Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2025 r.)
Strony
Strona skarżąca: JL (przedstawiciel: S. Orlandi, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego o niezastosowaniu współczynnika korygującego do obliczenia wynagrodzenia skarżącego zgodnie z art. 64 akapit trzeci regulaminu pracowniczego, co wynika z pierwszego rozliczenia wynagrodzenia sporządzonego po zatrudnieniu skarżącego w Luksemburgu w październiku 2024 r.;
- stwierdzenie nieważności podjętej w ramach aktualizacji współczynników korygujących decyzji o utrzymaniu mechanizmu, o którym mowa w art. 64 regulaminu pracowniczego, co wynika z rozliczenia wynagrodzenia skarżącego sporządzonego po corocznej aktualizacji współczynników korygujących, zgodnie z którym to mechanizmem współczynnik korygujący nie ma zastosowania w Luksemburgu - miejscu zatrudnienia skarżącego;
- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi jeden zarzut, który dzieli się na trzy części:
1. Część pierwsza, dotycząca naruszenia zasady równego traktowania oraz niezgodności z prawem art. 64 ust. 3 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym"), art. 3 ust. 5 i art. 1 ust. 2 załącznika XI do regulaminu pracowniczego.
Regulamin pracowniczy urzędników Unii przewiduje współczynniki korygujące (art. 64 regulaminu pracowniczego) w celu zapewnienia, by urzędnicy mieli równoważną siłę nabywczą bez względu na ich miejsce zatrudnienia. Jednak w Belgii ani w Luksemburgu nie stosuje się jakiegokolwiek współczynnika korygującego, ponieważ te dwa miejsca uważa się za "główne i pierwotne siedziby".
Tymczasem obliczenia Eurostatu wskazują na dostrzegalną i trwałą różnicę w sile nabywczej między Luksemburgiem a Brukselą. Obliczone współczynniki korygujące, w przypadku stosowania ich w Luksemburgu tak jak w każdym innym miejscu zatrudnienia, byłyby stale wyższe niż 100 % (przykładowo: 120,8 % za 2020 r. i 119,6 % za 2024 r.) i znacznie przekraczałyby próg 5 % wymagany w celu zastosowania współczynnika.
Wyłączenie Luksemburga z tego mechanizmu jest pomyleniem celu ogólnego dostosowania wynagrodzeń (art. 65, na podstawie wspólnego wskaźnika "Joint Belgium Luxembourg Index of consumer prices" dla Belgii i Luksemburga) z celem korekty geograficznej (art. 64), co prowadzi do nieuzasadnionego nierównego traktowania.
Wspólny wskaźnik nie jest odpowiedni do zapewnienia równej siły nabywczej, ponieważ nie odzwierciedla on różnic między Luksemburgiem a Brukselą, a dane z Brukseli mają na niego przeważający wpływ ze względu na rozmieszczenie pracowników (około 80,4 % w Brukseli w stosunku do 19,6 % w Luksemburgu). System ten maskuje różnice lokalne poprzez połączenie danych z Luksemburga z danymi z Brukseli.
Uzasadnienia przedstawione przez Komisję, takie jak możliwość zamieszkania w krajach ościennych lub nieuwzględnienie w metodzie statystycznej "wydatków niemiejscowych", uznano za nieuzasadnione. Owe "specyfiki" są współdzielone przez wiele innych miejsc zatrudnienia i nie mogą uzasadniać braku współczynnika korygującego dla Luksemburga.
Utrzymanie tego wyłączenia - wbrew obiektywnym danym - prowadzi do oczywistego zerwania z równym traktowaniem. Zakres uznania prawodawcy, chociaż szeroki, nie jest nieograniczony i powinien szanować ogólne zasady prawa Unii, między innymi zasadę równego traktowania.
2. Część druga, dotycząca swobodnego przepływu pracowników.
Brak mechanizmu wyrównawczego w Luksemburgu zraża urzędników do ubiegania się o pracę się w tym miejscu zatrudnienia oraz przenoszenia się do niego, tworzy zatem przeszkodę w swobodnym przepływie pracowników.
Ów problem z atrakcyjnością Luksemburga potwierdziły rząd luksemburski oraz instytucje Unii z siedzibami w Luksemburgu (takie jak Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Obrachunkowy), które przyznały, że istnieje różnica w kosztach życia i że niezbędny jest współczynnik korygujący.
Inne organizacje międzynarodowe, takie jak EFTA i NSPA (Agencja NATO ds. Wsparcia i Zamówień), stosują współczynnik korygujący w odniesieniu do swoich pracowników zatrudnionych w Luksemburgu, często na podstawie danych Eurostatu, co uwypukla niespójność stanowiska Komisji.
W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ustalono, że względy natury administracyjnej lub ewentualne "korzyści" nie mogą uzasadniać odstępstwa od zasad prawa Unii, jeżeli narusza to podstawowe swobody, w tym swobodę przepływu.
3. Część trzecia, dotycząca uchybienia obowiązkowi przeglądu adekwatności przepisów przez organ prawodawczy oraz braku uzasadnienia.
Komisja Europejska jest zobowiązana do okresowej weryfikacji adekwatności obowiązujących przepisów oraz ich zmiany, w wypadku gdyby straciły swoje uzasadnienie lub gdyby nie były już adekwatne do nowych okoliczności.
Okoliczność, że Komisja utrzymała zakaz stosowania współczynnika korygującego w odniesieniu do Luksemburga podczas corocznej aktualizacji w 2024 r. - wbrew utrzymującym się danym statystycznym Eurostatu, świadczy o różnicach w sile nabywczej od blisko 20 lat i stanowi naruszenie tego obowiązku.
Stosowanie progu 5 % dla uruchomienia współczynników korygujących jest praktykowane w sposób niejednolity, ponieważ miejsca z mniejszymi różnicami korzystają z wyrównań, podczas gdy w odniesieniu do Luksemburga nie zastosowano żadnego wyrównania pomimo znacznych odchyleń.
Organ powołujący uchybił spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia i ograniczył się do ogólnych twierdzeń w przedmiocie wspólnego wskaźnika, nie przedstawiając konkretnych informacji uzasadniających wyłączenie Luksemburga - wbrew nowym danym statystycznym i uznaniu przez Komisję, że niezbędne jest coroczne badanie adekwatności systemu.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.3933 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa T-370/25: Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2025 r. - JL/Komisja |
| Data aktu: | 21/07/2025 |
| Data ogłoszenia: | 21/07/2025 |