Parlament Europejski,- uwzględniając tytuły II, III i V Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz określone w jego preambule zobowiązanie do realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w szczególności jego art. 10 ust. 1 i 2, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 1, art. 24 ust. 1, art. 26, 36, 41, art. 42 ust. 2, 3, 6 i 7, art. 44, 45 i 46, a także protokół nr 10,
- uwzględniając plan działania pt. "Strategiczny kompas na rzecz bezpieczeństwa i obrony - dla Unii Europejskiej, która chroni swoich obywateli, swoje wartości i interesy oraz przyczynia się do międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa", zatwierdzony przez Radę 21 marca 2022 r. i poparty przez Radę Europejską 25 marca 2022 r.,
- uwzględniając deklarację wersalską szefów państw i rządów UE z 11 marca 2022 r.,
- uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 18 maja 2022 r. w sprawie analizy luk inwestycyjnych w zakresie obronności i dalszych działań (JOIN (2022)0024),
- uwzględniając swoją rezolucję z 17 lutego 2022 r. pt. "Realizacja wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa - sprawozdanie roczne za 2021 r." 1 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 17 lutego 2022 r. pt. "Realizacja wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony - sprawozdanie roczne za 2021 r." 2 ,
- uwzględniając komunikat Komisji z 15 lutego 2022 r. zatytułowany "Wkład Komisji w europejską obronność" (COM(2022)0060),
- uwzględniając decyzję Rady z 22 marca 2021 r. ustanawiającą Europejski Instrument na rzecz Pokoju oraz uchylającą decyzję (WPZiB) 2015/528 3 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 16 marca 2017 r. pt. "Skutki konstytucyjne, prawne i instytucjonalne wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony - możliwości oferowane przez traktat z Lizbony" 4 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 7 kwietnia 2022 r. w sprawie konkluzji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 2425 marca 2022 r., w tym najnowszych wydarzeń związanych z wojną w Ukrainie oraz sankcji UE wobec Rosji i ich stosowania 5 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 24 marca 2022 r. w sprawie pilnej potrzeby przyjęcia unijnego planu działania dla zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego w UE i poza jej terytorium w związku z rosyjską inwazją na Ukrainę 6 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 1 marca 2022 r. w sprawie rosyjskiej agresji na Ukrainę 7 ,
- uwzględniając oświadczenia liderów Parlamentu w sprawie Ukrainy z 16 i 24 lutego 2022 r.,
- uwzględniając sprawozdanie dotyczące końcowych wyników Konferencji w sprawie przyszłości Europy z maja 2022 r.,
- uwzględniając komunikat wydany przez szefów państw i rządów uczestniczących w posiedzeniu Rady Północnoatlantyckiej w Brukseli 14 czerwca 2021 r.,
- uwzględniając analizę i zalecenia z 25 listopada 2020 r. pt. "NATO 2030: United for a New Era" [NATO 2030: Zjednoczeni dla nowej ery] autorstwa grupy refleksyjnej powołanej przez sekretarza generalnego NATO,
- uwzględniając rezolucje przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne ONZ z 2 marca 2022 r. w sprawie agresji na Ukrainę, z 24 marca 2022 r. w sprawie humanitarnych konsekwencji agresji na Ukrainę oraz z 7 kwietnia 2022 r. w sprawie zawieszenia praw Federacji Rosyjskiej do zasiadania w Radzie Praw Człowieka,
- uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony 8 , który obejmuje pogłębioną i kompleksową umowę o wolnym handlu i wszedł w życie 1 września 2017 r.,
- uwzględniając decyzje Rady w sprawie unijnych środków ograniczających wobec Rosji w związku z jej wojną przeciw Ukrainie,
- uwzględniając umowę o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony 9 (umowa o handlu i współpracy między UE a Zjednoczonym Królestwem),
- uwzględniając art. 118 Regulaminu,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A9-0164/2022),
A. mając na uwadze, że niesprowokowana i nieuzasadniona agresja wojskowa Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy, po rosyjskiej napaści na Gruzję w 2008 r. i innych agresywnych działaniach na świecie, stanowi rażące naruszenie prawa międzynarodowego, Karty Narodów Zjednoczonych oraz zasad zapisanych w akcie końcowym z Helsinek z 1975 r., memorandum budapesztańskim z 1994 r. i Paryskiej Karcie Nowej Europy z 21 listopada 1990 r. oraz poważnie zagraża bezpieczeństwu i stabilności w Europie i na świecie;
B. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nie zastosowała się do nakazu wydanego przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości 16 marca 2022 r. jednoznacznie wzywającego ją do natychmiastowego zawieszenia operacji wojskowych oraz do zapewnienia, aby wszelkie wojskowe czy nieregularne oddziały zbrojne, którymi może kierować lub które może wspierać, a także wszelkie organizacje i osoby, które mogą być pod jej kontrolą lub przywództwem, nie podejmowały żadnych kroków w celu kontynuowania prowadzonych operacji wojskowych;
C. mając na uwadze, że rosyjska inwazja na Ukrainę stanowi atak na cały europejski porządek pokojowy, a w związku z tym zagraża fundamentom, na których zbudowano politykę zagraniczną, bezpieczeństwa i obrony Unii; mając na uwadze, że Rosja nieustannie próbuje zachwiać stabilnością w sąsiedztwie Unii i na świecie oraz podważyć i wymusić przegląd europejskiego porządku bezpieczeństwa, co wymaga od Unii znacznego i zdecydowanego zwiększenia spójności i skuteczności jej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony;
D. mając na uwadze, że tysiące Ukraińców straciło życie w wojnie prowadzonej przez Federację Rosyjską przeciwko Ukrainie od 2014 r.; tysiące osób jest rannych, a ponad 10 milionów zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów lub ucieczki do sąsiednich państw;
E. mając na uwadze, że rosyjskie siły zbrojne celowo dokonują masowych ostrzałów infrastruktury cywilnej, w tym budynków mieszkalnych i schronów, przedszkoli, szkół, szpitali, ośrodków ewakuacyjnych, placówek opiekuńczych oraz dworców kolejowych i autobusowych;
F. mając na uwadze, że zdaniem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka ataki te powodują niezmierzone cierpienie ludzi i stanowią zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości; mając na uwadze, że tortury i zabójstwa cywilów, jak również coraz liczniejsze przypadki handlu ludźmi, przemocy seksualnej, gwałtów i wykorzystywania kobiet i dzieci stanowią potworne zbrodnie wojenne, które należy pilnie udokumentować i ścigać, aby można było osądzić sprawców; mając na uwadze, że trwa międzynarodowe śledztwo w sprawie zbrodni dokonanych w Buczy; mając na uwadze, że napaść na Ukrainę może stanowić zbrodnię agresji w rozumieniu art. 8a Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, a akty okrucieństwa popełnione przez armię rosyjską i jej mocodawców odpowiadają definicji ludobójstwa zawartej w konwencji ONZ z 1948 r.; mając na uwadze, że decydentów i sprawców należy postawić przed międzynarodowym wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych;
G. mając na uwadze, że rosyjska napaść na Ukrainę sprawiła, że do Europy wróciła wojna, a my, Europejczycy, musimy w tej chwili wykazać się pełnią determinacji i zdecydowania, by chronić Unię i bronić jej, tak jak wartości i zasad, które reprezentuje, w tym zasady integralności terytorialnej, suwerenności narodowej i porządku międzynarodowego opartego na zasadach;
H. mając na uwadze, że brak właściwej reakcji na rosyjską napaść na Gruzję w 2008 r. oraz na Ukrainę w 2014 r. zachęcił Rosję do kontynuowania agresywnych działań wojskowych i politycznych, w tym inwazji na Ukrainę na pełną skalę, co osłabiło i podważyło oparty na zasadach porządek międzynarodowy i stabilność w Europie i na świecie;
I. mając na uwadze, że strategicznym celem wolnego świata jest pomoc Ukrainie w ostatecznym pokonaniu rosyjskiego agresora i odzyskaniu kontroli nad jej terytorium uznanym na arenie międzynarodowej;
J. mając na uwadze, że w czasie, kiedy Federacja Rosyjska prowadzi wojnę napastniczą przeciw Ukrainie i atakuje europejski porządek pokojowy, w samej Rosji dochodzi do poważnych represji wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji politycznej, co ma zapewnić przetrwanie coraz bardziej totalitarnego reżimu;
K. mając na uwadze, że obrona Europy jest przede wszystkim obowiązkiem wszystkich europejskich demokracji; mając na uwadze, że obowiązkowi temu muszą towarzyszyć odpowiednie cele w zakresie zdolności finansowych i wojskowych; mając na uwadze, że Unia postanowiła wywiązać się ze swojego zadania, by przeciwdziałać Federacji Rosyjskiej usiłującej zniszczyć fundamenty międzynarodowego bezpieczeństwa i stabilności, a zadanie to realizuje m. in. w ścisłej współpracy z NATO, które jest gwarantem zbiorowego bezpieczeństwa swoich członków; mając na uwadze, że 18 maja 2022 r. Finlandia i Szwecja oficjalnie złożyły wnioski o przystąpienie do NATO; mając na uwadze, że ważne jest, aby wszyscy członkowie NATO szybko ratyfikowali protokoły przystąpienia Finlandii i Szwecji; mając na uwadze, że Turcja wykazuje niechęć do przyjęcia wniosków Finlandii i Szwecji o przystąpienie do NATO; mając na uwadze, że art. 42 ust. 7 TUE pozostaje ważnym elementem europejskiej struktury bezpieczeństwa, zapewniającym wsparcie i ochronę wszystkim państwom członkowskim UE; mając na uwadze, że Parlament wyraził szczerą wdzięczność za ponowną pomoc i współpracę ze strony USA w zakresie ochrony i zapewnienia europejskiej obrony terytorialnej;
L. mając na uwadze, że Ukrainie przysługuje prawo podstawowe, jakim jest prawo do samoobrony wynikające z art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych; mając na uwadze, że Parlament wyraża uznanie dla obywateli Ukrainy za ich odwagę w obronie ojczyzny oraz naszych wspólnych wartości, jakimi są wolność i demokracja, oraz że nie zostawimy ich samych;
M. mając na uwadze, że Parlament Europejski w swojej rezolucji z 1 marca 2022 r. w sprawie rosyjskiej agresji na Ukrainę wezwał instytucje UE do podjęcia starań na rzecz przyznania Ukrainie statusu kraju kandydującego do UE, a w międzyczasie do kontynuowania prac na rzecz jej integracji z jednolitym rynkiem UE zgodnie z układem o stowarzyszeniu;
N. mając na uwadze, że misja doradcza Unii Europejskiej na rzecz reformy cywilnego sektora bezpieczeństwa na Ukrainie (EUAM) zapewni w ramach odnowionego mandatu ścisłą współpracę z Międzynarodowym Trybunałem Karnym, Eurojustem i państwami członkowskimi podejmującymi działania, które bezpośrednio wspierają dochodzenia i ściganie przestępstw międzynarodowych w Ukrainie;
O. mając na uwadze, że Parlament Europejski powinien rozpocząć pogłębioną analizę powodów, dla których Unia, jej państwa członkowskie i partnerzy o podobnych poglądach nie zdołali powstrzymać rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, stanowiącej naruszenie Karty Narodów Zjednoczonych, a przez to atak na istotę pokoju i bezpieczeństwa Europy, na jej wartości i dobrobyt, a także fundamenty demokracji, a także podsumować wnioski wyciągnięte z wcześniejszych błędów polityki wobec Rosji, począwszy od niedopilnowania pełnego wykonania umowy o zawieszeniu broni z 12 sierpnia 2008 r., której mediatorem była UE, oraz zbadać przypadki naruszenia sankcji nałożonych od 2014 r.;
P. mając na uwadze, że w Strategicznym kompasie Rada uznała, że bezpieczeństwo i stabilność na Bałkanach Zachodnich nadal nie są czymś trwałym oraz że istnieje ryzyko wystąpienia potencjalnych skutków zewnętrznych obecnego pogorszenia się sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w Europie;
Q. mając na uwadze potrzebę pilnego zwiększenia gotowości, aby móc lepiej radzić sobie z całym spektrum przyszłych kryzysów, w szczególności kryzysem humanitarnym i kryzysem bezpieczeństwa; mając na uwadze, że Unia musi wykorzystać wszystkie dostępne instrumenty, kładąc nacisk na szybkie działanie, aby chronić Unię i jej obywateli, nasze wartości i interesy oraz przyczynić się do międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa; mając na uwadze, że Unia musi współpracować ze swoimi sojusznikami;
R. mając na uwadze, że konflikty zbrojne wywierają nieproporcjonalny wpływ na kobiety, dziewczęta i słabsze grupy; mając na uwadze, że konstruktywny udział kobiet i dziewcząt w zapobieganiu konfliktom i ich rozwiązywaniu oraz w odbudowie zwiększa trwałość pokoju; mając na uwadze, że instytucje UE zobowiązały się do uwzględniania kwestii równouprawnienia płci w trzecim planie działania w sprawie równości płci, który obejmuje wszystkie obszary wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO);
S. mając na uwadze, że aktywna rola Parlamentu oraz jego polityczne poparcie i demokratyczna kontrola w określaniu wspólnej polityki obronnej Unii i w ustanawianiu wspólnej obrony doprowadziłyby do ugruntowania i umocnienia zasad przedstawicielstwa i demokratyczności, na których opiera się Unia;
T. mając na uwadze, że funkcjonowanie Unii opiera się na demokracji pośredniej, a obywatele UE na szczeblu Unii są reprezentowani bezpośrednio w Parlamencie;
U. mając na uwadze, że każda instytucja UE powinna w pełni wykorzystywać uprawnienia przyznane jej na mocy traktatów oraz zgodnie z procedurami, na warunkach i w celach w nich określonych; mając na uwadze, że instytucje powinny szczerze ze sobą współpracować;
V. mając na uwadze, że kompetencje Unii w sprawach WPZiO obejmują wszystkie obszary polityki zagranicznej oraz wszystkie zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa Unii, w tym progresywne ujmowanie wspólnej polityki obrony, które może doprowadzić do wspólnej unii obrony, jeżeli jednomyślnie zdecyduje o tym Rada Europejska zgodnie z art. 24 i art. 42 ust. 2 TUE;
W. mając na uwadze, że szczególna rola Parlamentu w polityce zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony Unii jest określona w traktatach;
X. mając na uwadze, że Parlament powinien razem z Radą sprawować funkcję budżetową w tym obszarze, co przewiduje art. 41 TUE, a także uczestniczyć w konsultacjach politycznych zgodnie z art. 36 TUE;
Y. mając na uwadze, że przy wdrażaniu decyzji Rady Europejskiej oraz decyzji Rady organami wykonawczymi polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej są: Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Rada, Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa oraz podległe agencje; mając na uwadze, że zgodnie z art. 24 TUE "państwa członkowskie popierają, aktywnie i bez zastrzeżeń, politykę zewnętrzną i bezpieczeństwa Unii w duchu lojalności i wzajemnej solidarności" oraz "powstrzymują się od wszelkich działań, które byłyby sprzeczne z interesami Unii lub mogłyby zaszkodzić jej skuteczności jako spójnej sile w stosunkach międzynarodowych";
Z. mając na uwadze, że Parlament jest jedyną instytucją, która może w sposób uprawniony sprawować funkcję kontroli i nadzoru politycznego nad organami wykonawczymi Unii;
AA. mając na uwadze, że zacieśnienie współpracy w dziedzinie obrony między państwami członkowskimi na szczeblu Unii powinno iść w parze ze wzmocnieniem parlamentarnego nadzoru i kontroli zarówno ze strony Parlamentu Europejskiego, jak i parlamentów narodowych;
AB. mając na uwadze, że Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa / Wiceprzewodniczący Komisji, w stosownych przypadkach wspólnie z Komisją, przedstawi Parlamentowi swoje szczegółowe opinie dotyczące poniższych zaleceń, w szczególności tych związanych z kontrolą budżetową i polityczną Parlamentu nad polityką zagraniczną, bezpieczeństwa i obrony Unii;
AC. mając na uwadze, że współpraca państw członkowskich i partnerów na podstawie art. 42 ust. 2, art. 45 i 46 TUE powinna opierać się na tożsamości prawnej, przywilejach i immunitetach przewidzianych traktatami;
AD. mając na uwadze, że Unia dąży do promowania pokojowych i inkluzywnych społeczeństw na rzecz zrównoważonego rozwoju, do zapewnienia wszystkim ludziom dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz do budowania na wszystkich szczeblach skutecznych, rozliczalnych i inkluzywnych instytucji;
AE. mając na uwadze, że razem z sojusznikami Unia musi dążyć do utrzymania swojej wizji pokoju i bezpieczeństwa, aby zapewnić kontynentowi i jego obywatelom pokój i bezpieczeństwo, na które zasługują; mając na uwadze, że wojna w Ukrainie uwidoczniła wady obecnej architektury światowego bezpieczeństwa;
AF. mając na uwadze, że ze względu na wielopłaszczyznowy charakter wrogich działań Rosji należy przemyśleć i opracować obronę wolnej Europy w całościowy sposób, uwzględniając wszystkie dziedziny o krytycznym znaczeniu, od obronności, przez współpracę międzynarodową, media i infrastrukturę cywilną o krytycznym znaczeniu, technologie, po łańcuchy dostaw i energetykę;
AG. mając na uwadze, że Unia doświadcza obecnie najbardziej bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa swojego terytorium od zakończenia drugiej wojny światowej; mając na uwadze, że obecny kryzys pokazał, że konieczna jest dyskusja o budżecie UE, w szczególności ze względu na trwającą debatę nad rodzajem sprzętu wojskowego i wsparcia, jakiego może udzielić Unia;
AH. mając na uwadze, że dezinformacji i propagandzie należy pilnie przeciwdziałać zarówno pod względem prawnym, jak i technicznym, zwłaszcza w krajach kandydujących do UE i potencjalnych krajach kandydujących na Bałkanach Zachodnich i w krajach Partnerstwa Wschodniego;
AI. mając na uwadze, że w marcu 2022 r. Rada przyjęła Strategiczny kompas; mając na uwadze, że celem Strategicznego kompasu jest zapewnienie Unii narzędzi, aby mogła być skutecznym gwarantem bezpieczeństwa we wrogim otoczeniu oraz zwiększyć swoją asertywność w światowych działaniach na rzecz pokoju i ludzkiego bezpieczeństwa;
AJ. mając na uwadze, że wszystkie inicjatywy UE ukierunkowane na wzmocnienie europejskiej obrony należy regularnie aktualizować zgodnie z ustaleniami Strategicznego kompasu i przyszłymi przeglądami analizy zagrożeń;
AK. mając na uwadze, że wszelkie dodatkowe zasoby przyznawane z myślą o osiągnięciu celu polegającego na wydawaniu 2 % PKB na obronę należy wykorzystywać w skoordynowany sposób oparty na współpracy, przy użyciu wszystkich instrumentów UE z dziedziny obronności, aby wyeliminować braki pod względem zdolności i wzmocnić europejską obronę;
AL. mając na uwadze, że pełne wykorzystanie wysiłków na rzecz stworzenia wspólnych zdolności obronnych UE, w szczególności stałej współpracy strukturalnej (PESCO) i Europejskiego Funduszu Obronnego (EFO), pomoże zwiększyć bezpieczeństwo zarówno sojuszników z NATO, jak i państw członkowskich;
AM. mając na uwadze, że państwa członkowskie powinny unikać nieskoordynowanych działań, które mogłyby dodatkowo zwiększyć fragmentację i powielanie unijnej bazy technologicznoprzemysłowej sektora obronnego, a tym samym powinny lepiej wykorzystywać pieniądze podatników;
AN. mając na uwadze, że egzekwowanie sankcji w dalszym ciągu stanowi jedno z kluczowych narzędzi UE służących przeciwdziałaniu wojnie Rosji przeciwko Ukrainie, a także mając na uwadze, że w związku z tym należy udostępnić wszelkie środki na szczeblu UE i państw członkowskich, aby zapewnić pełne egzekwowanie sankcji; mając na uwadze, że Rada działa szybko i jednomyślnie i jak dotąd przyjęła pięć pakietów sankcji wobec Rosji za jej działania wojenne w Ukrainie, w tym sankcje indywidualne, takie jak zamrożenie aktywów i ograniczenia w podróżowaniu, sankcje gospodarcze uderzające w sektor finansowy, handlowy, energetyczny, transportowy, technologiczny i obronny, restrykcje medialne, środki dyplomatyczne, ograniczenia w stosunkach gospodarczych z Krymem i Sewastopolem i z niekontrolowanymi przez rząd ukraiński obwodami donieckim i ługańskim, oraz środki dotyczące współpracy gospodarczej;
AO. mając na uwadze, że agresja Rosji na Ukrainę powoduje efekty uboczne mające wpływ na stosunki międzynarodowe na poziomie makro, globalne sojusze, produkcję przemysłową i łańcuchy dostaw, a tym samym na bezpieczeństwo żywnościowe i źródła utrzymania ludności;
AP. mając na uwadze, że swoimi oświadczeniami i działaniami Chińska Republika Ludowa pokazuje poparcie i współczucie dla stanowiska Rosji, propaguje narrację i oczywiste kłamstwa Rosji oraz wykazuje niechęć do pełnego poparcia suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy;
AQ. mając na uwadze, że WPZiB opracowują i wykonują Rada Europejska i Rada, stanowiąc jednomyślnie, z wyjątkiem odstępstw przewidzianych traktatami, jak np. art. 24 TUE;
AR. mając na uwadze, że Parlament, jako bezpośredni przedstawiciel obywateli na szczeblu Unii, odgrywa wyjątkową rolę w instytucjach UE i jedną z głównych ról w zapewnianiu zgodności procesu decyzyjnego UE, np. w dziedzinie polityki zagranicznej, z życzeniami obywateli, co stwierdzono w końcowym sprawozdaniu z Konferencji w sprawie przyszłości Europy;
1. zaleca Radzie i Wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa:
a) potwierdzenie zdecydowanego poparcia dla integralności terytorialnej, suwerenności i niepodległości Ukrainy w granicach uznanych na arenie międzynarodowej; udzielenie Ukrainie wszelkiej pomocy materialnej, wojskowej, finansowej i humanitarnej oraz przygotowanie się do wniesienia jak największego wkładu w odbudowę tego kraju po wojnie, ponieważ demokracja i wolność zależą od dobrobytu i stabilności gospodarczej; ustanowienie instrumentu prawnego umożliwiającego konfiskatę zamrożonych rosyjskich aktywów i funduszy oraz przeznaczanie ich na odszkodowania i odbudowę Ukrainy;
b) wykorzystanie determinacji i jedności zademonstrowanej na początku wojny z Ukrainą i pilne osiągnięcie wspólnego poziomu ambicji; poczynienie rzeczywistych postępów we współpracy w dziedzinie polityki zagranicznej i obronności na szczeblu UE zgodnie z deklaracją wersalską i konkluzjami Rady z 24 i 25 marca 2022 r.;
c) uzgodnienie, by Wysoki Przedstawiciel / Wiceprzewodniczący Komisji z urzędu brał udział w formatach negocjacyjnych inicjowanych lub prowadzonych przez państwa członkowskie UE;
d) wprowadzenie głosowania większością kwalifikowaną w niektórych obszarach polityki zagranicznej przewidzianych już w traktatach, na przykład przy przyjmowaniu unijnych systemów sankcji indywidualnych, oraz dążenie do rozszerzenia tego rodzaju głosowania w Radzie, aby zwiększyć skuteczność polityki zagranicznej UE;
e) dopilnowanie, aby państwa członkowskie przestrzegały zasad zawartych w traktatach, w szczególności art. 24 TUE, w którym stwierdza się, że "państwa członkowskie popierają, aktywnie i bez zastrzeżeń, politykę zewnętrzną i bezpieczeństwa Unii w duchu lojalności i wzajemnej solidarności";
f) poczynienie szybkich postępów w ustanowieniu unii obrony ze wskazaniem ambitniejszych celów krótko-, średnio- i długoterminowych i wdrożenie w tym celu konkretnych działań określonych w Strategicznym kompasie, gdzie unia obrony stanowiłaby punkt wyjścia do wdrożenia wspólnej obrony europejskiej, zgodnie z art. 42 ust. 2 TUE;
g) zintensyfikowanie współpracy z partnerami o podobnych poglądach na całym świecie, zwłaszcza z transatlantyckimi sojusznikami z NATO, w celu utrzymania jak największej jedności w obronie międzynarodowego porządku opartego na zasadach, a tym samym promowania i obrony pokoju, zasad demokratycznych i poszanowania praw człowieka, a także zapewnienia, aby zależności gospodarcze nie przeważały nad obroną praw człowieka i wartości, które wyznaje Unia; szczególne podkreślenie takiej współpracy z krajami globalnego Południa i wykorzystanie w tym celu współpracy na rzecz rozwoju i strategii "Global Gateway"; podkreślenie potrzeby współpracy międzynarodowej przy problemach związanych z bezpieczeństwem żywnościowym;
h) ustanowienie stałej Rady Ministrów Obrony UE;
i) uznanie strategicznej autonomii Unii za nadrzędny cel we wszystkich dziedzinach oraz za podstawowe i całościowe podejście do jej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony oraz działań zewnętrznych, aby umożliwić jej samodzielne działanie, a w razie potrzeby i w miarę możliwości z partnerami, a tym samym umożliwienie jej odgrywania ważnej roli na arenie międzynarodowej; stworzenie narzędzi pozwalających przeciwdziałać przymusowi gospodarczemu oraz jak najszybsze osiągnięcie suwerenności żywnościowej i pełnego bezpieczeństwa dostaw energii w celu zmniejszenia zależności energetycznej; dalszą dywersyfikację łańcuchów dostaw w celu przeciwdziałania strategicznej zależności od surowców; zapewnienie w tym kontekście również wzajemności w polityce inwestycyjnej i handlowej;
j) współpracę z sojusznikami i partnerami w celu zaradzenia ubocznym skutkom agresji Rosji na Ukrainę, w tym pod względem bezpieczeństwa żywnościowego w państwach trzecich, w szczególności w sąsiedztwie UE;
k) przeciwdziałanie kampaniom propagandowym i dezinformacyjnym w Unii i jej sąsiedztwie oraz ich zwalczanie; zacieśnienie współpracy z partnerami w krajach kandydujących do UE i potencjalnych krajach kandydujących oraz na całym świecie, np. przez pilne ustanowienie niezbędnych do tego zdolności prawnych i technicznych w celu przeciwdziałania szkodliwym ingerencjom zagranicznym, takim jak ingerencja Rosji przed wojną agresywną z Ukrainą i w jej trakcie; wzmocnienie zdolności grupy zadaniowej East StratCom Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych; prowadzenie polityki proaktywnej, wielojęzycznej komunikacji strategicznej;
W kwestii działań związanych z przyjęciem Strategicznego kompasu
l) wyciągnięcie wniosków z korzystania z Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju, aby wspierać Ukrainę, poprawić jej zdolność do działania oraz opierać się na platformie koordynacyjnej, którą po raz pierwszy zastosowano w czasie kryzysu w Ukrainie; rozważenie usprawnienia Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju w pozostałej części okresu finansowego 2021-2027; rozważenie sposobów na wzmocnienie bezpieczeństwa i odporności partnerów stowarzyszonych z UE z wykorzystaniem możliwości dostępnych w Strategicznym kompasie oraz zwiększenie pomocy dla Gruzji i Mołdawii w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju;
m) pilne zainicjowanie debaty w celu ustanowienia kolejnego pozabudżetowego instrumentu finansowego, który dotyczyłby wszystkich aspektów zdolności wojskowych na szczeblu UE, od prac badawczo-rozwojowych opartych na współpracy i wspólnych zamówień po wspólną konserwację, szkolenia i bezpieczeństwo dostaw;
n) znaczne wzmocnienie i udoskonalenie wymiany informacji wywiadowczych i współpracy wywiadowczej między państwami członkowskimi, w tym na szczeblu Unii, oraz z partnerami o podobnych poglądach; poprawę zasobów i zdolności finansowych i technicznych Centrum Analiz Wywiadowczych UE oraz Dyrekcji ds. Wywiadu Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej; zaangażowanie się w systematyczną, regularną i częstą aktualizację analizy zagrożeń, do której zobowiązuje Strategiczny kompas; podkreśla, że analiza zagrożeń powinna wzmocnić strategiczną kulturę UE i zapewnić wytyczne dotyczące określenia priorytetowych celów politycznych w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony;
o) przeznaczanie stałego unijnego finansowania na Centrum Satelitarne UE, aby mogło w dalszym ciągu wnosić wkład w działania Unii w dziedzinie obserwacji satelitarnej i gromadzenia danych wywiadowczych, np. w ramach wsparcia misji i operacji w dziedzinie WPBiO;
p) szybkie prace nad wdrożeniem najpilniejszych aspektów Strategicznego kompasu, w tym nad dalszą operacyjnością art. 42 ust. 7 TUE, z uwzględnieniem szczególnych ram konstytucyjnych i ustaleń dotyczących bezpieczeństwa wszystkich państw członkowskich, oraz podjęcie konkretnych kroków w celu wzmocnienia odporności infrastruktury krytycznej w Unii, poprawy bezpieczeństwa dostaw, uzyskania od państw członkowskich precyzyjnych i stanowczych zobowiązań w zakresie poprawy wydatków na obronność i wspólnych wysiłków na rzecz wyeliminowania braków w zdolnościach, w szczególności w dziedzinie czynników strategicznych, wspólnych szkoleń i edukacji wojskowej, zwiększonych wysiłków na rzecz pobudzenia komunikacji strategicznej oraz wzmocnienia narzędzi służących zwalczaniu zagrożeń hybrydowych i cybernetycznych oraz zwalczaniu dezinformacji; dalszy rozwój unijnej polityki cyberobrony; pracę nad ustanowieniem zbiorowej atrybucji złośliwych cyberataków; pełne wykorzystanie systemów cybersankcji UE wobec osób, podmiotów i organów odpowiedzialnych za cyberataki na Ukrainę lub zaangażowanych w nie; wzmocnienie ochrony i zabezpieczenia instytucji w Unii przed cyberatakami, na szczeblu UE i państw członkowskich; pilne wzmocnienie zdolności organów odgrywających strategiczną rolę w bezpośrednim reagowaniu na konflikty pod względem cyberobrony;
q) poczynienie postępów w pracach nad przygotowaniem i uruchomieniem wniosku dotyczącego instrumentu na rzecz zdolności szybkiego rozmieszczania, a także - biorąc pod uwagę jego istotne znaczenie dla unijnej architektury bezpieczeństwa i obrony - osiągnięcie zdolności operacyjnej znacznie wcześniej niż w 2025 r.;
r) pilną zmianę koncepcji zdolności szybkiego rozmieszczania, która nie jest wystarczająco ambitna, oraz przeformułowanie jej złożonej struktury, która nie zapewnia odpowiedniej reakcji na pilne potrzeby Unii pod względem stworzenia wysoce niezawodnej, stałej, wielonarodowej jednostki wojskowej, obejmującej wielonarodową brygadę lądową liczącą około 5 000 żołnierzy oraz komponenty sił powietrznych, morskich oraz specjalnych, której czołowe elementy powinny być gotowe do przemieszczania się w ciągu dwóch-trzech dni;
s) pilne doprecyzowanie tego, jak art. 44 TUE będzie wdrażany w praktyce, w celu zwiększenia elastyczności WPBiO przez umożliwienie grupie chętnych i zdolnych państw członkowskich planowania i przeprowadzania misji i operacji w imieniu całej Unii na podstawie przepisów unijnych;
t) dążenie do włączenia Zjednoczonego Królestwa w ramy współpracy w sprawach dotyczących obrony i polityki zagranicznej przez uzupełnienie umowy o handlu i współpracy między Zjednoczonym Królestwem a UE o odpowiednie postanowienia, aby maksymalnie zwiększyć możliwości współpracy UE i Zjednoczonego Królestwa;
u) szybkie prace nad utworzeniem w pełni funkcjonalnego sztabu wojskowego UE poprzez połączenie struktury Komórki Planowania i Prowadzenia Operacji Wojskowych oraz Dyrekcji ds. Planowania i Prowadzenia Operacji Cywilnych w celu utworzenia pełnoprawnego cywilnowojskowego sztabu operacyjnego z uwzględnieniem nowego środowiska bezpieczeństwa;
v) ustanowienie wspólnego centrum orientacji sytuacyjnej jako kluczowego narzędzia służącego poprawie prognoz strategicznych i autonomii strategicznej UE;
w) pełne wykorzystanie inicjatyw na rzecz rozwoju zdolności UE, w szczególności EFO i PESCO, uzupełnienie zapasów wojskowych państw członkowskich i wzmocnienie zdolności Unii do obrony, w tym obrony powietrznej i przeciwrakietowej, przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności PESCO; uznanie wartości dodanej dalszej współpracy z krajami o podobnych poglądach w zakresie niektórych konkretnych projektów w tym kontekście;
x) znaczne wzmocnienie cywilnej WPBiO pod względem dostępnego personelu, szkolenia przygotowującego do rozmieszczenia, uwzględnienia aspektu płci i budżetu oraz zapewnienie, by jej misje głównie koncentrowały się na potrzebach lokalnej ludności w zakresie bezpieczeństwa, sprawiedliwości i praworządności oraz by uwzględniać silny nadzór parlamentarny nad sektorem bezpieczeństwa cywilnego i przejrzystość, aby zapewnić bardziej zrównoważony charakter modernizacji i dokonywanych reform;
y) znaczne zwiększenie inwestycji w kontrolę i nierozprzestrzenianie zbrojeń oraz rozbrojenie na szczeblu regionalnym i światowym, w szczególności przez przyjęcie wielostronnego podejścia ograniczającego rozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz środków jej przenoszenia;
z) wsparcie kluczowych prac Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, aby zapewnić bezpieczeństwo ukraińskich obiektów jądrowych; wzmocnienie światowej architektury nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia, rozbrojenia i kontroli zbrojeń; dalsze wzmocnienie gotowości w zakresie substancji chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych;
aa) wezwanie Komisji, by niezwłocznie przedstawiła system bezpieczeństwa dostaw na potrzeby obrony, czego domagała się Rada Europejska w 2013 r. i co stało się kwestią niezwykle pilną ze względu na obecną sytuację związaną z bezpieczeństwem;
ab) poprawę włączenia kobiet i grup zmarginalizowanych w zapobieganie konfliktom, ich rozwiązywanie, mediację i negocjacje pokojowe, na wszystkich ścieżkach, oraz zwrócenie szczególnej uwagi na równość płci i prawa kobiet, dziewcząt i grup zmarginalizowanych w WPZiB i WPBiO, w szczególności w konfliktach;
W kwestii wpływu na misje i operacje WPBiO
ac) przegląd i wzmocnienie, w razie potrzeby i niezwłocznie, mandatu EUAM w Ukrainie oraz misji pomocy granicznej UE (EUBAM) dla Mołdawii i Ukrainy, stosownie do potrzeb wyrażonych przez władze tych krajów, w celu przystosowania do nowych realiów geopolitycznych oraz szybkiego i skutecznego wspierania władz Ukrainy i Mołdawii;
ad) starania na rzecz odnowienia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ umożliwiającej unijnym operacjom WPBiO wykonywanie krytycznych zadań na rzecz światowego bezpieczeństwa;
ae) poprawę formowania sił oraz wzmocnienie personelu, zdolności reagowania, zasobów i komunikacji strategicznej w odniesieniu do wszystkich misji i operacji WPBiO, w szczególności tych, które ucierpiały w wyniku nasilającego się stanu zagrożenia, w szczególności misji obserwacyjnej UE w Gruzji i operacji ALTHEA w Bośni i Hercegowinie, w tym drugim przypadku poprzez zapewnienie dostępności i odpowiedniej gotowości wystarczających rezerw w przypadku pogorszenia się sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w Bośni i Hercegowinie;
af) poprawę zdolności wywiadowczej operacji WPBiO w terenie oraz wzmocnienie orientacji sytuacyjnej;
ag) wzmocnienie odporności misji i operacji WPBiO w terenie na cyberataki i ataki hybrydowe, takie jak kampanie dezinformacyjne opracowane w celu zniszczenia ich wiarygodności w oczach lokalnej ludności;
ah) domaganie się, aby państwa, w których rozmieszczone są misje i operacje UE w dziedzinie WPBiO, wspierały budowanie zdolności tych misji i operacji, tak aby można było rozwiązać ich umowy z prywatnymi wojskowymi firmami ochroniarskimi mającymi dopuszczać się naruszania praw człowieka;
W kwestii współpracy UE-NATO
ai) szybkie zakończenie prac nad tak ważną, trzecią już, wspólną deklaracją UE-NATO oraz zapewnienie należytego uwzględnienia celów i priorytetów Strategicznego kompasu przy opracowywaniu i przyjęciu koncepcji strategicznej NATO na szczycie w Madrycie; zapewnienie, aby Strategiczny kompas i strategiczna koncepcja NATO zostały dostosowane i doprowadziły do zwiększenia strategicznej komplementarności;
aj) znaczne zwiększenie finansowania oraz przyspieszenie realizacji projektów związanych z głównym projektem w zakresie mobilności wojskowej w ścisłej koordynacji z NATO; podkreślanie kluczowego znaczenia poprawy europejskiej infrastruktury transportowej i usprawnienia procedur celnych, aby móc rozmieszczać oddziały w całej Europie w odpowiednim czasie;
ak) współpracę w ramach Unii i z NATO, odpowiednimi państwami trzecimi i samą Ukrainą w celu omówienia gwarancji bezpieczeństwa dla Ukrainy;
al) zachęcanie państw członkowskich UE do zwiększenia budżetów i inwestycji obronnych oraz do uznania celu NATO, jakim jest przeznaczanie 2 % PKB na obronę, aby zlikwidować istniejące luki w zdolnościach i zapewnić odpowiednią ochronę mieszkańcom UE w związku ze zwiększonym zagrożeniem wojskowym ze strony Rosji w bezpośrednim sąsiedztwie Unii;
am) zachęcanie do dalszej intensyfikacji wzmocnionej wysuniętej obecności NATO w państwach członkowskich UE, które znajdują się najbliżej rosyjskiego agresora i konfliktu;
W kwestii rozszerzenia i stosunków z krajami objętymi europejską polityką sąsiedztwa
an) uznanie, że europejska integracja Bałkanów Zachodnich ma zasadnicze znaczenie dla długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa Unii Europejskiej, dlatego Parlament pragnie dać tym krajom wiarygodną perspektywę przystąpienia do UE; apelowanie o większą pomoc polityczną i gospodarczą dla partnerów Unii na Bałkanach Zachodnich i w krajach Partnerstwa Wschodniego oraz o ściślejszą współpracę z tymi partnerami w zakresie handlu i bezpieczeństwa, w tym w dziedzinie wojny chemicznej, biologicznej, radiologicznej i jądrowej, cyberbezpieczeństwa i odporności podmiotów krytycznych, w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa;
ao) przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa w celu dogłębnej oceny wpływu wojny Rosji przeciwko Ukrainie na współpracę w ramach Partnerstwa Wschodniego; opracowanie ponadto propozycji dotyczących sposobów dalszego wzmacniania więzi z krajami Partnerstwa Wschodniego w kontekście otwartej agresji wojskowej i innych wymiernych zagrożeń dla bezpieczeństwa, ukierunkowanych kampanii dezinformacyjnych oraz gospodarczych i społecznych skutków konfrontacji z Rosją, w tym dla europejskich aspiracji Mołdawii i Gruzji oraz ciągłych postępów w realizacji związanych z tym reform;
ap) wzmocnienie dyplomatycznej obecności i zaangażowania Unii w krajach, które wykazują zainteresowanie zacieśnieniem współpracy z Unią, w szczególności w krajach należących do Partnerstwa Wschodniego oraz na Bałkanach Zachodnich, a także w krajach, w których rosyjska ingerencja zagraża stabilności, bezpieczeństwu lub działaniom prodemokratycznym;
aq) pilne wzmocnienie unijnej strategii rozszerzenia przy jednoczesnym zapewnieniu, by polityka rozszerzenia, perspektywy przystąpienia i proces akcesyjny przyczyniały się do zwiększenia bezpieczeństwa i stabilności, demokracji i praworządności oraz dobrobytu gospodarczego i społecznego, a także do utrzymania wiarygodności, spójności i skuteczności działań UE oraz jej wewnętrznej spójności;
W kwestii kontroli parlamentarnej
ar) zaangażowanie Parlamentu we właściwe dalsze wdrażanie i kontrolowanie Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju, który jest instrumentem pozabudżetowym; zapewnienie znaczącego zaangażowania Parlamentu w kontrolę, wdrażanie i regularne przeglądy Strategicznego kompasu; wspieranie wymiany poglądów z ministrami krajowymi w Parlamencie Europejskim na tematy, które są obecnie priorytetami UE; przypominanie o istotnej roli parlamentów narodowych w państwach członkowskich, podkreślanie kluczowej roli, jaką może odegrać Zgromadzenie Parlamentarne NATO, i apelowanie o dalsze wzmacnianie stosunków Parlamentu Europejskiego ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO;
as) zastąpienie jednostronnego oświadczenia w sprawie odpowiedzialności politycznej dwustronną umową z Wysokim Przedstawicielem / Wiceprzewodniczącym Komisji, w której określone zostaną wszystkie aspekty ich współpracy;
W kwestii spraw budżetowych
at) dążenie do zapewnienia kompleksowej funkcji budżetowej Parlamentu Europejskiego w polityce zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony, przewidzianej w art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 1 i art. 41 TUE, w szczególności w odniesieniu do decyzji podejmowanych na podstawie art. 42 ust. 2, art. 45 i 46 TUE;
au) zachęcanie UE i jej państw członkowskich do wypełnienia woli politycznej wyrażonej w deklaracji wersalskiej oraz do zdecydowanego poparcia i podniesienia poziomu ambicji wspólnego komunikatu z 18 maja 2022 r. w sprawie luk inwestycyjnych w zakresie obronności i dalszych działań, aby szybko zlikwidować luki wskazane w tym komunikacie i h w skoordynowanym rocznym przeglądzie w zakresie obronności, przy jednoczesnym zapewnieniu prawdziwej europejskiej wartości dodanej; w związku z tym dokonywanie odpowiednich ocen wspólnych środków finansowych Unii i instrumentów niezbędnych do skuteczniejszej i bardziej wiarygodnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE, przy jednoczesnym wspieraniu możliwości synergii z innymi funduszami UE, np. uzupełnienie EFO grupą zadaniową ds. wspólnych zamówień i mechanizmem wspólnych zamówień, co zwiększy bezpieczeństwo państw członkowskich UE, oraz zapewnienie wszystkim w Unii odpowiedniego bezpieczeństwa;
av) wykorzystywanie w pełni możliwości finansowania z budżetu Unii przewidzianych w traktatach, co zaproponowano we wspólnym komunikacie w sprawie luk inwestycyjnych w zakresie obronności i dalszych działań, w celu ułatwienia i dokonania przeglądu możliwości finansowania w kontekście śródokresowego przeglądu wieloletnich ram finansowych z myślą o zapewnieniu niezbędnych zwiększonych funduszy na instrumenty i odpowiednie inicjatywy UE w dziedzinie obronności; wzmocnienie EFO oraz zwiększenie liczby i znaczenia wspólnych projektów przemysłu obronnego; zmniejszenie obciążeń biurokratycznych dla przedsiębiorstw uczestniczących w przetargach, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw; rozszerzenie Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju i projektu mobilności wojskowej; ułatwianie finansowania tworzenia sił na potrzeby operacji WPBiO, rozmieszczania sił wojskowych i ćwiczeń na żywo; szybkie wdrożenie środków zaproponowanych jako wkład Komisji w europejską obronę;
aw) zapewnienie, aby projekt budżetu na 2023 r. obejmował odpowiednie środki na Europejską Agencję Obrony, Centrum Satelitarne UE, PESCO, przewidywane szybkie rozmieszczanie w ramach budżetu WPZiB oraz w ramach tego samego działu i innych działów, stosownie do potrzeb, finansowanie zachęt, o których mowa powyżej, zgodnie z traktatami;
ax) uproszczenie i koordynowanie zapowiedzianych działań państw członkowskich służących zwiększeniu wydatków na obronę i szybkie opracowanie przez Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych planu wspólnych przetargów na systemy wojskowe, aby osiągnąć jak najwyższy poziom spójności i oddziaływania na zbiorowe bezpieczeństwo i obronę terytorialną Europy, z myślą o unikaniu powielania i fragmentacji;
ay) zwiększenie możliwości finansowania dla europejskiego przemysłu obronnego przez usunięcie sprzętu wojskowego z wykazu rodzajów działalności, których nie można finansować ze środków Europejskiego Banku Inwestycyjnego;
W kwestii Ukrainy
az) bezzwłoczne dostarczenie broni, stosownie do potrzeb wyrażonych przez władze ukraińskie, przede wszystkim z wykorzystaniem Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju i platformy koordynacyjnej, jak również w ramach umów dwustronnych między państwami członkowskimi a Ukrainą;
ba) przyznanie, że w deklaracji wersalskiej uznano europejskie aspiracje Ukrainy i jej wniosek o członkostwo w UE oraz przyznanie jej statusu kraju kandydującego do UE jako wyraźnego politycznego znaku solidarności z narodem ukraińskim;
bb) podkreślenie, że Ukraina, tak jak każdy inny kraj, ma suwerenne prawo do samodzielnego stanowienia bez ingerencji krajów trzecich o swoich politycznych sojuszach i integracji gospodarczej;
bc) wspieranie dochodzeń w sprawie zbrodni wojennych popełnionych przez Rosję w Ukrainie, np. przez wezwanie do powołania specjalnego trybunału ONZ; zapewnienie pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców zbrodni wojennych i naruszeń praw człowieka oraz wezwanie Unii i jej państw członkowskich do udzielenia Ukrainie pomocy w prowadzonych przez nią dochodzeniach dotyczących zbrodni wojennych;
W kwestii sankcji
bd) zapewnienie kompleksowego monitorowania sankcji UE i ich wdrażania oraz wydanie państwom członkowskim wytycznych dotyczących właściwego wdrażania i egzekwowania tych sankcji; egzekwowanie wtórnych sankcji wobec podmiotów i państw trzecich, które aktywnie wspierają omijanie sankcji UE nałożonych na Rosję; współpracę z partnerami międzynarodowymi w celu szczegółowego zbadania dotychczasowego wpływu sankcji na Rosję; nawiązanie kontaktu z państwami trzecimi, a zwłaszcza z krajami kandydującymi do UE, oraz zachęcanie ich do większego dostosowania się do unijnych środków ograniczających;
be) wzmocnienie zdolności Komisji do wdrażania środków ograniczających i publikowanie cotygodniowych kluczowych statystyk;
bf) zajęcie się poszczególnymi poziomami wdrażania ukierunkowanych sankcji wobec osób powiązanych z Kremlem w państwach członkowskich oraz wpłynięcie na te państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, aby udzieliły Ukrainie wszelkiej niezbędnej pomocy wojskowej, finansowej i humanitarnej oraz nałożyły pełne embargo na import do UE gazu, ropy i węgla z Rosji;
bg) przeprowadzenie ofensywy dyplomatycznej we wszystkich państwach, które wstrzymały się od głosu lub zagłosowały przeciwko rezolucjom Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, aby wyjaśnić powagę rosyjskiej agresji i potrzebę jednomyślnej odpowiedzi społeczności międzynarodowej;
bh) stosowanie całościowego podejścia do Federacji Rosyjskiej i zrezygnowanie z wszelkich wybiórczych kontaktów z Moskwą w obliczu okrucieństw i zbrodni wojennych przygotowanych przez rosyjskie elity polityczne a popełnionych przez rosyjskie oddziały, ich pełnomocników i najemników w Ukrainie i poza nią; pociągnięcie do odpowiedzialności decydentów odpowiedzialnych za te czyny i postawienie ich przed międzynarodowym wymiarem sprawiedliwości;
2. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszego zalecenia Radzie, Komisji oraz Wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.
