Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami egzekwowania prawa odpowiedzialnymi za egzekwowanie dyrektywy (UE) 2019/633 w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorstwami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych

Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami egzekwowania prawa odpowiedzialnymi za egzekwowanie dyrektywy (UE) 2019/633 w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorstwami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych

(COM(2024) 576 final - 2024/0318 (COD))

(C/2025/2970)

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2025 r.)

Sprawozdawczym: Emilie PROUZET

Procedura ustawodawcza EU Law Tracker
Wniosek o konsultację Parlament Europejski, 20.1.2025

Rada, 14.2.2025

Podstawa prawna Art. 43 ust. 2 i art. 304 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
Dokumenty Komisji Europejskiej COM(2024) 576 final

Streszczenie COM(2024) 576 final

Odpowiednie cele zrównoważonego rozwoju Cel 2 - Zero głodu

Cel 8 - Wzrost gospodarczy i godna praca

CEL 10 - Mniej nierówności

CEL 12 - Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja

Sekcja odpowiedzialna Sekcja Rolnictwa, Rozwoju Wsi i Środowiska Naturalnego
Data przyjęcia przez sekcję 12.3.2025
Data przyjęcia na sesji plenarnej 27.3.2025
Sesja plenarna nr

Wynik głosowania (za/przeciw/wstrzymało się)

595

188/0/3

1. ZALECENIA

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) 1.1. Popiera zacieśnienie współpracy organów krajowych w ramach rynku wewnętrznego.

1.2. Stwierdza, że w każdej dziedzinie niezbędne jest dążenie do lepszej komunikacji, koordynacji i współpracy między organami krajowymi, szczególnie w celu lepszego wspierania inicjatywy skarżących. W tym kontekście ponownie podkreśla decydującą rolę tłumaczy ustnych i pisemnych. Znajomość języków jest nadal główną przeszkodą ograniczającą dostęp do procedur.

1.3. Z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o szybkim rozpoczęciu włączania do procesu legislacyjnego zaleceń sporządzonych w wyniku strategicznego dialogu na temat przyszłości rolnictwa w UE.

1.4. Popiera klimat otwartego dialogu, który panował w ostatnich miesiącach między różnymi podmiotami w łańcuchu dostaw żywności, zwłaszcza w ramach wspomnianego strategicznego dialogu, i ma nadzieję, że ta otwartość utrzyma się w niedawno utworzonej Europejskiej Radzie ds. Rolnictwa i Żywności (EBAF).

1.5. Rozumie brak oceny skutków, zważywszy, że omawiany wniosek dotyczący rozporządzenia ma jedynie na celu wyjaśnienie warunków współpracy między organami krajowymi, przewidzianych już w dyrektywie o nieuczciwych praktykach handlowych.

1.6. Apeluje do współprawodawców o dopilnowanie, by proponowane rozporządzenie pozostało aktem ustawodawczym mającym wyłącznie na celu uściślenie środków administracyjnych i proceduralnych.

1.7. Zwraca się do współprawodawców o zadbanie o to, by przedsiębiorstwa działające na rynku wewnętrznym miały pewność prawa oraz swobodę wyboru prawa właściwego i jurysdykcji mających zastosowanie do ich umów - i to przy przestrzeganiu prawa konkurencji.

1.8. W związku z brakiem harmonizacji między państwami członkowskimi apeluje zatem, aby środki przewidziane w rozporządzeniu miały zastosowanie wyłącznie do współpracy między organami egzekwowania prawa odnośnie do nieuczciwych praktyk handlowych i progów, które zostały ujednolicone na szczeblu UE na podstawie art. 3 i 4 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych.

1.9. W przeciwnym razie wzywa współprawodawców do dopilnowania, by organy egzekwowania prawa miały bezwzględne prawo do odrzucania wniosków o wymianę informacji na temat przepisów krajowych niezharmonizowanych przez dyrektywę o nieuczciwych praktykach handlowych, zwłaszcza że niektóre z tych przepisów mogą być niezgodne z rynkiem wewnętrznym.

1.10. Apeluje do współprawodawców europejskich, by chronili rynek wewnętrzny oraz by nie proponowali środków prowadzących do renacjonalizacji dostaw w Europie i tym samym do uzasadnienia terytorialnych ograniczeń dostaw, które to ograniczenia mają poważne konsekwencje dla konsumentów i dla zrównoważoności produktów.

2. NOTY WYJAŚNIAJĄCE

Argumenty na poparcie zalecenia 1.1 i 1.2

2.1. EKES wielokrotnie stwierdzał, że konieczna jest poprawa koordynacji, współpracy i komunikacji między organami krajowymi. Istnieje wiele możliwości poprawy na tym polu 1 . Prawidłowe wdrożenie i egzekwowanie przepisów ma decydujący wpływ na sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz ułatwienie dostępu skarżących do wymiaru sprawiedliwości.

2.2. Komitet apeluje do współprawodawców o dopilnowanie, by rozporządzenie pozostało aktem ustawodawczym dotyczącym środków administracyjnych i proceduralnych, które ma zastosowanie wyłącznie do współpracy między organami egzekwowania prawodawstwa dotyczącego nieuczciwych praktyk handlowych.

2.3. Komitet wzywa ponadto współprawodawców, aby nie wprowadzali zmian do dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych ani nie dodawali nowych przepisów w proponowanym rozporządzeniu, zanim będą znane wyniki oceny tej dyrektywy.

Argumenty na poparcie zalecenia 1.3 i 1.4

2.4. Uzasadnienie omawianego wniosku opiera się na zaleceniach, które zawarto w przedstawionym przewodniczącej Komisji Europejskiej we wrześniu 2024 r. sprawozdaniu z dialogu strategicznego na temat przyszłości rolnictwa w UE. Sprawozdanie powstało w wyniku kilkumiesięcznych dyskusji 29 organizacji zainteresowanych stron z sektora rolno- spożywczego. EKES gratuluje poszczególnym zainteresowanym stronom wykonanej pracy i zachęca Komisję do utrzymania tego ducha owocnej współpracy w ramach EBAF.

2.5. Komitet popiera ponadto zalecenia zawarte w sprawozdaniu sporządzonym w wyniku dobrej współpracy między wszystkimi uczestnikami łańcucha, którzy zgodzili się współpracować na rzecz wspierania transformacji łańcucha rolno- spożywczego w stronę modelu zrównoważonego.

Argumenty na poparcie zaleceń 1.5-1.8

2.6. Komitet podkreśla istotne znaczenie zapewnienia spójności i proporcjonalności tego wniosku oraz jego wpływu na pewność prawa z punktu widzenia przedsiębiorstw, o których mowa we wniosku (zob. raport Draghiego 2 , raport Letty 3  oraz zobowiązanie się Ursuli von der Leyen do oceny wpływu na konkurencyjność 4 ).

2.7. EKES liczy na to, że Komisja upewni się, że przedsiębiorstwom udzielono skutecznych gwarancji, zwłaszcza co do respektowania dokonanego przez kontrahentów wyboru prawa właściwego i jurysdykcji - i to przy przestrzeganiu prawa konkurencji.

2.8. Wniosek dotyczący rozporządzenia nie nastręczałby bowiem żadnego problemu, gdyby w całej Unii Europejskiej obowiązywały te same przepisy. Ponieważ jednak dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych z 2019 r. ((UE) 2019/633 5 ) przewiduje jedynie minimalną harmonizację, państwa członkowskie przyjęły bardzo rozbieżne przepisy w tej dziedzinie.

2.9. Niemniej art. 2 ust. 1 akapit drugi przewiduje, że "wnioski o udzielenie informacji", o których mowa w rozporządzeniu, mogą być stosowane odnośnie do przepisów krajowych (przyjętych zgodnie z dyrektywą o nieuczciwych praktykach handlowych). W artykule 5, który dotyczy wniosków o udzielenie informacji, powtórzono - w ustępie 4 - przewidzianą w art. 2 możliwość objęcia tym prawem środków krajowych. Uzupełnieniem tego ustępu jest przepis umożliwiający organowi, do którego kierowany jest wniosek, odmówienie udzielenia informacji.

2.10. W praktyce we wszystkich państwach członkowskich nielegalnych jest dziesięć nieuczciwych praktyk handlowych. Jest to jedyna harmonizacja. Jeżeli chodzi o sześć szarych praktyk zgodnie z dyrektywą o nieuczciwych praktykach handlowych, niektóre państwa członkowskie dopuszczają je w sytuacji, gdy podlegały one uprzedniej zgodzie, a inne po prostu ich zakazują.

2.11. Środki krajowe, które różnią się od środków przewidzianych w dyrektywie lub uzupełniają przewidziane w niej praktyki, mogą być przełożeniem danego rozwiązania na kontekst krajowy i tym samym nie wchodzić w zakres omawianego wniosku dotyczącego rozporządzenia.

2.12. Ponadto większość państw członkowskich zmieniła lub usunęła progi obrotu określone w dyrektywie o nieuczciwych praktykach handlowych. Kilka wprowadziło dodatkowo nowe praktyki na szarą i czarną listę.

– Niektóre przepisy krajowe wykraczające poza dyrektywę o nieuczciwych praktykach handlowych mogą jednak okazać się sprzeczne z prawodawstwem UE, biorąc pod uwagę, że Komisja nie zakończyła jeszcze w kwietniu ubiegłego roku "kontroli zgodności", która polega na ocenie zgodności krajowych środków wykonawczych z przepisami dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych 6 .

– Bardziej rygorystyczne przepisy krajowe nie były przedmiotem "wniosku o udzielenie informacji lub dalszej analizy" mających na celu ocenę ich zgodności z rynkiem wewnętrznym zgodnie z art. 9 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych 7 .

– Ponadto Komisja nie rozpatrzyła dotychczas skarg dotyczących zgodności przepisów krajowych z rynkiem wewnętrznym.

2.13. EKES obawia się, że wspomniane powyżej przepisy mogą zagrozić pewności prawa z punktu widzenia przedsiębiorstw. Apeluje, by zapewniono gwarancje, że te przepisy nie będą umożliwiać stosowania innych przepisów dotyczących wyboru prawa właściwego oraz jurysdykcji niż te uzgodnione w umowie - i to przy poszanowaniu prawa konkurencji.

2.14. Aby zagwarantować pewność prawa odnośnie do zakresu stosowania, Komitet wnosi o uściślenie w art. 2 proponowanego rozporządzenia, że ma ono zastosowanie w ściśle określonych ramach:

a) do nieuczciwych praktyk handlowych wymienionych w art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych oraz

b) na podstawie progów obrotu określonych w art. 1 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych.

2.15. EKES wnosi również, by doprecyzować prawa przedsiębiorców do obrony, zwłaszcza odnośnie do procedur wszczynanych przeciwko przedsiębiorstwu i powodów ich uruchomienia. Przedsiębiorstwa, o których mowa we wniosku, powinny otrzymywać powiadomienia o takiej procedurze. Te powiadomienia nie powinny pociągać za sobą dodatkowych obciążeń administracyjnych, lecz umożliwiać szczególnie ocenę zgodności z rynkiem wewnętrznym. Niezbędne jest jednak, aby obowiązek poinformowania nabywcy podlegał krajowym przepisom regulującym ujawnianie informacji i tym samym, by nie zakłócał przebiegu postępowania wyjaśniającego ani zabezpieczenia dowodów.

Argumenty na poparcie zalecenia 1.9

2.16. Ponadto tę niepewność mogą potęgować niektóre państwa członkowskie, które - z poszanowaniem prawa konkurencji - dążą do stosowania własnych przepisów krajowych do umów zawartych zgodnie z prawem w innym kraju UE.

2.17. W proponowanym rozporządzeniu wyjaśniono jednak, że jego przepisy pozostają bez uszczerbku dla unijnych i krajowych przepisów w dziedzinie prawa prywatnego międzynarodowego 8 . Samo wskazanie, że rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku, nie jest wystarczające.

2.18. EKES podkreśla, że wzmocnienie egzekwowania i koordynacji na szczeblu transgranicznym nie może w żadnym wypadku wspierać wysiłków danego kraju, by narzucić eksterytorialne stosowanie jego prawa krajowego.

2.19. Dlatego też Komitet wzywa, by organy, do których kierowany jest wniosek, zachowały bezwzględne prawo do odmowy udzielenia odpowiedzi na wniosek, jeżeli dotyczy on niezharmonizowanych środków krajowych.

Argumenty na poparcie zalecenia 1.10

2.20. Rynek wewnętrzny UE umożliwia detalistom i hurtownikom uzyskanie większego asortymentu produktów na lepszych warunkach. Oszczędności wynikające z optymalnych dostaw na rynku wewnętrznym są przenoszone na konsumentów ze względu na intensywną konkurencję między sprzedawcami detalicznymi a hurtownikami, co umożliwia im oferowanie klientom większego asortymentu produktów po niższych cenach 9 . Dostępność żywności jest wciąż poważnym problemem dla konsumentów w UE pomimo ustabilizowania się inflacji.

2.21. W sprawozdaniu na temat rynku wewnętrznego Enrico Letta potwierdził, że renacjonalizacja rynku wewnętrznego w dziedzinie dostaw jest szkodliwa dla dobrobytu konsumentów 10 .

2.22. Im bardziej skomplikowane lub niepewne jest zaopatrywanie się przez nabywców na rynku wewnętrznym, tym większe jest prawdopodobieństwo ich powrotu do dostaw krajowych.

2.23. Komisja Europejska ustaliła już, że terytorialne ograniczenia w dostawach nałożone przez duże przedsiębiorstwa wielonarodowe na sprzedawców detalicznych kosztują europejskich konsumentów 14 mld EUR rocznie 11 . Od tego czasu wiele państw członkowskich zwróciło się do Komisji Europejskiej o podjęcie pilnych działań 12 .

3. PROPONOWANE ZMIANY DO WNIOSKU USTAWODAWCZEGO KOMISJI EUROPEJSKIEJ

Poprawka 1

powiązana z zaleceniem 1.8

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską Poprawka EKES-u
Artykuł 2 Artykuł 2
Zakres stosowania Zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do egzekwowania zakazu stosowania nieuczciwych praktyk handlowych o wymiarze transgranicznym w relacjach między przedsiębiorstwami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych określonego w art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2019/633. 1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do egzekwowania zakazu stosowania nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorstwami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych określonego w art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2019/633 w przypadku występowania wymiaru transgranicznego oraz w oparciu o zakres stosowania określony w art. 1 dyrektywy (UE) 2019/633.

Uzasadnienie

W art. 2 ust. 1 wyjaśniono, że rozporządzenie ma zastosowanie wyłącznie do nieuczciwych praktyk handlowych wymienionych w art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych. To wyjaśnienie ma zasadnicze znaczenie dla ograniczenia ryzyka eksterytorialności.

Poprawka 2

powiązana z zaleceniem 1.9

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską Poprawka EKES-u
Artykuł 5 Artykuł 5
Wnioski o udzielenie informacji Wnioski o udzielenie informacji
(...) (...)
4. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że organy egzekwowania prawa mogą korzystać z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, w odniesieniu do przepisów krajowych w rozumieniu art. 9 dyrektywy (UE) 2019/633. 4. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że organy egzekwowania prawa mogą korzystać z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, w odniesieniu do przepisów krajowych w rozumieniu art. 9 dyrektywy (UE) 2019/633.
W przypadku gdy wnioskujący organ egzekwowania prawa korzysta z możliwości przewidzianej w ust. 1, organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić udzielenia informacji, podając powody odmowy. W przypadku gdy wnioskujący organ egzekwowania prawa korzysta z możliwości przewidzianej w ust. 1, organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić udzielenia informacji niezależnie od przepisów art. 10.

Uzasadnienie

Art. 5 stanowi, że organy egzekwowania prawa mogą korzystać z możliwości, o których mowa w tym samym artykule, w odniesieniu do surowszych przepisów krajowych wykraczających poza dyrektywę o nieuczciwych praktykach handlowych, lecz organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić udzielenia tych informacji. Jak wyjaśniono powyżej, kierując się duchem tekstu, prawo do odmowy jest bezwzględnym prawem niezależnym od art. 10. Należy to doprecyzować.

Poprawka 3

powiązana z zaleceniem 1.9

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską Poprawka EKES-u
Artykuł 10

Odmowa realizacji wniosku o wzajemną pomoc

1. Organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić realizacji wniosku

o przekazanie informacji na podstawie art. 5, jedynie jeżeli zachodzi co najmniej jedna z poniższych sytuacji:

Artykuł 10

Odmowa realizacji wniosku o wzajemną pomoc

1. Organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić realizacji wniosku o przekazanie informacji na podstawie art. 5 ust. 1, jedynie jeżeli zachodzi co najmniej jedna z poniższych sytuacji:

Poprawka 4

powiązana z zaleceniami 1.9 i 1.10

Dodać nowy motyw

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską Poprawka EKES-u
Motyw X

Obowiązek informowania nabywcy podlega przepisom krajowym, które mogą ograniczać ujawnianie informacji w przypadku, gdy może ono zakłócić przebieg postępowania wyjaśniającego mającego na celu zabezpieczenie dowodów.

Poprawka 5

powiązana z zaleceniami 1.9 i 1.10

Dodać nowy rozdział V zawierający nowy art. 21

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską Poprawka EKES-u
Artykuł 21

Zgodnie z prawem krajowym wnioskujący organ egzekwowania prawa musi zapewnić nabywcy, wobec którego toczy się postępowanie wyjaśniające w sprawie nieuczciwej praktyki handlowej o wymiarze transgranicznym lub szeroko stosowanej nieuczciwej praktyki handlowej o wymiarze transgranicznym:

a) dostęp do dokumentów, na podstawie których wnioskujący organ egzekwowania prawa lub koordynator wyznaczony zgodnie z art. 13 ust. 2 stwierdził, że konieczne jest złożenie wniosku o wzajemną pomoc;

b) informacje na temat kroków i środków podjętych przez organ egzekwowania prawa, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie z art. 6 ust. 3;

c) dostęp do dokumentów, na podstawie których wnioskujący organ egzekwowania prawa ustalił, że nabywca nie posiada wystarczających aktywów zgodnie z art. 7 ust. 2;

d) powiadomienie o odmowie lub przyjęciu wniosku przez organ, do którego jest on kierowany, oraz wyjaśnienie prawa do uzyskania dodatkowych informacji;

e) powiadomienie w terminie XX dni o wysłaniu ostrzeżenia zgodnie z art. 19;

f) możliwość wyrażenia opinii przed podjęciem niekorzystnej dla nich decyzji, w szczególności poprzez wyjaśnienie kwestii związanych z potencjalnym naruszeniem dyrektywy (UE) 2019/633;

g) możliwość przedstawienia uwag, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że przepisy krajowe, o których mowa w art. 9 dyrektywy (UE) 2019/633, nie są zgodne z przepisami dotyczącymi funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Uzasadnienie

Celem jest znalezienie równowagi między prawami do obrony a przepisami dotyczącymi ujawniania informacji w trakcie postępowania wyjaśniającego. W tym kontekście należy odnieść się do prawa krajowego.

Bruksela, dnia 27 marca 2025 r.

1 Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego "Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów »Cyfryzacja wymiaru sprawiedliwości w Unii Europejskiej - wachlarz możliwości«" [COM(2020) 710 final] (Dz.U. C 286 z 16.7.2021, s. 88).
5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/633 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorcami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych (Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 59, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2019/633/oj).
6 COM(2024) 176 final.
7 COM(2024) 176 final.
8 Motyw 4 wniosku dotyczącego rozporządzenia.
9 JRC, Study on territorial supply constraints in the EU retail sector: final report, 2020.
10 "W ostatecznym rozrachunku renacjonalizacja dostaw i handlu może jedynie wpłynąć na korzyści, jakie konsumenci czerpią z jednolitego rynku".
11 JRC, Study on territorial supply constraints in the EU retail sector: final report, 2020.
12 Na początku roku wiele podmiotów (Europejska Organizacja Konsumentów, Komisja Europejska, Ruch Przedsiębiorstw Francuskich) zwróciło uwagę na pilną potrzebę działania.

Zmiany w prawie

Maciej Berek: Do projektu MRPiPS o PIP wprowadziliśmy bardzo istotne zmiany

Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Przekształcanie umów B2B dołoży pracy sądom

Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.

Grażyna J. Leśniak 25.11.2025
MZ znosi limit tzw. nadwykonań świadczeń udzielanych osobom do 18. roku życia - projekt przyjęty przez rząd

Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.

Grażyna J. Leśniak 19.11.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2025.2970

Rodzaj: Opinia
Tytuł: Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami egzekwowania prawa odpowiedzialnymi za egzekwowanie dyrektywy (UE) 2019/633 w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorstwami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych
Data aktu: 16/06/2025
Data ogłoszenia: 16/06/2025