Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie celowych ataków na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa (2025/2612(RSP))

P10_TA(2025)0066

Celowe ataki na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie celowych ataków na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa (2025/2612(RSP))

(C/2025/4370)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Demokratycznej Republiki Konga (DRK),

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,

- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych,

- uwzględniając konstytucję Demokratycznej Republiki Konga, która gwarantuje wszystkim obywatelom prawo do wolności sumienia i swobodnego sprawowania kultu religijnego,

- uwzględniając Deklarację ONZ w sprawie eliminacji wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji opartych na religii lub przekonaniach przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 25 listopada 1981 r.,

- uwzględniając europejską konwencję praw człowieka,

- uwzględniając art. 136 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że we wschodniej części DRK od dziesięcioleci panuje powszechna przemoc i niestabilność; mając na uwadze, że sytuacja nadal wyraźnie się pogarsza, o czym świadczą ciągłe naruszenia praw człowieka przez ugrupowania zbrojne, masowe przesiedlenia, ataki na ludność cywilną i alarmujące warunki humanitarne spotęgowane przez konflikty zbrojne, takie jak konflikt między rządem DRK, wspieranym przez Rwandę ugrupowaniem rebelianckim Ruch 23 Marca (M23) i innymi bojówkami, co doprowadziło już do przymusowych przesiedleń wewnętrznych 4,6 mln osób we wschodniej części DRK; mając na uwadze, że we wschodniej części DRK działa około 100 różnych grup zbrojnych; mając na uwadze, że szereg nakładających się na siebie problemów napędza destabilizację w kraju;

B. mając na uwadze, że M23 nasiliło ataki w Kiwu Północnym, a 19 marca 2025 r. przejęło bogate w minerały miasteczko Walikale, ignorując zawieszenie broni;

C. mając na uwadze, że Sojusz Sił Demokratycznych (ADF) jest jedną z najbardziej znanych grup ekstremistycznych, której działania są wyraźnie motywowane religijnie, zwłaszcza od 2019 r., kiedy jej przywódca zadeklarował lojalność wobec tzw. Państwa Islamskiego w Iraku i Syrii (ISIS), co sprawiło, że grupa ta stała się oddziałem ISIS w Afryce Środkowej (ISCAP); mając na uwadze, że ataki ADF należy postrzegać w szerszym afrykańskim kontekście wzrostu liczby ugrupowań islamistycznych, w szczególności tych powiązanych z ISIS, w Sahelu, Rogu Afryki, Mozambiku, Nigerii i DRK; mając na uwadze, że Uganda i Stany Zjednoczone uznały ADF za organizację terrorystyczną;

D. mając na uwadze, że w maju 2024 r. grupa ekspertów ONZ ds. DRK ostrzegła, że ugrupowanie zbrojne utworzyło silne sieci w więzieniach, zwłaszcza w Kinszasie, gdzie więźniowie należący do ADF aktywnie werbowali i mobilizowali bojowników i współpracowników, wykorzystując nie tylko środki ideologiczne, ale także przymus, oszustwa, uprowadzenia i zachęty finansowe, aby przyciągnąć członków i współpracowników;

E. mając na uwadze, że ADF od dawna prowadzi ataki terrorystyczne we wschodniej części DRK, zwłaszcza w prowincjach Kiwu Północne i Ituri; mając na uwadze, że Kiwu Północne jest regionem bogatym w zasoby i posiada ogromne złoża surowców krytycznych, w tym kobaltu, złota i cyny, które są niezbędne do globalnej transformacji cyfrowej i energetycznej; mając na uwadze, że wiadomo, iż jednym ze źródeł finansowania działalności, na którym polegają ADF i inne ugrupowania zbrojne, w tym M23, jest nielegalna eksploatacja tych zasobów; mając na uwadze, że kongijski Kościół katolicki twierdzi, iż ADF jest odpowiedzialny za śmierć około 6 000 cywilów w Beni w latach 2013-2021 i ponad 2 000 cywilów w Bunii w samym 2020 r.; mając na uwadze, że w 2024 r. wielu chrześcijan zostało zabitych w DRK przez dżihadystów; mając na uwadze, że cywile we wschodnich prowincjach Demokratycznej Republiki Konga doświadczają coraz większej liczby ataków, zabójstw i uprowadzeń, a także bombardowania kościołów i niszczenia mienia (religijnego), popełnianych przez ugrupowania zbrojne o ekstremistycznych i dżihadystycznych ideologiach; mając na uwadze, że większość ofiar ataków ADF to chrześcijanie; mając na uwadze, że ataki te podważają wolność wyznania i podsycają napięcia między społecznościami; mając na uwadze, że w oświadczeniu z kwietnia 2021 r. biskupi katoliccy z DRK wypowiedzieli się na temat zagrożenia, jakie stanowi "islamizacja regionu [Kiwu Północnego] jako element długoterminowej strategii mającej negatywny wpływ na sytuację polityczną kraju";

F. mając na uwadze, że w 2021 r. ważny lokalny przywódca muzułmański otrzymał od ADF groźby śmierci, a później został zastrzelony; mając na uwadze, że w 2023 r. ADF przeprowadził atak bombowy na kościół zielonolonoś- wiątkowy w Kasindi, w którym odbywała się ceremonia religijna, a w jego wyniku zginęło 14 osób; mając na uwadze, że ADF był powiązany z atakiem na wioskę Mukondi w 2023 r., a według władz lokalnych podczas tego ataku zginęło co najmniej 44 cywilów; mając na uwadze, że to ugrupowanie przyznało się do 48 ataków w samym grudniu 2024 r., w których zginęło ponad 200 osób; mając na uwadze, że w styczniu 2024 r. ADF zabił osiem osób podczas ataku na kościół zielonoświątkowy w Beni, a w maju 2024 r. według doniesień napastnicy ADF zabili 14 katolików w prowincji Kiwu Północne za odmowę przejścia na islam; mając na uwadze, że według doniesień ADF dokonał egzekucji 11 chrześcijan w wiosce Ndimo w prowincji Ituri i porwał kilku innych;

G. mając na uwadze, że lokalne i międzynarodowe organizacje praw człowieka udokumentowały liczne przypadki przemocy na tle religijnym w DRK, a jednocześnie położyły nacisk na pilną potrzebę odpowiedniej ochrony ze strony państwa; mając na uwadze, że chociaż rząd Demokratycznej Republiki Konga wykazał zdecydowany zamiar zajęcia się skutkami przemocy ugrupowań zbrojnych we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, to inne niedawne wydarzenia podają w wątpliwość zaangażowanie rządu w ochronę wolności religijnej; mając na uwadze, że kobiety i dzieci są szczególnie narażone na gwałt jako narzędzie wojny, handel ludźmi i niewolnictwo seksualne;

H. mając na uwadze, że od listopada 2021 r. Siły Zbrojne DRK prowadzą wraz z Siłami Obronnymi Ludu Ugandy wspólną ofensywę wojskową, operację Shujaa, przeciwko ADF i innym siłom powstańczym we wschodniej części DRK; mając na uwadze, że konflikt między rządem DRK i rebeliantami ze wspieranego przez Rwandę ugrupowania M23 doprowadził do zmniejszenia funduszy, a także liczby personelu i ilości sprzętu, które przeznacza się na tę operację antyterrorystyczną;

I. mając na uwadze, że prawo do wolności religii i przekonań jest podstawowym prawem człowieka, które należy chronić z uwagi na wysoki poziom przemocy i prześladowań; mając na uwadze, że konstytucja DRK przewiduje wolność religii i zakazuje dyskryminacji ze względu na wyznanie;

J. mając na uwadze, że z powodu szerszych trwających konfliktów w DRK doszło do przesiedlenia ponad 7 mln osób, a dostęp do żywności, wody, opieki zdrowotnej i podstawowych usług jest ograniczony; mając na uwadze, że władze państwowe i grupy rebeliantów mają obowiązki wobec ludności cywilnej wynikające z międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym ochronę i ułatwianie dostępu do pomocy humanitarnej oraz zapewnianie swobody przemieszczania się;

K. mając na uwadze, że kobiety i dzieci w DRK są narażone na coraz większą przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć, w tym gwałt jako narzędzie wojny, co powoduje, że co cztery minuty jedno z nich pada ofiarą gwałtu;

L. mając na uwadze, że nielegalne wydobycie zasobów mineralnych nadal podsyca konflikt w regionie, w związku z czym konieczne są ściślejszy nadzór międzynarodowy i odpowiedzialna polityka pozyskiwania zasobów;

M. mając na uwadze, że w marcu 2025 r. prezydent DRK Félix Tshisekedi i prezydent Rwandy Paul Kagame wydali wspólne oświadczenie o zawieszeniu broni; mając na uwadze, że pomimo tego nadal dochodzi do przemocy ze strony wspieranych przez Rwandę rebeliantów M23;

N. mając na uwadze, że DRK ma jeden z najwyższych na świecie wskaźników przesiedleń wewnętrznych; mając na uwadze, że wiele kobiet i dzieci żyje w niezwykle trudnych warunkach i jest narażonych na ryzyko molestowania, napaści, wykorzystania seksualnego i przymusowego wcielania do oddziałów zbrojnych; mając na uwadze, że przesiedleńcy często nie mają dostępu do podstawowych usług ratujących życie i są narażeni na niedożywienie oraz choroby; mając na uwadze, że miasta, które przyjmują przesiedleńców wewnętrznych żyjących w bardzo trudnych warunkach, są również celem ataków różnych bojówek, co powoduje ogromne cierpienie przesiedlonych społeczności i ludności lokalnej;

O. mając na uwadze, że UE zobowiązała się wspierać stabilność w DRK za pośrednictwem zaangażowania dyplomatycznego, pomocy finansowej i ukierunkowanych sankcji wobec osób odpowiedzialnych za przemoc i łamanie praw człowieka; mając na uwadze, że 17 marca 2025 r. UE nałożyła sankcje na jeden podmiot i dziewięć osób, które odpowiadają za czyny stanowiące poważne pogwałcenia i naruszenia praw człowieka lub podtrzymują konflikt w DRK, w tym przez nielegalną eksploatację zasobów, ale konieczne mogą być dalsze środki dyplomatyczne i gospodarcze;

P. mając na uwadze, że w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (EPF) Rada przedłużyła unijne wsparcie finansowe rozmieszczenia oddziałów Rwandyjskich Sił Obronnych w Mozambiku; mając na uwadze, że naczelnika tych oddziałów wysłano już wcześniej do wschodniej części DRK w celu poparcia nadużyć, jakie popełnili wspierani przez Rwandę rebelianci M23, co budzi poważne wątpliwości, czy wsparcie z EPF jest wystarczająco zabezpieczone, w tym czy zapewniono skuteczną weryfikację i zgodność z innymi wymogami w dziedzinie praw człowieka;

Q. mając na uwadze, że UE wielokrotnie potwierdzała swoje zaangażowanie w promowanie i ochronę wolności religijnej na całym świecie i podjęła kroki na rzecz zwalczania prześladowań religijnych i nietolerancji religijnej w różnych częściach świata; mając na uwadze, że chrześcijanie są największą prześladowaną grupą religijną na świecie;

R. mając na uwadze, że Parlament konsekwentnie apeluje o wzmocnienie międzynarodowych wysiłków na rzecz zwalczania prześladowań religijnych i pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za ataki na społeczności mniejszościowe;

1. zdecydowanie potępia okupację Gomy i innych terytoriów we wschodniej części DRK przez M23 i RDF jako niedopuszczalne naruszenie suwerenności i integralności terytorialnej DRK; wzywa rząd rwandyjski, by wycofał z DRK swoje oddziały, których obecność na tym terenie wyraźnie narusza prawo międzynarodowe i Kartę Narodów Zjednoczonych, oraz by zaprzestał współpracy z rebeliantami z grupy M23; domaga się, aby Rwanda i wszystkie inne potencjalne podmioty państwowe w regionie przestały wspierać M23;

2. wyraża głębokie zaniepokojenie alarmującą kontynuacją przemocy; ubolewa nad ofiarami śmiertelnymi oraz nad atakami - zarówno masowymi, jak i celowymi - na ludność cywilną; wyraża głębokie zaniepokojenie pogłębiającym się kryzysem bezpieczeństwa i kryzysem humanitarnym w całej wschodniej części DRK; apeluje o natychmiastowe zaprzestanie wszelkich form przemocy oraz o to, by wszystkie strony trwającego konfliktu we wschodniej części DRK zobowiązały się do przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego;

3. zdecydowanie potępia prowadzone przez ADF celowe ataki terrorystyczne na wspólnoty chrześcijańskie we wschodniej części DRK, w tym zabójstwa, uprowadzenia i niszczenie własności religijnej, oraz apeluje o natychmiastowe zaprzestanie takich aktów przemocy; wyraża solidarność z rodzinami ofiar i społecznością chrześcijańską;

4. zdecydowanie potępia wspieraną przez Rwandę grupę rebeliantów M23 i ADF oraz inne grupy rebeliantów, a także popełniane przez nie rażące naruszenia praw człowieka, które stanowią zbrodnie przeciwko ludzkości zgodnie z Rzymskim Statutem Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK); podkreśla, że sprawcy tych czynów nie mogą pozostać bezkarni, a osoby odpowiedzialne powinny stanąć przed MTK; zachęca do powołania międzynarodowej komisji śledczej do zbadania naruszeń praw człowieka w DRK, wznowienia dochodzeń w Kiwu Północnym przez Urząd Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz utworzenia specjalnego trybunału ds. masowych aktów okrucieństwa w DRK, w tym zbrodni popełnionych przeciwko społecznościom chrześcijańskim; popiera wysiłki Krajowej Konferencji Episkopatu Konga i Kościoła Chrystusowego w Kongu, które zainicjowały pakt społeczny na rzecz pokoju i koegzystencji w Demokratycznej Republice Konga i regionie Wielkich Jezior w celu przywrócenia pokoju we wschodnich prowincjach kraju;

5. popiera międzynarodowe działania przeciwko ADF, w tym operację antyterrorystyczną Shujaa prowadzoną wspólnie przez DRK i ugandyjskie siły zbrojne; zachęca państwa członkowskie UE do rozważenia, jak mogą wesprzeć te działania, w tym do zwiększenia wysiłków na rzecz wyśledzenia ukrytych funduszy ISIS przechowywanych za granicą i wprowadzenia zakazu przechowywania takich funduszy, oraz do śledzenia wszelkich surowców pochodzących z ich nielegalnej eksploatacji przez ADF; wzywa UE do wspierania budowania zdolności i wiedzy fachowej, które są niezbędne, aby zwalczać ideologię i retorykę ADF oraz zapobiegać werbowaniu do niego nowych członków, zwłaszcza w społecznościach muzułmańskich w Ugandzie i w DRK; zwraca się o zastosowanie globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka wobec osób odpowiedzialnych za planowanie i zlecanie zabójstw chrześcijan w DRK lub udział w tych zabójstwach;

6. domaga się natychmiastowego i skutecznego zawieszenia broni oraz pełnego wdrożenia porozumień dyplomatycznych, w tym procesów pokojowych z Luandy i Nairobi; podkreśla, że należy w trybie pilnym ustabilizować kraj, i ponawia swój apel do grupy M23, by wstrzymała dalszą ekspansję terytorialną i wycofała się z terytorium DRK;

7. ponownie wyraża pełne poparcie dla misji stabilizacyjnej ONZ w DRK (MONUSCO) działającej na rzecz ochrony ludności cywilnej i stabilizacji regionu; wzywa UE do współpracy ze wszystkimi podmiotami obecnymi na miejscu, w szczególności MONUSCO, przy ochronie ludności cywilnej we wschodniej części DRK; wzywa ONZ do działania na rzecz wzmocnienia mandatu MONUSCO, aby umożliwić zaprowadzanie pokoju; wzywa ONZ do zapewnienia ochrony ludności cywilnej i poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego;

8. wzywa wspólnotę międzynarodową, aby zwiększyła wsparcie dla usług we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, dzięki czemu cywile, będący celem ataków, mieliby dostęp do usług prawnych i wsparcia psychologicznego; wzywa rząd DRK, aby przeciwdziałał propagandzie ekstremistycznej; apeluje o ustanowienie mechanizmów wczesnego ostrzegania, aby skuteczniej zapobiegać atakom ADF i innych ugrupowań zbrojnych na ludność cywilną i reagować na nie;

9. przypomina swój apel do wszystkich stron, w tym do grup zbrojnych działających we wschodniej części DRK, o umożliwienie i ułatwienie dostępu pomocy humanitarnej w celu zaspokojenia pilnego zapotrzebowania na podstawowe usługi we wschodniej części DRK i w krajach sąsiadujących, zwłaszcza w Burundi; podkreśla, że pracownicy organizacji humanitarnych muszą być w stanie działać bezpiecznie, aby dostarczać kongijskiej ludności cywilnej ratującą życie pomoc; podkreśla, że jest to główny obowiązek wynikający z międzynarodowego prawa humanitarnego oraz że sprawcy naruszający te zobowiązania powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności; wzywa wszystkie strony, aby zapewniły bezpieczne środowisko pracy organizacjom społeczeństwa obywatelskiego;

10. jest zbulwersowany szokującą skalą przemocy seksualnej wobec kobiet i dzieci stosowanej we wschodniej części DRK jako środek represji i narzędzie wojny, a także niedopuszczalnym werbowaniem dzieci przez różne ugrupowania rebelianckie; domaga się, by społeczność międzynarodowa niezwłocznie zajęła się tymi kwestiami;

11. wzywa do ściślejszego egzekwowania rozporządzenia UE w sprawie minerałów z regionów ogarniętych konfliktami ¹ , aby uniemożliwić ugrupowaniom zbrojnym w DRK finansowanie działań za pośrednictwem nielegalnego handlu; ponawia swój wcześniejszy apel do Komisji o zawieszenie unijnego protokołu ustaleń z Rwandą; zwraca się do Komisji, aby udostępniła szczegółowe zestawienie bieżących projektów z udziałem organów rwandyjskich oraz ocenę, czy mogą one przyczyniać się - lub nie - do rozwiązania problemu łamania praw człowieka w Rwandzie lub DRK bądź uniemożliwiać reagowanie na takie naruszenia;

12. wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby wspierały DRK we wdrażaniu zaleceń zawartych w raporcie Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka (OHCHR) z 2010 r., w tym w przeprowadzeniu reformy sektora bezpieczeństwa, wzmożeniu wysiłków na rzecz zapobiegania dalszym okrucieństwom wobec ludności cywilnej oraz zaprzestaniu wspierania grup zbrojnych dopuszczających się nadużyć lub współpracy z nimi; apeluje do rządu DRK o zapewnienie rozliczalności za naruszenia praw człowieka i o ściganie osób odpowiedzialnych za ataki; wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby wspierały DRK w zwalczaniu korupcji, wzmacnianiu rządów i praworządności, zwiększaniu bezpieczeństwa i zapewnianiu trwałej ochrony zagrożonych społeczności, w tym wspólnot religijnych, oraz aby dopilnowały, by sprawców ataków postawiono przed sądem;

13. podkreśla rolę, jaką wspólnoty, w tym wspólnoty religijne i organizacje wyznaniowe, odgrywają w DRK w propagowaniu pokoju, spójności społecznej i dobrostanu społeczności lokalnych;

14. wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do rozszerzenia środków dyplomatycznych za pośrednictwem ścisłej współpracy z partnerami regionalnymi, w tym z Unią Afrykańską, Wspólnotą Wschodnioa- frykańską i Organizacją Narodów Zjednoczonych, aby przyspieszyć działania dyplomatyczne na rzecz trwałego rozwiązania konfliktu i uniemożliwić ugrupowaniom ekstremistycznym wykorzystywanie religii jako narzędzia przemocy i podziałów;

15. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia pomocy humanitarnej, aby zaspokoić pilne potrzeby osób przesiedlonych i społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji w DRK, zapewnić im bezpieczny dostęp do żywności i opieki medycznej oraz schronienie;

16. opowiada się za dalszymi ukierunkowanymi sankcjami UE przeciwko osobom i podmiotom odpowiedzialnym za finansowanie przemocy, naruszeń praw człowieka i eksploatacji zasobów lub zaangażowanym w takie działania; wzywa do wdrożenia sankcji określonych w raporcie OHCHR;

17. potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz wolności myśli, sumienia i religii, stanowiącej podstawowe prawo człowieka gwarantowane przez międzynarodowe instrumenty prawne, które uznaje się za posiadające wartość uniwersalną, do których przystąpiła większość krajów świata i które zapisane są w konstytucji DRK;

18. przyłącza się do apeli o międzynarodową solidarność w obronie wolności religii i ochrony mniejszości religijnych w strefach konfliktu, zwłaszcza w Demokratycznej Republice Konga, przy jednoczesnym zajęciu się podstawowymi przyczynami brutalnego ekstremizmu w tym kraju i jego sąsiedztwie;

19. wzywa UE, aby podtrzymała swoje zobowiązanie do promowania wolności religii i ochrony wspólnot, w tym wspólnot religijnych, oraz zapewniła, że prawa tych grup będą traktowane priorytetowo w polityce zewnętrznej UE;

20. z zaniepokojeniem odnotowuje rosnące wpływy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Afryce, który jest zagorzałym zwolennikiem reżimu Putina i jego brutalnej, bezprawnej wojny w Ukrainie; podkreśla, że ten rozwój sytuacji budzi poważne pytania o szersze geopolityczne i ideologiczne cele Federacji Rosyjskiej w Afryce;

21. ubolewa nad faktem, że Rwanda ogłosiła zakończenie stosunków dyplomatycznych z Belgią, i wyraża solidarność z Belgią;

22. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawicielce Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom Demokratycznej Republiki Konga i Rwandy, Unii Afrykańskiej, sekretariatom misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga, Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju i Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej oraz innym właściwym organom międzynarodowym.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/821 z dnia 17 maja 2017 r. ustanawiające obowiązki w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw unijnych importerów cyny, tantalu i wolframu, ich rud oraz złota pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka (Dz.U. L 130 z 19.5.2017, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2017/821/oj).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.4370
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2025 r. w sprawie celowych ataków na chrześcijan w Demokratycznej Republice Konga: obrona wolności religijnej i bezpieczeństwa (2025/2612(RSP))
• Data aktu: 03/04/2025
• Data ogłoszenia: 09/09/2025