(C2025/1750)
(Dz.U.UE C z dnia 31 marca 2025 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Nord Stream 2 AG (przedstawiciel: T. Winter, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Republika Estońska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Rzeczpospolita Polska, Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku w szczególności pkt 1 i 3 sentencji;
- w zakresie, w jakim Trybunał uzna, że stan postępowania na to pozwala -rozpoznanie sprawy co do istoty; i
- stwierdzenie nieważności dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmieniającej dyrektywę 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego 1 (zwanej dalej "sporną dyrektywą") w całości lub, tytułem żądania ewentualnego
- stwierdzenie nieważności art. 49a spornej decyzji lub; tytułem żądania ewentualnego
- stwierdzenie nieważności zawartego w art. 49a ust. 1 spornej dyrektywy sformułowania "wybudowanych przed dniem 23 maja 2019 r.";
- lub, tytułem żądania ewentualnego, w zakresie, w jakim Trybunał uzna, że stan postępowania na to nie pozwala - przekazanie sprawy Sądowi, aby orzekł co do istoty; oraz
- obciążenie Rady i Parlamentu kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie, w tym kosztami poniesionymi przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi siedem zarzutów.
Po pierwsze, Sąd naruszył prawo, ponieważ nie zastosował się do podejścia określonego w wyroku Trybunału zgodnie z wymogami art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Sąd wielokrotnie pominął wiążące ustalenia wyroku z dnia 12 lipca 2022 r., Nord Stream 2/Parlament i Rada (C-348/20 P, EU:C:2022:548), nie uznając, że sporna dyrektywa pozbawia od początku wnoszącą odwołanie jakiejkolwiek możliwości ubiegania się o zwolnienie lub odstępstwo oraz kwestionując stwierdzone przez Trybunał nierówne traktowanie wnoszącej odwołanie. Ponadto Sąd wyciągnął niewłaściwe wnioski ze stwierdzenia Trybunału odnoszącego się do rozdzielnego charakteru art. 36 i 49a spornej dyrektywy w odniesieniu do możliwości stwierdzenia przez Sąd nieważności spornej dyrektywy w całości.
Po drugie, Sąd naruszył prawo, ponieważ przeinaczył okoliczności faktyczne i dowody dotyczące dokumentów związanych z przewidywalnością zmiany przepisów, dotyczące ostatecznej decyzji inwestycyjnej wnoszącej odwołanie, jej inwestycji i ich nieodwracalnego charakteru oraz dotyczące rzeczywistego celu i wpływu spornej dyrektywy.
Po trzecie, Sąd naruszył prawo, ponieważ nie zarządził środków organizacji postępowania lub środków dowodowych w odniesieniu do nieodwracalnych inwestycji wnoszącej odwołanie, rzeczywistych celów spornej dyrektywy i jej zdolności do realizacji publicznie deklarowanych celów.
Po czwarte, Sąd naruszył prawo, ponieważ orzekł, że nie doszło do naruszenia zasady pewności prawa. Stwierdzenie Sądu, zgodnie z którym wnosząca odwołanie mogła dostosować swój projekt już na etapie wniosku dotyczącego spornej dyrektywy, nie znajdują potwierdzenia w podniesionych okolicznościach faktycznych. Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne i dowody dotyczące debaty publicznej poprzedzającej pierwotne ogłoszenie wniosku dotyczącego spornej dyrektywy. Ponadto Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne i dowody oraz nie zastosował odpowiednich środków dowodowych odnoszących się do ostatecznej decyzji inwestycyjnej wnoszącej odwołanie, dokonanych przez nią inwestycji oraz nieodwracalnego charakteru jej inwestycji.
Po piąte, Sąd naruszył prawo, ponieważ orzekł, że nie doszło do naruszenia zasady równego traktowania. Trybunał stwierdził, że odmienne traktowanie polega na wykluczeniu możliwości objęcia wnoszącej odwołanie zwolnieniem lub odstępstwem. Sąd naruszył prawo, gdy nie zbadał ewentualnych obiektywnych względów uzasadniających wykluczenie możliwości objęcia wnoszącej odwołanie zwolnieniem lub odstępstwem i ograniczył swą ocenę do art. 49a spornej dyrektywy.
Po szóste, Sąd naruszył prawo, ponieważ orzekł, że nie doszło do naruszenia zasady proporcjonalności. Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne i dowody dotyczące użyteczności publicznej spornej dyrektywy i ograniczył swą ocenę do urzędowych dokumentów instytucji Unii. Niesłusznie zbadał on wpływ gazociągu wnoszącej odwołanie a nie wpływ regulacji tego gazociągu. Sąd naruszył prawo, oddalając zastrzeżenie wnoszącej odwołanie, zgodnie z którym brak użyteczności publicznej spornej dyrektywy nie ma większego znaczenia niż jej poważne konsekwencje dla wnoszącej odwołanie. Z jednej strony Sąd dopuścił się poważnego uchybienia proceduralnego, nie przyjmując dowodu świadczącego o skutkach ekonomicznych spornej dyrektywy dla wnoszącej odwołanie. Z drugiej strony ocena dokonana przez Sąd jest obciążona błędami. W szczególności wnosząca odwołanie nie może po prostu odwołać inwestycji i odstąpić od zawartych umów.
Po siódme, Sąd naruszył prawo, ponieważ orzekł, że nie doszło do nadużycia władzy. Wnosząca odwołanie wykazała, że instytucje Unii sporządziły i przyjęły sporną dyrektywę z zamiarem uregulowania jedynie gazociągu wnoszącej odwołanie.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1750 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-118/25 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 27 listopada 2024 r. w sprawie T-526/19 RENV, Nord Stream 2/Parlament i Rada, wniesione w dniu 5 lutego 2025 r. przez Nord Stream 2 AG |
| Data aktu: | 31/03/2025 |
| Data ogłoszenia: | 31/03/2025 |