Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie praw osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodzin w dobie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 (2020/2680(RSP)).

Prawa osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodzin w dobie kryzysu wynikającego z pandemii COVID-19

P9_TA(2020)0183

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie praw osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodzin w dobie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 (2020/2680(RSP))

(2021/C 371/02)

(Dz.U.UE C z dnia 15 września 2021 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 2, 9, 10, 19, 165, 166, 168 i 216 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

- uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 1, 3, 14, 20, 21, 26 i 35,

- uwzględniając Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, w szczególności jej art. 4 ust. 3, art. 11, art. 24, art. 25 i art. 28 zgodnie z decyzją Rady 2010/48/WE z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych 1 ,

- uwzględniając Europejski filar praw socjalnych, w szczególności zasadę 17 dotyczącą integracji osób z niepełnosprawnościami, zasadę 3 dotyczącą równych szans oraz zasadę 10 dotyczącą zdrowego, bezpiecznego i dobrze dostosowanego środowiska pracy oraz ochrony danych,

- uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 oraz określone w niej cele zrównoważonego rozwoju, które UE zobowiązała się osiągnąć,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami 2 ,

- uwzględniając art. 227 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Komisja Petycji otrzymała petycję nr 0470/2020 od osób zaniepokojonych zagrożeniem praw osób z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin w dobie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 wzywającą UE do dopilnowania, aby środki podjęte w czasie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 i w jego następstwie były zgodne zarówno z Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, jak i wspólnymi ramami odniesienia;

B. mając na uwadze, że art. 11 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, jako pierwszego międzynarodowego traktatu dotyczącego praw człowieka ratyfikowanego przez UE i jej 28 państw członkowskich, stanowi, że państwa strony konwencji muszą przedsięwziąć wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa osób z niepełnosprawnościami w sytuacjach zagrożenia i nadzwyczajnych sytuacjach humanitarnych;

C. mając na uwadze, że środki podejmowane przez rządy w wyjątkowych okolicznościach, takich jak poważne kryzysy zdrowotne, nadzwyczajne sytuacje humanitarne i klęski żywiołowe, powinny zawsze uwzględniać prawa podstawowe każdej osoby i nie mogą dyskryminować niektórych grup, takich jak osoby z niepełnosprawnościami;

D. mając na uwadze, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną są w większym stopniu narażone na ryzyko zachorowania na COVID-19 z powodu przeszkód w dostępie do informacji o profilaktyce i środków higieny, a także ponieważ są one uzależnione od fizycznego kontaktu z opiekunami - często mieszkają w placówkach i otrzymują opiekę na poziomie społeczności lokalnych, a także z powodu innych problemów zdrowotnych związanych z daną niepełnosprawnością;

E. mając na uwadze, że rygorystyczne środki izolacji szczególnie dotykają osoby z niepełnosprawnością intelektualną;

F. mając na uwadze, że kryzys związany z pandemią COVID-19 i środki izolacji ukazują utrzymującą się segregację społeczną i dyskryminację osób z niepełnosprawnością intelektualną;

G. mając na uwadze ograniczoną dostępność danych zdezagregowanych pozwalających określić wpływ pandemii na osoby z niepełnosprawnością intelektualną;

H. mając na uwadze, że według doniesień w niektórych państwach członkowskich osobom z niepełnosprawnością intelektualną odmawiano leczenia i że osoby te były umieszczane w zakładach w odizolowaniu od reszty społeczeństwa, bez możliwości odwiedzin przez członków rodziny lub powrotu do krewnych, a także że wprowadzone zostały dyskryminujące wytyczne dotyczące segregacji medycznej;

I. mając na uwadze, że placówki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, takie jak ośrodki opieki dziennej lub szkoły, zostały tymczasowo zamknięte, i że w tej sytuacji nadzwyczajnej opieka nad osobami z niepełnosprawnością intelektualną spadła na członków ich rodzin;

J. mając na uwadze, że kryzys spowodowany pandemią COVID-19 pokazał, że pojęcie edukacji integracyjnej jeszcze się nie urzeczywistniło; mając na uwadze, że w wielu państwach członkowskich uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną nie byli w stanie kontynuować nauki podczas izolacji; mając na uwadze, że rodziny nie mają wsparcia w zakresie edukacji osób z niepełnosprawnością intelektualną, w szczególności jeśli chodzi o dostęp do innowacyjnych technologii cyfrowych oraz aplikacji do nauki na odległość;

K. mając na uwadze, że technologia może odgrywać kluczową rolę w zapewnianiu wysokiej jakości wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, ich rodziców, nauczycieli i opiekunów;

L. mając na uwadze, że odnotowano duże braki wyposażenia ochronnego dla osób z niepełnosprawnościami, zwłaszcza osób mieszkających w placówkach opiekuńczych, dla ich opiekunów i pracowników tych placówek;

M. mając na uwadze, że art. 4 ust. 3 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych nakłada na państwa-strony obowiązek ścisłych konsultacji z osobami z niepełnosprawnościami oraz ich aktywnego angażowania, w tym dzieci z niepełnosprawnościami, za pośrednictwem organizacji je reprezentujących, we wszystkie procesy decyzyjne, które ich dotyczą;

N. mając na uwadze, że UE i państwa członkowskie powinny zasięgać opinii organizacji osób z niepełnosprawnościami oraz aktywnie angażować je w działania w odpowiedzi na pandemię COVID-19, bo w przeciwnym razie działania te mogłyby doprowadzić do przyjęcia środków naruszających prawa podstawowe tych osób;

O. mając na uwadze, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich uruchomił inicjatywę skierowaną do Komisji Europejskiej w celu zebrania informacji na temat sposobu, w jaki kryzys związany z pandemią COVID-19 wpłynął na jej pracowników z niepełnosprawnościami oraz na temat racjonalnych usprawnień wprowadzonych w celu zaspokojenia ich potrzeb, a także w celu ustalenia, czy którekolwiek z proponowanych i rozpatrywanych rozwiązań można wykorzystać do propagowania łatwiejszej interakcji obywateli z niepełnosprawnościami z administracją UE;

1. wyraża głębokie zaniepokojenie nieproporcjonalnymi skutkami kryzysu związanego z pandemią COVID-19 dla osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z innymi problemami zdrowia psychicznego oraz dla ich rodzin, które to skutki spowodowały dodatkowe utrudnienia dla członków rodzin opiekujących się takimi osobami, przy czym opieką zajmują się przede wszystkim kobiety; podkreśla, że osoby z niepełnosprawnościami nie powinny być nadal izolowane po zniesieniu ograniczeń w przemieszczaniu się oraz że w tym okresie powinny być traktowane priorytetowo;

2. przypomina, że izolacja jest poważnym problemem nie tylko dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, ale również dla wszystkich osób cierpiących na choroby psychiczne, ponieważ może ona pogorszyć stan chorych;

3. uważa, że rygorystyczne środki izolacji mają szczególnie negatywny wpływ na osoby z niepełnosprawnościami oraz że władze powinny wprowadzić większą elastyczność;

4. zdecydowanie potępia wszelką dyskryminację medyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną; przypomina, że odpowiednie środki przyjęte przez państwa członkowskie muszą być zgodne z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych i zapewniać równy i niedyskryminujący dostęp do opieki zdrowotnej i usług społecznych; podkreśla, że osobom z niepełnosprawnością intelektualną lub cierpiącym na choroby psychiczne należy zapewnić takie samo leczenie, jakie otrzymuje każda inna osoba z COVID-19, w tym intensywną terapię;

5. przypomina, że wytyczne medyczne muszą być niedyskryminujące i zgodne z prawem międzynarodowym oraz istniejącymi wytycznymi w zakresie etyki dotyczącymi opieki w sytuacjach nadzwyczajnych, w czasie kryzysów zdrowotnych i klęsk żywiołowych;

6. przypomina, że podczas izolacji osobom z niepełnosprawnością intelektualną należy zapewnić usługi wsparcia, pomoc osobistą, dostępność fizyczną i komunikację, a to dzięki przyjęciu innowacyjnych metod świadczenia usług opieki zdrowotnej;

7. domaga się gromadzenia w każdym państwie członkowskim danych dotyczących traktowania osób z niepełnosprawnością intelektualną w szpitalach, placówkach i w ramach usług świadczonych na poziomie społeczności lokalnych, a także danych dotyczących umieralności w grupie osób z niepełnosprawnościami, w celu oceny, czy takie osoby mają zapewnioną odpowiednią ochronę, opiekę zdrowotną i wsparcie podczas kryzysu związanego z pandemią COVID-19;

8. podkreśla, że środki izolacji silnie oddziałują na zdrowie psychiczne osób z niepełnosprawnością intelektualną i na ich krewnych oraz że aby zapewnić tym osobom dobrostan i możliwość samodzielnego życia, należy podjąć odpowiednie dostosowane do ich potrzeb środki;

9. podkreśla, że każda osoba ma prawo do samodzielnego życia i do otrzymywania w przystępnym formacie aktualnych i prawidłowych informacji o pandemii i środkach mających wpływ na życie jej i jej rodziny; domaga się, aby wszystkie komunikaty w dziedzinie zdrowia publicznego były dostępne dla osób z niepełnosprawnościami w różnorodnych formatach tradycyjnych i cyfrowych oraz w ich krajowych językach migowych, oraz by były one napisane prostym językiem;

10. przyznaje, że sytuacja spowodowana pandemią COVID-19 jest sygnałem alarmowym, jeśli chodzi o uwagę poświęconą tej grupie; uważa, że wsparcie powinna jej zapewnić silna publiczna służba zdrowia; wzywa do rozpatrzenia, w miarę możliwości i w stosownych przypadkach, wzmocnienia służby zdrowia w drodze dofinansowania na szczeblu UE; podkreśla znaczenie odpowiedniej polityki zdrowotnej w państwach członkowskich;

11. podkreśla znaczenie usunięcia przeszkód, jakie napotykają osoby z niepełnosprawnością intelektualną w dostępie do usług zdrowotnych i artykułów higienicznych, a także znaczenie rozważenia wprowadzenia racjonalnych środków usprawniających umożliwiających im telepracę;

12. podkreśla, że pandemia COVID-19 ujawniła poważne braki w systemach wsparcia dla pewnej liczby zagrożonych grup społecznych; podkreśla, że priorytetem powinno być inwestowanie w stopniowe przechodzenie od opieki instytucjonalnej do usług świadczonych na poziomie społeczności lokalnych dla osób z niepełnosprawnością intelektualną; podkreśla, że fundusze inwestycyjne powinny wspierać świadczenie zindywidualizowanych usług wsparcia, ponieważ wiele podmiotów świadczących takie usługi poniosło znaczne straty w trakcie pandemii oraz po niej i stoi teraz przed ryzykiem upadłości;

13. wzywa Komisję do podjęcia dalszych kroków w celu uruchomienia niezbędnych inwestycji i zasobów, aby zagwarantować ciągłość usług opiekuńczych i usług wsparcia zgodnie z zasadami Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych i Europejskim filarem praw socjalnych;

14. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia wspólnych protokołów na wypadek możliwych przyszłych zagrożeń lub nadzwyczajnych sytuacji humanitarnych i klęsk żywiołowych, w oparciu o wnioski wyciągnięte z kryzysu związanego z pandemią COVID-19, w tym do zapewnienia niezbędnego wyposażenia ochronnego, materiałów informacyjnych i szkoleń dla pracowników służby zdrowia, pracowników opieki społecznej i organów regulacyjnych, przy stałym uwzględnianiu specyficznych potrzeb i sytuacji osób z niepełnosprawnościami;

15. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zasięgania opinii osób z niepełnosprawnościami i reprezentujących je organizacji, a także do angażowania ich od samego początku przy przyjmowaniu środków reagowania na przyszłe kryzysy;

16. wzywa Komisję i państwa członkowskie do monitorowania, czy usługi zdrowotne i opieki społecznej mają zrównoważony charakter i czy są w stanie przystosować się do nowych form świadczenia usług; wzywa do promowania rzeczywistego włączenia społecznego przy przydzielaniu środków finansowych UE na te usługi, koncentrując się na usługach, które są świadczone raczej na poziomie społeczności lokalnych niż w instytucjach; podkreśla znaczenie zadbania o to, by nie istniały żadne bariery finansowe utrudniające dostęp do opieki zdrowotnej;

17. wzywa Komisję do przedstawienia kompleksowej, ambitnej i długoterminowej europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności na okres po 2020 r., z uwzględnieniem wniosków wyciągniętych z kryzysu związanego z pandemią COVID-19;

18. podkreśla potrzebę przestrzegania zasad projektowania uniwersalnego, z uwzględnieniem możliwości, jakie oferują innowacyjne technologie i aplikacje cyfrowe przy rozwijaniu zasobów dostępnych dla uczących się osób z niepełnosprawnością intelektualną, oraz potrzebę umożliwienia nauczania na odległość;

19. przypomina Komisji o niewykorzystanym potencjale technologii i zastosowań cyfrowych w promowaniu samodzielnego życia osób z niepełnosprawnościami; wzywa do lepszego wykorzystania tych technologii i zastosowań w ewentualnych przyszłych sytuacjach zagrożenia lub nadzwyczajnych sytuacjach humanitarnych i sytuacjach klęsk żywiołowych; podkreśla znaczenie dostępności zasobów online z otwartą licencją i podnoszenia umiejętności nauczycieli w zakresie korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych;

20. wzywa państwa członkowskie do zapewnienia osobom z niepełnosprawnością intelektualną wsparcia psychologicznego, aby złagodzić skutki izolacji;

21. wzywa państwa członkowskie do zapewnienia osobom z niepełnosprawnością intelektualną dostępu do procedur odwoławczych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na aktywne identyfikowanie przypadków, w których osoby z niepełnosprawnością intelektualną nieposiadające zdolności do czynności prawnych nie mają dostępu lub nie mają wystarczającego dostępu do opiekuna prawnego, który zagwarantowałby przestrzeganie ich praw;

22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji Europejskiej oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

1 Dz.U. L 23 z 27.1.2010, s. 35.
2 Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0054.

Zmiany w prawie

Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Wymiar urlopu wypoczynkowego po zmianach w stażu pracy

Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
To będzie rewolucja u każdego pracodawcy

Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.

Grażyna J. Leśniak 18.12.2025
Są rozporządzenia wykonawcze do KSeF

Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.

Krzysztof Koślicki 16.12.2025
Od stycznia nowe zasady prowadzenia PKPiR

Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.

Marcin Szymankiewicz 15.12.2025
Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2021.371.6

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie praw osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodzin w dobie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 (2020/2680(RSP)).
Data aktu: 08/07/2020
Data ogłoszenia: 15/09/2021