(AT.39861)(2016/C 348/09)
(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2016 r.)
W dniu 12 lutego 2013 r. Komisja Europejska wszczęła postępowania zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 2 przeciwko UBS AG, UBS Securities Japan Co., Ltd., The Royal Bank of Scotland Group plc, The Royal Bank of Scotland plc, Deutsche Bank Aktiengesellschaft, Citigroup Inc., Citigroup Global Markets Japan Inc., JPMorgan Chase & Co, JPMorgan Chase Bank, National Association, J.P. Morgan Europe Limited, R.P. Martin Holdings Ltd, i Martin Brokers (UK) Ltd (wspólnie "strony uczestniczące w postępowaniu ugodowym").
W dniu 29 października 2013 r. Komisja Europejska wszczęła postępowanie zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 przeciwko ICAP plc, ICAP Management Services Limited, and ICAP New Zealand Limited ("ICAP") 3 .
Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych i przedłożeniu propozycji ugodowych zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 4 Komisja Europejska przyjęła w dniu 29 października 2013 r. pisemne zgłoszenie zastrzeżeń skierowane do stron uczestniczących w postępowaniu ugodowym, w którym stwierdziła, że pomiędzy 2007 r. a 2010 r. brały one udział w co najmniej jednym z siedmiu dwustronnych, wyraźnie odrębnych i oddzielonych od siebie naruszeń art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 Porozumienia EOG.
Siedem dwustronnych naruszeń dotyczy instrumentów pochodnych stopy procentowej dla jena japońskiego ("YIRD"), których podstawą była stopa procentowa LIBOR dla jena japońskiego ("JPY LIBOR"), a jedno naruszenie odnosi się do instrumentów YRID opartych na stopie Euroyen TIBOR. Strony starały się wywierać wpływ na wysokość stopy LIBOR dla jena stopy lub Euroyen TIBOR poprzez omawianie kierunku lub poziomu jednej lub kilku stóp, które co najmniej jeden z banków powinien przedkładać Brytyjskiemu Stowarzyszeniu Bankowców lub Japońskiemu Stowarzyszeniu Bankowców w celu obliczenia JPY LIBOR lub Euroyen TIBOR, tak aby korzystnie wpłynąć na pozycje terminowe banków w odniesieniu do instrumentów pochodnych, które wykorzystują przedmiotowe stopy, jako jeden z warunków rozliczenia transakcji.
W odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń wszystkie strony uczestniczące w postępowaniu ugodowym potwierdziły, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych.
Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji skierowany do stron uczestniczących w postępowaniu ugodowym dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk, i stwierdziłem, że tak właśnie było.
W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony uczestniczące w postępowaniu ugodowym nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg 5 uznaję, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych tych stron.
Bruksela, dnia 29 listopada 2013 r.
1 Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).
3 Postępowania przeciwko ICAP nadal trwają.
4 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).
5 Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowań w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania swoich praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C-167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).
