Sprawa C-806/24, YETTEL BULGARIA: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski rajonen syd (Bułgaria) w dniu 25 listopada 2024 r. - YETTEL BULGARIA EAD / FB

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski rajonen syd (Bułgaria) w dniu 25 listopada 2024 r. - YETTEL BUŁGARIA EAD / FB
(Sprawa C-806/24, YETTEL BULGARIA)

(C/2025/1080)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2025 r.)

Sąd odsyłający

Sofijski rajonen syd

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa w postępowaniu: YETTEL BULGARIA EAD

Strona pozwana w postępowaniu: FB

Pytania prejudycjalne

1. Czy art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 2024/1689 1  należy interpretować w ten sposób, że konsument w rozumieniu dyrektywy 2011/83/UE 2  i dyrektywy 93/13/EWG 3  ma prawo do informacji od usługodawcy, w jaki sposób i w oparciu o jakie elementy i parametry zostały wydane automatycznie podejmowane decyzje (faktury), oparte na danych automatycznie gromadzonych przez przedsiębiorcę w ramach umowy o świadczenie usług łączności ruchomej? Czy przepisy art. 86 ust. 1 rozporządzenia 2024/1869 w związku z art. 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że konsument ma prawo do informacji od usługodawcy, jaki jest algorytm wyliczania automatycznie generowanych faktur [...], jakie elementy i parametry są w nich zawarte? Czy art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1689 należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie do umów konsumenckich?

2. Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że znajdują one zastosowanie, gdy prowadzona jest działalność oparta na sztucznej inteligencji, [odpowiednio] automatycznie podejmowanych decyzjach w rozumieniu art. 86 rozporządzenia (UE) 2024/1689?

3. Czy art. 3 ust. 1 dyrektywy 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że ochrona praw konsumentów ma zastosowanie do systemów wykorzystujących sztuczną inteligencję, tworzących automatycznie podejmowane decyzje w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2024/1689?

4. Czy art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1689 w związku z art. 47 w związku z art. 38 Karty, a także zasadę skuteczności określoną w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG i art. 5 dyrektywy 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że sąd może wezwać przedsiębiorcę do przedstawienia danych z czarnej skrzynki, kodu źródłowego i algorytmu, dotyczących sposobu podejmowania automatycznej decyzji w ramach umowy konsumenckiej?

5. Czy art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1689 w związku z art. 47 w związku z art. 38 Karty i dyrektywą 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że automatycznie generowana decyzja, wydana przez przedsiębiorcę na podstawie umowy o świadczenie usług łączności ruchomej zawartej z konsumentem, dopuszcza, aby ta automatycznie generowana decyzja była poddana rewizji i weryfikacji przez człowieka - sędziego, dokonywanej w toku rzeczywistego postępowania sądowego? Czy przepisy te należy interpretować w ten sposób, że automatycznie podejmowane decyzje [...] podlegają kontroli człowieka - sędziego, w ramach rzeczywistego procesu sądowego?

6. Czy motywy 7 i 8, art. 95 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2024/1689 i dyrektywy 2011/83/UE [.] należy interpretować w ten sposób, że w proces wdrażania i korzystania z systemu generowania automatycznie podejmowanych decyzji [.] w ramach umowy konsumenckiej powinni być zaangażowani prawnicy lub sędziowie [.] o wysokim poziomie moralnym i etycznym w celu zapewnienia przejrzystego, skutecznego i skoncentrowanego na człowieku systemu informacyjnego, który jest zgodny z podstawowymi prawami człowieka?

7. Czy art. 3 ust. 1 oraz pkt 1 lit. e) załącznika 1 do dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, by przedsiębiorca naliczył karę umowną za rozwiązanie umowy, jeżeli umowa została rozwiązana [.] z powodu nieuiszczenia kwot przez konsumenta, lecz przy późniejszej zapłacie kwot [.] umowa i usługa łączności ruchomej zostaną następnie przywrócone?

8. Czy "niewykonanie [...] zobowiązań" w rozumieniu pkt 1 lit. e) załącznika 1 do dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że stanowi ono nieuiszczenie przez konsumenta kwot, które to kwoty zostały określone przez zautomatyzowany system i stanowi[ą] automatycznie podejmowaną decyzję, a konsument nie został poinformowany o tym, w jaki sposób określono te kwoty?

9. Czy art. 5 ust. 1 lit. a) i c) dyrektywy 2011/83/UE oraz art. 5 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że wymogi dotyczące posługiwania się prostym i zrozumiałym językiem mają zastosowanie również do kolejnych umów, aneksów, faktur w ramach umowy konsumenckiej, które są tworzone przez sztuczną inteligencję lub inny zautomatyzowany system, bez interwencji człowieka (automatycznie podejmowana decyzja)?

10. Czy art. 5 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG i art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1689 należy interpretować w ten sposób, że faktury generowane automatycznie w ramach umowy konsumenckiej [.] muszą być wyrażone prostym i zrozumiałym językiem, a konsument ma prawo zwrócić się do przedsiębiorcy o udzielenie wyjaśnień na temat sposobu podejmowania decyzji i algorytmu, z którego korzystał?

11. Czy art. 5 ust. 1 lit. c) dyrektywy w sprawie praw konsumentów oraz art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że przedsiębiorca może naliczyć karę umowną za rozwiązanie umowy (ze względu na brak płatności zgodnie z umową) na podstawie standardowych opłat miesięcznych, a nie opłat promocyjnych, w sytuacji gdy strony uzgodniły uiszczanie opłat promocyjnych do końca okresu obowiązywania umowy, a przedsiębiorca sam odmówił zawarcia umowy z opłatą standardową?

12. Czy "rażąco wysokie odszkodowanie" w rozumieniu pkt 1 lit. e) załącznika 1 do dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że stanowi ono różnicę między promocyjną a standardową opłatą miesięczną w ramach umowy, którą to różnicę nalicza się do końca okresu obowiązywania rozwiązanej umowy, zgodnie z liczbą pozostałych miesięcy?

13. Czy art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie naliczaniu przez przedsiębiorcę kwot za części okresów, w sytuacji gdy w umowie strony uzgodniły kwoty za cały pełny okres?

14. Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 oraz zasadę skuteczności [.] należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu zezwalającemu na zobowiązanie konsumenta do poniesienia części kosztów sądowych, gdy [.] przedsiębiorca nie wyjaśnił jasno i zrozumiale konsumentowi, jaki sposób [i] algorytm stosuje się przy automatycznie podejmowanej decyzji, a przedsiębiorca wykazał to [.] dopiero w toku postępowania sądowego wszczętego przez niego przeciwko konsumentowi [.] ze względu na nieuiszczenie kwot przez konsumenta?

15. Czy art. 5 ust. 1 lit. a) i c) dyrektywy 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, aby przedsiębiorca świadczący usług łączności ruchomej naliczał karę umowną [.] za przedterminowe rozwiązanie umowy [.] ze względu na brak płatności przez konsumenta, w oparciu o standardową opłatę miesięczną, w sytuacji gdy przedsiębiorca i konsument uzgodnili promocyjną (niższą) opłatę miesięczną na okres obowiązywania umowy?

16. Czy art. 5 ust. 1 lit. a) i c) dyrektywy 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, aby przedsiębiorca świadczący usługi łączności ruchomejnaliczał karę umowną [...] za przedterminowe rozwiązanie umowy [.] ze względu na brak płatności przez konsumenta, która to kara umowna obejmuje różnicę między standardową a promocyjną opłatą miesięczną [.] za okres od dnia rozwiązania [umowy do dnia upływu uzgodnionego okresu?]

17. Czy art. 5 ust. 1 lit. a) i c) dyrektywy 2011/83/UE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, aby przedsiębiorca świadczący usługi łączności ruchomej naliczał karę umowną za dni, w sytuacji gdy strony uzgodniły, że kara umowna stanowi opłatę miesięczną? Czy dopuszczalne jest naliczanie przez przedsiębiorcę kary umownej na podstawie opłaty miesięcznej, która to kara umowna jest naliczana za dni, a nie za miesiąc?

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1689 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie ustanowienia zharmonizowanych przepisów dotyczących sztucznej inteligencji oraz zmiany rozporządzeń (WE) nr 300/2008, (UE) nr 167/2013, (UE) nr 168/2013, (UE) 2018/858, (UE) 2018/1139 i (UE) 2019/2144 oraz dyrektyw 2014/90/UE, (UE) 2016/797 i (UE) 2020/1828 (akt w sprawie sztucznej inteligencji) (Dz.U. L, 2024/1689, 2024 r.).
2 Dyrektywa Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 304, 2011 r., s. 64).
3 Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, 1993 r., s. 29).

Zmiany w prawie

Maciej Berek: Do projektu MRPiPS o PIP wprowadziliśmy bardzo istotne zmiany

Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Przekształcanie umów B2B dołoży pracy sądom

Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.

Grażyna J. Leśniak 25.11.2025
MZ znosi limit tzw. nadwykonań świadczeń udzielanych osobom do 18. roku życia - projekt przyjęty przez rząd

Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.

Grażyna J. Leśniak 19.11.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2025.1080

Rodzaj: Ogłoszenie
Tytuł: Sprawa C-806/24, YETTEL BULGARIA: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski rajonen syd (Bułgaria) w dniu 25 listopada 2024 r. - YETTEL BULGARIA EAD / FB
Data aktu: 24/02/2025
Data ogłoszenia: 24/02/2025