Streszczenie decyzji Komisji z dnia 9 lipca 2019 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Sprawa AT.40432 - Merchandising postaci fikcyjnych) (Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny).

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 9 lipca 2019 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym

(Sprawa AT.40432 - Merchandising postaci fikcyjnych)

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 5087 final)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2019/C 386/08)

(Dz.U.UE C z dnia 14 listopada 2019 r.)

W dniu 9 lipca 2019 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 ¹  Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

1. 

WPROWADZENIE

(1) Przedmiotowa decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Sanrio Company, Ltd. oraz jego europejskich spółek zależnych Sanrio GmbH oraz Mister Men Limited (zwanych dalej "Sanrio") w związku z naruszeniem art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("Traktat") i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym ("Porozumienie EOG").

(2) Sanrio - któremu przysługują prawa własności intelektualnej m.in. do postaci Hello Kitty - projektuje, wytwarza i sprzedaje produkty koncentrujące się na obecnym w japońskiej sztuce i kulturze stylu "kawaii", a także udziela licencji na te produkty. Od dnia 5 grudnia 2011 r. Sanrio jest również licencjodawcą dla fikcyjnych postaci Mister Men. W okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 21 grudnia 2018 r. przedsiębiorstwo Sanrio uczestniczyło w pojedynczym i ciągłym naruszeniu, które polegało na wprowadzeniu i stosowaniu w ramach EOG szeregu praktyk ograniczających transgraniczną sprzedaż czynną, bierną i internetową licencjonowanych produktów.

2. 

OPIS SPRAWY

2.1. PRODUKTY OBJĘTE POSTĘPOWANIEM

(3) Decyzja dotyczy działalności Sanrio w charakterze licencjodawcy dla fikcyjnych postaci, do których ma prawa własności intelektualnej. Sanrio udziela licencji na swoje postacie innym przedsiębiorstwom, które wytwarzają i dystrybuują różnego rodzaju produkty, w tym licencjonowane postacie. Decyzja dotyczy produktów o różnym charakterze, takich jak materiały papiernicze, artykuły szkolne, podarunki i akcesoria, które są przeznaczone głównie, choć nie wyłącznie, dla dzieci.

(4) Sanrio zazwyczaj udziela licencji na postacie, do których ma prawa własności intelektualnej, bezpośrednio lub za pośrednictwem agenta. Niezależnie od sposobu udzielania licencji umowy zawierane z licencjobiorcami zwykle zawierają postanowienia regulujące dystrybucję produktów, do których zastosowanie będzie miało prawo własności intelektualnej. Inne stałe elementy umów merchandisingowych Sanrio obejmują:

a) postanowienia dotyczące terytorialnego zakresu stosowania: Sanrio zasadniczo udziela wszystkich licencji w EOG dla jednego konkretnego państwa lub większej liczby konkretnych państw na zasadzie niewyłączności.

b) postanowienia dotyczące rekompensaty finansowej, jaką musi zapłacić licencjobiorca: umowy licencyjne Sanrio przewidują, że licencjobiorcy płacą przedsiębiorstwu Sanrio określoną kwotę w zamian za udzielenie licencji na korzystanie z praw własności intelektualnej.

(5) Przedmiotem decyzji są wspomniane umowy licencyjne, a w szerszym kontekście - stosunki, które opierają się na tych umowach.

2.2. PROCEDURA

(6) We wrześniu 2016 r. Komisja przeprowadziła niezapowiedziane inspekcje w siedzibie Sanrio GmbH w Mediolanie we Włoszech.

(7) Decyzją z dnia 14 czerwca 2017 r. Komisja wszczęła postępowanie zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 przeciwko Sanrio Company, Ltd. oraz wszystkim osobom prawnym bezpośrednio lub pośrednio kontrolowanym przez to przedsiębiorstwo, w tym przeciwko Sanrio GmbH. Celem wszczęcia postępowania było zbadanie, czy Sanrio posiada umowy lub stosuje praktyki uniemożliwiające lub ograniczające sprzedaż produktów licencjonowanych w EOG. W dniu 29 maja 2019 r. Komisja przyjęła kolejną decyzję o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 2 ust. 1 tego rozporządzenia przeciwko Mister Men Limited.

(8) Po wszczęciu postępowania Sanrio złożyło formalną ofertę współpracy w kontekście przyjęcia decyzji na podstawie art. 7 i art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 ("propozycja ugodowa").

(9) W dniu 29 maja 2019 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń skierowane do Sanrio. W dniu 11 czerwca 2019 r. Sanrio przekazało odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

(10) Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię w dniu 5 lipca 2019 r.

(11) Urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające przedstawił sprawozdanie końcowe w tej sprawie w dniu 8 lipca 2019 r.

(12) Komisja przyjęła przedmiotową decyzję w dniu 9 lipca 2019 r.

2.3. KRÓTKI OPIS NARUSZENIA

(13) Przedsiębiorstwo Sanrio wprowadziło w całym swoim sektorze merchandisingu szereg praktyk ograniczających transgraniczną sprzedaż czynną i bierną produktów licencjonowanych. Praktyki te dotyczyły sprzedaży produktów licencjonowanych w całym EOG zarówno w internecie, jak i poza internetem. Decyzja dotyczy następujących głównych rodzajów ograniczeń:

a) bezpośrednie środki ograniczające sprzedaż przez licencjobiorców poza obszarem objętym umową, takie jak: (i) zakaz sprzedaży biernej poza obszarem; (ii) zakaz sprzedaży czynnej poza obszarem; (iii) zakaz sprzedaży przez internet poza obszarem; (iv) obowiązek przekazywania zamówień na sprzedaż poza obszarem do Sanrio; (v) narzucenie wymogów językowych w celu ograniczenia sprzedaży poza obszarem;

b) pośrednie środki ograniczające sprzedaż przez licencjobiorców poza obszarem objętym umową: istniał również szereg środków, które czasami stosowano jako pośredni sposób zachęcania do przestrzegania ograniczeń dotyczących sprzedaży poza obszarem. Należały do nich przeprowadzanie audytów i nieprzedłużanie umów.

(14) Ten zestaw praktyk ograniczał zdolność licencjobiorców do prowadzenia transgranicznej sprzedaży produktów licencjonowanych. To pojedyncze i ciągłe naruszenie przyczyniło się do przywrócenia podziałów między rynkami krajowymi i mogło również doprowadzić do zmniejszenia wyboru dostępnego dla konsumentów i do podniesienia cen, co wynika bezpośrednio z niższego poziomu konkurencji. Z uwagi na swój charakter zachowanie to stanowi celowe ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 101 ust. 1 Traktatu oraz art. 53 ust. 1 Porozumienia EOG.

(15) W decyzji stwierdzono również, że zachowanie to nie spełnia warunków wyłączenia przewidzianych w art. 101 ust. 3 Traktatu oraz art. 53 ust. 3 Porozumienia EOG.

2.4. ADRESACI DECYZJI I CZAS TRWANIA NARUSZENIA PRZEPISÓW

(16) Decyzja skierowana jest do Sanrio Company, Ltd., jednostki dominującej najwyższego szczebla w grupie przedsiębiorstw Sanrio, jak również do niektórych jej spółek zależnych prowadzących działalność w zakresie merchandisingu: Sanrio GmbH i Mister Men Limited.

(17) Czas trwania pojedynczego i ciągłego naruszenia obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 21 grudnia 2018 r., kiedy to Sanrio przesłało ostatnie pisma informujące licencjobiorców o tym, że wszelkie ograniczenia dotyczące sprzedaży poza obszarem ujęte w zawieranych przez niego umowach nie mają zastosowania.

2.5. ŚRODKI ZARADCZE I GRZYWNY

(18) W decyzji stwierdzono, że Sanrio zaprzestało naruszenia w dniu 21 grudnia 2018 r., i wezwano Sanrio do powstrzymania się od wszelkich umów lub uzgodnionych praktyk, które mogłyby mieć taki sam lub podobny cel lub skutek. Komisja uważa również, że naruszenie zostało popełnione umyślnie, a jeżeli nie, to co najmniej przez zaniedbanie, i że należy nałożyć grzywnę.

2.5.1. Podstawowa kwota grzywny

(19) Do celów obliczenia grzywny w decyzji wykorzystuje się kwotę opłat licencyjnych pobranych przez Sanrio w ciągu ostatniego pełnego roku trwania naruszenia (2017 r.). Wartość sprzedaży opiera się na opłatach licencyjnych, jakie przedsiębiorstwo Sanrio otrzymało od swoich licencjobiorców za sprzedaż licencjonowanych produktów w EOG. Te opłaty licencyjne (w tym gwarancje minimalne) stanowią przychody Sanrio z prowadzonej działalności w zakresie merchandisingu i są wypłacane Sanrio w zamian za korzystanie z praw własności intelektualnej, na które udzielono licencji.

(20) Ograniczenia sprzedaży poza obszarem stanowią z uwagi na swój charakter ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 101 ust. 1 Traktatu. Ograniczenia wertykalne są jednak zazwyczaj mniej szkodliwe niż ograniczenia horyzontalne. "Współczynnik wagi naruszenia" wynosi 8 % wartości sprzedaży Sanrio.

2.5.2. Okoliczności obciążające lub łagodzące

(21) W niniejszej sprawie nie występują okoliczności obciążające ani łagodzące.

2.5.3. Skutek odstraszający

(22) Komisja nie zastosowała mnożnika mającego zapewnić skutek odstraszający, ponieważ nie uzasadnia tego poziom światowych obrotów Sanrio.

2.5.4. Zastosowanie pułapu 10 % obrotów

(23) Obliczona grzywna nie przekracza 10 % światowych obrotów Sanrio.

2.5.5. Zmniejszenie grzywny w świetle współpracy

(24) W zamian za współpracę w decyzji przyznano obniżkę grzywny o 40 % na podstawie pkt 37 wytycznych w sprawie grzywien. W propozycji ugodowej Sanrio potwierdziło fakty, ich kwalifikację prawną oraz swoją odpowiedzialność za opisane naruszenie. Sanrio wykazało zainteresowanie współpracą na wczesnym etapie, sumiennie współpracowało podczas całego postępowania i dostarczyło dodatkowych dowodów umożliwiających przedłużenie czasu trwania naruszenia.

3. 

WNIOSEK

(25) Przedsiębiorstwo Sanrio naruszyło art. 101 ust. 1 Traktatu i art. 53 Porozumienia EOG poprzez uczestnictwo w pojedynczym i ciągłym naruszeniu dotyczącym produktów licencjonowanych. Naruszenie obejmowało cały Europejski Obszar Gospodarczy i polegało na wdrożeniu i stosowaniu szeregu umów i praktyk mających na celu ograniczenie transgranicznej sprzedaży produktów licencjonowanych zarówno w internecie, jak i poza nim.

(26) Ostateczna kwota grzywny, która ma zostać nałożona na Sanrio zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1/2003, wynosi 6 222 000 EUR.

(27) Sanrio Company, Ltd. i Sanrio GmbH należy uznać za solidarnie odpowiedzialne za zapłatę nałożonej grzywny, podczas gdy przedsiębiorstwo Mister Men Limited należy uznać za solidarnie odpowiedzialne za zapłatę kwoty 3 993 000 EUR, proporcjonalnie do części okresu naruszenia rozpoczynającej się w dniu 5 grudnia 2011 r., czyli w dniu, w którym spółka ta została nabyta przez Sanrio Company, Ltd.

1 Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2004 (Dz.U. L 68 z 6.3.2004, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.386.24
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Streszczenie decyzji Komisji z dnia 9 lipca 2019 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Sprawa AT.40432 - Merchandising postaci fikcyjnych) (Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny).
• Data aktu: 09/07/2019
• Data ogłoszenia: 14/11/2019