Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku (COM(2023)0645 - C9-0378/2023 - 2023/0373(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

P9_TA(2024)0307

Zapobieganie utracie granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku (COM(2023)0645 - C9-0378/2023 - 2023/0373(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(C/2025/3734)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0645),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0378/2023),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając uzasadnioną opinię przedstawioną - na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności - przez włoską Izbę Deputowanych, w której stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 14 lutego 2024 r. ¹ ,

– uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 18 kwietnia 2024 r. ² ,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Przemysłu, Badań Naukowych i Energii,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A9-0148/2024),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

P9_TC1-COD(2023)0373

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 kwietnia 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ³ ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ⁴ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Mikrodrobiny plastiku są wszechobecne, trwałe, a granice państw nie mają dla nich znaczenia. Są szkodliwe dla środowiska i potencjalnie szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, zwłaszcza z uwagi na zawartość szkodliwych dodatków chemicznych oraz innych substancji potencjalnie niebezpiecznych dodawanych na etapach produkcji i przekształcania, takich jak ftalany, bisfenol A lub środki zmniejszające palność ⁵ . Mikrodrobiny plastiku są łatwo przenoszone przez powietrze oraz lądowe wody powierzchniowe i prądy oceaniczne, a ich mobilność jest czynnikiem, który dodatkowo zwiększa ich szkodliwość. Występują one w glebie (w tym na gruntach rolnych), jeziorach, rzekach, ujściach rzek, plażach, lagunach, morzach, oceanach oraz w odległych, niegdyś dziewiczych regionach, a ich obecność w glebie może mieć ma wpływ na jej właściwości i powodowaćpowoduje w niej zmiany, które negatywnie wpływają na wzrost niektórych roślin. Wpływ mikrodrobin plastiku na środowisko morskie został szczegółowo udokumentowany. Po ich przedostaniu się do środowiska morskiego, zebranie ich jest niemal niemożliwe i wiadomo, że są zjadane przez szereg organizmów i zwierząt oraz szkodzą różnorodności biologicznej i ekosystemom. Trwałość granulatu z tworzywa sztucznego w środowisku wodnym można liczyć co najmniej w dziesięcioleciach, a zjadanie granulatu z tworzyw sztucznych przez dziką faunę morską, w szczególności ptaki morskie i żółwie morskie, może spowodować fizyczne obrażenia lub śmierć. Jako dodatkowe źródło zarówno emisji gazów cieplarnianych, jak i presji na ekosystemy, mikrodrobiny plastiku przyczyniają się również do zmiany klimatu. Potencjał mikrodrobin plastiku jako nośnika wchłanianych substancji toksycznych lub mikroorganizmów chorobotwórczych stanowi nieodłączną część problemu. Ludzie są narażeni na mikrodrobiny plastiku znajdujące się w powietrzu i żywności. Rosnąca świadomość występowania mikrodrobin plastiku w łańcuchu żywnościowym może podważyć zaufanie konsumentów i mieć konsekwencje gospodarcze. Mogą wystąpić negatywne skutki gospodarcze dla działalności takiej jak rybołówstwo komercyjne i rolnictwo, a także dla sektora rekreacji i turystyki na obszarach dotkniętych uwolnieniami. [Popr. 1]

(2) W opinii zatytułowanej "Zagrożenia dla środowiska i zdrowia związane z zanieczyszczeniem mikrodrobinami plastiku" Grupa Głównych Doradców Naukowych Komisji stwierdziła, że "istnieją poważne powody do obaw i przedsięwzięcia środków ostrożności" ⁶ .

(3) Straty granulatu z tworzyw sztucznych stanowią trzecie co do wielkości źródło mikrodrobin plastiku uwalnianych w sposób niezamierzony do środowiska w Unii i wynikają ze złych praktyk obchodzenia się z granulatem na wszystkich etapach łańcucha dostaw, w tym na etapie produkcji, przetwarzania, dystrybucji, transportu, także drogą morską, i innych operacji logistycznych. W związku z powyższym zasadnicze znaczenie dla zapewnienia zaangażowania wszystkich podmiotów gospodarczych obchodzących się z granulatem z tworzyw sztucznych w działania mające na celu zapobieganie stratom ma podejście oparte na łańcuchu dostaw. Od 2015 r. europejski przemysł wytwórczy tworzyw sztucznych stopniowo przyjmuje międzynarodowy program Operation Clean Sweep® (OCS) jako dobrowolne zobowiązanie. W ramach tego programu każde przedsiębiorstwo wytwarzające granulat lub obchodzące się z nimi uznaje znaczenie zerowych strat granulatu i zobowiązuje się do przyjęcia najlepszych praktyk. Chociaż praktyki tego rodzaju są na ogół dobrze rozumiane przez sygnatariuszy OCS, nie zostały one w pełni wdrożone. Poziom stosowania się do założeń programu przez przemysł tworzyw sztucznych pozostaje niski.

(4) Wpływ zanieczyszczeń mikrodrobinami plastiku na środowisko i ewentualnie na zdrowie człowieka wzbudza obawy w większości krajów świata. Kilka państw członkowskich przyjęło lub zaproponowało specjalne środki. Mozaika krajowych ograniczeń może jednak potencjalnie utrudnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(5) Aby rozwiązać problem zanieczyszczenia plastikiem, w styczniu 2018 r. Komisja przyjęła komunikat zatytułowany "Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych" ⁷ , w którym uznała zagrożenia związane z mikrodrobinami plastiku i wezwała do przyjęcia innowacyjnych rozwiązań ukierunkowanych na poszczególne źródła mikrodrobin plastiku. Zobowiązanie to odnowiono wraz z publikacją: Europejskiego Zielonego Ładu w grudniu 2019 r., nowego planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym ⁸  w marcu 2020 r. i planu działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń ⁹  w maju 2021 r. W tym ostatnim, wśród celów na 2030 r., przewidziano zmniejszenie o 30 % ilości mikrodrobin plastiku uwalnianych do środowiska.

(6) W rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/2055 ¹⁰  odniesiono się do zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku w drodze nałożenia ograniczenia na wprowadzanie do obrotu mikrodrobin plastiku celowo dodawanych do produktów ("ograniczenie"), ponieważ stosowanie mikrocząsteczek polimerów syntetycznych jako takich lub celowo dodawanych do produktów powoduje znaczne zanieczyszczenie mikrodrobinami plastiku, to zaś stwarza niedopuszczalne ryzyko dla środowiska.

(7) W 2021 r. strony Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru północnowschodniego Atlantyku (OSPAR) przyjęły niewiążące zalecenie 2021/06 ¹¹  w sprawie ograniczenia strat granulatu z tworzyw sztucznych trafiających do środowiska morskiego przez propagowanie terminowego opracowania i wdrożenia skutecznych i spójnych norm zapobiegania stratom granulatu oraz systemów certyfikacji dla całego łańcucha dostaw tworzyw sztucznych. Środki służące minimalizacji ryzyka związanego z transportem granulatu z tworzyw sztucznych drogą morską są analizowane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w związku z dużym ryzykiem mającego katastrofalne skutki zanieczyszczenia związanego z transportem morskim granulatu z tworzyw sztucznych. W tym kontekście Unia powinna ściśle monitorować postępy osiągane na szczeblu IMO i odegrać czołową rolę w zagwarantowaniu wysokiego poziomu ochrony środowiska w tym względzie. [Popr. 3]

(7a) W Unii doszło do wielu sytuacji wydostania się granulatu z tworzyw sztucznych poza granice instalacji i jego strat, które miały transgraniczne skutki, co uwydatnia potrzebę pilnego podjęcia ambitnych, całościowych kroków w celu znacznego ograniczenia ryzyka zanieczyszczenia granulatem z tworzyw sztucznych przy jednoczesnym zwiększeniu zdolności do reagowania na zanieczyszczenie w przypadku wydostania się granulatu poza granice instalacji na unijnych terytoriach i wodach. [Popr. 4]

(7b) Transport niemal 90 % światowych towarów, w tym granulatu z tworzyw sztucznych, odbywa się drogą morską. Tym niemniej niewłaściwe obchodzenie się z granulatem lub brak nadzoru nad niektórymi rutynowymi czynnościami, takimi jak czyszczenie kadłubów lub kontenerów, może prowadzić do wydostania się granulatu do oceanu. Ponadto odnotowano wiele katastrof morskich związanych z granulatem, co prowadzi do uznania transportu morskiego za działalność stwarzającą wysokie ryzyko zanieczyszczenia granulatem z tworzyw sztucznych. Straty granulatu mają druzgocący wpływ na ekosystemy morskie i przybrzeżne oraz tworzące je gatunki, a ogromna mobilność granulatu z tworzyw sztucznych utrudnia skuteczne powstrzymywanie strat i usuwanie ich skutków. Sposoby obchodzenia się z granulatem uregulowano na szczeblu międzynarodowym w Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach z 1972 r. i uzupełniono w 2023 r. okólnikiem Podkomitetu Przewozu Ładunków i Kontenerów w sprawie obowiązku zgłaszania zgubionych kontenerów, lecz regulacje te nie zapobiegają skutecznie zanieczyszczeniom granulatem z tworzyw sztucznych. Włączenie transportu morskiego do zakresu niniejszego rozporządzenia oraz uwzględnienie przepisów dotyczących szczególnego obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych w przypadku tego rodzaju transportu jest zatem niezbędne, aby osiągnąć cele niniejszego rozporządzenia. [Popr. 5]

(8) W przedłożonym przez Unię w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska wniosku na potrzeby drugiej sesji międzyrządowego komitetu negocjacyjnego na temat międzynarodowego prawnie wiążącego instrumentu dotyczącego zanieczyszczenia plastikiem (INC-2) ¹²  Unia i jej państwa członkowskie podkreśliły, że w przyszłym instrumencie należy uwzględnić środki mające na celu ograniczenie niezamierzonego uwalniania mikrodrobin plastiku.

(9) Pomimo istnienia przepisów Unii dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów, zanieczyszczeń, odpadów morskich i chemikaliów brak jest szczegółowych przepisów UE zapobiegających stratom granulatu jako źródłu zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku w całym łańcuchu dostaw. Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE ¹³  ustanowiono podstawowe zasady gospodarowania odpadami i nałożono na państwa członkowskie ogólne obowiązki w zakresie wprowadzania środków zapobiegających wytwarzaniu odpadów. Te ogólne obowiązki należy uzupełnić szczegółowymi aspektami i wymogami dotyczącymi ostrożnego obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych, aby uniknąć sytuacji, w którejstaje się on odpademzapobiec jego uwalnianiu się do środowiska. [Popr. 6]

(9a) Niniejsze rozporządzenie określa jak zapobiegać zanieczyszczeniu granulatem z tworzyw sztucznych oraz powstrzymać je i usuwać jego skutki po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, lecz nie uwzględnia działań zmierzających do usunięcia już istniejących zanieczyszczeń. Oczyszczenie gleby, rzek i potoków oraz odtworzenie zdegradowanych ekosystemów lądowych, morskich, przybrzeżnych i nadmorskich jest nieodzowne, aby osiągnąć cel ograniczenia o 30 % do 2030 r., zgodnie z celami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2024/1991 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁴  i z celami Europejskiego Zielonego Ładu. Komisja powinna opracować zbiór działań służących zmapowaniu i oczyszczeniu już zanieczyszczonych obszarów oraz wdrożyć te działania na przykład w ramach europejskiej strategii na rzecz ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku, lub za pomocą wsparcia udzielanego państwom członkowskim i środków towarzyszących. W szerszym ujęciu Unia powinna zaangażować się w propagowanie rozwiązań w całym łańcuchu wartości i powinna uwzględnić takie rozwiązania w toczących się negocjacjach dotyczących opracowania międzynarodowego traktatu w sprawie zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi, a także podczas nadchodzącego 81. posiedzenia Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO (IMO MEPC). [Popr. 7]

(10) Chociaż produkcja materiałów polimerowych na skalę przemysłową jest objęta zakresem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE ¹⁵ , inne rodzaje działalności, takie jak przekształcanie, transport lub składowanie granulatu, prowadzone zazwyczaj przez małe i średnie przedsiębiorstwa, nie są objęte tą dyrektywą. Ponadto w dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik w produkcji polimerów z sierpnia 2007 r. ¹⁶ , ustanowionym zgodnie z dyrektywą Rady 96/61/WE ¹⁷  dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli, nie odniesiono się konkretnie do kwestii strat granulatu.

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE ¹⁸  dotyczy monitorowania i oceny wpływu mikroodpadów, w tym mikrodrobin plastiku, na środowisko przybrzeżne i morskie. Trwają prace nad aktualizacją pierwszych wytycznych dotyczących monitorowania odpadów morskich w świetle zharmonizowanych metod, w tym monitorowania występowania i rozkładu granulatu z tworzyw sztucznych wzdłuż wybrzeża. Dyrektywa 2008/56/WE nie zawiera jednak szczegółowych wymogów dotyczących zapobiegania stratom granulatu u źródła lub ich ograniczania.

(12) Rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2055 dotyczy strat mikrocząsteczek polimerów syntetycznych stosowanych w obiektach przemysłowych, tj. granulatu z tworzyw sztucznych, jako uwolnień, których można uniknąć. W odniesieniu do tych uwolnień wprowadza się wymóg w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do szacowanej ilości mikrodrobin plastiku uwalnianych do środowiska w ujęciu rocznym. Mimo braku Tym niemniej we wspomnianym wymogu w zakresie sprawozdawczości zabrakło metodyki szacowania strat, przy wskazaniu jedynie szacunków rocznych. Choć wymóg ten spowoduje zwiększenie ilości informacji na temat strat granulatu i poprawi jakość informacji gromadzonych do celów oceny ryzyka związanego z tymi mikrodrobinami plastiku w przyszłości, nie jest wystarczający, by zapewnić obraz specyficznego charakteru strat i ich skutków. [Popr. 8]

(13) W celu zapewnienia bezpiecznego i odpowiedzialnego obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych na wszystkich etapach łańcucha dostaw, tak aby zapobiec stratom tego granulatu trafiającym do środowiska, konieczne jest ustanowienie wymogów dotyczących obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych w całym łańcuchu dostaw: produkcji, wytwarzania przedmieszek i mieszania, przekształcania, gospodarowania odpadami, w tym recyklingu, dystrybucji, przepakowywania, transportu przechowywania i czyszczenia zbiorników w stacjach oczyszczania.

(14) Wymogi te powinny uwzględniać zalecane na szczeblu międzynarodowym dobre praktyki postępowania, a także istniejące wymogi dotyczące obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych ustanowione przez przemysł w Unii.

(15) Podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE powinni wdrożyć wymogi dotyczące obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych, stosując się do kolejności priorytetów oraz przy założeniu nadrzędnego celu, jakim jest zapobieganie uwalnianiu granulatu do środowiska. W związku z powyższym pierwszym krokiem powinno być zapobieganie przypadkom wydostania się granulatu z tworzyw sztucznych na zewnątrz pierwotnego zabezpieczenia, a tym samym zmniejszenie ryzyka wydostania się granulatu do najniższego możliwego poziomu, w tym w drodze unikania zbędnego obchodzenia się z granulatem (np. przez ograniczenie punktów transferu) oraz stosowanie oznakowania wszystkich pojemników zawierających granulat z tworzyw sztucznych, a także dzięki stosowaniu odpowiednich opakowań wytrzymałych na przebicie, a następnie powstrzymanie rozprzestrzeniania się uwolnionego granulatu, aby jego straty nie trafiły do środowiska, natomiast ostatnim etapem powinno być ewentualne usuwanie skutków po wydostaniu się lub stracie granulatu. [Popr. 9]

(16) Chociaż celem jest zapobieganie stratom całkowite wyeliminowanie strat granulatu z tworzyw sztucznych trafiającym trafiających do środowiska przez wszystkie podmioty gospodarcze, przewoźników UE i przewoźników spoza UE, należy dostosować obowiązki mikroprzedsiębiorstw oraz małych-i-średnich przedsiębiorstw wykorzystujących granulat z tworzyw sztucznych w ilości poniżej 1 000 ton rocznie, aby ograniczyć spoczywające na nich obciążenia. [Popr. 10]

(17) Rejestracja instalacji, w których wykorzystuje się granulat z tworzyw sztucznych, oraz przewoźników transportujących ten granulat jest niezbędna do zapewnienia identyfikowalności granulatu z tworzyw sztucznych wykorzystywanego i transportowanego w każdym państwie członkowskim oraz do umożliwienia właściwym organom skutecznego przeprowadzania kontroli zgodności.

(18) Aby zapobiegać stratom granulatu z tworzyw sztucznych i całkowicie je wyeliminować, podmioty gospodarcze powinny ustanowić, wdrożyć i stale aktualizować plan oceny ryzyka określający możliwości wydostania się granulatu oraz jego strat oraz dokumentujący w szczególności specjalne wyposażenie i procedury stosowane do zapobiegania stratom granulatu, powstrzymywania ich i usuwania ich skutków, z uwzględnieniem wielkości instalacji i skali działalności. [Popr. 11]

(19) Aby umożliwić właściwym organom weryfikację zgodności z wymogami planu oceny ryzyka, podmioty gospodarcze powinny przedstawić właściwemu organowi plan oceny ryzyka, który wprowadziły w życie, wraz z własną deklaracją zgodności.

(20) Podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru instalacji konkretnego wyposażenia do zainstalowania lub wyboru procedury do przeprowadzenia. Weryfikując zgodność z przepisami, właściwe organy powinny mieć jednak możliwość wymagania od podmiotów gospodarczych zmiany planu oceny ryzyka, w tym w drodze podjęcia w określonym terminie któregokolwiek z działań wymienionych w niniejszym rozporządzeniu, w celu zapewnienia odpowiedniego wdrożenia jego wymogów. Podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość odstępstwa od wymogu instalowania niektórych rodzajów wyposażenia lub podejmowania niektórych kroków, jeżeli są w stanie uzasadnić takie odstępstwo właściwym organom, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności. Mikroprzedsiębiorstwa powinny wziąć pod uwagę specyficzne wyposażenie wymagające instalacji lub wymagane procedury, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności. [Popr. 12]

(21) Aby ocenić adekwatność planu oceny ryzyka zrealizowanego w odniesieniu do każdej instalacji, podmioty gospodarcze powinny prowadzić zapisy szacunkowej ilości granulatu uwalnianych do środowiska rocznie, wraz z całkowitą ilością granulatu wykorzystywanego w danej instalacji. Aby zmniejszyć obciążenie podmiotów gospodarczych, informacje na temat szacunkowych uwolnionych ilości mogą być wykorzystywane w ramach wymogu w zakresie sprawozdawczości na postawie rozporządzenia Komisji (UE) 2023/2055.

(22) Ze względu na charakter swojej działalności przewoźnicy nie powinni być zobowiązani do sporządzania planu oceny ryzyka. Zamiast tego powinni być zobowiązani do wdrożenia konkretnych środków mających na celu zapobieganie wydostaniu się granulatu i jego stratom, powstrzymanie ich i usuwanie ich skutków. Środki te powinny podlegać weryfikacji przez właściwe organy, przede wszystkim w trakcie procesu transportu.

(23) Skuteczne wdrożenie działań niezbędnych do zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych i ich całkowitego wyeliminowania wymaga pełnej współpracy i zaangażowania pracowników podmiotów gospodarczych, przewoźników UE i przewoźników spoza UE. Podmioty gospodarcze i przewoźnicy UE powinni być zobowiązani do przeszkolenia swoich pracowników zgodnie z ich szczególnymi rolami i obowiązkami, aby zapewnić posiadanie przez nich wiedzy na temat wyposażenia i sposobów korzystania z niego, a ponadto stosować procedury niezbędne do zapewnienia zgodności z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Podmioty gospodarcze i przewoźnicy UE powinni być również zobowiązani do monitorowania i prowadzenia ewidencji odpowiednich działań mających na celu wdrożenie wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, na przykład zastosowania nowych urządzeń przechwytujących. W stosownych przypadkach powinni wprowadzić działania naprawcze, w tym, w razie potrzeby, udoskonalić istniejące urządzenia i procedury. [Popr. 13]

(24) Małe, średnie i duże przedsiębiorstwa prowadzące instalacje, w których granulat z tworzyw sztucznych wykorzystuje się w ilościach powyżej 1 000 ton, mogą być narażone na większe ryzyko wystąpienia strat granulatu trafiających do środowiska. Przedsiębiorstwa te powinny być zatem zobowiązane do wdrożenia, w odniesieniu do każdej instalacji, dodatkowych działań, takich jak przeprowadzanie rocznej oceny wewnętrznej oraz ustanowienie obowiązkowego programu szkoleń uwzględniającego szczególne potrzeby i warunki szkoleniowe kwestie dotyczące zapobiegania, praktyk, ochrony pracowników, technologii usuwania skutków, wykorzystywania i konserwacji wyposażenia, wykonywania procedur oraz monitorowania i zgłaszania strat granulatu z tworzyw sztucznych. Ponadto w przypadku tych przedsiębiorstw zgodność z wymogami niniejszego rozporządzenia należy wykazać uzyskując i odnawiając certyfikat wydawany przez podmioty certyfikujące. Tymi podmiotami certyfikującymi mogą być akredytowane jednostki oceniające zgodność albo weryfikatorzy środowiskowi uprawnieni do przeprowadzania weryfikacji i walidacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 ¹⁹  w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS). W celu zapewnienia jednorodnych informacji certyfikat powinien mieć jednolity format. Małe przedsiębiorstwa prowadzące instalacje, w których wykorzystuje się granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, powinny ubiegać się o certyfikat tylko raz. Taki certyfikat powinien być ważny przez 5 lat, po czym przedsiębiorcy powinni powiadamiać o aktualizacji swojego planu oceny ryzyka, a także składać własną deklarację zgodności co 5 lat. [Popr. 14]

(25) Mikroprzedsiębiorstwa i małe przedsiębiorstwa orazMałe, średnie i duże przedsiębiorstwa prowadzące instalacje, w których wykorzystuje się granulat z tworzyw sztucznych w ilościach poniżej 1 000 ton, i mikroprzedsiębiorstwa powinny podlegać obowiązkowi przestawienia własnej deklaracji zgodności. Należy im również zapewnić wystarczająco dużo czasu na wykazanie zgodności. [Popr. 15]

(26) Aby umożliwić właściwym organom skuteczniejszą weryfikację zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia, podmioty certyfikujące powinny powiadamiać właściwe organy o wynikach swoich ocen. Certyfikaty nie powinny przesądzać o wyniku oceny zgodności przeprowadzanej przez właściwe organy.

(27) Aby zostać zarejestrowanym w EMAS, podmioty gospodarcze są zobowiązane do przestrzegania przepisów dotyczących ochrony środowiska, w tym niniejszego rozporządzenia. W związku z tym podmioty gospodarcze zarejestrowane w EMAS należy uznać za spełniające wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że weryfikator środowiskowy zweryfikował, że wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu zostały włączone do systemu zarządzania środowiskowego takiego podmiotu gospodarczego i wdrożone. Te podmioty gospodarcze powinny zatem być zwolnione z obowiązku certyfikacji i powiadamiania właściwych organów przy odnawianiu deklaracji własnych i ocen ryzyka.

(28) Właściwe organy powinny zweryfikować, czy podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE wywiązują się z obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, posługując się, w stosownych przypadkach, ustaleniami przedstawionymi w ramach certyfikacji lub w deklaracjach własnych, na podstawie kontroli środowiskowych albo innych działań weryfikacyjnych, z zastosowaniem podejścia opartego na analizie ryzyka. Kontrole powinny być w miarę możliwości skoordynowane z kontrolami wymaganymi na mocy innych przepisów Unii. Właściwe organy powinny przekazywać Komisji informacje na temat wdrażania niniejszego rozporządzenia.

(29) Aby zminimalizować skutki wszelkich strat, podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE powinni wprowadzić środki niezbędne do przywrócenia zgodności z przepisami. Wymagane działania naprawcze powinny być proporcjonalne do stwierdzonego naruszenia i jego spodziewanych szkodliwych skutków dla środowiska. W przypadku wykrycia przez właściwe organy naruszenia niniejszego rozporządzenia powinny one powiadomić podmiot gospodarczy, przewoźnika UE lub przewoźnika spoza UE o stwierdzonym naruszeniu i zażądać podjęcia środków naprawczych w celu przywrócenia zgodności.

(30) Właściwe organy powinny posiadać minimalny zestaw uprawnień w zakresie przeprowadzania kontroli i egzekwowania przepisów w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, szybszej i skuteczniejszej współpracy między takimi organami oraz zniechęcania podmiotów gospodarczych, przewoźników UE i przewoźników spoza UE do naruszania niniejszego rozporządzenia. Uprawnienia te powinny być wystarczające do sprostania wyzwaniom związanym z egzekwowaniem przepisów oraz do zapobiegania wykorzystywaniu luk w systemie egzekwowania przez podmioty gospodarcze nieprzestrzegające przepisów za pomocą przenoszenia się do państw członkowskich, których właściwe organy nie są przygotowane do zwalczania nielegalnych praktyk.

(31) Właściwe organy powinny mieć możliwość wykorzystania wszelkich faktów i okoliczności danej sprawy jako dowodów do celów prowadzonej kontroli.

(32) Ponieważ w łańcuchu dostaw granulatu mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) pełnią ważną rolę w łańcuchu dostaw granulatu, choć powinny wypełniać odpowiednie obowiązki określone w niniejszym rozporządzeniu, mogą jednak mierzyć się zuwzględniając jednocześnie ewentualne różne wyzwania związane z przestrzeganiem przepisów oraz możliwość poniesienia proporcjonalnie wyższymi kosztami i trudnościami przy wypełnianiu niektórych z nichwyższych kosztów. Komisja powinna i właściwe organy powinny działać na rzecz podnoszenia świadomości podmiotów gospodarczych i przewoźników na temat konieczności zapobiegania stratom granulatu. Ponadto Komisja powinna i właściwe organy powinny opracować materiały szkoleniowe, w porozumieniu ze wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami, aby pomóc impodmiotom gospodarczym i przewoźnikom w wypełnianiu obowiązków, w szczególności w odniesieniu do wymogów dotyczących oceny ryzyka. Należy tego dokonać poprzez uwzględnienie niewiążącego zalecenia przyjętego przez strony Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru północnowschodniego Atlantyku (OSPAR). Państwa członkowskie powinny zapewnić dostęp do informacji i pomocy w zakresie przestrzegania obowiązków i wymogów dotyczących oceny ryzyka. Jeśli chodzi o pomoc państw członkowskich, mogłaby ona obejmować wsparcie techniczne i finansowe, a także specjalistyczne szkolenia dla MśPcałego personelu, który ma w pracy do czynienia z granulatem z tworzyw sztucznych, a także wsparcie finansowe i dostęp do finansowania dla mikroprzed- siębiorstw i małych przedsiębiorstw oraz dla instalacji, w których wykorzystuje się granulat z tworzyw sztucznych w mniejszych ilościach. Państwa członkowskie powinny podjąć działania zgodnie z obowiązującymi zasadami pomocy państwa. [Popr. 16]

(33) Aby ułatwić zapewnienie wspólnych podstaw szacowania strat granulatu z tworzyw sztucznych trafiających do środowiska, konieczne jest ustanowienie znormalizowanej metodyki, określonej w normie zharmonizowanej, która zostanie przyjęta zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 ²⁰ . Dopóki nie zostanie przyjęta znormalizowana metodyka, przy zgłaszaniu strat granulatu z tworzyw sztucznych podmioty gospodarcze powinny wskazywać zastosowaną metodykę. [Popr. 17]

(34) W rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012 przewidziano procedurę sprzeciwu wobec norm zharmonizowanych, w przypadku gdy normy takie nie spełniają w pełni wymogów określonych w tym rozporządzeniu.

(35) Aby zapewnić osiągnięcie celów niniejszego rozporządzenia i skuteczne egzekwowanie jego wymogów, państwa członkowskie powinny wyznaczyć własne właściwe organy odpowiedzialne za stosowanie i egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy na ich terytorium istnieje więcej wyznaczonych właściwych organów niż jeden oraz w celu zapewnienia skutecznego wykonywania obowiązków przez właściwe organy, państwa członkowskie powinny zapewnić ścisłą współpracę między wszystkimi wyznaczonymi właściwymi organami.

(36) W celu zapewnienia zgodności właściwe organy powinny również podejmować niezbędne kroki, w tym przeprowadzać kontrole i przesłuchania, jeżeli są w posiadaniu istotnych informacji, w tym uzasadnionych skarg złożonych przez osoby trzecie, na podstawie takich informacji. Osoby trzecie wnoszące skargi powinny być w stanie wykazać wystarczający interes lub powołać się na naruszenie prawa.

(37) Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby wszelkie środki przyjęte przez ich właściwe organy na mocy niniejszego rozporządzenia podlegały skutecznym środkom zaskarżenia zgodnie z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ²¹ . Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zadaniem sądów państw członkowskich jest zapewnienie ochrony sądowej praw osób na mocy prawa Unii. Ponadto art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej zobowiązuje państwa członkowskie do ustanowienia środków niezbędnych do zapewnienia skutecznej ochrony sądowej w dziedzinach objętych prawem Unii. W tym względzie państwa członkowskie powinny zapewnić, aby społeczeństwo, w tym osoby fizyczne lub prawne zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, miały dostęp do wymiaru sprawiedliwości zgodnie ze zobowiązaniami, na jakie te państwa członkowskie zgodziły się jako strony Konwencji Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ (EKG ONZ) o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska podpisanej dnia 25 czerwca 1998 r. (zwanej dalej "konwencją z Aarhus") ²² .

(38) Aby skutecznie zniechęcić podmioty gospodarcze do nieprzestrzegania wymogów niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia i zapewnić wdrożenie tych przepisów. Przewidziane kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Aby ułatwić spójniejsze stosowanie kar, należy ustanowić wspólne kryteria określania rodzajów i wysokości kar nakładanych w przypadku naruszeń przepisów. Kryteria te powinny obejmować m.in. charakter i wagę naruszenia, jak również korzyści ekonomiczne z niego wynikające, aby zapewnić, by osoby odpowiedzialne zostały pozbawione tych korzyści. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby dochody uzyskane z kar lub ich równoważna wartość finansowa były wykorzystywane do wspierania projektów mających na celu oczyszczanie obszarów zanieczyszczonych tworzywami sztucznymi i na zapobieganie zanieczyszczeniu granulatem z tworzyw sztucznych. [Popr. 18]

(39) Ustanawiając kary i środki stosowane w przypadku naruszeń, państwa członkowskie powinny przewidzieć, że w zależności od wagi naruszenia wysokość grzywien powinna skutecznie pozbawić podmiot gospodarczy, przewoźnika UE i przewoźnika spoza UE nieprzestrzegających przepisów korzyści ekonomicznych czerpanych z nieprzestrzegania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w tym w przypadku powtarzających się naruszeń. Waga naruszenia powinna być wiodącym kryterium decydującym o środkach wprowadzanych przez organy egzekwowania prawa. W przypadku naruszenia popełnionego przez osobę prawną maksymalna kwota grzywien powinna stanowić co najmniej43 % rocznego obrotu gospodarczego w odnośnym państwie członkowskim Unii. [Popr. 19]

(40) W przypadku wystąpienia szkód dla zdrowia ludzkiego wynikających z naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby osoby prywatne, których szkody dotyczą, mogły dochodzić odszkodowania z tytułu tych szkód od odpowiednich osób fizycznych lub prawnych lub, w stosownych przypadkach, od właściwych organów odpowiedzialnych za naruszenie, i uzyskać takie odszkodowanie. Takie zasady dotyczące odszkodowania przyczyniają się do osiągania celów zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska i ochrony zdrowia ludzkiego, jak określono w art. 191 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Leżą one również u podstaw prawa do życia oraz prawa człowieka do integralności i ochrony zdrowia zgodnie z art. 2, 3 i 35 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz prawa do skutecznego środka odwoławczego określone w art. 47 Karty. Ponadto dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/35/WE ²³  nie daje prywatnym stronom prawa do odszkodowania z powodu szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu lub bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem takich szkód.

(41) Aby zapewnić osobom prywatnym możliwość ochrony ich praw związanych ze szkodami dla zdrowia spowodowanymi naruszeniami przepisów niniejszego rozporządzenia, a tym samym zapewnić skuteczniejsze egzekwowanie niniejszego rozporządzenia, organizacje pozarządowe propagujące ochronę zdrowia ludzkiego lub ochronę środowiska, w tym organizacje propagujące ochronę konsumentów i spełniające wymogi prawa krajowego, jako członkowie zainteresowanej społeczności, powinny być uprawnione do udziału w postępowaniach określonych przez państwa członkowskie w imieniu albo w interesie jakiejkolwiek osoby poszkodowanej bez uszczerbku dla krajowych regulaminów postępowania dotyczących reprezentacji i obrony w sądach. Państwa członkowskie zazwyczaj posiadają autonomię proceduralną w celu zapewnienia skutecznego środka odwoławczego przeciwko naruszeniom prawa Unii z zastrzeżeniem poszanowania zasad równoważności i skuteczności. Doświadczenie pokazuje jednak, że mimo istnienia przytłaczających dowodów epidemiologicznych wskazujących na negatywny wpływ zanieczyszczenia na społeczeństwo, dotyczących w szczególności powietrza, osobom poszkodowanym trudno jest wykazać związek przyczynowy między poniesioną szkodą a naruszeniem w oparciu o przepisy proceduralne dotyczące ciężaru dowodu mające najczęściej zastosowanie w państwach członkowskich. Należy zatem dostosować ciężar dowodu w takich sytuacjach. W przypadku gdy osoba fizyczna jest w stanie dostarczyć dostatecznie solidny dowód prowadzący do domniemania, że naruszenie niniejszego rozporządzenia leży u podstaw spowodowanej szkody zdrowotnej osoby fizycznej lub istotnie się do niej przyczyniło, pozwany powinien być stroną zobowiązaną do obalenia tego domniemania, aby uniknąć za nie odpowiedzialności.

(42) W celu uwzględnienia postępu technicznego i naukowego należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmiany załączników. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ²⁴ . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(43) Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do zgłaszania informacji na temat wykonania niniejszego rozporządzenia.

(44) Aby zapewnić podmiotom gospodarczym, przewoźnikom UE i przewoźnikom spoza UE wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, należy odroczyć jego stosowanie,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia obowiązki w zakresie obchodzenia się z granulatami z tworzyw sztucznych na wszystkich etapach łańcucha dostaw w celu zapobiegania stratom i całkowitej eliminacji strat granulatu z tworzyw sztucznych. [Popr. 20]

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących podmiotów:

a) podmioty gospodarcze obchodzące się z granulatem z tworzyw sztucznych w Unii w ilościach powyżej 5 ton w poprzednim roku kalendarzowym;

b) przewoźnicy z UE i przewoźnicy spoza UE przewożący granulat z tworzyw sztucznych w Unii.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "granulat z tworzyw sztucznych" oznacza małą masę preformowanego materiału do formowania zawierającego polimer, o stosunkowo jednolitych wymiarach w danejpartiiniezależnie od jego kształtu lub formy, w tym w postaci sproszkowanej, cylindrycznej, koralików i płatków, z możliwą zawartością dodatków, wykorzystywanego jako substrat w procesach wytwarzania i recyklingu produktów z tworzyw sztucznych; [Popr. 21]

aa) "pył z granulatu z tworzyw sztucznych" oznacza odpad przemysłowy powstały podczas obchodzenia się z granulatem, jego rozdrabniania lub przetwarzania, który nie jest wykorzystywany jako substrat w procesach wytwarzania produktów z tworzyw sztucznych; [Popr. 22]

b) "wydostanie się" oznacza jednorazowe uwolnienie się lub długotrwałe uwalnianie się granulatu z tworzyw sztucznych na zewnątrz pierwotnego zabezpieczenia; [Popr. 23]

c) "strata" oznacza jednorazowe uwolnienie się lub długotrwałe uwalnianie się granulatu z tworzyw sztucznych na dowolnym etapie łańcucha dostaw, w tym do środowiska poza granice instalacji do środowiska lub na zewnątrz pojazdów drogowych, wagonów kolejowych lub statków żeglugi śródlądowej przewożących granulat z tworzyw sztucznych lub podczas transportu; [Popr. 24]

d) "instalacja" oznacza każdy obiekt, strukturę, środowisko teren lub miejsce, w którym prowadzony jest co najmniej jeden rodzaj działalności gospodarczej obejmującej obchodzenie się z granulatami z tworzyw sztucznych; [Popr. 25]

e) "podmiot gospodarczy" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi lub kontroluje instalację w całości lub częściowo lub, jeżeli jest to przewidziane w prawie krajowym, której przyznano decydujące uprawnienia ekonomiczne w kwestii technicznego funkcjonowania instalacji;

f) "przewoźnik UE" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie członkowskim, zajmującą się transportem granulatu z tworzyw sztucznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z wykorzystaniem pojazdów drogowych, wagonów kolejowych lub statków żeglugi śródlądowej; [Popr. 26]

g) "przewoźnik spoza UE" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie trzecim, zajmującą się transportem granulatu z tworzyw sztucznych w ramach jej działalności gospodarczej w Unii przy użyciu pojazdów drogowych, wagonów kolejowych lub statków żeglugi śródlądowej; [Popr. 27]

h) "małe i średnie przedsiębiorstwo" lub "MŚP" oznacza mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika do zalecenia Komisji 2003/361/WE ²⁵ ;

i) "duże przedsiębiorstwo" oznacza przedsiębiorstwo niebędące mikroprzedsiębiorstwem ani małym ani średnim przedsiębiorstwem;

j) "właściwy organ" oznacza organ lub podmiot wyznaczony przez państwo członkowskie do wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia;

k) "podmiot certyfikujący" oznacza którekolwiek z poniższych:

(i) jednostkę oceniającą zgodność zdefiniowaną w art. 2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 ²⁶  lub dowolny inny związek lub grupę takich jednostek, które uzyskały akredytację zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

(ii) weryfikatora środowiskowego zdefiniowanego w art. 2 pkt 20 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1221/2009;

l) "ocena zgodności" oznacza proces wykazujący, czy dana instalacja spełnia mające zastosowanie przepisy niniejszego rozporządzenia i aktów delegowanych przyjętych na jego podstawie.

Artykuł  3

Obowiązki ogólne

1. Podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE zapewniają unikanie strat. W przypadku wydostania się granulatu i wystąpienia strat podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE podejmują natychmiastowe działania w celu usunięcia' skutkówpowstrzymania tych strat i wydostawania się granulatu oraz usunięcia ich skutków. [Popr. 28]

2. Podmioty gospodarcze i przewoźnicy UE powiadamiają właściwy organ, w sposób przez niego określony, o każdej instalacji, którą prowadzą, oraz, w stosownych przypadkach, kiedy biorą udział w transporcie granulatu z tworzyw sztucznych.

3. Podmioty gospodarcze i przewoźnicy UE powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszelkich istotnych zmianach w swoich instalacjach i działalności związanej z obchodzeniem się z granulatem z tworzyw sztucznych i jego transportem, w tym o każdym zamknięciu istniejącej instalacji, stosownie do przypadku. [Popr. 29]

3a. Nie naruszając rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 ²⁷  do celów niniejszego rozporządzenia podmioty gospodarcze oznaczają wszystkie pojemniki do przechowywania i transportu zawierające granulat z tworzyw sztucznych zgodnie z załącznikiem IVb do niniejszego rozporządzenia. [Popr. 30]

4. Właściwe organy ustanawiają i prowadzą publiczny rejestr zawierający informacje otrzymane zgodnie z ust. 3 i 42 i 3. Rejestr jest publicznie i łatwo dostępny. [Popr. 31]

Artykuł  4

Obowiązki dotyczące obchodzenia się z granulatem z tworzyw sztucznych

1. Podmioty gospodarcze podejmują następujące działania:

a) sporządzają plan oceny ryzyka dla każdej instalacji zgodnie z załącznikiem I, uwzględniając charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności;

b) instalują wyposażenie i wykonują procedury opisane w planie oceny ryzyka, o którym mowa w lit. a);

c) powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się instalacja, o planie oceny ryzyka, o którym mowa w lit. a), przedstawiając własną deklarację zgodności zgodną ze wzorem określonym w załączniku II.

Podmioty gospodarcze na bieżąco aktualizują plan oceny ryzyka, uwzględniając w szczególności niedociągnięcia stwierdzone na podstawie doświadczenia w obchodzeniu się z granulatem z tworzyw sztucznych, i udostępniają go na żądanie właściwym organom.

2. Podmioty gospodarcze będące małymi, średnimi i dużymi przedsiębiorstwami prowadzącymi instalacje, w których w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach poniżej 1 000 ton lub które są mikroprzedsiębiorstwami lub małymi przedsiębiorstwami, powiadamiają właściwy organ o aktualizacji planu oceny ryzyka dla każdejinstalacji, a także o odnowieniu własnejdeklaracji zgodności co 53 lat od ostatniego powiadomienia. [Popr. 32]

2a. Podmioty gospodarcze będące małymi przedsiębiorstwami prowadzącymi instalacje, w których w poprzednim roku kalendarzowym obchodzono się z granulatem z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, wypełniają obowiązki określone w ust. 2 niniejszego artykułu, chyba że posiadają ważny certyfikat wydany zgodnie z art. 5 ust. 2a. [Popr. 33]

3. Właściwe organy mogą wymagać od podmiotów gospodarczych:

a) zmiany planów oceny ryzyka zgłoszonych zgodnie z ust. 1 i 2 w celu zapewnienia skutecznego zapobiegania stratom

luboraz, w stosownych przypadkach, powstrzymania ich i usunięcia ich skutków oraz zapewnienia zgodności z załącznikiem I; [Popr. 34]

b) terminowej realizacji wszelkich działań wymienionych w załączniku I.

4. Właściwe organy ustanawiają, prowadzą i aktualizują rejestr zawierający plany oceny ryzyka i, własne deklaracje zgodności zgłoszone i zgłoszenia o stratach wysłane zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułuzałącznikiem IVa. Rejestr jest publicznie dostępny na stronie internetowej. [Popr. 35]

5. Przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE zapewniają przeprowadzenie działań określonych w załączniku III podczas operacji załadunku i rozładunku, przejazdów transportowych, czyszczenia i konserwacji technicznej.

6. W przypadku gdy podmioty gospodarcze realizują działania określone w planie oceny ryzyka ustanowionym zgodnie z załącznikiem I, a przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE wdrażają działania określone w załączniku III, podejmują oni działania zgodnie z następującą kolejnością priorytetów:

a) działania mające na celu zapobieganie wydostaniu się granulatu;

b) działania mające na celu powstrzymanie wydostawania się, by nie dopuścić do strat;

c) działania służące usuwaniu skutków po wydostaniu się lub stracie.

7. Podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE mają obowiązek: [Popr. 36]

a) dopilnować, aby ich pracownicy byli przeszkoleni odpowiednio do konkretnych stanowisk i obowiązków, aby mieli wiedzę na temat odpowiedniego wyposażenia, w tym odpowiednią odzież ochronną, i byli w stanie z niego korzystać oraz byli w stanie stosować procedury służące zapewnieniu zgodności z niniejszym rozporządzeniem; [Popr. 37]

b) prowadzić ewidencję działań podejmowanych w celu wypełnienia obowiązków określonych w niniejszym artykule;

c) prowadzić ewidencję rocznych szacunkowych ilości strat i całkowitej całkowitych ilości wykorzystanego granulatu z tworzyw sztucznych. [Popr. 38]

Po upływie sześciu miesięcy od opublikowania odpowiedniej normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od daty rozpoczęcia stosowania aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 13 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, podmioty gospodarcze szacują ilości strat, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), zgodnie ze znormalizowaną metodyką, o której mowa w art. 13.

Podmioty gospodarcze i przewoźnicy UE przechowują ewidencję, o której mowa w lit. b) i c) niniejszego ustępu, przez okres pięciu lat i udostępniają ją na żądanie właściwym organom oraz, w stosownych przypadkach, podmiotom certyfikującym.

8. W przypadku gdy działania podjęte w celu zapobiegania wydostaniu się i stratom oraz powstrzymania ich i usuwania ich skutków nie powiodą się, podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE jak najszybciej niezwłocznie podejmują działania naprawcze. [Popr. 39]

9. Każdego roku podmioty gospodarcze niebędące mikroprzedsiębiorstwami ani małymi przedsiębiorstwami lub prowadzące instalacje, w których w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, przeprowadzają dla każdej instalacji wewnętrzną ocenę stanu zgodności instalacji z wymogami zawartymi w planie oceny ryzyka określonym w załączniku I. Ocena wewnętrzna może obejmować obejmuje między innymi następujące aspekty: [Popr. 40]

a) szacowane ilości i przyczyny strat;

b) wyposażenie oraz procedury służące zapobieganiu, powstrzymywaniu i usuwaniu skutków wdrożone w celu uniknięcia przyszłych strat oraz skuteczność ocenę skuteczności tych procedur i wyposażenia; [Popr. 41]

c) rozmowy z pracownikami i programy szkoleniowe z udziałem pracowników, kontrole istniejących procedur i wyposażenia, w tym odpowiedniej odzieży ochronnej, oraz przegląd wszelkich stosownych dokumentów. [Popr. 42]

Podmioty gospodarcze, o których mowa w akapicie pierwszym, przechowują dokumentację ocen i wszelkich działań podjętych w ich następstwie oraz udostępniają ją właściwym organom na żądanie. [Popr. 43]

Artykuł  5

Zaświadczenie

1. Do dnia ... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = 24 miesiące po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia], a następnie co trzy lata, podmioty gospodarcze będące dużymi przedsiębiorstwami wykazują, w drodze uzyskania certyfikatu wydanego przez podmiot certyfikujący, że każda instalacja, w której w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, spełnia wymogi określone w załączniku I.

2. Do dnia ... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = 36 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia], a następnie co cztery trzy lata, podmioty gospodarcze będące średnimi przedsiębiorstwami wykazują, w drodze uzyskania certyfikatu wydanego przez podmiot certyfikujący, że każda instalacja, w której w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, spełnia wymogi określone w załączniku I.

[Popr. 44]

2a. Do... [60 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] podmioty gospodarcze będące małymi przedsiębiorstwami wykazują, w drodze uzyskania certyfikatu wydanego przez podmiot certyfikujący, że każda instalacja, w której w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżej 1 000 ton, spełnia wymogi określone w załączniku I. Certyfikat ten jest ważny pięć lat. [Popr. 45]

3. Podmioty certyfikujące przeprowadzają kontrole na miejscu oraz kontrole obiektów, środków transportu i bezpośredniego otoczenia w celu zapewnienia należytego wdrożenia wszystkich środków zawartych w planie oceny ryzyka sporządzonym zgodnie z załącznikiem I. [Popr. 46]

4. Certyfikaty spełniają następujące wymogi:

a) są wydawane zgodnie ze wzorem formularza określonym w załączniku IV oraz w formie elektronicznej;

b) określają podmiot gospodarczy, instalację objętą certyfikatem, datę przeprowadzonych kontroli na miejscu oraz okres ważności;

c) poświadczają zgodność instalacji objętej certyfikatem z wymogami określonymi w załączniku I.

5. Podmioty certyfikujące bez zbędnej zwłoki powiadamiają właściwy organ o:

a) wydanych certyfikatach,

b) certyfikatach zawieszonych lub wycofanych,

c) zmianach certyfikatów.

Właściwe organy ustanawiają, prowadzą i aktualizują rejestr certyfikatów. Rejestr jest publicznie dostępny na stronie internetowej.

Artykuł  6

Systemy zarządzania środowiskowego

Podmioty gospodarcze zarejestrowane w systemie ekozarządzania i audytu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009 są zwolnione z obowiązku powiadamiania określonego w art. 4 ust. 2 oraz obowiązków określonych w art. 5 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że weryfikator środowiskowy, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 20 rozporządzenia (WE) nr 1221/2009 sprawdził, czy wymogi określone w załączniku I zostały włączone do systemu zarządzania środowiskowego tego podmiotu gospodarczego i wdrożone.

Artykuł  7

Akredytacja podmiotów certyfikujących

Akredytacja podmiotów certyfikujących, o której mowa w art. 32 lit. k) pkt (i), obejmuje ocenę zgodności z następującymi wymogami: [Popr. 47]

a) podmiot certyfikujący jest niezależny od podmiotu gospodarczego;

b) podmiot certyfikujący, jego kierownictwo najwyższego szczebla oraz pracownicy odpowiedzialni za ocenę zgodności nie mogą brać udziału w działalności, która może zagrażać niezależności ich osądów lub wiarygodności w odniesieniu do czynności certyfikacyjnych;

c) podmiot certyfikujący i jego pracownicy wykonują swe zadania z najwyższym stopniem rzetelności zawodowej, muszą posiadać konieczne kwalifikacje techniczne oraz nie mogą być poddawani żadnym naciskom ani zachętom, zwłaszcza finansowym, które mogłyby wpływać na ich osąd lub wyniki czynności certyfikacyjnych,

d) podmiot certyfikujący dysponuje wiedzą fachową, sprzętem i infrastrukturą wymaganymi do przeprowadzania oceny zgodności, w odniesieniu do której został akredytowany;

e) podmiot certyfikujący dysponuje wystarczającą liczbą odpowiednio wykwalifikowanego i doświadczonego personelu odpowiedzialnego za wykonywanie oceny zgodności;

f) pracownicy podmiotu certyfikującego dochowują tajemnicy zawodowej w odniesieniu do wszystkich informacji uzyskanych podczas czynności oceny zgodności;

g) jeżeli podmiot certyfikujący zleca podwykonawstwo określonych zadań związanych z certyfikacją lub korzysta z usług jednostki zależnej, ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez podwykonawców lub jednostki zależne, a także ocenia i monitoruje kwalifikacje podwykonawcy lub jednostki zależnej oraz wykonywane przez nich zadania.

Artykuł  8

Weryfikacja monitorowania i sprawozdawczości

1. Właściwe organy weryfikują, czy podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE wywiązują się z obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu, uwzględniając informacje podane we własnych deklaracjach zgodności, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, oraz przekazane przez podmioty certyfikujące zgodnie z art. 5 ust. 5. Właściwe organy przeprowadzają niezapowiedziane kontrole środowiskowe i inne działania weryfikacyjne, stosując podejście oparte na analizie ryzyka. [Popr. 48]

2. Najpóźniej do dnia... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = pierwszy dzień miesiąca następującego po czterech trzech latach od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia], a następnie co trzy lata państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające informacje jakościowe i ilościowe na temat wykonania niniejszego rozporządzenia w poprzednim roku kalendarzowym. Informacje te obejmują: [Popr. 49]

a) liczbę podmiotów gospodarczych w podziale na wielkość przedsiębiorstw zgodnie z zaleceniem Komisji 2003/361/WE i według działalności gospodarczej, ich instalacji i ilości wykorzystanego przez nie granulatu z tworzyw sztucznych oraz przewoźników UE i ich środków transportu przydzielonych do transportu granulatu z tworzyw sztucznych oraz ilości, które obsłużyli; [Popr. 50]

b) liczbę planów oceny ryzyka, deklaracji własnych zgłoszonych zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 oraz certyfikatów zgłoszonych zgodnie z art. 5 ust. 5;

c) liczbę i wyniki kontroli środowiskowych i innych działań weryfikacyjnych przeprowadzonych na mocy ust. 1 niniejszego artykułu, a także liczbę awarii i wypadków zgłoszonych zgodnie z art. 9 ust. 1 oraz działania podjęte w przypadku nieprzestrzegania obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Komisja określa w drodze aktów wykonawczych format sprawozdań, o których mowa w ust. 2.

3a. Co trzy lata, na podstawie sprawozdań państw członkowskich, o których mowa w ust. 2, Komisja sporządza sprawozdanie podsumowujące dotyczące zgodności i sprawozdawczości, zawierające jakościowe i ilościowe informacje dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia zawarte w sprawozdaniach państw członkowskich. [Popr. 51]

Artykuł  9

Awarie i wypadki

1. Bez uszczerbku dla dyrektywy 2004/35/WE, w przypadku straty przypadkowej lub będącej wynikiem awarii, mającej znaczący wpływ na zdrowie ludzkie lub środowisko, podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE niezwłocznie: [Popr. 52]

a) informują właściwy organ, na którego terytorium awaria lub wypadek miały miejsce, a także właściwy organ na każdym terytorium, które prawdopodobnie ucierpi z tego powodu, oraz podająoraz szacunkowe ilości strat zgodnie z formularzem określonym w załączniku IVa; [Popr. 53]

aa) podejmują kroki, aby powstrzymać takie straty i usunąć ich skutki z poszanowaniem środowiska; [Popr. 54]

b) podejmują wszelkie możliwe działania mające na celu ograniczenie minimalizację skutków dla zdrowia lub środowiska oraz zapobieżenie dalszym awariom lub wypadkom. [Popr. 55]

2. Właściwy organ, na którego terytorium miał miejsce incydent lub wypadek, wymaga, w razie potrzeby, aby podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE zastosowali odpowiednie środki uzupełniające i zorganizowali specjalne szkolenia w celu ograniczeniazminimalizowania skutków dla zdrowia lub środowiska oraz zapobieżenia dalszym awariom lub wypadkom. [Popr. 56]

3. W przypadku wystąpienia awarii lub wypadku mających znaczący wpływ na zdrowie ludzkie lub środowisko w innym państwie członkowskim właściwy organ, na którego terytorium wystąpiły wypadek lub awaria, bezzwłoczne informuje właściwy organ w tym innym państwie członkowskim. [Popr. 57]

Artykuł  10

Niezgodność

1. W przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia podmioty gospodarcze, przewoźnicy UE i przewoźnicy spoza UE zobowiązani są niezwłocznie:

a) poinformować właściwy organ;

b) wdrożyć niezbędne środki w celu zapewnienia przywrócenia zgodności w możliwie najkrótszym czasie;

c) wdrożyć wszelkie działania uzupełniające określone przez właściwy organ jako niezbędne do przywrócenia zgodności.

2. W przypadku gdy naruszenie przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu powoduje bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub grozi znaczącym bezpośrednim negatywnym skutkiem dla środowiska, właściwy organ może zawiesićzawiesza eksploatację instalacji do czasu przywrócenia zgodności zgodnie z ust. 1 lit. b) i c). [Popr. 58]

Artykuł  11

Wyznaczenie właściwych organów oraz ich uprawnienia

1. Państwa członkowskie wyznaczają co najmniej jeden właściwy organ odpowiedzialny za stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia i informują o tym Komisję. [Popr. 59]

2. Państwa członkowskie przyznają swoim właściwym organom uprawnienia w zakresie kontroli i egzekwowania przepisów, niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 2, obejmują przynajmniej:

a) uprawnienia dostępu do istotnych dokumentów, danych lub informacji odnoszących się do naruszenia niniejszego rozporządzenia, w dowolnej formie lub w dowolnym formacie, i bez względu na nośnik lub miejsce ich przechowywania, a także uprawnienia do uzyskania informacji, danych lub dokumentów lub sporządzenia ich kopii;

b) uprawnienia do żądania od każdej osoby fizycznej lub prawnej dostarczenia istotnych informacji, danych lub dokumentów, w dowolnej formie lub w dowolnym formacie i bez względu na nośnik lub na miejsce ich przechowywania w celu ustalenia, czy doszło lub dochodzi do naruszenia niniejszego rozporządzenia i w celu ustalenia szczegółów dotyczących tego naruszenia;

c) uprawnienia do wszczynania z własnej inicjatywy kontroli w celu doprowadzenia do zaprzestania naruszeń niniejszego rozporządzenia lub do ich zakazania;

d) uprawnienia do uzyskania dostępu do instalacji.

4. Do celów prowadzonych kontroli środowiskowych i innych działań weryfikacyjnych właściwe organy mogą wykorzystywać jako dowody wszelkie informacje, dokumenty, ustalenia, oświadczenia lub inne pozyskane informacje, niezależnie od formatu lub nośnika, na którym są przechowywane.

5. Jeżeli na terytorium państwa członkowskiego istnieje więcej niż jeden właściwy organ, państwo członkowskie zapewnia, aby ustanowione zostały odpowiednie mechanizmy komunikacji i koordynacji.

Artykuł  12

Pomoc związana z przestrzeganiem przepisów

1. Do... [12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja opracowuje i finansuje materiały mające

na celu podnoszenie świadomości i materiałyinformacyjne i szkoleniowe, które mogą mieć formę przewodników i kursów, na temat należytego wypełniania obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu w porozumieniu z przedstawicielami podmiotów gospodarczych, przewoźników i podmiotów certyfikujących, w tym mikroprzedsiębiorstw oraz, małych i średnich przedsiębiorstw, partnerów społecznych, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i organizacji pozarządowych oraz we współpracy z właściwymi organami. [Popr. 60]

2. Państwa członkowskie zapewniają podmiotom gospodarczym i przewoźnikom, w szczególności mikroprzedsię- biorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom, dostęp do informacji i pomocy w zakresie zgodności z niniejszym rozporządzeniem. [Popr. 61]

Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad pomocy państwa, pomoc dla mikroprzedsiębiorstw, małych i średnich przedsiębiorstw, o której mowa w akapicie pierwszym, może mieć następującą formę:

a) specjalistyczne szkolenia kadry kierowniczej i personelu, w tym organizacja programów szkoleniowych;

b) pomoc organizacyjna i techniczna. [Popr. 62]

Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad pomocy państwa, pomoc, o której mowa w akapicie pierwszym, dla mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw, a także dla instalacji, w których wykorzystuje się granulat z tworzyw sztucznych w ilościach poniżej progu określonego w art. 4 ust. 2, może mieć również następującą formę: [Popr. 63]

a) wsparcie finansowe;

b) dostęp do finansowania, w tym w celu zakupu sprzętu niezbędnego do osiągnięcia zgodności; [Popr. 64] e) specjalistyczne szkolenia dla kadry kierowniczej i pracowników; [Popr. 65]

d) pomoc organizacyjna i techniczna. [Popr. 66]

3. Państwa członkowskie zachęcają do prowadzenia programów szkoleniowych z zakresu kwalifikacji personelu podmiotów certyfikujących.

Artykuł  13

Znormalizowana metodyka

1. Do celów wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 7 akapit pierwszy lit. c) i załączniku IVa, w normach zharmonizowanych opracowuje się metodykę szacowania ilości strat zgodnie, z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012. [Popr. 67]

2. W przypadku gdy żadna europejska organizacja normalizacyjna nie przyjmie wniosku o opracowanie normy zharmonizowanej lub jeżeli Komisja uzna, że proponowana norma nie spełnia wymogów, które w założeniu ma obejmować, Komisja ustanawia metodykę, o której mowa w ust. 1, w drodze aktu wykonawczego.

Artykuł  14

Rozpatrywanie skarg i dostęp do wymiaru sprawiedliwości

1. Osoby fizyczne lub prawne lub organizacje uznawane na podstawie przepisów prawa krajowego za mające wystarczający interes lub takie, które uważają, że ich prawa zostały naruszone, są uprawnione przedkładania właściwym organom uzasadnionych skarg, jeżeli uznają, na podstawie obiektywnych okoliczności, że podmiot gospodarczy, przewoźnik UE lub przewoźnik spoza UE nie przestrzega przepisów niniejszego rozporządzenia.

Do celów akapitu pierwszego podmioty lub organizacje pozarządowe promujące ochronę zdrowia ludzkiego, środowiska lub konsumentów i spełniające wszelkie kryteria prawa krajowego uznaje się za mające wystarczający interes w tym zakresie.

2. Właściwe organy dokonują oceny uzasadnionej skargi, o której mowa w ust. 1, i w stosownych przypadkach podejmują niezbędne kroki, w tym kontrole i przesłuchania osób lub organizacji, w celu zweryfikowania tych skarg. W przypadku stwierdzenia zasadności skargi właściwe organy podejmują niezbędne działania zgodnie z art. 4 ust. 3, art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2. [Popr. 68]

3. Właściwe organy jak najszybciej informują osoby lub organizację określone w ust. 1, które przedłożyły skargę, o decyzji o przyjęciu lub odmowie żądania podjęcia działań przedstawionego w skardze wraz z podaniem przyczyn.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby każda osoba lub organizacja, o której mowa w ust. 1, która przedstawiła uzasadnioną skargę, miała dostęp do sądu lub innego niezależnego i bezstronnego podmiotu publicznego właściwego do kontroli proceduralnej i merytorycznej legalności wszelkich decyzji w sprawie tej skargi, jak również decyzji, działań lub zaniechania działań przez właściwy organ na podstawie niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla wszelkich przepisów prawa krajowego, które wymagają wyczerpania administracyjnych procedur odwoławczych przed wszczęciem postępowania sądowego. Procedury kontroli są bezstronne, oparte na zasadzie równości, terminowe i bezpłatne lub niedyskryminacyjne ze względu na koszty oraz przewidują odpowiednie i skuteczne środki odwoławcze, w tym w stosownych przypadkach nakazy sądowe.

5. Państwa członkowskie zapewniają społeczeństwu dostęp do praktycznych informacji na temat dostępu do procedur administracyjnych i procedur kontroli sądowej, o których mowa w niniejszym artykule.

Artykuł  15

Kary

1. Bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE ²⁸  państwa członkowskie określają zasady dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia i wprowadzają wszelkie środki niezbędne do ich wdrożenia. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Sankcje, o których mowa w ust. 1, obejmują grzywny proporcjonalne do obrotu osoby prawnej lub dochodu osoby fizycznej, która dopuściła się naruszenia. Poziom grzywien wylicza się w taki sposób, aby skutecznie pozbawiały one osoby odpowiedzialne za naruszenia korzyści ekonomicznych uzyskanych w wyniku tych naruszeń. Jeżeli naruszenia się powtarzają, poziom grzywien stopniowo się zwiększa. W przypadku naruszenia popełnionego przez osobę prawną maksymalna kwota takich grzywien wynosi co najmniej 4 3 % rocznego obrotu podmiotu gospodarczego w danym państwie członkowskim Unii w roku obrotowym poprzedzającym decyzję nakładającą grzywnę. [Popr. 69]

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby kary ustanowione na podstawie niniejszego artykułu należycie uwzględniały, w stosownych przypadkach, następujące elementy:

a) charakter, wagę i skalę naruszenia;

b) umyślny lub nieumyślny charakter naruszenia;

c) populację lub środowisko, na którą lub na które naruszenie wpłynęło, mając na uwadze wpływ naruszenia na osiągnięcie celu, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska;

d) sytuację finansową pociąganego do odpowiedzialności podmiotu gospodarczego, przewoźnika UE i przewoźnika spoza UE.

3a. Państwa członkowskie dążą do zapewnienia, aby dochody uzyskane z kar, o których mowa w ust. 1, lub ich równoważna wartość finansowa były wykorzystywane do wspierania projektów mających na celu oczyszczanie obszarów zanieczyszczonych tworzywami sztucznymi przed dniem... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] i unikanie zanieczyszczenia granulatem z tworzyw sztucznych.

Projekty finansowane z dochodów uzyskanych z kar, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą przyczyniać się do promowania działalności naukowej mającej na celu badanie wpływu granulatu z tworzyw sztucznych na zdrowie ludzkie i środowisko, wspierania działalności badawczo-rozwojowej w dziedzinie zanieczyszczenia granulatem z tworzyw sztucznych, wdrażania programów podnoszenia świadomości oraz finansowania specjalnych programów szkoleniowych dla mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.

Do... [60 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia], a następnie co roku Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące tego, jak wykorzystano dochody uzyskane z kar w poprzednim roku oraz jak wykorzystanie tych dochodów przyczyniło się do zmniejszenia zanieczyszczenia granulatem z tworzyw sztucznych, z podaniem informacji na temat beneficjentów i poziomu wydatków związanych z celami określonymi w akapitach pierwszym i drugim. [Popr. 70]

Artykuł  16

Odszkodowanie

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku wystąpienia szkód dla zdrowia ludzkiego wynikających z naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia osoby, których szkody dotyczą, miały prawo dochodzenia odszkodowania od odpowiednich osób fizycznych lub prawnych lub, w stosownych przypadkach, od właściwych organów odpowiedzialnych za naruszenie i do uzyskania takiego odszkodowania.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje pozarządowe propagujące ochronę zdrowia ludzkiego lub środowiska i spełniające wszelkie wymogi prawa krajowego mogły, jako część zainteresowanej społeczności, reprezentować osoby poszkodowane i wnosić powództwa zbiorowe o odszkodowanie. Państwa członkowskie zapewniają, aby roszczenia z tytułu naruszenia powodującego szkodę nie można było dochodzić dwukrotnie - ze strony osób poszkodowanych i organizacji pozarządowych, o których mowa w niniejszym ustępie.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby krajowe przepisy i procedury dotyczące dochodzenia odszkodowania były opracowane i stosowane w taki sposób, aby nie uniemożliwiały lub nadmiernie nie utrudniały korzystania z prawa do odszkodowania za szkody spowodowane naruszeniem na podstawie ust. 1.

4. W przypadku dochodzenia odszkodowania zgodnie z ust. 1 w oparciu o dowody, na podstawie których można domniemywać istnienie związku przyczynowego między szkodą a naruszeniem, państwa członkowskie zapewniają, aby obowiązek udowodnienia, że naruszenie nie spowodowało szkody ani się do tego nie przyczyniło, spoczywał na osobie odpowiedzialnej za to naruszenie.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby terminy przedawnienia dotyczące wnoszenia powództw o odszkodowanie, o którym mowa ust. 1, były nie krótsze niż 5 lat. Bieg tych terminów nie może rozpocząć się przed ustaniem naruszenia ani przed momentem, w którym osoba dochodząca odszkodowania dowie się - lub są uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że się dowie - iż poniosła szkodę w wyniku naruszenia określonego w ust. 1.

Artykuł  17

Zmiany w załącznikach

Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 19 aktów delegowanych zmieniających załączniki I-IVI-IVb w celu uwzględnienia postępu technicznego i naukowego. [Popr. 71]

Przyjmując akty delegowane, o których mowa w akapicie pierwszym, Komisja bierze pod uwagę:

a) doświadczenie zdobyte podczas wykonywania obowiązków określonych w art. 3,4, 5, 8 i 94+5; [Popr. 72]

b) właściwe normy międzynarodowe;

c) specyfikę sektorów działalności;

d) szczególne potrzeby mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

Artykuł  17a

Przegląd

Komisja monitoruje stosowanie niniejszego rozporządzenia i istotne zmiany na forum IMO. Do... [8 lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja publikuje kompleksowe sprawozdanie na temat ogólnego stosowania niniejszego rozporządzenia i jego skuteczności oraz, w stosownych przypadkach, przedkłada wniosek ustawodawczy w celu zmiany niniejszego rozporządzenia. [Popr. 73]

Artykuł  17b

Identyfikowalność

Do... [24 miesiące od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące możliwości wprowadzenia systemu identyfikowalności chemicznej granulatu z tworzyw sztucznych. W sprawozdaniu tym uwzględnia się przynajmniej następujące kwestie:

a) techniczną wykonalność wprowadzenia unikalnej i odróżnialnej sygnatury chemicznej, która nie jest szkodliwa dla

środowiska ani zdrowia ludzkiego;

b) utworzenie europejskiej bazy danych wszystkich sygnatur chemicznych.

W stosownych przypadkach sprawozdaniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, towarzyszy wniosek ustawodawczy. [Popr. 74]

Artykuł  18

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 17, powierza się Komisji na okres 5 lat od dnia ... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = pierwszy dzień miesiąca następującego po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 17 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł  19

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r. Art. 3 ust. 1 stosuje się jednak od dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ... dnia [...] r.

ZAŁĄCZNIK  I

PLAN OCENY RYZYKA DLA INSTALACJI

Plan oceny ryzyka, o którym mowa w art. 4 ust. 1, zawiera następujące elementy:

1) plan obiektu;

1a) liczbę ton granulatu z tworzyw sztucznych wykorzystywanego rocznie; [Popr. 75]

2) miejsca, w których mogą wystąpić przypadki straty granulatu i jego wydostania się poza granice instalacji, ze wskazaniem miejsc wysokiego i niskiego ryzyka;

3) operacje obchodzenia się z granulatem, podczas których mogą wystąpić przypadki straty granulatu i jego wydostania się poza granice instalacji, ze wskazaniem operacji wysokiego i niskiego ryzyka;

3a) informacje dotyczące charakteru chemicznego każdego polimeru zawartego w granulacie z tworzyw sztucznych w danym miejscu, w tym informacje na temat właściwości fizykochemicznych i właściwości mogących powodować niebezpieczeństwo; [Popr. 76]

4) oszacowanie ilości, które się wydostały, oraz ilości strat we wskazanych miejscach i podczas wskazanych operacji;

5) sporządzenie wykazu rodzajów działalności, które mogą być objęte uprawnieniami instalacji do sprawowania kontroli, w tym dostawców, podwykonawców i magazynów poza terenem obiektu;

6) określenie jednej szczególnej roli członka personelu odpowiedzialnego za rejestrowanie, badanie i działania następcze w związku z przypadkami wydostania się i stratami, w tym zgłaszanie właściwym organom zgodnie z art. 4 ust. 7 i art. 9 ust. 1;

7) opis wyposażenia używanego do zapobiegania wydostaniu się i stratom oraz powstrzymywania ich i usuwania ich skutków.

Podmioty gospodarcze uwzględniająumieszczają co najmniejnastępujące elementy, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności: [Popr. 77]

a) do celów zapobiegania: uszczelnienia próżniowe na wężach i rurociągach; nieprzepuszczalne, szczelne i oznakowane opakowania wytrzymałe na rozdarcie i uderzenie, które mogą wytrzymać degradację w trudnych warunkach w środowisku wodnym; wyposażenie do tworzenia bezpiecznych punktów przyłączeniowych z zainstalowanymi drugorzędnymi barierami zabezpieczającymi; systemy załadunku zaprojektowane w celu zapewnienia całkowitego opróżnienia linii transportujących po załadunku i rozładunku; odporne na wstrząsy, nieprzepuszczalne, szczelne i oznakowane pojemniki lub silosy zewnętrzne do przechowywania granulatu; zautomatyzowane systemy transportu granulatu, filtry zapobiegające rozprzestrzenianiu się pyłu z granulatu w powietrzu i w danym miejscu; [Popr. 78]

b) do celów powstrzymywania: tace wychwytujące i urządzenia wychwytujące umieszczone wzdłuż zewnętrznej krawędzi stref załadunku i rozładunku; doziemne zbiorniki retencyjne wyposażone w stalowe kratownice pod miejscami najbardziej narażonymi na wydostawanie się granulatu, takich jak punkty transferu; odkurzacze przemysłowe i narzędzia ręczne do natychmiastowego czyszczenia; pokrywy studzienek wewnętrznych i zewnętrznych całej kanalizacji o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż najmniejszy granulat z tworzyw sztucznych przeładowywany w danym miejscu, systemy odprowadzania wód deszczowych lub systemy filtracji do zarządzania racjonalnie przewidywalnymi powodziami lub burzami; system oczyszczania ścieków; [Popr. 79]

c) do celów usuwania skutków: odkurzacze przemysłowe do użytku wewnętrznego i zewnętrznego; specjalne pojemniki na odzyskany granulat, które są przykryte odporne na wstrząsy, nieprzepuszczalne, szczelne, oznakowane i zabezpieczone, aby zapobiec dalszemu wydostawaniu się i stratom; narzędzia ręczne (np. miotły, zmiotki i szufelki, wiadra, taśmy naprawcze); wzmocnione torby do zbierania; [Popr. 80]

Można przyznać odstępstwa w odniesieniu do instalacji niektórych rodzajów wyposażenia, o których mowa w tym punkcie, podmiotom gospodarczym, które są w stanie uzasadnić takie odstępstwa właściwym organom, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności.

Podmioty gospodarcze, które są mikroprzedsiębiorstwami, uwzględniają co najmniej elementy wymienione w tym punkcie, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności. [Popr. 81]

8) opis wdrożonych procedur zapobiegania wydostaniu się i stratom oraz powstrzymywania ich i usuwania ich skutków.

Podmioty gospodarcze uwzględniająwprowadzają co najmniejnastępujące elementyśrodki, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności: [Popr. 82]

a) do celów zapobiegania: ograniczenie ilości granulatu transportowanego w określonych opakowaniach (np. granulat musi być zapakowany i szczelnie zamknięty w workach opakowaniach o wadze 25 kg wytrzymałych na rozdarcie i uderzenie oraz nieulegających zniszczeniu pod wpływem wody i ładowany iw ilości nie większej niż jedna tona na paletę); regularna kontrola i konserwacja opakowań, pojemników i obiektów do przechowywania; stosowanie tac wychwytujących w punktach transferu oraz podczas załadunku i rozładunku; jasne protokoły otwierania, załadunku, zamykania i uszczelniania pojemników na początku i pod koniec załadunku; badania fizyczne i monitorowanie skuteczności procedur służących zapobieganiu; [Popr. 83]

b) do celów powstrzymywania: regularne kontrole, czyszczenie i konserwacja urządzeń wychwytujących; regularne kontrole, czyszczenie i konserwacja studzienek, systemów odprowadzania wód deszczowych lub systemów filtracji; w stosownych przypadkach regularne przeglądy i czyszczenie pojazdów opuszczających obiekt lub wjeżdżających na jego teren, oraz znajdujących się w miejscach publicznie dostępnych elementów odpływowych instalacji wodociągowych i ogrodzenia na obwodzie obiektu instalacji; natychmiastowa wymiana lub naprawa nieszczelnych opakowań; kontrole uszkodzonych i wyrzuconych opakowań lub pojemników pod kątem pozostałości granulatu przed ich usunięciem lub naprawą; regularne kontrole, czyszczenie i konserwacja systemu oczyszczania ścieków; [Popr. 84]

c) do celów usuwania skutków: granulat z tworzyw sztucznych, który się wydostał, jest natychmiast zbierany, aby zapobiec stratom trafiającym do środowiska, i najpóźniej po zakończeniu operacji umieszczany w wyznaczonym nieprzepuszczalnym, szczelnym i oznakowanym pojemniku. W miarę możliwości granulat z tworzyw sztucznych, który się wydostał, jest ponownie wykorzystywany jako surowiec w celu ograniczenia marnotrawstwa. Jeżeli granulat z tworzyw sztucznych, który się wydostał, nie może być ponownie wykorzystany jako surowiec, jest odzyskiwany i unieszkodliwiany zgodnie z przepisami dotyczącymi odpadów; wraz z uszkodzonymi pojemnikami. [Popr. 85]

Można przyznać odstępstwa w odniesieniu do podejmowania środków, o których mowa w tym punkcie, podmiotom gospodarczym, które są w stanie uzasadnić takie odstępstwa właściwym organom, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności.

Podmioty gospodarcze, które są mikroprzedsiębiorstwami, uwzględniają co najmniej elementy wymienione w tym punkcie, biorąc pod uwagę charakter i wielkość instalacji oraz skalę jej działalności. [Popr. 86]

9) oprócz elementów opisanych w pkt 1-8 podmioty gospodarcze będące średnimi lub dużymi przedsiębiorstwami i prowadzące instalacje, w których w poprzednim roku kalendarzowym wykorzystano granulat z tworzyw sztucznych w ilościach powyżejl 000 ton,niebędące mikroprzedsiębiorstwami podejmują również następujące działania: [Popr. 87]

a) opisują elementy, które należy poddać przeglądowi na oficjalnych posiedzeniach kierownictwa co najmniej raz w roku, w tym szacunkową ilość i przyczyny wszelkich strat; wdrożone wyposażenie oraz procedury służące zapobieganiu, ograniczaniu i usuwaniu skutków oraz skuteczność tych procedur i wyposażenia;

b) ustanawiają program podnoszenia świadomości i szkoleń, oparty na konkretnych rolach i obowiązkach pracowników, z zakresu zapobiegania, powstrzymywania oraz usuwania skutków, instalacji, użytkowania i konserwacji wyposażenia, procedur wykonawczych, a także monitorowania i zgłaszania strat granulatu;

c) ustanawiają procedury informowania kierowców, dostawców i podwykonawców o odpowiednich procedurach zapobiegania wydostaniu się i stratom oraz powstrzymywania ich i usuwania ich skutków.

ZAŁĄCZNIK  II

FORMULARZ WŁASNEJ DEKLARACJI ZGODNOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

DZIAŁANIA PRZEWOŹNIKÓW UE I PRZEWOŹNIKÓW SPOZA UE

Działania, które muszą zostać podjęte, oraz wyposażenie, które musi zostać wdrożone przez przewoźników UE i przewoźników spoza UE:

1) do celów zapobiegania: sprawdzenie podczas załadunku i rozładunku oraz po nich, czy granulat na zewnątrz urządzenia został odpowiednio usunięty z zewnętrznych powierzchni urządzeń transportowych przed opuszczeniem miejsca załadunku/rozładunku; jasna-komunikacja-na-tematjasne, widoczne oznakowanie w odniesieniu do wymogów dotyczących bezpiecznego sztauowania i magazynowania; zapobieganie wszelkim uwolnieniom, w tym podczas podróży, np. przez techniczne dostosowanie środków transportu i pojemników, uzupełnione, w razie potrzeby, odpowiednim-uszczelnieniem odpowiednimi opakowaniami, które są nieprzepuszczalne, szczelne, wytrzymałe na rozdarcie i uderzenie oraz nie ulegają zniszczeniu pod wpływem wody; tace i urządzenia wychwytujące; zapewnienie stosowania osłon ochronnych np. na wózkach widłowych/ urządzeniach hydraulicznych, aby zapobiec przebiciu opakowań; regularne czyszczenie i sprawdzanie dobrego stanu przedziałów ładunkowych i, pojemników i przyczep w celu ograniczenia i zminimalizowania strat granulatu, który się wydostał; kontrola wzrokowa otworów i integralności przedziałów ładunkowych przed podróżą i, w miarę możliwości, w jej trakcie, w tym w terminalach multimodalnych, terminalach kolejowych, portach śródlądowych i morskich; [Popr. 88]

1a) Dodatkowe działania, które muszą zostać podjęte, oraz wyposażenie mające zastosowanie w szczególności do transportu morskiego i żeglugi śródlądowej:

a) wyraźne oznaczenie pojemników zawierających granulat z tworzyw sztucznych;

b) przechowywanie granulatu w pojemnikach znajdujących się w dobrym stanie i unikanie wystających elementów mogących prowadzić do rozerwania worków i pudeł, a także składowanie pojemników w przedziale ładunkowym, a nie na pokładzie;

c) powstrzymywanie i uniemożliwianie przedostawania się granulatu z tworzyw sztucznych do wody oraz sprzątanie uwolnionego granulatu podczas czyszczenia strefy wejścia na pokład, pokładu, przedziału ładunkowego lub pojemnika przewozowego. [Popr. 89]

2) do celów powstrzymywania oraz usuwania skutków: zastąpienie lub w miarę możliwości naprawienie uszkodzonych opakowań (np. przez zastosowanie zapór pływających, barier i taśmy) i umieszczenie pozostałego granulatu w pojemniku lub przedziale ładunkowym; zebranie granulatu, który się wydostał, do zamykanych, nieprzepuszczalnych pojemników lub workówoznakowanych i uszczelnionych w celu właściwego unieszkodliwienia; w przypadku transportu granulatu w pojemnikach zbiorczych, otwieranieumieszczenie odpowiednich tac i urządzeń wychwytujących przed otwarciem włazu dennego/stożka wysypowego silosu dopiero po wprowadzeniu zbiornika do basenu do czyszczenia; wymiana wyściółki w pojemnikach wyłącznie w odpowiednich i niepublicznych obszarach, gdzie można powstrzymać wszelkie wydostanie się; niezwłoczne powiadomienie organów takich jak międzynarodowe i krajowe organy ds. sytuacji nadzwyczajnych lub organy ds. ochrony środowiska z państwa członkowskiego, w którym miało miejsce zdarzenie, w stosownych przypadkach; [Popr. 90]

3) wyposażenie na miejscu: co najmniej jedno przenośne urządzenie oświetleniowe, narzędzia ręczne (np. miotły, szufelka i zmiotka, wiadra, taśmy naprawcze itp.); zamknięte pojemniki/wzmocnione torby do zbierania.

3a) Szkolenie: ustanowienie programu podnoszenia świadomości i szkoleń, opartego na konkretnych rolach i obowiązkach pracowników, z zakresu zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych, powstrzymywania tych strat i usuwania ich skutków, instalacji, użytkowania i konserwacji wyposażenia, procedur wykonawczych, a także monitorowania i zgłaszania strat granulatu z tworzyw sztucznych. [Popr. 92]

ZAŁĄCZNIK  IV

FORMULARZ CERTYFIKATU ZGODNOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVa

FORMULARZ DO MONITOROWANIA STRAT

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVb

OZNAKOWANIE GRANULATU Z TWORZYW SZTUCZNYCH

Piktogram
Hasło ostrzegawcze	Niebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia	Szkodliwy dla środowiska
Zwrot wskazujący środek ostrożności - zapobieganie	Unikać uwolnienia do środowiska
Zwrot wskazujący środek ostrożności - reagowanie	Zebrać wyciek
Zwrot wskazujący środek ostrożności - usuwanie	Wykorzystać ponownie jako surowiec, poddać recyklingowi lub usunąć zawartość...
	... zgodnie z przepisami lokalnymi/regionalnymi/krajowymi/ międzynarodowymi (do określenia).

1 Dz.U. C, C/2024/2487, 23.4.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/2487/oj.

2 Dz.U. C, C/2024/3675, 26.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/3675/oj.

3 Dz.U. C [...] [...], s. [...].

4 Dz.U. C [.] [.], s. [.].

5 "Plastic giants polluting through the back door: The case for a regulatory supply-chain approach to pellet pollution", Surfrider Foundation Europe and Rethink Plastic, listopad 2020 r.

6 Opinia naukowa na temat zagrożeń dla środowiska i zdrowia związanych z zanieczyszczeniem mikrodrobinami plastiku, kwiecień 2019 r.

7 COM(2018) 28 final

8 COM(2020)98 final, 2020.

9 COM(2021) 400 final

10 Rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2055 z dnia 25 września 2023 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do mikrocząstek polimerów syntetycznych (Dz.U. L 238 z 27.9.2023, s. 67).

11 OSPAR, zalecenie 2021/06 w sprawie ograniczenia strat granulatu z tworzyw sztucznych trafiających do środowiska morskiego.

12 UNEP, wniosek UE przedłożony na potrzeby drugiej sesji międzyrządowego komitetu negocjacyjnego dotyczącej opracowania międzynarodowego prawnie wiążącego instrumentu dotyczącego zanieczyszczenia plastikiem, 2023 r.

13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

14 Rozporządzenie (UE) 2024/1991 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 czerwca 2024 r. w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych i zmiany rozporządzenia (UE) 2022/869 (Dz.U. L2024/1991, 29.7.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/ 1991/oj).

15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

16 https://eippcb.jrc.ec.europa.eu/sites/default/files/2019-11/pol_bref_0807.pdf

17 Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257 z 10.10.1996, s. 26).

18 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1).

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).

21 Dz.U. C 326 z 26.10.2012, s. 391. Dz.U. C 326 z 26.10.2012, s. 391.

22 https://unece.org/environment-policy/public-participation/aarhus-convention/text

23 Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 56).

24 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

25 Zalecenie Komisji z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

26 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

27 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

28 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.3734
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania stratom granulatu z tworzyw sztucznych w celu ograniczenia zanieczyszczenia mikrodrobinami plastiku (COM(2023)0645 - C9-0378/2023 - 2023/0373(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
• Data aktu: 23/04/2024
• Data ogłoszenia: 17/09/2025