Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria C
Dz.U.UE.C.2021.395.119

Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 8 października 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmieniającego rozporządzenie (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (COM(2020)0080 - COM(2020)0563 - C9-0077/2020 - 2020/0036(COD)).

Europejskie prawo o klimacie ***I

P9_TA(2020)0253

Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 8 października 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmieniającego rozporządzenie (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (COM(2020)0080 - COM(2020)0563 - C9-0077/2020 - 2020/0036(COD)) 1

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(2021/C 395/22)

(Dz.U.UE C z dnia 29 września 2021 r.)

Poprawka 1

Projekt rezolucji ustawodawczej

Umocowanie 5 a (nowe)

Projekt rezolucji ustawodawczej	Poprawka
	- uwzględniając program działań Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 oraz cele zrównoważonego rozwoju, w tym cel 3 dotyczący powszechnego zdrowia i dobrobytu,

Poprawka 2

Projekt rezolucji ustawodawczej Umocowanie 5 b (nowe)

Projekt rezolucji ustawodawczej	Poprawka
	- uwzględniając dramatyczny wpływ zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie, które według Europejskiej Agencji Środowiska powodują 400 tys. przedwczesnych zgonów rocznie,

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw - 1 (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1) Zagrożenie egzystencjalne, które stwarza zmiana klimatu, wymaga od Unii i państw członkowskich zwiększenia poziomu ambicji i zintensyfikowania działań w dziedzinie klimatu. Unia zobowiązała się zintensyfikować wysiłki zmierzające do zaradzenia zmianie klimatu oraz wdrażać porozumienie paryskie z 2015 r. w sprawie zmiany klimatu wieńczące 21. Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("porozumienie paryskie") (^1a), w oparciu o zasadę równości i najlepszą dostępną wiedzę naukową, uczestnicząc w globalnych działaniach na rzecz ograniczenia wzrostu temperatury na świecie do 1,5 C powyżej poziomu przedindustrialnego.
	(1a) Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4.

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) W swoim komunikacie z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowanym "Europejski Zielony Ład" ⁽¹⁹⁾ Komisja przedstawiła nową strategię na rzecz wzrostu gospodarczego mającą na celu przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zasobooszczędna i konkurencyjna i w którym w 2050 r. nie będzie emisji netto gazów cieplarnianych, a wzrost gospodarczy będzie oddzielony od wykorzystania zasobów. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE oraz ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Jednocześnie transformacja musi być sprawiedliwa i sprzyjająca włączeniu społecznemu, tak by nikt nie był pozostawiony samemu sobie.

(19) Komunikat Komisji - Europejski Zielony Ład, COM(2019) 640

final z dnia 11 grudnia 2019 r.

(1) W swoim komunikacie z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowanym "Europejski Zielony Ład" ⁽¹⁹⁾ Komisja przedstawiła nową zrównoważoną strategię na rzecz wzrostu gospodarczego mającą na celu przekształcenie Unii w zdrowsze, sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zrównoważona, zasobooszczędna, konkurencyjna w skali międzynarodowej oraz posiadająca wysokiej jakości miejsca pracy i w której w 2050 r. nie będzie emisji netto gazów cieplarnianych, a wzrost gospodarczy będzie oddzielony od wykorzystania zasobów. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie, odtwarzanie i poprawa kapitału naturalnego UE, ekosystemów morskich i lądowych oraz różnorodności biologicznej, a także ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Transformacja ta musi opierać się na najnowszych niezależnych dowodach naukowych. Jednocześnie musi być sprawiedliwa społecznie i sprzyjająca włączeniu społecznemu oraz opierać się na solidarności i współpracy na szczeblu Unii, tak aby mieć pewność, że nikt nie zostanie pozostawiony samemu sobie, a jednocześnie musi dążyć do generowania wzrostu gospodarczego, tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy i przewidywalnego otoczenia dla inwestycji oraz kierować się zasadą "nie szkodzić".

(19) Komunikat Komisji - Europejski Zielony Ład, COM(2019) 640

final z dnia 11 grudnia 2019 r.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) IPCC, 2018: Global Warming of 1.5 ^oC. An IPCC Special Report

on the impacts of global warming of 1.5 ^oC above pre-industrial levels and related global greenhouse gas emission pathways, in the context of strengthening the global response to the threat of climate change, sustainable development, and efforts to eradicate poverty [Masson-Delmotte, V., P. Zhai, H.-O. Pörtner, D. Roberts, J. Skea, P.R. Shukla, A. Pirani, W. Moufouma-Okia, C. Péan, R. Pidcock, S. Connors, J.B.R. Matthews, Y. Chen, X. Zhou, M. I. Gomis, E. Lonnoy, T. Maycock, M. Tignor, i T. Waterfield (eds.)].

⁽²¹⁾ IPBES 2019: Global Assessment on Biodiversity and Ecosystem

Services.

(22) Europejska Agencja Środowiska - "Europejskie środowisko - stan

i prognozy na 2020 r." (Luksemburg: Urząd Publikacji UE, 2019 r.).

(2) Sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) na temat wpływu globalnego ocieplenia o 1,5 ^oC w porównaniu z poziomem sprzed epoki przemysłowej i związanych z nim globalnych scenariuszy emisji gazów cieplarnianych ⁽²⁰⁾ stanowi solidną podstawę naukową do przeciwdziałania zmianom klimatu i wskazuje, że potrzebna jest szybka intensyfikacja działań w dziedzinie klimatu i przejście na gospodarkę neutralną dla klimatu. Potwierdza ono, że należy jak najszybciej ograniczyć emisje gazów cieplarnianych i że w szczególności w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia ekstremalnych zdarzeń pogodowych i osiągnięcia punktów krytycznych należy ograniczyć zmianę klimatu do 1,5 ^oC. Globalne sprawozdanie z oceny ⁽²¹⁾ Międzyrządowej Platformy Nauko- wo-Politycznej w sprawie Różnorodności Biologicznej i Funkcjonowania Ekosystemów (IPBES) z 2019 r. wskazuje na to, że na całym świecie dochodzi do utraty różnorodności biologicznej, a zmiana klimatu jest trzecią w kolejności najważniejszą przyczyną utraty bioróżno- rodności ⁽²²⁾. Wykazuje również, że rozwiązania oparte na zasobach przyrody umożliwią złagodzenie zmiany klimatu na poziomie szacowanym na 37 % do 2030 r. Zmiana klimatu ma poważny wpływ na ekosystemy morskie i lądowe, które pełnią funkcję podstawowych pochłaniaczy antropogenicznych emisji dwutlenku węgla, a ich całkowita absorpcja wynosi około 60 % światowych emisji antropogenicznych rocznie.

(20) IPCC, 2018: Global Warming of 1.5 oC. An IPCC Spécial Report

⁽²¹⁾ IPBES 2019: Global Assessment on Biodiversity and Ecosystem

Services

(22) Europejska Agencja Środowiska - "Europejskie środowisko - stan

i prognozy na 2020 r." (Luksemburg: Urząd Publikacji UE, 2019 r.).

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
(3)	Aby przyczynić się do transformacji gospodarczej i społecznej, zatrudnienia, wzrostu gospodarczego oraz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również do tego, by w sprawiedliwy i racjonalny pod względem kosztów sposób zmierzać do osiągnięcia celu dotyczącego temperatury przewidzianego w porozumieniu paryskim z 2015 r. w sprawie zmiany klimatu wieńczącym 21. Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("porozumienie paryskie"), pierwszorzędne znaczenie ma ustalony długoterminowy cel.	(3)	Aby przyczynić się do sprawiedliwej transformacji gospodarczej i społecznej, wysokiej jakości zatrudnienia, dobrobytu społecznego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego oraz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również do tego, by w szybki, sprawiedliwy, skuteczny, racjonalny pod względem kosztów i sprawiedliwy społecznie sposób, bez pozostawienia kogokolwiek samemu sobie osiągnąć cel dotyczący temperatury przewidziany w porozumieniu paryskim z 2015 r. w sprawie zmiany klimatu wieńczącym 21. Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("porozumienie paryskie"), pierwszorzędne znaczenie ma ustalony długoterminowy cel.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3a) Według dowodów naukowych istnieje wzajemne powiązanie między zdrowiem a kryzysem środowiskowym i klimatycznym, w szczególności związane z konsekwencjami zmiany klimatu oraz utratą różnorodności biologicznej i ekosystemów. Kryzysy zdrowotne i sanitarne, takie jak COVID-19, mogą się powtarzać w nadchodzących dziesięcioleciach i wymagać od Unii, jako globalnego podmiotu, wdrożenia globalnej strategii mającej zapobiegać ich rozwojowi dzięki zajęciu się problemami leżącymi u ich podstaw oraz propagować zintegrowane podejście oparte na celach zrównoważonego rozwoju.

Poprawka 8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3b) Według WHO zmiana klimatu wpływa na społeczne i środowiskowe uwarunkowania zdrowia - czyste powietrze, bezpieczną wodę pitną, dostatek żywności i bezpieczne schronienie - i w latach 2030-2050 oczekuje się co roku 250 tys. dodatkowych zgonów spowodowanych niedożywieniem, malarią, biegunką i stresem termicznym, a ekstremalnie wysokie temperatury będą bezpośrednio przyczyniać się do zgonów, zwłaszcza wśród osób starszych i szczególnie wrażliwych. Przez powodzie, fale upałów, susze i pożary zmiana klimatu silnie oddziałuje na zdrowie ludzkie, prowadząc do niedożywienia, a także powodując choroby układu krążenia i układu oddechowego oraz infekcje wektorowe.

Poprawka 9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3c) W preambule do porozumienia paryskiego za jedno z najważniejszych praw uznaje się prawo do zdrowia. Zgodnie z Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu wszystkie strony powinny stosować właściwe metody, np. oceny oddziaływania, formułowane i określane na szczeblu krajowym, w celu minimalizowania negatywnego wpływu na gospodarkę, zdrowie publiczne i jakość środowiska, jaki mogą wywierać podejmowane przez te strony projekty lub przedsięwzięcia służące łagodzeniu zmiany klimatu lub przystosowaniu się do niej.

Poprawka 10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3d) Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do ochrony niezbywalnych praw obywateli Unii do życia i do bezpiecznego środowiska, uznanych w europejskiej konwencji praw człowieka i Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, i zobowiązuje odpowiednie instytucje Unii oraz państwa członkowskie do podjęcia niezbędnych środków na poziomie Unii lub na szczeblu krajowym, aby wyeliminować realne i bezpośrednie zagrożenie, jakie globalny kryzys klimatyczny stwarza zarówno dla życia i dobrobytu obywateli, jak i dla środowiska naturalnego, od którego one zależą. Niniejsze rozporządzenie powinno w centrum stawiać człowieka i mieć na celu ochronę zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i skutkami związanymi ze środowiskiem.

Poprawka 153

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3e) Ochrona klimatu powinna stanowić okazję dla gospodarki europejskiej i powinna pomóc zapewnić jej przemysłowi przywództwo w światowej innowacyjności. Innowacje w zrównoważonej produkcji mogą promować siłę przemysłu europejskiego w kluczowych segmentach rynku i w ten sposób chronić i tworzyć miejsca pracy. Aby osiągnąć prawnie wiążący cel w zakresie klimatu na 2030 r. i cel neutralności klimatycznej do 2050 r. poprzez zmniejszenie bilansu emisji netto do zera najpóźniej do

2050 r., Komisja powinna ułatwić ustanawianie partnerstw na rzecz klimatu w różnych sektorach na szczeblu Unii poprzez zaproszenie do współpracy kluczowych zainteresowanych stron (np. z przemysłu, organizacji pozarządowych, instytutów badawczych, MŚP, związków zawodowych i organizacji pracodawców). Partnerstwa na rzecz klimatu powinny służyć jako dialog sektorowy, ułatwiać wymianę najlepszych praktyk między liderami w dziedzinie dekarbonizacji w Europie oraz służyć jako centralny organ konsultacyjny z Komisją przy przyjmowaniu przyszłych wniosków ustawodawczych dotyczących klimatu.

Poprawka 11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) W porozumieniu paryskim wyznaczono długofalowy cel polegający na utrzymaniu wzrostu temperatury na świecie na poziomie znajdującym się znacznie poniżej 2 ^oC powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowanie działań na rzecz utrzymania go poniżej 1,5 ^oC w porównaniu z poziomem sprzed epoki przemysłowej ⁽²³⁾, oraz podkreślono znaczenie przystosowania się do negatywnych skutków zmiany klimatu ⁽²⁴⁾oraz dopilnowania, by przepływy finansowe były spójne z kierunkiem działań na rzecz niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmianę klimatu ⁽²⁵⁾.

(4) W porozumieniu paryskim wyznaczono długofalowy cel polegający na podejmowaniu działań, aby ograniczyć wzrost temperatury na świecie do 1,5 ^oC powyżej poziomu przedindustrialnego ⁽²³⁾, zwiększyć zdolność do adaptacji do negatywnych skutków zmiany klimatu ⁽²⁴⁾oraz zapewnić spójność przepływów finansowych ze ścieżką prowadzącą do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmiany klimatu ⁽²⁵⁾. Niniejsze rozporządzenie, stanowiące ogólne ramy wkładu Unii w realizację porozumienia paryskiego, powinno zagwarantować, że zarówno Unia, jak i państwa członkowskie w pełni przyczynią się do osiągnięcia tych trzech celów porozumienia paryskiego.

⁽²³⁾ Art. 2 ust.1 lit. a) porozumienia paryskiego.

⁽²⁴⁾ Art. 2 ust.1 lit. b) porozumienia paryskiego.

⁽²⁵⁾ Art. 2 ust.1 lit. c) porozumienia paryskiego.

⁽²³⁾ Art. 2 ust.1 lit. a) porozumienia paryskiego.

⁽²⁴⁾ Art. 2 ust.1 lit. b) porozumienia paryskiego.

⁽²⁵⁾ Art. 2 ust.1 lit. c) porozumienia paryskiego.

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 5

	Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5)	Działania w dziedzinie klimatu podejmowane przez Unię i państwa członkowskie powinny mieć na celu ochronę ludzi i naszej planety, dobrobytu, dostatku, zdrowia, integralności ekosystemów i różnorodności biologicznej przed zagrożeniem wynikającym ze zmiany klimatu, w kontekście agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i w dążeniu do realizacji celów porozumienia paryskiego, oraz w celu osiągnięcia jak największego dobrobytu w granicach planety oraz zwiększenia odporności i zmniejszenia wrażliwości społeczeństwa na zmianę klimatu.	(5)	Działania w dziedzinie klimatu podejmowane przez Unię i państwa członkowskie powinny mieć na celu ochronę ludzi i naszej planety, dobrobytu, dostatku, *gospodarki,* zdrowia, systemów żywnościowych, integralności ekosystemów i różnorodności biologicznej przed zagrożeniem wynikającym ze zmiany klimatu, w kontekście agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i w dążeniu do realizacji celów porozumienia paryskiego, oraz w celu osiągnięcia jak największego dobrobytu w granicach planety oraz zwiększenia odporności i zmniejszenia wrażliwości społeczeństwa na zmianę klimatu. W związku z tym działania Unii i państw członkowskich powinny opierać się na zasadzie ostrożności, zasadzie "zanieczyszczający płaci", zasadzie "efektywność energetyczna przede wszystkim" i zasadzie "nie szkodzić".

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) Dzięki ramom regulacyjnym wprowadzonym przez Unię i działaniom podejmowanym przez europejskie sektory przemysłowe unijne emisje gazów cieplarnianych zmniejszyły się o 23 % w latach 1990-2018, podczas gdy wzrost gospodarczy w tym samym okresie wyniósł 61 %, co pokazuje, że można oddzielić wzrost gospodarczy od emisji gazów cieplarnianych.

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6) Osiągnięcie neutralności klimatycznej powinno wymagać wkładu ze strony wszystkich sektorów gospodarki. Z uwagi na wpływ produkcji i zużycia energii na poziom emisji gazów cieplarnianych, niezbędne jest przejście na zrównoważone, przystępne cenowo i bezpieczne dostawy energii oparte na sprawnie i efektywnie działającym wewnętrznym rynku energii. Ważnymi czynnikami napędzającymi realizację celu neutralności klimatycznej są również transformacja cyfrowa, innowacje technologiczne oraz badania i rozwój.

(6) Osiągnięcie neutralności klimatycznej wymaga, aby wszystkie sektory gospodarki, w tym transport lotniczy i morski, szybko zmniejszyły emisje do wartości bliskiej zera. Kluczowym czynnikiem pod tym względem powinna być zasada "zanieczyszczający płaci". Z uwagi na wpływ produkcji i zużycia energii na poziom emisji gazów cieplarnianych, niezbędne jest przejście na wysoce energooszczędne, oparte na odnawialnych źródłach, zrównoważone, przystępne cenowo i bezpieczne dostawy energii, oparte na sprawnie i efektywnie działającym wewnętrznym rynku energii, przy jednoczesnym ograniczeniu ubóstwa energetycznego. Wkład gospodarki o obiegu zamkniętym w neutralność klimatyczną powinien zostać rozszerzony w wyniku efektywniejszego gospodarowania zasobami i większego wykorzystania materiałów niskoemisyjnych, a jednocześnie należy promować zapobieganie powstawaniu odpadów i recykling. Ważnymi czynnikami napędzającymi realizację celu neutralności klimatycznej są również transformacja cyfrowa, innowacje technologiczne oraz badania i rozwój, które będą wymagały dodatkowego finansowania. Unia i państwa członkowskie będą musiały przyjąć ambitne i spójne ramy regulacyjne, aby zapewnić wkład wszystkich sektorów gospodarki w unijne cele klimatyczne.

Poprawka 15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 6 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6a) Szczególnie istotne znaczenie dla systemu klimatycznego i wzrostu temperatury ma skumulowana łączna wielkość antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych w czasie oraz odpowiadające jej stężenie gazów cieplarnianych w atmosferze. Sprawozdanie specjalne IPCC w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5 ^oC oraz baza scenariuszy stanowiąca jego podstawę są źródłem najlepszych dostępnych i najnowszych dowodów naukowych dotyczących pozostałego globalnego budżetu emisji gazów cieplarnianych, aby ograniczyć wzrost temperatury na świecie w XXI wieku do 1,5 ^oC powyżej poziomu przedindustrialnego. Aby zachować spójność z zobowiązaniami Unii do podejmowania wysiłków mających na celu ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5 ^oC powyżej poziomu przedindustrialnego, konieczne jest ustalenie sprawiedliwego udziału Unii w pozostałym globalnym budżecie emisji gazów cieplarnianych. Budżet emisji gazów cieplarnianych jest również ważnym narzędziem służącym zwiększeniu przejrzystości i rozli- czalności unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. W dogłębnej analizie stanowiącej podstawę komunikatu Komisji z dnia 28 listopada 2018 r. pt. "Czysta planeta dla wszystkich - Europejska długoterminowa wizja strategiczna dobrze prosperującej, nowoczesnej, konkurencyjnej i neutralnej dla klimatu gospodarki" Komisja wskazuje, że zgodny z założeniem ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 ^oC budżet emisji dwutlenku węgla UE-28 na lata 2018-2050 wyniósłby 48 Gt CO₂. W oparciu o najnowsze obliczenia naukowe stosowane przez IPCC Komisja powinna ustanowić budżet emisji gazów cieplarnianych netto dla UE-27, wyrażony w ekwiwalencie CO₂, stanowiący sprawiedliwy udział Unii w pozostałych światowych emisjach, zgodnie z celami porozumienia paryskiego. Unijnym budżetem emisji gazów cieplarnianych należy kierować się przy wyznaczaniu trajektorii Unii wiodącej w kierunku zerowych emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r., w szczególności celów dotyczących emisji gazów cieplarnianych na lata 2030 i 2040.

Poprawka 16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Unia realizuje ambitną politykę w obszarze działań w dziedzinie klimatu i dysponuje ramami regulacyjnymi, które umożliwiają osiągnięcie unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. W skład prawodawstwa wdrażającego ten cel wchodzą między innymi dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE ⁽²⁶⁾, w której ustanawia się system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 ⁽²⁷⁾, na podstawie którego wprowadzono krajowe cele w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do 2030 r., oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 ⁽²⁸⁾ zawierające wymóg, by państwa członkowskie osiągnęły równowagę między emisjami gazów cieplarnianych a ich pochłanianiem w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem.	(7) Unia dysponuje ramami regulacyjnymi, które umożliwiają osiągnięcie obecnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r., przyjętego przed wejściem w życie porozumienia paryskiego. W skład prawodawstwa wdrażającego ten cel wchodzą między innymi dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE ⁽²⁶⁾, w której ustanawia się system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 ⁽²⁷⁾, na podstawie którego wprowadzono krajowe cele w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do 2030 r., oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 ⁽²⁸⁾ zawierające wymóg, by państwa członkowskie osiągnęły równowagę między emisjami gazów cieplarnianych a ich pochłanianiem w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem.
⁽²⁶⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE. (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).	⁽²⁶⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE. (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).
⁽²⁷⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 26).	⁽²⁷⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 26).
⁽²⁸⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 1).	⁽²⁸⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 1).

Poprawka 17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7a) System handlu emisjami jest zasadniczym elementem unijnej polityki klimatycznej i kluczowym narzędziem ograniczania emisji w opłacalny sposób.

Poprawka 18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
(9)	Za pośrednictwem pakietu "Czysta energia dla wszystkich Europejczyków" ⁽²⁹⁾ Unia realizuje ambitny program dekarbonizacji, w szczególności poprzez budowanie solidnej unii energetycznej obejmującej cele na 2030 r. w zakresie efektywności energetycznej i wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE ⁽³⁰⁾ i (UE) 2018/2001 ⁽³¹⁾, oraz poprzez wzmocnienie odpowiednich środków ustawodawczych, w tym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE ⁽³²⁾.	(9)	Za pośrednictwem pakietu "Czysta energia dla wszystkich Europejczyków" ⁽²⁹⁾ Unia realizuje program dekarbonizacji, w szczególności poprzez budowanie solidnej unii energetycznej obejmującej cele na 2030 r. w zakresie efektywności energetycznej i wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE ⁽³⁰⁾ i (UE) 2018/2001 ⁽³¹⁾, oraz poprzez wzmocnienie odpowiednich środków ustawodawczych, w tym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE ⁽³²⁾.
(29)	COM(2016) 860 final z dnia środa, 30 listopada 2016 r.	(²9)	COM(2016) 860 final z dnia 30 listopada 2016 r.
₍30₎	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).	₍30₎	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).
(31₎	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82).	(31₎	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82).
(32)	Dyrektywa 2010/31/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 13).	(32)	Dyrektywa 2010/31/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 13).

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9a) Komisja opracowała i przyjęła szereg inicjatyw ustawodawczych w sektorze energetycznym, zwłaszcza dotyczących energii ze źródeł odnawialnych i efektywności energetycznej, w tym charakterystyki energetycznej budynków. Inicjatywy te tworzą pakiet, którego motywem przewodnim jest "efektywność energetyczna przede wszystkim" i wiodąca pozycja Unii na świecie w zakresie odnawialnych źródeł energii. Inicjatywy te należy uwzględnić w długoterminowych postępach państw w dążeniu do realizacji celu neutralności klimatycznej na 2050 r., aby zapewnić wysoce energooszczędny, oparty na odnawialnych źródłach energii system energetyczny oraz rozwój odnawialnych źródeł energii w Unii.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9b) W wyniku przejścia na czystą energię powstanie system energetyczny, w którym podaż energii pierwotnej będzie w większości pochodzić z odnawialnych źródeł energii, co znacząco zwiększy bezpieczeństwo dostaw, zmniejszy zależność energetyczną i będzie sprzyjać tworzeniu krajowych miejsc pracy.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9c) Transformacja energetyczna poprawia efektywność energetyczną i zmniejsza zależność energetyczną Unii i państw członkowskich. Ta zmiana strukturalna w kierunku bardziej wydajnej gospodarki opartej na energii odnawialnej we wszystkich sektorach nie tylko będzie korzystna dla bilansu handlowego, ale również wzmocni bezpieczeństwo energetyczne i walkę z ubóstwem energetycznym.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9d) Aby zapewnić solidarność i umożliwić skuteczną transformację energetyczną, unijna polityka klimatyczna musi wytyczyć wyraźną ścieżkę prowadzącą do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Unia powinna nadal realistycznie podchodzić do oszczędności kosztowej i wyzwań technicznych oraz zapewnić dostępność i przystęp- ność cenową sterowalnych źródeł energii służących do równoważenia szczytowego i minimalnego zapotrzebowania na energię, takich jak technologie wodorowe.

Poprawka 23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9e) Ochrona klimatu stanowi dla gospodarki Unii okazję do intensywniejszych działań i czerpania korzyści wynikających z przewagi pioniera z racji zajmowania czołowej pozycji w dziedzinie czystych technologiach. Może pomóc w zapewnieniu jej przemysłowi wiodącej pozycji w dziedzinie globalnych innowacji. Innowacje w zrównoważonej produkcji mogą promować siłę przemysłową Unii w kluczowych segmentach rynku, w ten sposób chroniąc i tworząc miejsca pracy.

Poprawka 24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9f) Istnieje potrzeba wsparcia niezbędnych inwestycji w nowe zrównoważone technologie, które są nieodzowne do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej. W związku z tym należy przestrzegać zasady neutralności technologicznej i unikać efektu "lock-in". Jak stwierdzono w komunikacie Komisji z 8 lipca 2020 r. pt. "Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu", pewną rolę może odegrać również wodór, przyczyniając się do wypełnienia zobowiązania Unii do osiągnięcia neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla najpóźniej do 2050 r., zwłaszcza w sektorach energochłonnych.

Poprawka 154

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9 g) Komisja powinna zwiększyć wysiłki na rzecz budowania sojuszy europejskich, zwłaszcza w sektorach baterii i wodoru, ponieważ mają one ogromne znaczenie. Są one koordynowane na szczeblu europejskim i oferują ogromne możliwości dla regionalnych procesów odbudowy po pandemii COVID-19 oraz dla pomyślnej zmiany strukturalnej. Wymogi prawne powinny stworzyć ramy dla innowacji w zakresie przyjaznej dla klimatu mobilności i przyjaznego dla klimatu wytwarzania energii. Sojusze te powinny otrzymywać odpowiednie wsparcie i środki finansowe, a także być częścią przyszłej polityki zagranicznej i polityki sąsiedztwa oraz umów handlowych.

Poprawka 25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Unia jest światowym liderem w przechodzeniu na neutralność klimatyczną i zdecydowanie dąży do wyznaczenia ambitniejszych celów w skali światowej oraz wzmocnienia globalnej reakcji na zmiany klimatu, wykorzystując do tego celu wszelkie narzędzia, jakimi dysponuje, w tym dyplomację klimatyczną.

(10) Unia ma zarówno obowiązek, jak i środki, aby nadal być światowym liderem w przechodzeniu na neutralność klimatyczną, i jest zdeterminowana osiągnąć to w sposób sprawiedliwy, uczciwy społecznie i sprzyjający włączeniu społecznemu, a także wyznaczać ambitniejsze cele w skali światowej oraz wzmacniać globalną reakcję na zmiany klimatu, wykorzystując do tego celu wszelkie narzędzia, jakimi dysponuje, w tym dyplomację klimatyczną oraz politykę handlową, inwestycyjną i przemysłową. Unia powinna wzmocnić swoją dyplomację środowiskową na wszystkich forach międzynarodowych istotnych dla osiągnięcia międzynarodowych celów klimatycznych, zgodnie z porozumieniem paryskim.

Poprawka 26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) Parlament Europejski wezwał do koniecznego przekształcenia społeczeństwa europejskiego w społeczeństwo neutralne dla klimatu najpóźniej do 2050 r., tak by stało się ono przykładem europejskiego sukcesu ⁽³³⁾, i ogłosił, że na świecie panuje kryzys klimatyczny i środowiskowy ⁽³⁴⁾. W swoich konkluzjach z dnia 12 grudnia 2019 r. ⁽³⁵⁾ Rada Europejska przyjęła cel polegający na osiągnięciu neutralności klimatycznej w Unii do 2050 r., zgodnie z celami porozumienia paryskiego, i potwierdziła, że niezbędne jest ustanowienie ram umożliwiających realizację tego celu, oraz że transformacja będzie wymagała znacznych nakładów publicznych i prywatnych. Rada Europejska zwróciła się również do Komisji o przygotowanie wniosku w sprawie długoterminowej strategii Unii jak najwcześniej w 2020 r., aby Rada mogła ją przyjąć i przedłożyć do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu.

⁽³³⁾ Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2020 r.

w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (2019/2956(RSP)).

⁽³⁴⁾ Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 listopada 2019 r.

w sprawie alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej (2019/2930(RSP)).

⁽³⁵⁾ Konkluzje przyjęte przez Radę Europejską na posiedzeniu w dniu

12 grudnia 2019 r., EUCO 29/19, CO EUR 31, CONCL 9.

(11) Parlament Europejski wezwał Komisję i państwa członkowskie do nasilenia działań w dziedzinie klimatu w celu ułatwienia koniecznego przekształcenia społeczeństwa europejskiego w społeczeństwo neutralne dla klimatu jak najszybciej, a najpóźniej do 2050 r., tak by stało się ono przykładem europejskiego sukcesu ⁽³³⁾, i ogłosił, że na świecie panuje kryzys klimatyczny i środowiskowy ⁽³⁴⁾. Wielokrotnie wzywał również Unię do podwyższenia celu klimatycznego na 2030 r. oraz do potraktowania tego zwiększonego celu jako części Europejskiego prawa o klimacie (^34a). W swoich konkluzjach z dnia 12 grudnia 2019 r. ⁽³⁵⁾ Rada Europejska przyjęła cel polegający na osiągnięciu neutralności klimatycznej w Unii do 2050 r., zgodnie z celami porozumienia paryskiego i w oparciu o uczciwość i sprawiedliwą transformację oraz z uwzględnieniem różnych punktów wyjściowych, z których startują państwa członkowskie, a także potwierdziła, że niezbędne jest ustanowienie ram umożliwiających realizację tego celu, oraz że transformacja będzie wymagała znacznych nakładów publicznych i prywatnych. Rada Europejska zwróciła się również do Komisji o przygotowanie wniosku w sprawie długoterminowej strategii Unii jak najwcześniej w 2020 r., aby Rada mogła ją przyjąć i przedłożyć do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu.

⁽³³⁾ Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2020 r.

w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (2019/2956(RSP)).

⁽³⁴⁾ Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 listopada 2019 r.

w sprawie alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej (2019/2930(RSP)).

(^34a) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 listopada 2019 r. w sprawie konferencji ONZ w sprawie zmiany klimatu 2019 (COP25) w Madrycie (Hiszpania) (2019/2712(RSP)).

⁽³⁵⁾ Konkluzje przyjęte przez Radę Europejską na posiedzeniu w dniu

12 grudnia 2019 r., EUCO 29/19, CO EUR 31, CONCL 9.

Poprawka 27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Unia powinna dążyć do osiągnięcia równowagi między antropogenicznymi emisjami gazów cieplarnianych a pochłanianiem gazów cieplarnianych, stosując metody naturalne i technologiczne, na poziomie Unii do 2050 r. Do osiągnięcia ogólnounijnego celu neutralności klimatycznej do 2050 r. powinny wspólnie dążyć wszystkie państwa członkowskie, a Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny wprowadzić środki niezbędne do realizacji tego celu. Działania na poziomie Unii będą stanowić istotną część działań potrzebnych do osiągnięcia tego celu.

(12) Unia i państwa członkowskie powinny dążyć do osiągnięcia równowagi między antropogenicznymi emisjami gazów cieplarnianych a pochłanianiem gazów cieplarnianych, stosując metody naturalne i technologiczne, na poziomie Unii i państw członkowskich najpóźniej do 2050 r. Wszystkie państwa członkowskie powinny osiągnąć ogólnounijny cel neutralności klimatycznej do 2050 r., i państwa członkowskie, Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny wprowadzić środki niezbędne do realizacji tego celu. Działania na poziomie Unii będą stanowić istotną część działań potrzebnych do osiągnięcia tego celu. Po 2050 r. Unia i wszystkie państwa członkowskie powinny nadal ograniczać emisje, aby zapewnić pochłanianie gazów cieplarnianych na poziomie przewyższającym emisje antropogeniczne.

Poprawka 28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Każde państwo członkowskie ma obowiązek osiągnąć indywidualnie neutralność klimatyczną najpóźniej do 2050 r. W imię sprawiedliwości i solidarności oraz w celu wsparcia transformacji energetycznej państw członkowskich o różnych punktach wyjściowych potrzebne są wystarczające unijne mechanizmy wsparcia i finansowania, takie jak Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji przewidziany w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE).../... (^la) oraz inne odpowiednie mechanizmy finansowania.
	(^la) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) ./. ustanawiające Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji (Dz.U. .).

Poprawka 29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12b) W preambule do porozumienia paryskiego uznano znaczenie zapewnienia integralności wszystkich ekosystemów, w tym oceanów. W Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu podkreślono, że strony konwencji muszą wspierać zrównoważone zarządzanie pochłaniaczami i zbiornikami wszystkich gazów cieplarnianych oraz ich zachowanie i podnoszenie efektywności, z uwzględnieniem biomasy, lasów i oceanów, a także innych ekosystemów lądowych, nadbrzeżnych i morskich. Jeżeli cele porozumienia paryskiego nie zostaną osiągnięte, temperatura mogłaby przekroczyć punkt krytyczny, powyżej którego ocean nie będzie już w stanie wchłonąć tak dużej ilości dwutlenku węgla i uczestniczyć w łagodzeniu zmiany klimatu.

Poprawka 30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12c) Naturalne pochłaniacze dwutlenku węgla odgrywają ważną rolę w przechodzeniu na społeczeństwo neutralne dla klimatu. Komisja bada możliwość stworzenia ram regulacyjnych dotyczących certyfikacji pochłaniania dwutlenku węgla zgodnie z planem działania UE dotyczącym gospodarki o obiegu zamkniętym i strategią "od pola do stołu". Unijna strategia na rzecz różnorodności biologicznej 2030 i zawarte w niej inicjatywy odegrają ważną rolę w odtwarzaniu zdegradowanych ekosystemów, w szczególności tych o największym potencjale wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla oraz zapobiegania klęskom żywiołowym i ograniczania ich skutków. Odtwarzanie ekosystemów pomogłoby utrzymać naturalne pochłaniacze, zarządzać nimi i je wzmacniać, a także propagować różnorodność biologiczną i jednocześnie walczyć ze zmianą klimatu.

Poprawka 144

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12d) Komisja powinna zbadać wykonalność wprowadzenia systemów jednostek emisji dwutlenku węgla, w tym certyfikacji pochłaniania gazów cieplarnianych poprzez sekwestrację dwutlenku węgla w użytkowaniu gruntów, glebie i biomasie w rolnictwie, z myślą o osiągnięciu unijnego celu neutralności klimatycznej, a także o możliwości utworzenia odrębnego rynku pochłaniania dwutlenku węgla w zakresie sekwestracji gazów cieplarnianych w glebie. Takie ramy powinny opierać się na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej oraz na systemie oceny i zatwierdzania przez Komisję, przy jednoczesnym zapewnieniu braku negatywnego wpływu na środowisko, w szczególności na różnorodność biologiczną, zdrowie publiczne lub cele społeczne lub gospodarcze. Komisja powinna przedstawić wyniki tej oceny do dnia 30 czerwca 2021 r.

Poprawka 31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12e) W celu zapewnienia większej jasności Komisja powinna przedstawić definicję naturalnych i innych pochłaniaczy dwutlenku węgla.

Poprawka 156

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12f) W procesie transformacji w kierunku neutralności klimatycznej Unia powinna zachować konkurencyjność przemysłu, zwłaszcza przemysłu energochłonnego, w tym przez opracowanie skutecznych środków przeciwdziałania ucieczce emisji w sposób zgodny z zasadami WTO oraz wyrównywanie szans między Unią a państwami trzecimi, aby uniknąć nieuczciwej konkurencji wynikającej z niewdrożenia polityki klimatycznej zgodnej z porozumieniem paryskim.

Poprawka 33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) Unia powinna kontynuować swoje działania w dziedzinie klimatu i utrzymać wiodącą pozycję w tej dziedzinie po 2050 r., aby chronić ludzi i planetę przed zagrożeniami związanymi ze zmianą klimatu, dążąc do osiągnięcia celów dotyczących temperatury przewidzianych w porozumieniu paryskim i zgodnie z zaleceniami IPCC.

(13) Unia powinna kontynuować swoje działania w dziedzinie klimatu i utrzymać wiodącą pozycję w tej dziedzinie po 2050 r., w szczególności pomagając ludności znajdującej się w najtrudniejszej sytuacji za pomocą działań zewnętrznych i polityki rozwoju, aby chronić ludzi i planetę przed zagrożeniami związanymi ze zmianą klimatu, dążąc do osiągnięcia celów dotyczących temperatury przewidzianych w porozumieniu paryskim i zgodnie z zaleceniami IPCC, Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Europejskiej Rady ds. Zmiany Klimatu (ECCC) i IPBES.

Poprawka 34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13a) Ekosystemy, ludzie i gospodarki w Unii odczują znaczne skutki zmiany klimatu, jeżeli emisje gazów cieplarnianych nie zostaną szybko osłabione i nie nastąpi przystosowanie się do zmiany klimatu. Przystosowanie się do zmiany klimatu zminimalizowałoby w opłacalny sposób nieuniknione skutki i przyniosło znaczne dodatkowe korzyści płynące z wykorzystania rozwiązań opartych na zasobach przyrody.

Poprawka 35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 13 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(13b) Negatywne skutki zmiany klimatu mogą potencjalnie przekroczyć zdolności przystosowawcze państw członkowskich. W związku z tym państwa członkowskie i Unia powinny współpracować, aby unikać strat i szkód oraz je minimalizować i eliminować, jak przewidziano w art. 8 porozumienia paryskiego, w tym za pośrednictwem Warszawskiego Międzynarodowego Mechanizmu Strat i Szkód.

Poprawka 36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) Dostosowanie się do zmiany klimatu jest kluczowym elementem długoterminowej, światowej reakcji na tę zmianę. Dlatego państwa członkowskie i Unia powinny zwiększyć swoje zdolności adaptacyjne, wzmocnić odporność i zmniejszyć wrażliwość na zmianę klimatu zgodnie z art. 7 porozumienia paryskiego, jak również zmaksymalizować korzyści płynące z innych polityk i prawodawstwa dotyczących środowiska. Państwa członkowskie powinny przyjąć kompleksowe krajowe strategie i plany w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

Poprawka 37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 14 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14a) Przyjmując strategie i plany w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, państwa członkowskie powinny zwracać szczególną uwagę na obszary najbardziej nią dotknięte. Ponadto wspieranie, zachowanie i odtwarzanie różnorodności biologicznej mają zasadnicze znaczenie dla wykorzystania jej pełnego potencjału w zakresie regulacji klimatu i przystosowania się do jego zmiany. Strategie i plany w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu powinny zatem zachęcać do rozwiązań opartych na zasobach przyrody i przystosowania się opartego na ekosystemach, które przyczynia się do odtwarzania i zachowania różnorodności biologicznej, oraz należycie uwzględniać specyfikę terytorialną i lokalną wiedzę, a także ustanawiać konkretne środki ochrony ekosystemów morskich i przybrzeżnych. Ponadto należy wyeliminować działania osłabiające zdolność ekosystemów do przystosowania się do zmiany klimatu, aby zapewnić odporność różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych.

Poprawka 38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 14 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14b) Strategie w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu powinny również zachęcać do przekształcenia modelu na dotkniętych nią obszarach, z zastosowaniem rozwiązań przyjaznych środowisku i opartych na zasobach przyrody. Powinny zapewniać stabilne źródła utrzymania, aby stworzyć lepsze warunki życia, m.in. zrównoważone lokalne rolnictwo, zrównoważoną gospodarkę wodną czy energię ze źródeł odnawialnych, zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju, co będzie sprzyjać odporności tych obszarów i ochronie ich ekosystemów.

Poprawka 39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
(15) Przy wprowadzaniu na poziomie Unii i na poziomie krajowym środków odpowiednich do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej państwa członkowskie oraz Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny uwzględnić: wkład transformacji, która wiedzie do neutralności klimatycznej, w dobrostan obywateli, dobrobyt społeczeństwa i konkurencyjność gospodarki; bezpieczeństwo energetyczne i przystępność cenową energii; sprawiedliwość wobec wszystkich państw członkowskich i solidarność z nimi oraz sprawiedliwość i solidarność w obrębie państw członkowskich, poprzez uwzględnienie ich możliwości ekonomicznych, sytuacji krajowej oraz potrzeby stopniowej konwergencji; potrzebę zapewnienia, by transformacja była sprawiedliwa i uczciwa społecznie; najlepszą dostępną wiedzę naukową, zwłaszcza ustalenia zgłoszone przez IPCC; potrzebę uwzględnienia ryzyka związanego ze zmianą klimatu w decyzjach dotyczących inwestycji i planowania; efektywność pod względem kosztów i neutralność technologiczną w dążeniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia pochłaniania oraz zwiększenia odporności; wraz z upływem czasu dalszy rozwój integralności środowiskowej i wzrost poziomu ambicji.		(15) Przy wprowadzaniu na poziomie Unii i na poziomie krajowym środków odpowiednich do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej państwa członkowskie oraz Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny uwzględnić wkład transformacji, która wiedzie do neutralności klimatycznej, w zdrowie, jakość życia i dobrostan obywateli, sprawiedliwość społeczną, dobrobyt społeczeństwa i konkurencyjność gospodarki, w tym uczciwą konkurencję i równe warunki działania na szczeblu globalnym. Państwa członkowskie oraz Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny również wziąć pod uwagę wszelkie przeszkody biurokratyczne lub inne bariery prawne, które mogą utrudniać podmiotom lub sektorom gospodarczym osiągnięcie celów klimatycznych; koszty społeczne, gospodarcze i środowiskowe wynikające z niepodjęcia działań lub z niewystarczających działań; fakt, że zmiana klimatu wywiera nieproporcjonalnie duży wpływ na kobiety oraz potrzebę wzmocnienia równości płci; potrzebę propagowania zrównoważonych sposobów życia; maksymalizację efektywności energetycznej i zasobooszczędności, bezpieczeństwo energetyczne i żywnościowe oraz przystępność cenową energii i żywności, z uwzględnieniem w szczególności potrzeby walki z ubóstwem energetycznym; sprawiedliwość wobec wszystkich państw członkowskich i solidarność z nimi oraz sprawiedliwość i solidarność w obrębie państw członkowskich, a także równe warunki działania we wszystkich państwach członkowskich, poprzez uwzględnienie ich możliwości ekonomicznych i sytuacji krajowej oraz ich różnych punktów wyjściowych, jak również potrzeby stopniowej konwergencji; potrzebę zapewnienia, by transformacja była sprawiedliwa i uczciwa społecznie zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Pracy z 2015 r. dotyczącymi sprawiedliwej transformacji w kierunku zrównoważonych środowiskowo gospodarek i społeczeństw dla wszystkich; najlepszą dostępną wiedzę naukową, zwłaszcza ustalenia zgłoszone przez IPCC i IPBES; potrzebę uwzględnienia w decyzjach dotyczących inwestycji i planowania ryzyka związanego ze zmianą klimatu oraz ocen podatności na zmianę klimatu i przystosowania się do niej, a jednocześnie zadbania o to, by polityka UE była odporna na zmianę klimatu; efektywność pod względem kosztów i neutralność technologiczną w dążeniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia pochłaniania oraz zwiększenia odporności na zasadzie równości; potrzebę zarządzania ekosystemami morskimi i lądowymi oraz różnorodnością biologiczną, a także ich zachowania i odtwarzania; obecny stan infrastruktury i ewentualne potrzeby w zakresie modernizacji i inwestycji w infrastrukturę unijną; wraz z upływem czasu
	dalszy rozwój integralności środowiskowej i wzrost poziomu ambicji; zdolność poszczególnych podmiotów do inwestowania w proces transformacji w sposób zrównoważony społecznie oraz potencjalne ryzyko ucieczki emisji i środki zapobiegające takiej ucieczce.

Poprawka 40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Przejście na neutralność klimatyczną wymaga zmian w całym spektrum polityki oraz wspólnego działania we wszystkich sektorach gospodarki i ze strony wszystkich grup społeczeństwa, o czym mówi komunikat Komisji "Europejski Zielony Ład". W swoich konkluzjach z dnia 12 grudnia 2019 r. Rada stwierdziła, że wszystkie istotne przepisy i polityki UE muszą być spójne z celem neutralności klimatycznej i muszą przyczyniać się do jego osiągnięcia, przy jednoczesnym poszanowaniu równych warunków działania, i zwróciła się do Komisji o zbadanie, czy wymaga to dostosowania istniejących przepisów.

(16) Przejście na neutralność klimatyczną wymaga głębokich zmian w całym spektrum polityki, ambitnego i stabilnego finansowania oraz wspólnego działania wszystkich sektorów gospodarki, w tym w lotnictwa i transportu morskiego, oraz wszystkich grup społeczeństwa, o czym mówi komunikat Komisji "Europejski Zielony Ład". W swoich konkluzjach z dnia 12 grudnia 2019 r. Rada stwierdziła, że wszystkie istotne przepisy i polityki UE muszą być spójne z celem neutralności klimatycznej i muszą przyczyniać się do jego osiągnięcia, przy jednoczesnym poszanowaniu równych warunków działania, i zwróciła się do Komisji o zbadanie, czy wymaga to dostosowania istniejących przepisów.

Poprawka 41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16a) Wszystkie kluczowe sektory gospodarki, takie jak energetyka, przemysł, transport, ciepłownictwo i chłodnictwo oraz sektor budowlany, rolnictwo, gospodarka odpadami, a także użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo będą musiały współpracować, aby osiągnąć neutralność klimatyczną. Wszystkie sektory, niezależnie od tego, czy są objęte unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji, powinny podjąć porównywalne wysiłki, aby osiągnąć unijny cel neutralności klimatycznej. Aby zapewnić przewidywalność, pewność i zaangażowanie wszystkich podmiotów uczestniczących w gospodarce, w tym firm, pracowników, inwestorów i konsumentów, Komisja powinna ustanowić wytyczne dla tych sektorów gospodarki, które mogłyby w największym stopniu przyczynić się do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej. Wytyczne te powinny zawierać orientacyjne trajektorie redukcji emisji gazów cieplarnianych w tych sektorach na poziomie Unii. Dałoby im to pewność w podejmowaniu odpowiednich działań, planowaniu niezbędnych inwestycji, a tym samym pomogłoby im pozostać na drodze transformacji. Jednocześnie stanowiłoby to również mechanizm zaangażowania sektorów w poszukiwanie rozwiązań służących osiągnięciu neutralności klimatycznej.

Poprawka 42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16b) Przejście na neutralność klimatyczną wymaga, aby wszystkie sektory zrobiły to, co do nich należy. Unia powinna kontynuować wysiłki na rzecz propagowania i wzmocnienia gospodarki o obiegu zamkniętym i nadal wspierać rozwiązania i alternatywy dotyczące energii ze źródeł odnawialnych, które mogą zastąpić produkty i materiały oparte na paliwach kopalnych. Dalsze wykorzystywanie produktów i materiałów odnawialnych przyniesie duże korzyści w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, a także jest korzystne dla wielu różnych sektorów.

Poprawka 43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16c) Biorąc pod uwagę ryzyko ucieczki emisji gazów cieplarnianych, przejście na neutralność klimatyczną i stałe działania na rzecz jej utrzymania powinny stanowić prawdziwą, ekologiczną transformację i prowadzić do rzeczywistego zmniejszenia emisji, a nie do zafałszowanego wyniku na szczeblu Unii wynikającego z tego, że produkcja i emisje zostały przeniesione poza UE. Aby to osiągnąć, polityka Unii powinna być kształtowana w taki sposób, aby minimalizować ryzyko ucieczki emisji gazów cieplarnianych i analizować rozwiązania technologiczne.

Poprawka 44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16d) Przy przechodzeniu na neutralność klimatyczną nie wolno pominąć sektora rolnictwa, jedynego sektora produkcyjnego mogącego magazynować dwutlenek węgla. Długoterminowe magazynowanie gwarantują zwłaszcza leśnictwo, ustabilizowane łąki i uprawy wieloletnie.

Poprawka 45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16e) W celu osiągnięcia neutralności klimatycznej należy wziąć pod uwagę szczególną rolę rolnictwa i leśnictwa, ponieważ jedynie prężne i produktywne sektory rolnictwa i leśnictwa są w stanie zapewnić ludności wysokiej jakości bezpieczną żywność w wystarczających ilościach i po przystępnych cenach, a także surowce odnawialne do wszystkich zastosowań w biogospodarce.

Poprawka 46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16f) W procesie przechodzenia na neutralność klimatyczną kluczową rolę odgrywają lasy. Zrównoważona i przyjazna dla środowiska gospodarka leśna ma zasadnicze znaczenie dla ciągłości pochłaniania gazów cieplarnianych z atmosfery, pozwala również na dostarczanie odnawialnych i przyjaznych dla klimatu surowców na produkty drzewne, które magazynują dwutlenek węgla i mogą stanowić substytut materiałów i paliw kopalnych. "Potrójna rola" lasów (pochłanianie, magazynowanie i zastępowanie) przyczynia się do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery, a jednocześnie zapewnia dalszy wzrost lasów i świadczenie wielu innych usług.

Poprawka 47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16 g) W prawie unijnym należy propagować zalesianie i zrównoważoną gospodarkę leśną w państwach członkowskich, które nie mają wystarczających zasobów leśnych, poprzez wymianę najlepszych praktyk i specjalistycznej wiedzy przemysłowej.

Poprawka 48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) Zgodnie z zapowiedzią zawartą w komunikacie "Europejski Zielony Ład" Komisja w swoim komunikacie "Ambitniejszy cel klimatyczny Europy do 2030 r. - Inwestowanie w przyszłość neutralną dla klimatu z korzyścią dla obywateli" ⁽⁹⁾ oceniła unijny cel redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. na podstawie kompleksowej oceny skutków i z uwzględnieniem analizy zintegrowanych krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu przedłożonych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 ⁽¹⁰⁾. W świetle celu osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. należy ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do 2030 r. i zwiększyć pochłanianie, tak aby emisje gazów cieplarnianych netto, tj. emisje po odliczeniu pochłaniania, zostały zmniejszone w całej gospodarce i na poziomie Unii o co najmniej 55 % do 2030 r. w porównaniu z poziomami z 1990 r. Ten nowy cel Unii na rok 2030 w dziedzinie klimatu jest kolejnym celem zgodnym z art. 2 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2018/1999, a zatem zastępuje ogólnounijny cel w zakresie emisji gazów cieplarnianych na 2030 r. określony w tym punkcie. Poza tym Komisja powinna do 30 czerwca 2021 r. ocenić, w jaki sposób należałoby zmienić stosowne unijne akty prawne wdrażające cel na rok 2030 w dziedzinie klimatu, aby osiągnąć taką redukcję emisji.	(17) Komisja w swoim komunikacie "Europejski Zielony Ład" zapowiedziała, że zamierza ocenić i przedstawić wnioski dotyczące podwyższenia unijnego celu w zakresie obniżenia emisji gazów cieplarnianych na 2030 r., aby zapewnić jego spójność z celem neutralności klimatycznej na 2050 r. W tym komunikacie Komisja podkreśliła, że do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej powinny przyczynić się wszystkie obszary polityki Unii i wszystkie sektory powinny odegrać w tym swoją rolę. Z uwagi na unijny cel, jakim jest osiągnięcie neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r., zasadnicze znaczenie ma dalsze wzmocnienie działań w dziedzinie klimatu, w szczególności podwyższenie celu Unii wyznaczonego na 2030 r., tak aby osiągnąć redukcję emisji o 60 % w stosunku do poziomu z 1990 r. W związku z tym Komisja powinna do 30 czerwca 2021 r. ocenić, w jaki sposób należałoby zmienić unijne akty prawne wdrażające ten wyższy cel i inne odpowiednie przepisy unijne przyczyniające się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i propagujące gospodarkę o obiegu zamkniętym.
(9) COM (2020) 562. ⁽¹⁰⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).

Poprawka 49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17a) Aby mieć pewność, że Unia i wszystkie państwa członkowskie pozostają na właściwej drodze do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej, i aby zapewnić przewidywalność i pewność wszystkim podmiotom gospodarczym, w tym firmom, pracownikom i związkom zawodowym, inwestorom i konsumentom, Komisja powinna zbadać możliwości wyznaczenia unijnego celu klimatycznego na 2040 r. i przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie stosowne wnioski ustawodawcze.

Poprawka 50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17b) Do dnia 30 czerwca 2021 r. Komisja powinna dokonać przeglądu i zaproponować - tam, gdzie to konieczne - zmianę wszystkich strategii politycznych i instrumentów istotnych dla osiągnięcia unijnego celu w zakresie klimatu na rok 2030 oraz osiągnięcia celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1. W związku z tym zwiększenie unijnych celów wymaga odpowiedniego dostosowania EU ETS. Komisja powinna zatem szybko przystąpić do przeglądu dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (^1a) i wzmocnić wspomniany w tej dyrektywie fundusz innowacyjny, aby stworzyć dalsze zachęty finansowe w zakresie nowych technologii, pobudzając wzrost gospodarczy, konkurencyjność i wsparcie na rzecz czystych technologii, a jednocześnie zapewniając wkład wzmocnionego funduszu innowacyjnego w proces sprawiedliwej transformacji.
	(^I'') Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/6I/WE (Dz.U. L 275 z 25.I0.2003, s. 32).

Poprawka 51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17c) Aby zwrócić uwagę na znaczenie i wagę polityki klimatycznej oraz zapewnić podmiotom politycznym niezbędne informacje w procesie legislacyjnym, Komisja powinna ocenić wszystkie przyszłe akty prawne z nowej perspektywy, która uwzględnia klimat i skutki dla klimatu, oraz określić wpływ wszelkich proponowanych przepisów na klimat i środowisko na tym samym poziomie, na którym Komisja ocenia podstawę prawną, pomocniczość i proporcjonalność.

Poprawka 52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17d) Komisja powinna ponadto zadbać o to, by przemysł był w wystarczającym stopniu przygotowany na poważną transformację w celu osiągnięcia neutralności klimatycznej i bardzo ambitnych celów na lata 2030 i 2040 dzięki gruntownym ramom regulacyjnym i zasobom finansowym współmiernym do wyzwań. Te ramy regulacyjne i finansowe powinny być regularnie oceniane i dostosowywane w razie potrzeby, aby zapobiegać ucieczce emisji, zamknięciu zakładów przemysłowych, utracie miejsc pracy i nieuczciwej konkurencji międzynarodowej.

Poprawka 53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17e) Komisja powinna ocenić potrzeby w zakresie zatrudnienia, w tym wymogi w dziedzinie kształcenia i szkolenia, rozwój gospodarki i realizację uczciwej i sprawiedliwej transformacji.

Poprawka 157

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17f) Aby Unia mogła osiągnąć cel neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r., a także pośrednie cele klimatyczne na lata 2030 i 2040, instytucje Unii i wszystkie państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a najpóźniej do 2025 r., stopniowo wycofać wszystkie bezpośrednie i pośrednie dotacje na paliwa kopalne. Stopniowe wycofywanie tych dotacji nie powinno mieć wpływu na wysiłki na rzecz zwalczania ubóstwa energetycznego i powinno uwzględniać pomostową rolę gazu ziemnego w przechodzeniu na gospodarkę neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla.

Poprawka 55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) Aby Unia i państwa członkowskie pozostały na właściwej drodze do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej i postępów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, Komisja powinna regularnie oceniać dokonane postępy. Jeżeli zbiorowe postępy poczynione przez państwa członkowskie w dążeniu do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej lub w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu będą niewystarczające lub jeżeli unijne środki będą niespójne z celem neutralności klimatycznej lub nieadekwatne pod względem zwiększania zdolności adaptacyjnych, wzmacniania odporności lub zmniejszania podatności na zmianę klimatu, Komisja powinna wprowadzić niezbędne środki zgodnie z Traktatami. Komisja powinna również regularnie oceniać odpowiednie środki krajowe i wydawać zalecenia, jeżeli stwierdzi, że środki zastosowane przez państwo członkowskie są niespójne z celem neutralności klimatycznej lub nieadekwatne pod względem zwiększania zdolności adaptacyjnych, wzmacniania odporności lub zmniejszania podatności na zmianę klimatu.

(18) Aby Unia i wszystkie państwa członkowskie pozostały na właściwej drodze do osiągnięcia celów klimatycznych Unii oraz poczynienia postępów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, Komisja powinna regularnie oceniać dokonane postępy. Jeżeli indywidualne i zbiorowe postępy poczynione przez państwa członkowskie w dążeniu do osiągnięcia celów klimatycznych Unii lub w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu będą niewystarczające lub jeżeli jakiekolwiek unijne środki będą niespójne z celami klimatycznymi Unii lub nieadekwatne pod względem zwiększania zdolności adaptacyjnych, wzmacniania odporności lub zmniejszania podatności na zmianę klimatu, Komisja powinna wprowadzić niezbędne środki zgodnie z Traktatami. Komisja powinna również regularnie oceniać odpowiednie środki krajowe i wydawać zalecenia, jeżeli stwierdzi, że środki zastosowane przez państwo członkowskie są niespójne z celami klimatycznymi Unii lub nieadekwatne pod względem zwiększania zdolności adaptacyjnych, wzmacniania odporności lub zmniejszania podatności na zmianę klimatu. Komisja powinna podać tę ocenę i jej wyniki do wiadomości publicznej w momencie jej przyjęcia.

Poprawka 56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18a) Neutralność klimatyczną uda się osiągnąć jedynie wówczas, gdy wszystkie państwa członkowskie zaangażują się w realizację tego celu, a ciężar będzie rozłożony równomiernie między nie. Każde państwo członkowskie ma obowiązek realizować cele pośrednie i końcowe i jeżeli w ocenie Komisji nie wywiązuje się z tego obowiązku, Komisja powinna mieć prawo podjąć wobec niego odpowiednie środki. Środki te powinny być proporcjonalne, właściwe i zgodne z Traktatami.

Poprawka 57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18b) Oparte na faktach i przejrzyste ekspertyzy naukowe i najlepsze dostępne, aktualne dane wraz z informacjami na temat zmiany klimatu są niezbędne, i muszą one stanowić podstawę działań Unii w dziedzinie klimatu i dążeń do osiągnięcia neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r. Krajowe niezależne organy doradcze ds. klimatu odgrywają ważną rolę, jeśli chodzi o informowanie społeczeństwa i wnoszenie wkładu w debatę polityczną na temat zmiany klimatu w tych państwach członkowskich, w których takie organy istnieją. W związku z tym zachęca się państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, do ustanowienia krajowego organu doradczego ds. klimatu, składającego się z naukowców wybranych na podstawie ich wiedzy fachowej w dziedzinie zmiany klimatu i innych dyscyplinach istotnych dla osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. We współpracy z tymi krajowymi organami doradczymi ds. klimatu Komisja powinna powołać niezależny naukowy panel doradczy ds. zmian klimatu, Europejską Radę ds. Zmian Klimatu (ECCC), która powinna uzupełniać prace Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) oraz istniejących instytucji i agencji badawczych Unii. Jej zadania nie powinny pokrywać się z misją IPCC na szczeblu międzynarodowym. ECCC powinna składać się z komitetu naukowego skupiającego wybranych ekspertów wyższego szczebla, wspieranego przez zarząd, który zbiera się dwa razy w roku. Celem ECCC jest coroczne przedstawianie instytucjom Unii ocen zgodności unijnych środków mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z celami klimatycznymi Unii i jej międzynarodowymi zobowiązaniami w dziedzinie klimatu. ECCC powinna również oceniać działania i możliwości w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz określać potencjał sekwestracji dwutlenku węgla.

Poprawka 58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Komisja powinna zapewnić solidną i obiektywną ocenę w oparciu o najnowsze dane naukowe, techniczne i społeczno-gospodarcze oraz uwzględnienie w niej szerokiego zakresu niezależnej wiedzy specjalistycznej, oraz oprzeć swoją ocenę na odpowiednich informacjach, w tym na informacjach przedłożonych i zgłoszonych przez państwa członkowskie, sprawozdaniach Europejskiej Agencji Środowiska, najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, w tym sprawozdaniach IPCC. Z uwagi na to, że Komisja zobowiązała się sprawdzić, w jaki sposób sektor publiczny może wykorzystać unijną systematykę dotyczącą zrównoważonego rozwoju w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, powinno to obejmować informacje o zrównoważonych środowiskowo inwestycjach, Unii i państw członkowskich, spójne z rozporządzeniem (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki], kiedy takie informacje staną się dostępne. Komisja powinna w miarę możliwości korzystać z europejskich danych i statystyk oraz dążyć do fachowego nadzoru. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach i zgodnie ze swoim rocznym programem pracy.

(19) Komisja powinna zapewnić solidną i obiektywną ocenę w oparciu o najnowsze dane naukowe, techniczne i społeczno-gospodarcze oraz uwzględnienie w niej szerokiego zakresu niezależnej wiedzy specjalistycznej, oraz oprzeć swoją ocenę na odpowiednich informacjach, w tym na informacjach przedłożonych i zgłoszonych przez państwa członkowskie, sprawozdaniach Europejskiej Agencji Środowiska, najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, w tym sprawozdaniach IPCC, UNEP, IPBES, ECCC oraz, jeżeli to możliwe, krajowych niezależnych organów doradczych państw członkowskich. Z uwagi na to, że Komisja zobowiązała się sprawdzić, w jaki sposób sektor publiczny może wykorzystać unijną systematykę dotyczącą zrównoważonego rozwoju w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, powinno to obejmować informacje o zrównoważonych środowiskowo inwestycjach, Unii i państw członkowskich, spójne z rozporządzeniem (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki], kiedy takie informacje staną się dostępne. Komisja powinna w miarę możliwości korzystać z europejskich danych i statystyk oraz dążyć do fachowego nadzoru. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach i zgodnie ze swoim rocznym programem pracy.

Poprawka 59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) Ponieważ w stymulowaniu transformacji w kierunku neutralności klimatycznej znaczącą rolę do odegrania mają obywatele i społeczności, należy wspierać duże zaangażowanie publiczne i społeczne. Komisja powinna zatem współpracować ze wszystkimi grupami społeczeństwa, aby umożliwić im podejmowanie działań na rzecz neutralności klimatycznej i budowania odpornego na zmianę klimatu społeczeństwa, oraz wzmocnić ich pozycję, w tym poprzez wprowadzenie Europejskiego Paktu na rzecz Klimatu.

(20) Ponieważ w stymulowaniu transformacji w kierunku neutralności klimatycznej znaczącą rolę do odegrania mają obywatele, społeczności i regiony, należy propagować i wspierać duże zaangażowanie publiczne i społeczne na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym. Komisja i państwa członkowskie powinny zatem w sposób w pełni przejrzysty współpracować ze wszystkimi grupami społeczeństwa, aby umożliwić im podejmowanie działań na rzecz sprawiedliwości społecznej, równowagi pod względem płci, neutralności klimatycznej i budowania odpornego na zmianę klimatu społeczeństwa, oraz wzmocnić ich pozycję, w tym poprzez wprowadzenie Europejskiego Paktu na rzecz Klimatu.

Poprawka 60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21) Aby zapewnić przewidywalność i pewność wszystkim podmiotom gospodarczym, w tym firmom, pracownikom, inwestorom i konsumentom, aby zapewnić nieodwracalność przejścia na neutralność klimatyczną, aby zapewnić z czasem stopniową redukcję oraz pomóc w ocenie spójności środków i postępów z celem neutralności klimatycznej, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do wyznaczenia trajektorii redukcji emisji gazów cieplarnianych w Unii mającej na celu osiągnięcie zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa³⁷. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(21) Aby zapewnić przewidywalność i pewność wszystkim podmiotom gospodarczym, w tym firmom, MŚP, pracownikom, związkom zawodowym, inwestorom i konsumentom, aby zapewnić nieodwracalność przejścia na neutralność klimatyczną, aby zapewnić z czasem stopniową redukcję oraz pomóc w ocenie spójności środków i postępów z celem neutralności klimatycznej, Komisja powinna przeanalizować możliwości określenia trajektorii redukcji emisji gazów cieplarnianych w Unii mającej na celu osiągnięcie zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r. i powinna w stosownych przypadkach przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski ustawodawcze.

Poprawka 61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) Zgodnie ze zobowiązaniem Komisji do stosowania zasad lepszego stanowienia prawa należy dążyć do tego, by instrumenty Unii w odniesieniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych były spójne. System służący do pomiaru postępów na drodze do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej, jak również spójności środków wprowadzanych z myślą o jego realizacji, powinien być oparty na ramach zarządzania określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1999 i spójny z tymi ramami. W szczególności system regularnej sprawozdawczości oraz podziału na etapy procesu oceny i działań podejmowanych przez Komisję na podstawie sprawozdawczości powinny zostać dostosowane do wymogów przedkładania przez państwa członkowskie informacji i sprawozdań określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1999. Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2018/1999, aby włączyć cel neutralności klimatycznej do odpowiednich przepisów.

(22) Zgodnie ze zobowiązaniem Komisji do stosowania zasad lepszego stanowienia prawa należy dążyć do tego, by instrumenty Unii w odniesieniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych były spójne. System służący do pomiaru postępów na drodze do osiągnięcia celów klimatycznych Unii, jak również spójności środków wprowadzanych z myślą o jego realizacji, powinien być oparty na ramach zarządzania określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1999 i spójny z tymi ramami. W szczególności system regularnej sprawozdawczości oraz podziału na etapy procesu oceny i działań podejmowanych przez Komisję na podstawie sprawozdawczości powinny zostać dostosowane do wymogów przedkładania przez państwa członkowskie informacji i sprawozdań określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1999. Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2018/1999, aby włączyć cel neutralności klimatycznej do odpowiednich przepisów.

Poprawka 62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23) Ponieważ zmiana klimatu jest z definicji wyzwaniem międzynarodowym, działania krajowe należy uzupełniać i wzmacniać za pomocą skoordynowanych działań na poziomie Unii. Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie osiągnięcie neutralności klimatycznej w Unii do 2050 r., nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający jedynie przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich skalę i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

(23) Ponieważ zmiana klimatu jest z definicji wyzwaniem międzynarodowym, działania krajowe należy uzupełniać i wzmacniać za pomocą skoordynowanych działań na poziomie Unii. Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie osiągnięcie neutralności klimatycznej w Unii i we wszystkich państwach członkowskich najpóźniej do 2050 r., nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający jedynie przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich skalę i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

Poprawka 63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23a) Unia generuje obecnie 10 % światowych emisji gazów cieplarnianych. Cel neutralności klimatycznej dotyczy tylko emisji generowanych przez produkcję unijną. Spójna polityka klimatyczna oznacza także kontrolę emisji generowanych przez konsumpcję oraz import energii i zasobów.

Poprawka 64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23b) Ślad klimatyczny konsumpcji unijnej stanowi narzędzie o zasadniczym znaczeniu dla zwiększenia ogólnej spójności celów klimatycznych Unii.

Poprawka 65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23c) W pełni skuteczna unijna polityka klimatyczna powinna uwzględniać kwestię ucieczki emisji i rozwijać odpowiednie narzędzia, takie jak mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO₂, aby poradzić sobie z tym problemem oraz chronić unijne normy i liderów unijnego przemysłu.

Poprawka 66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23d) W ostatnich latach przywóz produktów rolnych i środków spożywczych z państw trzecich nieprzerwanie rośnie. W obliczu tej tendencji należy ocenić, które produkty przywożone z państw trzecich mają podlegać wymogom porównywalnym do tych, które obowiązują rolników unijnych i których źródłem są cele polityki UE w zakresie ograniczania skutków zmiany klimatu. Do dnia 30 czerwca 2021 r. Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie i komunikat na ten temat.

Poprawka 67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23e) W komunikacie "Europejski Zielony Ład" Komisja podkreśliła konieczność przyspieszenia przejścia na zrównoważoną i inteligentną mobilność jako priorytet polityki zmierzającej do osiągnięcia neutralności klimatycznej. Aby zapewnić przejście na zrównoważoną i inteligentną mobilność, Komisja wskazała, że przyjmie w 2020 r. kompleksową strategię na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności, obejmującą ambitne środki mające na celu znaczne zmniejszenie emisji CO₂i zanieczyszczeń we wszystkich rodzajach transportu, w tym poprzez powszechniejsze korzystanie z czystych ekologicznie pojazdów i paliw alternatywnych dla paliw stosowanych w transporcie drogowym, morskim i lotniczym, zwiększenie udziału bardziej zrównoważonych rodzajów transportu, takich jak transport kolejowy i wodny śródlądowy, oraz poprawę efektywności w całym systemie transportowym, zachęcanie konsumentów do bardziej zrównoważonych wyborów i niskoemisyjnych praktyk oraz inwestowanie w rozwiązania niskoemisyj- ne i bezemisyjne, w tym w infrastrukturę.

Poprawka 68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23f) Infrastruktura transportowa mogłaby odegrać kluczową rolę w przyspieszeniu przejścia na zrównoważoną i inteligentną mobilność, sprzyjając przesunięciu mię- dzygałęziowemu w kierunku bardziej zrównoważonych rodzajów transportu, w szczególności w przypadku transportu towarowego. Jednocześnie wydarzenia związane ze zmianą klimatu, takie jak: podnoszenie się poziomu wód, ekstremalne warunki pogodowe, susza i wzrost temperatur, mogą powodować szkody w infrastrukturze, zakłócenia operacyjne, presję na wydajność i efektywność łańcuchów dostaw, i w konsekwencji mogą wywierać negatywny wpływ na mobilność europejską. W związku z tym zasadnicze znaczenie ma zakończenie prac nad siecią bazową transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T) do 2030 r. oraz zakończenie tworzenia uzupełniającej sieci TEN-T do 2040 r., przy czym należy brać pod uwagę określone w prawie unijnym obowiązki przewidujące uwzględnianie emisji gazów cieplarnianych projektów w całym cyklu ich życia. Ponadto Komisja powinna rozważyć, czy należy zaproponować ramy prawne, które wzmocniłyby infrastrukturę transportową pod względem zarządzania ryzykiem, odporności i przystosowania do zmiany klimatu.

Poprawka 69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23 g) Kluczowym elementem działań legislacyjnych Unii powinna być połączalność europejskiej sieci kolejowej, w szczególności pod względem połączeń międzynarodowych, mająca na celu podniesienie atrakcyjności kolejowego transportu pasażerskiego w przypadku podróży na średnich i długich dystansach oraz zwiększenie zdolności przepustowych kolei i śródlądowych dróg wodnych w zakresie transportu towarowego.

Poprawka 70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 h (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23h) Ważne jest, by zadbać o wystarczające inwestycje w rozwój odpowiedniej infrastruktury na potrzeby mobilności bezemisyjnej, w tym platform intermodal- nych, oraz wzmocnić rolę instrumentu "Łącząc Europę" we wspieraniu przejścia na inteligentną, zrównoważoną i bezpieczną mobilność w Unii.

Poprawka 71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 i (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23i) Mając na względzie dążenie Unii do przejścia z transportu drogowego na kolejowy, tak aby ten najmniej emisyjny rodzaj transportu stał się dominujący, a także mając na względzie zbliżający się Europejski Rok Kolei zaplanowany na 2021 r., szczególny nacisk legislacyjny należy położyć na utworzenie faktycznego jednolitego europejskiego obszaru kolejowego przez usunięcie do 2024 r. wszystkich obciążeń administracyjnych i protekcjonistycznych przepisów krajowych.

Poprawka 72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 j (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23j) Aby osiągnąć cel neutralności klimatycznej do 2050 r., Komisja powinna również wzmocnić szczegółowe przepisy dotyczące norm emisji CO₂ dla samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, przedstawić konkretne środki torujące drogę elektryfikacji transportu drogowego oraz podjąć inicjatywy na rzecz zwiększenia produkcji i wprowadzania zrównoważonych paliw alternatywnych.

Poprawka 73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 k (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23k) W rezolucji z dnia 28 listopada 2019 r. w sprawie konferencji ONZ w sprawie zmiany klimatu 2019 (COP25) w Madrycie (Hiszpania) Parlament Europejski zauważył, że obecne cele i środki globalne przewidziane przez Międzynarodową Organizację Morską i Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, nawet jeśli zostaną zrealizowane w pełni, nie doprowadzą do koniecznego zmniejszenia emisji i potrzebne są znaczące dalsze działania na szczeblu europejskim i globalnym zgodne z celem, jakim jest osiągnięcie zerowych emisji gazów cieplarnianych netto w całej gospodarce.

Poprawka 158

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 23 l (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23l) Komisja powinna zintensyfikować wysiłki na rzecz dobrze funkcjonującego wewnętrznego rynku energii, ponieważ jest to ważny element transformacji energetyki i przyczyni się do zapewnienia jej opłacalności finansowej. W wieloletnich ramach finansowych WRF należy zatem priorytetowo potraktować rozwój inteligentnych i cyfrowych sieci energii elektrycznej i gazu. W programach odbudowy po COVID-19 trzeba również wspierać rozwój ponadnarodowych sieci energetycznych. Potrzebne są skuteczne i sprawne procedury podejmowania decyzji w celu wsparcia rozwoju sieci ponadnarodowych, w szczególności w zakresie przyszłościowej infrastruktury gazowej wykorzystującej wodór.

Poprawka 74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 1	Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania	Przedmiot i zakres stosowania
Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się ramy nieodwracalnego i stopniowego ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz poprawy ich pochłaniania za pomocą pochłaniaczy naturalnych i innych w Unii.	Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się ramy nieodwracalnego, przewidywalnego i sprawnego ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz poprawy ich pochłaniania za pomocą pochłaniaczy naturalnych i innych w Unii zgodnie z celami klimatycznymi i środowiskowymi Unii.
W niniejszym rozporządzeniu określono wiążący cel polegający na osiągnięciu neutralności klimatycznej w Unii do 2050 r., w dążeniu do osiągnięcia długoterminowego celu dotyczącego temperatury określonego w art. 2 porozumienia paryskiego, i przewidziano ramy służące osiągnięciu postępów w realizacji globalnego celu w zakresie adaptacji ustanowionego w art. 7 porozumienia paryskiego. Określono również wiążący unijny cel redukcji emisji gazów cieplarnianych netto do 2030 r.	W niniejszym rozporządzeniu określono wiążący cel polegający na osiągnięciu neutralności klimatycznej w Unii najpóźniej do 2050 r., w dążeniu do osiągnięcia długoterminowego celu dotyczącego temperatury określonego w art. 2 porozumienia paryskiego, i przewidziano ramy służące osiągnięciu postępów w realizacji globalnego celu w zakresie adaptacji ustanowionego w art. 7 porozumienia paryskiego.
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych wymienionych w części 2 załącznika V do rozporządzenia (UE) 2018/1999 oraz ich pochłaniania przez pochłaniacze naturalne lub inne .	Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych wymienionych w części 2 załącznika V do rozporządzenia (UE) 2018/1999 oraz ich pochłaniania przez pochłaniacze naturalne lub inne .

Poprawki 75 i 159

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 2	Artykuł 2
Cel neutralności klimatycznej	Cel neutralności klimatycznej
1. Emisje i pochłanianie gazów cieplarnianych w całej Unii, uregulowane przez prawo Unii, należy zrównoważyć najpóźniej do 2050 r., tym samym zmniejszając emisje do poziomu zerowego netto w tym terminie.	1. Antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych według ich źródeł oraz ich usuwanie przez pochłaniacze w całej Unii, uregulowane przez prawo Unii, należy zrównoważyć w Unii najpóźniej do 2050 r., tym samym osiągając do tego czasu zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto. Każde państwo członkowskie musi osiągnąć zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto najpóźniej do 2050 r.
2. Właściwe instytucje Unii i państwa członkowskie wprowadzają odpowiednio na poziomie unijnym i krajowym środki niezbędne, by umożliwić wspólne osiągnięcie celu neutralności klimatycznej określonego w ust. 1, z uwzględnieniem znaczenia wspierania sprawiedliwości i solidarności między państwami członkowskimi.	2. Właściwe instytucje Unii i państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki, w oparciu o najlepsze dostępne aktualne dane naukowe, i udzielają wsparcia odpowiednio na poziomie unijnym oraz na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, aby umożliwić osiągnięcie celu neutralności klimatycznej określonego w ust. 1 w Unii i we wszystkich państwach członkowskich, z uwzględnieniem znaczenia wspierania sprawiedliwości i solidarności oraz sprawiedliwej transformacji w państwach członkowskich, spójności społecznej i gospodarczej, ochrony najsłabszych obywateli Unii oraz ważnej roli kształtowania, przywracania, ochrony i wzmacniania morskiej i lądowej bioróżnorodności, ekosystemów i pochłaniaczy dwutlenku węgla.
	2a. Od dnia 1 stycznia 2051 r. w Unii i we wszystkich państwach członkowskich ilość gazów cieplarnianych usuwanych przez pochłaniacze ma być wyższa niż poziom emisji antropogenicznych.
	2b. Do dnia 31 maja 2023 r. Komisja, po przeprowadzeniu szczegółowej oceny skutków i z uwzględnieniem budżetu na emisje gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, zbada możliwości ustanowienia unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2040 r. w porównaniu z 1990 r. oraz w stosownych przypadkach przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski ustawodawcze.
	Badając opcje dotyczące celu klimatycznego na 2040 r., Komisja konsultuje się z ECCC oraz uwzględnia kryteria określone w art. 3 ust. 3.
	2c. Najpóźniej 12 miesięcy po przyjęciu celu klimatycznego na 2040 r. Komisja przeanalizuje, w jaki sposób należy zmienić wszystkie unijne przepisy istotne dla osiągnięcia tego celu, i rozważy podjęcie niezbędnych środków, w tym przyjęcie wniosków ustawodawczych, zgodnie z Traktatami.
	2d. Do grudnia 2020 r. Komisja przygotowuje plan określający środki, które należy przedsięwziąć na poziomie Unii, aby zapewnić uruchomienie odpowiednich zasobów umożliwiających dokonanie inwestycji niezbędnych do tego, by gospodarka Unii stała się neutralna dla klimatu. W planie tym dokonuje się przeglądu obecnych mechanizmów kompensacyjnych dla państw członkowskich o niższych dochodach, z uwzględnieniem zwiększonego obciążenia związanego z wysokimi ambicjami w dziedzinie klimatu, wsparcia udzielanego w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, programów InvestEU i Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji.

Poprawki 100, 148 i 150

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 2a	Artykuł 2a
Cel w zakresie klimatu na 2030 r.	Cel w zakresie klimatu na 2030 r.
1. Aby osiągnąć cel neutralności klimatycznej określony w art. 2 ust. 1, wiążącym celem Unii w zakresie klimatu na 2030 r. jest zmniejszenie do 2030 r. emisji gazów cieplarnianych netto (emisje po odliczeniu pochłaniania) o co najmniej 55 % w porównaniu z poziomami z 1990 r.	1. Celem klimatycznym Unii na 2030 r. jest redukcja emisji o 60 % w porównaniu z 1990 r.
2. Do dnia 30 czerwca 2021 r. Komisja dokona przeglądu stosownych unijnych aktów prawnych, aby umożliwić osiągnięcie celu określonego w ust. 1 niniejszego artykułu oraz celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1, oraz rozważy wprowadzenie niezbędnych środków, w tym przyjęcie wniosków ustawodawczych zgodnie z Traktatami.	2. Do dnia 30 czerwca 2021 r. Komisja oceni, w jaki sposób należałoby zmienić wszystkie unijne akty prawne istotne dla realizacji celu klimatycznego Unii na 2030 r. oraz inne właściwe przepisy unijne promujące gospodarkę o obiegu zamkniętym i przyczyniające się do redukcji emisji gazów cieplarnianych, aby osiągnąć docelowy poziom redukcji emisji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz osiągnąć cel neutralności klimatycznej określony w art. 2 ust. 1, a także wprowadzi niezbędne środki, obejmujące przyjęcie wniosków ustawodawczych zgodnie z Traktatami. Komisja oceni w szczególności możliwości dostosowania emisji ze wszystkich sektorów, w tym z transportu lotniczego i morskiego, do celu klimatycznego na 2030 r. i celu neutralności klimatycznej do 2050 r., aby obniżyć te emisje do poziomu zerowego netto najpóźniej do 2050 r., oraz w stosownych przypadkach przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski ustawodawcze. Komisja zapewni odpowiednie zasoby na wszystkie inwestycje niezbędne do osiągnięcia celów, o których mowa w niniejszym ustępie.
	2a. Komisja opiera swoje wnioski, o których mowa w ust. 2, na kompleksowej ocenie skutków obejmującej skutki środowiskowe, gospodarcze i społeczne, odzwierciedlającej sytuację gospodarczą po pandemii COVID-19 i uwzględniającej w szczególności sektorowy potencjał redukcji i pochłaniania oraz wpływ brexitu na emisje w Unii. Komisja ocenia łączny wpływ zmiany przepisów Unii wdrażających unijny cel na 2030 r., określony w art. 1, na różne sektory przemysłu.
	2b. Przy opracowywaniu wniosków, o których mowa w ust. 2, dotyczących zmiany odpowiednich przepisów w zakresie klimatu i energii do 2030 r., Komisja zapewnia opłacalną i sprawiedliwą równowagę między EU ETS a sektorem podejmującym wspólny wysiłek redukcyjny oraz między celami krajowymi w sektorze podejmującym wspólny wysiłek redukcyjny, i w żadnym razie nie zakłada po prostu dodatkowego wysiłku dla każdego państwa członkowskiego, który odpowiada większemu o 15 % poziomowi ambicji. Komisja ocenia skutki wprowadzenia większej liczby środków europejskich, które mogłyby uzupełniać dotychczasowe środki, takie jak środki rynkowe obejmujące silny mechanizm solidarności.

Poprawka 76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 2b
	Organy doradcze państw członkowskich ds. klimatu i Europejska Rada ds. Zmian Klimatu
	1. Do dnia 30 czerwca 2021 r. wszystkie państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoim krajowym niezależnym organie doradczym ds. klimatu, który odpowiada m.in. za eksperckie doradztwo naukowe w zakresie krajowej polityki klimatycznej. Jeżeli taki organ nie istnieje, zachęca się państwa członkowskie do ustanowienia takiego organu.
	Aby wspierać niezależność naukową i autonomię krajowego niezależnego organu doradczego ds. klimatu, zachęca się państwa członkowskie do wprowadzania odpowiednich środków umożliwiających temu organowi działanie w sposób w pełni przejrzysty, w tym publiczne udostępnianie jego ustaleń, oraz do informowania Komisji o tych środkach.
	2. Do dnia 30 czerwca 2022 r. Komisja, we współpracy z tymi krajowymi organami doradczymi ds. klimatu, powołuje Europejską Radę ds. Zmian Klimatu (ECCC) jako stały, niezależny, interdyscyplinarny naukowy panel doradczy w zakresie zmian klimatu, kierujący się najnowszymi ustaleniami naukowymi wyrażonymi przez IPCC. ECCC uzupełnia prace Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) oraz istniejących unijnych instytucji i agencji badawczych. Aby uniknąć powielania prac, EEA pełni funkcję sekretariatu ECCC, przy czym ECCC zachowuje niezależność budżetową i administracyjną.
	3. Kadencja członków ECCC trwa pięć lat, z możliwością jednorazowego odnowienia. ECCC składa się z komitetu naukowego liczącego maksymalnie 15 ekspertów wyższego szczebla, zapewniających pełen zakres wiedzy fachowej wymaganej do działań wymienionych w ust. 4. Komitet naukowy jest niezależnie odpowiedzialny za sporządzanie opinii naukowych ECCC.
	4. Działania komitetu naukowego obejmują:
	a) ocenę spójności istniejących i proponowanych trajektorii Unii, budżetu na emisje gazów cieplarnianych i celów klimatycznych z unijnymi i międzynarodowymi zobowiązaniami w dziedzinie klimatu;
	b) ocenę prawdopodobieństwa dotrzymania budżetu Unii na emisje gazów cieplarnianych i osiągnięcia neutralności klimatycznej w ramach istniejących i planowanych środków;
	c) ocenę zgodności unijnych środków mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z celami określonymi w art. 2;
	d) określenie działań i możliwości w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia potencjału sekwestracji dwutlenku węgla; oraz
	e) określenie konsekwencji braku działania lub niewystarczającego działania.
	5. Prowadząc działania, o których mowa w ust. 4, ECCC dba o właściwe konsultacje z krajowymi niezależnymi organami doradczymi ds. klimatu.
	6. Prace komitetu naukowego wspiera zarząd. W skład zarządu wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego krajowego niezależnego organu doradczego ds. klimatu zgłoszonego Komisji zgodnie z ust. 1, dwóch przedstawicieli wybranych przez Komisję, dwóch przedstawicieli wybranych przez Parlament Europejski oraz dyrektor sekretariatu mianowany przez EEA.
	Zarząd zbiera się dwa razy w roku i odpowiada za organizację i monitorowanie działań ECCC. Parlament Europejski i Rada powołują zarząd za wspólnym porozumieniem, na podstawie propozycji Komisji. Przewodniczący zarządu wybierany jest spośród jego członków.
	Do obowiązków zarządu należy:
	a) przyjmowanie rocznego programu prac na wniosek komitetu naukowego oraz zapewnienie jego spójności z mandatem ECCC;
	b) powoływanie członków komitetu naukowego, pilnowanie, by skład komitetu naukowego zapewniał wiedzę fachową wymaganą do prowadzenia działań określonych w programie prac;
	c) zatwierdzanie budżetu ECCC; oraz
	d) koordynacja działań z krajowymi organami doradczymi ds. klimatu.
	7. Członkowie komitetu naukowego są powoływani indywidualnie przez zarząd. Przewodniczącego komitetu naukowego wybiera się spośród jego członków. Komitet naukowy przyjmuje większością dwóch trzecich głosów swój regulamin, który zapewnia jego pełną niezależność naukową i autonomię.
	Kandydaci na członków komitetu naukowego są wybierani w ramach otwartej procedury oceny. Doświadczenie zawodowe kandydatów do komitetu naukowego spełniających wymogi kwalifikowalności określone w zaproszeniu poddaje się ocenie porównawczej w oparciu o następujące kryteria:
	a) doskonałość naukowa;
	b) doświadczenie w przeprowadzaniu ocen naukowych lub zapewnianiu doradztwa naukowego w dziedzinach, w których kandydat dysponuje wiedzą fachową;
	c) szeroka wiedza fachowa w dziedzinie nauk o klimacie i środowisku lub innych dziedzinach nauki istotnych dla osiągnięcia celów Unii w dziedzinie klimatu;
	d) doświadczenie w zakresie wzajemnej oceny pracy naukowej;
	e) doświadczenie zawodowe w środowisku interdyscyplinarnym w kontekście międzynarodowym.
	W składzie komitetu naukowego zapewnia się równowagę, jeżeli chodzi o płeć i wiedzę fachową z różnych dyscyplin i sektorów, a także równowagę regionalną.
	8. ECCC informuje co roku Komisję, Parlament Europejski i Radę o swoich ustaleniach na mocy ust. 4. W razie potrzeby ECCC przedstawia Komisji zalecenia w celu osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. ECCC dba o to, by proces ten był w pełni przejrzysty oraz by jego sprawozdania były podawane do wiadomości publicznej. Komisja analizuje sprawozdania oraz wszelkie zalecenia i najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od ich otrzymania udziela ECCC oficjalnej odpowiedzi. Odpowiedź na sprawozdania i zalecenia podaje się do wiadomości publicznej.

Poprawki 77, 123 i 145

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
Artykuł 3		Artykuł 3
Trajektoria prowadząca do osiągnięcia neutralności klimatycznej		Trajektoria prowadząca do osiągnięcia neutralności klimatycznej
1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 9 celem uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez wyznaczenie trajektorii na poziomie Unii prowadzącej do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1 do 2050 r. Najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od każdego globalnego przeglądu, o którym mowa w art. 14 porozumienia paryskiego, Komisja dokonuje przeglądu tej trajektorii.		1. Do 31. maja 2023 r. Komisja dokonuje oceny wariantów ustalenia orientacyjnej trajektorii na poziomie Unii, aby osiągnąć cel określony w art. 2 ust. 1, począwszy od unijnego celu klimatycznego na 2030 r. określonego w art. 2a ust. 1 i biorąc pod uwagę wiążący pośredni cel klimatyczny na rok 2040 określony w art. 2 ust. 2b, a także w stosownych przypadkach przedstawia wniosek ustawodawczy w tym celu.
		1a. Po ustaleniu trajektorii, o której mowa w ust. 1, Komisja dokonuje jej przeglądu najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od każdego globalnego przeglądu, o którym mowa w art. 14 porozumienia paryskiego, począwszy od globalnego przeglądu w 2028 r. Komisja przedstawia wniosek ustawodawczy w celu dostosowania trajektorii, jeżeli w wyniku przeglądu uzna takie dostosowanie za stosowne.
2. Punktem wyjścia trajektorii jest cel Unii w zakresie klimatu na 2030 r. określony w art. 2a ust. 1..		2. Przedstawiając wnioski ustawodawcze w sprawie ustalenia trajektorii zgodnie z ust. 1, Komisja bierze pod uwagę unijny budżet emisji gazów cieplarnianych określający całkowitą pozostałą ilość emisji gazów cieplarnianych jako ekwiwalent dwutlenku węgla, który można wyemitować najpóźniej do 2050 r., bez narażania na szwank zobowiązań Unii wynikających z porozumienia paryskiego.
	2a. Komisja przedstawia unijny budżet emisji gazów cieplarnianych w sprawozdaniu i przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi i Radzie do 31 grudnia 2021 r. Komisja udostępnia publicznie to sprawozdanie i metodę leżącą u jego podstaw.
3. Przy ustalaniu trajektorii zgodnie z ust. 1 Komisja bierze pod uwagę następujące kwestie:	3. Przy przedstawianiu wniosków ustawodawczych w sprawie ustalenia lub dostosowania trajektorii zgodnie z odpowiednio ust. 1 i 1a Komisja bierze pod uwagę następujące kryteria:
	-a) najnowsze i najlepsze dostępne dowody naukowe, w tym najnowsze sprawozdania IPCC, IPBES, ECCC i, w miarę możliwości, niezależnych organów doradczych ds. klimatu państw członkowskich;
	-aa) koszty społeczne, gospodarcze i środowiskowe wynikające z niepodjęcia działań lub z niewystarczających działań;
	-ab) potrzebę zapewnienia wszystkim sprawiedliwej i uczciwej społecznie transformacji;
a) opłacalność i efektywność gospodarczą;
b) konkurencyjność unijnej gospodarki;	b) konkurencyjność unijnej gospodarki, w szczególności ^, MŚP i sektorów najbardziej narażonych na ucieczkę emisji;
	ba) ślad węglowy produktów końcowych i konsumpcji w Unii;
c) najlepszą dostępną technologię;	c) najlepsze dostępne, opłacalne, bezpieczne i skalowalne technologie, zapewniające poszanowanie koncepcji neutralności technologicznej i unikanie możliwego efektu "lock-in";
d) efektywność energetyczną, przystępność cenową energii i bezpieczeństwo dostaw;	d) efektywność energetyczną i zasadę "efektywność ener getyczna przede wszystkim", przystępność cenową energii, ograniczenie ubóstwa energetycznego i bezpieczeństwo dostaw;
	da) potrzebę stopniowego wycofywania paliw kopalnych i dopilnowania, by zostały one zastąpione energią, materiałami i produktami odnawialnymi, wytwarzanymi w sposób zrównoważony;
e) uczciwość i solidarność między państwami członkowskimi;		e) uczciwość i solidarność między państwami członkow skimi i regionami oraz w ich obrębie;
f) potrzebę zapewnienia skuteczności środowiskowej i rozwoju w czasie;		f) potrzebę zapewnienia skuteczności środowiskowej i roz woju w czasie;
		fa) potrzebę zapewnienia zrównoważenia środowiskowego, w tym potrzebę stawienia czoła kryzysowi różnorodności biologicznej, a jednocześnie odtworzenia zdegradowanych ekosystemów i zapobiegania nieodwracalnym zniszczeniom ekosystemów w celu osiągnięcia unijnych celów dotyczących różnorodności biologicznej;
		fb) zapewnienie z czasem stabilnych, długotrwałych i skutecznych pod względem ochrony klimatu naturalnych pochłaniaczy dwutlenku węgla;
g) potrzeby i możliwości inwestycyjne;		g) potrzeby i możliwości inwestycyjne w zakresie innowa cji zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki], przy jednoczesnym uwzględnieniu ryzyka związanego z aktywami osieroconymi.
h) potrzebę zapewnienia, by transformacja była sprawiedliwa i uczciwa społecznie;
i) zmiany sytuacji międzynarodowej i działania podejmowane na rzecz realizacji długoterminowych celów porozumienia paryskiego i ostatecznego celu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu;
j) najlepsze dostępne i najnowsze dowody naukowe, w tym najnowsze sprawozdania IPCC.
		3a. Do dnia. [1 rok od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja, po pogłębionym dialogu ze wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami w danym sektorze, wydaje sektorowy plan dekarbonizacji prowadzący do osiągnięcia neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r. dla danego sektora.

Poprawki 78 i 146

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
Artykuł 4		Artykuł 4
Przystosowanie się do zmiany klimatu		Przystosowanie się do zmiany klimatu
		-1a. Do 31 stycznia 2021 r. i od tej daty co pięć lat Komisja przyjmuje zaktualizowaną strategię UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Celem zaktualizowanej strategii UE jest dopilnowanie, by polityka w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu była traktowana priorytetowo, w spójny sposób uwzględniana i stosowana we wszystkich unijnych strategiach politycznych, zobowiązaniach międzynarodowych, umowach handlowych i partnerstwach międzynarodowych.
1. Odpowiednie instytucje Unii i państwa członkowskie zapewniają ciągłe postępy w zwiększaniu zdolności przystosowawczych, wzmacnianiu odporności i zmniejszaniu wrażliwości na zmianę klimatu zgodnie z art. 7 porozumienia paryskiego.		1. Odpowiednie instytucje Unii i państwa członkowskie dążą do osiągnięcia krajowych i unijnych celów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu określonych w strategii UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu oraz zapewniają ciągłe postępy w zwiększaniu zdolności przystosowawczych, wzmacnianiu odporności i zmniejszaniu wrażliwości na zmianę klimatu, w tym w odniesieniu do ekosystemów morskich i lądowych, zgodnie z art. 7 porozumienia paryskiego, a także włączają przystosowanie się do zmiany klimatu do odpowiednich strategii i działań społeczno-gospodarczych i środowiskowych. Koncentrują się przy tym w szczególności na najsłabszych i najbardziej dotkniętych grupach ludności i sektorach gospodarki, określają niedociągnięcia w tym zakresie we współpracy ze społeczeństwem obywatelskim oraz wdrażają środki zaradcze.
2. Państwa członkowskie opracowują i wdrażają strategie i plany adaptacyjne, które obejmują kompleksowe ramy zarządzania ryzykiem, w oparciu o solidne scenariusze odniesienia dotyczące klimatu i wrażliwości oraz oceny postępów.	2. Do 31 grudnia 2021 r., a następnie co 5 lat, państwa członkowskie przyjmują i wdrażają na szczeblu krajowym i regionalnym strategie i plany adaptacyjne, które obejmują kompleksowe lokalne ramy zarządzania ryzykiem, z uwzględnieniem lokalnych potrzeb i specyfiki, w oparciu o solidne scenariusze odniesienia i wskaźniki dotyczące klimatu i wrażliwości oraz oceny postępów, bazujące na aktualnych i najlepszych dostępnych dowodach naukowych. Te strategie i plany obejmują środki zgodne z krajowymi i unijnymi celami w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Strategie te uwzględniają w szczególności słabe i dotknięte grupy, społeczności i ekosystemy oraz obejmują środki na rzecz zarządzania ekosystemami morskimi i lądowymi oraz ich odbudowy i ochrony w celu zwiększenia ich odporności. W swoich strategiach państwa członkowskie uwzględniają szczególną podatność rolnictwa i systemów żywnościowych oraz bezpieczeństwa żywnościowego, a także promują rozwiązania oparte na zasobach przyrody i przystosowanie się oparte na ekosystemach.
	2a. Komisja zwraca się do beneficjentów instrumentów finansowych Unii, w tym projektów wspieranych przez Europejski Bank Inwestycyjny, o przeprowadzenie testu warunków skrajnych dotyczącego przystosowania się do zmiany klimatu w przypadku projektów, które uznaje się za szczególnie wrażliwe na skutki zmiany klimatu. Do dnia ... [sześć miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja przyjmuje akty delegowane w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, określające szczegółowe kryteria testu warunków skrajnych, w tym wykaz odnośnych sektorów, projektów i regionów, oraz próg obrotów beneficjentów, jednocześnie dbając o uniknięcie nadmiernych obciążeń administracyjnych. Komisja zapewnia beneficjentom wytyczne na podstawie Strategii UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu oraz danych Europejskiej Agencji Środowiska dotyczących sposobu dostosowania projektu inwestycyjnego do wymogów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

Poprawka 161

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 4a
	Zgodność przepływów finansowych ze ścieżką prowadzącą do neutralnego dla klimatu i odpornego społeczeństwa
	1. Właściwe instytucje Unii i państwa członkowskie zapewniają stałe postępy w zakresie zapewnienia zgodności publicznych i prywatnych przepływów finansowych ze ścieżką prowadzącą do neutralnego dla klimatu i odpornego społeczeństwa zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego, z uwzględnieniem celów klimatycznych Unii określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia.
	2. Do 1 czerwca 2021 r., a następnie w regularnych odstępach czasu, w ramach ocen, o których mowa w art. 5, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny tego, w jaki sposób należałoby zmienić wszystkie unijne akty prawne, w tym wieloletnie ramy finansowe Unii i wszystkie regulacje dotyczące funduszy i instrumentów w ramach budżetu Unii, aby uwzględnić wiążące i możliwe do wyegzekwowania przepisy oraz zapewnić spójność publicznych i prywatnych przepływów finansowych z celami klimatycznymi Unii określonymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia. W stosownych przypadkach do ocen tych należy dołączyć wnioski ustawodawcze.
	3. Komisja co roku ujawnia, która część wydatków Unii jest zgodna z kategoriami systematyki określonymi w rozporządzeniu (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki].
	4. Z myślą o osiągnięciu unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 instytucje Unii i wszystkie państwa członkowskie stopniowo wycofują wszystkie bezpośrednie i pośrednie dopłaty do paliw kopalnych i odpowiednio uruchamiają zrównoważone inwestycje. Stopniowe wycofywanie tych dopłat nie ma wpływu na wysiłki na rzecz zwalczania ubóstwa energetycznego.

Poprawka 80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 5	Artykuł 5
Ocena postępów i środków unijnych	Ocena postępów i środków unijnych
1. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co pięć lat Komisja ocenia, wraz z oceną przewidzianą w art. 29 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999:	1. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co dwa lata Komisja ocenia, wraz z oceną przewidzianą w art. 29 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999:
a) zbiorowe postępy dokonane przez wszystkie państwa członkowskie na drodze do realizacji celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1 wyrażonego w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1;	a) postępy poszczególnych państw członkowskich oraz zbiorowe postępy dokonane przez wszystkie państwa członkowskie na drodze do realizacji unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 wyrażonych w formie trajektorii, która zostanie ustalona zgodnie z art. 3 ust. 1; w przypadku braku trajektorii ocenę przeprowadza się na podstawie kryteriów określonych w art. 3 ust. 3 oraz celu klimatycznego na 2030 r.;
b) zbiorowe postępy dokonane przez wszystkie państwa członkowskie w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, o których mowa w art. 4.	b) postępy poszczególnych państw członkowskich oraz zbiorowe postępy dokonane przez wszystkie państwa członkowskie w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, o których mowa w art. 4.
Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski z tej oceny, wraz ze sprawozdaniem na temat stanu unii energetycznej opracowanym w danym roku kalendarzowym zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1999.	Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ww. oceny oraz wnioski z nich wraz ze sprawozdaniem na temat stanu unii energetycznej opracowanym w danym roku kalendarzowym zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1999 oraz podaje je do wiadomości publicznej.
2. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co pięć lat Komisja dokonuje przeglądu:	2. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co dwa lata Komisja dokonuje przeglądu:
a) spójności środków unijnych z celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 ust. 1 wyrażonym w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1;	a) spójności unijnych środków i strategii politycznych, w tym prawodawstwa sektorowego, działań zewnętrznych Unii i budżetu Unii, z unijnymi celami klimatycznymi określonymi w art. 2 wyrażonymi w formie trajektorii, która zostanie ustalona zgodnie z art. 3 ust. 1; w przypadku braku trajektorii ocenę przeprowadza się na podstawie kryteriów określonych w art. 3 ust. 3 oraz celu klimatycznego na 2030 r.;
b) adekwatności środków unijnych w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4.	b) adekwatności unijnych środków i strategii politycznych, w tym prawodawstwa sektorowego, działań zewnętrznych Unii i budżetu Unii, w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4.
3. Jeżeli na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1 i 2 Komisja stwierdza, że środki unijne są niespójne z celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 ust. 1 lub nieadekwatne w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4, lub że postępy na drodze do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej lub przystosowania się do zmiany klimatu, o których mowa w art. 4, są niewystarczające, wprowadza niezbędne środki zgodnie z Traktatami w tym samym czasie, w którym dokonuje przeglądu trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1.	3. Jeżeli na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1 i 2 Komisja stwierdza, że unijne środki i strategie polityczne są niespójne z unijnymi celami klimatycznymi określonymi w art. 2 lub nieadekwatne w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4, lub że postępy na drodze do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 lub przystosowania się do zmiany klimatu, o którym mowa w art. 4, są niewystarczające, wprowadza jak najszybciej, lub najpóźniej w tym samym czasie, w którym dokonuje przeglądu trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1a, niezbędne środki zgodnie z Traktatami, aby zaradzić tej niespójności.
4. Przed przyjęciem jakichkolwiek środków lub wniosków ustawodawczych Komisja ocenia je w świetle celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1 wyrażonego w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1, oraz włącza tę analizę do wszelkich ocen skutków towarzyszących tym środkom lub wnioskom ustawodawczym i podaje wyniki tej oceny do wiadomości publicznej w chwili przyjęcia.	4. Komisja ocenia zgodność wszelkich projektów środków, w tym między innymi wszelkich wniosków ustawodawczych i budżetowych, z unijnymi celami klimatycznymi określonymi w art. 2, i dostosowuje projekt środka do tych celów przed przyjęciem go. Analizę tę włącza się do wszelkich ocen skutków towarzyszących tym środkom lub wnioskom ustawodawczym Po ustaleniu trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1, oraz budżetu emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, stają się one podstawą oceny. Komisja podaje tę ocenę i jej wyniki do wiadomości publicznej bezpośrednio po zakończeniu oceny, a w każdym razie przed przyjęciem powiązanego środka lub wniosku.
	4a. Komisja wykorzystuje ocenę, o której mowa w art. 4, do promowania wymiany najlepszych praktyk i określania działań przyczyniających się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 6	Artykuł 6
Ocena środków krajowych	Ocena środków krajowych
1. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co pięć lat Komisja ocenia:	1. Do dnia 30 września 2023 r. i od tej daty co dwa lata Komisja ocenia:
a) spójność zidentyfikowanych środków krajowych, na podstawie krajowych planów w zakresie energii i klimatu lub dwuletnich sprawozdań z postępów przedłożonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1999, odpowiednich do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1 wyrażonego w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1;	a) spójność zidentyfikowanych środków krajowych, na podstawie krajowych planów w zakresie energii i klimatu, długoterminowych strategii krajowych lub sprawozdań z postępów przedłożonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1999, odpowiednich do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 wyrażonych w formie trajektorii, która zostanie ustalona zgodnie z art. 3 ust. 1; w przypadku braku trajektorii ocenę przeprowadza się na podstawie kryteriów określonych w art. 3 ust. 3 oraz celu klimatycznego na 2030 r.;
b) adekwatność odpowiednich środków krajowych w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4.	b) adekwatność i skuteczność odpowiednich środków krajowych w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4.
Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski z tej oceny, wraz ze sprawozdaniem na temat stanu unii energetycznej opracowanym w danym roku kalendarzowym zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1999.	Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ww. oceny oraz wnioski z nich wraz ze sprawozdaniem na temat stanu unii energetycznej opracowanym w danym roku kalendarzowym zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1999 oraz podaje je do wiadomości publicznej.
2. Jeżeli Komisja stwierdza, z należytym uwzględnieniem zbiorowych postępów ocenionych zgodnie z art. 5 ust. 1, że środki podjęte przez państwo członkowskie są niespójne z celem wyrażonym w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1, lub nieadekwatne w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4, może wydać zalecenia dla tego państwa członkowskiego. Komisja podaje te zalecenia do wiadomości publicznej.	2. Jeżeli Komisja stwierdza, z należytym uwzględnieniem postępów poszczególnych państw członkowskich i zbiorowych postępów ocenionych zgodnie z art. 5 ust. 1, że środki podjęte przez państwo członkowskie są niespójne z unijnymi celami klimatycznymi wyrażonymi w formie trajektorii, o której mowa w art. 3 ust. 1, po jej ustaleniu, lub nieadekwatne w celu zapewnienia postępów w zakresie przystosowania, o których mowa w art. 4, wydaje zalecenia dla tego państwa członkowskiego. Komisja podaje te zalecenia do wiadomości publicznej.
	2b. Komisja włącza do zalecenia, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wnioski, które umożliwią poczynienie postępów w zakresie przystosowania, o którym mowa w art. 4. Wnioski te mogą obejmować w stosownych przypadkach potencjalne dodatkowe wsparcie techniczne, związane z innowacyjnością lub wiedzą fachową lub finansowe, bądź też inne niezbędne wsparcie.
3. Jeżeli zgodnie z ust. 2 wydane zostanie zalecenie, zastosowanie mają następujące zasady:	3. Jeżeli zgodnie z ust. 2 wydane zostanie zalecenie, zastosowanie mają następujące zasady:
a) dane państwo członkowskie należycie uwzględnia zalecenie, w duchu solidarności między państwami członkowskimi a Unią oraz między samymi państwami członkowskimi;	a) w ciągu sześciu miesięcy od otrzymania zalecenia dane państwo członkowskie powiadamia Komisję o środkach, jakie zamierza przyjąć, aby należycie uwzględnić zalecenie, w duchu solidarności między państwami członkowskimi a Unią oraz między samymi państwami członkowskimi i zgodnie z zasadą lojalnej współpracy;
b) zainteresowane państwo członkowskie w swoim pierwszym sprawozdaniu z postępu przedłożonym zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2018/1999 w roku następującym po roku wydania zalecenia podaje, w jaki sposób należycie uwzględniło to zalecenie. Jeżeli dane państwo członkowskie postanowi nie brać pod uwagę zalecenia w całości lub w znacznej mierze, przedstawia Komisji uzasadnienie tej decyzji;	b) w ciągu 18 miesięcy od otrzymania zalecenia zainteresowane państwo członkowskie podaje, w jaki sposób należycie uwzględniło to zalecenie oraz jakie środki przyjęło w odpowiedzi na nie; informacje te włącza się do sprawozdania z postępu przedłożonego w tym roku zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2018/1999;
c) zalecenia powinny uzupełniać się z najbardziej aktualnymi zaleceniami dla poszczególnych państw wydawanymi w ramach europejskiego semestru.	c) zalecenia powinny uzupełniać się z najbardziej aktualnymi zaleceniami dla poszczególnych państw wydawanymi w ramach europejskiego semestru.
	3a. W ciągu trzech miesięcy od przedłożenia sprawozdania z postępu, o którym mowa w ust. 3 lit. b), Komisja ocenia, czy środki przyjęte przez dane państwo członkowskie stanowią właściwą odpowiedź na problemy poruszone w zaleceniu. Ocena ta i jej wyniki są podawane do wiadomości publicznej z chwilą przyjęcia.

Poprawka 82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 7	Artykuł 7
Wspólne przepisy dotyczące oceny Komisji	Wspólne przepisy dotyczące oceny Komisji
1. Oprócz środków krajowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), Komisja opiera swoją ocenę, o której mowa w art. 5 i 6, na co najmniej:	1. Oprócz środków krajowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), Komisja opiera swoją ocenę, o której mowa w art. 5 i 6, na co najmniej:
a) informacjach przedłożonych i zgłoszonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1999;	a) informacjach przedłożonych i zgłoszonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1999;
b) sprawozdaniach Europejskiej Agencji Środowiska (EEA);	b) sprawozdaniach Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) i Wspólnego Centrum Badawczego (JRC);
c) statystykach i danych europejskich, w tym danych na temat strat wynikających z niekorzystnych skutków klimatycznych, o ile dane te są dostępne; oraz	c) statystykach i danych europejskich i globalnych, w tym danych na temat odnotowanych i przewidywanych strat wynikających z niekorzystnych skutków klimatycznych oraz szacunkach kosztów niepodejmowania lub opóźnienia działań, o ile dane te są dostępne; oraz
d) najlepszych dostępnych dowodach naukowych, w tym najnowszych sprawozdaniach IPCC; oraz	d) najlepszych dostępnych i aktualnych dowodach naukowych, w tym najnowszych sprawozdaniach IPCC, UNEP, IPBES, ECCC i, w miarę możliwości, niezależnych krajowych organów doradczych ds. klimatu państw członkowskich; oraz
e) wszelkich dodatkowych informacjach na temat zrównoważonych środowiskowo inwestycji Unii i państw członkowskich, w tym w miarę możliwości, inwestycji spójnych z rozporządzeniem (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki].	e) wszelkich dodatkowych informacjach na temat zrównoważonych środowiskowo inwestycji Unii i państw członkowskich, w tym w miarę możliwości inwestycji spójnych z rozporządzeniem (UE) 2020/... [rozporządzenie w sprawie systematyki].
2. EEA pomaga Komisji w przygotowaniu oceny, o której mowa w art. 5 i 6, zgodnie ze swoim rocznym programem prac.	2. EEA pomaga Komisji w przygotowaniu oceny, o której mowa w art. 5 i 6, zgodnie ze swoim rocznym programem prac.

Poprawka 83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 8	Artykuł 8
Udział społeczeństwa	Udział społeczeństwa i przejrzystość
Komisja współpracuje ze wszystkimi grupami społeczeństwa, aby umożliwić im podejmowanie działań na rzecz neutralności klimatycznej i budowania odpornego na zmianę klimatu społeczeństwa oraz wzmocnić ich pozycję. Komisja ułatwia sprzyjający włączeniu społecznemu i dostępny dla wszystkich proces na wszystkich poziomach, w tym na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, oraz z udziałem partnerów społecznych, obywateli i społeczeństwa obywatelskiego, zmierzający do wymiany najlepszych praktyk i określenia działań oraz wkładu na rzecz osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. Poza tym Komisja może również korzystać z wielopoziomowych dialogów w dziedzinie klimatu i energii ustanowionych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2018/1999.	1. Komisja i państwa członkowskie współpracują ze wszystkimi grupami społeczeństwa, w tym z władzami lokalnymi i regionalnymi, aby umożliwić im podejmowanie działań na rzecz sprawiedliwej społecznie neutralności klimatycznej i budowania odpornego na zmianę klimatu społeczeństwa oraz wzmocnić ich pozycję, w tym przez wprowadzenie Europejskiego Paktu na rzecz Klimatu określonego w ust. 2. Komisja i państwa członkowskie ułatwiają sprzyjający włączeniu społecznemu, dostępny i przejrzysty dla wszystkich proces na wszystkich poziomach, w tym na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, oraz z udziałem partnerów społecznych, środowiska akademickiego, obywateli i społeczeństwa obywatelskiego, zmierzający do wymiany najlepszych praktyk i określenia działań oraz wkładu na rzecz osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. Poza tym Komisja może również korzystać z wielopoziomowych dialogów w dziedzinie klimatu i energii ustanowionych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
	2. Komisja ustanawia Europejski Pakt na rzecz Klimatu, aby angażować obywateli, partnerów społecznych i zainteresowane podmioty w kształtowanie polityki klimatycznej na szczeblu unijnym oraz wspierać dialog i rozpowszechniać informacje naukowe na temat zmiany klimatu oraz jej aspektów społecznych i dotyczących równouprawnienia płci, a także dzielić się najlepszymi praktykami związanymi z inicjatywami w dziedzinie klimatu.
	3. Przyjmując środki służące osiągnięciu celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 ust. 1, państwa członkowskie zapewniają informowanie obywateli, społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych oraz konsultowanie się z nimi w trakcie całego procesu legislacyjnego. Państwa członkowskie działają w tym względzie w sposób przejrzysty.

Poprawka 143

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 8a
	Unia zakończy ochronę inwestycji w paliwa kopalne w kontekście modernizacji Traktatu karty energetycznej.

Poprawki 84 i 175/rev

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 9	skreśla się
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 1, podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 1, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia ... [OP: [data wejścia w niniejszego rozporządzenia] r.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3. ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Poprawka 85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 9a
	Przegląd
	Po upływie sześciu miesięcy od każdego globalnego przeglądu, o którym mowa w art. 14 porozumienia paryskiego, Komisja przeprowadza przegląd wszystkich elementów niniejszego rozporządzenia w świetle najnowszych i najlepszych dostępnych dowodów naukowych, w tym najnowszych ustaleń i zaleceń IPCC i ECCC, rozwoju sytuacji międzynarodowej i wysiłków podjętych w celu ograniczeniu wzrostu temperatury do 1,5 ^oC, oraz przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w stosownych przypadkach wraz z wnioskami ustawodawczymi.

Poprawka 86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 1

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 1 - ustęp 1 - litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wdrożenie strategii i środków służących realizacji unijnego celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie], służących realizacji założeń i osiągnięciu celów unii energetycznej, a w pierwszym okresie dziesięcioletnim od 2021 r. do 2030 r. - zwłaszcza osiągnięciu celów Unii na 2030 r. w dziedzinie energii i klimatu;

a) wdrożenie strategii i środków służących osiągnięciu celów unii energetycznej oraz wywiązaniu się z długoterminowych zobowiązań Unii do redukcji emisji gazów cieplarnianych zgodnie z porozumieniem paryskim, zwłaszcza unijnych celów klimatycznych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie], a w pierwszym okresie dziesięcioletnim od 2021 r. do 2O30 r. - zwłaszcza osiągnięciu celów Unii na 2030 r. w dziedzinie energii i klimatu;

Poprawka 87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 2 a (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 2 - punkt 11

Tekst obowiązujący	Poprawka
	2a) art. 2 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
11) "cele Unii na rok 2030 w dziedzinie energii i klimatu" oznaczają ogólnounijny wiążący cel zmniejszenia do 2030 r. wewnątrzunijnego poziomu emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce o co najmniej 40 % w porównaniu z 1990 r., ogólnounijny wiążący cel osiągnięcia co najmniej 32 % udziału energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii w UE w roku 2030, ogólnounijny główny cel poprawy efektywności energetycznej na poziomie Unii o co najmniej 32,5 % do 2030 r. oraz cel 15 % elektroenergetycznych połączeń międzysystemo- wych na rok 2030 lub dowolne kolejne cele w tym zakresie uzgodnione przez Radę Europejską lub Parlament Europejski i Radę na rok 2030;	"11) »cele Unii na rok 2030 w dziedzinie energii i klimatu« oznaczają ogólnounijny wiążący cel zmniejszenia do 2030 r. wewnątrzunijnego poziomu emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (UE) .../... [Prawo o klimacie], ogólnounijny wiążący cel osiągnięcia udziału energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii w UE w roku 2030 zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy (UE) 2018/2001, ogólnounijny główny cel poprawy efektywności energetycznej do 2030 r. zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy 2012/27/UE oraz cel 15 % elektroenergetycznych połączeń międzysystemowych na rok 2030;"

Poprawka 88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 2 b (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 2 - punkt 62 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b) w art. 2 dodaje się literę w brzmieniu:
	"62a) »zainteresowana społeczność« oznacza społeczeństwo, które jest lub może być dotknięte skutkami procedur podejmowania decyzji dotyczących środowiska, o których mowa w rozdziałach 2 i 3, bądź mające interes w tym zakresie; do celów tej definicji organizacje pozarządowe działające na rzecz ochrony środowiska i spełniające wymagania przewidziane w prawie krajowym uważa się za mające interes w tym zakresie.";

Poprawka 89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 3

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 3 - ustęp 2 - litera f

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

"f) ocena wpływu planowanych polityk i środków na realizację założeń, o których mowa w lit. b), w tym ich spójności z unijnym celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie], z określonymi w porozumieniu paryskim długoterminowymi założeniami dotyczącymi redukcji emisji gazów cieplarnianych i z długoterminowymi strategiami, o których mowa w art. 15";

"f) ocena wpływu planowanych polityk i środków na realizację założeń, o których mowa w lit. b), w tym ich spójności z unijnymi celami klimatycznymi określonymi w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie], z określonymi w porozumieniu paryskim długoterminowymi założeniami dotyczącymi redukcji emisji gazów cieplarnianych i z długoterminowymi strategiami, o których mowa w art. 15";

Poprawka 90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 3 a (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 4 - akapit 1 - litera a - punkt 1 - wprowadzenie

Tekst obowiązujący	Poprawka
	3a) w art. 4 ust. 1 lit. a) pkt 1) część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:
1) w odniesieniu do emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz z myślą o przyczynieniu się do osiągnięcia celu redukcji emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce Unii:	"1) w odniesieniu do emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz z myślą o przyczynieniu się do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie];"

Poprawka 91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 4

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 8 - ustęp 2 - litera e

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
"e) sposobu, w jaki istniejące polityki i środki oraz planowane polityki i środki przyczyniają się do osiągnięcia unijnego celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie].";	"e) sposobu, w jaki istniejące polityki i środki oraz planowane polityki i środki przyczyniają się do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie].";

Poprawka 92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 5 a (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 11 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a) dodaje się artykuł w brzmieniu:
	"Artykuł 11a
	Dostęp do wymiaru sprawiedliwości
	1. Zgodnie z przepisami krajowymi państwa członkowskie zapewniają, aby członkowie zainteresowanej społeczności, którzy mają wystarczający interes lub którzy powołują się na naruszenie prawa, w przypadku gdy administracyjne procedury prawne państwa członkowskiego wymagają takiego prawa jako warunku koniecznego, mieli dostęp do procedury odwoławczej przed sądem lub innym niezależnym i bezstronnym organem powołanym z mocy ustawy dla kwestionowania legalności z przyczyn merytorycznych lub formalnych decyzji, działań lub zaniechań w sprawach regulowanych postanowieniami art. 10 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
	2. Państwa członkowskie ustalają, na jakim etapie decyzje, działania lub zaniechania mogą być kwestionowane.
	3. Państwa Członkowskie określają, co stanowi wystarczający interes i naruszenie prawa, zgodnie z celem udzielenia zainteresowanej społeczności szerokiego dostępu do wymiaru sprawiedliwości. W tym celu uznaje się, że organizacja pozarządowa objęta definicją zawartą w art. 2 ust. 62a ma wystarczający interes lub korzysta z prawa, które może zostać naruszone, do celów ust. 1 niniejszego artykułu.
	4. Niniejszy artykuł nie wyklucza możliwości wstępnej procedury odwoławczej przed organem administracyjnym oraz nie ma wpływu na wymóg wyczerpania administracyjnych procedur odwoławczych przed wszczęciem sądowych procedur odwoławczych, w przypadku gdy taki wymóg istnieje w prawie krajowym. Każda taka procedura jest uczciwa, sprawiedliwa, przeprowadzana bez zbędnej zwłoki i niezbyt droga.
	5. Państwa członkowskie zapewniają publiczne udostępnianie praktycznych informacji dotyczących dostępu do administracyjnych i sądowych procedur odwoławczych.";

Poprawka 93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 5 b (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 15 - ustęp 1

Tekst obowiązujący	Poprawka
	5b) art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
1. Każde państwo członkowskie opracowuje i przedkłada Komisji do dnia 1 stycznia 2020 r., następnie do dnia 1 stycznia 2029 r., a następnie co 10 lat swoją strategię długoterminową obejmującą perspektywę co najmniej 30 lat. W razie potrzeby państwa członkowskie powinny aktualizować te strategie co pięć lat.	"1. Każde państwo członkowskie opracowuje i przedkłada Komisji do dnia 1 stycznia 2020 r., następnie do dnia 1 stycznia 2029 r., a następnie co 10 lat swoją strategię długoterminową obejmującą perspektywę na rok 2050 oraz 30 lat. W razie potrzeby państwa członkowskie powinny aktualizować te strategie co pięć lat.";

Poprawka 94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 6

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Artykuł 15 - ustęp 3 - litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) osiągania długoterminowej redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz poprawy pochłaniania emisji przez pochłaniacze we wszystkich sektorach zgodnie z unijnym celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie];

c) osiągania długoterminowej redukcji emisji gazów cieplarnianych we wszystkich sektorach gospodarki oraz poprawy pochłaniania emisji przez pochłaniacze z uwagi na potrzeby, zgodnie z ustaleniami Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), aby w sposób racjonalny pod względem kosztów zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych w Unii i poprawić pochłanianie emisji przez pochłaniacze, w dążeniu do osiągnięcia celów porozumienia paryskiego dotyczących temperatury, tak aby najpóźniej do 2050 r. osiągnąć w Unii równowagę między antropogenicznymi emisjami z różnych źródeł a pochłanianiem emisji przez pochłaniacze gazów cieplarnianych i następnie osiągnąć ujemny bilans emisji, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie];

Poprawka 95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 7 - litera a

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Załącznik I - część I - sekcja A - punkt 3.1.1. - podpunkt i

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

"(i) Polityki i środki służące do osiągnięcia celu określonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/842, jak wskazano w pkt 2.1.1, oraz polityki i środki mające na celu spełnienie wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/841, obejmujące wszystkie najważniejsze sektory wysokoemisyj- ne oraz sektory związane ze zwiększaniem pochłaniania, z perspektywą osiągnięcia celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie]";

"(i) Polityki i środki służące do osiągnięcia celu określonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/842, jak wskazano w pkt 2.1.1, oraz polityki i środki mające na celu spełnienie wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/841, obejmujące wszystkie najważniejsze sektory wysokoemisyj- ne oraz sektory związane ze zwiększaniem pochłaniania, z perspektywą osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie]";

Poprawka 96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 7 - litera b

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Załącznik I - część I - sekcja B - punkt 5.5.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5.5. Wkład planowanych polityk i środków na rzecz osiągnięcia unijnego celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie].;	5.5. Wkład planowanych polityk i środków na rzecz osiągnięcia unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie].;

Poprawka 97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 7 a (nowy)

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Załącznik IV - punkt 2.1.1.

Tekst obowiązujący	Poprawka
	7a) w załączniku IV pkt 2.1.1. otrzymuje brzmienie:
2.1.1. Przewidywana redukcja emisji i poprawa ich usuwania przez pochłaniacze do 2050 r.	"2.1.1. Przewidywana łączna wartość emisji za lata 20212050, mając na uwadze przyczynienie się do osiągnięcia unijnego budżetu emisji gazów cieplarnianych określonego w art. 3 ust. 2a rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie];";

Poprawka 98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 - akapit 1 - punkt 8

Rozporządzenie (UE) 2018/1999

Załącznik VI - litera c - podpunkt viii

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
"(viii) ocenę wkładu polityki lub środka w realizację unijnego celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia .../... [Prawo o klimacie] oraz w realizację strategii długoterminowej, o której mowa w art. 15;".	"(viii) ocenę wkładu polityki lub środka w realizację unijnych celów klimatycznych określonych w art. 2 rozporządzenia ./. [Prawo o klimacie] oraz w realizację strategii długoterminowej, o której mowa w art. 15;".

Poprawka 99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 10a
	Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2018/842
	W art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 (^1a) dodaje się ustępy w brzmieniu:
	"5a. We wszelkich transakcjach dokonywanych na podstawie przepisu, o którym mowa w art. 5 ust. 5, minimalną cenę rocznego limitu emisji ustala się na poziomie 100 EUR za każdą tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla.
	5b. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich działaniach podjętych na podstawie niniejszego ustępu, a do 31 marca 2025 r. powiadamiają ją o zamiarze stosowania postanowień, o których mowa w art. 5 ust. 5.
	5c. Najpóźniej do 30 czerwca 2025 r. Komisja ocenia, czy wszystkie państwa członkowski zamierzają stosować postanowienia, o których mowa w art. 5 ust. 5, oraz podaje do wiadomości publicznej wpływ stosowania tych przepisów na budżet.".
	(^1a) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 56 z 19.6.2018, s. 26).

1 Sprawa została odesłana do komisji właściwej w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych na podstawie art. 59 ust. 4 akapit czwarty Regulaminu (A9-0162/2020).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2021.395.119
Rodzaj:	Informacja
Tytuł:	Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 8 października 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmieniającego rozporządzenie (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (COM(2020)0080 - COM(2020)0563 - C9-0077/2020 - 2020/0036(COD)).
Data aktu:	08/10/2020
Data ogłoszenia:	29/09/2021

Europejskie prawo o klimacie ***I

Zmiany w prawie

Dz.U.UE.C.2021.395.119