Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2025 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: PB (przedstawiciel: N. de Montigny, avocate)
Druga strona postępowania: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:
- uwzględnienie odwołania i uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2024 r. (T-789/22, ECLI:EU:T:2024:426);
- rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, w tym - co powinien był uczynić Sąd:
- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 15 lutego 2022 r.;
- stosownie do potrzeby - stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 6 września 2022 r. o oddaleniu zażalenia;
- zasądzenie od drugiej strony postępowania odwoławczego odszkodowania w kwocie 50 000 EUR na rzecz wnoszącego odwołanie.
- obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania w pierwszej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Po pierwsze, wnoszący odwołanie podnosi naruszenie zasad przejrzystości i bezstronności, a także twierdzi, że Sąd naruszył szereg mających zastosowanie pojęć prawnych i przepisów rozporządzeń. Zdaniem wnoszącego odwołanie Sąd pomylił i błędnie zastosował zasady wyrażone w art. 43, 49, 50, 53, 55 i 56 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 1 , co wpłynęło na jego rozumowanie dotyczące braku jakiegokolwiek związku hierarchicznego pomiędzy zainteresowaną osobą a personelem SRB i wynikającej z niego obiektywnej stronniczości, czy też dotyczące istnienia indywidualnego środka ochronnego, decyzji stanowiącej podstawę tabeli OUZU lub indywidualnej decyzji dotyczącej wnoszącego odwołanie.
Ponadto Sąd miał błędnie odwrócić ciężar dowodu co do obiektywizmu i zasadności podnoszonych przez wnoszącego odwołanie obaw uzasadniających istnienie dostatecznej obiektywnej stronniczości. W przekonaniu wnoszącego odwołanie Sąd, przeinaczając informacje zawarte w aktach sprawy i orzekając ultra petita, przyjął, że zaznajomienie kierowniczki wydziału ds. zgodności z treścią skargi wnoszącego odwołanie było jego udziałem. Sąd miał również dokonać nieprawidłowej oceny zakresu obowiązku przejrzystości spoczywającego na administracji.
Wnoszący odwołanie twierdzi także, że Sąd odrzucił istnienie wszelkich uchybień po stronie administracji w sposób błędny i bez uwzględnienia jego argumentów dotyczących naruszenia obowiązków dyskrecji, minimalizacji, ostrożności, dobrej administracji i poufności.
Sąd miał również naruszyć rozporządzenie (UE) 2018/1725 2 poprzez odrzucenie argumentacji wnoszącego odwołanie dotyczącej naruszenia poufności jego skargi, polegającego w szczególności na ujawnieniu bez zezwolenia jego danych osobowych bardzo szerokiemu gronu interlokutorów i przyjęcie, że SRB słusznie wskazywała, że wnoszący odwołanie nie wniósł wcześniej skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) w sytuacji, gdy art. 63 i 68 rozporządzenia nie przewidują obowiązku wniesienia skargi do EIOD, kiedy naruszenie zostało uznane przez inspektora SRB. Sąd zawęził zatem błędnie zakres naruszenia obowiązku zachowania poufności do naruszenia danych osobowych.
Sąd miał zastosować te same ogólne oceny w odniesieniu do rzekomo adekwatnej reakcji administracji w rozpatrywanym przypadku, natomiast nie uwzględnił oceny i zakresu obowiązków spoczywających na administracji w sytuacji otrzymania skargi na mobbing, przy czym obowiązki te należy oceniać konkretnie na podstawie okoliczności rozpatrywanego przypadku. Takie postępowanie wykluczające wszelką indywidualną ocenę rozpatrywanego przypadku narusza zatem zasadę niedyskryminacji, znajdującą uściślenie w art. 24 rozporządzenia 2018/1725 zobowiązującym do przeprowadzenia indywidualnej analizy każdego przypadku wykazującego różnice w zakresie stanu faktycznego i prawnego.
Ponadto wnoszący odwołanie wskazuje, że Sąd wykluczył jakiekolwiek naruszenie prawa do bycia wysłuchanym przez organ upoważniony do zawierania umów o pracę (OUZU) wyznaczony bez sprawdzenia, czy ów wyznaczony OUZU rzeczywiście przeanalizował uwagi przedstawione przez wnoszącego odwołanie, a w ten sposób Sąd naruszył zakres obowiązku wysłuchania i nie zbadał konkretnie sposobu przeprowadzenia procesu decyzyjnego.
Wreszcie Sąd niesłusznie i z naruszeniem pkt 4.2 i 4.3 decyzji SRB SRB/PS/2017/11 3 , a także z naruszeniem skuteczności gwarancji proceduralnych, jakich powinna udzielić administracja w ramach skargi na mobbing, przyjął, że SRB zapewniła wnoszącemu odwołanie gwarancje wystarczające, aby dać mu możliwość wykazania jego twierdzeń dzięki zeznaniom świadków.
Po drugie, wnoszący odwołanie podnosi naruszenie prawa przez Sąd w ramach analizy jego zarzutu służącego wykazaniu błędu w ocenie popełnionego przez administrację przy badaniu jego skargi i co do jej mocy dowodowej wystarczającej dla uzasadnienia wszczęcia dochodzenia administracyjnego. Sąd nie wziął pod uwagę kontekstu opisanego przez wnoszącego odwołanie, zwiększył ciężar dowodu spoczywającego na nim na etapie analizy przed dochodzeniem administracyjnym oraz ograniczył zakres obowiązku wspomagania ciążącego na administracji w kontekście tak delikatnym, jak skarga wniesiona na osobę posiadającą uprawnienia OUZU względem całego personelu SRB.
Po trzecie, w przekonaniu wnoszącego odwołanie Sąd błędnie oddalił w całości jego żądania odszkodowawcze ze względu na oddalenie żądań stwierdzenia nieważności, przy czym nie uwzględnił dalszego istnienia prawa do uzyskania odszkodowania z tytułu podniesionych przez niego niezgodności z prawem w zakresie procedury zastosowanej celem przyjęcia zaskarżonej decyzji, niedających jednak podstaw do stwierdzenia jej nieważności. Tym samym Sąd pominął rozstrzygnięcie w przedmiocie żądania odszkodowawczego wynikającego z naruszenia obowiązku zachowania poufności, przy czym SRB potwierdziła co najmniej jedno takie naruszenie, a drugie zostało wykazane w zawartych w aktach sprawy dokumentach procesowych.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.375 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-582/24 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba) wydanego w dniu 26 czerwca 2024 r. w sprawie T-789/22, PB / SRB, wniesione w dniu 5 września 2024 r. przez PB |
| Data aktu: | 27/01/2025 |
| Data ogłoszenia: | 27/01/2025 |