Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Wzmocnione ramy jakości staży

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Wzmocnione ramy jakości staży

(C/2024/7067)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2024 r.)

Sprawozdawca:	Dimitrios BIRMPAS (EL/PES), radny gminy Egaleo
Dokumenty źródłowe:	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poprawy i egzekwowania warunków pracy stażystów oraz zwalczania zwykłych stosunków pracy ukrytych pod postacią staży ("dyrektywa w sprawie stażystów") COM(2024) 132 final - 2024/0068 (COD) Wniosek dotyczący zalecenia Rady w sprawie wzmocnionych ram jakości staży COM(2024) 133 final

I. ZALECANE POPRAWKI

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poprawy i egzekwowania warunków pracy stażystów oraz zwalczania zwykłych stosunków pracy ukrytych pod postacią staży ("dyrektywa w sprawie stażystów")

COM(2024) 132 final

Poprawka 1

Motyw 5

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Staże mogą pomóc młodym ludziom zdobyć praktyczne i zawodowe doświadczenie, zwiększyć ich szanse na zatrudnienie i ułatwić im przejście do stabilnego zatrudnienia. Staże stanowią ważną ścieżkę ułatwiającą wejście na rynek pracy. Dla pracodawców staże oferują możliwości przyciągania, szkolenia i zatrzymywania młodych ludzi. Mogą one obniżyć koszty poszukiwania i rekrutacji wykwalifikowanych pracowników, gdy stażyści otrzymują ofertę stałego zatrudnienia po odbyciu stażu. Cel ten można jednak osiągnąć tylko wtedy, gdy staże są dobrej jakości i oferują uczciwe warunki pracy.

Staże mogą pomóc młodym ludziom zdobyć praktyczne i zawodowe doświadczenie, zwiększyć ich szanse na zatrudnienie i ułatwić im przejście do stabilnego zatrudnienia. Staże stanowią ważną ścieżkę ułatwiającą wejście na rynek pracy. Dla pracodawców staże oferują możliwości przyciągania, szkolenia i zatrzymywania młodych ludzi. Mogą one obniżyć koszty poszukiwania i rekrutacji wykwalifikowanych pracowników oraz skrócić czas potrzebny na ich skuteczne wdrożenie w środowisko pracy, gdy stażyści otrzymują ofertę stałego zatrudnienia po odbyciu stażu. Cel ten można jednak osiągnąć tylko wtedy, gdy staże są dobrej jakości i oferują uczciwe warunki pracy.

Uzasadnienie

Skuteczne wprowadzenie nowych pracowników w nowy ekosystem zawodowy ma zasadnicze znaczenie dla tego, by mogli szybko rozpocząć działania. Ten okres wdrażania nie jest potrzebny w przypadku stażystów, którym oferuje się zatrudnienie po zakończeniu stażu, ponieważ oni już znają dane środowisko pracy.

Poprawka 2

Motyw 6

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Utrzymują się wyzwania dotyczące problematycznego wykorzystywania staży, między innymi w sytuacjach, gdy zwykłe stanowiska pracy są ukryte pod postacią staży, co pozbawia tych pracowników pełni praw przysługujących im na podstawie prawa Unii, przepisów krajowych i układów zbiorowych pracy oraz stwarza ryzyko, że znajdą się w potrzasku niepewnych warunków pracy. Stosunki pracy ukryte pod postacią staży zakłócają konkurencję między przedsiębiorstwami, ponieważ stawiają w niekorzystnej sytuacji pracodawców, którzy przestrzegają przepisów, oraz prowadzą do obchodzenia ciążących na pracodawcach zobowiązań podatkowych i obowiązków w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz do zastępowania stałych stanowisk pracy. W innych przypadkach pracodawcy "rzeczywistych" stażystów mogą nie przestrzegać wszystkich wymogów wynikających z prawa Unii, przepisów krajowych, układów zbiorowych lub praktyki krajowej, pozbawiając tych stażystów przysługujących im pełnych praw.

Utrzymują się wyzwania dotyczące problematycznego i nie zgodnego z prawem wykorzystywania staży, w takich przypadkach jak sytuacje, gdy zwykłe stanowiska pracy są ukryte pod postacią staży, co pozbawia tych pracowników pełni praw przysługujących im na podstawie prawa Unii, przepisów krajowych i układów zbiorowych pracy oraz stwarza ryzyko, że znajdą się w potrzasku niepewnych warunków pracy. Stosunki pracy ukryte pod postacią staży zakłócaj konkurencję między przedsiębiorstwami, ponieważ stawiaj w niekorzystnej sytuacji pracodawców, którzy przestrzegaj przepisów, oraz prowadzą do obchodzenia ciążących na pracodawcach zobowiązań podatkowych i obowiązków w za kresie zabezpieczenia społecznego oraz do zastępowania stałych stanowisk pracy. W innych przypadkach pracodawcy "rzeczywistych" stażystów mogą nie przestrzegać wszystkich wymogów wynikających z prawa Unii, przepisów krajowych układów zbiorowych lub praktyki krajowej, pozbawiają tych stażystów przysługujących im pełnych praw.

Uzasadnienie

Dodanie słów "i niezgodnego z prawem" jest spójne z brzmieniem użytym w uzasadnieniu wniosku. Ponadto istnieją różnice między poszczególnymi państwami członkowskimi pod względem charakteru wyzwań.

Poprawka 3

Motyw 7

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

dodatkowo stażyści rzadziej bronią swoich praw ze względu a słabszą pozycję na rynku pracy. Brak ram regulacyjnych dotyczących staży, ich złożoność lub zróżnicowanie w poszczególnych państwach członkowskich wraz z niewystarczającym egzekwowaniem przepisów krajowych oraz kraiem zdolności w zakresie kontroli i inspekcji, jak również rak jasności co do tego, jakie organy są odpowiedzialne za kontrolę i inspekcje, to główne czynniki prowadzące do problematycznego wykorzystywania staży.

Dodatkowo stażyści rzadziej bronią swoich praw ze względu na słabszą pozycję na rynku pracy. Brak ram regulacyjnych dotyczących staży, ich złożoność lub zróżnicowanie w poszczególnych państwach członkowskich wraz z niewystarczającym egzekwowaniem przepisów krajowych oraz brakiem zdolności w zakresie kontroli i inspekcji, jak również brak jasności co do tego, jakie organy są odpowiedzialne za kontrolę i inspekcje, to główne czynniki prowadzące do problematycznego i niezgodnego z prawem wykorzystywania staży.

Uzasadnienie

Sformułowanie spójne z brzmieniem użytym w uzasadnieniu wniosku. Jednocześnie przyczyną niezgodnego z przepisami korzystania ze staży są również wybory dokonywane przez pracodawców.

Poprawka 4

Motyw 8

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Z danych wynika, że znaczący odsetek stażystów pracuje w mniej korzystnych warunkach w porównaniu ze zwykłymi pracownikami, m.in. jeżeli chodzi o godziny pracy, uprawnienia do urlopów i dostęp do sprzętu, a także wynagrodzenie.

Z danych wynika, że w porównaniu ze zwykłymi pracownikami znaczący odsetek stażystów pracuje w mniej korzystnych warunkach niż te, które mają zastosowanie na mocy właściwych przepisów unijnych i krajowych, układów zbiorowych i praktyki, m.in. jeżeli chodzi o ubezpieczenie chorobowe i opiekę zdrowotną, wypadki przy pracy i choroby zawodowe, godziny pracy, uprawnienia do urlopów i dostęp do sprzętu, a także wynagrodzenie.

Uzasadnienie

Uzupełnienie zgodne z zaleceniem Rady w sprawie dostępu pracowników oraz osób samozatrudnionych do ochrony socjalnej (Dz.U. C 387 z 15.11.2019, s. 1) oraz z dyrektywą ramową w sprawie zdrowia i higieny pracy (BHP) (Dz.U. L 183 z 29.6.1989).

Poprawka 5

Motyw 22

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić, aby w odniesieniu do warunków pracy, w tym wynagrodzenia, stażyści nie byli traktowani w sposób mniej korzystny niż porównywalni zwykli pracownicy w tym samym zakładzie, chyba że odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi względami. Sam fakt bycia stażystą nie może stanowić powodu do mniej korzystnego traktowania w porównaniu ze zwykłymi pracownikami tego samego zakładu. Jednocześnie inny zakres zadań, mniejsza odpowiedzialność lub intensywność pracy w stosunku do porównywalnych zwykłych pracowników mogą w stosownych przypadkach stanowić obiektywne powody odmiennego traktowania pod względem danego warunku zatrudnienia. Zakres odmiennego traktowania powinien być jednak proporcjonalny do tych powodów.

Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić, aby w od niesieniu do warunków pracy, zrealizowanych na mocy mających zastosowanie przepisów unijnych i krajowych, w tym wynagrodzenia, stażyści nie byli traktowani w sposób mnie korzystny niż porównywalni zwykli pracownicy w tym są mym zakładzie, chyba że odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi względami. Sam fakt bycia stażystą ni może stanowić powodu do mniej korzystnego traktowani w porównaniu ze zwykłymi pracownikami tego samego za kładu. Jednocześnie inny zakres zadań, mniejsza odpowie dzielność lub intensywność pracy w stosunku do porównywalnych zwykłych pracowników mogą w stosownych przypadkach stanowić obiektywne powody odmiennego traktowania pod względem danego warunku zatrudnienia Zakres odmiennego traktowania powinien być jednak pro porcjowany do tych powodów. Staże powinny być sprawiedliwie wynagradzane i obejmować koszty poniesione przez stażystę w związku z udziałem w stażu, w tym koszt podróży i zakwaterowania. Powinny opierać się na pisemne umowie zawieranej na początku stażu między stażysta podmiotem oferującym staż i/lub, w stosownych przypadkach, właściwym zaangażowanym organem władzy, wskazującej dokładną datę rozpoczęcia i zakończenia stażu, dokładne godziny stażu (liczba godzin na dzień i liczba dni w tygodniu) i opisującej zadania stażysty. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić, ty wiedza, umiejętności kompetencje nabyte podczas staży były uznawane i wali dawane oraz by staże były uznawane za doświadczenie zawodowe w procesie rekrutacji.

Uzasadnienie

Ponieważ zakres stosowania dyrektywy obejmuje jedynie stażystów, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę lub pozostają w stosunku pracy określonym w prawie, układach zbiorowych lub praktyce obowiązujących w każdym państwie członkowskim, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, powinni oni otrzymywać odpowiednie wynagrodzenie, z wyłączeniem możliwości staży bez wynagrodzenia. Jednocześnie takie wynagrodzenie powinno uwzględniać koszty utrzymania stażystów, którzy często przenoszą się poza swoje miejsce zamieszkania w celu odbycia stażu. W niektórych przypadkach pisemna umowa może obejmować (również) instytucję działającą jako pośrednik między organizatorem szkolenia a stażystą. Umowa na piśmie i uznawanie staży są zgodne z brzmieniem rezolucji Parlamentu Europejskiego z 14 czerwca 2023 r. zawierającej zalecenia dla Komisji w sprawie staży wysokiej jakości w Unii i powinny być również elementem dyrektywy, ponieważ reguluje ona warunki pracy stażystów.

Poprawka 6

Motyw 23

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Stosowanie zasady niedyskryminacji wymaga wskazania porównywalnego zwykłego pracownika wykonującego ten sam lub podobny rodzaj pracy lub zawód co stażysta, z należytym uwzględnieniem kwalifikacji i umiejętności.

Stosowanie zasady niedyskryminacji powinno, gdy to możliwe, opierać się na wskazaniu porównywalnego zwykłego pracownika wykonującego ten sam lub podobny rodzaj pracy lub zawód co stażysta, z należytym uwzględnieniem kwalifikacji i umiejętności. Jeżeli nie ma takiego porównywalnego zwykłego pracownika, porównania powinno się dokonywać przez odwołanie do właściwego układu zbiorowego lub - w razie braku takiego układu - zgodnie z przepisami prawa krajowego lub praktyką krajową. Można konsultować się z władzami lokalnymi i regionalnymi w celu zapewnienia, ty porównania te dokładnie odzwierciedlały regionalne warunki i standardy rynku pracy.

Uzasadnienie

Trzeba zwrócić należytą uwagę na mikroprzedsiębiorstwa i małe przedsiębiorstwa, w przypadku których określenie porównywalnego zwykłego pracownika może nie być możliwe. Nie powinno to jednak stanowić powodu, by nie stosować zasady niedyskryminacji, chyba że odmienne traktowanie jest uzasadnione powodami o charakterze obiektywnym. Władze lokalne i regionalne mogą ułatwić proces porównywania.

Poprawka 7

Motyw 29

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Państwa członkowskie powinny wdrożyć odpowiednie środki, które ułatwiałyby ocenę, czy domniemany staż jest rzeczywiście stażem. Powinno to obejmować limit dotyczący zbyt długiego czasu trwania stażu i powtarzających się, w tym następujących po sobie, staży u tego samego pracodawcy. Rozsądny maksymalny czas trwania stażu co do zasady nie powinien przekraczać sześciu miesięcy, tak jak określono to w zaleceniu z 2014 r. Państwa członkowskie mogą jednak postanowić, że dłuższy czas trwania stażu może być uzasadniony, jeżeli wynika to z obiektywnych względów. Przykładami takich wyjątków mogą być staże, których ukończenie jest obowiązkowe w celu uzyskania dostępu do określonych zawodów, w przypadku których ścieżka zdobywania niezbędnej wiedzy, kompetencji i doświadczenia uzasadnia wydłużenie stażu. Niektóre staże będące elementem aktywnej polityki rynku pracy, mające na celu integrację osób znajdujących się w trudnej sytuacji, również mogą obejmować dłuższy okres. Niektóre staże będące elementem programu formalnego kształcenia lub kształcenia i szkolenia zawodowego mogą trwać dłużej z powodów związanych z programem nauczania.

Państwa członkowskie powinny wdrożyć odpowiednie środki, które ułatwiałyby ocenę, czy domniemany staż jest rzeczywiście stażem. Powinno to obejmować limit dotyczący nieracjonalnego czasu trwania stażu i powtarzających się w tym następujących po sobie, staży u tego samego praco dawcy. Rozsądny maksymalny czas trwania stażu co do za sady nie powinien przekraczać sześciu miesięcy, tak jak określono to w zaleceniu z 2014 r., a minimalny czas trwania stażu nie powinien być krótszy niż jeden miesiąc. Państwa członkowskie mogą jednak postanowić, że krótszy lub dłuższy czas trwania stażu może być uzasadniony, jeżeli wynika to z obiektywnych względów. Wyjątki dotyczące krótszego czasu staży mogłyby mieć zastosowanie do staż związanych z konkretną działalnością zawodową, która ot bywa się w krótkich cyklach. Przykładami wyjątków dotyczących dłuższych staży mogą być staże, których ukończeni jest obowiązkowe w celu uzyskania dostępu do określonych zawodów, w przypadku których ścieżka zdobywania nie zbędnej wiedzy, kompetencji i doświadczenia uzasadnia wy dłużenie stażu. Niektóre staże będące elementem aktywna polityki rynku pracy, mające na celu integrację osób znajdujących się w trudnej sytuacji, również mogą obejmować dłuższy okres. Niektóre staże będące elementem programu formalnego kształcenia lub kształcenia i szkoleni zawodowego mogą trwać dłużej lub krócej z powodu' związanych z programem nauczania.

Uzasadnienie

Należy również określić minimalny czas trwania stażu, aby zagwarantować, że staż będzie wystarczająco sensowny. Należycie uzasadnione wyjątki miałyby zastosowanie do krótszych i dłuższych staży.

Poprawka 8

Motyw 33

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Stażyści powinni mieć dostęp do skutecznego i bezstronnego rozstrzygania sporów oraz prawo dochodzenia roszczeń, w tym prawo do odpowiedniego odszkodowania. Należy informować stażystów o mechanizmach dochodzenia roszczeń, aby mogli korzystać z przysługującego im prawa do dochodzenia roszczeń. Uwzględniając zasadniczy charakter prawa do skutecznej ochrony prawnej, stażyści powinni nadal korzystać z takiej ochrony, nawet po zakończeniu stażu, który jest przedmiotem zaskarżenia ze względu na zarzut naruszenia praw wynikających z niniejszej dyrektywy oraz z innych przepisów prawa Unii mających zastosowanie do pracowników.

Stażyści powinni mieć dostęp do skutecznego i bezstronnego rozstrzygania sporów oraz prawo dochodzenia roszczeń, w tym prawo do odpowiedniego odszkodowania. Należy informować stażystów na początku stażu o mechanizmach dochodzenia roszczeń, aby mogli korzystać z przysługującego im prawa do dochodzenia roszczeń. Uwzględniając zasadniczy charakter prawa do skutecznej ochrony prawnej, stażyści powinni nadal korzystać z takiej ochrony, nawet po zakończeniu stażu, który jest przedmiotem zaskarżenia ze względu na zarzut naruszenia praw wynikających z niniejszej dyrektywy oraz z innych przepisów prawa Unii mających zastosowanie do pracowników.

Uzasadnienie

Zgodnie z zasadą nr 7 Europejskiego filaru praw socjalnych oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 105).

Poprawka 9

Motyw 38

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie egzekwowanie warunków pracy stażystów i zwalczanie zwykłych stosunków pracy ukrytych pod postacią staży, nie mogą zostać osiągnięte w wystarczający sposób przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie egzekwowanie uczciwych warunków pracy stażystów i zwalczanie zwykłych stosunków pracy ukrytych pod postacią staży, nie mogą zostać osiągnięte w wystarczający sposób przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

Uzasadnienie

Nie wymaga uzasadnienia.

Poprawka 10

Motyw 39

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny unikać nakładania zbędnych administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń, w szczególności jeżeli utrudniają one tworzenie i rozwijanie mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Zachęca się zatem państwa członkowskie do przeprowadzenia oceny skutków krajowych środków transpozycji dyrektywy dla tych przedsiębiorstw w celu zapewnienia, by nie poniosły one nieproporcjonalnych konsekwencji - przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na mikroprzedsiębiorstwa i na obciążenia administracyjne - oraz do opublikowania wyników takiej oceny i do udzielenia wsparcia takim przedsiębiorstwom stosownie do potrzeb.

Przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny unikać nakładania zbędnych administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń, w szczególności jeżeli utrudniają one tworzenie i rozwijanie mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Zachęca się zatem państwa członkowskie do przeprowadzenia oceny skutków krajowych środków transpozycji dyrektywy dla tych przedsiębiorstw w celu zapewnienia, by nie poniosły one nieproporcjonalnych konsekwencji - przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na mikroprzedsiębiorstwa i na obciążenia administracyjne - oraz do opublikowania wyników takiej oceny i do udzielenia wsparcia takim przedsiębiorstwom stosownie do potrzeb, o ile przestrzegają one kryteriów jakości oraz przepisów prawa i układów zbiorowych.

Uzasadnienie

Zgodnie z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie wysokiej jakości staży w UE (Dz.U. C/2024/484, 23.1.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/484/oj).

Poprawka 11

Artykuł 3

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
	Państwa członkowskie zapewniają, aby staże opierały się na pisemnej umowie wskazującej dokładną datę rozpoczęcia i zakończenia stażu, zawartej na początku stażu między stażystą a podmiotem oferującym staż i/lub, w stosownych przypadkach, z właściwym zaangażowanym organem Umowy o staż muszą obejmować jasno określone efekty uczenia się i szkolenia.
Państwa członkowskie zapewniają, aby w odniesieniu do warunków pracy, w tym wynagrodzenia, stażyści nie byli traktowani w sposób mniej korzystny niż porównywalni zwykli pracownicy w tym samym zakładzie, chyba że odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi względami, takimi jak inny zakres zadań, mniejsza odpowiedzialność lub intensywność pracy, bądź waga komponentu uczenia się i szkolenia. Jeżeli w zakładzie nie ma porównywalnego zwykłego pracownika, porównania dokonuje się przez odwołanie do właściwego układu zbiorowego lub - w razie braku takiego układu - zgodnie z przepisami prawa krajowego lub praktyką krajową.	Państwa członkowskie zapewniają, aby w odniesieniu do warunków pracy, w tym wynagrodzenia, stażyści nie byli traktowani w sposób mniej korzystny niż porównywalni zwykli pracownicy w tym samym zakładzie, chyba że odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi względami, takimi jak inny zakres zadań, mniejsza odpowiedzialność lub intensywność pracy, bądź waga komponentu uczenia się i szkolenia. Staże nie powinny być bez wynagrodzenia. Jeżeli w zakładzie nie ma porównywalnego zwykłego pracownika, porównania dokonuje się przez odwołanie do właściwego układu zbiorowego lub - w razie braku takiego układu - zgodnie z przepisami prawa krajowego lub praktyką krajową. Można konsultować się z władzami lokalnymi i regionalnymi w celu zapewnienia, by porównania te dokładnie odzwierciedlały regionalne warunki i standardy rynku pracy. Państwa członkowskie poprzez skuteczny monitoring i egzekwowanie zapewniają ponadto, by niezależnie od czasu trwania stażu respektowane były prawa stażystów oraz warunki ich pracy wynikające z mającego zastosowanie prawa unijnego i krajowego, układów zbiorowych i praktyki, w tym dostęp do ochrony socjalnej, przepisy dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia, ograniczenia związane z maksymalnym tygodniowym czasem pracy, minimalny dzienny i tygodniowy czas odpoczynku oraz minimalny wymiar przysługującego urlopu. Państwa członkowskie gwarantują, że przedsiębiorstwa lub równoważne organizacje nie otrzymują ani nie żądają żadnego wynagrodzenia lub płatności z tytułu prowadzenia staży od stażystów lub ich ośrodków szkoleniowych. Państwa członkowskie dążą do tego, aby stażyści będący osobami znajdującymi się w trudnej sytuacji lub o mniejszych szansach mieli równy dostęp do możliwości odbycia stażu.

Uzasadnienie

Dyrektywa powinna wyraźnie odnosić się do koncepcji uczciwych warunków pracy stażystów oraz potrzeby równego dostępu do możliwości odbycia stażu. W niektórych przypadkach pisemna umowa może obejmować (również) instytucję działającą jako pośrednik między organizatorem szkolenia a stażystą. Konsultacje z władzami lokalnymi i regionalnymi mogą ułatwić stosowanie zasady niedyskryminacji, by odzwierciedlić zróżnicowane uwarunkowania gospodarcze i społeczne w poszczególnych regionach. Ponieważ zakres stosowania dyrektywy obejmuje jedynie stażystów, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę lub pozostają w stosunku pracy określonym w prawie, układach zbiorowych lub praktyce obowiązujących w każdym państwie członkowskim, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, powinni oni otrzymywać odpowiednie wynagrodzenie, z wyłączeniem możliwości staży bez wynagrodzenia.

Celem jest niedopuszczenie do tego, by przedsiębiorstwa nadużywały swej mocnej pozycji z powodu niedoboru praktyk umożliwiających studentom uniwersyteckim i uczniom uczącym się zawodu ukończenie programu studiów lub nauki i by wymagały od uniwersytetów i ośrodków szkoleniowych płatności za prowadzenie staży o charakterze akademickim i szkoleniowym, a nie zawodowym.

Poprawka 12

Nowy artykuł 3a

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
	Uznawanie staży Państwa członkowskie zapewniają uznawanie i walidowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji nabytych w trakcie stażu i dbają, aby podmioty oferujące staże poświadczały je w formie certyfikatu na podstawie oceny.
	Państwa członkowskie dopilnowują, by staże były uznawane za doświadczenie zawodowe.

Uzasadnienie

Uznawanie i formalna walidacja są zasadniczym elementem staży.

Poprawka 13

Artykuł 4

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

Państwa członkowskie przewidują skuteczne kontrole i inspekcje prowadzone przez właściwe organy w celu wykrywania praktyk polegających na ukrywaniu zwykłego stosunku pracy pod postacią stażu, co skutkuje niższym poziomem ochrony, dotyczącej m.in. warunków pracy i wynagrodzenia, niż ten, do którego dany pracownik byłby uprawniony na podstawie przepisów prawa unijnego lub krajowego, układów zbiorowych lub praktyki krajowej, a także w celu stosowania środków egzekwowania prawa wobec takich praktyk.

Państwa członkowskie przewidują skuteczne kontrole i inspekcje prowadzone przez właściwe organy w celu wykrywania praktyk polegających na ukrywaniu zwykłego stosunku pracy pod postacią stażu, co skutkuje niższym poziomem ochrony, dotyczącej m.in. warunków pracy i wynagrodzenia, niż ten, do którego dany pracownik byłby uprawniony na podstawie przepisów prawa unijnego lub krajowego, układów zbiorowych lub praktyki krajowej, a także w celu stosowania środków egzekwowania prawa wobec takich praktyk. Władze lokalne i regionalne mogą odgrywać istotną rolę w tych kontrolach, gdzie dzielą się swoją wiedzą na temat lokalnych warunków i praktyk biznesowych w celu zwiększenia skuteczności egzekwowania prawa.

Uzasadnienie

Chociaż ich zaangażowanie nie jest obowiązkowe, władze lokalne i regionalne mogą wnieść cenną wiedzę na temat lokalnych praktyk i warunków prowadzenia działalności gospodarczej, jeśli chodzi o zwiększenie skuteczności wykrywania i zwalczania niewłaściwego wykorzystywania staży jako ukrytego zatrudnienia.

Poprawka 14

Art. 5. ust. 1

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
W celu ustalenia, czy domniemany staż stanowi w istocie zwykły stosunek pracy, właściwe organy dokonują całościowej oceny wszystkich istotnych faktów. W ocenie tej uwzględnia się między innymi następujące przesłanki: a) brak istotnego komponentu uczenia się i szkolenia w domniemanym stażu;	W celu ustalenia, czy domniemany staż stanowi w istocie zwykły stosunek pracy, właściwe organy, opierając się w stosownych przypadkach na współpracy z odpowiednimi władzami lokalnymi i regionalnymi, dokonują całościowej oceny wszystkich istotnych faktów. Wystąpienie dwóch lub większej liczby następujących przesłanek wskazuje na istnienie nielegalnego stosunku pracy: a) brak istotnego i odpowiedniego komponentu uczenia się i szkolenia, w tym nauki umiejętności społecznych, w domniemanym stażu;
b) zbyt długi czas trwania domniemanego stażu lub wielokrotne bądź następujące po sobie domniemane staże odbywane przez tę samą osobę u tego samego pracodawcy;	b) brak opiekuna i mentora stażysty;
c) równoważny poziom zadań, obowiązków i intensywności pracy domniemanych stażystów oraz zwykłych pracowników na porównywalnych stanowiskach u tego samego pracodawcy;	c) nieracjonalny czas trwania domniemanego stażu (krótszy niż miesiąc albo dłuższy niż sześć miesięcy) lub wielokrotne bądź następujące po sobie domniemane staże odbywane przez tę samą osobę u tego samego pracodawcy;
d) wymóg, aby kandydaci na staże posiadali wcześniejsze doświadczenie zawodowe w tej samej lub podobnej dziedzinie, bez odpowiedniego uzasadnienia;	d) równoważny poziom zadań, obowiązków i intensywności pracy domniemanych stażystów oraz zwykłych pracowników na porównywalnych stanowiskach u tego samego pracodawcy;
e) wysoki odsetek domniemanych staży w porównaniu ze zwykłymi stosunkami pracy zawartymi z danym pracodawcą;	e) wymóg, aby kandydaci na staże posiadali wcześniejsze doświadczenie zawodowe w tej samej lub podobnej dziedzinie, bez odpowiedniego uzasadnienia;
f) znaczna liczba domniemanych stażystów u tego samego pracodawcy, którzy odbyli co najmniej dwa staże lub zawarli zwykły stosunek pracy w tej samej lub podobnej dziedzinie przed podjęciem domniemanego stażu.	f) wysoki odsetek domniemanych staży w porównaniu ze zwykłymi stosunkami pracy zawartymi z danym pracodawcą;
	g) znaczna liczba domniemanych stażystów u tego samego pracodawcy, którzy odbyli co najmniej dwa staże lub zawarli zwykły stosunek pracy w tej samej lub podobnej dziedzinie przed podjęciem domniemanego stażu.

Uzasadnienie

Jeżeli podczas staży obserwuje się wystąpienie co najmniej dwóch z przesłanek, powinno to świadczyć o nieuregulowanym stosunku pracy. Ponadto komponent uczenia się i szkolenia w ramach stażu powinien być nie tylko istotny, ale również odpowiedni i obejmować naukę umiejętności społecznych. Na tej samej zasadzie stażyści powinni otrzymywać wytyczne podczas wykonywania powierzonych im zadań, a także szkolenie i wsparcie. Funkcja opiekuna i mentora, która może zostać powierzona tej samej osobie zgodnie z przepisami i praktykami państw członkowskich, jest niezbędna dla satysfakcjonującego stażu. Należy też określić minimalny czas trwania stażu, aby zagwarantować, że staż będzie wystarczająco sensowny. Ponadto władze lokalne i regionalne mogą przyczynić się do skuteczniejszej identyfikacji staży niezgodnych z prawem z uwagi na swą wiedzę na temat specyfiki regionalnej i wyzwań związanych z lokalnym rynkiem pracy.

Poprawka 15

Art. 5. ust. 2

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
W celu umożliwienia właściwym organom przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje tym organom na żądanie następujące informacje:	W celu umożliwienia właściwym organom przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje tym organom na żądanie następujące informacje:
a) liczbę staży i zwykłych stosunków pracy;	a) liczbę staży i zwykłych stosunków pracy w momencie napłynięcia żądania i w odpowiednim okresie odniesienia;
b) czas trwania staży; c) warunki pracy, w tym wynagrodzenie, zadania i obowiązki domniemanych stażystów i zwykłych pracowników na porównywalnych stanowiskach; d) opisy komponentów uczenia się i szkolenia w ramach staży; e) treść ogłoszeń o naborze na staże.	b) czas trwania staży; c) warunki pracy, w tym wynagrodzenie, zadania i obowiązki domniemanych stażystów i zwykłych pracowników na porównywalnych stanowiskach; d) opisy komponentów uczenia się i szkolenia w ramach staży; e) wyznaczonych opiekunów stażystów; f) treść ogłoszeń o naborze na staże; g) odsetek staży, które doprowadziły do zawarcia zwykłego stosunku pracy, w odpowiednim okresie odniesienia

Uzasadnienie

Dodanie powyższych informacji ułatwia ocenę, o której mowa w ust. 1.

Poprawka 16

Art. 5. ust. 3

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską

Poprawka KR-u

W celu ułatwienia oceny, o której mowa w ust. 1, państwa członkowskie: a) określają limit dotyczący zbyt długiego czasu trwania stażu i powtarzających się, w tym następujących po sobie, staży u tego samego pracodawcy; b) zobowiązują pracodawców do zamieszczania w ogłoszeniach o naborze na staż i ogłoszeniach reklamujących staże informacji na temat oczekiwanych zadań, warunków pracy, w tym wynagrodzenia, ochrony socjalnej, komponentów uczenia się i szkolenia. Państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątki od terminu określonego w lit. a), w przypadkach gdy dłuższy okres jest uzasadniony obiektywnymi względami.

W celu ułatwienia oceny, o której mowa w ust. 1, państwa członkowskie: a) określają limit dotyczący powtarzających się, w tym następujących po sobie, staży u tego samego pracodawcy; b) zobowiązują pracodawców do zamieszczania w ogłoszeniach o naborze na staż i ogłoszeniach reklamujących staże informacji na temat oczekiwanych zadań, warunków pracy, w tym wynagrodzenia, ochrony socjalnej, komponentów uczenia się i szkolenia. Państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątki od terminu określonego w lit. a), w przypadkach gdy krótszy lub dłuższy okres jest uzasadniony obiektywnymi względami.

Uzasadnienie

Dostosowanie tekstu do brzmienia motywów, zgodnie z którym w dyrektywie określono dolne i górne limity czasu trwania staży, pozostawiając jednocześnie państwom członkowskim swobodę stosowania należycie uzasadnionych wyjątków.

Poprawka 17

Artykuł 6

Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki dla zapewnienia, aby wszystkie odpowiednie przepisy prawa Unii mające zastosowanie do pracowników zostały w pełni wdrożone i były egzekwowane w odniesieniu do stażystów. W szczególności:	Państwa członkowskie, w stosownych przypadkach we współpracy z władzami lokalnymi i regionalnymi., wprowadzają niezbędne środki dla zapewnienia, aby wszystkie odpowiednie przepisy prawa Unii mające zastosowanie do pracowników zostały w pełni wdrożone i były egzekwowane w odniesieniu do stażystów. W szczególności:
a) zapewniają, aby informacje dotyczące praw stażystów były publicznie dostępne i sformułowane w jasny, kompleksowy i przystępny sposób;	a) zapewniają, aby informacje dotyczące praw stażystów były publicznie dostępne i sformułowane w jasny, kompleksowy i przystępny sposób;
b) opracowują wytyczne dla pracodawców stażystów, dotyczące ram prawnych staży, w tym odpowiednich aspektów prawa pracy i ochrony socjalnej;	b) opracowują wytyczne dla pracodawców stażystów, dotyczące ram prawnych staży, w tym odpowiednich aspektów prawa pracy i ochrony socjalnej;
c) zapewniają skuteczne kontrole i inspekcje przeprowadzane przez właściwe organy celem egzekwowania odpowiednich przepisów prawa pracy w odniesieniu do stażystów;	c) zapewniają skuteczne kontrole i inspekcje przeprowadzane przez właściwe organy celem egzekwowania odpowiednich przepisów prawa pracy w odniesieniu do stażystów;
d) zapewniają, aby właściwe organy dysponowały zasobami ludzkimi, technicznymi i finansowymi, koniecznymi do przeprowadzania skutecznych kontroli i inspekcji oraz aby posiadały kompetencje do nakładania skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar;	d) zapewniają, aby właściwe organy dysponowały zasobami ludzkimi, technicznymi i finansowymi, koniecznymi do przeprowadzania skutecznych kontroli i inspekcji oraz aby posiadały kompetencje do nakładania skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar;
e) rozwijały zdolności właściwych organów, w szczególności za pomocą szkoleń i wytycznych, w zakresie proaktywnego ukierunkowania działań na pracodawców, którzy nie przestrzegają prawa, oraz wyciągania wobec nich konsekwencji;	e) rozwijały i tworzyły zdolności właściwych organów, w tym za pomocą szkoleń i wytycznych, w zakresie proaktywnego ukierunkowania działań na pracodawców, którzy nie przestrzegają prawa, oraz wyciągania wobec nich konsekwencji;
f) zapewniały, we współpracy z właściwymi organami, kanały zgłaszania nieprawidłowości i złych warunków pracy dla stażystów oraz udostępniały informacje na temat tych kanałów.	f) zapewniały, we współpracy z właściwymi organami, kanały zgłaszania nieprawidłowości i złych warunków pracy dla stażystów oraz udostępniały informacje na temat tych kanałów;
	g) ułatwiają transgraniczną mobilność stażystów w Unii między innymi poprzez doprecyzowanie krajowych ram prawnych dotyczących staży oraz poprzez ustalenie przejrzystych zasad przyjmowania stażystów z innych państw członkowskich i wysyłania stażystów do innych państw członkowskich, a także poprzez ograniczenie obciążeń administracyjnych.

Uzasadnienie

Władze lokalne i regionalne odgrywają zasadniczą rolę we wdrażaniu programów staży, w tym w regionach transgranicznych, przyczyniając się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat praw stażystów, do wytycznych dla pracodawców stażystów oraz do skuteczności kontroli i inspekcji. Ponadto tworzenie zdolności właściwych organów wiąże się również ze zwiększeniem zasobów, zarówno ludzkich, jak i technicznych, aby te organy mogły skutecznie pomagać w identyfikowaniu pracodawców nieprzestrzegających prawa.

II. ZALECENIA POLITYCZNE

EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR),

1. Z aprobatą odnosi się do rewizji zalecenia Rady z 2014 r. w sprawie wzmocnionych ram jakości staży oraz do wniosku dotyczącego dyrektywy, których celami są zajęcie się problematycznym i niezgodnym z prawem korzystaniem ze staży oraz poprawa praw i warunków pracy stażystów. Zauważa jednak, że dyrektywa nie rozwiązuje problemu znacznych rozbieżności między różnymi rodzajami staży i wynikającego z nich szerokiego spektrum wyzwań, przed którymi stoją stażyści.

2. Dostrzega aktualne wyzwania na europejskim rynku pracy, w szczególności utrzymujące się wysokie stopy bezrobocia wśród młodzieży, zwłaszcza w niektórych krajach, oraz uznaje kluczową rolę, jaką staże odgrywają w stawianiu czoła tym problemom, ponieważ umożliwiają młodym ludziom zwiększenie ich szans na zatrudnienie, a pracodawcom - zmniejszenie kosztów i czasu rekrutacji i wdrażania nowych pracowników, gdy stażyści otrzymują ofertę stałego zatrudnienia po zakończeniu stażu. Z zaniepokojeniem odnotowuje jednak najnowsze dane dotyczące dużej liczby bezpłatnych, nieracjonalnie długich, powtarzających się lub niskiej jakości staży.

3. W pełni popiera zamiar Komisji Europejskiej dotyczący ustanowienia jasnych kryteriów w celu zapobiegania fikcyjnym stażom i podniesienia ogólnej jakości staży. Zauważa jednak, że taki sam poziom jasności co we wniosku dotyczącym zalecenia powinien także znaleźć odzwierciedlenie w proponowanej dyrektywie. Ubolewa również, że pomimo szerokiej definicji stażu zakres dyrektywy obejmuje jedynie tych stażystów, którzy są uznawani za pracowników zgodnie z przepisami, układami zbiorowymi lub praktyką obowiązującą w każdym państwie członkowskim. Pomija się tu problemy stojące przed stażystami, którzy nie mają statusu pracownika i odbywają różne rodzaje staży (takich jak staże na wolnym rynku, staże w kontekście aktywnej polityki rynku pracy lub staże związane z kształceniem formalnym i szkoleniem zawodowym);

4. Podkreśla, jak ważne jest, by staże zawierały istotne i odpowiednie komponenty uczenia się i szkolenia, w tym naukę umiejętności społecznych, i z zadowoleniem przyjąłby ilościowe określenie tych elementów. W tym kontekście zaznacza, że przy określaniu cech staży konieczna jest wyraźna wzmianka o roli opiekuna i mentora. Wzywa do wyraźnego ustanowienia w dyrektywie maksymalnego limitu sześciu miesięcy w odniesieniu do czasu trwania staży i zwraca się o określenie również minimalnego czasu trwania stażu wynoszącego jeden miesiąc w celu zapewnienia sensownych doświadczeń edukacyjnych. Jednocześnie KR jest świadomy uderzających rozbieżności między różnymi rodzajami staży i ich konkretnymi celami. W związku z czym uznaje potrzebę rozważenia należycie uzasadnionych odstępstw od wspomnianych limitów, jak w przypadku staży, które stanowią integralną część szkolenia zawodowego lub kształcenia formalnego, w tym staży ponadnarodowych w ramach programu Erasmus+.

5. Przyjmuje z zadowoleniem potwierdzenie zasady niedyskryminacji w celu zagwarantowania stażystom praw i warunków pracy, ale podkreśla potrzebę zawarcia pisemnej umowy na początku stażu oraz uznania staży za doświadczenie zawodowe w drodze odpowiedniej certyfikacji. Podkreśla, że stażyści powinni być traktowani na równi ze zwykłymi pracownikami, w tym jeśli chodzi o dostęp do ochrony socjalnej, przepisy dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia, ograniczenia dotyczące czasu pracy i minimalny wymiar przysługującego urlopu.

6. Ponawia apel o "skuteczny zakaz bezpłatnych staży we wszystkich państwach członkowskich" ¹ , który miałby zastosowanie do wszystkich staży z myślą o ograniczeniu wyzysku na rynku pracy i umożliwieniu wszystkim osobom, w tym osobom należącym do słabszych grup społecznych, dostępu do sensownych i odpowiednio płatnych możliwości odbycia stażu przyczyniającego się do ich rozwoju zawodowego i mobilności społeczno-gospodarczej ² . W tym kontekście odpowiednie wynagrodzenie, zarówno finansowe, jak i uzupełnione świadczeniami rzeczowymi, powinno pokrywać podstawowe koszty utrzymania stażystów, takie jak wyżywienie, zakwaterowanie i transport, tak aby zwiększyć przystępność cenową staży i zapewnić włączenie społeczne. Jednocześnie KR podkreśla znaczenie zbadania sposobów wspierania podmiotów oferujących staże w celu zwiększenia dostępności płatnych staży. W tym celu zwraca uwagę na potrzebę dialogu z zainteresowanymi stronami na rynku pracy, w tym pracodawcami i instytucjami edukacyjnymi, tak aby niezbędne reformy warunków zapewniania staży gwarantowały równowagę między godziwą rekompensatą a dostępem do możliwości.

7. Przyjmuje z zadowoleniem proponowane kryteria oceny fikcyjnych staży i uważa, że wystąpienie co najmniej dwóch takich orientacyjnych kryteriów powinno świadczyć o nieuregulowanym zatrudnieniu. Apeluje jednak, by w informacjach, które należy podać, ująć liczbę stażystów i zwykłych pracowników w okresie odniesienia oraz faktyczny stosunek liczby nieobsadzonych stałych stanowisk pracy i stanowisk obsadzonych przez byłych stażystów do liczby staży. Wzywa Komisję Europejską, by zachęcała pracodawców do przedstawiania publicznych sprawozdań na temat staży, aby zapewnić swobodny dostęp do danych z myślą o przejrzystości i rozliczalności. Zaleca utworzenie unijnej bazy danych służącej do śledzenia wyników staży w celu monitorowania skuteczności programów staży i zapewnienia informacji na potrzeby dostosowywania polityki.

8. Przyjmuje z zadowoleniem większy nacisk, jaki kładzie się na zapewnienie przejrzystości i dostępności informacji na temat praw stażystów oraz na zadbanie o dostęp do skutecznych mechanizmów rozstrzygania sporów i dochodzenia roszczeń w przypadku naruszenia praw stażystów. Podkreśla jednak, że stażyści powinni być informowani o przysługujących im prawach na początku stażu.

9. Wzywa władze lokalne i regionalne jako organizatorów staży, w tym we współpracy z lokalnymi i regionalnymi instytucjami edukacyjnymi i badawczymi, by świeciły przykładem, jeśli chodzi o wdrażanie dyrektywy.

10. Apeluje do państw członkowskich, by zadbały o przydzielenie wystarczających zasobów właściwym organom i o odpowiednie budowanie ich zdolności w celu skutecznego monitorowania i egzekwowania przepisów dotyczących staży.

11. Akcentuje potrzebę zmniejszenia obciążeń administracyjnych, finansowych i prawnych związanych ze stażami oferowanymi przez mikroprzedsiębiorstwa i MŚP, ale podkreśla, że takie przedsiębiorstwa nie powinny być zwolnione z obowiązku przestrzegania kryteriów jakości staży, prawa i układów zbiorowych. Zwraca uwagę na rolę władz lokalnych i regionalnych w ułatwianiu stosowania zasady niedyskryminacji przez takie przedsiębiorstwa w przypadku braku porównywalnych zwykłych pracowników lub układów zbiorowych, ponieważ władze lokalne i regionalne, gdy zasięgnie się ich opinii, mogą dokładnie przedstawić warunki i standardy regionalnego rynku pracy.

12. Wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie, by wzięły pod uwagę wkład władz lokalnych i regionalnych w skuteczne monitorowanie i wdrażanie polityki dotyczącej staży, w tym w ułatwianie transgranicznej mobilności stażystów. Apeluje o ściślejszą współpracę między wszystkimi szczeblami sprawowania rządów w celu zapewnienia, by staże były ukierunkowane na jakość, inkluzywne i dostosowane do lokalnych i regionalnych potrzeb gospodarczych.

13. Przyjmuje do wiadomości potrzebę podjęcia przez UE działań mających na celu egzekwowanie warunków pracy stażystów i zwalczanie regularnych stosunków pracy ukrytych pod postacią staży, aby uniknąć ryzyka rozbieżności między państwami członkowskimi. Uznaje w tym kontekście cel proponowanej dyrektywy, jakim jest zapewnienie stażystom równych warunków działania w całej UE poprzez minimalną harmonizację systemów krajowych, a przy tym pozostawienie państwom członkowskim wystarczającej elastyczności, jeśli chodzi o określenie metody i formy interwencji służącej stopniowemu wdrażaniu odpowiednich wymogów minimalnych. Zgadza się zatem z oceną, że wniosek jest zgodny z zasadami pomocniczości i proporcjonalności.

Bruksela, dnia 9 października 2024 r.

1 Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Przyszłość polityki młodzieżowej w UE. Refleksja nad polityką młodzieżową i włączaniem problematyki młodzieżowej do głównego nurtu polityki w kontekście Europejskiego Roku Młodzieży 2022 (Dz.U. C 79 z 2.3.2023, str. 30).

2 Zgodnie z szacunkami opartymi na danych z europejskiego badania aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) w UE jest 3,1 mln stażystów (dane z 2019 r.), z czego 1,6 mln to stażyści płatni, a 1,5 mln to stażyści, którzy nie otrzymują wynagrodzenia (COM(2024) 132 i COM(2024) 133).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2024.7067
• Rodzaj: Opinia
• Tytuł: Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Wzmocnione ramy jakości staży
• Data aktu: 04/12/2024
• Data ogłoszenia: 04/12/2024