Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... ustanawiającego Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego

P8_TC1-COD(2018)0250

(Dz.U.UE C z dnia 21 stycznia 2021 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1, art. 84 i art. 87 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego Bezpieczeństwo narodowe należy do wyłącznej kompetencji państw członkowskich. Jest to zarazem wspólne zadanie dla, jednak zapewnienie tego bezpieczeństwa wymaga współpracy i koordynacji na szczeblu Unii. Bezpieczeństwo wewnętrzne jest wspólnym przedsięwzięciem wymagającym współpracy instytucji UE, właściwych agencji unijnych oraz państw członkowskich, na rzecz którego powinny one razem podejmować wysiłki przy wsparciu ze strony sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego. Komisja, Rada Unii Europejskiej i Parlament Europejski wyznaczyli wspólne priorytety na lata 2015-2020, które zostały określone w Europejskiej agendzie bezpieczeństwa z kwietnia 2015 r. ²  Priorytety te zostały następnie potwierdzone przez Radę w odnowionej strategii bezpieczeństwa wewnętrznego z czerwca 2015 r. ³  i przez Parlament Europejski w rezolucji z lipca 2015 r. ⁴  Ta wspólna strategia miała na celu określenie ram strategicznych prac w obszarze bezpieczeństwa wewnętrznego na poziomie unijnym, oraz określała główne priorytety działań służących zapewnieniu skutecznego reagowania Unii na zagrożenia bezpieczeństwa na lata 2015 2020, którymi są walka z-terroryzmem,-zapobieganie-radykalizacji-postawPowyższe priorytety to: walka z terroryzmem i zapobieganie mu, zapobieganie radykalizacji postaw, w tym radykalizacji przez internet, zapobieganie brutalnemu ekstremizmowi, nietolerancji i dyskryminacji, przeciwdziałanie przestępczości zorganizowanej i zwalczanie cyberprzestępczości. [Popr. 1]

(2) W deklaracji rzymskiej podpisanej dnia 25 wrześniamarca 2017 r. przywódcy 27 państw członkowskich, Rada Europejska, Parlament Europejski i Komisja Europejska potwierdzili swoje zaangażowanie w tworzenie bezpiecznej i pewnej Unii, w której wszyscy obywatele czują się bezpiecznie i mogą się swobodnie przemieszczać, w której granice zewnętrzne są chronione, która prowadzi efektywną, odpowiedzialną i zrównoważoną politykę migracyjną, z poszanowaniem norm międzynarodowych oraz Unii, która jest zdecydowana zwalczać terroryzm i przestępczość zorganizowaną. [Popr. 2]

(3) W dniu 15 grudnia 2016 r. Rada Europejska zaapelowała o dalsze efekty prac nad interoperacyjnością unijnych systemów informacyjnych i baz danych. W dniu 23 czerwca 2017 r. Rada Europejska podkreśliła potrzebę zwiększenia interoperacyjności baz danych, a w dniu 12 grudnia 2017 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie ustanowienia ram interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE (współpraca policyjna i sądowa, azyl i migracja) ⁵ .

(4) Cel Unii, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zgodnie z art. 67 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), należy osiągnąć między innymi poprzez środki służące zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości, jak również poprzez środki współpracy i koordynacji organów ścigania i innych organów krajowych państw członkowskich, w tym z odpowiednimi agencjami unijnymi lub innymi odpowiednimi organami Unii oraz z odpowiednimi państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

(5) Aby osiągnąć ten cel, należy podjąć działania na poziomie szczeblu Unii w celu ochrony ludności i dóbr, przestrzeni publicznej oraz infrastruktury krytycznej przed zagrożeniami, które stają się nabierają coraz bardziej ponadnarodoweponadnarodowego wymiaru" oraz w celu wsparcia pracy właściwych organów państw członkowskich. Terroryzm, poważna i zorganizowana przestępczość, przestępczość mobilna, handel bronią i narkotykami, korupcja, pranie pieniędzy, cyberprzestępczość, handel ludźmi i bronią, między innymiwykorzystywanie seksualne, w tym wykorzystywanie seksualne dzieci, zagrożenia hybrydowe, a także zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe i inne zjawiska, nadal zagrażają bezpieczeństwu wewnętrznemu i rynkowi wewnętrznemu Unii. [Popr. 3]

(5a)Fundusz powinien zapewniać wsparcie finansowe w związku z nowymi wyzwaniami wynikającymi ze znacznego wzrostu skali niektórych rodzajów przestępstw, takich jak oszustwa związane z płatnościami, wykorzystywanie seksualne dzieci czy handel bronią, popełnianych w internecie (tzw. przestępczość wykorzystująca cyberprzestrzeń). [Popr. 4]

(6) Finansowanie z budżetu Unii należy skoncentrować na działaniach, w których interwencja Unii może przynieść wartość dodaną w porównaniu z działaniami podejmowanymi samodzielnie przez państwa członkowskie. Zgodnie z art. 84 i art. 87 ust. 2 TFUE finansowanie to powinno wspierać środki promujące i wspomagające działanie państw członkowskich w dziedzinie zapobiegania przestępczości, wspólnych szkoleń oraz współpracy policyjnej i sądowej z udziałem wszystkich właściwych organów państw członkowskich i agencji unijnych dotyczące w szczególności wymiany informacji, ściślejszej współpracy operacyjnej oraz środki wspierające wysiłki na rzecz wzmacniania zdolności do zwalczania i zapobiegania przestępczości. Fundusz nie powinien służyć wspieraniu kosztów operacyjnych ani działań związanych z podstawowymi funkcjami państw członkowskich dotyczącymi utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego i krajowego, o których mowa w art. 72 TFUE. [Popr. 5]

(7) W celu zachowania dorobku Schengen i całej przestrzeni rynku wewnętrznego Unii oraz wzmocnienia jego funkcjonowania państwa członkowskie zostały zobowiązane od dnia 6 kwietnia 2017 r. do przeprowadzania, z wykorzystaniem odpowiednich baz danych, systematycznych kontroli obywateli UE przekraczających zewnętrzne granice UE. Ponadto Komisja wydała zalecenie dla państw członkowskich, by usprawniły kontrole policyjne i współpracę transgraniczną. Fundamentalnymi zasadami działań Unii oraz państw członkowskich na rzecz stworzenia rzeczywistej i skutecznej unii bezpieczeństwa powinny być: solidarność między państwami członkowskimi, jasny podział obowiązków, poszanowanie podstawowych praw i wolności oraz zasady praworządności, a także stałe uwzględnianie perspektywy ogólnoświatowej i niezbędna spójność z zewnętrznym wymiarem bezpieczeństwa. [Popr. 6]

(8) Aby przyczynić się do stworzenia oraz wdrożenia rzeczywistej i skutecznej unii bezpieczeństwa służącej zapewnieniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa wewnętrznego w całej Unii Europejskiej, należy zapewnić państwom członkowskim odpowiednie unijne wsparcie finansowe poprzez ustanowienie Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego ("Fundusz") oraz zarządzanie nim.

(9) Finansowanie z Funduszu należy realizować w pełnym poszanowaniu wartości zapisanych w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej raz międzynarodowych zobowiązań Unii w zakresie praw człowieka. Celem niniejszego rozporządzenia jest w szczególności zapewnienie pełnego poszanowania praw podstawowych, takich jak prawo do godności ludzkiej, prawo do życia, zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania, prawo do ochrony danych osobowych, prawa dziecka oraz prawo do skutecznego środka odwoławczego. Rozporządzenie ma też na celu wspieranie stosowania zasady niedyskryminacji. [Popr. 7]

(10) Zgodnie z art. TUE Fundusz powinien wspierać działania zapewniające ochronę dzieci przed przemocą, niegodziwym traktowaniem, wykorzystywaniem i zaniedbywaniem. Fundusz powinien również wspierać działania mające na celu zagwarantowanie ochrony i pomocy dzieciom występującym w roli świadków oraz ofiarom, w szczególności dzieciom bez opieki lub potrzebującym opieki.

(10a) Zwiększenie świadomości personelu organów ścigania w zakresie problemów związanych z wszelkimi formami rasizmu, w tym z antysemityzmem i antycygańskością, stanowi kluczowy czynnik skutecznego zapewniania bezpieczeństwa wewnętrznego. Szkolenia służące takiemu zwiększeniu świadomości podmiotów odpowiedzialnych za ściganie przestępstw i środki w zakresie kształcenia muszą zatem zostać objęte zakresem Funduszu, aby zwiększyć jego zdolność do budowania zaufania na szczeblu lokalnym. [Popr. 8]

(11) Zgodnie ze wspólnymi priorytetami określonymi na poziomie unijnym w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w Unii z Funduszu udzielane będzie wsparcie służące zwalczaniu głównych zagrożeń bezpieczeństwa, w szczególności walce z terroryzmem,-radykalizacją postaw, poważną i zorganizowaną przestępczością oraz cyberprzestępczością, a ponadto zapobieganie terroryzmowi i brutalnemu ekstremizmowi, w tym radykalizacji postaw, nietolerancji i dyskryminacji, poważnej i zorganizowanej przestępczości oraz cyberprzestępczości oraz walce z tymi zjawiskami, a także udzielaniu pomocy i ochrony ofiarom przestępstw i ochronie infrastruktury krytycznej. Dzięki ustanowieniu Funduszu Unia i jej państwa członkowskie, których celem jest stworzenie rzeczywistej unii bezpieczeństwa, będą dobrze przygotowane do radzenia sobie ze zmiennymi i wciąż to nowymi zagrożeniami, takimi jak nielegalny handel, w tym przez internet, zagrożenia hybrydowe oraz zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe, w celu stworzenia rzeczywistej unii bezpieczeństwa. Cel ten należy realizować poprzez udzielanie pomocy finansowej wspierającej lepszą wymianę informacji, pogłębienie współpracy operacyjnej oraz wzmocnienie krajowych i wspólnych zdolności. [Popr. 9]

(12) W ogólnych ramach Funduszu pomoc finansowa udzielona z Funduszu powinna wspierać w szczególności wymianę informacji i dostęp nich, a także współpracę policyjną i wymiaru sprawiedliwości oraz zapobieganie poważnej i zorganizowanej przestępczości, nielegalnemu handlowi bronią, korupcji, praniu pieniędzy, nielegalnemu obrotowi środkami odurzającymi, przestępstwom przeciwko środowisku, a także wymianę i dostęp do informacji na temat terroryzmu, handlu ludźmi, wykorzystywania nieregularnej imigracji, terroryzmowi, handlowi ludźmi, wykorzystywaniu uchodźców i migrantów o nieuregulowanym statusie, drastycznemu wyzyskowi w pracy przemocy seksualnej wobec i wykorzystywaniu seksualnemu, w tym wykorzystywaniu seksualnemu dzieci i kobiet, dystrybucji materiałów przedstawiających znęcanie się nad dziećmi oraz cyberprzestępczości. Z Funduszu należy również wspierać ochronę ludności, przestrzeni publicznej i infrastruktury krytycznej przed zdarzeniami stanowiącymi zagrożenie bezpieczeństwa oraz wspierać skuteczne zarządzanie ryzykiem związanym z zagrożeniem bezpieczeństwa i sytuacjami kryzysowymi, w tym poprzez wspólne szkolenia, rozwijanie wspólnych polityk (strategii, cykli polityki, programów i planów działania), prawodawstwa i praktycznej współpracy. [Popr. 10]

(12a) Fundusz powinien również wspierać ograny ścigania bez względu na ich strukturę organizacyjną na mocy prawa krajowego. Z tego względu działania związane z siłami zbrojnymi, którym powierzono zadania w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego, również powinny kwalifikować się do wsparcia z Funduszu, w zakresie, w jakim takie działania przyczyniają się do osiągnięcia celów szczegółowych Funduszu. W sytuacjach nadzwyczajnych oraz w celu przeciwdziałania i zapobiegania poważnym zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego, w tym w następstwie ataku terrorystycznego, działania sił zbrojnych na terytorium państwa członkowskiego powinny kwalifikować się do wsparcia z Funduszu. Działania na rzecz utrzymania pokoju lub obrony podejmowane poza terytorium państwa członkowskiego nie powinny kwalifikować się do otrzymania pomocy z Funduszu w żadnych okolicznościach. [Popr. 11]

(13) Fundusz powinien opierać się na osiągnięciach i inwestycjach zrealizowanych w ramach poprzednich inicjatyw: programu "Zapobieganie i walka z przestępczością" (ISEC), programu "Zapobieganie, gotowość i zarządzanie skutkami terroryzmu i innymi rodzajami ryzyka dla bezpieczeństwa" (CIPS) obejmującego lata 2007-2013 oraz instrumentu na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego, będącego częścią Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego obejmującego lata 20142020, utworzonego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 513/2014 ⁶  Fundusz powinien rozszerzyć ich zakres w celu uwzględnienia najnowszych zmian.

(14) Istnieje potrzeba maksymalizacji skutków finansowania ze środków Unii poprzez uruchamianie, łączenie i wykorzystywanie publicznych i prywatnych zasobów finansowych. Fundusz powinien propagować oraz wspierać aktywny i konkretny udział oraz zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacji pozarządowych, jak również podmiotów europejskiego sektora przemysłowego, w rozwijaniu i wdrażaniu polityki bezpieczeństwa, w szczególności cyberbezpieczeństwa, w tym, w stosownych przypadkach, przy zaangażowaniu innych zainteresowanych podmiotów, agencji unijnych i innych organów Unii, państw trzecich, a także organizacji międzynarodowych w odniesieniu do celu Funduszu. Należy jednak zapewnić, aby wsparcie z Funduszu nie było wykorzystywane do powierzania zadań ustawowych lub publicznych podmiotom prywatnym. [Popr. 12]

(15) W ogólnych ramach strategii antynarkotykowej Unii, zalecającej wyważone podejście w oparciu o jednoczesne zmniejszenie podaży i popytu, pomoc finansowa zapewniona z Funduszu powinna wspierać wszystkie działania mające na celu zapobieganie nielegalnemu obrotowi środkami odurzającymi i zwalczanie go (zmniejszenie podaży i popytu), a w szczególności powinna wspierać środki ukierunkowane na produkcję, wytwarzanie, ekstrahowanie, sprzedaż, transport, przywóz i wywóz nielegalnych środków odurzających, w tym ich posiadanie i zakup, w celu prowadzenia działań związanych z nielegalnym obrotem środkami odurzającymi. Fundusz powinien w szczególności uwzględniać aspekty prewencyjne polityki antynarkotykowej. Aby zapewnić dalsze synergie oraz klarowność w obszarze dotyczącym środków odurzających, do Funduszu należy włączyć te elementy celów dotyczących środków odurzających, które zostały uwzględnione w programie "Sprawiedliwość" w latach 2014-2020.

(16) Aby zapewnić znaczący udział Funduszu w osiągnięciu wyższego poziomu bezpieczeństwa wewnętrznego w całej Unii i stworzeniu rzeczywistej unii bezpieczeństwa, finansowanie z Funduszu powinno wnosić do działania państw członkowskich jak największą europejska wartość dodaną. [Popr. 13]

(17) Dla umacniania solidarności w Unii oraz w duchu wspólnej odpowiedzialności za zapewnienie jej bezpieczeństwa wewnętrznego państwa członkowskie, tam gdzie zidentyfikowano niedociągnięcia lub zagrożenia, w szczególności w następstwie przeprowadzenia oceny Schengen, zainteresowane państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie działania, wykorzystując zasoby w ramach swojego programu krajowego, w celu wykonania zaleceń przyjętych zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013 ⁷ .

(18) Aby przyczynić się do osiągnięcia celów Funduszu, państwa członkowskie powinny zapewnić dostosowanie priorytetów zawartych, aby priorytety zawarte w ich programach przyczyniały się do osiągnięcia szczególnych celów szczegółowych Funduszu,by wskazane priorytety zachowywały zgodność wskazanych priorytetów ze środkami wykonawczymi, zgodnie z załącznikiem II art 3a oraz by przydział zasobów pomiędzy celami, który zagwarantuje był proporcjonalny do wyzwań i potrzeb oraz umożliwiał realizację ogólnego celu polityki. [Popr. 14]

(19) Należy dążyć do synergii, spójności i efektywności w odniesieniu do innych funduszy unijnych oraz unikać nakładania się działań.

(20) Fundusz powinien być zgodny z innymi programami finansowymi Unii w obszarze bezpieczeństwa oraz komplementarny względem nich. Należy dążyć do zapewnienia synergii w szczególności z Funduszem Azylu i Migracji, Funduszem Zintegrowanego Zarządzania Granicami składającego się z instrumentu na rzecz zarządzania granicami i wiz, utworzonego na podstawie rozporządzenia (UE) X oraz instrumentu dotyczącego sprzętu do kontroli celnej, utworzonego na podstawie rozporządzenia (UE) X, jak również z pozostałymi funduszami polityki spójności objętymi rozporządzeniem (UE) X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów], z częścią dotyczącą badań nad bezpieczeństwem w ramach programu "Horyzont Europa", utworzonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) X, programem "Prawa i Wartości", utworzonym zgodnie z rozporządzeniem X programem "Sprawiedliwość", utworzonym zgodnie z rozporządzeniem UE X, programem "Cyfrowa Europa", utworzonym zgodnie z rozporządzeniem UE X oraz programem InvestEU, utworzonym zgodnie z rozporządzeniem UE X. Synergii tych należy poszukiwać w szczególności w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury i przestrzeni publicznej, cyberbezpieczeństwa, ochrony ofiar oraz zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi, w tym radykalizacji postaw. Skuteczne mechanizmy koordynacji są niezbędne do maksymalnego zwiększenia skuteczności w osiąganiu celów politycznych wykorzystywania korzyści skali oraz aby unikać nakładania się działań. [Popr. 15]

(21) Środki w państwach trzecich i dotyczące państw trzecich, objęte wsparciem w ramach Funduszu, należy wdrażać przy zapewnieniu pełnej synergii i spójności z innymi działaniami realizowanymi poza Unią, wspieranymi za pośrednictwem unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego, oraz te działania uzupełniać. Podczas realizacji takich działań będzie się w szczególności dążyć do pełnej spójności z zasadami i ogólnymi celami działań zewnętrznych Unii i jej, unijnej polityki zagranicznej i polityki zagranicznej pomocy rozwojowej wobec danego państwa lub regionu. Jeśli chodzi o wymiar zewnętrzny, Fundusz powinien przyczyniać się do pogłębienia współpracy z państwami trzecimi w obszarach stanowiących przedmiot zainteresowania unijnej polityki w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego, takich jak walka z terroryzmem i radykalizacją postaw, współpraca z organami egzekwowania prawa państw trzecich w zakresie zwalczania terroryzmu (w tym delegowania i wspólne zespoły śledcze), poważną i zorganizowaną przestępczością oraz korupcją, handlem handlu, w szczególności bronią, narkotykami, zagrożonymi gatunkami i dobrami kultury, poważnej i zorganizowanej przestępczości oraz korupcji, handlu ludźmi i przemytem przemytu migrantów o nieuregulowanym statusie. [Popr. 16]

(22) Finansowanie z budżetu Unii należy skoncentrować na działaniach, w których interwencja Unii może przynieść wartość dodaną w porównaniu z działaniami podejmowanymi samodzielnie przez państwa członkowskie. Bezpieczeństwo ma z natury charakter transgraniczny, dlatego jego zapewnianie wymaga zdecydowanych i skoordynowanych działań UE. Wsparcie finansowe udzielane na podstawie niniejszego rozporządzenia w szczególności przyczyni się do wzmocnienia krajowych i unijnych zdolności w obszarze bezpieczeństwa.

(23) Dane państwo członkowskie może zostać uznane za postępujące w sposób niezgodny z dorobkiem prawnym UE w zakresie wykorzystywania wsparcia operacyjnego w ramach niniejszego Funduszu, jeżeli uchybiło ono swoim zobowiązaniom w obszarze bezpieczeństwa wynikającym z traktatów, jeżeli zachodzi wyraźne ryzyko poważnego naruszenia przez państwo członkowskie wartości unijnych przy wdrażaniu tego dorobku dotyczącego bezpieczeństwa lub jeżeli w sprawozdaniu oceniającym sporządzonym w ramach mechanizmu oceny i monitorowania stosowania dorobku Schengen stwierdzono w tym obszarze uchybienia.

(23a) Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr X ⁸  Unia powinna przyjąć środki w celu ochrony swojego budżetu w przypadku stwierdzenia uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwie członkowskim. Rozporządzenie (UE) nr X powinno mieć zastosowanie do tego Funduszu. [Popr. 17]

(24) Ustanawiając Fundusz, należy uwzględnić konieczność zwiększenia elastyczności i konieczność uproszczeń, a zarazem spełnić wymogi związane z przewidywalnością oraz zapewnić sprawiedliwy i przejrzysty podział zasobów, aby zrealizować cele określone w niniejszym rozporządzeniu. Przy wdrażaniu Funduszu należy kierować się zasadami wydajności, skuteczności i jakości wydatków. Ponadto wdrażanie Funduszu powinno odbywać się w sposób najbardziej przyjazny dla użytkowników. [Popr. 18]

(25) W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić kwoty początkowe dla państw członkowskich obliczane na podstawie kryteriów określonych w załączniku I.

(26) Te kwoty początkowe powinny posłużyć państwom członkowskim za podstawę podjęcia długofalowych inwestycji w obszarze bezpieczeństwa. Aby uwzględnić zmienność zagrożeń związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym i zewnętrznym lub zmiany względem sytuacji wyjściowej, należy przydzielić państwom członkowskim śródokresowo dodatkową kwotę na podstawie najnowszych dostępnych danych statystycznych, zgodnie z kluczem podziału oraz uwzględnieniem stanu wdrożenia programu. [Popr. 19]

(26a) Przy rozdzielaniu środków dostępnych z Funduszu należy uwzględnić infrastrukturę krytyczną, którą państwa członkowskie powinny chronić. [Popr. 20]

(27) Ze względu na stale ewoluujące wyzwania w obszarze bezpieczeństwa istnieje potrzeba dostosowania alokacji finansowania do zmiennych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym i zewnętrznym oraz jego ukierunkowania na kwestie priorytetowe mające najwyższą wartość dodaną dla Unii. Aby reagować na pilne potrzeby, zmiany polityczne i unijne priorytety oraz ukierunkowywać finansowanie na działania o wysokiej wartości dodanej dla Unii, część finansowania będzie za pomocą instrumentu tematycznego okresowo przydzielana na potrzeby realizowania działań szczególnych, działań unijnych i na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych. [Popr. 21]

(28) Należy zachęcać państwa członkowskie do wykorzystywania części środków przyznanych na ich program do finansowania działań wymienionych w załączniku IV, które w większym stopniu korzystają z wkładu Unii głównie z uwagi na ich znaczną europejską wartość dodaną lub priorytetowy charakter dla Unii. [Popr. 22]

(29) Część dostępnych zasobów w ramach Funduszu mogłaby zostać rozdzielona na potrzeby realizacji działań specjalnych wymagających od państw członkowskich współdziałania lub w przypadkach, gdy rozwój sytuacji bieżącej w Unii wymaga udostępnienia co najmniej jednemu państwu członkowskiemu dodatkowego finansowania. Komisja powinna określić te działania szczególne w swoich programach prac.

(30) Środki z Funduszu powinny być przeznaczone na wspieranie kosztów operacyjnych związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym oraz umożliwić państwom członkowskim utrzymywanie zdolności, które mają kluczowe znaczenie dla całej Unii. Takie wsparcie obejmuje pełen zwrot wybranych określonych kosztów związanych z celami Funduszu i powinno stanowić integralną część programów państw członkowskich.

(31) Aby dopełnić wdrażanie celu polityki na poziomie krajowym za pomocą programów państw członkowskich, Fundusz powinien również wspierać działania na poziomie unijnym. Takie działania powinny służyć ogólnym celom strategicznym mieszczącym się w zakresie interwencji Funduszu w odniesieniu do analizy polityki i innowacji, ponadnarodowego wzajemnego uczenia się oraz partnerstw i testowania nowych inicjatyw i działań w całej Unii lub w niektórych państwach członkowskich. W związku z tym, aby zapewnić niezbędna wymianę informacji w celu zwiększenia skuteczności walki z terroryzmem oraz poważną i zorganizowaną przestępczością, a także przyczynienia się do lepszego zrozumienia transgranicznego charakteru tych zjawisk, należy zachęcać służby wywiadowcze państw członkowskich do współpracy. Fundusz powinien wspierać wysiłki państw członkowskich na rzecz wymiany najlepszych praktyk i promowania wspólnych szkoleń, aby przyczynić się do rozwoju kultury współpracy i wzajemnego zaufania między służbami wywiadowczymi, a także miedzy służbami wywiadowczymi i Europolem. [Popr. 23]

(32) W celu wzmocnienia zdolności Unii do natychmiastowego reagowania na zdarzenia związane z zagrożeniem bezpieczeństwa lub nowo pojawiające się zagrożenia dla Unii, należy umożliwić zapewnianie pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych, zgodnie z ramami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Nie należy zatem udzielać pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych w celu wspierania samych środków awaryjnych i długoterminowych lub reagować na sytuacje, w których pilność działania wynika z niewłaściwej organizacji administracyjnej i niedostatecznego planowania operacyjnego po stronie właściwych organów.

(33) Aby zapewnić niezbędną elastyczność działań oraz móc reagować na nowe potrzeby, należy umożliwić agencjom zdecentralizowanym dostęp do właściwych dodatkowych środków finansowych służących realizacji pewnych zadań w sytuacjach nadzwyczajnych. W przypadkach, gdy dane zadanie wymaga od agencji zdecentralizowanej bardzo pilnej realizacji uniemożliwiającej wprowadzenie zmian w jej budżecie, powinna ona uzyskać status beneficjenta pomocy nadzwyczajnej, w tym udzielanej w formie grantu, w sposób zgodny priorytetami i inicjatywami określonymi na poziomie unijnym przez instytucje UE.

(33a) W świetle ponadnarodowego charakteru działań Unii i z myślą o wspieraniu skoordynowanego działania na rzecz osiągnięcia celu, jakim jest zapewnienie najwyższego poziomu bezpieczeństwa w Unii, agencje zdecentralizowane także powinny kwalifikować się jako beneficjenci działań Unii, w tym dotacji. Aby zagwarantować europejską wartość dodaną, takie wsparcie powinno być zgodne z priorytetami i inicjatywami określonymi przez instytucje UE na szczeblu unijnym. [Popr. 24]

(34) Cel polityki niniejszego Funduszu będzie realizowany za pomocą instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych w ramach segmentów polityki programu "InvestEU". Wsparcie finansowe należy wykorzystywać w celu skorygowania niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji w proporcjonalny sposób, a działania nie powinny powielać ani wypierać finansowania prywatnego ani zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym. Działania powinny charakteryzować się wyraźną europejską wartością dodaną.

(35) Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW), które stanowią główną kwotę odniesienia w rozumieniu ust.X Porozumienia międzyinstytucjonalnego z X pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami ⁹  dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.

(36) Do niniejszego Funduszu zastosowanie ma rozporządzenie (UE, Euratom) nr [nowe RF] ¹⁰  ("rozporządzenie finansowe"). Określa ono zasady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące dotacji, nagród, zamówień publicznych, wykonania pośredniego, pomocy finansowej i gwarancji budżetowych. Aby zapewnić spójność we wdrażaniu unijnych programów finansowania, rozporządzenie finansowe ma mieć zastosowanie do działań realizowanych według metody zarządzania bezpośredniego lub pośredniego w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

(37) Do celów wdrażania działań podlegających zarządzaniu dzielonemu Fundusz powinien stanowić część spójnych ram, na które składają się niniejsze rozporządzenie finansowe i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr X ¹¹  [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. W przypadku sprzeczności przepisów niniejsze rozporządzenie ma pierwszeństwo przed rozporządzeniem (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. [Popr. 159]

(38) Rozporządzenie (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów] ustanawia ramy działania Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Funduszu Azylu, Migracji i Migracji (FAM)Integracji (FAMI), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) oraz Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz (IZGW) stanowiącego część Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami (FZZG) i określa, w szczególności przepisy dotyczące programowania, monitorowania i oceny, zarządzania i kontroli w odniesieniu do funduszy UE wdrażanych według metody zarządzania dzielonego. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy określić cele Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz ustanowić specjalne przepisy dotyczące działań, które mogą być finansowane ze środków niniejszego Funduszu. [Popr. 26]

(38a) W celu zapewnienia, aby Fundusz służył wspieraniu działań dotyczących wszystkich celów szczegółowych Funduszu oraz aby przydział środków na te cele był proporcjonalny do wyzwań i potrzeb, tak aby możliwe było osiągnięcie tych celów, należy określić minimalny odsetek środków z Funduszu przydzielanych na poszczególne cele szczegółowe, zarówno w odniesieniu do programów krajowych, jak i instrumentu tematycznego. [Popr. 27]

(39) Rodzaje finansowania i metody wdrażania na podstawie tego rozporządzenia powinny być wybierane w zależności od ich możliwości osiągnięcia celów działań i zapewnienia rezultatów, biorąc pod uwagę w szczególności koszty kontroli, obciążenie administracyjne, a następnie przewidywane ryzyko nieprzestrzegania przepisów. Pod uwagę należy wziąć korzystanie z płatności ryczałtowych, stawek ryczałtowych i kosztów jednostkowych, a także formę finansowania niepowiązanego z kosztami, przewidzianego w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego.

(40) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹² , rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ¹³ , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹⁴  i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 ¹⁵  interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i dochodzenia, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych lub karnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne przestępstwo, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 ¹⁶ . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO) oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. Państwa członkowskie powinny w pełni współpracować i zapewniać wszelką niezbędną pomoc instytucjom, agencjom i organom Unii z myślą o ochronie jej interesów finansowych. Wyniki dochodzeń dotyczących nieprawidłowości lub nadużyć finansowych w odniesieniu do Funduszu należy udostępniać Parlamentowi Europejskiemu. [Popr. 28]

(41) Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te, ustanowione rozporządzeniem finansowym, określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego unijnego finansowania.

(42) Zgodnie z art. 94 decyzji Rady 2013/755/UE ¹⁷  osoby i podmioty z siedzibą w krajach i terytoriach zamorskich (KTZ) kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów Funduszu oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.

(43) Zgodnie z art. 349 TFUE i z komunikatem Komisji "Silniejsze i odnowione partnerstwo strategiczne z regionami najbardziej oddalonymi UE" ¹⁸  zatwierdzonym przez Radę w konkluzjach z dnia 12 kwietnia 2018 r. odnośne państwa członkowskie powinny zapewnić w swoich programach środki mające zaradzić szczególnym wyzwaniom, z jakimi zmagają się regiony najbardziej oddalone. Fundusz wspiera te państwa członkowskie odpowiednimi zasobami, aby w razie potrzeby udzielać tym regionom pomocy. [Popr. 29]

(44) Zgodnie z pkt 22 i 23 porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. ¹⁹  zachodzi potrzeba oceny niniejszego Funduszu w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania Funduszu w terenie. Aby zmierzyć osiągnięcia Funduszu, należy ustanowić wskaźniki i powiązane cele końcowe w odniesieniu do każdego celu szczegółowego Funduszu. Wskaźniki te powinny obejmować wskaźniki jakościowe i ilościowe. [Popr. 30]

(45) Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, niniejszy Fundusz przyczyni się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu końcowego ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie UE mają sięgać 25 %. Podczas przygotowania i wdrażania Funduszu zostaną określone odpowiednie działania, które zostaną poddane ponownej ocenie w kontekście procesów oceny i przeglądóww WRF na lata 2021-2027, oraz celu rocznego na poziomie 30 % jak najszybciej, a najpóźniej do 2027 r. [Popr. 31]

(46) Za pomocą tych wskaźników oraz sprawozdawczości finansowej Komisja i państwa członkowskie powinny monitorować wdrażanie Funduszu zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia (UE) nr X [CPR] oraz niniejszym rozporządzeniem. Aby odpowiednio wypełniać swoją rolę nadzorczą, Komisja powinna być w stanie określić kwoty faktycznie wydane z Funduszu w danym roku. Składając Komisji roczne sprawozdania finansowe dotyczące programów krajowych, państwa członkowskie powinny zatem dokonać rozróżnienia między środkami odzyskanymi, płatnościami zaliczkowymi na rzecz beneficjentów końcowych oraz zwrotami faktycznie poniesionych wydatków. Aby ułatwić kontrolę i monitorowanie wdrażania Funduszu, Komisja powinna uwzględniać te kwoty w rocznym sprawozdaniu z wdrażania Funduszu. Raz w roku Komisja powinna przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie streszczenie przyjętych rocznych sprawozdań z realizacji celów. Na wniosek Parlamentu Europejskiego i Rady Komisja udostępnia im pełny tekst rocznych sprawozdań z realizacji celów. [Popr. 32]

(47) W celu uzupełnienia i zmiany innych niż istotne elementy niniejszego rozporządzenia Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do programów prac dla instrumentu tematycznego, wykazu działań kwalifikujących się do objęcia wyższą stopą dofinansowania określonych w załączniku IV oraz wsparcia operacyjnego oraz w celu dalszego kształtowania ram monitorowania i oceny. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. [Popr. 33]

(48) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te należy wykonywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ²⁰ . W odniesieniu do aktów wykonawczych nakładających wspólne obowiązki na państwa członkowskie, w szczególności w zakresie przekazywania Komisji informacji, należy stosować procedurę sprawdzającą, zaś w odniesieniu do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących wskazywania sposobów przekazywania Komisji informacji w ramach programowania i sprawozdawczości, należy stosować procedurę doradczą, ze względu na ich czysto techniczny charakter. [Popr. 34]

(49) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.

(50) Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia [nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związana ani go nie stosuje / powiadomiła o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia].

(51) Należy dostosować okres stosowania niniejszego rozporządzenia do okresu stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr X w sprawie wieloletnich ram finansowych ²¹ .

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego ("Fundusz") na okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2027 r. [Popr. 35]

2. Niniejsze rozporządzenie określa:

a) cele Funduszu;

b) cele szczegółowe Funduszu i środki służące ich realizacji;

c) budżet na lata 2021-2027;

d) formy finansowania unijnego oraz zasady przyznawania takiego finansowania. [Popr. 36]

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "działanie łączone" oznacza działania wspierane z budżetu UE, w tym działanie w ramach instrumentów łączonych zgodnie z art. 2 pkt 6 rozporządzenia finansowego, łączące bezzwrotne formy wsparcia lub instrumenty finansowe z budżetu UE oraz zwrotne formy wsparcia z instytucji finansowania rozwoju lub innych publicznych instytucji finansowych, a także z komercyjnych instytucji finansowych i od inwestorów;

b) "zapobieganie przestępczości" oznacza wszystkie środki, o których mowa w art. 2 ust. 2 decyzji Rady 2009/902/WSiSW ²² , mające na celu zmniejszenie lub przyczynienie się w inny sposób do zmniejszenia przestępczości i poczucia braku bezpieczeństwa obywateli;

c) "infrastruktura krytyczna" oznacza składnik, sieć, system lub część systemu, które mają podstawowe znaczenie dla utrzymania niezbędnych funkcji społecznych, zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony, dobrobytu materialnego lub społecznego ludności i których zakłócenie, naruszenie lub zniszczenie miałoby istotny wpływ na dane państwo członkowskie lub na Unię w wyniku utraty tych funkcji;

d) "cyberprzestępczość" oznacza przestępczość związaną z cyberprzestrzenią, to jest czyny przestępcze, które mogą być popełnione przy użyciu urządzeń i systemów technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), gdzie urządzenia i systemy ICT służą jako narzędzia do popełnienia przestępstwa lub stanowią główny cel przestępstwa; oraz przestępczość wykorzystującą cyberprzestrzeń, tj. typową przestępczość, taka jak wykorzystywanie seksualne dzieci, rozpowszechnianą przy użyciu komputerów, sieci komputerowych lub innych form ICT; [Popr. 37]

e) "działania EMPACT" oznaczają działania podejmowane w ramach europejskiej multidyscyplinarnej platformy przeciwko zagrożeniom przestępstwami (EMPACT) ²³ . EMPACT to ustrukturyzowana, multidyscyplinarna platforma współpracy zainteresowanych państw członkowskich, instytucji i agencji Unii oraz państw trzecich, organizacji międzynarodowych, a także innych partnerów publicznych i prywatnych, powołana do zwalczania priorytetowych zagrożeń związanych z poważną i zorganizowaną przestępczością.

f) "cykl polityki UE" odnosi się do wielodyscyplinarnej inicjatywy opartej na informacjach wywiadowczych, służącej do zwalczania największych zagrożeń dla Unii związanych z poważną i zorganizowaną przestępczością poprzez zachęcanie do współpracy między państwami członkowskimi, instytucjami Unii, agencjami Unii działającymi w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz, w razie potrzeby, państwami trzecimi i określonymi organizacjami międzynarodowymi; [Popr. 38]

g) "wymiana i dostęp do informacji" oznacza bezpieczne gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizę i wymianę informacji mających znaczenie dla organów, o których mowa w art. 87 TFUE, jak również dla Europolu, Eurojustu i Prokuratury Europejskiej w odniesieniu do zapobiegania przestępstwom, ich wykrywania, dochodzenia oraz ścigania, w szczególności terroryzmu i cyberprzestępczości, a także transgranicznej przestępczości poważnej i zorganizowanej, zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi dotyczącymi ochrony danych; [Popr. 39]

h) "współpraca wymiarów sprawiedliwości" oznacza współpracę wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych; [Popr. 40]

i) "LETS" oznacza europejski system szkoleń w zakresie egzekwowania prawa ustanowiony w celu zapewnienia funkcjonariuszom organów ścigania wiedzy i umiejętności, które są niezbędne do skutecznego zapobiegania zorganizowanej i poważnej przestępczości transgranicznej i jej terroryzmowi oraz ich zwalczania poprzez efektywną współpracę z innymi funkcjonariuszami w UE, zgodnie z komunikatem Komisji z dnia 27 marca 2013 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu szkoleń w zakresie egzekwowania prawa ²⁴ , i o którym dalej mowa w rozporządzeniu w sprawie CEPOL-u ²⁵ ; [Popr. 41]

j) "przestępczość zorganizowana" oznacza czyny zagrożone karą związane z udziałem w organizacji przestępczej, w rozumieniu decyzji ramowej Rady 2008/841/WSiSW ²⁶ ;

k) "środki gotowości" oznaczają każdy środek mający szczególne środki mające na celu zapobieganie zagrożeniom lub zmniejszanie zagrożeń związanych z możliwymi atakami terrorystycznymi lub innymi zdarzeniami związanymi z zagrożeniem bezpieczeństwa; [Popr. 42]

l) "mechanizm oceny i monitorowania dorobku Schengen" oznacza weryfikację prawidłowego stosowania dorobku Schengen zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1053/2013, w tym w obszarze współpracy policyjnej;

m) "walka z korupcją" obejmuje wszelkie obszary określone w Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji, w tym stosowanie środków zapobiegawczych, penalizujących i środków egzekwowania prawa, współpracę międzynarodową, odzyskiwanie mienia, pomoc techniczną oraz wymianę informacji;

n) "terroryzm" oznacza wszelkie czyny umyślne i przestępstwa w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 w sprawie zwalczania terroryzmu ²⁷ .

Artykuł  3

Cele Funduszu

1. Celem polityki Funduszu jest przyczynianie się do zapewniania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w Unii, miedzy innymi w drodze bliższej współpracy, w szczególności poprzez walkę z terroryzmem i radykalizacją zapobieganie terroryzmowi i brutalnemu ekstremizmowi, w tym radykalizacji postaw, poważną i zorganizowaną przestępczością oraz cyberprzestępczością, a ponadto poważnej i zorganizowanej przestępczości, cyberprzestępczości, a także zwalczanie tych zjawisk, również poprzez wspieranie i ochronę ofiar przestępstw. Fundusz powinien także służyć wspieraniu gotowości na wypadek zdarzeń dotyczących zagrożenia bezpieczeństwa oraz zarządzania nimi. [Popr. 43]

2. W ramach celu polityki określonego w ust. 1 Fundusz przyczynia się do następujących celów szczegółowych:

a) zwiększenia usprawnienia i ułatwienia wymiany istotnych i dokładnych informacji pomiędzy unijnymi organami egzekwowania prawa i organami sądowymi państw członkowskich, pozostałymi właściwymi organami państw członkowskich i innymi zainteresowanymi organami Unii oraz wewnątrz tych organów, jak również, w szczególności Europolem i Eurojustem, oraz, w stosownych przypadkach, z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi; [Popr. 44]

b) zintensyfikowania wspólnych-operacji transgranicznych unijnych poprawy i zintensyfikowania koordynacji i współpracy, w tym istotnych wspólnych operacji organów egzekwowania prawa i pozostałych państw członkowskich, a także wewnątrz tych organów, i innych właściwych organów w zakresie terroryzmu oraz poważnej i zorganizowanej przestępczości o charakterze transgranicznym; oraz [Popr. 45]

c) wspierania wysiłków na rzecz wzmocnienia zdolności w zakresie niezbędnego umocnienia zdolności państw członkowskich zwalczania i zapobiegania przestępczości, z uwzględnieniem terroryzmu, cyberprzestępczości i brutalnego ekstremizmu, w tym terroryzmuradykalizacji postaw, w szczególności poprzez zacieśnienie współpracy pomiędzy organami publicznymi, właściwymi agencjami unijnymi, społeczeństwem obywatelskim i partnerami podmiotami prywatnymi w państwach członkowskich i między nimi, oraz cywilne zarządzanie kryzysowe w następstwie zdarzeń związanych z zagrożeniem bezpieczeństwa; [Popr. 46]

ca) stworzenia wspólnej kultury wywiadu poprzez wspieranie kontaktów i wzajemnego zaufania, zrozumienia i uczenia się, rozpowszechniania wiedzy fachowej i najlepszych praktyk między służbami wywiadowczymi państw członkowskich i z Europolem, w szczególności w ramach wspólnych szkoleń i wymiany ekspertów. [Popr. 47]

3. W ramach celów szczegółowych określonych w ust. 2 Fundusz jest wdrażany między innymi za pomocą środków wykonawczych wymienionych w załączniku II art. 3a. [Popr. 48]

4. Finansowane działania realizuje się Operacje finansowane z Funduszu należy realizować w pełnym poszanowaniu praw podstawowych i godności człowieka, a także wartości zapisanych w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), a w przypadku jasnych i udokumentowanych dowodów na to, że działania przyczyniają się do naruszenia takich praw należy przerwać operacje i odzyskać środki. W szczególności działania operacje te muszą być zgodne z postanowieniami Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, unijnym prawem w zakresie ochrony danych osobowych oraz europejską Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. W szczególności państwa członkowskie przy realizacji działań powinny, w miarę możliwości, zwrócić szczególną uwagę na pomoc osobom oNależy zwrócić na to szczególną uwagę podczas realizacji operacji związanych z osobami o szczególnych potrzebach i ochronę tych osób, w szczególności dzieci i małoletnich dziećmi i małoletnimi bez opieki. [Popr. 49]

Artykuł  3a

Środki wykonawcze

1. Fundusz przyczynia się do osiągnięcia celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. a) poprzez koncentrację na następujących środkach wykonawczych:

a) zapewnienie jednolitego stosowania dorobku prawnego UE dotyczącego bezpieczeństwa, wspierającego wymianę istotnych informacji, w tym m.in. przez wykonywanie zaleceń wydanych w ramach zastosowania mechanizmów kontroli jakości i oceny, takich jak mechanizm oceny Schengen, oraz inne mechanizmy kontroli i oceny;

b) stworzenie, dostosowanie i utrzymywanie unijnych systemów informatycznych i sieci łączności związanych z bezpieczeństwem, w tym zapewnienie ich interoperacyjności, oraz rozwój odpowiednich narzędzi w celu eliminowania stwierdzonych luk;

c) zwiększenie aktywnego wykorzystywania unijnych narzędzi i systemów wymiany informacji oraz baz danych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa, poprawa wzajemnych połączeń między krajowymi bazami danych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz ich połączenia z bazami danych Unii, a także zapewnienie, aby bazy te były zasilane danymi wysokiej jakości; oraz

d) wspieranie odpowiednich środków krajowych z myślą o osiągnięciu celów szczegółowych określonych w art. 3 ust. 2 lit. a).

2. Fundusz powinien przyczyniać się do realizacji celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. b) przez skoncentrowanie się na następujących środkach wykonawczych:

a) zwiększenie liczby operacji związanych z egzekwowaniem prawa między państwami członkowskimi, w tym w stosownych przypadkach z innymi właściwymi podmiotami, w szczególności ułatwienie i usprawnienie korzystania ze wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, wspólnych patroli, pościgów transgranicznych, niejawnego nadzoru i innych mechanizmów współpracy operacyjnej w kontekście cyklu polityki UE (EMPACT), ze szczególnym naciskiem na operacje transgraniczne;

b) zwiększenie koordynacji i współpracy organów egzekwowania prawa i innych właściwych organów w poszczególnych państwach członkowskich i między państwami członkowskimi, a także z innymi właściwymi podmiotami, na przykład za pośrednictwem sieci wyspecjalizowanych zespołów krajowych, unijnych sieci i struktur współpracy, ośrodków Unii;

c) usprawnienie współpracy między agencjami i współpracy na szczeblu Unii między samymi państwami członkowskimi lub między państwami członkowskimi, z jednej strony, a właściwymi organami, biurami i agencjami Unii, z drugiej strony, a także na poziomie krajowym między organami krajowymi w każdym państwie członkowskim.

3. Fundusz powinien przyczyniać się do realizacji celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. c) przez skoncentrowanie się na następujących środkach wykonawczych:

a) zwiększenie liczby szkoleń, ćwiczeń i wzajemnego uczenia się w zakresie egzekwowania prawa, w szczególności poprzez uwzględnienie elementów służących podnoszeniu świadomości na temat kwestii związanych z radykalizacją, brutalnym ekstremizmem i rasizmem, specjalistycznych programów wymiany między państwami członkowskimi, w tym przeznaczonych dla młodszych stażem pracowników organów ścigania, oraz wymiany najlepszych praktyk, w tym z państwami trzecimi i innymi właściwymi podmiotami;

b) wykorzystywanie synergii przez łączenie zasobów i wiedzy wśród państw członkowskich i innych właściwych podmiotów, w tym społeczeństwa obywatelskiego, na przykład przez tworzenie wspólnych centrów doskonałości, opracowywanie wspólnych ocen ryzyka, tworzenie wspólnych centrów wsparcia operacyjnego na potrzeby wspólnie prowadzonych operacji lub poprzez dzielenie się najlepszymi praktykami w zakresie zapobiegania przestępczości na szczeblu lokalnym;

c) opracowanie i wspieranie środków, zabezpieczeń, mechanizmów i najlepszych praktyk na potrzeby identyfikacji, ochrony i wsparcia - na wczesnym etapie - świadków, sygnalistów i ofiar przemocy oraz rozwijanie partnerstw w tym celu między organami publicznymi a innymi właściwymi podmiotami;

d) zakup niezbędnych urządzeń oraz wprowadzenie lub ulepszenie specjalistycznych obiektów szkoleniowych i innej niezbędnej infrastruktury związanej z bezpieczeństwem, aby zwiększyć gotowość, odporność, wiedzę społeczeństwa i adekwatne reagowanie na zagrożenia bezpieczeństwa;

e) wykrywanie, ocena i wyeliminowanie podatności na zagrożenia w infrastrukturze krytycznej i sprzęcie informatycznym o dużej dostępności na rynku, aby zapobiegać atakom wymierzonym w systemy informacyjne i infrastrukturę krytyczną, np. przez kontrole kodów darmowego i otwartego oprogramowania, przez ustanawianie i wspieranie programów wynagradzania za wykrywanie błędów lub przez badania penetracyjne.

4. Fundusz powinien przyczyniać się do osiągnięcia celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. ca) przez skoncentrowanie się na następujących środkach wykonawczych:

a) poprawa współpracy i koordynacji między służbami wywiadowczymi państw członkowskich oraz między tymi służbami i organami ścigania poprzez kontakty, tworzenie sieci kontaktów, wzajemne zaufanie, zrozumienie i uczenie się, wymianę i rozpowszechnianie wiedzy fachowej, doświadczeń i najlepszych praktyk, w szczególności w odniesieniu do wspierania dochodzeń policyjnych i oceny zagrożeń;

b) wymiana i szkolenie funkcjonariuszy wywiadu. [Popr. 50]

Artykuł  4

Zakres wsparcia

1. W ramach celów, o których mowa w art. 3, i zgodnie ze środkami wykonawczymi wymienionymi w załączniku II Fundusz wspiera w szczególności Zgodnie ze środkami wykonawczymi wymienionymi w art.3a Fundusz wspiera działania przyczyniające się do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 3. Mogą one obejmowaćd ziałania wymienione w załączniku III. [Popr. 51]

2. Aby osiągnąć cele, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, Fundusz może w wyjątkowych i stosownych przypadkach wspierać działania zgodnie z priorytetami Unii, w określonych granicach i z zastrzeżeniem odpowiednich gwarancji, wspierać działania, o których mowa w załączniku III, skierowane do państw trzecich i prowadzone w państwach trzecich, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 5. [Popr. 52]

2a. Łączna kwota finansowania przeznaczonego na wspieranie działań w państwach trzecich lub dotyczących państw trzecich w ramach instrumentu tematycznego zgodnie z art. 8 nie powinna przekraczać 2 % łącznej kwoty przydzielonej na instrument tematyczny zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. b). [Popr. 53]

2b. Łączna kwota finansowania przeznaczonego na wspieranie działań w państwach trzecich lub dotyczących państw trzecich w ramach programów państw członkowskich zgodnie z art. 12 nie powinna przekraczać, w przypadku poszczególnych państw członkowskich, 2 % łącznej kwoty przydzielonej danemu państwu członkowskiemu zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i załącznikiem I. [Popr. 54]

3. Następujące działania nie spełniają kryteriów kwalifikowalności:

a) działania ograniczone do utrzymywania porządku publicznego na poziomie danego krajuszczeblu krajowym lub działania polegające głównie na utrzymywaniu takiego porządku; [Popr. 55]

b) działania obejmujące zakup lub obsługę techniczną standardowych urządzeń, standardowych środków transportu lub standardowych instrumentów organów egzekwowania prawa lub innych właściwych organów, o których mowa w art. 87 TFUE;

c) działania powiązane z celami militarnymi lub obronnymi;

d) urządzenia, których co najmniej jedno z przeznaczeń dotyczyprzeznaczone głownie do kontroli celnej; [Popr. 56]

e) sprzęt do stosowania przymusu, w tym broń, amunicja, materiały wybuchowe i pałki bojowe, z wyjątkiem do celów szkoleniowych;

f) nagradzanie informatorów oraz działania z użyciem tzw. flash money ²⁸  poza ramami operacji EMPACT.

W przypadku sytuacji nadzwyczajnych działania niekwalifikowalne, o których mowa w niniejszym ustępie akapicie pierwszym lit. a) i b), mogą zostać uznane za działania kwalifikowalne. [Popr. 57]

Artykuł  5

Kwalifikujące się podmioty

1. Następujące podmioty spełniają kryteria kwalifikowalności:

a) podmioty prawne z siedzibą w jednym z następujących państw:

i) państwo członkowskie lub powiązany z nim kraj lub terytorium zamorskie;

ii) państwo trzecie wymienione w programie prac z zastrzeżeniem warunków określonych w tym programieokreślo- nych w nim warunków, o ile wszystkie działania podejmowane przez państwo trzecie, prowadzone w tym państwie trzecim lub skierowane do niego są w pełni zgodne z prawami i zasadami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej oraz z zobowiązaniami międzynarodowymi Unii i państw członkowskich. [Popr. 58];

b) wszelkie podmioty prawne utworzone na mocy prawa unijnego lub wszelkie odpowiednie organizacje międzynarodowe. [Popr. 59]

2. Osoby fizyczne nie spełniają kryteriów kwalifikowalności.

3. Podmioty prawne z siedzibą w państwie trzecim mogą w drodze wyjątku kwalifikować się do uczestnictwa, jeżeli jest to niezbędne do osiągnięcia celów danego działania, o ile Komisja wyrazi na to zgodę. [Popr. 60]

4. Podmioty prawne uczestniczące w konsorcjach złożonych z co najmniej dwóch niezależnych podmiotów, z siedzibą w różnych państwach członkowskich lub w krajach lub terytoriach zamorskich powiązanych z tymi państwami, lub w państwach trzecich, spełniają kryteria kwalifikowalności spełniają kryteria kwalifikowalności.. [Popr. 61]

ROZDZIAŁ  II

RAMY FINANSOWANIA ORAZ RAMY WDRAŻANIA

DZIAŁ  1

Przepisy wspólne

Artykuł  6

Zasady ogólne

1. Wsparcie zapewnione na podstawie niniejszego rozporządzenia uzupełnia interwencję krajową, regionalną i lokalną oraz koncentruje się na wytworzeniu europejskiej wartości dodanej w odniesieniu do celów niniejszego rozporządzenia. [Popr. 62]

2. Komisja i państwa członkowskie zapewniają, aby wsparcie udzielane na mocy niniejszego rozporządzenia i przez państwa członkowskie było spójne z odpowiednimi działaniami, politykami i priorytetami Unii i stanowiło uzupełnienie innych instrumentów Unii krajowych oraz było skoordynowane z innymi instrumentami Unii, w szczególności z działaniami prowadzonymi w ramach innych funduszy unijnych [Popr. 63].

3. Fundusz jest wdrażany według metody zarządzania dzielonego, bezpośredniego i pośredniego zgodnie z art. 62 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia finansowego.

Artykuł  7

Budżet

1. Pula środków finansowych na wdrożenie Funduszu na lata 2021-2027 wynosi 2 209 725 000 EUR w cenach z 2018 r. (2 500 000 000 EUR w cenach bieżących). [Popr. 64]

2. Pula środków finansowych zostanie wykorzystana w następujący sposób:

a) 1 325 835 000 EUR w cenach z 2018 r. (1 500 000 000 EUR w cenach bieżących) przydziela się na programy realizowane według metody zarządzania dzielonego; [Popr. 65]

b) 883 890 EUR w cenach z 2018 r. (1 000 000 000 EUR w cenach bieżących) przydziela się na instrument tematyczny. [Popr. 66]

3. Maksymalnie 0,84 % puli środków finansowych przydziela się na pomoc techniczną udzielaną z inicjatywy Komisji na wdrożenie Funduszu.

Artykuł  8

Przepisy ogólne dotyczące wdrażania instrumentu tematycznego

1. Pula środków finansowych, o której mowa w art. 7 ust. 2 lit. b), jest przydzielana w sposób elastyczny za pośrednictwem instrumentu tematycznego i z wykorzystaniem zarządzania dzielonego, bezpośredniego i pośredniego zgodnie z programami prac. Finansowanie z instrumentu tematycznego jest wykorzystywane na następujące komponenty:

a) działania szczególne;

b) działania unijne; oraz

c) pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych.

Z puli środków finansowych na instrument tematyczny wspierana jest też pomoc techniczna z inicjatywy Komisji.

2. Finansowanie z instrumentu tematycznego jest przeznaczane na priorytety o wysokiej wartości dodanej dla Unii lub do wykorzystywania w celu zaspokojenia pilnych potrzeb zgodnie z uzgodnionymi priorytetami Unii określonymi w załączniku IIart. 3a, w przypadku środków szczegółowych, takich jak wymienione w załączniku III, lub w celu wspierania środków zgodnie z art. 19. Podział środków z instrumentu tematycznego na poszczególne priorytety jest w miarę możliwości proporcjonalny do wyzwań i potrzeb, tak aby zapewnić realizację celów Funduszu. [Popr. 67]

2a. Środki finansowe z instrumentu tematycznego przydziela się następująco:

a) co najmniej 10 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. a);

b) co najmniej 10 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. b);

c) co najmniej 30 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. c);

d) co najmniej 5 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. ca). [Popr. 68]

3. W przypadku gdy finansowanie z instrumentu tematycznego zostaje przyznane państwom członkowskim w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego, należy zapewnić, aby wybranych nie można udostępniać środków finansowych na projekty, jeżeli można wyraźnie wykazać, że legalność tych projektów lub legalność i prawidłowość tego finansowania lub realizacji tych projektów nie dotyczyła uzasadniona opinia zostałyby zakwestionowane w wyniku uzasadnionej opinii Komisji dotyczącej postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniompaństwa członkowskiego na mocy art. 258 TFUE. która kwestionuje legalność i prawidłowość wydatków lub realizacji projektów. [Popr. 69]

4. W przypadku gdy finansowanie z instrumentu tematycznego jest wdrażane według metody zarządzania dzielonego, Komisja - do celów art. 18 i art. 19 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów] - ocenia, czy przewidzianych działań nie dotyczy uzasadniona opinia zapewnia, aby środków finansowych nie udostępniano na projekty, jeżeli można wyraźnie wykazać, że legalność tych projektów lub legalność i prawidłowość tego finansowania lub realizacji tych projektów zostałyby zakwestionowane w wyniku uzasadnionej opinii Komisji dotyczącej postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego na mocy art. 258 TFUE, która kwestionuje legalność i prawidłowość wydatków lub realizacji projektów. [Popr. 70]

5. Komisja ustanawia łączną kwotę udostępnianą na instrument tematyczny w ramach środków rocznych z budżetu Unii. Komisja przyjmuje decyzje w sprawie finansowania jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 28 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie programów prac, o których mowa w art. [110] rozporządzenia finansowego, dotyczące dotyczących instrumentu tematycznego i określające określających cele i działania, jakie mają być wspierane, oraz kwoty przeznaczone na każdy z komponentów, o których mowa w ust. 1. Przed przyjęciem programu prac Komisja przeprowadza konsultacje z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. W stosownych przypadkach decyzje w sprawie finansowania programy prac określają całkowitą kwotę zarezerwowaną na działania łączone.Aby zapewnić terminową dostępność zasobów, Komisja może osobno przyjąć program prac dotyczący pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych. [Popr. 71]

6. Po przyjęciu decyzji w sprawie finansowania, o której programu prac, o którym mowa w ust. 35, Komisja może wprowadzić odpowiednie zmiany do programów realizowanych według metody zarządzania dzielonego. [Popr. 72]

7. Takie decyzje w sprawie finansowaniaprogramy pra mogą być roczne lub wieloletnie i mogą obejmować jeden lub większą liczbę komponentów instrumentu tematycznego. [Popr. 73]

DZIAŁ  2

Wsparcie i wdrażanie w ramach zarządzania dzielonego

Artykuł  9

Zakres

1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie do części puli środków finansowych, o której mowa w art. 7 ust. 2 lit. a), oraz dodatkowych zasobów objętych zarządzaniem dzielonym zgodnie z decyzją Komisji dotyczącą instrumentu tematycznego, o której mowa w art. 8.

2. Wsparcie w ramach niniejszej sekcji realizowane jest według metody zarządzania dzielonego zgodnie z art. 63 rozporządzenia finansowego i rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów].

Artykuł  10

Środki budżetowe

1. Środki, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. a), przydziela się na programy krajowe, realizowane przez państwa członkowskie według metody zarządzania dzielonego ("programy"), orientacyjnie w następujący sposób:

a) 1 250 000 000 EUR dla państw członkowskich zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku I;

b) 250 000 000 EUR dla państw członkowskich na dostosowanie przydziałów środków na programy, o którym mowa w art. 13 ust. 1.

2. W przypadku nieprzydzielenia kwoty, o której mowa w ust. 1 lit. b), pozostała kwota może być dodana do kwoty, o której mowa w art. 7 ust. 2 lit. b).

Artykuł  11

Stopy współfinansowania

1. Wkład z budżetu Unii nie przekracza 75 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na dany projekt.

2. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 90 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na projekty realizowane w ramach działań szczególnych.

3. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 90 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na działania wymienione w załączniku IV.

4. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na wsparcie operacyjne.

5. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych.

5a. Z inicjatywy państw członkowskich wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na pomoc techniczną. [Popr. 74]

6. W decyzji Komisji w sprawie zatwierdzenia programu ustala się stopę współfinansowania i maksymalną kwotę wsparcia z Funduszu dla każdego rodzaju działań, o których mowa w ust. 1-5.

7. W odniesieniu do każdego celu szczegółowego w decyzji Komisji określa się, czy stopa współfinansowania dla danego celu szczegółowego ma być stosowana do:

a) całkowitego wkładu obejmującego wkłady publiczne i prywatne; lub

b) wyłącznie wkładu publicznego.

Artykuł  12

Programy

1. Każde państwo członkowskie zapewnia i Komisja zapewniają, aby priorytety objęte jego programami krajowymi były spójne z unijnymi priorytetami i wyzwaniami w obszarze bezpieczeństwa i im odpowiadały oraz były w pełni zgodne z odpowiednim dorobkiem prawnym UE i uzgodnionymi priorytetami Unii. Przy określaniu tych priorytetów w swoich programach państwa członkowskie zapewniają, aby program we właściwy sposób uwzględniał środki wykonawcze określone w załączniku IIart. 3a. [Popr. 75]

1a. Podczas oceny krajowych programów państw członkowskich Komisja zapewnia, aby planowane działania nie były objęte uzasadnioną opinią wydaną przez nią w związku z uchybieniem zobowiązaniom państwa członkowskiego na mocy art. 258 TFUE, dotyczącą legalności i prawidłowości wydatków lub realizacji projektów. [Popr. 76]

1b. Państwa członkowskie przydzielają środki na programy krajowe następująco:

a) co najmniej 10 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. a);

b) co najmniej 10 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. b);

c) co najmniej 30 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. c);

d) co najmniej 5 % na cel szczegółowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. ca). [Popr. 77]

1c. Państwa członkowskie, które chcą dokonać odstępstwa od ust. 1b, odpowiednio informują o tym Komisję i wraz z nią analizują, czy należy zmienić te minimalne wartości procentowe z uwagi na szczególne okoliczności mające wpływ na ich bezpieczeństwo wewnętrzne. Wszelki takie zmiany wymagają zatwierdzenia przez Komisję. [Popr. 78]

2. Komisja zapewnia, aby Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencja Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Prokuratura Europejska (EPPO), Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA), Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex), Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) i Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (eMcDDA) były na- wczesnym-etapie od początku zaangażowane w przygotowywanie programów w zakresie obszarów objętych ich właściwością. W szczególności państwa członkowskie konsultują się z Europolem w kwestiach dotyczących przygotowywania w ramach swoich programów działań, zwłaszcza tych działań, które są związane z cyklem polityki unijnej lub działań EMPACT lub działań koordynowanych przez Wspólną Grupę Zadaniową ds. Przeciwdziałania Cyberprzestępczości (J-CAT). Aby uniknąć powielania działań, przed włączeniem szkoleń do swoich programów państwa członkowskie uzgadniają swoje inicjatywy z CEPOL-em. Państwa członkowskie konsultują się także z innymi właściwymi zainteresowanymi podmiotami, w tym z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, co do planowania swoich działań. [Popr. 79]

3. W stosownych przypadkach Komisja może włączyć Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencję Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) i Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) do realizacji agencje, o których mowa w ust. 2, Europejską Radę Ochrony Danych i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) w realizację zadań związanych z monitorowaniem i oceną zgodnie z sekcją 5, w szczególności, aby zapewnić zgodność działań wdrażanych przy wsparciu z Funduszu, które wchodzą w zakres ich mandatu, z odpowiednim dorobkiem prawnym i uzgodnionymi priorytetami unijnymi. [Popr. 80]

4. Maksymalnie 15 % przydziału środków na dany program państwa członkowskiego może być wykorzystane na zakup sprzętu, środków transportu lub budowę istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa urządzeń. Pułap ten można przekroczyć tylko w należycie uzasadnionych przypadkach i po zatwierdzeniu przez Komisję. [Popr. 81]

5. W swoich programach państwa członkowskie uwzględniają przede wszystkim:

a) priorytety unijne i dorobek prawny w obszarze bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem koordynacji i współpracy między organami ścigania oraz sprawnej wymiany istotnych informacji dokładnych informacji, a także wdrażania komponentów ram interoperacyjności unijnych systemów informatycznych informacyjnych; [Popr. 82]

b) zalecenia mające skutki finansowe wydane w ramach rozporządzenia (UE) nr 1053/2013 w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania stosowania dorobku Schengen w obszarze współpracy policyjnej;

c) charakterystyczne dla danego kraju niedociągnięcia mające skutki finansowe stwierdzone w ramach ocen potrzeb takich jak zalecenia wydane w ramach europejskiego semestru w obszarze korupcji.

6. W stosownych przypadkach w programie wprowadza się zmiany, aby uwzględnić zalecenia, o których mowa w ust. 5, oraz postępy w realizacji celów pośrednich i końcowych zgodnie z oceną zawartą w rocznych sprawozdaniach z realizacji celów, o których to sprawozdaniach mowa w art. 26 ust. 2 lit. a). W zależności od skutków tego dostosowania Komisja zatwierdza zmieniony program może zostać zatwierdzony przez Komisjęzgodnie z procedurą określoną w art. 19 rozporządzenia (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. [Popr. 83]

7. Państwa członkowskie realizują w szczególności działania wymienione w załączniku IV. W razie wystąpienia nowych lub nieprzewidzianych okoliczności bądź w celu zapewnienia skutecznego wdrażania finansowania Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 28 celem wprowadzenia zmian w załączniku IV.

8. W każdym przypadku, gdy państwo członkowskie postanawia realizować projekt z państwem trzecim lub na terenie prowadzony na terenie państwa trzeciego, o którym mowa w art. 5, lub dotyczący tego państwa trzeciego przy wsparciu Funduszu, państwo członkowskie konsultuje się z Komisją przed rozpoczęciem takiego projektu. Komisja ocenia komplementarność i spójność planowanych projektów z innymi działaniami Unii i państw członkowskich w odniesieniu do danego państwa trzeciego. Komisja sprawdza też zgodność proponowanych projektów z wymogami dotyczącymi praw podstawowych, o których to wymogach mowa w art. 3 ust. 4. [Popr. 84]

9. Programowanie, o którym mowa w Zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr X[rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów], opiera się na rodzajach każdy program określa dla każdego celu szczegółowego rodzaje interwencji określonych zgodnie z tabelą 1 w załączniku VI, tabela 1 oraz orientacyjny podział zaplanowanych środków według rodzaju interwencji lub obszaru wsparcia. [Popr. 85]

Artykuł  13

Przegląd śródokresowy

1. W 2024 r., po poinformowaniu Parlamentu Europejskiego, Komisja przydzieli na programy poszczególnych państw członkowskich dodatkową kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 lit. b), zgodnie z kryteriami, o których mowa w załączniku I, pkt 2. Finansowanie nastąpi ze skutkiem w okresie od roku kalendarzowego 2025. [Popr. 86]

2. Jeżeli co najmniej 1030 % początkowego przydziału środków na program, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), nie zostało pokryte wnioskami o płatność okresową złożonymi zgodnie z art. 85 rozporządzenia (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów], dane państwo członkowskie nie kwalifikuje się do otrzymania dodatkowego przydziału środków na program, o którym mowa w ust. 1.[Popr. 87]

2a. Ust. 2 ma zastosowanie tylko wtedy, gdy odpowiednie ramy prawne i powiązane akty prawne obowiązują w dniu 1 stycznia 2022 r. [Popr. 160]

3. Od 2025 r. przydział środków z instrumentu tematycznego w stosownych przypadkach uwzględnia postępy w osiąganiu celów pośrednich ram wykonania, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów], oraz stwierdzone niedociągnięcia w zakresie wdrażania. [Popr. 88]

Artykuł  14

Działania szczególne

1. Działania szczególne to projekty ponadnarodowe lub krajowe zgodne z celami niniejszego rozporządzenia, na które jedno, kilka lub wszystkie państwa członkowskie mogą otrzymać dodatkowy przydział środków do swoich programów.

2. Oprócz przydziału obliczonego zgodnie z art. 10 ust. 1 państwa członkowskie mogą otrzymać środki finansowe na działania szczególne, pod warunkiem że środki te zostaną ujęte jako takie w programie i będą wykorzystywane na realizację celów niniejszego rozporządzenia, w tym w odniesieniu do nowo pojawiających się zagrożeń.

3. Finansowanie to nie może być wykorzystane na inne działania w ramach programu z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków i po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany programu.

Artykuł  15

Wsparcie operacyjne

1. Wsparcie operacyjne jest częścią przydziału środków dla państwa członkowskiego, która może być wykorzystana jako wsparcie dla organów publicznych odpowiedzialnych za wykonywanie zadań i usług, które stanowią stanowiących usługę publiczną na rzecz Unii, o ile przyczyniają się one do zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w Unii jako całości. [Popr. 89]

2. Państwo członkowskie może wykorzystać do 10 20 % kwoty przydzielonej w ramach Funduszu na swój program w celu sfinansowania wsparcia operacyjnego dla organów publicznych odpowiedzialnych za realizowanie zadań i usług, które stanowią usługę publiczną na rzecz Unii. [Popr. 90]

3. Państwa członkowskie wykorzystujące wsparcie operacyjne przestrzegają dorobku prawnego Unii w obszarze bezpieczeństwa.

4. Państwa członkowskie uzasadniają w programie i w rocznym sprawozdaniu z realizacji celów, o którym mowa w art. 26, wykorzystanie wsparcia operacyjnego do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. Przed zatwierdzeniem programu krajowego Komisja dokonuje oceny sytuacji wyjściowej w państwach członkowskich, które wskazały, że zamierzają zwrócić się o udzielenie wsparcia operacyjnego, uwzględniając informacje przekazane przez te państwa członkowskie oraz zalecenia wydane w ramach zastosowania mechanizmów kontroli jakości i oceny, takich jak: mechanizm oceny Schengen, ocena podatności na zagrożenia przeprowadzana przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) i inne mechanizmy kontroli jakości i oceny, w stosownych przypadkach. [Popr. 91]

5. Wsparcie operacyjne koncentruje się na konkretnych zadaniach i usługach działaniach określonych w załączniku VII. [Popr. 92]

6. Aby uwzględnić nowe lub nieprzewidziane sytuacje bądź w celu zapewnienia skutecznego wdrażania finansowania, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 28 celem wprowadzenia zmian do konkretnych zadań i usług określonych w załączniku VII.

Artykuł  15a

Eksponowanie, przejrzystość, komunikacja

Odbiorcy finansowania unijnego w pełni przestrzegają wymogów w zakresie eksponowania, przejrzystości i komunikacji zgodnie z rozporządzeniem (UE) X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. [Popr. 93]

Sekcja  3

Wsparcie oraz wdrażanie w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego

Artykuł  16

Zakres

Wsparcie opisane w tej sekcji jest wdrażane bezpośrednio przez Komisję zgodnie z art. 62 ust. 1.lit. a) rozporządzenia finansowego lub pośrednio zgodnie z lit. c) tego artykułu.

Artykuł  17

Działania unijne

1. Działania unijne to projekt transnarodowy lub projekty o szczególnym znaczeniu dla Unii zgodnie z celami niniejszego rozporządzenia.

2. Z inicjatywy Komisji Fundusz można wykorzystać do finansowania działań unijnych dotyczących celów niniejszego rozporządzenia, o których mowa w art. 3, zgodnie z załącznikiem III.

3. Działania unijne mogą zapewniać finansowanie w dowolnej formie przewidzianej w rozporządzeniu finansowym, w szczególności w postaci dotacji, nagród i zamówień. Może również zapewniać finansowanie w formie instrumentów finansowych w ramach działań łączonych.

3a. Agencje zdecentralizowane mogą też kwalifikować się do finansowania dostępnego w ramach działań Unii, aby wspierać działania o charakterze transnarodowym zapewniające europejską wartość dodaną. [Popr. 94]

4. Dotacje w ramach zarządzania bezpośredniego są przyznawane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego.

5. Komisja oceniająca wnioski może składać się z ekspertów zewnętrznych.

6. Z wkładów na mechanizm wzajemnego ubezpieczenia można pokryć ryzyko związane z odzyskaniem środków należnych od beneficjentów i wkłady te uznaje się za wystarczającą gwarancję w ramach rozporządzenia finansowego. Zastosowanie mają przepisy przewidziane w [art. X] rozporządzenia X [rozporządzenie zastępujące rozporządzenie dotyczące funduszu gwarancyjnego].

Artykuł  18

Działania łączone

Działania łączone w ramach niniejszego Funduszu realizowane są zgodnie z rozporządzeniem InvestEU ²⁹  oraz tytułem X rozporządzenia finansowego.

Artykuł  19

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

Fundusz może wspierać środki pomocy technicznej wdrażane z inicjatywy Komisji lub w jej imieniu. Środki te, a mianowicie działania związane z przygotowaniem, monitorowaniem, kontrolą, audytem, oceną, komunikacją, w tym komunikacją instytucjonalną na temat priorytetów politycznych Unii w dziedzinie bezpieczeństwa, widocznością oraz wszelką pomocą administracyjną i techniczną, niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, prowadzone wspólnie z państwami trzecimi, mogą być finansowane w 100 %. [Popr. 95]

Artykuł  20

Audyty

Audyty dotyczące wykorzystania wkładu Unii przeprowadzane przez osoby lub podmioty, w tym przez osoby lub podmioty inne niż te, które zostały upoważnione przez instytucje lub organy Unii, stanowią podstawę ogólnej pewności zgodnie z art. 127 rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii].

Artykuł  21

Informacja, komunikacja i promocja

1. Odbiorca finansowania unijnego uznaje pochodzenie i zapewnia eksponowanie finansowania unijnego (w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów) promuje działania i ich rezultaty poprzez dostarczanie kierowanie spójnych, skutecznych i proporcjonalnych istotnych informacji skierowanych do różnych zainteresowanych grup odbiorców, w tym do mediów i opinii publicznej, we właściwym języku. W celu zapewnienia, widoczności unijnego finansowania jego beneficjenci informując o danym działaniu, wskazują źródło finansowania. W tym celu odbiorcy zapewniają, aby we wszelkich materiałach informacyjnych kierowanych do mediów i ogółu obywateli eksponowany był symbol Unii oraz wyraźnie wskazywane było wsparcie unijne. [Popr. 96]

2. Aby dotrzeć do jak najszerszego kręgu odbiorców, Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z Funduszem, jego działaniami i rezultatami. Komisja publikuje w szczególności informacje dotyczące opracowywania rocznych i wieloletnich programów w ramach instrumentu tematycznego. Komisja publikuje też wykaz operacji wybranych na potrzeby wsparcia w ramach instrumentu tematycznego na publicznie dostępnej stronie internetowej oraz regularnie aktualizuje ten wykaz. Zasoby finansowe przydzielone na Fundusz przyczyniają się również do komunikacji, w szczególności komunikacji instytucjonalnej, w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z celami niniejszego rozporządzenia. [Popr. 97]

2a. Komisja publikuje informacje, o których mowa w ust. 2, w formatach otwartych przeznaczonych do odczytu komputerowego, umożliwiających wyszukiwanie, wyodrębnianie, porównywanie i ponowne wykorzystywanie danych, zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/98/WE ³⁰ . Należy zapewnić możliwość sortowania danych według priorytetu, celu szczegółowego, łącznego kosztu kwalifikowalnego operacji, łącznego kosztu projektów, łącznego kosztu postępowań o udzielenie zamówienia, nazwiska/nazwy beneficjenta i nazwiska/nazwy wykonawcy. [Popr. 98]

Sekcja  4

Wsparcie i wdrażanie w ramach zarządzania dzielonego, bezpośredniego i pośredniego

Artykuł  22

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych

1. Fundusz zapewnia pomoc finansowąKomisja może podjąć decyzję o zapewnieniu pomocy finansowej z Funduszu na pilne i szczególne potrzeby w należycie uzasadnionych sytuacjach nadzwyczajnych wynikających Sytuacje te mogą wynikać ze zdarzeń związanych z zagrożeniem bezpieczeństwa lub nowo pojawiającym się zagrożeniem objętym lub nowo wykrytą podatnością na zagrożenia, objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, które to zagrożenie ma lub może mają lub mogą mieć znacząco niekorzystny wpływ na bezpieczeństwo ludzi, miejsc publicznych lub infrastruktury krytycznej w jednym lub kilku państwach członkowskich. W takich przypadkach Komisja informuje o tym terminowo Parlament Europejski i Radę. [Popr. 99]

2. Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych może mieć formę dotacji przyznawanych bezpośrednio agencjom zdecentralizowanym.

3. Oprócz przydziału środków, obliczonego zgodnie z art. 10 ust. 1, na programy państw członkowskich można przydzielić pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, pod warunkiem że zostanie ona odpowiednio ujęta jako taka w danym programie. Finansowanie to nie może być wykorzystane na inne działania w ramach programu z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków i po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany programu.

4. Dotacje w ramach zarządzania bezpośredniego są przyznawane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego.

4a. Jeżeli jest to niezbędne do realizacji działania, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych może obejmować wydatki poniesione przed dniem złożenia wniosku o przyznanie dotacji lub wniosku o udzielenie pomocy, ale nie przed dniem 1 stycznia 2021 r. [Popr. 100]

Artykuł  23

Finansowanie skumulowane, uzupełniające i łączone

1. Działanie, które otrzymało Operacja, która otrzymaławkład w ramach Funduszu, może również otrzymać wkład z dowolnego innego programu unijnego, w tym funduszy objętych zarządzaniem dzielonym, pod warunkiem że wkłady te nie pokrywają tych samych kosztów. Przepisy każdego z unijnych programów wnoszącego wkład mają zastosowanie do odpowiedniego wkładu do działania. Finansowanie skumulowane nie może przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych działania operacji, a wsparcie w ramach różnych programów unijnych może być obliczane na zasadzie proporcjonalnej, zgodnie z dokumentami określającymi warunki udzielenia tego wsparcia. [Popr. 101]

2. Działania Operacje, którym przyznano pieczęć doskonałości lub które spełniają następujące łączne porównywalne warunki:

a) zostały ocenione w procedurze zaproszenia do składania wniosków w ramach Funduszu;

b) spełniają minimalne wymagania jakościowe tego zaproszenia do składania wniosków;

c) nie mogą być finansowane w ramach tego zaproszenia do składania wniosków z uwagi na ograniczenia budżetowe.

mogą otrzymać wsparcie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Społecznego+ lub Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, zgodnie z art. [67] ust. 5 rozporządzenia (UE) X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów] i art. [8] rozporządzenia (UE) X [finansowanie, zarządzanie i monitorowanie wspólnej polityki rolnej], pod warunkiem że działania operacje te są spójne z celami danego programu. Zastosowanie mają przepisy Funduszu, z którego pochodzi wsparcie. [Popr. 103]

Sekcja  5

Monitorowanie, sprawozdawczość i ocena

Podsekcja  1

Wspólne przepisy

Artykuł  24

Monitorowanie i sprawozdawczość

1. Zgodnie z wymogami dotyczącymi sprawozdawczości określonymi w art. [43 ust. 3 lit. h) ppkt (i)(iii)] rozporządzenia finansowego Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje na temat realizacji celów zgodnie z załącznikiem V.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 28 w celu wprowadzenia zmian do załącznika V służących dokonaniu niezbędnych dostosowań w odniesieniu do informacji o realizacji celów, które mają być przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

3. Wskaźniki odzwierciedlające postępy w realizacji Funduszu w odniesieniu do celów szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku VIII. W przypadku wskaźników produktu wartość bazową ustala się na poziomie zero. Cele pośrednie określone na 2024 r. oraz cele końcowe wyznaczone na 2029 r. mają charakter kumulacyjny. Na żądanie Komisja udostępnia uzyskane dane dotyczące wskaźników produktu i rezultatu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 104]

4. System sprawozdawczości dotyczącej efektywności zapewnia, że dane na potrzeby monitorowania realizacji programu i jego wyników są gromadzone w sposób wydajny, skuteczny i terminowy. W tym celu na odbiorców środków unijnych oraz, w stosownych przypadkach, państwa członkowskie nakłada się proporcjonalne wymogi dotyczące sprawozdawczości.

5. Aby zapewnić skuteczną ocenę postępów Funduszu w realizacji jego celów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 28 w celu zmiany załącznika VIII przez dostosowanie i uzupełnienie zawartych w nim wskaźników, jeżeli zostanie to uznane za konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia o przepisy dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny, w tym w odniesieniu do informacji o projekcie, jakie mają przekazywać państwa członkowskie. W ocenie uwzględnia się wskaźniki jakościowe. [Popr. 105]

Artykuł  25

Ocena

1. Do dnia 31 grudnia 2024 r. Komisja przeprowadza przedstawia ocenę śródokresową i ocenę retrospektywną niniejszego rozporządzenia. Ocena śródokresowa polega na badaniu skuteczności, wydajności, istotności i spójności Funduszu. W szczególności obejmuje ona ocenę:

a) poczynionych postępów w realizacji celów niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem wszystkich istotnych już dostępnych informacji, w szczególności rocznych sprawozdań z realizacji celów, o których mowa w art. 26, oraz wskaźników produktu i rezultatu określonych w załączniku VIII;

b) europejskiej wartości dodanej działań i operacji, w tym działań realizowanych w ramach niniejszego Funduszu.

c) stosowności środków wykonawczych określonych w art. 3a w perspektywie istniejących i nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa.

d) bardziej długoterminowego oddziaływania Funduszu i trwałości jego skutków.

e) komplementarności i spójności działań wspieranych z Funduszu ze wsparciem udzielanym z innych funduszy unijnych.

W tej obowiązkowej ocenie śródokresowej uwzględnia się wyniki oceny retrospektywnej długoterminowego wpływu wcześniejszego instrumentu na rzecz wsparcia finansowego w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego na lata 20142020, FUnduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego - części dotyczącej współpracy policyjnej. W stosownych przypadkach ocenie towarzyszy wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia. [Popr. 106]

1a. Do dnia 31 stycznia 2030 r. Komisja przeprowadzi ocenę retrospektywną niniejszego rozporządzenia. W tym samym terminie Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny obejmujące elementy wymienione w ust. 1. W związku z tym ocenie poddaje się bardziej długoterminowe oddziaływanie instrumentu z myślą o wykorzystaniu tej wiedzy przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym odnowieniu lub zmodyfikowaniu następnego funduszu. [Popr. 107]

2. Ocenę śródokresową i ocenę retrospektywną przeprowadza się w terminie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym, zgodnie z harmonogramem określonym w art.-40 rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów].niezwłocznie podaje się do wiadomości publicznej i przekazuje się Parlamentowi, aby zapewnić pełną przejrzystość. Komisja zapewnia, aby oceny nie zawierały informacji, których rozpowszechnianie może stwarzać ryzyko dla bezpieczeństwa lub prywatności osób lub zagrażać bezpieczeństwu operacji. [Popr. 108]

Podsekcja  2

Przepisy dotyczące zarządzania dzielonego

Artykuł  26

Roczne sprawozdania z realizacji celów

1. Do dnia 15 lutego 2023 r. i do tego samego dnia każdego kolejnego roku do 2031 r. włącznie państwa członkowskie przekazują Komisji roczne sprawozdanie z realizacji celów, o którym mowa w art. 36 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. Sprawozdanie złożone w 2023 r. obejmuje realizację programu do dnia 30 czerwca 2022 r. Państwa członkowskie publikują te sprawozdania na specjalnej stronie internetowej oraz przekazują je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 109]

2. Roczne sprawozdanie z realizacji celów zawiera w szczególności informacje dotyczące:

a) postępów w realizacji programu i osiąganiu celów pośrednich i celów końcowych, z uwzględnieniem najnowszych danych, zgodnie z wymogiem zawartym w art. 37 rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów];

aa) przedstawienia rocznego sprawozdania finansowego z programu krajowego z podziałem na środki odzyskane, płatności zaliczkowe na rzecz beneficjentów końcowych i rzeczywiście poniesione wydatki; [Popr. 110]

b) wszelkie kwestie mające wszelkich kwestii mających wpływ na wyniki programu i środki podjęte środków podjętych w celu zaradzenia tym kwestiom, w tym uzasadnionych opinii Komisji w odniesieniu do postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego na mocy art. 258; [Popr. 111]

c) komplementarności, koordynacji i spójności działań wspieranych z Funduszu i przy wsparciu z innych funduszy Unii, w szczególności działań realizowanych w państwach trzecich lub dotyczących państw trzecich; [Popr. 112]

d) wkładu programu we wdrażanie odpowiedniego dorobku prawnego UE i planów działania;

da) przestrzegania wymogów dotyczących praw podstawowych; [Popr. 113]

e) realizację działań w zakresie komunikacji i eksponowania;

f) spełnienie warunków podstawowych i ich stosowanie przez cały okres programowania.

3. Komisja może zgłaszać uwagi do rocznego sprawozdania z realizacji celów w ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania tego sprawozdania. Jeżeli Komisja nie przekaże uwag w tym terminie, sprawozdanie uznaje się za przyjęte.

3a. Po przyjęciu rocznych sprawozdań z realizacji celów Komisja udostępnia ich streszczenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz publikuje je na specjalnej stronie internetowej. Jeżeli nie dojdzie do przekazania pełnego tekstu rocznych sprawozdań z realizacji celów przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 1, tekst ten jest udostępniany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na żądanie. [Popr. 114]

4. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego artykułu Komisja przyjmuje akt wykonawczy ustanawiający wzór rocznego sprawozdania z realizacji celów. Niniejszy akt wykonawczy jest przyjmowany zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 29 ust. 2.

Artykuł  27

Monitorowanie i sprawozdawczość

1. Monitorowanie i sprawozdawczość zgodnie z tytułem IV rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów] opiera się na rodzajach interwencji określonych w załączniku VI, tabele 1, 2 i 3. Aby uwzględnić nowe lub nieprzewidziane sytuacje bądź zapewnić skuteczne wdrażanie finansowania, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych celem wprowadzenia zmian do załącznika VI zgodnie z art. 28.

2. Wskaźniki stosowane są zgodnie z art. 12 ust. 1, 17 i 37 rozporządzenia (UE) nr [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów].

ROZDZIAŁ  III

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  28

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 8, 12, 15, 24 i 27, powierza się Komisji do dnia 31 grudnia 2028 r. [Popr. 115]

3. Parlament Europejski i Rada mogą w dowolnym momencie odwołać przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, 15, 24 i 27. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. [Popr. 116]

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 8, 12, 15, 24 i 27 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania im tego aktu, lub gdy, przed upływem tego terminu, poinformowały one Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 117]

Artykuł  29

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet Koordynacyjny ds. Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i instrumentu na rzecz zarządzania granicami i wiz. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku gdy komitet nie wyda opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego. Ten przepis nie ma zastosowania do aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 26 ust. 4.

Artykuł  30

Przepisy przejściowe

1. Rozporządzenie (UE) nr 513/2014 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1, niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub modyfikację danych działań, aż do ich zamknięcia, zgodnie z Funduszem Bezpieczeństwa Wewnętrznego - Instrument na rzecz Policji, które nadal stosuje się do tych działań aż do ich zamknięcia.

3. Z puli środków finansowych przeznaczonych na Fundusz można również pokrywać wydatki na wsparcie techniczne i administracyjne na potrzeby przejścia między Funduszem a środkami przyjętymi w ramach poprzedzającego go Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego - Instrument na rzecz Policji, ustanowionego rozporządzeniem (UE) nr 513/2014.

Artykuł  31

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w ..., r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Kryteria przydziału finansowania na programy objęte zarządzaniem dzielonym

Pulę środków finansowych, o której mowa w art. 10, przydziela się na programy państw członkowskich w następujący sposób:

1) na początku okresu programowania każde państwo członkowskie otrzyma jednorazowo kwotę ryczałtową w wysokości 5 000 000 euro, aby zapewnić masę krytyczną dla każdego programu i pokryć potrzeby, które nie zostałyby bezpośrednio wyrażone przy pomocy kryteriów podanych poniżej;

2) pozostałe środki zostaną rozdzielone według następujących kryteriów:

a) 45 % odwrotnie proporcjonalnie do produktu krajowego brutto (standard siły nabywczej na mieszkańca),

b) 40 % proporcjonalnie do liczby ludności danego państwa członkowskiego,

c) 15 % proporcjonalnie do wielkości terytorium danego państwa członkowskiego.

Początkowy przydział środków opiera się na ostatnich rocznych danych statystycznych opracowanych przez Komisję (Eurostat), obejmujących poprzedni rok kalendarzowy. Do celów przeglądu śródokresowego wartościami odniesienia są ostatnie roczne dane statystyczne opracowane przez Komisję (Eurostat), obejmujące poprzedni rok kalendarzowy, dostępne w chwili przeprowadzania przeglądu śródokresowego w 2024 r.

ZAŁĄCZNIK  II

Środki wykonawcze

Fundusz przyczynia się do realizacji celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. a) przez skupienie się na następujących środkach wykonawczych:

a) zapewnienie jednolitego stosowania dorobku prawnego UE dotyczącego bezpieczeństwa, wspierającego wymianę informacji, na przykład przy użyciu systemów Prüm, EU PNR i SIS II, w tym m.in. przez wykonywanie zaleceń wydanych w ramach zastosowania mechanizmów kontroli jakości i oceny takich jak mechanizm oceny Schengen;

b) wdrożenie,-dostosowanie i utrzymywanie unijnych systemów informatycznych i sieci łączności związanych z bezpieczeństwem, w tym ich interoperacyjności, oraz rozwój odpowiednich narzędzi w celu eliminowania stwierdzonych luk;

c) zwiększenie aktywnego stosowania unijnych narzędzi wymiany informacji, systemów i baz danych związanych z bezpieczeństwem, by były one zasilane danymi wysokiej jakości;

d) wspieranie krajowych środków, jeśli są one związane z realizacją celów szczegółowych określonych w art. 3 ust. 2 lit. a);

Fundusz przyczynia się do realizacji celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. b) przez skoncentrowanie się na następujących środkach wykonawczych:

a) zwiększenie liczby operacji związanych z egzekwowaniem prawa między państwami członkowskimi, w tym w stosownych przypadkach z innymi właściwymi podmiotami, zwłaszcza ułatwienie i usprawnienie korzystania ze wspólnych zespołów dochodzeniowo śledczych, wspólnych patroli, pościgów transgranicznych, niejawnego nadzoru i innych mechanizmów współpracy operacyjnej w kontekście cyklu polityki UE (EMPACT), ze szczególnym naciskiem na operacje transgraniczne;

b) zwiększenie koordynacji i współpracy organów egzekwowania prawa i innych właściwych organów w poszczególnych państwach członkowskich i między państwami członkowskimi, a także z innymi stosownymi podmiotami, na przykład za pośrednictwem sieci wyspecjalizowanych zespołów krajowych, unijnych sieci i struktur współpracy, ośrodków Unii;

c) usprawnienie współpracy między agencjami i współpracy na szczeblu Unii między państwami członkowskimi lub między państwami członkowskimi, z jednej strony, a właściwymi organami, biurami i agencjami Unii, z drugiej strony, a także na poziomie krajowym między organami krajowymi w każdym państwie członkowskim.

Fundusz przyczynia się do realizacji celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 lit. c) przez skoncentrowanie się na następujących środkach wykonawczych:

a) zwiększenie liczby szkoleń, ćwiczeń, programów wzajemnego uczenia się, specjalistycznych programów i wymiany najlepszych praktyk w obszarze egzekwowania prawa,' w tym w państwach trzecich i z państwami trzecimi i innymi zainteresowanymi podmiotami;

b) wykorzystywanie synergii przez łączenie zasobów i wiedzy wśród państw członkowskich i innych właściwych podmiotów, w tym również w społeczeństwie obywatelskim, przez np. tworzenie wspólnych centrów doskonałości, opracowywanie wspólnych ocen ryzyka lub tworzenie wspólnych centrów wsparcia operacyjnego na potrzeby wspólnie prowadzonych operacji;

c) promowanie i rozwój środków, zabezpieczeń, mechanizmów i najlepszych praktyk na potrzeby identyfikacji, ochrony i wsparcia-na wczesnym etapie-świadków, sygnalistów i ofiar przemocy oraz rozwój partnerstw między organami publicznymi a innymi właściwymi podmiotami;

d) zakup niezbędnych urządzeń oraz wprowadzenie lub ulepszenie specjalistycznych obiektów szkoleniowych i innej niezbędnej infrastruktury związanej z bezpieczeństwem, aby zwiększyć gotowość, odporność, wiedzę społeczeństwa i adekwatne reagowanie na zagrożenia bezpieczeństwa. [Popr. 119]

ZAŁĄCZNIK  III

Działania, które będą wspieranePrzykłady działań kwalifikujących się do wsparcia z Funduszu zgodnie z art. 4 [Popr. 120]

Wsparcie z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego może być kierowane m.in. na następujące rodzaje działań: [Popr. 121]

– SystemyTworzenie systemów i sieci informatyczne przyczyniająceinformatycznych przyczyniających się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia, szkolenie na temat korzystania z takich systemów, testowanie i poprawa interoperacyjnościomponentów zapewniających interoperacyjność i jakości danych w takich systemach; [Popr. 122]

– monitorowanie stosowania prawa Unii i realizowania celów polityki Unii w państwach członkowskich w obszarze systemów bezpieczeństwa informacji, w szczególności ochrony danych, prywatności i bezpieczeństwa danych; [Popr. 123]

– działania w ramach platformy EMPACT w zakresie wdrażania lub ułatwiania wdrażania cyklu polityki UE;

– wspieranie agencji zdecentralizowanych w celu ułatwienia współpracy podczas operacji transgranicznych; [Popr. 124]

– działania wspierające skuteczne i skoordynowane reagowanie na kryzys przez połączenie istniejącego potencjału, ośrodków wiedzy eksperckiej oraz ośrodków wiedzy na temat sytuacji w poszczególnych sektorach, w tym w sektorze zdrowia, ochrony ludności, przeciwdziałania terroryzmowi i cyberprzestępczości; [Popr. 125]

– działania mające na celu rozwój innowacyjnych metod lub wprowadzanie nowych technologii, które można przenieść do innych państw członkowskich, w szczególności projekty polegające na testowaniu i zatwierdzaniu wyników projektów badawczych dotyczących bezpieczeństwa i finansowanych przez Unię;

– działania promujące badania i wymianę wiedzy specjalistycznej zwiększające odporność na pojawiające się zagrożenia, w tym handel przez internet, zagrożenia hybrydowe oraz zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe. [Popr. 126]

– działania i sieci krajowych punktów kontaktowych ułatwiające transgraniczną wymianę danych pozyskiwanych za pomocą systemów nadzoru, takich jak kamery i inne czujniki, w połączeniu z algorytmami sztucznej inteligencji, podlegające solidnym zabezpieczeniom, w tym minimalizacji danych, uprzedniemu zatwierdzeniu przez organ sądowy i dostępowi do środka zaskarżenia; [Popr. 127]

– wsparcie na rzecz sieci dotyczących jednego tematu lub kilku tematów jednocześnie, obejmujących wyspecjalizowane zespoły krajowe, w celu zwiększenia wzajemnego zaufania, wymiany i rozpowszechniania wiedzy fachowej, informacji, doświadczeń i najlepszych praktyk, łączenia zasobów i wiedzy we wspólnych centrach doskonałości;

– wsparcie inicjatyw w zakresie tworzenia sieci służb wywiadowczych państw członkowskich w celu promowania wspólnej kultury wywiadu, poprawy wzajemnego zaufania, wymiany i rozpowszechniania wiedzy fachowej, informacji, doświadczeń i dobrych praktyk; [Popr. 128]

– kształcenie oraz szkolenie personelu i ekspertów stosownych organów egzekwowania prawa i organów wymiaru sprawiedliwości oraz agencji administracyjnych, z uwzględnieniem potrzeb operacyjnych i analizy ryzyka, na podstawie LETS (europejski system szkoleń w zakresie egzekwowania prawa) i we współpracy z CEPOL-em i, w stosownych przypadkach, z Europejską Siecią Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości;

– kształcenie i szkolenie personelu i ekspertów właściwych organów ścigania i organów sądowych oraz agencji administracyjnych w zakresie polityki prewencyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem szkolenia w zakresie praw podstawowych - w tym środków służących wykrywaniu i unikaniu rasizmu - oraz wymiany najlepszych praktyk; [Popr. 129]

– współpraca z sektorem prywatnym, w szczególności w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, w celu zdobycia zaufania i usprawnienia koordynacji, planowanie ewentualnościowe oraz wymiana i rozpowszechnianie informacji i najlepszych praktyk wśród podmiotów sektora prywatnego i publicznego, w tym ochrona infrastruktury krytycznej; [Popr. 130]

– działania inspirujące społeczności do rozwijania podejścia lokalnego oraz polityki prewencyjnej, działania informacyjne i komunikacyjne wśród zainteresowanych podmiotów i opinii publicznej na temat strategii bezpieczeństwa Unii;

– sprzęt, środki transportu, systemy komunikacyjne i niezbędne obiekty związane z bezpieczeństwem;

– koszt personelu zaangażowanego w działania wspierane z Funduszu lub działania wymagające zaangażowania personelu z powodów technicznych lub związanych z bezpieczeństwem.

ZAŁĄCZNIK  IV

Działania kwalifikujące się do zwiększonego współfinansowania zgodnie z art. 11 ust. 23 i art. 12 ust. 67 [Popr. 131]

– Projekty, których celem jest zapobieganie i przeciwdziałanie brutalnemu ekstremizmowi, w tym radykalizacji postaw, nietolerancji i dyskryminacji, w szczególności środki mające zaradzić głębokim przyczynom oraz zapobiegać radykalizacji postaw w więzieniach, a także projekty zapewniające specjalne szkolenia dla organów ścigania. [Popr. 132]

– Projekty, których celem jest poprawa interoperacyjności systemów informatycznych i sieci łączności, w zakresie określonym w prawie Unii lub państw członkowskich. ³¹ . [Popr. 133]

– Projekty, których celem jest walka ze zorganizowanymi strukturami przestępczymi uznanymi przez EMPACT za szczególnie niebezpieczne. [Popr. 134]

– Projekty, których celem jest zapobieganie i przeciwdziałanie cyberprzestępczości, w szczególności wykorzystywaniu seksualnemu dzieci za pośrednictwem internetu, w tym środki zapobiegające atakom wymierzonym w systemy informacyjne i infrastrukturę krytyczną przez wykrywanie i usuwanie luk. [Popr. 135]

– Projekty mające na celu zwalczanie handlu ludźmi przez internet. [Popr. 136]

ZAŁĄCZNIK  V

Główne wskaźniki realizacji celów, o których mowa w art. 24 ust. 1

Cel szczegółowy nr 1: Lepsza wymiana informacji

1) Korzystanie z unijnych mechanizmów wymiany informacji.

Źródło danych: Europol, eu-LISA, Rada, państwa członkowskie

Cel szczegółowy nr 2: Zwiększenie współpracy operacyjnej

1) Liczba wspólnych operacji wspieranych z Funduszu.

Źródło danych: Europol, Eurojust, państwa członkowskie

2) Szacunkowa wartość zamrożonych aktywów, szacunkowa wartość aktywów skonfiskowanych przy pomocy Funduszu.

Źródło danych: państwa członkowskie

3) Wartość niedozwolonych środków odurzających, broni, produktów z dzikiej fauny lub flory, a także dóbr kultury będących przedmiotem nielegalnego handlu skonfiskowanych dzięki współpracy transgranicznej między organami egzekwowania prawa wdrożonej przy wsparciu z Funduszu. [Popr. 137]

Źródło danych: Państwa członkowskie, beneficjenci unijnych dotacji na działania

4) Liczba zaleceń dotyczących oceny Schengen z oceną skutków finansowych w obszarze bezpieczeństwa wykonanych przy wsparciu z Funduszu w porównaniu z łączną liczbą zaleceń z oceną skutków finansowych w obszarze bezpieczeństwa.

Źródło danych: państwa członkowskie

Cel szczegółowy nr 3: Wzmocnienie zdolności w zakresie zwalczania i przeciwdziałania przestępczości

5) Liczba pracowników organów egzekwowania prawa, którzy odbyli szkolenie, uczestniczyli w ćwiczeniach, programie wzajemnego uczenia się lub specjalistycznym programie wymiany na tematy transgraniczne, organizowane przy wsparciu z Funduszu.

Źródło danych: państwa członkowskie

6) Liczba miejsc publicznych i skala obiektów infrastruktury krytycznej, gdzie ochrona przed incydentami zagrażającymi bezpieczeństwu poprawiła się dzięki wsparciu z Funduszu. [Popr. 138]

Źródło danych: państwa członkowskie

7) Liczba inicjatyw mających na celu zapobieganie radykalizacji postaw prowadzącej do brutalnego ekstremizmu.

Źródło danych: Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN)

ZAŁĄCZNIK  VI

Rodzaje interwencji

TABELA 1: KODY DOTYCZĄCE WYMIARU ZAKRESU INTERWENCJI

1	TER-Zwalczanie finansowania terroryzmu
2	TER-Przeciwdziałanie i zwalczanie radykalizacji postaw
3	TER-Ochrona oraz odporność przestrzeni publicznej i innych miękkich celów
4	TER- Ochrona oraz odporność infrastruktury krytycznej
5	TER-Materiały chemiczne, biologiczne, radioaktywne i nuklearne
6	TER-Materiały wybuchowe
7	TER-Zarządzanie kryzysowe
8	TER-Inne
9	OC-Korupcja
10	OC-Przestępczość gospodarcza i finansowa
10a	OC - Pranie dochodów z przestępstwa [Popr. 139]
11	OC-Środki odurzające
12	OC-Nielegalny obrót bronią palną
12a	Nielegalny handel dobrami kultury [Popr. 140]
12b	Nielegalny handel gatunkami zagrożonymi [Popr. 141]
13	OC-Handel ludźmi
14	OC- Przemyt migrantów o nieuregulowanym statusie
15	OC-Przestępstwa przeciw środowisku
16	OC-Zorganizowana przestępczość przeciwko mieniu
17	OC-Inne
18	CC-Cyberprzestępczość - Inne
19	CC-Cyberprzestępczość - Zapobieganie
20	CC-Cyberprzestępczość - Ułatwianie działań dochodzeniowo-śledczych
21	CC-Cyberprzestępczość - Pomoc ofiarom

22	CC-Przemoc seksualna wobec dzieci - Zapobieganie
23	CC-Przemoc seksualna wobec dzieci - Usprawnianie działań dochodzeniowo-śledczych
24	CC-Przemoc seksualna wobec dzieci - Pomoc ofiarom
24a	CC - Rozpowszechnianie materiałów przedstawiających znęcanie się nad dziećmi i pornografii dziecięcej [Popr. 142]
25	CC-Przemoc seksualna wobec dzieci - Inne
26	CC-Inne
27	GEN-Wymiana informacji
28	GEN-Współpraca policyjna lub pomiędzy organami (służby celne, straż graniczna, służby wywiadowcze)
29	GEN-Nauki sądowe
30	GEN-Wsparcie dla ofiar
31	GEN-Wsparcie operacyjne
32	TA-Pomoc techniczna - oraz informacja i komunikacja
33	TA-Pomoc techniczna - przygotowanie, wdrażanie, monitorowanie i kontrola
34	TA-Pomoc techniczna - ocena i badania, gromadzenie danych
35	TA-Pomoc techniczna - budowanie zdolności

TABELA 2: KODY DOTYCZĄCE RODZAJU WYMIARU DZIAŁAŃ

1	Systemy informatyczne, interoperacyjność, jakość danych, systemy komunikacji (z wyłączeniem sprzętu)
2	Sieci, centra doskonałości, struktury współpracy, wspólne działania i operacje
3	Wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze (JIT) lub inne wspólne operacje
4	Delegowanie lub rozmieszczanie ekspertów
5	Szkolenia
6	Wymiana najlepszych praktyk, warsztaty, konferencje, wydarzenia, kampanie na rzecz podnoszenia świadomości, działania komunikacyjne
7	Badania, projekty pilotażowe, oceny ryzyka
8	Sprzęt (uwzględniony w obliczeniach górnego pułapu 15 %)
9	Środki transportu (uwzględnione w obliczeniach górnego pułapu 15 %)

10	Budynki, urządzenia (uwzględnione w obliczeniach górnego pułapu 15 %)
11	Realizacja projektów badawczych lub inne działania następcze w tym zakresie

TABELA 3: KODY DOTYCZĄCE WYMIARU WARUNKÓW REALIZACJI

1	Współpraca z państwami trzecimi
2	Działania w państwach trzecich
3	Wdrożenie zaleceń oceny stosowania dorobku Schengen w dziedzinie współpracy policyjnej
4	Działania szczególne (nieznane na etapie programowania)
5	Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych (nieznana na etapie programowania)
6	Działania wymienione w załączniku IV

ZAŁĄCZNIK  VII

Działania kwalifikujące się do otrzymania wsparcia operacyjnego

W zakresie celu szczegółowego lepsza wymiana informacji wsparcie operacyjne w ramach programów obejmuje:

– utrzymanie punktu informacyjnego Unii oraz, w stosownych przypadkach, niezbędnych krajowych systemów informatycznych przyczyniających się do realizacji celów niniejszego rozporządzenia

– koszty personelu przyczyniające się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia

W zakresie celu szczegółowego zacieśnienie współpracy operacyjnej wsparcie operacyjne w ramach programów krajowych obejmuje:

– utrzymanie wyposażenia technicznego lub środków transportu wykorzystywanych do działań w obszarze zapobiegania, wykrywania i ścigania poważnej i zorganizowanej przestępczości o wymiarze transgranicznym

– koszty personelu przyczyniające się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia

W zakresie celu szczegółowego wzmocnienie zdolności w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości wsparcie operacyjne w ramach programów krajowych powinno obejmować:

– utrzymanie wyposażenia technicznego lub środków transportu wykorzystywanych do działań w obszarze zapobiegania, wykrywania i ścigania poważnej i zorganizowanej przestępczości o wymiarze transgranicznym

– koszty personelu przyczyniające się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia

Działania, które na mocy art. 4 ust. 3 nie są działaniami kwalifikującymi się, nie są uwzględniane.

ZAŁĄCZNIK  VIII

Wskaźniki produktu i rezultatu, o których mowa w art. 24 ust. 3

Cel szczegółowy nr 1: Lepsza wymiana informacji

1) Wykorzystywanie unijnych mechanizmów wymiany informacji mierzone według:

a) liczby alertów i wyszukań w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS); [Popr. 143]

b) liczby wyszukań w systemie międzynarodowej wymiany danych kryminalistycznych (DNA, odciski palców, tablice rejestracyjne) między państwami członkowskimi (system zautomatyzowanej wymiany danych Prüm);

c) liczby wiadomości przesyłanych za pośrednictwem aplikacji sieci bezpiecznej wymiany informacji Europolu (SIENA);

d) liczby wyszukań w systemie informacyjnym Europolu (EIS);

e) całkowitej liczby pasażerów, których dane dotyczące przelotu pasażera (dane PNR) zostały zebrane i wymienione;

ea) liczby wyszukań w europejskim systemie przekazywania informacji z rejestrów karnych dotyczących obywateli państw trzecich (ECRIS-TCN). [Popr. 144]

Źródło danych: Europol, eu-LISA, Rada, państwa członkowskie

2) liczby nowych połączeń pomiędzy właściwych organów z istotnymi z punktu widzenia bezpieczeństwa bazami danych przy wsparciu z Funduszu: [Popr. 145]

a) z unijnymi oraz, w stosownych przypadkach, międzynarodowymi bazami danych;

b) w granicach państwa członkowskiego;

c) z co najmniej jednym l innym państwem członkowskim;

d) z co najmniej jednym państwem trzecim.

Źródło danych: państwa członkowskie

3) Liczba aktywnych użytkowników unijnych oraz - w stosownych przypadkach - krajowych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa narzędzi wymiany informacji, systemów i baz danych dodanych przy wsparciu z Funduszu, w stosunku do łącznej liczby użytkowników.

Źródło danych: państwa członkowskie

Cel szczegółowy nr 2: Zwiększenie współpracy operacyjnej

4) Liczba wspólnych działań operacyjnych wspieranych przez Fundusz, z podaniem uczestniczących państw członkowskich i organów oraz z podziałem na poszczególne obszary (zwalczanie terroryzmu, przestępczości zorganizowanej w ujęciu ogólnym, przestępczości zorganizowanej z użyciem broni palnej, cyberprzestępczości, innych):

a) liczba wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych;

b) liczba projektów operacyjnych w ramach europejskiej multidyscyplinarnej platformy przeciwko zagrożeniom przestępstwami (EMPACT);

c) inne wspólne działania operacyjne.

Źródło danych: Europol, Eurojust, państwa członkowskie

5) Udział w ponadnarodowych sieciach funkcjonujących przy wsparciu Funduszu.

Źródło danych: państwa członkowskie, beneficjenci unijnych dotacji na działania lub dotacji EMAS

6) Szacunkowa wartość zamrożonych aktywów, szacunkowa wartość aktywów skonfiskowanych przy pomocy Funduszu.

Źródło danych: państwa członkowskie

7) Wartość niedozwolonych środków odurzających, broni, produktów z dzikiej fauny lub flory, a także dóbr kultury będących przedmiotem nielegalnego handlu skonfiskowanych dzięki współpracy transgranicznej między organami egzekwowania prawa. [Popr. 146]

Źródło danych: Europol, państwa członkowskie, beneficjenci unijnych dotacji na działania [Popr. 147]

8) Liczba zrealizowanych elementów w ramach istniejących międzynarodowych sieci stworzonych przy wsparciu z Funduszu, takich jak podręczniki dotyczące najlepszych praktyk, warsztaty, wspólne ćwiczenia.

Źródło danych: beneficjenci unijnych dotacji na działania

9) Liczba zaleceń dotyczących oceny Schengen z oceną skutków finansowych w obszarze bezpieczeństwa wykonanych przy wsparciu z Funduszu w porównaniu z łączną liczbą zaleceń z oceną skutków finansowych w obszarze bezpieczeństwa.

Źródło danych: państwa członkowskie

Cel szczegółowy nr 3: Wzmocnienie zdolności w zakresie zwalczania i przeciwdziałania przestępczości

10) Liczba funkcjonariuszy organów egzekwowania prawa, którzy odbyli szkolenie, uczestniczyli w ćwiczeniach, programie wzajemnego uczenia się lub specjalistycznym programie wymiany w kwestiach transgranicznych, organizowane przy wsparciu z Funduszu, z podziałem na następujące obszary:

a) zwalczanie terroryzmu;

b) przestępczość zorganizowana;

c) cyberprzestępczość;

d) inne obszary współpracy operacyjnej.

Źródło danych: państwa członkowskie, Europol, ENISA [Popr. 148]

11) Liczba podręczników najlepszych praktyk i technik dochodzeniowych, standardowych procedur operacyjnych i innych narzędzi opracowanych przy wsparciu z Funduszu w wyniku interakcji między różnymi organizacjami w całej UE.

Źródło danych: państwa członkowskie, beneficjenci unijnych dotacji na działania lub dotacji EMAS

12) Liczba ofiar przestępstw, którym udzielono pomocy przy wsparciu z Funduszu, z podziałem na rodzaje przestępstwa (handel ludźmi i handel organami, przemyt migrantów o nieuregulowanym statusie, terroryzm, poważna i zorganizowana przestępczość, cyberprzestępczość, przemoc seksualna i przemoc seksualna wobec dzieci, tortury lub nieludzkie lub poniżające traktowanie). [Popr. 149]

Źródło danych: państwa członkowskie

13) Liczba miejsc publicznych i skala obiektów infrastruktury krytycznej, gdzie ochrona przed incydentami zagrażającymi bezpieczeństwu poprawiła się dzięki wsparciu z Funduszu. [Popr. 150]

Źródło danych: państwa członkowskie

14) Liczba inicjatyw mających na celu zapobieganie radykalizacji postaw prowadzącej do brutalnego ekstremizmu:

a) liczba wejść na stronę internetową poświęconą sieci upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN); [Popr. 151]

b) liczba uczestników działań w ramach sieci upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw w podziale na profil eksperta;

c) liczba wizyt studyjnych, szkoleń, warsztatów i udzielonych porad w państwach członkowskich w ścisłej koordynacji z organami krajowymi w podziale na beneficjentów (organy ścigania, inne) oraz informacje zwrotne od uczestników. [Popr. 152]

Źródło danych: Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN), państwa członkowskie [Popr. 153]

15) Liczba partnerstw ustanowionych przy wsparciu z Funduszu przyczyniających się do usprawnień w zakresie wspierania świadków, sygnalistów oraz ofiar przestępstw:

a) z sektorem prywatnym;

b) ze społeczeństwem obywatelskim.

Źródło danych: państwa członkowskie, beneficjenci unijnych dotacji na działania lub dotacji EMAS

Cel szczegółowy nr 3a: Rozwijanie wspólnej kultury wywiadu

15a) Liczba wymian między państwami członkowskimi w dziedzinie wywiadu

15b) Liczba funkcjonariuszy organów ścigania i funkcjonariuszy wywiadu, którzy uczestniczyli w szkoleniach, ćwiczeniach, programach wzajemnego uczenia się lub specjalistycznych programach wymiany dotyczących tematyki transgranicznej, organizowanych przy wsparciu z Funduszu

Źródło danych: państwa członkowskie [Popr. 154]

1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2019 r.

2 COM(2015)0185 z 28 kwietnia 2015 r.

3 Konkluzje Rady z dnia 16 czerwca 2015 r. w sprawie odnowionej strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej na lata 2015-2020.

4 Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie Europejskiej agendy bezpieczeństwa (2015/2697(RSP)).

5 COM(2017)0794.

6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 513/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego oraz uchylające decyzję Rady 2007/125/WSiSW (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 93).

7 Rozporządzenie Rady (UE) nr 1053/2013 z dnia 7 października 2013 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz uchylenia decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. dotyczącej utworzenia Stałego Komitetu ds. Oceny i Wprowadzania w Życie Dorobku Schengen (Dz.U. L 295 z 6.11.2013, s. 27).

8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich (COM(2018)0324).

9 Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.C_.2013.373.01.0001.01.ENG&toc=OJ:C:2013:373:TOC

10 Pełne odniesienie

11 Pełne odniesienieRozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia .../... ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz (COM(2018)0375).

12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

13 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

14 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

15 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

16 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).

17 Decyzja Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską ("decyzja o stowarzyszeniu zamorskim") (Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1).

18 COM(2017)0623.

19 Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.; Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

21 Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr XXX.

22 Decyzja Rady 2009/902/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiająca Europejską Sieć Zapobiegania Przestępczości (ESZP) i uchylająca decyzję 2001/427/WSiSW (Dz.U. L 321 z 8.12.2009, s. 44).

23 Konkluzje Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z dnia 8 i 9 listopada 2010 r.

24 COM(2013)0172 w sprawie ustanowienia europejskiego systemu szkoleń w zakresie egzekwowania prawa (LETS).

25 Rozporządzenie (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1).

26 Decyzja ramowa Rady 2008/841/WSiSW z dnia 24 października 2008 r., w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej (Dz.U. L 300 z 11.11.2008, s. 42).

27 Dyrektywa (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW (Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6).

28 "pieniądze na czynności operacyjno-rozpoznawcze (ang. flash money") to prawdziwa gotówka okazywana w ramach działań dochodzeniowo-śledczych podejrzanym lub innym osobom, które posiadają informacje o dostępności lub dostarczeniu jakiegoś towaru lub które działają jako pośrednicy, jako dowód posiadania płynności lub wypłacalności w celu dokonania fikcyjnego zakupu umożliwiającego aresztowanie podejrzanych, zlokalizowanie nielegalnej produkcji lub rozbicie zorganizowanej grupy przestępczej.

29 Pełne odniesienie.

30 Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90).

31 Zgodnie z komunikatem Komisji "Sprawniejsze i bardziej inteligentne systemy informacyjne do celów zarządzania granicami i zapewnienia bezpieczeństwa" COM(2016)0205.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.23.451/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
• Data aktu: 13/03/2019
• Data ogłoszenia: 21/01/2021