(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2025 r.)
| Sprawozdawca: Carmine PACENTE (IT/Renew Europe), członek rady miejskiej Mediolanu |
ZALECENIA POLITYCZNE
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR)
1. Podkreśla, że 75 % ludności UE mieszka na obszarach miejskich, takich jak miasta, miasteczka i przedmieścia, i ten odsetek ma wzrosnąć do 84 % do 2050 r. Zwraca uwagę, że obszary miejskie będą nieuchronnie miały coraz większy wpływ na zrównoważony rozwój Unii Europejskiej i na dobrobyt Europejczyków w przyszłości oraz że tendencja ta musi znaleźć odpowiednie odzwierciedlenie w polityce spójności i polityce miejskiej po 2027 r. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla roli i kompetencji władz regionalnych w systemie zarządzania polityką spójności, dla realizacji której najbardziej adekwatnym punktem odniesienia jest poziom regionów NUTS2.
2. Zauważa, że obszary miejskie i metropolitalne są głównymi stymulatorami wzrostu gospodarczego oraz ośrodkami innowacji i rozwoju gospodarczego, przyciągającymi obywateli lepszymi możliwościami zatrudnienia, edukacji i korzystania z usług publicznych.
3. Odnotowuje, że obszary miejskie i metropolitalne znajdują się pod coraz większą presją, co pogłębia różnice społeczno-gospodarcze, a jednocześnie stwarza wyzwania fiskalne i terytorialne i zwiększa zapotrzebowanie na wysokiej jakości usługi publiczne.
4. Dostrzega, że pomimo wyższego PKB obszary te borykają się z niewystarczającymi dochodami publicznymi, ponieważ sukces gospodarczy nie zawsze przekłada się na odpowiednie finansowanie. Wskaźnik PKB na mieszkańca nie daje pełnego obrazu poziomu rozwoju ani rzeczywistych potrzeb terytoriów. Z tego powodu przy przydzielaniu zasobów należy wykorzystywać szersze wskaźniki (w tym wskaźnik postępu społecznego, cele zrównoważonego rozwoju, wskaźnik rozwoju społecznego), aby sprawiedliwiej przydzielać fundusze i zapewniać odpowiednie zasoby dzielnicom stojącym przed największymi wyzwaniami.
5. Potwierdza, że potrzebne są solidne strategie miejskie i metropolitalne, aby stawić czoła zmianom demograficznym, transformacji ekologicznej, cyfrowej i przemysłowej, nierównościom społecznym, potrzebie integracji, niedoborom przystępnych cenowo mieszkań, potrzebom w zakresie opieki zdrowotnej i mobilności, zanieczyszczeniu powietrza i zmianie klimatu.
6. Zwraca uwagę, że wysoka koncentracja ludności wynikająca z dodatnich wskaźników migracji może prowadzić również do pogorszenia jakości życia, zwiększenia zagrożenia ubóstwem i wykluczenia społecznego, co oznacza, że niezbędne jest elastyczne wsparcie.
7. Dostrzega wzajemne powiązania między obszarami miejskimi i wiejskimi oraz współpracę w ramach obszarów metropolitalnych jako narzędzie promowania zrównoważonego rozwoju terytorialnego i udzielania szczególnej pomocy małym i średnim gminom.
8. Podkreśla rosnące znaczenie miejskich obszarów funkcjonalnych w polityce UE i sugeruje zwrócenie większej uwagi na koncepcję obszarów funkcjonalnych w strategicznych dyskusjach na wszystkich szczeblach sprawowania rządów i w instytucjach UE.
9. Akcentuje rolę regionów metropolitalnych, które generują większą wartość dodaną dla całego otaczającego je obszaru dzięki opracowywaniu zintegrowanych rozwiązań opartych na wzajemnej synergii i potrzebach terytorialnych.
10. Uważa, że koordynacja przekraczająca granice administracyjne często stanowi wyzwanie, w związku z czym należy promować inicjatywy zarówno regulacyjne, jak i oparte na zachętach (np. większe środki finansowe oraz wyższe stopy współfinansowania), aby pobudzać współpracę między różnymi administracjami. Taka współpraca jest niezbędna do przezwyciężenia utrzymujących się wyzwań miejskich związanych ze zrównoważonością ekologiczną, nierównościami społecznymi i terytorialnymi, dostępnością przystępnych cenowo mieszkań i zrównoważoną mobilnością.
11. Uznaje znaczenie zintegrowanych narzędzi rozwoju terytorialnego dla wspierania zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, stymulowania innowacji poprzez ułatwianie współpracy międzysektorowej, wykorzystywania lokalnego potencjału, promowania spójnych strategii wzrostu i sprzyjania silniejszym powiązaniom między obszarami miejskimi i wiejskimi, a także zapewniania, by metropolitalne i funkcjonalne obszary miejskie przyczyniały się do zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich i otaczających je regionów.
12. Podkreśla, że fundusze polityki spójności pozostają ważnym źródłem finansowania inwestycji w zrównoważony rozwój obszarów miejskich, i uważa za pozytywny sygnał to, że w latach 2021-2027 wzmocniono wymiar miejski za pomocą pakietu 24,35 mld EUR z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na projekty inwestycyjne oparte na strategiach terytorialnych.
13. Docenia wsparcie udzielane w ramach polityki spójności na rzecz zintegrowanego rozwoju terytorialnego w ramach celu polityki 5 "Europa bliższa obywatelom", który odnosi się do radzenia sobie z gospodarczymi, środowiskowymi, klimatycznymi, demograficznymi i społecznymi wyzwaniami terytoriów w oparciu o strategie rozwoju terytorialnego lub lokalnego kierowanego przez społeczność w pełni uwzględniające cele ochrony krajobrazu i zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi, maksymalizując usługi ekosystemowe z korzyścią dla społeczności lokalnych i ogólnej odporności terytorialnej.
14. Zaznacza, że podejście polegające na scentralizowanym zarządzaniu funduszami, zastosowane m.in. do Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, może skłaniać rządy krajowe do zaniedbywania lokalnych priorytetów. Dodaje, że aby przezwyciężyć te ograniczenia, przyszłe ramy programowania powinny systematycznie włączać szczebel lokalny, regionalny, krajowy i europejski w kształtowanie polityki, tak by obszary miejskie i metropolitalne były zaangażowane w procesy decyzyjne już od najwcześniejszych etapów.
15. Dostrzega znaczenie programów objętych zarządzaniem dzielonym dla regularnego i stałego finansowania miast i obszarów metropolitalnych poprzez dalsze promowanie koncepcji obszarów funkcjonalnych. Wzywa, by w drodze partnerskiej współpracy z władzami regionalnymi odpowiedzialnymi za przyszłe programy regionalne wypracowano wspólne standardy tworzenia i finansowania metropolitalnych oraz miejskich obszarów funkcjonalnych w celu zapewnienia stabilnych podstaw ich funkcjonowania.
16. Przestrzega przed dalszym zmniejszaniem współfinansowania ze strony UE, ponieważ miasta i regiony metropolitalne już teraz zmagają się z obciążeniami administracyjnymi oraz restrykcyjnymi warunkami tematycznymi i kwalifikującymi, które są związane z unijnym finansowaniem i obniżają efektywną stopę współfinansowania UE. Dalsze ograniczenie współfinansowania znacznie osłabiłoby ich zdolność absorpcyjną i utrudniłoby wykorzystanie ich pełnego potencjału terytorialnego. W związku z tym wzywa do utrzymania i, w razie potrzeby, podwyższenia stawek współfinansowania UE, aby regiony metropolitalne mogły nadal stanowić siłę napędową zrównoważonych inwestycji i wzrostu społeczno-gospodarczego.
17. Zauważa jednak, że obszary miejskie i metropolitalne kwestionują skuteczność obecnych instrumentów transformacji miast - uznają je za niewystarczające ze względu na ograniczone budżety i rozdrobnienie instrumentów finansowych.
18. Zwraca uwagę, że fragmentacja funduszy i procedur ma negatywny wpływ na miasta i regiony, gdyż zwiększa obciążenia administracyjne dla władz miejskich i regionalnych. Apeluje o ujednolicenie inicjatyw dotyczących terytoriów w ramach jednego zbioru zasad.
19. Zauważa, że po 2027 r. potrzebna będzie silna, elastyczna i zreformowana polityka spójności i wzrostu, która nadal zmniejsza dysproporcje regionalne i zwiększa konkurencyjność w każdym regionie Europy, oraz stawia czoła nowym wyzwaniom, w tym pomaga reagować na klęski klimatyczne lub wspierać zmiany demograficzne.
20. Ponawia apel o bardziej systematyczne przeprowadzanie ex ante - na etapie projektowym - ocen oddziaływania terytorialnego wszystkich nowych strategii politycznych i przepisów UE, w tym ocen wpływu na regiony oraz obszary metropolitalne i miejskie leżące w ich obrębie, aby nie pogłębiać dysproporcji regionalnych i niezadowolenia w UE.
21. Podkreśla, że miasta odgrywają zasadniczą rolę w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju i dbaniu o to, by osiedla ludzkie sprzyjały włączeniu społecznemu, były bezpieczne, odporne i zrównoważone, ale że władze miejskie często nie mają wystarczających zdolności, by w pełni wykorzystywać zachęty finansowe UE i terytorialne mechanizmy wdrażania (zintegrowane inwestycje terytorialne i rozwój lokalny kierowany przez społeczność).
22. Uważa, że działania Komisji Europejskiej w zakresie budowania zdolności, zapewniające pomoc techniczną w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego (takie jak Europejska inicjatywa miejska), mają niepodważalną wartość dodaną, jeśli chodzi o wymianę najlepszych praktyk i koordynację na szczeblu UE między podmiotami działającymi w terenie. Zwraca jednak uwagę, że środki te nie powinny zastępować działań państw członkowskich UE i instytucji zarządzających prowadzonych na odpowiednim szczeblu niższym niż krajowy.
23. Podkreśla, że programy Europejskiej współpracy terytorialnej (Interreg) zwiększają zdolności administracyjne władz lokalnych i miejskich dzięki różnorodnym działaniom wspierającym współpracę i dzielenie się wiedzą. Podobnie program URBACT przyczynia się do wzmocnienia zdolności technicznych i administracyjnych miast, gdyż zapewnia wiedzę fachową niezbędną do wdrażania polityki zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich oraz umożliwia dzielenie się metodami i narzędziami.
24. Wzywa państwa członkowskie UE i instytucje zarządzające do zwiększenia ilości inicjatyw na rzecz budowania zdolności w ramach programów objętych zarządzaniem dzielonym, a to poprzez nasilenie wykorzystania pomocy technicznej w celu wzmocnienia zdolności, w tym zdolności zainteresowanych stron stosujących terytorialne mechanizmy wdrażania (zintegrowane inwestycje terytorialne i rozwój lokalny kierowany przez społeczność).
25. Z zadowoleniem przyjmuje zamiar przedstawienia przez Komisję Europejską ambitnej agendy politycznej dla miast, która wykorzysta potencjał miast jako siły napędowej innowacji, wzrostu i konkurencyjności. Podkreśla, że miasta każdej wielkości są ważne dla osiągnięcia wspólnego celu, którym jest zmniejszenie dysproporcji regionalnych w Europie.
26. Uważa, że wzmocnienie zdolności strategicznych i operacyjnych miast oraz przyjęcie zasad nowej karty lipskiej przyczyniają się do harmonijnego rozwoju regionalnego i prowadzą do bardziej inkluzywnego i partycypacyjnego zarządzania.
27. Sądzi, że odnowienie karty lipskiej w listopadzie 2020 r. stanowiło okazję do wzmocnienia konwergencji między agendą miejską i terytorialną, ale dostrzega, że nadal potrzebne są większa synergia i komplementarność między agendą miejską UE, agendą terytorialną i polityką spójności w okresie po 2027 r.
28. Wzywa Komisję Europejską do opracowania przyszłej agendy politycznej dla miast w oparciu o ugruntowane podejście terytorialne i mechanizmy współpracy w ramach polityki spójności i do wzmocnienia przy tym dialogu z miastami, obszarami metropolitalnymi, miejskimi obszarami funkcjonalnymi oraz regionami.
29. Opowiada się za kontynuacją agendy terytorialnej z bardziej strategicznym naciskiem na międzysektorowe planowanie przestrzenne, które stanowi pomost między polityką spójności a innymi politykami UE. Wzywa Komisję Europejską, by włączyła wymiar terytorialny i zasadę "nie szkodzić spójności" do wszystkich strategii politycznych i programów UE oraz skuteczniej wspierała agendę terytorialną poprzez unijną politykę spójności i politykę miejską.
30. Apeluje o przestrzeganie zasady partnerstwa oraz o dostosowanie ram prawnych Komisji Europejskiej na okres po 2027 r. do przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych 1 .
31. Uważa, że należy uzupełnić i wzmocnić agendę miejską UE. Chociaż ułatwiła ona strategiczne partnerstwa i dialog między Komisją Europejską, państwami członkowskimi i władzami lokalnymi, nie zapewniła odpowiedniego poziomu koordynacji i włączenia perspektywy miejskiej do prawodawstwa UE ani nie otrzymała finansowania.
32. Wzywa do nadania nowego impulsu agendzie miejskiej dla UE, który zachęci Komisję Europejską do prowadzenia wstępnych konsultacji w sprawie nowych inicjatyw mających bezpośredni lub pośredni wpływ na władze lokalne i regionalne.
33. Apeluje o angażowanie miast oraz władz lokalnych i regionalnych we wszystkie etapy cyklu polityki i w kształtowanie agendy politycznejdla miast, tak aby - w oparciu o takie dokumenty jak karta lipska, pakt amsterdamski, manifest METREX, deklaracja EMA z 2024 r., brukselska deklaracja burmistrzów i stanowisko Eurocities "A strong cohesion policy promoting urban transformation" ["Silna polityka spójności wspierająca transformację obszarów miejskich"] - można było zacieśnić współpracę między obszarami miejskimi i metropolitalnymi a instytucjami europejskimi oraz umożliwić im wspólne i skuteczniejsze reagowanie na zmiany, które zachodzą obecnie w miastach.
34. Apeluje, aby przyszła agenda miejska Komisji opierała się na szerokim tematycznie i horyzontalnym podejściu, z naciskiem na konkurencyjność, zrównoważoność, cyfryzację, spójność społeczną, mieszkalnictwo, mobilność i odporność na zmianę klimatu, ponieważ m.in. w tych obszarach kompetencji realizacja celów UE jest zagrożona. Przy poszanowaniu zasady pomocniczości zaleca także, by zachęcać do dokonywania dalszych zintegrowanych inwestycji, sprzyjających spójnemu wzrostowi gospodarczemu i powiązaniom między obszarami miejskimi i wiejskimi.
35. Nalega, by nowa agenda miejska Komisji obejmowała narzędzia promowania miejskich obszarów funkcjonalnych, które są w stanie lepiej określać i osiągać cele niż miałoby to miejsce w ramach oddzielnych inicjatyw. Narzędzia te powinny obejmować mechanizmy zapewniające większe środki finansowe oraz wyższe stopy współfinansowania.
36. Zdecydowanie sprzeciwia się wszelkim próbom centralizacji strategii politycznych UE wdrażanych obecnie z zastosowaniem zarządzania dzielonego i popiera potrzebę zapewnienia - w ramach przyjętych na okres po 2027 r. - większej decentralizacji poprzez zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych w procesy decyzyjne.
37. Uważa, że silna struktura zarządzania ma kluczowe znaczenie dla dostosowania priorytetów lokalnych, regionalnych i krajowych, ale dodaje, że na wielu obszarach miejskich i metropolitalnych nadal brakuje odpowiednich ram administracyjnych.
38. Wzywa państwa członkowskie do przetestowania mechanizmów zachęcających, w których niewykorzystane środki ze scentralizowanych strategii politycznych mogłyby być przekierowywane, w drodze negocjacji lub procedur konkurencyjnych, bezpośrednio na szczebel zintegrowanego programowania regionalnego i wykorzystywane zwłaszcza na korzyść obszarów miejskich i metropolitalnych z myślą o osiągnięciu wcześniej ustalonych celów.
39. Chciałby, aby w przyszłych wieloletnich ramach finansowych określono formy koordynacji lub komplementarności instrumentów w kontekście wspólnych europejskich ram miejskich. Należy wprowadzić specjalny mechanizm finansowy ujęty w ramach zintegrowanego programowania regionalnego, opracowany z regionami i we współpracy ze wszystkimi władzami miejskimi i metropolitalnymi oraz ich sieciami z myślą o tym, by inicjatywy były prostsze, spójniejsze i jaśniejsze.
40. Wzywa do zwiększenia minimum 8 % krajowego przydziału na rozwój obszarów miejskich w EFRR, które zostało już przekroczone w obecnych WRF, a także do silniejszego włączenia inicjatyw ukierunkowanych na obszary miejskie do programowania polityki spójności, aby zapewnić niezbędne wsparcie również dla nowych priorytetów europejskich, w tym przystępnych cenowo mieszkań i bezpieczeństwa.
41. Wzywa do zapewnienia rozszerzonego dostępu do finansowania UE objętego zarządzaniem dzielonym dla obszarów miejskich i metropolitalnych w ramach wzmocnionego zintegrowanego programowania regionalnego, z obowiązkową rezerwą finansową (w ramach programów regionalnych), a to w celu wspierania międzysektorowych inwestycji regionalnych, które pozwalają sprostać dzisiejszym wyzwaniom miejskim i regionalnym i wzmocnić powiązania między obszarami miejskimi i wiejskimi.
42. Apeluje, by ustanowić rezerwę EFS+ - co najmniej 5 % - na miejskie strategie terytorialne, co pomoże rozwiązać problem rosnących nierówności, ubóstwa i różnic edukacyjnych na obszarach metropolitalnych, a także sprostać presji coraz większych wyzwań demograficznych i zaspokoić rosnący popyt na usługi.
43. Apeluje o nową agendę miejską, która zachęca do łączenia obszarów funkcjonalnych i metropolitalnych ponad granicami poszczególnych gmin, by można było lepiej sprostać przyszłym wyzwaniom. Proponuje, by wszystkie programy spójności zawierały istotne zachęty dla projektów, które przekraczają granice gmin i wspierają skoordynowany rozwój obszarów miejskich i metropolitalnych.
44. Wzywa do wzmocnienia roli władz lokalnych i regionalnych w ścisłej współpracy z obszarami miejskimi i metropolitalnymi w strategicznym planowaniu terytoriów i inwestycji oraz do wyjścia poza strategie terytorialne w celu ustanowienia ram programowania, które są dostosowane do specyfiki i potrzeb każdego obszaru, a przy tym zapewniają zgodność z priorytetami tematycznymi UE za pomocą elastycznych mechanizmów odzwierciedlających lokalny poziom rozwoju. Ponadto istotne jest, aby regiony promowały i koordynowały skuteczne systemy monitorowania i oceny oddziaływania terytorialnego finansowanych polityk i projektów, w tym poprzez wykorzystanie danych satelitarnych i innych narzędzi geoprzestrzennych, w celu obiektywnego pomiaru przemian terytorialnych i oceny skuteczności strategii w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju.
45. Apeluje o nawiązanie bezpośredniego, zorganizowanego i wiążącego dialogu między Komisją Europejską a regionami i miastami, zapewniającego bezpośrednie zaangażowanie władz regionalnych i miejskich w określanie i wdrażanie nowych instrumentów UE (np. RESTORE, inicjatywa na rzecz przystępnych cenowo mieszkań).
46. Proponuje, by przenieść uwagę na miejskie obszary funkcjonalne i w ten sposób uznać istnienie szerszej dynamiki przestrzennej i gospodarczej, która wykracza poza obszar poszczególnych miast i umożliwia skoordynowane reagowanie na wspólne wyzwania i możliwości.
47. W ramach przeglądu śródokresowego zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia w krajowych programach zarządzania dzielonego rezerw finansowych na obszary miejskie i metropolitalne w celu wspierania inwestycji, zwłaszcza w sektorach obejmujących kwestie wrażliwe (środowisko, mieszkalnictwo i włączenie społeczne), zgodnie z sugestią zawartą w niedawnym wniosku Komisji dotyczącym wprowadzenia środków szczególnych mających na celu sprostanie strategicznym wyzwaniom.
48. Uważa, że wzmocnienie pozycji zarówno dużych, atrakcyjnych "magnetycznych" miast, jak i miast średniej wielkości jako regionalnych i krajowych biegunów wzrostu może sprzyjać modelowi sieci miast, który wypełni lukę między opracowywaniem a wdrażaniem polityki. Zaleca wykorzystanie zdolności administracyjnych, technicznych i finansowych, jakimi mogą się pochwalić miejskie obszary metropolitalne, we wdrażaniu polityki spójności i mechanizmu RRF oraz dostrzeżenie roli tych obszarów w osiąganiu celów polityki UE i zapewnianiu skutecznej realizacji środków opartych na wynikach. Podkreśla potrzebę unikania nadmiernej centralizacji procesów planowania, a także praktyczną zdolność władz miejskich do wdrażania strategii politycznych. Jednocześnie należy wzmocnić modele wielopoziomowego sprawowania rządów, które łączą podejścia oparte na wynikach z terytorialnym planowaniem strategicznym.
Bruksela, dnia 14 maja 2025 r.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.3478 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Regiony metropolitalne i miejskie obszary funkcjonalne jako społeczno-gospodarcze czynniki napędzające zrównoważone inwestycje w ramach polityki spójności na lata 2021-2027 |
| Data aktu: | 16/07/2025 |
| Data ogłoszenia: | 16/07/2025 |