawartymi w pkt 47-48 wyroku z dnia 30 czerwca 2022 r. w sprawie C-170/21, Profi Credit Bulgaria 3 ,
orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym - pomimo że wnioskodawca, będący wierzycielem w jednostronnym postępowaniu nakazowym bez udziału dłużnika, przyznał, że otrzymał płatności na podstawie umowy o kredyt konsumencki z tytułu spłat opartych częściowo również na nieuczciwych warunkach, a sądy krajowe przyjęły, że umowa jest w całości nieważna, zaś konsument jest zobowiązany do spłaty wyłącznie otrzymanej kwoty netto - pomimo tego, płatności dokonane przez dłużnika na podstawie nieuczciwych warunków nie są zaliczane w całości wyłącznie na poczet otrzymanej na podstawie umowy kwoty kredytu netto (kapitału), a pomimo istnienia szczególnej zasady krajowej, którą niektóre sądy krajowe interpretują jako dopuszczającą działanie sądu z urzędu, zaliczeniu podlegają jedynie płatności przypisane przez kredytodawcę na poczet kwoty głównej, przy czym płatności dokonane na podstawie nieważnej części kredytu uznaje się za ważnie dokonane w celu spłaty zobowiązań wynikających z tej ostatniej części, a z drugiej strony, w przypadkach gdy pozostaje niezapłacona pozostała część zobowiązania konsumenta wobec kredytodawcy z tytułu kwoty głównej w ramach kredytu, sądy krajowe
bezwarunkowo przyznają prawo kredytodawcy, na podstawie innego podobnego przepisu krajowego regulującego wyjątek od ogólnych zasad postępowania, do zasądzenia kwoty od konsumenta, pomimo nieważności umowy, w zakresie pozostałejczęści kwoty głównej w tym samym postępowaniu - bez konieczności wszczęcia przez kredytodawcę nowego postępowania - (a taka zasada nie została uwzględniona w części orzecznictwa w odniesieniu do zaliczenia płatności konsumenta)?
4) Czy art. 23 dyrektywy 2008/48/WE oraz art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG dopuszczają orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym w jednostronnym postępowaniu sądowym - w którym kredytodawca jest zobowiązany do przedstawienia tekstu umowy o kredyt konsumencki i załączników do niej, a także oświadczył, że dokonano płatności na podstawie umowy, bez wskazania ich dokładnej kwoty, lecz ograniczył się do wskazania niezapłaconego salda wierzytelności - wystarcza wskazanie elementów umowy uzasadniających daną wierzytelność, co prowadzi do wydania aktu skutkującego przymusową egzekucją przeciwko konsumentowi, chyba że ten konsument złoży sprzeciw w ustawowo określonym terminie, bez przeprowadzenia z urzędu kontroli, czy uznana płatność bez wskazania wysokości została zaliczona na poczet kwot wynikających z umowy, które opierają się na nieuczciwych lub nieważnych warunkach umownych, lub zostały wykorzystane do nieprawidłowego obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania?
5) Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób,
że ustanawiają one wymogi przy wystąpieniu do sądu krajowego z wnioskiem o wydanie, w ramach jednostronnego postępowania, nakazu zapłaty na podstawie umowy zawartej z konsumentem, gdy w tej umowie przewidziano okresowe płatności zgodnie z określonym harmonogramem (grafikiem), a podniesione przed sądem krajowym roszczenie nie odpowiada wysokości pełnego zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z konsumentem, a także w odniesieniu do wskazania konkretnych okoliczności faktycznych uzasadniających wysokość wierzytelności w związku z uzgodnionym harmonogramem spłat, takich jak na przykład termin płatności raty, o której zasądzenie wniesiono; rodzaj otrzymanej za tę kwotę usługi lub otrzymanego towaru (na przykład, czy chodzi o cenę, zwrot pożyczki lub odsetek lub o opłatę), a także wysokość konkretnej raty, biorąc pod uwagę, że konsument musi sam ocenić, czy jest zobowiązany do zapłaty wierzytelności jedynie na podstawie informacji przedstawionych przez kredytodawcę przed sądem, a jeżeli konsument nie wniesie sprzeciwu, sąd jest zobowiązany do wydania aktu dotyczącego przymusowej egzekucji wierzytelności kredytodawcy?
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.4576 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-349/25, Banka DSK u. a.: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofiyski rayonen sad (Bułgaria) w dniu 23. maja 2025 - Profi Credit Bulgaria EOOD, Banka DSK AD, EOS Matrix EOOD |
| Data aktu: | 25/08/2025 |
| Data ogłoszenia: | 25/08/2025 |