Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria C
Dz.U.UE.C.2018.356.89

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie zwalczania nierówności jako czynnika sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi (2016/2269(INI)).

Zwalczanie nierówności jako czynnik sprzyjający tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi

P8_TA(2017)0451

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie zwalczania nierówności jako czynnika sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi (2016/2269(INI))

(2018/C 356/15)

(Dz.U.UE C z dnia 4 października 2018 r.)

Parlament Europejski,

mając na uwadze, że jeden z pięciu celów strategii "Europa 2020" dotyczy zmniejszenia liczby osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym o co najmniej 20 mln, z 115,9 mln w 2008 r. do 95,9 mln do 2020 r.; mając na uwadze, że w 2015 r. było 117,6 mln osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, czyli o 1,7 mln osób więcej niż w 2008 r.; mając na uwadze, w 2012 r. 32,2 mln osób niepełnosprawnych w UE było zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym; mając na uwadze, że w 2013 r. 26,5 mln dzieci w UE-28 było zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym; mając na uwadze, że odsetek osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem nadal jest niedopuszczalnie wysoki i wynosi 23,7 %, a liczby utrzymują się na bardzo wysokim poziomie w niektórych państwach członkowskich; mając ponadto na uwadze, że ubóstwo energetyczne wciąż utrzymuje się na tak wysokim poziomie, że dla dotkniętych nim 11 % ludności UE oznacza cykl niekorzystnych skutków ekonomicznych 29 ;

mając na uwadze, że wzrost nierówności wynikający z kryzysu dotknął w szczególności kobiety, pogłębiając ich ubóstwo i coraz bardziej wykluczając je z rynku pracy; mając na uwadze, że należy sprawić, by kobiety miały większy udział w rynku pracy dzięki skutecznemu wdrożeniu istniejącego prawodawstwa w dziedzinie równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz usprawnieniu obowiązujących ram politycznych z myślą o poprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;

mając na uwadze, że według Eurofound definicja "nietypowej pracy" odnosi się do stosunku pracy odbiegającego od standardowego lub typowego modelu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, regularnie i na czas nieokreślony u jednego pracodawcy przez długi okres; mając na uwadze, że według MOP określenie "niestandardowe formy zatrudnienia" jest ogólnym pojęciem obejmującym różne formy zatrudnienia, które odbiegają od standardowego zatrudnienia, w tym zatrudnienie na czas określony, w niepełnym wymiarze czasu i praca na wezwanie, praca tymczasowa i inne wielostronne stosunki pracy, a także zatrudnienie ukryte i samozatrudnienie ekonomicznie zależne;

mając na uwadze, że wzrost gospodarczy w gospodarkach państw członkowskich zależy od wielu czynników; mając na uwadze, że pogłębiające się nierówności mogłyby mieć negatywny wpływ na wzrost gospodarczy; mając na uwadze, że MFW określił w skali globalnej odwrotną zależność między udziałem górnych 20 % w dochodzie a wzrostem gospodarczym, przez co jeżeli udział górnych 20 % w dochodzie wzrasta o jeden punkt procentowy, to w rzeczywistości PKB w ciągu najbliższych pięciu lat spadnie o 0,08 punktu procentowego; mając na uwadze, że z kolei podobny wzrost w niższych 20 % jest łączony ze wzrostem wyższym o 0,38 punktu procentowego;

mając na uwadze, że nierówność to złożone zjawisko, które nie ogranicza się do kwestii finansowych, ale dotyczy także różnych szans dla ludzi zależnie od na przykład płci, pochodzenia etnicznego, niepełnosprawności, orientacji seksualnej, położenia geograficznego lub wieku; mając na uwadze, że wielorakie nierówności w dostępie do zatrudnienia oraz w miejscu pracy stwarzają ryzyko dla zdrowia i dobrostanu osób oraz możliwości finansowych i mogą zatem prowadzić do niskiej wydajności;

mając, że nierówny zasięg ochrony socjalnej został poddany analizie w sprawozdaniu Eurofoundu pt. "Nowe formy zatrudnienia" 32 , który skupia się na najbardziej problematycznych formach zatrudnienia z punktu widzenia ochrony socjalnej, a więc na pracy dorywczej, i podaje przykłady przepisów, które wyraźnie wykluczają pracowników dorywczych, oraz innych przepisów, które uwzględniają tę grupę pracowników, zwykle poprzez rekompensatę na podstawie progów dochodowych; mając na uwadze, że praca za talony i strategiczne dzielenie się pracownikami to przykłady pracy niestandardowej mającej na celu rozwiązanie problemu nieadekwatności ochrony socjalnej w przypadku pracy dorywczej lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;

mając na uwadze, że w dniu 5 października 2015 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie "Sprawozdania na temat adekwatności świadczeń emerytalnych za 2015 r.: adekwatności wysokości dochodów w starszym wieku w UE obecnie i w przyszłości", w których uznała, że "publiczne systemy emerytalne lub inne systemy zabezpieczenia społecznego muszą zawierać odpowiednie zabezpieczenia dla kobiet i mężczyzn, których rodzaj zatrudnienia nie pozwala lub nie pozwalał im na zgromadzenie wystarczających uprawnień emerytalnych" oraz że "zabezpieczenia te muszą obejmować zwłaszcza przepisy dotyczące minimalnych emerytur i minimalnych dochodów osób starszych" 34 ;

mając na uwadze, że między rokiem 2005 a 2015 współczynnik Giniego dla UE wzrósł z 30,6 pkt do 31 pkt, a nierówności w wynagrodzeniach między 20 % najzamożniejszych i najuboższych wzrosły z 4,7 pkt do 5,2 pkt; mając na uwadze, że liczba osób zagrożonych ubóstwem dochodowym jest ściśle związana z nierównością dochodową, a ubóstwo dochodowe stale rośnie od 2005 r.; mając na uwadze, że w latach 2008 - 2014 kilka państw członkowskich odnotowało wzrost nierówności pod względem dochodów do dyspozycji gospodarstw domowych 35 ;

mając na uwadze, że choć poziom nierówności może być uzależniony od wielu czynników, to instytucje i autorzy działań politycznych ponoszą odpowiedzialność za zajmowanie się nimi szczególnie na szczeblu strukturalnym; mając na uwadze, że istnieje luka inwestycyjna w UE, a inwestycje publiczne i prywatne mają kluczowe znaczenie w zmniejszaniu nierówności poprzez zwiększenie zatrudnienia; mając na uwadze, że należy się zająć w odpowiedni sposób brakami strukturalnymi; mając na uwadze, że Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) ma zostać uaktualniony, aby umożliwić wyeliminowanie luki inwestycyjnej;

Ustanowienie koordynacji polityki europejskiej w celu zwalczania nierówności

potwierdza, że nierówności zagrażają przyszłości projektu europejskiego, osłabiają jego legitymację oraz szkodzą zaufaniu do Unii jako siły napędowej postępu społecznego, wymiaru Unii, który należy wzmocnić; przypomina, że obecne nierówności mają negatywne skutki zagrażające stabilności politycznej i społecznej; podkreśla, że zwiększanie pozytywnej konwergencji oraz poprawa życia wszystkich obywateli Europy powinno nadal stanowić siłę napędową dalszej integracji;

przypomina Komisji i państwom członkowskim, że Unia Europejska musi wywiązywać się ze swoich zobowiązań w ramach Traktatów pod względem wspierania dobrobytu jej narodów, pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, sprawiedliwości społecznej i ochrony socjalnej, równości kobiet i mężczyzn, równości między obywatelami z różnych środowisk społeczno-gospodarczych, solidarności międzypokoleniowej, ochrony praw dziecka oraz integracji wszystkich osób, które znajdują się w niekorzystnej sytuacji lub są marginalizowane;

zwraca się do Komisji i państw członkowskich, zgodnie z ich właściwymi uprawnieniami, o przeprowadzenie oceny wydajności i wyników koordynacji polityki gospodarczej, z uwzględnieniem zmian w zakresie postępu społecznego i sprawiedliwości społecznej w UE; zauważa, że w ramach europejskiego semestru nie traktowano priorytetowo ani osiągnięcia tych celów, ani ograniczenia nierówności; wzywa Komisję, by usprawniła proces koordynacji polityki, by monitorować negatywne tendencje, które mogłyby zwiększyć nierówności i osłabić postęp społeczny lub negatywnie wpłynąć na sprawiedliwość społeczną, zapobiegać im i naprawiać je, dzięki przedsięwzięciu w razie konieczności środków zapobiegawczych i naprawczych; uważa, że w europejskim semestrze w miarę możliwości powinny zostać rozważone i umieszczone konkretne strategie polityczne mające na celu zwalczanie nierówności ekonomicznych;

nalega na Komisję, by w ramach europejskiego semestru i bez uszczerbku dla kompetencji krajowych, prowadziła lepszą ocenę zakłóceń równowagi pod względem podziału dochodów i bogactwa, również w ramach odrębnych szczegółowych sprawozdań z przeglądu w przypadku wykrycia nierówności, jako sposobu na powiązanie koordynacji gospodarczej z zatrudnieniem i wynikami społecznymi, wzywa Komisję, by przygotowała dokładny i aktualny obraz różnic w wynagrodzeniach i różnic majątkowych, różnic w zakresie spójności społecznej i włączenia społecznego między krajami i w ich obrębie oraz by uzasadniła swoje wnioski i zalecenia dotyczące decyzji politycznych solidnymi i szczegółowymi danymi; wzywa Komisję do przeanalizowania, jakie wskaźniki najdokładniej mierzą nierówności gospodarcze (np. indeks Giniego, indeksy Palmy, indeks Theila, udział wynagrodzeń, stosunek płacy minimalnej do PKB per capita lub do średniego wynagrodzenia itp.), a także do monitorowania nierówności, również z uwzględnieniem ogólnej konkurencyjności i wydajności wszystkich czynników;

stwierdza, że regiony charakteryzujące się poważnymi lub trwałymi niekorzystnymi warunkami przyrodniczymi lub demograficznymi, np. najbardziej na północ wysunięte regiony o bardzo niskiej gęstości zaludnienia oraz regiony wyspiarskie, transgraniczne i górskie, o których mowa w art. 174 TFUE, a także regiony wyludnione i najbardziej oddalone mają większe trudności w zagwarantowaniu dostępu do takich usług publicznych jak opieka zdrowotna i edukacja, w związku z czym świadczenie tych usług jest coraz bardziej kosztowne dla budżetów publicznych, a obywatele muszą pokonywać duże odległości, by móc z tych usług skorzystać;

12.

wzywa Komisję do zwiększenia wysiłków na rzecz współpracy z państwami członkowskimi, by osiągnąć wszystkie cele strategii "Europa 2020", łącznie z redukcją ubóstwa i wykluczenia społecznego o 20 mln oraz w celu dostosowania zakresu strategii "Europa 2020" do programu działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030, ujmując zatem także zwalczanie nierówności i skrajnego ubóstwa wśród jej celów; zwraca się do Komisji o dalsze zwracanie bacznej uwagi na realizację celów strategii "Europa 2020" oraz do wzięcia pod uwagę tablicy Eurostatu poświęconej podstawowym wskaźnikom strategii "Europa 2020", także w procedurze europejskiego semestru i zaleceń dla poszczególnych państw;

13.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, przypominając, że te ostatnie są przede wszystkim odpowiedzialne za swoją politykę społeczną, którą należy wspierać i uzupełniać działaniami na szczeblu europejskim, by wzmocniły wysiłki na rzecz ograniczenia nierówności między grupami dochodowymi oraz zachęcały do odpowiednich ram środków gwarantujących między innymi godne warunki pracy wszystkim, edukację publiczną, opiekę zdrowotną, zabezpieczenie emerytalne, adekwatną infrastrukturę publiczną i usługi społeczne, oraz wspierających równość szans; podkreśla, że takie ramy powinny umożliwić dobrze funkcjonujący awans społeczny;

16.

podkreśla, że nie można pomijać przyszłego wpływu polityk sektorowych na zmniejszenie nierówności, oraz podkreśla potrzebę dalszego rozwoju rynku wewnętrznego i prowadzenia polityki inwestycji na szczeblu europejskim i krajowym (np. w odniesieniu do dużych infrastruktur, opieki zdrowotnej, edukacji) oraz że określanie wszystkich aspektów polityki energetycznej w celu zagwarantowania równych szans musi uwzględniać możliwości, jakie oferują obszary polityki w zakresie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej; wzywa Komisję, by we współpracy z państwami członkowskimi stworzyła kompleksowe strategie na rzecz tworzenia miejsc pracy, przedsiębiorczości i innowacji mające na celu inwestycje strategiczne w tworzenie zielonych miejsc pracy, w sektor społeczny, opieki zdrowotnej i opieki oraz w gospodarkę społeczną, której potencjał w zakresie zatrudnienia jest niewykorzystany;

Środki na rzecz pobudzenia tworzenia godnych miejsc pracy i wysokiej jakości zatrudnienia

20.

wzywa Komisję do zaproponowania wyższego poziomu finansowania Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych na lata 2017-2020 i lepszego objęcia nią osób młodych w wieku poniżej 30 lat; wzywa Komisję do wspomagania lepszego wdrażania gwarancji dla młodzieży, koncentrując się w większym stopniu na młodych ludziach w najbardziej niekorzystnym położeniu, którzy często muszą sobie radzić z wieloma problemami, z uwzględnieniem najnowszych wniosków zawartych w sprawozdaniu Europejskiego Trybunału Obrachunkowego na temat wykorzystania Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i zapewnieniem odpowiedniego i przejrzystego wdrażania i oceny;

21.

podkreśla znaczenie baczniejszego śledzenia sytuacji osób młodych, które skorzystały z gwarancji dla młodzieży / inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, z myślą o ich trwałej i skutecznej integracji na rynku pracy; zwraca się do Komisji o zbadanie możliwości większej elastyczności Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, również w odniesieniu do krajów osiągających dobre wyniki w zakresie strategii politycznych na rzecz ludzi młodych, integracji systemów ochrony młodych ludzi w przechodzeniu z etapu kształcenia lub szkolnictwa wyższego do etapu zatrudnienia, aby zastąpić istniejące w Europie składkowe systemy opieki społecznej, z których młodzi ludzie są wykluczeni;

25.

wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do uzupełnienia Unii gospodarczej i walutowej w pełni funkcjonującym europejskim rynkiem pracy w połączeniu z szeroką ochroną socjalną; uważa, że dobrze funkcjonujące rynki pracy oraz skoordynowane i solidne systemy opieki społecznej mają zasadnicze znaczenie dla powodzenia Unii gospodarczej i walutowej oraz są częścią szerszego procesu pozytywnej konwergencji w kierunku spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej; wzywa Komisję w tym kontekście do przedstawienia badania na temat tego, jak UE może wspierać i promować gwarantowane publiczne programy zatrudnienia na szczeblu krajowym;

26.

wzywa państwa członkowskie, by zagwarantowały lepsze dostosowanie edukacji i szkoleń do potrzeb rynków pracy w UE, zwiększając możliwości mobilności, ulepszając strategie zatrudnienia i szkoleń, w szczególności szkoleń w miejscu pracy, oraz dzięki ukierunkowanym inwestycjom, które będą bodźcem dla tworzenia miejsc pracy i zwiększą popyt na rynku pracy; przypomina, że przekwalifikowywanie się jest istotnym czynnikiem umożliwiającym ponowną integrację na rynku pracy, pomaga w zwalczaniu długoterminowego bezrobocia i pozwala lepiej dostosować umiejętności do dostępnych miejsc pracy; podkreśla, że walidacja umiejętności oraz uznawanie uczenia się formalnego i nieformalnego to ważne narzędzia umożliwiające uznawanie na rynkach pracy nabytych umiejętności; nalega, by możliwości uczenia się przez całe życie były promowane w całym cyklu życia, również w starszym wieku, aby w pełni wykorzystać ich potencjał w walce z nierównościami;

Poprawa warunków pracy i życia

28.

wyraża zaniepokojenie liczbą niestandardowych umów o pracę i niestandardowych form zatrudnienia, które mogą skutkować niepewnymi warunkami pracy, niższymi płacami, wyzyskiem i niższymi składkami na ubezpieczenie społeczne, a także pogłębianiem się nierówności w niektórych państwach członkowskich; przypomina, że musi istnieć odpowiedni system zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej w celu ochrony wszystkich pracowników; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia wysiłków na rzecz zwalczania szarej strefy i pracy nierejestrowanej;

29.

uważa, że jakość miejsc pracy w całej Europie musi zostać zwiększona, szczególnie w zakresie zapewnienia utrzymania na minimalnym poziomie, bezpieczeństwa zatrudnienia, dostępu do edukacji i programów uczenia się przez całe życie oraz poprawy bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy; wzywa Komisję, aby wspierała dalsze badania w odniesieniu do monitorowania i poprawy ogólnej konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości w UE, na podstawie badań Eurofoundu;

30.

uważa, że niektóre formy zatrudnienia, takie jak umowy zerogodzinowe i bezpłatne staże, nie pozwalają na godny poziom życia; uważa, że istotne jest zapewnienie odpowiednich możliwości kształcenia i szkolenia oraz godnych warunków pracy, w stosownych przypadkach, dla staży, praktyk i przygotowania zawodowego, określenie granic niestandardowych form zatrudnienia oraz zapobieżenie wykorzystywaniu umów zerogodzinowych, korzystania z pracowników tymczasowych w celu zastąpienia strajkujących pracowników, oraz stosowania umów o pracę na czas określony do wykonywania zadań stałych;

35.

przyjmuje z należytą uwagą opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na temat dyrektywy ramowej w sprawie odpowiedniego dochodu minimalnego w Unii Europejskiej, która ustanowiłaby wspólne normy i wskaźniki i określiła metody monitorowania jej wdrażania; podkreśla, że budżety referencyjne, które pokazują koszt godnego życia dla różnych rozwiązań mieszkaniowych, składów gospodarstw domowych i dla różnego wieku ich członków, mogłyby być wykorzystane do oceny adekwatności systemów minimalnego dochodu wprowadzanych przez państwa członkowskie;

37.

podkreśla znaczenie dialogu społecznego i negocjacji zbiorowych w ustalaniu wynagrodzeń oraz potrzebę pozostania tego mechanizmu w gestii partnerów społecznych zgodnie ze ich autonomią zagwarantowaną w traktatach; wzywa Komisję do przeprowadzenia badania dotyczącego wskaźnika płacy zapewniającej utrzymanie na minimalnym poziomie w celu oszacowania kosztów utrzymania oraz określenia wysokości dochodu potrzebnego do zaspokojenia podstawowych potrzeb rodziny w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego i regionu; podkreśla, że w odniesieniu do wszystkich gospodarstw domowych niezbędny jest odpowiedni poziom dochodów, aby umożliwić osiągnięcie niezależności finansowej osobom ubogim pracujących przy zachowaniu warunków mieszkaniowych i bezpieczeństwa żywnościowego;

41.

zwraca uwagę na znaczenie ochrony praw pracowników i zwiększania siły przetargowej pracowników poprzez reformy strukturalne rynków pracy, które wspierałyby trwały wzrost gospodarczy, tworzenie godnych miejsc pracy, wspólnego dobrobytu i spójności społecznej; podkreśla rolę dialogu między partnerami społecznymi w celu pokonywania nierówności na rynku pracy; wzywa państwa członkowskie i UE do zapewnienia prawa do zrzeszania się w związkach zawodowych oraz siły i niezależności zarówno związków zawodowych, jak i zrzeszeń pracodawców podczas podejmowania negocjacji na każdym szczeblu;

Wzmocnienie państwa opiekuńczego i ochrony socjalnej

45.

podkreśla, że w wielu krajach środki oszczędnościowe podlegają presji i padają ofiarą konsolidacji finansowej, co ma reperkusje pod względem nierówności w wynagrodzeniach; uważa, że systemy opieki społecznej powinny działać jako siatka bezpieczeństwa, ale też ułatwiać integrację na rynku pracy; podkreśla potrzebę wielowymiarowego podejścia do osiągnięcia większej równości i spójności społecznej, co zostało odzwierciedlone w horyzontalnej klauzuli społecznej (art. 9 TFUE), z naciskiem na społeczny wymiar polityki Unii i zaangażowanie się w stosowanie zasady uwzględniania wymiaru społecznego we wszystkich strategiach politycznych Unii;

47.

zachęca państwa członkowskie do usprawnienia ich systemów opieki społecznej (w zakresie edukacji, ochrony zdrowia, mieszkalnictwa, emerytur i transferów socjalnych) w oparciu o mocne zabezpieczenia socjalne w celu osiągnięcia kompleksowej ochrony ludności, z uwzględnieniem nowych rodzajów ryzyka społecznego i grup szczególnie wrażliwych, powstałych w wyniku kryzysu najpierw finansowego i gospodarczego, a następnie i społecznego, z którym muszą sobie radzić państwa członkowskie;

48.

wzywa państwa członkowskie do zwiększenia inwestycji w wysokiej jakości i przystępnej cenowo wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, podkreślając, że takie inwestycje są opłacalne, zwłaszcza w przypadku dzieci z rodzin znajdujących się w niekorzystnym położeniu; wzywa państwa członkowskie, by przy wsparciu Komisji i zgodnie z celami z Barcelony przyjęły odpowiednie środki w celu zapewnienia powszechnego i przystępnego cenowo dostępu do publicznej edukacji wysokiej jakości od wczesnego wieku (0-3), co ma kluczowe znaczenie dla zwalczania nierówności w perspektywie długoterminowej;

51.

potwierdza, że wszystkim należy zagwarantować powszechny dostęp do publicznych emerytur w odpowiedniej wysokości w ramach systemu opartego na zasadzie solidarności; wzywa Komisję do wsparcia państw członkowskich we wzmacnianiu publicznych i zakładowych systemów emerytalnych w celu zapewnienia odpowiedniego dochodu emerytalnego powyżej progu ubóstwa oraz w celu umożliwienia emerytom utrzymania swojego poziomu życia oraz godnego i niezależnego życia; ponownie apeluje o zaliczanie okresów sprawowania opieki w systemach emerytalnych, mające na celu zrekompensowanie utraconych składek kobiet i mężczyzn w wyniku opieki nad dziećmi lub długotrwałych obowiązków opiekuńczych, jako narzędzie zmniejszania zróżnicowania emerytur ze względu na płeć; podkreśla, że chociaż osobiste programy emerytalne mogą być ważnymi narzędziami poprawy adekwatności emerytur, ustawowe systemy emerytalne oparte na solidarności pozostają najskuteczniejszym narzędziem walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym w podeszłym wieku;

53.

uważa, że handel międzynarodowy stanowi siłę napędową wzrostu, ale korzyści nie zawsze są odpowiednio dystrybuowane, co może być postrzegane jako źródło nierówności; wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania sprawiedliwszych międzynarodowych umów handlowych, które są zgodne z europejskimi rozporządzeniami w sprawie rynku pracy i głównymi konwencjami MOP, a jednocześnie chronią wysokiej jakości miejsca pracy i prawa pracownicze oraz zapewniają unijne i krajowe mechanizmy rekompensaty (w tym Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji) dla pracowników i sektorów, na które negatywny wpływ wywierają istotne zmiany w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją;

Walka z ubóstwem i wykluczeniem społecznym

55.

uważa, że należy zapewnić w Unii Europejskiej prawo do równych szans; jest zaniepokojony, że występujące obecnie nierówności w wynikach, które dotyczą wszystkich mieszkających w UE, a zwłaszcza dzieci i osób młodych, są często pogłębiane przez nieegalitarną organizację systemów edukacji i mają niszczące skutki dla dobrostanu i rozwoju młodych ludzi jako jednostek, przyczyniając się tym samym do niskiego poczucia własnej wartości lub włączenia społecznego europejskiej młodzieży, zwłaszcza młodzieży mającej niewystarczające zasoby i możliwości;

56.

podkreśla, że edukacja ma wiodącą rolę w zmniejszaniu nierówności i zwraca się w związku z tym do państw członkowskich o zwiększenie starań oraz dokonanie wystarczających inwestycji, aby zagwarantować równość szans; potwierdza znaczenie powszechnego dostępu do edukacji oraz dostępu młodych ludzi do wsparcia dla studentów w szkolnictwie wyższym; wzywa Komisję do wspierania państw członkowskich w tworzeniu odpowiedniego, godnego i przystępnego cenowo mieszkalnictwa dla młodych ludzi w celu wspierania ich w kontekście zmian życiowych;

Osiągnięcie prawdziwej równowagi płci

61.

zauważa, że Komisja zareagowała na jego wezwanie do zapewnienia lepszej równowagi między pracą a życiem prywatnym w odniesieniu do kobiet i mężczyzn mieszkających i pracujących w UE za pośrednictwem wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów, by sprostać wymaganiom najbliższych dekad; przypomina swój apel o odpowiednie wynagrodzenia i ochronę socjalną i podkreśla, że wnioski przedstawione przez Komisję stanowią dobrą podstawę do zwiększenia udziału kobiet w rynku pracy i poprawy równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz uelastycznienia warunków pracy zarówno kobiet, jak i mężczyzn, co jest sposobem zmniejszenia nierówności w pracy odpłatnej i nieodpłatnej;

62.

podkreśla, że dalsza integracja kobiet na rynku pracy poprzez poprawę wsparcia przedsiębiorczości kobiet, a także zlikwidowanie rozdźwięku między poziomem wykształcenia kobiet a ich pozycją na rynku pracy oraz zapewnienie równych szans kobiet i mężczyzn pod względem wynagrodzenia, awansu zawodowego i możliwości zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, są czynnikami o podstawowym znaczeniu dla osiągnięcia długofalowego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, wyeliminowania zróżnicowania emerytur ze względu na płeć, zwalczania nierówności i promowania niezależności finansowej kobiet;

65.

jest zaniepokojony wzrostem poziomu ubóstwa, szczególnie wśród kobiet, oraz tym, ze ubóstwem dotknięte są szczególnie kobiety samotnie wychowujące dzieci oraz kobiety młode i w starszym wieku; zwraca uwagę, że obniżenie poziomu ubóstwa o 20 mln osób do 2020 r. można osiągnąć dzięki strategiom walki z ubóstwem i aktywnej polityce na rynku pracy, które będą się opierały na aspekcie płci oraz koncentrowały przede wszystkim na rozszerzaniu i wspieraniu udziału kobiet w rynku pracy; zauważa, że ubóstwo nadal mierzy się w na podstawie łącznego dochodu gospodarstwa domowego, przy założeniu, że wszyscy jego członkowie zarabiają tyle samo i równo dzielą się zasobami; apeluje o zindywidualizowanie praw i obliczeń w oparciu o dochody indywidualne, aby ukazać rzeczywiste rozmiary ubóstwa wśród kobiet;

Modernizacja systemów podatkowych

70.

wzywa Komisję do stymulowania reform polityki podatkowej państw członkowskich w celu zapewnienia odpowiednich budżetów publicznych na zdrowie, mieszkalnictwo, usługi socjalne oraz usługi w zakresie zatrudnienia i edukacji; uważa, że powinno to również obejmować zwalczanie korupcji w administracji publicznej i zwalczanie nierówności majątkowych, w tym poprzez redystrybucję nadmiernej koncentracji bogactwa, gdyż ma to kluczowe znaczenie, jeżeli nierówność ma nie być jeszcze częstszym zjawiskiem w wielu państwach członkowskich; podkreśla ponadto, że potrzebne są środki w dziedzinach takich jak tzw. finansjalizacja gospodarki i dalsza koordynacja, harmonizacja i dostosowanie, w stosownych przypadkach, polityki podatkowej, a także środki zwalczania rajów podatkowych, uchylania się od opodatkowania i oszustw podatkowych, środki mające na celu rozwiązanie problemu pracy nierejestrowanej oraz środki służące optymalizacji kombinacji podatków i ich wagi jako udziału w dochodach podatkowych państwa członkowskiego pomiędzy dochodami podatkowymi z opodatkowania pracy i opodatkowaniem majątku;

o o

1 Dz.U. C 236 E z 12.8.2011, s. 57.

2 Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0260.

3 Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0073.

4 Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0010.

5 Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0317.

6 Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0136.

7 Dz.U. C 366 z 27.10.2017, s. 19.

8 Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 141.

9 Dz.U. C 75 z 26.2.2016, s. 130.

10 Dz.U. C 65 z 19.2.2016, s. 68.

11 Dz.U. C 153 E z 31.5.2013, s. 57.

12 Dz.U. C 199 E z 7.7.2012, s. 77.

13 Dz.U. C 199 E z 7.7.2012, s. 25.

14 Dz.U. C 70 E z 8.3.2012, s. 8.

15 Dz.U. C 9 E z 15.1.2010, s. 11.

16 Dz.U. C 170 z 5.6.2014, s. 23.

17 Dz.U. C 248 z 25.8.2011, s. 130.

18 Dz.U. C 318 z 23.12.2009, s. 52.

19 Dz.U. C 166 z 7.6.2011, s. 18.

20 http://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=13608&langId=en

21 Opinia Komitetu Ochrony Socjalnej dla Rady, Rada Unii Europejskiej, 649/11, SOC 124, 15 lutego 2011 r.

22 Komisja Europejska, dokument instytucjonalny nr 025, maj 2016 r.

23 który opracowali pracownicy MFW Jonathan D. Ostry, Andrew Berg i Charalambos G. Tsangarides.

24 który opracowali pracownicy MFW Andrew Berg i Jonathan D. Ostry.

25 Eurostat: http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Income_distribution_statistics

26 MFW (2017), dokument roboczy WP 17/76: "Inequality Overhang" [Nierozwiązany problem nierówności]. Autorzy: Francesco Grigoli i Adrian Robles, Waszyngton, D.C.: Międzynarodowy Fundusz Walutowy.

27 MFW (2015 r.), "Causes and Consequences of Income Inequality: A Global Perspective" [Przyczyny i skutki nierówności dochodów: perspektywa globalna]. Dokument otwierający debatę SDN/15/13, Waszyngton: Międzynarodowy Fundusz Walutowy, http://www.imf.org/external/pubs/ft/sdn/2015/sdn1513.pdf

28 OECD (2015 r.) "In It Together. Why Less Inequality Benefits All" [Wspólny problem: dlaczego wszyscy korzystamy na zmniejszeniu nierówności], OECD Publishing, Paryż.

29 Eurostat: http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/images/f/f8/People_at_risk_of_poverty_or_social_exclusion%2C_EU-27_and_EU-28%2C_2005-2015.JPG

30 Raport OECD z 2015 r. pt. "In it together: Why less inequality benefits all" [Wspólny problem - dlaczego wszyscy skorzystamy na zmniejszeniu nierówności?], s. 67.

31 Eurofound (2017), "Awans społeczny w UE", Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej.

32 https://www.eurofound.europa.eu/sites/default/files/ef_publication/field_ef_document/ef1461en.pdf

33 "Inequality and mental illness" [Nierówności i choroby psychiczne], R. Wilkinson and K. Pickett, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet w Jork, Zjednoczone Królestwo; opublikowane na stronie internetowej dnia 25 maja 2017 r.; S2215-0366(17) 30206-7

34 COREPER I, "Adekwatne dochody emerytalne w kontekście starzejących się społeczeństw - Projekt konkluzji Rady", 12352/15: http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-12352-2015-INIT/pl/pdf

35 Eurofound (2017 r.) "Income inequalities and employment patterns in Europe before and after the Great Recession" [Nierówności w dochodach i schematy zatrudnienia w Europie przed wielką recesją i po niej].

36 Raport OECD z 2015 r. pt. "In it together: Why less inequality benefits all" [Wspólny problem - dlaczego wszyscy skorzystamy na zmniejszeniu nierówności?], OECD Publishing, Paryż.

37 Zgodnie z art. 51 Karty praw podstawowych UE.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2018.356.89
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie zwalczania nierówności jako czynnika sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi (2016/2269(INI)).
Data aktu:	16/11/2017
Data ogłoszenia:	04/10/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie zwalczania nierówności jako czynnika sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi (2016/2269(INI)).

Zwalczanie nierówności jako czynnik sprzyjający tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi

Zmiany w prawie

Dz.U.UE.C.2018.356.89