P8_TA(2017)0304Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2017 r. dla Rady w sprawie 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (2017/2041(INI))
(2018/C 334/20)
(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2018 r.)
Parlament Europejski,
Pokój i bezpieczeństwo
aa) angażowania się w jawną i kompleksową debatę z wszystkimi członkami Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat znaczenia poszanowania ograniczeń konstytucyjnych w ramach uprawnień prezydenckich na całym świecie;
Walka z terroryzmem
ab) ponownego jednoznacznego potępienia terroryzmu oraz pełnego wsparcia działań ukierunkowanych na pokonanie i wyeliminowanie organizacji terrorystycznych, w szczególności tzw. ISIL/Daisz stanowiącego wyraźne zagrożenie dla bezpieczeństwa regionalnego i międzynarodowego; nalega, aby wszelkie działania podejmowane w ramach walki z terroryzmem były w pełni zgodne z międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem dotyczącym praw człowieka;
ac) wspierania ONZ w dążeniu do uczynienia z walki z terroryzmem kluczowego elementu strategii prewencyjnej, zgodnie z zaangażowaniem UE w działania zapobiegawcze mające na celu zwalczanie terroryzmu i przeciwdziałanie brutalnemu ekstremizmowi; wzmożenia wspólnych wysiłków UE i ONZ na rzecz zwalczania pierwotnych przyczyn skrajnych form przemocy i terroryzmu, przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym oraz rozwoju badań i budowania zdolności w zakresie cyberobrony; promowania kształcenia jako głównego narzędzia zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi i korzystania z dorobku istniejących inicjatyw partnerów lokalnych do projektowania, wdrażania i opracowywania koncepcji przeciwdziałania radykalizacji i rekrutacji terrorystów, przy jednoczesnym promowaniu międzynarodowych działań zmierzających do postawienia przed sądem osób odpowiedzialnych za przemoc; wspierania zwiększonego wkładu UE w inicjatywy ONZ w zakresie budowania zdolności, dotyczące zwalczania zagranicznych bojowników i brutalnego ekstremizmu;
ad) wzmożenia wysiłków w zakresie ukrócenia rekrutacji i zwalczania propagandy terrorystycznej szerzonej nie tylko za pośrednictwem platform mediów społecznościowych, ale także sieci zradykalizowanych głosicieli nienawiści; wspierania działań zwiększających odporność społeczności, do których kierowana jest ekstremistyczna propaganda i które są podatne na radykalizację postaw, w tym przez uwzględnienie jej przyczyn ekonomicznych, społecznych, kulturowych i politycznych; wspierania strategii politycznych w zakresie przeciwdziałania radykalizacji postaw i na rzecz deradykalizacji zgodnie z planem działań ONZ w kwestii zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi; przypomnienia, że promowanie i ochrona praw człowieka oraz poszanowanie państwa prawa stanowią kluczowe elementy polityki walki z terroryzmem;
ae) współpracy ze Zgromadzeniem Ogólnym ONZ w przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu, a także budowania mechanizmów w celu identyfikowania terrorystów i organizacji terrorystycznych oraz wzmocnienia mechanizmów zamrażania aktywów na całym świecie, przy jednoczesnym zachowaniu międzynarodowych standardów uczciwego procesu i praworządności;
af) wzmocnienia skuteczności polityki międzynarodowej, współpracy prawnej i sądowej w walce z terroryzmem i przestępczością międzynarodową; z zadowoleniem przyjmuje w tym względzie rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2322 (2016) oraz podkreśla potrzebę przyspieszenia procesów w ramach międzynarodowej współpracy sądowej w celu wzmocnienia istniejących mechanizmów międzynarodowej współpracy policyjnej oraz zaktualizowania sieci kontaktów między instytucjami administracji centralnej i organami sądowymi;
Nierozprzestrzenianie broni i rozbrojenie
ag) wspierania wysiłków UE w celu uniemożliwiania podmiotom niepaństwowym i grupom terrorystycznym opracowywania, wytwarzania, zakupu lub przekazywania broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia; domagania się pełnej zgodności z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), konwencją o zakazie broni chemicznej oraz konwencją o zakazie broni biologicznej i toksycznej, a także podjęcia aktywnych działań na rzecz powszechnego rozbrojenia;
ah) promowania pełnego wdrożenia Traktatu o handlu bronią oraz zachęcania wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania i ratyfikowania tego traktatu;
ai) podjęcia działań na rzecz skuteczniejszych operacji przeciwko przenikaniu broni oraz nielegalnemu obrotowi bronią i amunicją, w tym bronią strzelecką i lekką, w szczególności przez opracowanie systemu śledzenia broni; wezwania członków ONZ do aktywnych działań na rzecz powszechnego rozbrojenia;
aj) zwrócenia szczególnej uwagi na postępy technologiczne w dziedzinie wykorzystania robotyki do produkcji broni, w szczególności na uzbrojone roboty i bezzałogowe statki powietrzne, oraz ich zgodność z prawem międzynarodowym; ustanowienia ram prawnych w sprawie bezzałogowych statków powietrznych i uzbrojonych robotów zgodnych z istniejącym międzynarodowym prawem humanitarnym w celu zapobiegania nieprawidłowemu użyciu tej technologii w nielegalnych działaniach podmiotów państwowych i niepaństwowych;
Migracja
ak) wzywa do wzmocnienia światowej reakcji na migrację w oparciu o doświadczenia z udanego posiedzenia plenarnego ONZ na wysokim szczeblu poświęconego masowemu przemieszczaniu się uchodźców i migrantów z dnia 19 września 2016 r., a także przez rozwiązanie pojawiających się problemów w obszarze bezpieczeństwa z wyszczególnieniem aspektów dotyczących nielegalnej migracji, takich jak przemyt ludzi i handel ludźmi, oraz dążenia do umożliwienia legalnej migracji; podkreślenia potrzeby skutecznego i pilnego zobowiązania się do zajęcia się podstawowymi przyczynami kryzysów humanitarnych oraz bezprecedensowych przepływów migracyjnych i uchodźców;
al) promowania większego wsparcia na rzecz prac Biura UNHCR w zakresie wdrażania międzynarodowego mandatu Biura do ochrony uchodźców, w tym grup szczególnie narażonych, takich jak kobiety, dzieci i osoby niepełnosprawne; podkreślenia znacznego niedopasowania poziomu płynności do potrzeb budżetowych Biura UNHCR i otrzymywanych środków pieniężnych oraz domagania się większej globalnej solidarności; wezwania do zwiększenia finansowania ze zwykłego budżetu ONZ zasadniczych funkcji UNHCR w celu zagwarantowania jego funkcjonowania; wezwania do zaangażowania politycznego, finansowania i konkretnych aktów solidarności w celu wsparcia Deklaracji nowojorskiej w sprawie uchodźców i migrantów;
am) popierania i ochrony praw lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych (LGBTI), wezwania do uchylenia ustawodawstwa państw członkowskich ONZ, które kryminalizuje osoby ze względu na ich seksualność lub tożsamość płciową, oraz promowania międzynarodowych działań zwalczających przestępstwa z nienawiści o charakterze homofobicznym i transfobicznym;
an) promowania i poszanowania zasad wolności opinii i wyrażania jej zgodnie z art. 19 Powszechnej deklaracji praw człowieka oraz podkreślenia znaczenia wolności prasy w zdrowym społeczeństwie i roli każdego obywatela w tym aspekcie;
ao) wezwania do wzmocnienia systemów ochrony dzieci oraz wsparcia konkretnych środków w najlepszym interesie dzieci będących uchodźcami i migrantami, w oparciu o Konwencję o prawach dziecka;
ap) domagania się podjęcia zwiększonych wysiłków w celu zapobiegania nielegalnej migracji oraz zwalczania przemytu ludzi i handlu nimi, w szczególności przez walkę z siatkami przestępczymi dzięki terminowej i skutecznej wymianie odpowiednich informacji wywiadowczych; poprawy metod identyfikacji i ochrony ofiar oraz wzmocnienia współpracy z państwami trzecimi w celu śledzenia, konfiskaty i odzyskiwania zysków z działalności przestępczej w tym sektorze; podkreślania - na szczeblu ONZ - znaczenia ratyfikacji i pełnego wdrożenia Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz uzupełniającego ją protokołu przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną oraz protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi;
Prawa człowieka, demokracja i praworządność
aq) wezwania wszystkich państw, w tym państw członkowskich UE, do szybkiego ratyfikowania Protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych ustanawiającego mechanizmy dochodzeniowe i mechanizmy składania skarg;
ar) wezwania wszystkich państw, w szczególności państw członkowskich UE, do aktywnego uczestnictwa w negocjacjach w Biurze UNHCR w Genewie dotyczących międzynarodowego wiążącego traktatu w sprawie korporacji międzynarodowych i praw człowieka;
as) ponownego stwierdzenia w jasny i stanowczy sposób, że wszystkie prawa człowieka uzgodnione na mocy konwencji ONZ są powszechne, niepodzielne, współzależne i wzajemnie powiązane oraz że należy egzekwować poszanowanie tych praw; domagania się większej ochrony praw człowieka i podstawowych wolności niezależnie od tego, w jakiej formie się wyrażają, w tym w kontekście nowych technologii; dalszego zachęcania wszystkich państw członkowskich ONZ do podpisania, ratyfikowania i wdrożenia różnych konwencji w sprawie praw człowieka oraz wywiązywania się z ich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w ramach tych instrumentów; wezwania do obrony wolności opinii i wypowiedzi; podkreślenia roli wolnych mediów;
at) wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do wdrożenia zaleceń specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pokrewnych przejawów nietolerancji; promowania, wzmocnienia i uwzględniania działań wspierających równość kobiet i mężczyzn; wezwania do dalszego wzmacniania pozycji kobiet i dziewcząt, wzmocnienia przywództwa oraz uczestnictwa kobiet na wszystkich szczeblach procesów decyzyjnych, w tym zwracania szczególnej uwagi na włączenie kobiet należących do mniejszości; apelowania o wyeliminowanie wszelkiej przemocy i dyskryminacji względem kobiet i dziewcząt, wraz z uwzględnieniem dyskryminacji ze względu na tożsamość płciową oraz ekspresję płciową; promowania praw dziecka, zwłaszcza przez zapewnienie dzieciom dostępu do kształcenia i rehabilitacji oraz reintegracji dzieci zwerbowanych do grup zbrojnych, wyeliminowania pracy dzieci, tortur, oskarżania dzieci o czary, handlu dziećmi, wczesnych małżeństw i wykorzystywania seksualnego dzieci; aktywnego wspierania dalszych działań przeciwko łamaniu praw osób LGBTI; wspierania ścisłego monitorowania sytuacji osób LGBTI i obrońców praw człowieka działających na rzecz osób LGBTI w krajach, w których obowiązują prawa skierowane przeciwko osobom LGBTI;
au) dalszego popierania wolności religii lub przekonań; wezwania do podjęcia zwiększonych wysiłków na rzecz ochrony praw mniejszości religijnych i innych; wezwania do wzmocnienia ochrony mniejszości religijnych i etnicznych przed prześladowaniem i przemocą; wezwania do uchylenia praw penalizujących bluźnierstwo lub apostazję, które stanowią pretekst do prześladowania mniejszości religijnych i osób niewierzących; wspierania prac Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Wolności Religii lub Przekonań; wzmożenia prac na rzecz uznania przez ONZ ludobójstwa popełnionego przez tzw. ISIL/Daisz na mniejszościach religijnych, etnicznych i innych oraz przekazania do Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) przypadków podejrzeń o zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne i ludobójstwo; wspierania prac ONZ służących przeciwdziałaniu torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu i poniżającemu traktowaniu lub karaniu, masowym egzekucjom i egzekucjom za przestępstwa narkotykowe;
av) ponownego wyrażenia swojego jednoznacznego potępienia wszelkich aktów przemocy, napastowania, zastraszania lub prześladowania względem obrońców praw człowieka, osób zgłaszających przypadki naruszenia, dziennikarzy i blogerów; apelowania o powołanie specjalnego przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ do spraw bezpieczeństwa dziennikarzy;
aw) przypomnienia, że podczas wyboru członków Rady Praw Człowieka (UNHCR) Zgromadzenie Ogólne ONZ ma obowiązek brać pod uwagę, czy kandydaci przestrzegają zasad promowania i ochrony praw człowieka, praworządności i demokracji; wezwania do ustanowienia jasnych kryteriów skuteczności przestrzegania praw człowieka dla członkostwa w UNHCR;
ax) wzmocnienia roli Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) oraz międzynarodowego systemu sądownictwa karnego w celu promowania odpowiedzialności i położenia kresu bezkarności; wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do współpracy z MTK poprzez ratyfikację statutu rzymskiego oraz do zachęcania do ratyfikacji poprawek z Kampali; zapewnienia MTK silnego wsparcia dyplomatycznego, politycznego i finansowego;
ay) przypomnienia o stanowisku UE "zero tolerancji" dla kary śmierci; utrzymania silnego zaangażowania w propagowanie zniesienia kary śmierci na całym świecie; wezwania do moratorium na wykonywanie kary śmierci oraz kontynuowania prac na rzecz powszechnego zniesienia kary śmierci; wszczęcia inicjatywy w celu promowania międzynarodowych ram dotyczących narzędzi tortur i kary śmierci, w oparciu o doświadczenia z wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005 w tej sprawie;
az) zachęcania do silniejszego zaangażowania się w promowanie praworządności, przekrojowej kwestii, która łączy trzy filary ONZ: pokój i bezpieczeństwo, prawa człowieka i rozwój; współpracy z Wysokim Komisarzem NZ ds. Praw Człowieka w celu wezwania władz Wenezueli do uwolnienia wszystkich więźniów politycznych i szanowania zasady podziału władz;
ba) wspierania wysiłków ONZ w zakresie wdrożenia międzynarodowych ram dotyczących sportu i praw człowieka, które ułatwiają zapobieganie naruszeniom praw człowieka, ich monitorowanie i zapewnianie środków odwoławczych w związku z dużymi imprezami sportowymi;
bb) dalszego wspierania prac Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka w zakresie poprawy rozliczalności i dostępu do środków odwoławczych dla ofiar przypadków naruszeń praw człowieka związanych z działalnością biznesową w celu zapewnienia wkładu w sprawiedliwy i skuteczniejszy system środków odwoławczych w ramach prawa krajowego, w szczególności w przypadku poważnych naruszeń praw człowieka w sektorze biznesowym; wezwania wszystkich rządów do wywiązania się z obowiązków w zakresie zapewnienia poszanowania praw człowieka, dostępu
do wymiaru sprawiedliwości dla ofiar, które napotykają praktyczne i prawne trudności w uzyskiwaniu dostępu do środków odwoławczych na szczeblu krajowym i międzynarodowym w odniesieniu do naruszeń praw człowieka związanych z działalnością biznesową;
Rozwój
bc) podkreślania wiodącej roli UE w procesie, który doprowadził do przyjęcia Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (agendy 2030) i jej 17 celów zrównoważonego rozwoju przez Zgromadzenie Ogólne ONZ we wrześniu 2015 r.; podjęcia konkretnych działań na rzecz skutecznego wdrożenia Agendy 2030 oraz jej 17 celów zrównoważonego rozwoju stanowiących istotne narzędzia w zakresie zapobiegania i zrównoważonego rozwoju; podjęcia starań na rzecz lepszego życia przyszłych pokoleń oraz zachęcania państw do przyjęcia odpowiedzialności i ustanowienia ram krajowych na rzecz osiągnięcia 17 celów zrównoważonego rozwoju oraz wspierania państw w tym zakresie; wspierania państw członkowskich ONZ w realizacji ich zobowiązań dotyczących wydatków na pomoc rozwojową oraz apelowania o przyjęcie solidnych ram obejmujących zestaw wskaźników i korzystanie z danych statystycznych w celu monitorowania postępów i zagwarantowania odpowiedzialności za ocenę sytuacji w krajach rozwijających się, monitorowania postępów i zapewnienia rozliczalności; podkreślenia, że oprócz PKB należy skupić się na innych wskaźnikach w celu dokonania dokładniejszej oceny realiów krajów rozwijających się i skutecznego działania w zakresie ograniczania ubóstwa oraz pracy na rzecz zrównoważonego rozwoju, zwłaszcza w przypadku krajów o średnich dochodach; wezwania UE do dążenia do inicjatyw ponadnarodowych w obszarze promowania i ochrony praw kobiet; wezwania do pełnego wdrożenia pekińskiej platformy działania oraz programu działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju oraz spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju;
bd) kontynuowania wysiłków na rzecz zapewnienia spójności polityki na rzecz rozwoju w ramach wszystkich strategii politycznych UE, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, oraz zachęcania na szczeblu ONZ do zapewnienia większej spójności polityki zgodnie z celem 17.14; wspierania działań ONZ na potrzeby zintensyfikowania wysiłków w zakresie zapewniania zintegrowanego i skoordynowanego wsparcia politycznego na rzecz wdrożenia agendy 2030, a w rezultacie promowania systemu rozwoju ONZ działającego w bardziej zintegrowany sposób, przy jednoczesnym wzmocnieniu współpracy między agencjami i wspólnej realizacji projektów, w szczególności wzmacniając korelację bezpieczeństwa i rozwoju; wezwania ONZ do systematycznego włączania budowania zdolności i dobrych rządów do długofalowych strategii rozwoju w celu zwalczania ubóstwa i głodu, zapobiegania konfliktom i budowania odporności, aby skuteczniej promować ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój, walkę z nierównościami społecznymi i nieść pomoc humanitarną ludności; podkreślenia, że dostęp do bezpiecznych, niezawodnych i przystępnych usług zaopatrzenia w wodę i odpowiedniej infrastruktury sanitarnej podnosi jakość życia, ożywia lokalną gospodarkę i wspiera powstawanie godnych miejsc pracy;
be) domagania się, by Forum Polityczne Wysokiego Szczebla ds. Zrównoważonego Rozwoju (HLPF) stało się głównym organem decyzyjnym odpowiedzialnym za zapewnienie spójnego, skutecznego i integracyjnego procesu monitorowania i oceny realizacji celów zrównoważonego rozwoju; uznania istotnej roli odgrywanej przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i lokalne podmioty w celu skutecznego wdrożenia agendy 2030 i osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju; uznania pomocnej roli celów zrównoważonego rozwoju i ich wpływu na międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo;
Zmiana klimatu
bf) zapewnienia, aby UE nadal przodowała w przeciwdziałaniu zmianie klimatu i współpracowała z ONZ w tym zakresie; wezwania wszystkich państw członkowskich ONZ do przestrzegania porozumienia paryskiego oraz szybkiego wdrożenia decyzji podjętych na szczycie klimatycznym ONZ w 2015 r.;
bg) ścisłej współpracy z małymi państwami wyspiarskimi i innymi krajami odczuwającymi najpoważniejsze konsekwencje zmiany klimatu w celu zapewnienia, by ich głos i ich potrzeby były uwzględniane na różnych forach ONZ;
UE a reforma systemu ONZ
bh) wezwania państw członkowskich UE do ściślejszej koordynacji działań w organach i jednostkach systemu Narodów Zjednoczonych, oraz dalszego angażowania się we wzmocnienie statusu obserwatora UE w pewnych podorganizacjach ONZ; wzmocnienia komunikacji oraz zapewnienia, by stanowiska państw członkowskich na szczeblu UE były w jeszcze większym stopniu skoordynowane; dążenia do dostosowania stanowisk z krajami kandydującymi, krajami partnerskimi i innymi państwami o podobnych poglądach;
bi) wezwania do prac nad wzmocnieniem międzynarodowej współpracy podatkowej, wspierających utworzenie międzynarodowego organu podatkowego w systemie ONZ; zwalczania uchylania się od płacenia podatków i prania pieniędzy dzięki światowej automatycznej wymianie informacji na temat podatków oraz tworzeniu wspólnych globalnych czarnych list rajów podatkowych;
bj) aktywnego wspierania kompleksowej reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ w oparciu o szeroki konsensus w celu lepszego odzwierciedlania nowej rzeczywistej sytuacji na świecie oraz skuteczniejszego stawienia czoła obecnym i przyszłym wyzwaniom dla bezpieczeństwa; wspierania osiągnięcia długoterminowego celu, jakim jest przyznanie UE miejsca w zreformowanej Radzie Bezpieczeństwa ONZ; zaapelowania do członków Rady Bezpieczeństwa ONZ o niestosowanie przysługującego im prawa weta w przypadku, gdy popełniane są zbrodnie przeciwko ludzkości; motywowania do ożywienia prac Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz lepszej koordynacji i spójności działań wszystkich instytucji ONZ, co powinno zwiększyć wydajność, skuteczność, legitymację, przejrzystość, rozliczalność, zdolności i reprezentatywność systemu w celu szybszego reagowania na globalne wyzwania;
bk) silnego poparcia dla programu reform nowo wybranego Sekretarza Generalnego ONZ; wspierania impulsu do reform systemu pokoju i bezpieczeństwa ONZ, funkcjonowania i struktury Sekretariatu przez uproszczenie, decentralizację i elastyczność oraz uproszczenia struktury finansowej; ustanowienia skutecznego systemu ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia w ONZ;
bl) aktywnego wspierania wysiłków Sekretarza Generalnego ONZ w zakresie powoływania większej liczby kobiet na wyższe stanowiska kierownicze na szczeblu zarządzania ONZ;
bm) promowania debaty na temat roli parlamentów i zgromadzeń regionalnych w systemie ONZ oraz na temat ustanowienia Zgromadzenia Parlamentarnego Narodów Zjednoczonych w celu wzmocnienia demokratycznego profilu i wewnętrznego procesu demokratycznego organizacji oraz umożliwiania społeczeństwu obywatelskiemu na całym świecie bezpośredniego uczestnictwa w procesie decyzyjnym;