Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 1 .POWIADOMIENIE O STANDARDOWEJ ZMIANIE W JEDNOLITYM DOKUMENCIE
"Coteaux du Loir"
PDO-FR-A0299-AM01
Data przekazania informacji: 1.4.2022
OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY
1. Oficjalny kod geograficzny
Zaktualizowano gminy obszaru geograficznego oraz obszaru bezpośredniego sąsiedztwa według oficjalnego kodu geograficznego.
Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.
Zmieniono pkt 6 i 9 jednolitego dokumentu.
2. Wyznaczone działki rolne
Do wykazu posiedzeń właściwego komitetu krajowego, który zatwierdził wyznaczone działki rolne, dodano datę pisemnych konsultacji zakończonych w dniu 15 grudnia 2021 r.
Zmiana ta ma na celu dodanie daty zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy zmiany dotyczącej działek wyznaczonych do produkcji w obrębie obszaru geograficznego produkcji. Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną chronioną nazwą pochodzenia.
Przedmiotowe zmiany nie dotyczą jednolitego dokumentu.
3. Obrót między uprawnionymi właścicielami składów
W rozdziale 1 usuwa się pkt IX ppkt 5 lit. b) dotyczący daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.
Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.
4. Odniesienie do organu kontrolnego
Brzmienie odniesienia do organu kontrolnego zmieniono w celu ujednolicenia brzmienia z innymi specyfikacjami nazw pochodzenia. Przedmiotowa zmiana ma charakter wyłącznie redakcyjny.
Zmiana ta nie wymaga zmiany jednolitego dokumentu.
JEDNOLITY DOKUMENT
1. Nazwa lub nazwy
Coteaux du Loir
2. Rodzaj oznaczenia geograficznego
ChNP - chroniona nazwa pochodzenia
3. Kategorie produktów sektora wina
1. Wino
4. Opis wina lub win
1. Wina różowe
KRÓTKI OPIS
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach różowych wynosi co najmniej 9,5 %.
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach różowych o zawartości cukrów fermentujących (glukozy + fruktozy) powyżej 12 g/l wynosi co najmniej 12,5 %.
Po zapakowaniu wina spełniają poniższe normy analityczne: Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w różowych winach wytrawnych nie przekracza 8 gramów na litr.
- Kwasowość ogólna, wyrażona w gramach kwasu winowego na litr, nie jest niższa od zawartości cukrów o więcej niż 2 gramy na litr.
- Kwasowość lotna jest mniejsza lub równa: - 12,2 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia roku następującego po zbiorach; - 15,3 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia następnego roku.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12,5 %.
Całkowita zawartość dwutlenku siarki w winach białych i różowych odpowiada wartościom określonym w przepisach unijnych.
Wina różowe są lekkie, o delikatnym bukiecie i orzeźwiające. Charakteryzują się bladą szatą, często z łososiowymi refleksami. Ich nos jest obfity, przy czym dominującą nutą jest często nuta pieprzu. Na podniebieniu dominują lekkość i delikatność.
| Ogólne cechy analityczne |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna kwasowość ogólna |
|
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) |
|
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) |
|
2. Wina czerwone
KRÓTKI OPIS
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach czerwonych wynosi co najmniej 9,5 %. Po zapakowaniu wina spełniają poniższe normy analityczne:
- Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach czerwonych nie przekracza 2 gramów na litr.
- Kwasowość ogólna, wyrażona w gramach kwasu winowego na litr, nie jest niższa od zawartości cukrów o więcej niż 2 gramy na litr.
- Kwasowość lotna jest mniejsza lub równa: - 12,2 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia roku następującego po zbiorach; - 15,3 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia następnego roku.
W przypadku win czerwonych fermentacja jabłkowo-mlekowa jest zakończona, a zawartość kwasu jabłkowego nie przekracza 0,3 grama na litr.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12,5 %.
Kwasowość ogólna i całkowita zawartość dwutlenku siarki w przypadku win czerwonych są zgodne z wartościami określonymi w przepisach unijnych.
Wina czerwone o rubinowej szacie charakteryzują się złożoną paletą aromatów, w której przeważają zasadniczo aromaty korzenne połączone z zapachami bardzo dojrzałych czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki).
| Ogólne cechy analityczne |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna kwasowość ogólna |
|
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) |
|
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) |
|
3. Wina białe
KRÓTKI OPIS
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach białych wynosi co najmniej 10 %. Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach białych i różowych o zawartości cukrów fermentujących (glukozy + fruktozy) powyżej 12 g/l wynosi co najmniej 12,5 %.
Po zapakowaniu wina spełniają poniższe normy analityczne:
Zawartość cukrów fermentujących (glukozy i fruktozy) w białych winach wytrawnych nie przekracza 8 gramów na litr.
- Kwasowość ogólna, wyrażona w gramach kwasu winowego na litr, nie jest niższa od zawartości cukrów o więcej niż 2 gramy na litr.
- Kwasowość lotna jest mniejsza lub równa: - 12,2 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia roku następującego po zbiorach; - 15,3 miliekwiwalentów na litr do dnia 31 grudnia następnego roku.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12,5 %.
Całkowita zawartość dwutlenku siarki w winach białych odpowiada wartościom określonym w przepisach unijnych.
Wina białe są zazwyczaj wytrawne i w tym przypadku określenie "wytrawne" należy obowiązkowo umieścić na etykiecie. Młode wina rozwijają zazwyczaj aromaty owocowe i kwiatowe. Wina te mają potencjał, który ujawnia się w miarę dojrzewania. Jeżeli zawierają cukry fermentujące, ich złożoność i potencjał starzenia są na ogół większe - mogą być one przechowywane nawet przez kilkadziesiąt lat. Często pojawiają się wówczas z czasem bujniejsze nuty owoców egzotycznych lub słodsze nuty suszonych owoców.
| Ogólne cechy analityczne |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) |
|
| Minimalna kwasowość ogólna |
|
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) |
|
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) |
|
5. Praktyki winiarskie
5.1. Szczególne praktyki enologiczne
1. Szczególna praktyka enologiczna
Przy produkcji win różowych zabronione jest wykorzystywanie węgla do celów enologicznych - samego, jak również znajdującego się w mieszankach stosowanych w preparatach.
Techniki wzbogacania substratami są dopuszczone w przypadku win czerwonych a maksymalny poziom koncentracji częściowej w stosunku do wykorzystanych objętości wyznaczono na 10 %. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogaceniu nie przekracza 12,5 %. W przypadku win o zawartości cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) powyżej 12 gramów na litr wszelkie praktyki wzbogacania są zabronione. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.
2. Praktyka uprawy
- Sposoby prowadzenia winorośli
a) gęstość nasadzeń Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 5 000 roślin na hektar, a odstęp między rzędami winorośli wynosi maksymalnie 2 metra. Odstęp między krzewami w tym samym rzędzie nie przekracza 1 metra.
b) zasady cięcia - czarne odmiany winorośli
- Przepisy ogólne: winorośl przycina się, pozostawiając maksymalnie 11 oczek na łozie. Odmiany winorośli cot N, gamay N, grolleau N i pineau d'Aunis N (winorośl nie starsza niż 40 lat) - winorośl przycina się krótko, stosując cięcie czopowe; na każdym czopie są maksymalnie 3 oczka. Odmiana winorośli cabernet franc N: winorośl prowadzi się w formie jednoramiennego sznura Guyota z długą łozą o maksymalnie 7 oczkach i maksymalnie 2 czopach przyciętych na maksymalnie 2 oczka.
- Przepisy szczególne: odmiana winorośli pineau d'Aunis N (winorośl starsza niż 40 lat): winorośl można prowadzić w formie jednoramiennego sznura Guyota z długą łozą o maksymalnie 7 oczkach i maksymalnie 2 czopach przyciętych na maksymalnie 2 oczka. Biała odmiana winorośli: odmiana chenin B - winorośl przycina się krótko, formując czopy i pozostawiając maksymalnie 13 oczek na łozie; na każdym pędzie są maksymalnie 3 oczka.
5.2. Maksymalna wydajność
1. 65 hektolitrów z hektara
6. Wyznaczony obszar geograficzny
Zbiór winogron, winifikacja oraz produkcja i dojrzewanie win odbywają się na obszarze następujących gmin (wykaz sporządzony na podstawie oficjalnego kodu geograficznego z 2021 r.):
- w departamencie Indre-et-Loire: Bueil-en-Touraine, Saint-Aubin-le-Dépeint, Saint-Christophe-sur-le-Nais, Saint- Paterne-Racan, Villebourg;
- w departamencie Sarthe: Beaumont-sur-Dême, Chahaignes, La Chartre-sur-le-Loir, Chenu, Dissay, Flée, Lhomme, Loir en Vallée (w odniesieniu do obszaru gmin delegowanych Poncé-sur-le-Loir i Ruillé-sur-Loir), Marçon, Mont- val-sur-Loir, Nogent-sur-Loir, Saint-Germain-d'Arcé, Saint-Pierre-de-Chevillé.
7. Odmiana(-y) winorośli
Cabernet franc N
Chenin B
Cot N - Malbec
Gamay N
Grolleau N
Pineau d'Aunis N
8. Opis związku lub związków
Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem
Obszar geograficzny, położony na granicy trzech prowincji: Touraine, Maine i Anjou, około 40 km na północ od miasta Tours, rozciąga się na długości około 30 km po obu stronach doliny rzeki Loir i dolin jej dopływów. W tym miejscu rzeka Loir i jej dopływy przecinają płaskowyż położony na wysokości około 100 metrów i żłobią głębokie doliny o różnicy wysokości wynoszącej 50 metrów. Doliny te okalają urwiska, które ciągną się głównie ze wschodu na zachód, a w drugiej kolejności z północy na południe. W urwiskach tych wydrążone są jaskinie na głębokości 15-20 metrów pod ziemią, a ich długość sięga niekiedy ponad 150 metrów.
Dzięki znacznej szerokości doliny Loir krajobraz charakteryzuje się otwartymi przestrzeniami, natomiast doliny poboczne są węższe i bardziej zamknięte. Obszar geograficzny obejmuje terytorium 21 gmin, z których 16 znajduje się w południowowschodniej części departamentu Sarthe, a 5 w północnozachodniej części departamentu Indre-et- Loire.
Działki specjalnie wyznaczone do produkcji winogron znajdują się głównie na zboczach wzgórz i obrzeżach płaskowyżu, na zdrowych, kamienistych glebach powstałych na tufowych formacjach turońskich i senońskich iłach z krzemieniami. Na niektórych działkach występują gleby pochodzące z eoceńskich formacji detrytycznych lub zawierające elementy pochodzące z tarasów aluwialnych rzeki Loir.
Dzięki połączeniu wpływów oceanicznych i kontynentalnych klimat obszaru geograficznego jest łagodny typu oceanicznego. Loara pełni rolę regulatora termicznego, podobnie jak doliny, które ściągają chłodne powietrze ze stoków. Opady wynoszą około 680 milimetrów rocznie.
Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem
Według przekazu ustnego winorośl zasadził w VI wieku święty Licyniusz, ówczesny biskup Angers, w południowej części departamentu Sarthe, w pobliżu gminy Marçon. To właśnie w tej gminie mnisi założyli klasztor Saint-Lézin, podlegający opactwu Saint-Julien w Tours, któremu dostarczali pewną ilość wina. Na swojej ziemi w Chahaignes zasadzili odmianę pineau d'Aunis, częściej nazywaną plant de Mayet, Gros Véronais, Mançais noir lub Plant d'Aunis. W tym czasie rzeka Loir była już preferowanym szlakiem transportowym dla różnych towarów przeznaczonych dla krajów Europy Północnej, które przepływały tranzytem przez Loarę aż do Nantes.
Łagodny styl życia i wina z doliny rzeki Loir były opiewane przez skupionych wokół Pierre'a de RONSARDA poetów z Plejady już w XVI wieku. Wzmianki o tych winach pojawiają się także często w tekstach pisanych i pamiętnikach z tamtych czasów.
RABELAIS w swoim "Pantagruelu" zwraca uwagę, że gmina La Chartre jest oblegana przez handlarzy winem, RONSARD śpiewa o winach znad rzeki Loir, a HENRYK IV, który poluje w lesie Bercé (Château-du-Loir), życzy sobie, by to stołu podawano tylko lokalne wino.
W swoich pamiętnikach hrabia ROCHECOTTE (1769-1797) stwierdza, że w dolinie rzeki Loir, na wzgórzu o ekspozycji południowej, w gminach Chahaignes i Chartre-sur-le-Loir, produkuje się wina, z których kilka cieszy się renomą. Jules Guyot w publikacji "Étude des vignobles de France" ("Badanie winnic we Francji") (1876) zauważa, że "klimat Sarthe należy do tej części strefy umiarkowanej, w której słodkie owoce nabierają maksymalnej delikatności, winogrona są wyśmienite, a produkowane wina niezwykłe. Dwie główne odmiany winorośli w Sarthe to pineau [pineau d'Aunis N] dla win czerwonych i pineau de la Loire [chenin B] dla win białych".
Pierre VIALA, specjalista z zakresu ampelografii i chorób winorośli, w samym środku kryzysu wywołanego przez filokserę otrzymał zadanie przeprowadzenia bardzo szczegółowego badania obszarów winnic w Sarthe. Zaleca wówczas "stosowanie starych odmian winorośli z Sarthe, które się sprawdziły i które zapewniły renomę waszym winom". Podczas spotkania z udziałem prefekta i burmistrza Château du Loir stwierdza: "W waszych rękach spoczywa bogactwo, którego nie wolno wam zaprzepaścić. Musicie postawić sobie za punkt honoru, by jedna z najpiękniejszych pereł francuskiej korony winiarskiej lśniła jak nigdy dotąd na dalekiej północy".
W tym czasie mówi się głównie o winach białych produkowanych z odmiany pineau de la Loire (odmiana chenin B), przy czym szczególnie cenione są roczniki 1837, 1870 i 1893. Na początku XX wieku ich miejsce zajęły wina czerwone, a szczególnie cenione były roczniki 1911, 1921, 1934 i 1937. W 1948 r. kontrolowaną nazwę pochodzenia "Coteaux du Loir" zatwierdzono dla różnych kategorii win z tego samego obszaru geograficznego, który wyznaczono w 2010 r.
W 2009 r. powierzchnia winnicy obejmuje ponad 80 hektarów uprawianych przez około 25 producentów, a wielkość produkcji wynosi blisko 4 000 hektolitrów. Wina czerwone i białe stanowią po około 40 % produkcji, a wina różowe 20 %. Wina białe są zazwyczaj wytrawne i w tym przypadku określenie "wytrawne" należy obowiązkowo umieścić na etykiecie. Młode wina rozwijają zazwyczaj aromaty owocowe i kwiatowe. Wina te mają potencjał, który ujawnia się w miarę dojrzewania. Jeżeli zawierają cukry fermentujące, ich złożoność i potencjał starzenia są na ogół większe - mogą być one przechowywane nawet przez kilkadziesiąt lat. Często pojawiają się wówczas z czasem bujniejsze nuty owoców egzotycznych lub słodsze nuty suszonych owoców.
Wina różowe są lekkie, o delikatnym bukiecie i orzeźwiające. Charakteryzują się bladą szatą, często z łososiowymi refleksami. Ich nos jest obfity, przy czym dominującą nutą jest często nuta pieprzu. Na podniebieniu dominują lekkość i delikatność.
Wina czerwone o rubinowej szacie charakteryzują się złożoną paletą aromatów, w której przeważają zasadniczo aromaty korzenne połączone z zapachami bardzo dojrzałych czerwonych owoców (czereśni, truskawki, maliny, porzeczki). Rzeka Loir stanowiła jeden z głównych czynników wpływających na popularyzację i renomę win "Coteaux du Loir". Dzięki temu, że rzeka ta uchodzi do Loary w Angers, umożliwiała ona przewoźnikom, pływającym na płaskodennych łodziach zwanych "gabares" (barki), wywóz towarów, takich jak wino, do Nantes. Rzeka Loir odgrywała zatem taką samą rolę jak Loara, około 30 km dalej na południe, umożliwiając zarówno transport win, jak i zakładanie winnic w pobliżu szlaku transportowego i w korzystnych warunkach topograficznych.
Działki, tradycyjnie wybierane przez producentów, znajdują się na zboczach wzgórz i obrzeżach płaskowyżu, a ich gleby charakteryzują się znaczną zawartością grubego żwiru. Gleby te zapewniają doskonały drenaż i gwarantują winorośli odpowiednie warunki wodne i fizjologiczne.
Ponadto warunki pogodowe panujące w dolinie rzeki Loir oraz dominujące w winnicy odmiany pineau d'Aunis N i chenin B, odpowiednio z drugiego późnego okresu i trzeciego wczesnego okresu, wymagają optymalnego zarządzania dynamiką i potencjałem produkcyjnym winorośli, co znajduje odzwierciedlenie w rygorystycznej metodzie prowadzenia winorośli i stosowaniu cięcia krótkiego w przypadku odmiany chenin B. Ze względu na zróżnicowanie poszczególnych roczników, które jest szczególnie widoczne na przedmiotowym obszarze geograficznym, na przestrzeni pokoleń producenci musieli sobie radzić z różnymi warunkami dojrzewania winogron. W zależności od warunków pogodowych w winogrona zebrane danym roku mają mniejszą lub większą zawartość cukrów. Uwzględnienie tej naturalnej słodyczy pozwala uzyskać różne rodzaje wina. Kiedy zbiory przeprowadza się w szczególnie korzystnych warunkach pogodowych, z winogron o największej zawartości cukrów produkuje się wina zawierające cukry fermentujące. Wzmocnione kredą tufową zbocza, w których wydrążone są liczne jaskinie wykorzystywane do winifikacji i przechowywania, zapewniają winom doskonałe warunki do dojrzewania, co znajduje odzwierciedlenie w dostosowanym okresie dojrzewania przewidzianym w specyfikacji produktu.
Jules GUYOT, w rozdziale "Étude des vignobles de France" (1876) poświęconym departamentowi Sarthe, wspomina o "dolinie rzeki Loir, tak sprzyjającej uprawie dobrych odmian winorośli i produkcji dobrych win" i odnosi się do renomy win z tego sektora: "Jullien wspomina również o winach z Jasnières, Château-du-Loir [...], które cieszą się znakomitą i ugruntowaną renomą; mogę co najmniej potwierdzić, że wina z Jasnières, Marçon, w kantonie Chartre, oraz te z Vouvray[-sur-Loir], Malicorne, Montabon, Château-du-Loir, są warte o wiele więcej, niż wskazuje na to ich znakomita już renoma".
Już w XVI wieku HENRYK IV, RABELAIS i RONSARD, z właściwą sobie wrażliwością i pasją, wychwalali wina "Coteaux du Loir". Pasję tę udawało się na przestrzeni pokoleń pielęgnować producentom, którzy musieli sobie radzić z różnymi warunkami dojrzewania winogron odmian pineau d'Aunis N i chenin B, co sprzyjało oryginalnej ekspresji win z tego obszaru geograficznego.
9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania
Opis wymogu:
a) Wszelkie określenia fakultatywne, których stosowanie - zgodnie z przepisami wspólnotowymi - mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczają- cych dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.
b) Wymiary czcionki, którą zapisana jest nazwa geograficzna "Val de Loire", nie mogą przekraczać pod względem wysokości, szerokości ani grubości dwóch trzecich rozmiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.
c) Na etykietach win białych o zawartości cukrów fermentacyjnych (glukozy + fruktozy) do 8 gramów na litr musi znajdować się określenie "wytrawne".
d) Na etykietach win objętych kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że: - jest to miejsce (fr. lieu-dit) wpisane do ksiąg wieczystych; - została ona podana w deklaracji zbiorów.
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym
Opis wymogu:
obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, to obszar następujących gmin (wykaz sporządzony na podstawie oficjalnego kodu geograficznego z 2021 r.):
- w departamencie Indre-et-Loire: Epeigné-sur-Déme;
- w departamencie Loir-et-Cher: Montoire-sur-le-Loir;
- w departamencie Sarthe: Vancé.
Link do specyfikacji produktu
http://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-d69c4f1e-c73e-4b04-8d00-6964f653d72a
